Procopius

31쪽

o the Visigotiis unde theraeadersitis of Adaulphus

in ascende tho throno at the age of seven.

32쪽

U χωρία ἐνταὐθά τε Ου πώλύν διατρίψαντες ὀνον τῆς σπερίας κράτησαν. αλλὰ αὐταμεν εν τοῖς περὶ των Γοτθων εἰρήσεται.

ενταὐθα ἱδρύσονται. νόμου δὲ οντος Ῥωμαιοις, ην τινες οὐχ πο ταῖς οἰκείαις χερσὶ τα σφέτερα αὐτων χοιεν καὶ τρίβοιτο πόνος εἰς τριάκοντα ενιαυτούς κων, τουτοις δ ὲ οὐκέτι εἶναι κυρίοις επὶ τους βιασαμένους ἰεναι, ἀλλ' ες παραγραφην αὐτοῖς ποκεκρίσθαι την ἐς το δικαστηριον εἴσοδον, νόμον εγραφεν πως ὁ των Βανδίλων χνόνος, ον αν εν γε τῆ Ρωμαίων αρχῆ διατρίβοιεν, ες ταύτην δη την τριακοντουτιν παρωγραφην κιστα

φέροιτο. Ονώριος μεν, ἐς τουτό οἱ της σπερίας εληλαμένης, ἐτελεύτησε νόσφ. ετύγχανε δὲ πρότερον ξύν τῆ νωρί την βασιλείαν κωνστάντιος

33쪽

Τhrace. An aster pendin no great time therethie con iere the west. But sis vili bestia in the narrative concerning the otiis.

Possession by admittin no demurrer iroin the occupant soIar a. the ear rapere conceritin during Whicla the Vandala aliould his in possession of the country.

34쪽

ολίγας, πονηρως τε νοσησας εἶτα ἀπέθανεν, Ουωρίου ζῶπιπις, ουδεν - εἰπεῖν λογο αξιον ουτ πραξαι ἰσχυσας' i γὰο αὐτ επηρκει ὁ χρόνος ιν ν η βασιλεία βιου. τούτου δη του Κωνσταντίου παῖς Βαλεντινιανός, αρτι του τιτθου ἀπαλλαγείς, εν τοῖς Θεοδοσίου βασιλείοις ἐτρέφετο, οι δὲ της ν Ρώμη βασιλέως αυλῆς των τινα κείνη στρατιωτων, Ιωάννην δνομα, βασιλέα αἱροῖνται. ην δε ὁτος ἀνηρ πραος τε και ξυνέσεως Ἀν ήκων καὶ ἰρετῆς Ῥεταποιεῖσθαι εξεπιστάμενος πέντε Os ετ την τυοαννίδα εχων μετρίως ερρονησατο, και ἴτε λ τοις ιαβῶλ-

λουσι την ἀκοην πέσχεν οἴτε φόνον αεικον εἰργάσατο κών γε εἶναι οἴτε χρημάτων ἀψαιρέσει ἐπέθετο ε δε βαρβάρους οὐδεν ὁ τι καὶ πραξαι οἷος τε γεγονει, επεί οἱ τὰ εκ Βυζαντίου πολέμια ν επὶ τοὐτον τον Ιωάννην Θεοδόσιος ὁ 'Αρκαδίου στρατον πολύν πέμψας καὶ στρατηγούς Aσπαρά τε καὶ Αρδαβούριον, τον Ἀσπαρος

υἱόν, αυτόν τε ψαιρεῖται την τυραννίδα καὶ Βαλεντινιαμ ετ παιδὶ οντι την βασιλείαν παρέ- δωκε ζωντα δε αλεντινιανος Ιωάννην λαβώνεν τε φ 'Aκυληίας ἱπποδρομί την ἐτέραν ταῖν χεροῖν ἀποκοπέντα εἰσῆγεν πομπευσέ τε ονφοχούμενον, καὶ πολλὰ παρα των ἀπο σκηνῆς ἐνταυθα παθόντα τε καὶ ἀκούσαντα κτεινεν.ούτω με Βαλεντινιανος το τῆς ἐσπερίας παρέλαβε

36쪽

μένην παιδείαν τε καὶ τροφην τον βασιλέα τοὐτον ἐξέθρεψέ - καὶ 4ξεπαίδευσε,' καὶ απ'I αὐτοὐ κακίας εμπλεως ἐκ παι δος γέγονε φαρμα- κεὐσί τε γαρ τα πολλὰ καὶ τοῖς ες τὰ στραπεριέργοις μέλει, ες τε ἀλλοτρίων γυναικωνερωτας δαιμονίως ἐσπουδακως πολλῆ χρῆτο ς την δίαιταν παρανομία, καίπερ γυναικὶ ξυνοικων 12 εὐπρεπε την φιν ς άμαν ἴση ταὐτα τοιουδέ τι ἀνεσώσατο τῆ βασιλεία ων ἀψήρητο πρότερον, αλλὰ καὶ Λιβύην προσαπώλεσε καὶ αυτος 1 ἐφθάρη καὶ πειδη τελεύτησε, τῆ τε γυναικὶ ταῖς τε παισὶ δορυαλώτοις γενεσθαι ξυνέπεσε.

