Platons Symposion [microform]

121쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5 ἐν λῖν καστον τῶν ζώων αν καλεῖται καὶ εἶναι, το αυτό, oti ἐκ παιδαρίου αὐτος θεῖται εως αν πρεσβυτης γένηται Ουτος μέντοι Ουδέποτε τα αυτα ἔχων ἐν αυτ ομως

ο αυτος καλεῖται, αλλὰ νεος ἀεὶ γιγνόμενος, τα δὲ ἀπολλύς, καὶ καπὰ τας τρίχας καὶ σάρκα καὶ στῆ καὶ αἷμα καὶ ξυμ-

παν το σῶμα καὶ μὴ οτι κατὰ το σῶμα, αλλα καὶ κατατην φυχην οἱ τρόποι, τα θη, δόξαι, ἐπιθυμίαι, δοναι, λυπαι, φόβον, τούτων καστα οἰδεποτε τα αυτ πάρεστιν κά-

στω, ἀλλα τα μὲν γίγνεται, τὰ δὲ ἀπόλλυται πολ δὲ του- 208 των ἀτοπωτερον τι, τι καὶ αἱ ἐπιστημαι - αἱ μὲν γίγνονται, αἱ δὲ ἀπόλλυνται μῖν, καὶ ουδέποτε οἱ αυτοί ἐσμεν ουδὲ κατα τὰς ἐπιστημας, ἀλω αὶ μία κάστη των

ἐπιστημῶν ταυτον πάσχει ο γὰρ καλεῖται μελετῶν, λαιου- ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 208.

χρηματα u. s. m. de Redne dis Construction Vergesae Inachie.

8. νέος ἀεὶ γιγνόμενος, αλ δε

m utritu er νέος γίγνεται. ὁ δέ olin vorangehende ὁ μέν tinctabo Platon Theat. 18 D: δυ δηλέγω τούτω ει δη κινήσεως, ἀλλοίωσιν, την δὲ περιφοράν. Sauppe in rotag. 33 Α. s. κατὰ τὰς τρίχας Dioges ei- spie Wir ias das augennaligste tandis Spitet gestelli Be de folgen-den Substantive καὶ σαρκα - καὶοστῶ iudex Artihel, dessen IviedeTholun allguralisti urare, ' ge' lassen, et enso nachher in Ε ἴτρόποι, τὰ θη, δόξαι, ἐπιθυμίαι

208 I. αῖ ἐπιστημαι, nichi die

das ingetne visse in dena innvis Phlido 7 Dr αλλη που ἐπιστημη ἀνθρώπου boni enachen καὶ λύρας, Meno 86 Α ἀληθεις δόξαι, α ἐρωτήσει ἐπεγερθεισαι,

ἐπιστῆιιαι γίγνονται.

σης ἐστὶ της επιστημης 2 ληθη γὰρ επιστημης ξοδος, μελέτη δε πάλιν καινην ἐμποιουσα ἀντὶ της ἀπιούσης μνημην σωζει

την ἐπιστημην, στε την αυτην δοκεῖν εἶναι τούτω γὰρ τω τρόπω ἀν το θνητον σωζεται Ου τω παμα- πασι ταυτον ἀεὶ εἶναι σπερ το θεῖον, αλλὰ τω Bτο απιὸν καὶ παλαιουμενον lετερον νέον ἐγκαταλείπειν οἷον αυτ ην. ταύτη τύ μηχανῆ, ω Σώκρατες, εφη, 5. ληθη γὰρ ἐπιστήμης ἔξοδος,

der lanae dis Definition de λη

Phileb. 33 Ε, o si Ris μνημης ἔξοδος oder Ἀποβολή begetesne W1rd. - μελέτη si ung, Studium, Aus pendiglemen; Isokr. I 18, μὲν ἐπίστασαι, ταῶτα διαφύλαττε ταῖς μελέταις, α δ μη ιεμαθηκας, προσλάμβανε ταις ἐπιστημαις, diese spieu hier ungenti die otio des μανθάνειν Phad 75 Meno 80 DAE. Ivli laren es aber in enen Ausetnanderseigunge duraus -- honinit, die Identitat de aetetigen

nenen IV issens mit dem alten, στετην αυτὴν δοκειν εἶναι undisiuch-her τερον νέον ἐγκαταλείπειν οἱον

αυτομάτην ἔχει, το ποιῆσαι τερον

οἱον αυτό, γον μεν ζωον, φυτὸν δεφυτόν, λα του ἀεὶ καὶ του θείου

μετέχωσιν. . ἐπεὶ Ουν κοινωνεῖν

ἀδυνατεῖ to ἀεὶ καὶ του θείου τη συνεχεία, δια et μηδεν ἐνδέχεσθαι των φθαρτῶν ταυτο καὶ νάριθμῶ διαμένειν, κοινωνει ταυ τη. το μεν ἄλλον et δ' ηττον' καὶ διαμενει υ αυτ αλλ ιον

φυσικὸν τ ἐφίεσθαι, οἷον αυτο,

τοιοῶτον καταλιπειν τερον.

122쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 208.

4 mn ον ἀθανασίας μετέχει, καὶ σῶμα καὶ ταλλα πάντα ἀει- ναπον δε My. μη ουν θαύμαζε, εἰ το αυτο αποβλάστημα φυσει παν τιμα ἀθανασίας γαρ χάριν παντὶ αυτ η σπουδη

καὶ ἔρως πεται.

