장음표시 사용
371쪽
H δη πάλαι καλ-αρμενων τουτων, ἔδοξεν ἐνδιδόναι. διλ ἁλισθένην τε τον φιλόσοφον παρεισηγαγον, Ἀριστοτελους Oικεῖον --, και τον Ἀβδηρίτην Ἀνάξαρχον. - Καλλισθενης - ακῶς ἐπειρῶτοκα πράως ποδυόμενος ψ λόγ* και περιιών ἀλυ-
πως λαβέσθαι του πάθους ὁ Ἀνάξαρχος ἰδίαν τινὰ πορευόμενος ἐξ σης δον ἐν φιλοσοφία, κα δόξαν εἰληφὼς περονία και λιγωρία των
συνήθων, - εἰσελθὼν ἀνεβόησεν Ουτός ἐστιν Ἀλεξανδρος εις ον η οἰκουμενη - ἀποβλέπει o δ' ἔρριπται κλαίων σπερ ἀνδράποδον, ἀνθρώπων νόμον καὶ φόγον δεδοικώς, si αυῶν προσηκε νόμον εμα και ορον των δικαίων, ἐπείπερ ἄρχειν καὶ κρατεῖν νενίκηκεν, ἀλλα μη δουλεύειν πό--ης δόξης κεκρατημένον. υκ ola ' εμεν ἔτι την Λίκην ἔχει πάρεδρον iam και την εμιν ωαπῶν το πραχθεν υπὸ του κρατουντος θεμιτν η και δίκαιον; '' τοιουτοις τισι λόγοις χρησάμενος , ενάξαρχος ταμεν πάθος ἐκ-φισε του βασιλεως, τὸ δ' ηθος ει πολλὰ
χαυνότερον καὶ παρανομωτερον ἐποίησεν αυτόν δεδαιμονίως ἐνηρμοσε, και του καλλισθενου την δμιλίαν, υν ἄλλως ἐπίχαριν δῶ τ αυστηρ- ουσαν, προσδιεβαλεν.-ροπα δέ που παρὰ δεῖπνον πὰρ ωρῶν καἐ
κράσεως του περιεχοντος λόγων οντων τόν καλλισθένην, μετεχοντα δόξης τοῖ λεγουσι τἀκεῖ μὰλλον
372쪽
οκων δια τον βίον ευτακτον οντα καὶ σεμνον κώαντάρκη καὶ βεβαιουντα την λεγομενην της ἀποδρομίας πρόφασιν, τι - πολίτας καταγαγῶν και κατοικίσαι πάλεν την πατριδα φιλοτιμουμενο ανέ
x προς Ἀλεξανδρον φθονουμενο δῖ δια - δοξηνεστιν α και καθ' αὐτου τοῖς διαβάλλουσι παρεῖν, τάς τε κλήσεις τα πολλα διωθούμενος, ἄν τε το συνεῖναι βαρυτητι καὶ σιωπῆ δοκῶν υκ ἐπαινεῖν συν αρμσκεσθαι τοῖς γινομένοις, - και τον Αλεξανδρον εἱπῶν ἐπ' αὐτε μι- σοφιστην στις δ αυτῆ σοφός ' λεγεται δε ποτε πολ λῶν παρακεκλμένων ἐπι o δεῖπνον ἐπαινέσαι κελευσθῬὶς ἐπὶ του ποτ' olos Μακεδόνας ὁ Lain νης Ουτως-ροησα προῆτην πόθεσιν ωστ νισταμενου κροτεῖν καὶ χλειν του στεφάνους ἐπ αυτόν. ιπεῖν Ουν τονί λεξανδρον,τι κατ' Ευριπίδην, τον λαβόντα των λόγων καλας ἀφορμα ου με εργον - λεγειν Παλλ' Ma ξαι' φάναι την σαυτο δυναμιν ἡμῖν κατηγοροσας Μακεδόνων, ω καὶ βελτίους γένωνται μαθόντες πλημμελουσιν.'' υτ ει τον ἄνδρα προ την παλινωδίαν τραπόμενον πολλὰ παρρησιάσασθαι κατάτων Μακεδόνων, και-- Ἐλληνικην στάσιν αἰτίαν ἀπoFῆναντα της γενομένη περι Φίλιππον αυξω-ε
