Plutarchi Vitae inter se comparatae

361쪽

- - ουν προθυμία πάντων εὐμοία μόνους δ 43 φασιν έλκοντα συνεισπεσεῖν ει τὰ στρατόπεδα των στολεμίων ἄνθα - πολυν μεν αργυρον καὶ χρυσον ἐρριμμένον περμένοντες, πολλα δε παίδων καὶ

γυναικῶν ἄρμαμάξας ιόχων ἐρημον διαφερροενας

παρερχόμενοι του πρώτους ἐδίωκον ως ἐν ἐκείνοις Θαρεῖον ἄντα μόλις δ ευρίσκεται πολλῶν ἀκοντισμάτων κατάπλεως, σῶμα κείμενος ἐν ἁρμαμάh, μικρὰν ἀπολείπων του τελευτῶν. μως δ και πιεῖν ῆτησε, καὶ παυν δωρ πιπον εμ προ τον δόντα Πολυστρατον --θρωπε, τοντό μοι πέρας γεγονε δυστυχίας άπάσης - παθεῖν ἀμείνασθαι μη δυνά- μενο- λλ' Αλέξανδρο αποδώσει σοι την χάριν,

λεξάνδρων οἱ θεοὶ της at μητερα καὶ γυναῖκα καὶ

σταῖδα τους ἐμοὐς ἐπιεικείας, ιν ταυτην δίδωμι τηνδεειαν δια σου ' ταυτ ιπῶν καὶ λαβόμενος της του

Πολυστράτου χειρος ἐξελιπεν Αλέξανδρος δ' ως ἐπηλθεν, αλγῶν τε σπάθει φανερο ην καὶ την αυ-eto χλαμυδα λύσας ἐπέβαλε τω σώματι καὶ περιέστειλεν. και Βησσον μεμυστερον εὐρων διεσφενδόνησεν ορθίων δένδρων ις ταὐτὰ καμφθέντων έκα- των μόρο προσαρτησας του σώματος, εἶτα μaθεις ἡκώτερον, - ωρμητο ἐώμη φερόμενον, το προσηκοναυτ* μέρος νείμασθαι τότε δε του Λαρείου το μεν σῶμα κεκοσμημένον βασιλικῶς προ την μητέρα Τμ

362쪽

ε ει τἀληθές, ἀλλα πολλοῖς μεσιν εμπροσθεν ἔ- λεξάνδρου στρατεια ἱστορήκασιν τε τεσσάρων κόλπων εἰσεχόντων ἀπο τηε α θαλάσσης βορειότατος ουτός ἐστι, το 'κάνιον πέλαγος και Moπων ὀμου προσαγορουνόμενον ἐνταυθα των βαρβάρων τινες ἀπροσδοκήτως περιτυχόντες τοῖς πουσι τον ειπον αὐτο τον Βουκεφάλαν λαμβάνουσι, o ηνεγκεν ου μετρίως, ἀλλα κήρυκα πεμφας ηπεί σε πάντας ἀποκτενεῖν μετὰ τεκνων καὶ γυναικῶν, τοὐμπον αυτεμ ἀναπέμφειαν ἐπει δε και τηνειπον ἄγοντες κον καὶ τὰς πόλεις ἐγχειρίζοντες, ἐπησατο φιλανθρωπω πῶσι και του ει που λύτρα τοῖς λαβοῖσιν ἔδωκεν.45 Ηντευθεν ις την Παρθουκην ἀναζευξας και πο- λάζων πρῶτον ἐνεδυσατ την βαρβαρικην στολήγγελε βουλόμενος αυτὸν συνοικειουν τοι ἐπιχωρίοις

νόμοις, - μεγα προς ἐξημέρωσιν ἀνθρώπων τοσυνηθες καὶ ὁμόφυλον, ali ἀπόπειρά τις φελ τ ;προσκυνησεως αυτ τοῖς Μακεδόσι, κατὰ μικρον ἀναπέσθαι την ἐκδιαίτησιν αυτου καὶ μεταβia a ἐλωμενοις Ου μην την γε Μηδικην ἐκείρον προ ήκατο παντάπασι βαρβαρικην καὶ ἀλλόκοτον ουσαν, Ουδ' ἀναξυρίδας πιδὰ κάνδυν ουδε τιάραν ααβεν, ἀπὼν μέσω τινὰ της Περσικης καὶ mi δεκης μιξά- μονο ευ πως, ἀτυφοτέραν μεν ἐκεινης, ταυτης Mσοβαρωτεραν Ουσαν ἐχρητο δὸ το ἐν πρῶτον εν--γχάνων τοῖ βαρβάροις καὶ τοις μαλοι κατ ι-

