Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

71쪽

XV. ΤΩΝ - ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 47 τασεως καὶ ζητήσεως υκ ὀλίγης τω Παυλω καὶ τω Βαρνάβα προ αυτούς, ταξαν ἀναβαίνειν Παυλον καὶ

Βαρνάβαν καί τινας ἄλλους ε αὐτῶν προς τοὐς ἀποστλλους καὶ πρεςβυτέρους εἰς Ἱερουσαλὴμ περὶ του ζητήuα-

τος τούτου. 3. οἱ μεν ουν προπεμ εντες υπὸ της εκκλησίας διήρχοντο την Φοινίκην και Σαμάρειαν, εκδιηγούμενοι την επιστροφὴν των Ἀνῶν, καὶ ποίουν χαραι μεγαλην πασι τοῖς ἀδελφοῖς. . Παραγενόμενοι δε εις Ἱερουσαλημ ἀπεδέσησαν υπὸ της εκκλησίας και τωναποστολων καὶ τῶν πρεςβυτερων, νήγγειλαν τε σα 2 εὸς ποίησε με αυτῶν. 5. Ἐξανέστησαν δε τινες τῶν απὸ της αἱρεσεως τῶν aρισαίων πεπιστευκότες, λέγοντες ' τι δει περιτεμνειν αυτούς, παραγγέλλειν τε τηρεῖντον νόμον Μωsσέως.

6. Συνήφησαν δε οἱ ἀπόστολοῦ καὶ οι πρεςβύτεροι ἰδεῖν περὶ του λόγου τούτου T. Πολλης δε συζητήσεως γενομένης ἀναστας Πέτρος εἶπε προ αυτούς ' ἄνδρες αδελφοί, ὁμεῖς πίστα e, τι ἀφ' μερῶν αρχαίων ὁ Ηεος

εν μῖν ξελέξατο δια του στόματός μου ἀκοῖσαι τα Ηνητον λόγον του ευαγγαίου καὶ πιστευσαι. S. Καὶ ὁ καρ- διογνώστης εος μαρτύρησεν αὐτοῖς δούς αὐτοῖς τοπνευμα οἰγιον, καBὼς καὶ μῖν 9. καὶ ουδὸν διέκρινε μεταξύ μῶν τε καὶ αυτῶν, τῆ πίστει a αρίσας τας καρδίας αυτῶν. 10. Νυν οἶν τί πειράζετε τον εὐνεποεῖναι ζυγὸν επι τον τράχηλον τῶν Gητῶν ον ἴτεοι πατέρες μῶν ἴτε μεῖς ἰσχύσαμεν βαστάσαι II. Ἀλλὰ δω της χάριτος του κυριου ΙησOs πιστευομεν

72쪽

48 ΠΡΑΞΕΙΣ XV σω ναι, κα ον τρόπον κἀκεῖνοι. 12. σίγησε δε πῆντο Ηος, καὶ κουον Βαρνάβα καὶ Παύλου ξηγουμένων, σα ποίησεν ὁ εὸς σημεῖα καὶ τερατ εν τοις εΗνεσι δι αυτῶν. 3. ετ δε το σιγῆσαι αυτούς

ἀπεκρειη άκωβος λέγων ἄνδρες αδελφοί, κούσατε μου. 4. Συμεων ξηγήσατο, κοὼς πρῶτον ὁ εὸς επεσκεψατο λαβεῖν ξ Ηνῶν λαὸν επὶ τω νόματι

αυτου. 15. Καὶ τούτω συuφωνοῖσιν οι λόγοι των προφητῶν, καΗὼς γεγραπται ' 6. μετὰ ταυτα ναστρέφω και ανοικοδομήσω την σκηνην χαυὶδ την πεπτωκυῖαν καὶ τὰ κατεσκαμμένα αυτῆς νοικοδομήσω, καὶανορΗώσω αυτήν, T. πως ν κζητήσωσιν οι κατάλοιποι τῶν νBρώπων τον κύριον, και πάντα τὰ Ηνη, εφ'-υς επικεκληται το νομά μου π αυτούς, λεγε κύριος ὁ ποιῶν ταυτα. IS. Γνωστὰ ἀπ αιῶνος εστ τω Ηεω

πάντα τὰ εργα αὐτου. s. ιδ εγὼ κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοις ἀπο τῶν Ηνῶν πιστρεφουσιν επὶ τον εόν,20. ἀλλὰ πιστεῖλαι αὐτοῖς του ἀπεχεσΗα ἀπο τῶν αλισγημάτων τῶν ιδώλων καὶ της πορνείας καὶ του πνικτο καὶ του ψατος. I. Moas ς γὰρ ε γενεῶν