Phadros: περαποθανειν - ἐπαποθανειν quercle hie 208 D dure11υπεραποθανεῖν, ἀποθανεῖν, ἐπαποθανειν, προαποθανει noch Uber-

ἀθάνατον καταθέσθαι; aberi auctaeine Pentameter nisissem V ir er-

αθανάτου, raras . B. Soph. Philactet 1420 vor commi: σου πονήσας καὶ

διεξελθὼν πόνους Ἀθάνατον ἀρε- την ἔσχον ebens δόξα ευκλεης 2080 εοκλεης scheint ei Plato nurnocta in Menex. 247 D, d. h. in der

ἴσθι, ἔφη, ω Σωκρατες ἐπεὶ καὶ των ἀνθ ρωπων εἰ et ἐθελεις εἰς την φιλοτιμίαν βλεψαι, θαυμάζοις αν της

ἀλογίας, περὶ θ είρηκα εἰ μη ἐννοεῖς, ἐνθυμηθεὶς ως

δεινῶς διάκεινται ἔρωτι του ονομαστοὶ γενέσθαι ,καὶ κλέος ἐς το ἀεὶ χρόνον ἀθάνατον καταθέσθαι , και περ τούτου κινδυνους τε κινδυνευειν τοῖμοί εἰσι πάντας ετ μαλλον ηυαὰρ των παίδων, καὶ χρηματα ἀναλίσκειν και πόνους πο- Dνεῖν ουστινασουν και περαποθνήσκειν. πει οἰ ει σύ, ἔφη, υλκηστιν υσὰρ 'Aδμητο ἀποθανεῖν αν, Ἀχιλλεα Πατρόκλω ἐπαποθανεῖν, η προαποθανεῖν τον μετερον Κόδρονυπὲρ της βασιλεία των παίδων, μη οἰομενους , ἀθανατον

μνημην ἀρετης περιμ αυτῶν ἔσεσθαι, ν νυν μεῖς ἔχομεν; πολλου γε δεῖ, φη, ἀλλ οἶμαι, περ ,ἀρετης ἀθανάτου '

καὶ τοιαυτης ,δόξης ευκλεους , πάντες πάντα ποιουσιν, σωαν ἀμείνους σι, τοσουτω μῶλλον του γαρ ἀθανάτου Εἐρῶσιν. οἱ μεν ουν εγκυμονες, εφη, κατὰ τα σώματαοντες Ἀρος τὰς γυναῖκας ἀλλον τρέπονται καὶ ταύτη ἐρω-

μεγίστας καὶ ἐπιπονωτέρας δοκουν- των παρεχεσθαι ἀρετάς.αθάνατον μνημην κευδαιμονίαν σφίσιν αυτοῖς εἰς τον ἔπειτα χρόνον πάντα ποριζόμενοι.

ἔθανον.

ποος τὰς γυναικας τετραμμεναι εἰσίν.

123쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 209.

4 τικοί εἰσι, δια παιδογονίας , ἀθανασίαν καὶ μνημην καὶευδαιμονίαν ' λ οἰχνται, αυτοῖς ,,εἰς τον ἔπειτα χρόνον209 πάντα ποριζόμενοι μ' οἱ δὲ κατὰ την ψυχην - εἰσὶ γαρ υν, ἔφη, οῖ ἐν ταῖς ψυχαῖς κυουσιν ἔτι ἀλλον η ἐν τοῖς σώμασιν, α φυχῆ προσηκε καὶ κυησαι καὶ τεγαῖν' τί ουν προσήκει φρόνησιν τε καὶ την αλλην ἀρετην' ων δηεἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες γεννητορες καὶ των δημιουργῶν oσοι λεγονται εὐρετικοὶ εἶναι πολ δὲ μεγίστη, ἔφη, καὶ καλλίστη της φρονήσεως η περὶ τα των πόλεων τε καὶ οἰκη-

φισταί.

σώμασιν.

dberein Aristoph. Ran. 1008. Amἀπόκριναί μοι, τίνος εῖνεκα τρῆθαυμάζειν ανδρα ποιητήν; υ. δεξιότητος καὶ νουθεσίας, τιβελτίους τε ποιουμεν τους ἀνθρώπους ἐν ταῖς πόλεσιν. - καὶ των δημιουργῶν - λέγοντα ευρετικοὶ εἶναι sina die auehvon Agathon ala Erfinder onΚUnsten begeiclineten δημιουργοί:19 Ar αλλὰ την των τεχνῶν δημιουργίαν - τοξικην γε μην καὶ ἰατρικην καὶ μαντικην πόλλων ἀνεῶρεν v. s. r. si stelae in Gostensat Eu demenige δημιουργοί, die biosa hand verkamassi auamhren, RS ndere clanden diessietzier Ednne nichi la ἐγκυ- μονες κατὰ την η υχήν beeteiclinet

6. μεγίστη - καὶ καλλίστη της φρονήσεως. a. Nomen in Geneti is collecti Eu versiehen es

stetit also stat de Hurais, is abergum Adaeeu in partiellen Sinnea ergangen Classe Eu huh. I 2 της γης η ἀρίστη ἀεὶ τὰς μεταβολὰς των οἰκητόρων εἶχεν). Statiuaunivergleichi aus Platon Rep. II

416 B την μεγίστην της ευλαβείας παρεσκευασμενοι Sieheserner Thulc. VII 25 χαλεπωτάτη δ' ην της σταυρώσεως η κρύφιος. In hacifigatenerscheint dies Verachmelguntder Constructione bei μισυς, πολύς, πλεῖστος Isokr I 41 τον πλειστοντο χρόνου. 7. η περὶ τὰς των πόλεων τε καὶ