363쪽

num. AMEANAPO . 343κον, εἶτα τοῖς πολλοῖς Ουτως ἐξελαυνων καὶ χρηματί- ζων ωρὰτο. καὶ λυπηρὰν μεν ην τοις Μακεδόσι το θεαμα, την δ' αλλην αυτο θαυμάζοντες αρετην -- δεῖν με των προς δονην αυτ και δόξαν ἐπιχωρε- ος γε προ απασι τοῖς ἄλλοις ἔναγχος με-μαγεν εἰς την κνημην λαβών, φ ου' της κερκίδος στων ἀποθραωσθεν ἐξέπεσε, λίθωδὰ πληγεὶς πάλιν εις τον τρειηλον,στε καὶ ταῖς ο ρεσιν λυνυποδραμεῖν παραμείνασαν Ουκ λίγον χρόνον,ομως Ουκ ἐπαυετο χρώμενος έαυτμπρος τους κινδυ- νους αφειδῶς, αλλὰ καὶ τον Ορεξάρτην διαβὰς ποτωμόν, ον αυτος ερετ αναῖν εἶναι, καὶ τους κυθας τρεν/άμενος ἐδιωξεν ἐπὶ σταδίους κατόν, ἐνοχλουμ νος υ πο διαρροίας.πνταυθα δε προ αυτον ἀφικεσθαι τη- σμαζό- 46 οἱ πολλοὶ λέγουσιν - καὶ Κλείταρχός ἐστι και ΠΟ- λυκλειτος καὶ μησίκριτος καὶ Αντιγένης καὶ Ἱστρος ' ριο βουλος δὲκαι πάρης λεισαγγελευς και moi μαῖος καὶ Ἀντικλείδης καὶ Φίλων ὁ Θηβαῖος και Γλλιππος ὁ Θεαγγελευς, προ δε τούτοις ματαῖος δ' Hes ιευς καὶ Φίλιππος Ἀαλκιδευς καὶ Θουρις πιμιο πλάσμα φασι γεγονεναι τουτο καὶ μαρτυρεῖν αυτοῖς μικεν Αλέξανδρος Ἀντιπάτρ* γαρ απαντα γράφων ἀκριβῶς τον μεν κυθην αυτω φησὶ διδόναι την θυγατέρα προς γάμον, Ἀμαζόνος δ' o με ημονευει λεγεται δε πολλοῖς χρόνοις ' ησίκριτος, στ ρον δη βασιλεύοντι υσιμάχιν τῶν βιβλίων τ τε- καρτον ἀναγινώσκειν ἐν, γέγραπται περ τη. --ζόνος τον ουν Θυσίμαχον ἀτρέμα μειδιάσαντα ' καὶ

. πιστευων μῶλλον Αλέξανδρον θαυμάσειεν postos 47

364쪽

344 LVII AMSANΔΡΟΣ. μενος δε τους Μακεδόνας, μη ις τα πολοιπα τῆς στρατείας ἀπαγορευσωσι, ταμεν αλλο πληθος εἴασε κατα χωραν, τους δ αρίστου ἄχων ἐν 'κανί μεθ' υτου, δισμυρίους πεζους καὶ τρισχιλίους ἱππεῖς, προσέβαλ λέγων ω νυν μεν αυτου ἐνύπνιον τῶν βαρβάρων ορωντων, αὐδὰ μόνου ταράξαντες τροώσων ἀπίωσιν, ἐπιθησομένων ευθυ ωσπερ γυναι- ξίν ου μην ἀπ ἀφιέναι γε του βουλομενους ἔφη, μαρτυράμενος τι την οἰκουμενην τοῖς Μακεδόσι κτωμενος ἐγκαταλέλειπτο μετα των φίλων καὶ των ἐθελόντων στρατευειν ταυτα σχεδόν αυτοῖς δνόμασιν ἐν τῆ πρὸς Αντίπατρον ἐπιστολα γεγραπται, aioτι ταυτα εἰπόντος αυτου πάντες ἐξέκραγον ποιβουλεται της οικουμενης πειν δεξαμενων δε -- των την πεῖραν οὐκετ ην χαλεπὸν προαχθηναι os πλη ς ἀλλα ἡ δίως ἐπηκολουθησεν. υτω δη inietην διαιταν ιτι μαλλον μοίου τε τοῖς ἐπιχωρίοισεαυτόν, ἐκεῖνά τε προσπε τοῖς Μακεδονικοῖς ἔθεσιν, ἀνακράσει καὶ κοινων 3 μαλλον δἰ ευνοίας καπα- στήσεσθαι τα πράγματα νομίζων η βία, μακραν ἀπαιροντος αυτοῖ δι και τρισμυρίους παῖδας ἐπιλεξάμενος ἐκέλευσε γράμματά τε μανθάνειν Ha ικα καὶ Μακεδονικοῖς πλοις ἐντρεφεσθαι, πολλους ἐπι- στάτας καταστήσας και α περι Ῥωξάνην Φωτιμεν ἐπράχθη, καλην καὶ ραίαν - τινι χορ παρὰ πότον ὀφθεῖσαν, ἔδοξε -υκ ανάρμοστα τοῖς, τοκει- μενοι εIναι πράγμασιν ἐθάρρησαν γαρ οἱ βάρβαροι τῆ κοινωνία του γάμου, και τον Αλεξανδρονυπερηγάπησαν, τι σωφρονέστατος περὶ ταυτα γεγονώς Ουδ ης μόνης ηττήθη γυναικος ἄνευ νόμου θιγεῖν πεμεινεν ἐστε δε και των φίλων ἀρατων μεγίστων φαιστίωνα μεν ἐπαινουντα και συμμε