373쪽
XLVII. AMEANAPOΣ. 53κα δυνάμεώ εἰ τῶν 'μ δε διχοστασίs καὶ ὁ πάγκα- ωoica a Gμης' ἐκ πικρον καὶ βαρυ ἐγγενέσθαι μῖσος τοῖς Μακεδόσι, και τον Ἀλεξανδρον ειπεῖνώσου της δεινότητος ὁ καλλισθένης ἀλλα της δυσμενείαιμακεδόσιν ἀπόδειξιν δέδωκεν.Tαυτα μεν ουν δ' μιππος νησὶ τον ἀναγνώστη 54του καλλισθενους Στροῖβον κριστοτέλει διηγεῖσθαι, - δε καλλισθένην συνέντα την ἀλλοτριότητα του
σθένης λόγ* ἐν ην δυνατο καὶ μέγας, νουν ν Ουκευεν ἀλλα την γε προσκυνησιν ἰαυρῶς ἀπωσάμ- Mos καὶ φιλοσόφως, καὶ μόνος ἐν φανερ διελθὼν ακρυφα πάντες οἱ βέλτιστοι καὶ πρεσβυτατοι των Μακεδόνων ὐανάκτουν, τους - πλληνας αιον gἀπήλλαξε μεγάλης, καὶ μείζονος Αλέξανδρον, ἀποτρωα την προσκυνησιν αυτον δ' ἀπώλεσεν, ἐκβιάσασθαι δοκῶν μαλλον η πεῖσαι τον βασιλέα Σάρης δ' aδ Μιτυληναῖος φησι τον Ἀλέξανδρομέω - συμποσωπιόντα φιάλην προτεῖναί τινι των φίλων, τον δε δεξάμενον προς έστων ἀναστῆναι καὶ πιόντα προσκυνησαι πρῶτον, εἶτα φιλησαι τονἈλέξανδρον καὶ κωτακλιθῆναι πάντων δε τουτο ποιουντων ἐφεξης τον Καλλισθένην λαβόντα την φιάλην, - προσέχον τος του βασιλέως αλλ' Ηφαιστίωνι προὐδια λεγομέν- πιόντα προσιέναι φιλήσοντα, Θημητρίου δε του προσονομαζομένου Φείδωνος εἰπόντος ' βασιλευ, μη φιλῆ-ys' υτο γαρ σε μόνος υ προσεκυνησεν,
διακλῖναι τὸ φίλημα τον πιέξανδρον, - δῶ καλλισθένη μέγα φθεγξάμενον ειπεῖν φιλήματι τοίνυνελασσον θων ἄπειμι '
374쪽
354 XLVII. AMEANΛΡΟΣ. 55 οιαυτης πογενομένης ἀλλοτριότητος πρῶτον με μαιστίων ἐπιστευετο λέγων τι συνθέμενος προ αυτον ὁ Καλλισθένης προσκυνησαι ρλσαιτο την ὁμολογίαw ἔπειτα υσίμαχοι καὶ γνωνες ἐπ-Eφυοντο φάσκοντες περμεναι τον σοφιστην ς επικαταλύσει τυραννίδος μέγα φρονουντα, καὶ συντρέχειν προς αυτον τα μειράκια καὶ περιέπειν ως μόνον ἐλευθερον ἐν τοσαυται μυριάσι διὰ καὶ των πεοὶ
' μόλαον ἐπιβουλευσάντων τρωεξάνδρω και να- νερῶν γενομένων αὐξαν ἀληθέσιν μοι κατηγορεῖν οἱ διαβάλλοντες,ώς - μεν προβαλόντι πῶς αν ν&
ἐνδοξότατον,' τόνδ' ' μόλαον ἐπὶ την πρῶξιν παρο- ξυνων ἐκάλευε μη δεδιέναι τὴνχρυσσαλίνην, ἀλλὰμνημονευειν οτι καὶ νοσουντι καὶ τιτρωσκομένω πρόσει-
σιν ἀνθρώπρο καιτο των περιαρμόλαον Ουλι -δἐ δια της ἐσχάτης ἀνάγκης του Καλλισθένους κατεῖπεν.