οἰκησεων διακοσμήσεις, ἡ δη νομά

ἐστι σωφροσυνη τε καὶ δικαιοσύνη. si ven in ungerim venWeison on

σεων διακοσμησεις, η δη νομά ἐστι σωφροσυνη τε καὶ δικαιοσύνη τουτων αὐοταar τις ἐκ νέου ἐγκυμων η την η υχην Bθεῖος ων καὶ ηκουσης της χλικίας τίκτειν τε καὶ γεννῶν ηδη ἐπιθυμη, ζητεῖ δη, οἶμαι καὶ ουτος περιιών το καλον ἐν αν γεννήσειεν ἐν τω γαρ αἰσχρω ουδέποτε γεννησει. - τε Ῥυν σώματα τα καλα ἀλλον η τα αἰσχρὰ ἀσπάζεται ατε κυῶν, καὶ αν ἐντυχη ψυχοὶ καλῆ καὶ γενναία καὶ υφυεῖ, πάνυ χη ,σπάζεται το ξυναμφότερον, καὶ προς τομον τον ἄνθρωπον εὐθυς ευπορεῖ λόγων περ αρετῆς και περὶ οἷον χρη εἶναι πον ανδρα τοὐ ἀγαθον και Ε ἐπιτηδευειν καὶ Cἐπιχειρεῖ παιδευειν. ἀπτόμενος γάρ, οἶμαι, του καλου καὶομιλῶν αυτω, , πάλαι ἐκύει, τίκτει καὶ γενν3 καὶ παρὼν καὶ Ἀπών μεμνημένος. καὶ το γεννηθεν συνεκτρέφει κοινll

thm de Gipla de Philosophie lat,

Ουν οἷόν τε ε διοικεῖν η πόλιν ἄλλο τιοῖν, μη σωφρόνως καὶ δικαίως διοικουντα Dies bel-

82- Ουκos εὐδαιμονέστατοι καὶ τούτων εἰσὶ καὶ εἰς βέλτιστον τόπον ἰόντες οἱ την δημοτικὴν καὶ πολιτικὴν ἀρετην ἐπιτετηδευκότες, ην δη καλοῖσι σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνηνεξ ἔθους τε καὶ μελέτης γεγονυιαν ἄνευ φιλοσοφίας τε καὶ νου; 20 B I. α und nachher καὶ ουτος meis aut den frither beschrie- bene gustan de ἐγκύμονες κατὰ το σῶμα 206 i. guruch. 2. θεῖος ων gl. 190 B: θειότε Οον ὰ ἐραστὴς παιδικῶν ἔνθεος

γαρ ἔστι 197 Α Ο μεν αν 'εος ουτος διδάσκαλος γενηται - --τειν τε καὶ γεννῶν synonym in

3. ζητε καὶ ουτος περιιὼν τοκαλόν gl. Prol. 348 D: αὐτίκα περιιὼν ζητεῖ-τω ἐπιδείξηται. 4. ἐν β γὰρ αἰσχρω . S. v. H. 206 C: τίκτειν δε ἐν μεν τω αἰσχρῶου δύναται ἐν δ τῶ καλῶ. 6. τε κυῶν de Be spei hieme

ad die k6rperlicho 210 B, C. Die

4. O γεννηθεν συνεκτρέφει mu

124쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5 μετ' ἐκείνου, ωστε πολυ μείζω κοινωνίαν της των ' παίδων προ αλλήλους οἱ τοιουτοι ἴσχουσι καὶ φιλίαν βεβαιοτεραν, ατεκαλλιόνων καὶ ἀθανατωτερων παίδων κεκοινωνηκότες καὶ - αν δεξαιτο εαυτω τοιούτους παῖδας ἀλλον γεγονέναι

Wτου ανθρωπίνους, καὶ εἰς ' ηρον ἀποβλεψας καὶ σίοδον καὶ τους αλλους ποιητας τους ἀγαθοὐ ζηλῶν, οἷ ἔκγονα

εαυτῶν καταλείπουσιν, α ἐκείνοις ἀθάνατον κλεος καὶ μνήμην παρέχεται in τοιαυτα οντα εἰ δὲ βουλει, ἔφη, οῖους Λυκοὐργος παῖδας κατελίπετο ἐν Λακεδαίμονι σωτῆρας της Λακεδαίμονος καὶ ως πος εἰπεῖν της Ἐλλάδος τίμιος δὲ παρ' υμῖν καὶ Σόλων χια την των νόμων σέννησιν καὶ ναλλο αλλοθι πολλαχου ἄνδρες, καὶ Ἐλλησι καὶ ἐν βαρ

βάροις, πολλὰ καὶ καλὶ ἀποφηνάμενοι Ἀργα, αεννήσαντες

- περὶ την τροφην. του γενομένου.

Z de gangen arstellung gl. Phadr. 276 Ε πολυ δ', οἶμαι, καλ- λίαν σπουδη περ αυτ γίγνεται,οταν τις τ διαλεκτικὴ τέχνη χρω- μενος λαβων ψυχην προσήκουσαν, τυτευη τε καὶ σπε η με ἐπιστήμης λόγους, οδ αυτοις τω τε φυτεύσαντι βοηθειν ἱκανοὶ mi leiblicho

Mnder καὶ Ουχὶ καρποι ἀλλὰ

ἔχοντες σπέρμα, θεν αλλοι ἐναλλοις θεσι φυόμενοι οὐ ἀεὶ ἀθάνατον παρέχειν ἱκανοι, καὶ τον ἔχοντα ευδαιμονεῖν ποιοῖντες εἰς oso ἀνθρώπω δυνατο μά

λιστα.

de τοιουτοι παῖδες Von de αν-

θρώπινοι παῖδες in gleichem Sinnexinterschieden Offenbare Nachah- inting bei dein Neuplatonitrer Synesios p. I. παῖδας ἐγ λόγους ἐγεννησαμην τους μὲν ἀπο της σεμνοτάτης φιλοσοφίας καὶ της

συννάου ταύτη ποιητικης, τους δε ἀπε της πανδήμου Ῥητορικῆς 6. τε καλλιόνων καὶ ἀθανατωτέρων παίδων κεκοινωνηκότες. in

πορθειτε Τροίαν ταυτα γαρ μνη

μεῖά μοὐ δια μακροῖ, καὶ παῖδες Ουτος καὶ γάμος καὶ δόξ' Ἀμή.