365쪽

VII. AMEANAPOΣ. 345τακοσμουμενον αυτ. κρατερον δε τοῖς πατρωα ἐπιμενοντα, δι ἐκεινου μεν ἐχρημάτιζε τοις βαρβάροις, δια τούτου δῶ τοῖς Ἐλλησι και τοῖς Μααεδόσι καιολως τον - ἐφίλει μάλιστα οὐδ' ἐτίμα, νομίζων καὶ 1πων αε τον μεν Ηφαιστίωνα φιλαλεξανδρον εἶναι τον δε Κρατερον φιλοβασιλεα διλκαι πρὀς αλληλουε πουλως ἔχοντες συνέκρουον πολλάκις απαξ δε πω την γνδικην και ει χεῖρας ηλθών σπασάμενοι τα ξίφη, και των φίλων κατε ρεπαραβοηθουντων προσελάσας Αλεξανδρος ἐλοιδόρει τον μαι- να φανερῶς, εμπληκτον καλων κα μασόμενον ει μη συνίησεν ως, ἐάν τις αυτου ονἈλεξανδρον ἀφέλωται, μηδεν ἐστιν ἰδιο δε και του κρατερου πικρῶς κα ρατο και συναγαγὼν αυτοὐς και διαλλάξας ἐπώμοσε τοὐμμωνα καὶ τους ἄλλους θεούς, μην μάλιστα φιλεῖν ἀνθρώπων άπάντων ἐκείνους' re δε πάλιν αισθηται διαφερομενους, ἀποκτενεῖναμφοτερον η τον ἀρξάμενον. θεν στερον Ουδῶ παιζοντες ειπεῖν τι Ουδῶ πρῶξαι πρὸς αλλήλους λε-

Φιλωτας δ' ἡ Παρμενίωνος αξίωμα με ευεν εν 48 τοῖς Μακεδόσι μέγα καὶ γαρ ανδρεῖος ἐδόκει και καρτερικος εἶναι, φιλόδωρος δ' ουτω και φιλέταιρος με αυτον Αλέξανδρον ουδείς λεγεται Ουνωτι των συνήθων τινος αιτουντος ἀργύριον ἐκελευσε δουναι, νησαντος δῶ του διοικκ ου μη ἔχειν ' τί λεγεις; '' Dα- 'Oυδ ποτήριον θεις Ουδ' ἱμάτιον; ' oris. δ αφρονηματος και βάρει πλουτου καὶ τῆ περι, σῶμα θεραπείε και διαίτη χρωμενος ἐπαχθέστερον η κατίδιώτην, και τότε δ' τ σεμνον και δ ηαν υκ ἐπι

366쪽

4 ἀπαγγελλειν βαδίζουσαν ὁ μεν υν - - ἐπιβουλευόμενος Ουτως πνόει, και συνύν τ' Ἀντιγόνη πολλα καὶ J προς ἀπην καὶ μεγαλαυχίαν ρηματα κῶλόγους κατὰ Ου βασιλεως ἀνεπιτηδείου προ αε- νος ὁ δ' Ἀλέξανδρος, καίπερ καρτερα ἐνδείξεως