ἀλλα καὶ Ἀλέξανδρος αὐτό εοθυς κρατερ γράφων
καὶ AHάλω καὶ ἁλκέτι φησι τους παῖδας βασανιζ μένους ὁμολογεῖν ς αυτοι ταυτα πράξειαν, αλλος ουδεὶς συνεψείη. στερον δε γράφων πρὸς Ἀντιπα- τρον και τὸν Πισθένην συνεπαιτιασάμενος ' οἱ μεν παῖδες' φησίν υπὸ των Μακεδόνων κατεχευσθησαν, οὐδἐ σοφιστην ἐγὼ κολάσω και τους ἐκπέμ- φαντας αυτὸν καὶ τους ποδεχομένου ταῖς πόλεσι τους μοι ἐπιβουλεύοντας,' ἄντικρυς ει γε τουτοις αποκαλυπτόμενος πρός χριστοτέλην καὶ γαρ ει θραπτο καλλισθένης παρ αυτεδια την συγγένειαν, ἐξ Ἀροῖς γεγονὼς ανεφιας Ἀριστοτέλους ἀποθανεῖν δ αυτὸν Οἴ μεν, Ἀλεξάνδρου κρεμασθέντα λέγο- σιν, οι νυν πέδαις δεδεμένον και νοσήσαντα, L
375쪽
XLVII. AMEANAPO . 355δsλμενον, ς ἐν του συνεδρίω κριθείη παρόντος Αριστοτέλους, ἐν αἷς ν ημέραις Αλέξανδρος ἐτρώθη στερι την γνδίαν, ἀποθανεῖν πέρπαρον γενόμενον και φθειριάσαντα. -υτα μεν ουν στερον ἐπράχθη, ημάρατος δ' ὁ ε ρίνθιος - πρεσβυτερος ἄν ἐφιλοτιμήθη πρὸς Ἀλεξανδρονἀναβῆναι, και θεασάμενος αυτονεμεμ γάλης ηδονης ἐστερησθαι τους' λληνας, δoos aθνη- κασι πριν ἰδεῖν Ἀλεξανδρον ιν τψ αρείου θρόνωκα μενον Ου μην ἐπὶ πλέον γε τη πεδ αντον ευ- ωοίας του βασιλεως ἀπέλαυσεν, ἀλλ' ἐξ αρρωστιας ἀποθανὼν ἐκηδευθη μεγαaοπρεπῶς, και τάφον θωσεν ὁ στρατος ἐπ αυ- τῆ περιμετρεμέγαν, φος δῖπηχῶν ὀγδοήκοντα τα δε λε ανα τεθριππον κεκοσμημενον λαμπρῶς ἐπὶ θάλασσαν κατεκόμισεν.