2. ζηλῶν, is ἔκγονα αυτου καταλείπουσιν Eu 204 B o δὲ soωήθης v. a. f. - ἔκγονα sam auch gynesios o seinen seistigen indem Εp. 1 ετέροις Ουν ἐπιτρεπτέον ἐξετάζειν τα ἔκγονα α γαρ υνοιαι δειναὶ δεκάσαι τὰς κρίσεις.

3. ἀθάνατον κλέος καὶ μνήμην, dasa hecti gehdri auchinum ZWeiten Substantiu 208 D: ἀθάνατον μνήμην - παρέχεται guos D,

5. κατελίπετο Med. mi Leg. IV 721 Cr παιδας παίδων καταλειπόμενον - της ἀθανασiae μετειληφεναι, Rep. 499 c τίνας μαθη- τας ἰατρικῆς κατελίπετο σπερ ἐκεῖνος τους ἐκγόνους - σωτῆρας

παντοίαν ἀρετήν ων καὶ ἱερὰ πολλὰ δη γέγονε δια τους

τοιούτους παῖδας, διὰ δὲ του ανθρωπίνους ουδενός πω. VHΙ. παλα μὲν χυν τὰ ρωτικὰ ἴσως, - Σώκρατες, κἄν - μυηθείης τὰ δὲ τέλεα καὶ εποπτικά, ων 210

3. ων καὶ ιερὰ πολλὰ η γέγονε . . dem I. yhur nactu Herod. I 66 τω δὲ Λυκούργω τελευτήσαντι ψον εἱσάμενοι σέβονται μεγάλως, Plut Lyc. 1, aus III 16 5. Oduliche Verelimn oder

Ugi C. ei Anis Iecta epigraph et Onomat. p. 39 Die gange Stelis hier si nactageahmi On Metilodius in seinem Symposio derJuninaue p. 159 d. Allat. p. 32ed ratin τοιαῶτα γὰρ ἀποβλαστήματα φύουσιν αἱ ψυχαί, ἀείμνηστον φέροντα κλέος, πόσαις αν ὁ μι- στος συνανακραθη. εἰ γὰρ βούλεσθε

εἰς Μωυσέως ἀποβλέψαι τὰς βίβλους Λαβω ἡ Σολομῶνος DNσα ο

των καθεξῆς προφητῶν, ω παρθένοι, εἴσεσθε οἱ καταλελοίπασιν ἔαυτῶν ἔκγονα τω βίω σωτήρια. 5. ταυτα μεν υν τα ἐρωτικὰ κῶν συ μυηθείης obergan Eu

Stello in Platon anklium, g 38:

καὶ διὰ ταυτα περίβλεπτός τε καιονομαστος σεσωθαι καὶ Ἐλλησι καὶ ἐν βαρβάροις. 39. σκεπτέον μέν σοι, ποῖα ἐπιστάμενος Θεαι- στοκλῆς κανὸς ἐγένετο τη- Ελλαδα ἐλευθεροῖν, ωιεπτέον δε ποῖά ποτε

εἰδὼς Περικλῆς κράτιστος ἐδόκει τῆ πατρίδι σύμβουλος εἶναι, ἀθρητέον δε καί, πῶς ποτε Σόλων φιλοσοφήσας νόμους κρατίστους Iπόλει κατέθηκεν, ἐρευνητέον δέ σοι, ποῖα Λακεδαιμόνιοι ασκοῶντες κράτιστοι δοκοῖσιν γεμόνες εινάι.

VH. m. Abii Philol. VII h. 688 f. 2104 1 μυηθείης - τέλεα καὶ ἐποπτικά; τέλεος gi Phadr. 249C τελέους ἀεὶ τελετὰς τελούμενος, ἐποπτικά die adcliste Stula derWethen, vi ἐπόπτης, ἐποπτεία, ἐποπτεύω. lia dr. 250 c: λόκληραδε καὶ ἀπλα και ἀτρεμῆ καὶ εὐδαίμονα φάσματα μυοέμενοί τε καὶ ἐποπτεύοντες ἐν ἀγη καθαρῶ; Plut Demetae. 26: τι βούλεται παραγενόμενος ευθῶς μυηθῆναι καὶ την τελετὴν πασαν ἀπο των μικρῶν ἄχρι τῶν ἐποπτικῶν παρα-

125쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ et νεκα καὶ ταυτα ἔστιν, ἐάν τις ορθῶς μετίη, ου οἶδ' εἰ

ou τ αν εἴης ἐρῶ μὲν ουν, ἔφη, ἐγὼ καὶ προθυμίας ουδὲν ἀπολείψω πειρῶ δὲ πεσθαι, αν Iός τε ἐς δεῖ γάρ,

ἔφη, το ορθῶς ἰόντα ἐῶ τουτο το πρῆγμα αρχεσθαι μὲν νέον οντα ἰέναι ἐπὶ τα καλα σώματα, καὶ πρῶτον μεν, ἐανορθῶς γηται ὁ ηγουμενος, νος αυτῶν σώματος ἐρῶν καὶ

ἐνταυθα γεννῶν λογους καλούς. ἔπειτα χλ αυτον κατανοη-Bσαι, οτι το κάλλος το ἐπὶ ὁτωουν σώματι τῶ ἐπὶ τέρω σώματι ἀδελφόν ἐστι, καὶ εἰ δεῖ διώκειν το ἐς εἴδει καλον,

πολλη νοια μη ου εν τε καὶ ταυτον ηγεῖσθαι το ἐπὶ πῶσι τοῖς χώμασι κάλλος ' τουτω δ' ἐννοησαντα καταστηνα πάν-