κατα του Φιλωτου προσπεσούσης, ἐκαρτερη- σιωπηκα κατέσχεν, εἴτε θαρρῶν τῆ Παρμενίωνος υνοίσπρος αυτόν, ειτε δεδιως την δόξαν αυτῶν καὶ την δύναμιν ἐν δε τψ τότε χρόνωΜακεδῶν δνομα Θωνος, ἐκ παλαίστρας ἐπιβουλευων Αλεξάνδρωπικόμαχόν

τινα των νέων, προ οπιαυτός ἐρωτικῶς ευον, ἐπι την κοινωνίαν της πράξεως παρεκάλει του δε μη

πεῖραν, ἐλθὼν ἐκεῖνος προς Φιλωταν ἐκελευσεν ει

367쪽

στρο αλλοις μείζοσι -ομένου οὐ βασιλέως. καιτο- δὸς ἐποίησεν. orsa καθ' υποφίαν η του Φιλω που τραπόμενοι προς στερον καὶ δι ἐκείνου τε iam νων προσαχθέντε πρῶτον μεν τα του Aίμνουκ-ῶπον, ἄπειτα παρεδήλωσαν σα τον Φιλώταν, ωὐἀμελήσειεν αυτῶν δὸς ἐντυχόντων. καὶ τουτ ει σφόδρα παρώξυνε τον Αλέξαν se καὶ του προ- φθοντος ἐπὶ τονAωνον, ὼς μυνετ συλλαμβανόμενος, ἀποκτaίναντος αυτόν, ετ μαλλον διεταράχθη, προν Hεγχον ἐκπεφευγέναι της ἐπιβουλης νομίζων.

στάλαι μισοῖντας αυτόν, δη φανερῶς λεγοντας ssio θυμία του βασιλεως εἴη Θίμνον ιομενου, παλαιστραῖον ἄνθρωπον, ἐπιχειρησαι τολμήματι τοσούτ*καθ' υτόν Ἀλλα τουτον μενάπηρετην εἶναι, μαλ-

λον δ' ἔργανον ἀπό μείζονος ἀρχης ἀφιέμενον, ἐν

ἐκείνοις δε τηνἐπιβουλην ζητητεον οἷς μάλιστα ταυταλανθάνειν συνεφωε τοιούτοις λόγοις καιάπονοίαις ἀναπετάσαντος α ωτα του βασιλεως πηγον ἡ Ῥυρίας κατὰ του Φιλώτου διαβολάς. ἐκ τούτου δε συι ληφθεὶς ἀνεκρίνετο, τῶν ταίρων ἐφεστώτων ταῖς βασάνοις, Ἀλεξάνδρου δε κατακούοντος ἔξωθεν αυλαίας παρατεταμενης Oτε - καί φασιν αυτόν ειπεῖν, οἰκτρας καὶ ταπεινὰς του Φιλώτου φωνὰς καὶ δεήσεις ποῖ περὶ τὰν Ηφαιστίωνα προσφέροντος, Ουτω δὴ

μαλακός ἀν- Φιλώτα καὶ ἄνανδρος ἐπεχείρει πράγμασι τηλικούτοις ς' ἀποθανόντος δ του Φιλώτου και Παρμενίωνα πέμφας - α ις Μηδίαν ἀνεῖλεν, ανδρα πολλὰ μεν Φιλίππω συγκατεργασάμενον, μό-

368쪽

τον ουτω ἐνέπλω πυθομένοις των κατὰ Φιλωτα, αγριώτερα ur. μέντοι συντιθῶαε αμα και παιτιαν και τον καιρόν, Ουκἀπογνώμης ἀλλα δυστusa τινι ταντα υρίσκομεν πεπραγμενα - βασιλέως,

καὶ τρία των κατεσπεισμενων προβάτων ἐπηκολου- θησεν αυτ. πυθόμενος δ' ὁ βασιλευς ἀνεκοινοντο τοι μάντεσιν Ἀριστάνων και Κλεομάντει - -- κωνι, φησάντων δὸ πονηρον εἶναι το σημεῖον, ἐκέλευσεν ἐκθέσασθαι κατὰ τάχος πὰρ του κλείτου. και γαρ αυτο νερα τρίτη κατὰ τον υπνους ιδάω φιν ἄτοπον δόξαι γὰρ αυτετον κώλον μετὰ των Παρμενίωνος υἱῶν ἐν μελασιν ἱματίοις καθεζεσθαι, τεθνηκότων απάντων. υ μην ἄν σε ὁ Κλεῖτος ἐκθυσάμενος, αλλ' υθω - το