Μελλων δ' υπερβάλλειν εἰς την ,δικήν, ρυώρα Τπλήθει λαφυρων την στρατιαν - βαρεῖαν καὶ λ
κίνητον ουσαν, μ' μέρη συνεσκευασμένων μναμαξῶν πρώτας μεν πέπρη- τας αυτου καὶ τῶνεταίρων, μετα δε ταυτας ἐκέλευσε και ταις τῶν Μακεδόνων ἐνεῖναι πυρ. και του πράγματος, βουλευμα
μεῖζον ἐφάνη καὶ δεινότερον 'το styow ὀλίγου μ- γαρ ηνίασεν, οἱ δε πλεῖστοι βον και ἀλαλαγμ. μετένθουσιασμου ταμεν αναγκαῖα τοῖς δεομένοις μεταδιδόντες, τα δε περιόντα της χρείας αυτοὶ κατακαίοντες καὶ διαφθείροντες γη καὶ προθυμίας ἐνεπίμπλασαν τον Αλέξανδρον ηδ δε α φοβερος νκα απαρ- τος κολαστης τῶν πλημμελου-ωw καὶ γαρ Μένανδρόν τινα τῶν ταίρων αρχοντα φρουρίου καταστήσας, sivκ ἐβουλετ μενειν, ἀπέκτεινε, και τῶν ἀποστάντων βαρβάρων υρσοδάτην αὐτο κατ
376쪽
λκουν -- -- ώσω διαφερειν, στιλπνότωτ και λιπαρότητα πανταπασιν ἀπαράλλακτον, καιε ταυτα της χώρας μηδ' ἐλαίας φερούσης λέγεται πουν καὶ τον Πων αυτον εἶναι μαλακώτατον Mo, ἄστατο δερμα τοῖς λουομένοις ἐπιλιπαίνει- ου μ'
ἀλλα θαυμαστῶς πιέξανδρος ostri δηλός ἐστιν ἐξων γράφει προς Ἀντιπατρον, ἐν τοῖς μεγιστοι τουτοτων ἀπ του θεου γεγονότων αὐ- τιθέμενος. οἱ Mμάντεις ἐνδοξου μιν στρατείας ἐπιπόνου δακα χαλεπῆς, σημεῖον ἐποψυντο πόνων γαρ ἀρωρον Δαιον
377쪽
εχων την ασπιδα περῶν θελησεν. ἐπεὶ δῶ καταπαύσαντο την - ν αυτos παρῆσαν απ. των πολιο κουμένων πόλεων πρέσβεις δεησόμενοι, πρῶτον μενδραις θεράπευτος ἐν τοῖς πλοις ἐξέπληξεν --πους, πειτα προσκεφαλαίου τινο αυτεκομισθέντος κελευσε λαβόντα καθίσαι τον πρεσβύτατowaκουφις ἐκαλεῖτο θαυμάσα ουν την λαμπρότητα και φιλανθρωπίαν ὁ κουφις ηρώτα τί βουλεται ποεὐυντα αυτοὐ θειν φίλους φησαντο δε του Ψώξάνδρου ' σαμεν ἄρχοντα καταστήσαντα αυτῶν,
378쪽
πλείονα τέλος χίλια τά λαντα νομίσματος αυτερο επιεν - οἷς τους μεν φίλου ισχυρῶς ἐλυπησε, των δ βαρβάρων πολλους ἐποίησεν μερωτέρω πειν προ αυτόν ἐπενδε τῶν γνων, μαχιμωτατοι μισθοφορουντες ἐπεφοιτων ταῖς πόλεσιν ερρωμενως ἀμνοντες και πολλὰ τονί λέξανδρον ἐκακοποίουν, σπεισάμενos ἄν τινι πόλει προ αυτοὐς ἀπιόντας νι δελαβών απαντας ἀπέκτεινε κα -- τοι πώ μικοι εργοις αυτοῖ ταλλα νομίμως καὶ βασιλ-ῶς πολεμησαντος, ῶσπερ κηλα πρόσεστιν. υκ λά -- δε τουτων o πιλόσοφοι πράγματα παρέσχον αντο, που τε προστιθεμένους τῶν βασιλεων κακώζοντες και τους ἐλευθέρους δήμους ἀφιστάντες διοκαι τούτων πολλους ἐκρέμασεν.
60 Tu δ προς Πῶρον αυτός ἐν ταῖς ἐπιστολαῖ ως ἐπράχθη θραφεν φησι γαρ ἐν μων τῶν στρατοπώδων του Λάσπου ἐμντος ἀντιπόρους ἱστάντα ovgἐλέφαντας ἀει - Πῶρον ἐπιτηρεῖν την διάβασιν.