λαβεῖν. - ων νεκα καὶ ταυτα

4. ΜΗ δει γάρ begiunt in fastendiose Salg, de bis gu 210 rη ἐστι καλοῖ τουδε reicM: δει - ἰέναι - καὶ πρῶτον μὲν ἐρῶν -

ἔπειτα κατανοησαι οτι - ἐστὶ και, εἰ δεῖ - ανοι - μη γεῖσθαι τουτ δ' εννοήσαντα - καταστηναι- νος δὲ - χαλάσαι, μετὰ δὲ

- τον ὁμῶς ἰόντα . s. r. gl. 205D o o κατὰ ἔν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ ἐσπουδακότες. 7. ὁ γουμενος es .in gleiohsan ei μυσταγωγός, ista melcher Diotima hier austritu, dein ἐρῶν autaeinem K egera eigeselli , VH ἀγα- γει 21 C. παιδαγωγηθῆ I E,uναι η υπ' ἄλλου ἀνεσθαι 211 C.

8. ἔπειτα δε αυτον κατανοησαι

216 B. Phadr. 24 B ἀξίως os ἐν ἀνθρωπου εἴδει ἐβίωσαν βίου.

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 10. 159 των των καλῶν σωμάτων ἐραστην, νος δὲ τ σφόδρα τουτ 5 χαλάσαι καταφρονησαντα καὶ σμικρὸν ηγησάμενον μετὰ iταυτα το ἐν ταῖς ψυχαῖς κάλλος τ μιώτερον γήσασθαι του

ἐν τω σώματι, στε καὶ ἐὰν ἐπιεικης ν την ψυχήν τις καὶ ἐὰν σμικρον ανθος ἔχοr, ἐξαρκειν αυτῶ καὶ ἐρῶν καὶ c

κήδεσθαι και τικτειν λόγους τοιουτους καὶ ζητεῖν, οῖτινες ποιησουσι βελτίους τους νέους, is αναγκασθη αδ εα- σασθαι ὁ ἐν τοῖς ἐπιτηδευμασι καὶ τοι νομοι καλον, καὶ

δρὸν ἔρωτα.6. R μετὰ δε ταῶτα begiunt dis metto aupistula des Eros, melcho die Sch6nheu de Seele, der

τον μεν τι προσέκειτο τ καλος

τω ἀγαθω, οντινα δοιμι καλόν, τουτω προσῖειν καὶ πειρώμην καταμανθάνειν εῖ που ἰ δοιμι προσηρτημενον τω καλῶ τὸ υαθόν αλλ υκ αν εiχεν ουτως, αλλυνίους ἐδόκουν καταμανθάνειν των καλῶν

τοῖς νομ. καλόν πῆν αυτ αυτω

ξυγγενές ἐστι si parallel der Dulierge vordenen Hrenninis 2 10 B: τιτο κάλλος - ἀδελφόν ἐστι. Pervo dieser Ericenninis stetragen ist, mir mi ermeiterum lic auchi de ἐπιτηδευματα und νόμοι andere Siaaten und Nationen Nahres undisiillici Solisines findenis sicli nichi Mosa voiden localen

126쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ γλον μηκέτι τῶ παρ' - έσπερ οἰκέτης, αγαπῶν παιδαρω κάλλος η ανθρώπου τινος η ἐπιτηδευματος ἐνός', δουλεύων φαυλος ἡ κά σμικρολόγος, αλλ' ἐπὶ το πολυ πέλαγος τετραμμένος του καλου καὶ θεωρῶν πολλους καὶ καλοῖς λόγους καὶ μεγαλοπρεπεῖς τίκτη καὶ διανοήματα ἐν φιλοσοφία φθονω, ως αν ἐνταυθα ωσθεὶς καὶ αυξηθεὶς

κατίειν, τινὶ ἐπιστήμην Ῥίαν τοιαύτην, εστι καλου τοι- Ε Ουδε. πειρῶ δε μοι, Ἀφη, τον νουν προσεχειν ως οιόν τε μάλιστα.

δουλευειν Ist namlich u Verstelaena ἀγαπῶν παιδαρίου κάλλος v. s. f.,

49 Ar ποι αττα φῶμεν γεννῶν

καθέστηκε.

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 211.

XXIX. 'υς γαρ α μεχρι ενταυθα προς τα ερωτικὰ παιδαγωγηθῆ, θεώμενος φεξῆς τε καὶ ὀρθῶς τα καλά, προς τέλος δη ἰων των ρωτικῶν ξαίφνης κατόψεταί τι θαυμα

στον τὴν φυσιν καλόν, τουτο εκεῖνο, ω Σώκρατες, ου

δ ενεκεν καὶ οἱ ἔμπροσθεν πάντες πόνοι σαν, πρῶτον μὲν ἀεὶ ον κα ου τε γιγνόμενον υτε ἀπολλυμενον,211

o υτ αυξανόμενον υτε φθῖνον, ἔπειτα ου τῆ μὲν

καλόν, τῆ δ' αἰσχρόν, ουδὲ τοτὲ μέν, τοτε δὲ Ου, ουδὲ ρος μὲν το καλόν, τρος δὲ ρ αἰσχρόν, ου δ' ἔνθα μὲν καλόν, ἔνθα δε αἰσχρόν, ως τισὶ μὲν ον

καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόνJ' ουδ α φαντασθήσεται αυτῶτο καλον οἱον πρόσωπόν τι ουδε χεῖρες ουδ αλλο οὐδεν ων σῶμα μετέχει, ου δέ τις λόγος ου δέ τις ἐπιστήμη, Ῥυ δέ που ον Ἀ- έτέρα τινί. οἷον εν ἰώω

4. παιδαγωγηθὴ u 210 Α: ηγούμενος - προς τέλος δηίων; Vir gelangen gulae τέλεα καὶ ἐποπτικά 210 A.