χαίων κατὰ πολιν του κηρύσσοντας αυτὸν χει, ν

ταῖς συναγωγαις κατὰ πὰν σάββατον ἀναγινωσκόμενος. 22. Τότε δοξε τοι ἀποστολοι καὶ τοι πρεςβυτέ-νοις συ ὁ y εκκλησία, κλεξαμενους ἄνδρας ξ αυτῶνπcuφα εις Ἀντιόχειαν συν τω Παύλω καὶ Baρνάβα,

Joύδαν, τον επικάλούμενον Βαρσαβὰν καὶ Σίλαν ἄνδρας ηγουμενους εν τοι ἀδελφοῖς. 23. γράψαντες δια eιρος

73쪽

αδελφοὶ τοις κατα την Ἀντιόχειαν καὶ Συρίαν και

Κιλικίαν ἀδελφοῖς τοῖς ξ Ηνῶν χαίρειν. 24. Ἐπειδη, κούσαμεν, τι τινες ε ημῶν ξελΗόντες τάραξαν μας λόγοις, ἀνασκευάζοντες τας ψυχὰς μῶν λεγοντες περιτέμνε α καὶ τηρεῖν τον νόμον, οἶς ου διεστειλάμεba,

25. δοξεν ἡμῖν γενομένοις μοΗυμαδόν, κλεξαμένους ἄνδρας πέμψαι προς μῶς συν τοις ἀγαπητοῖς μῶν Βαρνάβα καὶ Παύλω, 26. ἀνΗρώποις παραδεδωκόσιτας ψυχὰς αυτῶν περ του νόματος του κυρίου μῶν 'Iησοῖ ριστos. T. Aπεστίλκαμεν ὁ Ἱούδαν καὶ Σίλαν, καὶ αυτούς δια λόγου παγγέλλοντα τα αυτά. 2S. Eδοξε γαρ τω γλ πνεύματι καὶ μῖν, μηδεν πλέον επιτίΗεσΗαι μῖν βάρος π .ην τῶν πάναγκες τούτων, 29. ἀπέχεσΗαι εἰδωλοΗύτων καὶ αἶματος καὶ

πνικτο καὶ πορνείας, ε δε διατηροῖντες εαυτούς υπράξετε. ερρω-ε. 30 9 μεν οἶν απολ-έντες λΗονεις Ἀντιόχειαν, και συναγαγόντες το πληΗος πέδωκαν την επιστολην. l. Ἀναγνόντες δε εχάρησαν επι τὴ παρακλησει. 32. Joύδας τε καὶ Σίλας, καὶ αὐτοι προφῆται οντες, δια λόγου πο λο πορεκάλεσαν ob αδελφοῖς καὶ πεστήριξαν. 33. Ποιήσαντες δε χρόνον ἀπελύΗησαν με ειρηκης απὸ τῶν δελφῶν προς τοὐς αποστόλους. 34. Eδοξε δε τω Σίλα επιμεῖναι αὐτοs. 25. Παμος δε καὶ Βαρνάβας διέτριβον εν Ἀντιοχεία, διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετα και τερων πολλῶν

74쪽

κατα πὰσαν πόλιν, εν αἶς κατηγγείλαμεν τον λογον του

κυρίου, πῶς χουσι. T. Βαρνάβας δε βουλεύσατο συμπαραλαβεῖν καὶ ωάννην τον καλούμενον Μάρκον 38. IIαὐλος δε ξίου του ἀποστάντα α αὐτῶν απὸ Παμφυλίας, και η συνελΗόντα αὐτοῖς εἰς τ εργον, μησὶ παραλαβεῖν τουτον. 39. γενετο ουν παροξυσμός, ῶςτε ἀποχωρι-ῆναι αυτούς, ἀλλήλων, τον τε αρνάβαν παραλαβόντα τον Μάρκον εκπλεῖσαι εἰς Κύπρον

40. Παὐλος δε πιλεξάμενος Σίλαν ξῆλΗ παραδοΗεὶς τ χάριτι του Ἀεου πο των ἀδελφῶν. 41. ιήρχετο δίτην Συρίαν καὶ Κιλικίαν επιστηρίζων τὰς εκκλησίας. XVI. Κατήντησε δε εἰς ερβην καὶ Λύστρα καὶ ἰδού, μαΗητής τις ην κεῖ νόματι ΤιμόΗεος υιὸς γυναικὸς Ιουδαίας πιστης, πατρὸς δε Eλληνος 2 δ εμαρτυρεῖτο υπὸ των ε Λύστροις καὶ κον- ἀδελφῶν. 3. Οὐτον Αελησεν ὁ Ιαὐλος συν αὐτω ξεψεῖ καὶ

λαβων περιετεμεν αυτὸν δια τους Ιουδαίους τοὐς ντας εν τοις τόποις κείνοις ' δεισαν γαρ παντες τον πατέρα

αυτos ἔτι Eλλην ὁπηρχεν 4. Ἐς δε διεπορεύοντο τας πόλεις, παρεδίδουν αὐτοῖς φυλάσσειν τα δόγματα τὰ κεκριμενα ὐπὸ τῶν ἀποστολων καὶ των πρεςβυτερων τωνεν Ιερουσαλήμ.