369쪽

δε πρεσβυτερων δυσχεραινόντων καὶ λοιδορουντων τόν τε ποιητην και τον οντα, του Ἀλεξάνδρουκα των περι αυτον δέως ἀκροωμένων και λεγεινκaλευόντων, ὁ Κλεῖτος - με ων και φυσει τρανς ἀνώρρον καὶ αυθάδης πανάκτει μάλιστα, φάσκωνου καλῶς ἐν βαρβάροις καὶ πολεμίοις βρίζεσθαι Μακεδόνα πολυ βελτίονας των γε ντων, a και δυστυχιον κέχρηνται. νησαντος δε του ALξάνδρου πον κλεῖτον αυτ συνηγορεῖν δυστυχίαν ἀποναμνοντα την δειλίαν, ἐπαναστὰς λαῶτος αυτη -- τοι sa' ελ- η δειλία τον ἐκ θεῶν νη - ι -

' η ταυτ ἈIπεν, ω κακη κεφαaν, - περ ημῶνεκάστοτε λεγων καὶ διαστασιάζων Μακεδόνα χαιρWoaιν νομίζεις; '' 'ἀλλ' υδ νυν ' ἄφη ' χαίρομεν, Αλεξανδρε, τοιαυτα τέλη των πόνων κομιζόμενοι, μακαρίζομεν δε του ηδη τεθνηκότας πριν ἐπιδεῖν Μηδικαῖς ἐάβδοις ξαινομενους Μακεδόνας, καὶ Περσῶν δεομένους - τλβασιλεῖ προσέλθωμεν ' τοι sαυτα του λείτου παρρησιαζομένου καὶ των περιωέξανδρον ἀντανισταμένων καὶ λοιδορουντων αυ- τόν, οἱ πρεσβύτεροι κατέχειν ἐπειρῶντο τον θόρυ

δοκοῖσιν ' ελεν 'υμῖν οἱ Ἐλληνες ἐν τοῖς Μακεδόσιν

370쪽

βαρβάρων ζην και ἀνδραπόδων, o την Περσικην

σουσιν, Ουκετι φερων τ ορρον πιέξανδρος μήλων παρα αε-aνων - βαλῶν ἔπαισεν αυτον κα τλέγχεμ ριδιον ἐζήτει τωνδε σωματοφυλάκων νος Αριστοφάνους φθάσαντος φελεσθαι, καὶ των ἄλλων περιεχόντων και δεομενων ἀναπηδήσας ἀνεβόα μακεδ νιστὶ καλῶν του υπασπιστῶ τουτ δε ην συμβολον θορυβου μεγάλου , καὶ τον οὐπιγκτην κώεοσεσημαινειν, καὶ πυξ ἔπαισεν οἱ διατρίβοντα καὶ μηβουλόμενον. ντο μεν ουν στερον ευδοκίμησενώς του μη συνταραχθῆναι το στρατόπεδον αἰτιώτατος

γενόμενος, τον δῶ Κλεῖτον ora φωμενον οἱ Δοι μόλις ἐξέωσαν του ἀνδρῶνος. ora κατ ἄλλας θωρααωθι ει-ει, μάλ' ὀλιγώρως και θρασέως Λυριπίδου τὰ ἐξ Ἀνδρομάτη ιαμβεῖα ταυτα περαίνων ' οἴμοι,

καθ Ελλάν - κακῶς νομίζεται ' υτ ει λαβὼν παρά τινος τῶν δορυφόρων Αλέξανδρος αμ.

ἀπαντῶντα τον χεῖτον αυτ και παράγοντα το προ η θυρας παρακάλυμμα διελαυνει πεσόντος δε μετὰ στεναγμου καὶ βρυχήματος ευθυς ἀφηκεν θυμὸς αυτόν, και γενόμενος παρ αυτ και τους φίλους δῶ ἀφωωους ἐστῶτας έλκυσασθαι μεν ἐκ του νεκρου την αἰχμην ἔφθασa, παῖσαι δ αυτ ὁρμήσας παρὰ τον υ ηλον ἐπεσχέθη, τῶν σωματοφυλάκων τὰς χεῖρας αυτου λαβόντων καὶ, σῶμα βία παρενεγκόντων εἰς τον θάλαμον.

Ο Aria δε την τε νυκτα κακῶς κλαίων διήνεγκε και