5. τι θαυμαστὸν τὴν φυσιν κα-

όν Phadr. 250 B κάλλος δε τότην ἰδεῖν λαμπρόν.

θεῖον καλόν, αγαθὸν καὶ πῆν o τι τοιουτον. am venigatem Verina g

σωφρονουμεν, ἐν δε τοις Ου, em

127쪽

καθ' αυτ μεθ' υτου μονοειδὲς ἀεὶ ον, τα δὲ

αλλα πάντα καλα ε κείνου μετέχοντα τρόπον τινα τοιουτον, οἷον γιγνομένων τε τῶν αλλων καὶ

ἀπολλυμένων μηδὲν κεῖνο μητε τι πλέον μητε ἔλαττον γίγνεσθαι μηδὲ πάσχειν μηδέν. τανδη τις ἀπο τῶνδε δια τὸ ὀρθῶς παιδεραστεῖν πανιὼνεκεῖνο τὸ καλον αρχηται καθορῶν, σχεδίν αν τι πτοιτο του τελους. τουτο γαρ δε ἐστι τὸ Ἀρθῶς ἐπὶ τα ἐρωτικασμαι η - αλλο αγεσθαι, ἀρχόμενον ἀπο τῶνδε τῶν καλῶν ἐκείνου νεκα του καλου αεὶ ἐπανιέναι, σπερ ἐπαναβαθμοῖς χρώμενον, πο ενος ἐπὶ δύο καὶ π δυοῖν ἐπὶ πάντα τα καλα σώματα, και ἀπο τῶν καλῶν σωμάτων ἐπὶ τα καλὰ ἐπιτηδευματα, καὶ ἀπο τῶν ἐπιτηδευμάτων ἐπὶ τα καλὰ μαθηματα, καὶ ἀπὸ τῶν μαθημάτων ἐπ ἐκεῖνοτο μάθημα τελευτησαι, ο ἐστιν - ἄλλου η υτου ἐκείνου του καλου μάθημα lκαὶ γνῶ αυτ τελευτῶν ἔστι καλονJ. ἐνταυθα του βίου, ἁ φίλε Σώκρατες, εφη η Μαντινικηξένη. εἴπερ που αλλοθι. βιωτο- ἀνθρώπω. θεωμεν αυτο

κατὰ ταὐτὰ ἔχει καὶ Ουδέποτε -δαμ οπιδαμῶς ἀλλοίωσιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται ἰ2. τα δὲ ἄλλα πάντα καλὰ ἐκείνου μετέχοντα τρόπον τινὰ τοιουτον Dasserta linia de sichi baron

τὸ καλόν. . ο ἐάν ποτε ἴδης, ου κατὰ χρυσίον τε καὶ ἐσθητα καὶ τους καλους παῖδάς καὶ νεανίσκους δόξει σοι εἶναι, Ῥυς νυν ορῶν ἐκπέπληξαι καὶ τοῖμος εἶ καὶ συ καὶαλλοι πολλοί, ορῶντες τὰ παιδικὰ και ξυνόντες ἀεὶ αυτοῖς, εἴ πως οἷόν τ' ήν, μητ ἐσθίειν μητε πίνειν, ἀλλα θεῆσθαι μόνον καὶ ξυνεῖναι ' δητα, Ἀφη, οἰόμεθα, ε τω γένοιτο Καυτο τω καλον ' ἰδεῖν χίλικρινες καθαρόν, ἄμικτον. ἀλλα

καλόν, τίκτειν ου εἴδωλα ἀρετης, τε υκ εἰδώλου ἐφαπτομενω ἀλλα ἀληθη. ἄτε του ἀληθους Ἀφαπτομένω ' τεκόντι

χεσθαι, ἐραν, γεννῶν - κατανοη- σαι, καταστῆναι. ru Anh. L 1. ἐνταὐθα, εἴπερ που αλλοθι ἔκenauer Ware εἴπερ ἄλλοθί που, καὶ

ἔνταυθ' - 212 Α εἴπερ τω ἄλλω ἀνθρώπων - καὶ ἐκείνω.3. v κατὰ χρυσίον vi Is Brκατ' ἐμαυτόν. 5. νυν d. h. Eu eine Zen, od in eius Ent vicholun nochnicii gum philosophiachen Stand- punis orgedriinge bist. - ἐκπέ- σαλπιξαι gl. 192 C: θαυμαστὰ ἐκπληττονται φιλία τε καὶ ἰκειότητι καὶ ἔρωτι. 21 D. Von anderer Erregun 21 D. 6. ξυνόντες ἀεὶ αὐτοις dies ver- gehrende Selinsuchi Von Aristophanea feschilderi 191 A, B, 192 D, Ε - μήτ' ἐσθίειν-ητε πίνειν 191 B: ἀπέθνησκον π λιμο καὶ της ἄλλης αργίας. EI. τί δητα be isterte ua-suhrunides obe a. 1sgesprochenen Gedansiens ἐνταῶθα του βίου βιωτὰν ἀνθρώπω. 2 αλλὰ μη νάπλεων - φλυα

στος καὶ ἀναφης Ουσία οντως υσα.

dem leti lichen Augo Rep. VII 518 Cro δέ γε νυν λόγος, ην δ' ἐγώ,

σημαίνει, ταύτην την ἐνοῶσαν κά- στου δύναμιν ἐν τῆ ψυχῆ καὶ το

ε καστος, οἷον εἰ μμα μη δυνα- τον ν αλλως η υν λω τω σωματι στρέφειν προς το φανὸν ἐκ του σκοτώδους, υτ ξυν λη τῆ φυχη ἐκ του ιγνομένου περιακτέον εἶναι, εως αν εἰς το ν καὶ τουοντος το φανότατον δυνατη γένηται ἀνασχέσθαι θεωμένη Phadri

24 B: γὰρ ἀχρώματος - ουσία

- μόνω θεατ νω ac ἐστίν . 11.