5. ἱ μεν υν εκκλησίαι στερεοῖντο li πιστει καιρπερίσσευον τω αριἈμω in ἡμέραν. 6. ιελΗόντες δε την Φρυγίαν καὶ την Γαλατικὴν χωραν, κωλ εντες ὐπὸ

75쪽

Ἱησοῖ. S. Παρ Ηόντες δε την Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρωάδα. s. Καὶ οραμα δια της νυκτὸς δε η τω Παύλω ἀνήρ τις ην Μακεδὼν εστώς, παρακαλὼν αὐτὸν καὶ λέγων ' διαβας εἰς Μακεδονίαν βοήΗησον ἡμῖν. 10. 1 2 δ το δραμα εἶδεν, εὐΗέως ζητησαμεν ξεψεῖν εἰς την Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες, ὁτι προςκέκληται μας ὁ κύριος εὐαγγύλωα α αυτούς.

σαμεν εἰς ΣαμοΗράκην τη τε πιούση εἰς Νεάπολι J2. εκεδεεν τε εἰς Φιλίππους, τις εστ πρώτη της μερίδος της Μακεδονίας πόλις, κολωνία. με δε ενταύταν τα πόλει διατρίβοντες μέρας τινaς. 13. et τε μερα των σαββάτων ξήψομεν εμ της πόλεως παραποταμόν, ου νομίζετο προςε η εἶναι, καὶ καΗίσαντες ελαλοῖμεν ταῖς συνεψούσαις γυναιξί. 4. Καί τις γυνὴ oνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τον εόν, κουεν ης ὁ κύριος διήνοιξε την καρδιαν προςέχειν τοις λαλουμένοις π του Παύλου. 5. M. δεεβαπτίσΗη, καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάλεσε λέγουσα εἰ κεκρίκατέ με πιστὴ τω κυρίω εἶναι, εἰς Hόντες εἰς τον οἶκον μου μείνατε. καὶ παρεβιάσατο μας. 6. Ἐγένετο

δε πορευομένων μῶν εἰς προςευχήν, παιδίσκην τιναε χουσαν πνεsμα πύΗωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν, τις εργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοις κυρίοις δευτῆς μαντευομένη.

76쪽

λεγουσα ουτοι οἱ ἄνbροποι δουλοι του εου του ψι- στου εἰσίν, ἴτινες καταγγέλλουσιν μῖν δὸν σωτηρίας.

κύριοι αυτῆς, τι ξῆψεν ελπις της εργασίας αυτῶν,επιλαβόμενοι τον LI αυλον καὶ τον Σιλαν ε κυσαν εις την ἀγορὰν επὶ τους ἄρχοντας, 20. καὶ προςαγαγόντες αυτους

σουσιν μῶν την πόλιν, Ιουδαῖοι πάρχοντες, l. και καταγγελλουσιν Ηη, α υκ ξεστιν ἡμῖν παραδέχεσΗαι Ουδε ποιεῖν, Γωμαίοις υσι. 22. Καὶ συνεπέστη ὁ οχλος κατ αυτων, καὶ οἱ στρατηγοὶ περιρρήξαντες αυτων τα μάτια κέλευον ραβδίζειν. 23. Πολλάς τε ποέντες αὐτοῖς πληγὰς βαλον ει φυλακήν, παραγγείλαντες τωδεσμοφυλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αυτους ' 24. ὁ παραγγελίαν τοιαυτην εἰληφως βαλεν αυτους ει την σωτέραν φυλακην καὶ τους πόδας αυτῶν σφαλίσατο ει τοξυλον. 25. Κατα δε το μεσονυκτιον Παυλος καὶ Σίλας προςεν μενοι μνουν τονθεόν ' πηκροῶντο δε αυτῶνοι δέσμιοι. 26. Aφνω δε σεισμος γένετο μέγας Aςτε σαλε ῆναι τα εμελι του δεσμωτηρίομ ανεφφησάν τε παραχρῆμα αι Ῥαι πῆσαι, καὶ πάντων τ δε ad νεAη. 27. Eξυπνος δε γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ, καὶἰδων ἀνεωγμένας τὰς υρας τῆς M aQῆς, σπασάμενος