379쪽
καὶ θόρυβον ἐν τεστρατοπεδ πολυν ἐθίζοντα του βαρβάρου μη φοβεῖσθαι νυκτο δε χειμερίου καὶ ἀσώηνου λαβόντα των πεζων μέρος, ἱππεῖς δῶτονs κρατίστους, καὶ προελθόντα πόρρω των πολ μίων διαπερασα προ νη- ου μεγάλην ἐνταυθα
εκρηγμα ποιησαι μέγα κει πολυ μέρος ἐκείνη φέρεσθαι του ρευματος αυτοὐς δε δέξασθα ταμέσον βεβαίως ατε - συνολισθάνον κα περιρρηγνυμενον. ἐνταυθα δ' εἰπεῖν φασιν αυτόν ω A-αῖοι, ἄρά ροπωπ-σαιτ αμηλίκους ὐπομένω κινδύνους ἔνεκα της παρ μῖν -δοξίας; ' ἀλλα τουτο μεν υνησίκριτος aίρηκεν, αυτὸς δέ φησι τὰ σχεδια ἀφέντας αυτοὐς μετὰ των σπλων το κρηγμα διαβαίνειν ἄχρι μαστῶν μαχομένους, διαβὰς δῶ τῶν πεζῶν εἴκοσι σταδίους προ-πευσαι λογιζόμενος, ει μεν οἱ πολέμιοι ταῖς ωποι προσβάλοιεν, πολ κρατη ιν ει δε κινοῖ-την φάλαγγα, φθήσεσθαι τοὐς πεζώσαν-- προσγενομένους. τερον δε συμμναι τῶν γαρ ιππέων xιλίους και τῶν αρμάτων έλκοντα συμπεσόντα --μενοε, ταμεν αρματα λαβεῖν απαντα, τῶν δ' ι-πέων ἀνελεῖν τετρακοσίους. υτω δη συμφρονησαντα
τὸν Πῶρον- αυτος - διαβεβηκὼς Αλέξανδρος, ἐπιέναι μετὰ πάσης της δυνάμεως, πλην σον ἐμποδῶν μαι τοι διαβαίνουσι τῶν Μακεδόνων ἀπόλειπε φοβηθεὶς δε α θηρία καὶ τ πληος τῶν πω
380쪽
ἀπειπῶν του πολ-ωυς ταυτα μεν ουνί πη μάκης ποιηρο αντος ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ψηκεν, οἱ δε αδε στο των συγγραφέων ὁμολογουσι - Πῶρον περαίροντα τεσσάρων πυῶν σπιθαμῆ, μηκος ἱππότου μηδεν ἀποδεῖν προς - ἐλέφαντα συμμετρία δια το μέγεθος καὶ τοκογκον του σώματος. καίτο μέροστος - ὁ ἐλέφας σύνεσιν δεθαυμαστην ἐπεδείξατο και κηδεμονίαν του βασιλέως, ἐρρωμένου μεν ιτι μετον προσμαχομέν- αμυνόρονος - αν κόπτων ως νήσθετο βελῶν πλήθει καὶ τραυμάτων κάμνοντα, δεισα μη περιρρυῆ ποι μεν γόνασιν εἰς γηνώνηκε πράως μυτόν, τῆ δε προνομαία λαμβάπων ἀτρέμα των δορατίων μαστον ατ ρει του σώματος.
ἐπε δε λησθέντα - Πῶρον ὁ Ἀλέξανδρο ηρωτα
πῶςαὐτω χρήσηται, βασιλικῶς' εἷπa προσπυθ μένου δε η τι Mas λέγει, πάντα' εἶπεν Πέμιν ἐντεβασιλικῶς ' υ μόνον συν ἀφηκεν αυτὰν ἄρχεινων ἐβασίλευε, σατράπην καλουμενον, ἀλλα και προ ἐθηκε χώραν, και J του αντονόμου καταστρε - μενος, ἐν ὁ πεντεκαίδεκα μεν ἔθνη, πόλεα δε----κισχιλίας αξιολόγονε, κώμας δῶ παμπόλλας εἶναι να- σω ἄλλην δὐτρις τοσαύτην η Φίλιππόν τινα - ἡταίρων σατράπην ἀπέδειξεν.