128쪽

et δὲ ἀρετὴν ληθη καὶ θρεψαμένω πάρχει θεοφιλεῖ γενέσθαι, καὶ εἴπερ φ αλλω ανθρώπων ἀθανάτω καὶ ἐκείνω; Tαυτα δή, ω Φαῖδρέ τε καὶ οἱ αλλοι, ἔφη μὲν ω- τίμα, πέπεισμαι δ' ἐγώ πεπεισμένος δὲ πειρῶμαι καὶ τους

αλλους πείθειν, τι τούτου του κτηματος τῆ ἀνθρωπε- φυσει συνεργον μείνω πρωτος ου αν τις αδίως λάβοι. δι δὴ ἔγωγέ φημι χρῆναι πάντα ανδρα τον Ἐρωτα τιμῶν καὶ αυτος τιμῶ, καὶ τα ἐρωτικα διαφερόντως σκῶ καὶ τοῖς αλλοις παρακελευομαι, καὶ νυν τε καὶ ἀεὶ ἐγκωμιάζωτην δυναμιν καὶ ἀνδρείαν του πρωτος καθ' ίσον Iός τ' C εἰμί τουτον ουν τον λόγον, ω Φαῖδρε, εἰ μὲν βουλει, ως ἐνωμιον εἰς Ἐρωτα νόμισον εἰρησθαι, εἰ δε, ο τι καὶ πηχαίρεις ονομάζων, τουτο νόμαζε.6. αλλὰ ἀληθη se ἀρετην. ατε του ἀληθοῶς ἐφαπτομένω nurdis Ideo is das, rhas Selende; asses andere in Nosse Schai ten-

αλλα παντα - τεκόντι - καὶ θρε-

συνεκτρέφει.

εἰμί σοι παρέχειν αποκρινόμενος'

ἐαν δὲ βουλη sc παρασχειν , ἐαοὶ πάρασχε. Blosse εἰ δε osne βουλει .is ster Alc. I 114 B εἰ μὲν βουλει, ἐρωτῶν με εἰ δέ κω αυτος ἐπὶ σαυτου λόγον διεξελθε Stall-

καὶ πως χαίρεις τα τοιαυτα ν μάζων - τουτ μοι προς- βουλο

μαι ἀπόκριναι, Hipp. min. 36sor ἐν et τινι βουλε σοφία τουτο σκέ- αι η πανουργία οτιουν et αίρεις ονομάζων Sauppe uiroi. . . .

μῖν ευχεσθαι, λινες τε καὶ o πόθεν χαίρουσιν νομαζό

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 212.

XXX. Εἰπόντος δὲ ταυτα του Σωκράτους τους μὲν ἐπαινεῖν, τον δὲ Αριστοφάνη λέγειν τι ἐπιχειρεῖν, οτι ἐμνήσθη αυτου λεγων ὁ Σωκράτης περὶ του λόγου καὶ

εξαίφνης την αυλειον θυραν κρουομένην πολυν ψόφον παρο- σχεῖν ως κωμαστῶν, καὶ αυλητρίδος φωνην ακουειν. to ουν Ἀγάθωνα Παῖδες, φάναι, ου σκέψεσθε καὶ ἐὰν Dμέν τις των ἐπιτηδείων ἡ καλεῖτε εἰ δε μη, λέγετε οτιο πίνομεν, ἀλλ' ἀναπαυόμεθα ηδη καὶ ου πολυ στερον Αλκιβιάδου την φωνην ἀκοΣειν ἐν τῆ αυλχὶ σφόδρα μεθύοντος καὶ μέγα βοῶντος, ἐρωτῶντος που Ἀγάθων καὶ κελευοντο. ἄγειν χαρ Mγάθωνα αγειν Ῥυν αυτον παρὰ

oπόθεν καὶ πη χαίρετον ὀνομαζό-eενοι, Phadr. 27 C: ὁ Τισίας ἄλλος στις δη ποτ' ων τυγχάνει καὶ ὁπόθεν χαίρει νομαζόμενος.

5. ἐπαινεῖν - ἐπιχειρειν lat. Impers u 172 4 Schiusa. - τι

Protag. 314 C. - κρουειν vom

stariten Schlagen auch πατάσσειν Arist. an. 38. 8. ς κωμαστῶν, deo dies machen metu Larm. ala Nuchieme.

129쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ σφας την τε αυλ ριδα πολαβουσαν καὶ λλους τινας

των ἀκολούθων, καὶ ἐπιστηνα ἐπὶ τὰς θυρας ἐστεφανω- νμένον αυτον κιοου τέ τινι στεφάν δασεῖ καὶ ων, κὰδ ταινίας ἔχοντα ἐπὶ της κεφαλης πάνυ πολλάς, καὶ εἰπεῖν υνδρες, χαίρετε μεθυοντα ανδρα πάνυ σφόδρα δαεσθε συμπότην η απίωμεν ανα σαντες μόνον Ἀγάθωνα, ἐφ'

Θερ ηλθομεν ἐγὼ γάρ τοι, φάναι, χθὲς μὲν ου οἷός

ἐγενόμην ἀφικέσθαι, νυν δὲ κω ἐπὶ si κεφαλη ἔχων τας ταινίας, ἴνα ἀπο της ἐμης κεφαλης την του σοφωτάτου καὶ καλλίστου κεφαλην ἐαν εἴπω -ωσr ἀναδήσω. αρακαταγελάσεσθε μου μεθυοντος ἐγὼ δε, καν μεῖς γε-213 λατε, μως ευ οἶδ' τι ἀληθη λεγω. αλλά μοι λέγετε αὐτόθεν, ἐπὶ τοῖς εἰσί η μη συμπίεσθε η υ; πάντας υν ἀναθορυβησαι καὶ κελευειν εἰσιέναι καὶ κατακλίνεσθαι, καὶ τον γάθωω καλεῖν αυτόν. καὶ τον ἰέναι ἀγόμενον ποτῶν ανθρώπων, καὶ περιαιρούμενον αμα τὰς ταινίας ς αναδησοντα. ἐπίπροσθε τω- ὀφθαλμῶν ἔχοντα Ου κατιδεῖν

αἱ Ἀρεταί.