77쪽

τους δεσμίους. S. φώνησε δε φωνα μεγάλη ὁ Παυλυς

λεγων ' μηδεν πράξyς σεαυτω κακον ' παντες γάρ σμενεοάδε. 29. ἰτήσας δε φωτα ε επήδησε, καὶ εντρομος γενόμενος προςέπεσε τω Παύλω καὶ τω Σίλα, 30. καπροαγαγὼν αυτούς ξω φη ' κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν,

is σωΗμ 31. οἱ δε εἶπον ' πίστευσον επι τον κυριονύ σοὐν ριστόν, καὶ ωΗήση συ και ὁ οἶκος σου. 32. Καὶ λάλησαν αὐτω ον λόγον του κυρίου, και πὰσιτοις εν τ οικία αὐτο9. 33. Καὶ παραλαβὼν αυτοὐς ενεκείνy ἄρα της νυκτος λουσεν ἀπο των πληγω και βαπτί η αὐτος καὶ οι αυτο πάντες παραχρῆμα. 24. Ἀναγαγών τε αυτούς ει τον οἶκον αυτολπαρέΗηκε τράπεζαν, καὶ γαλλιάσατο πανοικὶ πεπιστευκὼς τωΗεω. 35. Ῥμέρας δε γενομένης πέστειλαν ι στρατηγοὶ τοὐς ραβδούχους, λέγοντες ' ἀπολυσον τούς δερώ πους κείνους. 36. Ἀπήγγειλε δε ὁ δεσμοφύλαξ τους

λόγους τούτους προς το Παὐλον ' τι ἀπεστάλκασιν οι

στρατηγοί, να ἀπολυΗῆτε νῖν οὐν ξ Ηόντες πορευ- eo εν ειρήνp. 37. G δε Παὐλος Η προ αυτούς δείραντες μὰ δημοσία ἀκατακρίτους, ανΗρώπους 'Pωμαίους πάρχοντας, βαλον ει φυλακήν, καὶ νὼν λ Ηραημὰς εκβάλλουσιν ου γάρ ἀλλα ψόντες αὐτοὶ μὰς εξαγαγέτωσαν ' S. 'Aνηγγειλαν δε τοι στρατηγοῖς οἱ ραβδοῖχοι τὰ ρήματα αὐτή καὶ φοβήΗησαν ἀκούσαντες, τι Pωμαῖοί εἰσι. 39. Καὶ inόντες παρεκάλεσαναυτούς, και εξαγαγοντες χρώτων ἘξελΗεῖν της πόλεως.

78쪽

Λυδίαν, καὶ ἰδόντες τους αδύλφούς παρεκίλεσα αυτούς. και ξῆψον. XVII. διοδεύσαντες δε την Ἀμφίπολιν καὶ Ἀπολλωνίαν Φον εἰς Θεσσαλονίκην, που ν η συναγωγητων Ιουδαίων. . Κατὰ δε o ἰωΗὸ τω Παύλω εἰςῆino προ αυτούς, καὶ επὶ σάββατα τρία διελέγετο αὐτοῖς ἀποτων γραφων 3. διανο ίγων καὶ παρατιΗέμενος, τι τον ισπὸν δε παΗεῖν καὶ ἀναστῆναι εκ νεκρων, καὶ τι οἴτος εστιν Ἀριστος ησοῖς, o εγὼ καταγγέλλω μῖν. 4. Καί τινες ε αυτῶν πείσΗησαν, καὶ προςεκληρώΗησαν τω Παύλω καὶ τω Σίλα των τε σεβομενων Ἐλλήνων πολύ - Ηος. γυναικῶν τε τῶν πρώτων Ῥυὸ ὀλίγαι. 5. Ζηλώσαντες δε ι ουδαιοι καὶ προ αβόμενοι τῶν αγοραίων τινὰς ἄνδρας πονηροῖς καὶ ὀχλοποιήσαντες

εζητουν αὐτούς ἀγαγεῖν εἰς τον δῆμον. . M εὐρόντες

δε αὐτούς συρον τον 'Ι σονα καί τινας αδελφούς επὶ τούς πάλιτάρχας, βοῶντες ' τι οἱ την οἰκουμενην ἀναστατώσαντες ἴτοι καὶ νΗ δε πάρεισιν, T. ἴς ὐποδέδεκται σω καὶ ἴτοι πάντες πένaντι τῶν δογμα- των Καίσαρος πράττουσι, βασιλε λέγοντες τερον εἶναι, Jησοῖν S. 'Eτάραξαν δε τον χλον καὶ τοὐς πολιτάρχας ἀκούοντας αὐτα ' s. καὶ λαβόντες το ἱκανὸν παρὰ του σονος καὶ τῶν λοιπῶν,πέλυσαν αὐτούς. 10. ι