8. ἐπὶ τὰς θέρας der ingang

τα ἐπὶ της κεφαλης πάνυ πολλάς).ra'. Theocr. Id. II 122 Hie achei-nin dies ταινίαι nia Iose uin den ana gessiiunge gemesen Eu sein YH. 213 Α περιαιρουμενον denn

κησαντα ταινεουσθαι.

dertiolun 213 At ἀλλά μοι λέγετε

χθε ναρ αυτον διέφυγον τοις ἐπινικίοις, φοβηθεὶς τον χλον.

τον Σωκράτη, ἀλλα καθίζεσθαι παρα τον Ἀγάθωνα ἐν μω Σωκράτους τε καὶ ἐκείνου παραχωρησαι γὰρ τὸν Β Σωκράτη ως ἐκεῖνον καθίζεινJ. παρακαθεζόμενον δὲ αὐτονἀσπάζεσθαί τε τον γάθωνα καὶ ἀναδεῖν εἰπειν υν τον 'Ἀγάθωνα Τπολύετε, παῖδες, υλκιβιάδην is ἐκ τρίτων κατακέηται Πάνυ γε, εἰπεῖν τον υλκιβιάδην ἀλλα τίς ημῖν δε τρίτος συμπότης καὶ ἄμα μεταστρεφόμενον αυτονορῶν τον Σωκράτη, ἰδόντα δε ἀναπηδησαι καὶ εἰπεῖν διράκλεις, τουτὶ τί ην Σωκράτης ὁτος ἐλλοχῶν α με ἐνταυθα κατέκεισο, σπερ εἰώθεις ἐξαίφνης ἀναφαίνεσθαιοπου ἐγὼ -ωμην κιστά σε ἔσεσθαι. καὶ νυν τί κεις καὶ τί α ἐνταυθα κατεκλίνης πῶς ου παρὰ ριστοφάνει ουδὲ εἴ τις αλλος γελοῖος ἐστί τε και βουλεται, ἀλλα διεμηχανησωδπως παρὰ τω καλλίστ τῶν ἔνδον κατακείσει καὶ τον Σωκράτη, Ἀγάθων, φάναι, δρο εἴ μοι ἐπαμυνεῖς' ως ἐμοὶ τούτου ἔρως του ἀνθρώπου im αὐλον πρῆγμα γέγονεν.

m Ουν, ἔφη, ω Σωκρατες, οντωγιγνωσκων ου καὶ συ σται δευεις

Ξανθίππην Platon Synap. 180 D:

εστί τε καὶ βουλεται Sc. εἶναι. gl.

130쪽

ΠΛΑΤΩNΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 213.

ἀπ ἐκείνου γαρ του χρόνου, ἀφ' ου τούτου ηράσθην, οὐκεω ἔξεστί μοι Ῥυτε προσβλεψαι ουτε διαλεχθηναι καλωμουδ ενί, ν ουτοσὶ ζηλοτυπῶν με καὶ φθονῶν θαυμασταεργάζεται καὶ λοιδορεῖταί τε καὶ τὼ χεῖρε μόγις απέχεται. ορα ουν μη τι καὶ νυν ἐργάσηται, ἀλλα διάλλαξον ημῆς,

ν, ἐὰν ἐπιχειρῆ βιάζεσθαι, ἐπάμυνε, ς ἐγὼ την τούτου

μανίαν τε καὶ φιλεραστίαν πάνυ ορρωδῶ. λλ' υκ ἔστι, φάναι τον υλκιβιάδην, ἐμοὶ καὶ σοὶ διαλλαγη. αλλὰ τούτων Ῥὲν εἰσαμίν σε τιμωρησομαι νυμ δε φοι, υγάθων, E φάναι, μετάδος των ταινιῶν, να ἀναδησω καὶ την τούτου ταυτηνὶ την θαυμαστην κεφαλην, καὶ μη μοι μέμφηται,

φιλίαν εἶναι - - φαυλον

τουτου ταυτηνὶ την θαυμαστην κε

ora 'ν μὲν ἀνέδησα, αὐτὸν δὲ νικῶντα ἐν λόγοις πάντας a

τον Σωκράτη καὶ κατακλίνεσθαι.

XXXI. Ἐπειδη δὲ κατεκλίνη, εἰπεῖν αεν δη, ανδρες δοκεῖτε γάρ μοι νηφειν ου ἐπιτρεπτεον μῖν, ἀλλαποτέον--μολόγηται γὰρ ταῶθ' ημῖν. ἄρχοντα ουν αἱρουμαι

ταυτα μεν καὶ λίγον στερον δια

των ταινιῶν.

Prol. 343 Dr εἰ βουλόμενος λέγεινοτι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι χαλεπόν, ἔπειτα ἐνέβαλε το μεν 1hn-liel mir auch εἶτα nach artici- pie gesei et Prol. 341 Ε ου δηπου

τουτό γε λέγων - εἶτα τον θεόν φησι μόνον τουτ αν ἔχειν. benso auch κἄπειτα und κατα GOrg. 457 B. 6. κατακλίνεσθαι Athibiades hal

ται Λακεδαιαόνιοι και ἐὰν συνδειπνοι συνελθοντες μη Λακεδαιμόνιον