79쪽

d. ΤΩΝ ΟΠΟΣΤΟΛΩΝ. 55μενοι ις την συναγωγὴν τῶν Ουδαίων ἀπίεσαν. II. ὁτοι δε ησαν εὐγενεστεροι των ε Θεσσαλονίκη, ο ινες εδέξαντο τον λόγον μετα πάσης προΗυμίας, τοκα μέραν ἀνακρίνοντες τὰς γραφάς, εἰ χοι ταυταούτως. 12. Πολλοὶ μεν οὐν ε αυτῶν πίστευσαν, καιτων Ἐλληνόδων γυναικῶν τῶν εὐσχημόνων και ανδρῶν Ουκ λίγοι. 3. 12 δ εγνωσαν ι απὸ της Θεσσαλον

τάχιστα εψωσι προ αυτόν, ξήεσαν.16. Ἐν δε ταῖς ' Βήναις κδε μενου αυτούς του Παύλου, παρωξύνετο το νεῖμα αυτο εν αὐτω, εωροῖντι κατείδωλον ἴσαν την πόλιν. T. ιελέγετο μενοῖν εν νὴ συναγωγ τοις Ιουδαίοις καὶ τοι σεβομένοις, καὶ ε τῆ ἀγορα κατα ἄσαν μέραν προς τους παρατυγχάνοντας. S. ινες δε τῶν Ἐπικουρείων καὶ τῶν Στωικῶν φιλοσόφων συνέβαλλον αὐτω a τινες ελεγον ' τί αν Ἀελοι ὁ σπερμολόγος οἶτος λεγειν ; οι δε ξένων δαιμονίων δοκεῖ καταγγελεῖς εἶναι ' τι τὸν Ἱησοῖν καὶ την ἀνάστασιν αὐτοῖς εὐηγγελίζετο. s. Ἐπιλαβό- μενοί τε αυτολεπὶ τὸν Αρειον πάγον γαγον λέγοντες δινάμε να γνῶνα τίς ἡ καινη αύτη λυπὸ os λαλουμένα

80쪽

μῶν βουλόμεΗ Ουν γνῶναι, τί ανθέλοι ταῶτα εῖναι. 21. Ηηναῖοι δε παντες καὶ οἱ πιδημοῖντες ξένοι εις Ουδὸν τερον εὐκαίρουν, δε λέγειν τι καὶ ἀκούειν καινοτερον. 22. 'ταΗελ δε ὁ Παυλος εν μεσω του Ἀρείου πάγου φν ἄνδρες 'Abηναῖοι, κατα πάντα ς δεισῶαιμονεστέρους μὰς Ἀεωρῶ. 23. ιερχόμενος γαρ καιὰν εωρῶν τα σεβάσματα μῶν εἶρον καὶ βωμόν, ν επεγέγραπτο ' αγνώστω εω ον υ ἀγνοοῖντες εὐσεβεῖτε, τουτον εγὼ καταγγέ λω μῖν. 24. εος

ποιήσας τον κόσμον καὶ πάντα τα εν αὐτω, υτος υρανοὐ

καὶ γῆς κύριος παρχων υκ εν χειροποιήτοις ναοις κατοικεῖ, 25. ουδὲ π χειρῶν ανἈρώπων Ῥαπεύεται, προςδεόμενός τινος αὐτος διδούς πὰσι γην καὶ πνοην καιτα πάντα 26. ποίησε τε ε ἐν αῖματος πὰν Ἀνος αδερώπων κατοικεῖν επὶ πὰν Ο πρόςωπον της γης, ὁρίσας προς ταγμένους καιρούς καὶ τὰς ροΗεσίας της κατοικίας αὐτῶν T. ζητεῖν τονθεόν, ε ἄραγε φηλαφήσειαν αὐτον καὶ εἴροιεν, καίτοιγε ου μακρὰν ἀπο νος εκάστου μῶν πάρχοντα. 28. Ἐν αὐτω γαρ ζῶμεν καὶ κινούμεΗα και σμέν δες καί τινες τῶν in υμὰς ποιητῶν εἰρήκασι ' του γαρ καὶ γενος σμέν. 29. Γένος ουν πάρχοντες του eos οὐκ ὀφείλομεν νομίζειν, χρυσω

ἀργύρω η λδεω χαράγματι τέχνης καὶ νΗυμησεως