γέγονε δεῖδε το ἐν Λιβυη πάθος. 14 Στρατηγω δυο Ρωμαίων 'χστην Ἀετιός τε καὶ Βονιφάτιος, καρτερώ τε A. μαλιστα καὶ πολλῶν

πολέμων εμπείρω των γε κα ἐκεῖνον τον χρόνον 15 ουδενος ησσον τούτω -ανδρε διαφορω μεν ταπολιτικα ἐγενέσθην, ε τοσοῖτον δε με γαλοψυχίας τε καὶ τῆς αλλης ἀρετῆς κέτην στε, εἴ τις αὐτοῖν κάτερον ἄνδρα Ρωμαίων στατον εἴποι,βοὐκ αν ἁμάρτοι ουτω την Ρωμαίων ἀρετην ξύμπασαν ες τούτω -ανδρε ἀποκεκρίσθαι τετύχηκε.16 τούτοιν τον τερον BOνιφάτιον ὴ LLλακιδία στρατηγον ἀπέδειξε Λιβύης πάσης τοὐτο δὲ υ βουλομένφ 'Aετίν, ἀλλ' ηκιστά γε ς αὐτον οὐκ ἀρέσκει ἐξηνοκεν. οἴπω γὰρ αὐτοῖν η εχθραε φως εληλύθει, ἀλλ' ὐπο φ προσώπφ ἐκατερφ

37쪽

t hecome captives. Nox tristae disaster in Libya canae abolit a folio vS. There vere ivro Roman generais, Aetius and Boniface, speciali vallant me an in experienceos man wars inferior to non of that time a least. These lupo came tori mat variance in regarda matters

mans V he would nodiere so rite vas it that allatae excellent qualities of the Roman were summe up in theseo v men. ne of these, Boniface, vas

38쪽

I7 κρυπτετο. επεὶ δέ οἱ Βονιφάτως ἐκποδων γεγόνει, διέβαλεν αὐτον, την in κιδίαν si τυραννοίη, ἀποστερησας αὐτην τε καὶ βασιλέα Λήύης ἁπάσης ράοιον τε εἶναι αὐτη ἔλεγε ταληθες εξευρεῖν γαρ μεταπεμποιτο SOνιφάτιον ες I Ῥώμην, οὐ μη ποτε ελθη. επε δε αὐτα κουσεν ἡ γυνη, ὁ τε οἱ εἰπεῖν 'Aέτιος εδοξε καὶ κατὰ ταὐτα ποίει. προτερησας δε ετιος γραφε

προς Βονιφάτιον λάθρα ς ἐπιβουλεύοι αὐτφ

βασιλέως μητηρ καὶ βουλοιτο αὐτον Ἀκποδων Is ποιησασθαι. καί οἱ τεκμήριον της ἐπιβουλης προηγόρευεν σεσθαι με να εξ αἰτίας γὰρ οὐδε

μιας αυτίκα μαλα μετάπεμπτος σται. 'αὐτα

20 μεν η ἐπιστολη δηλου Βονιφάτιος δὲ υ αλογησας τὸ γρογραμμένα, πειδη τάχιστα παρῆσαν or αὐτον ς βασιλεα καλουν, ἀπεῖπε το μηβασιλεῖ τε και et αυτο μητρὶ πακούειν, οὐδενὶ 21 την 'Aετίου ποθήκην εκφηνας ΙΠλακιδία μὲν οὐνῶς αὐτα κουσεν 'Aλιόν τε τοι βασιλέως

πρώγμασιν υνου ες τὰ μαλιστα ετ εἶναι και

22 τα ἀπο Βονιψατίου εν βουλη εἶχε Βονιφάτιος δε καὶ γάρ οἱ Ουτε βασιλει δόκει ἀντιτάξασθαιο- τε εἶναι ες Ρώμην τε ἀπιόντι υδεμία σωτηρία εφαίνετο βουλεύεται πως οἱ, ην δύνηται, μαιχ-μέα ς τους Βανδίλους σται,- - Ἱσπανία ῶς πρόσθεν εἴρηται, οὐ πόρρω Λιβύης ἱδρύσαντο. 23 νθα δη Γωδίγισκλος μὲν τεθνηκει, διεδεξαντοδδε την ἀρχην οἱ κείνου παιδες, Γόνθαρις μεν εκ γυναικος αὐτε γαμετης γεγονώς. Γι ριχος βε

40쪽

24 νόθος ἀλλ' ὁ μὲν τι ην παῖς καὶ το δραστηριον ου σφοδρα εχων, Γι ριχος δὲ α τε πολέμια ῶς ἄριστα ἐξησκητο καὶ δεινοτατος να ἀνθρώπων πάντων. πέμψας - ες Ἱσπανίαν Βονιψάτιος τους αὐτ μάλιστα επιτηδείους ἐκάτερον των ωδιοίσκλου παίδων ἐπὶ τῆ ἴση καὶομοία προσεποιησατο, φ ω αυτῶν μαστον τοΛιβυης τριτημόριον χοντα των κα αὐτον

ἄρχειν ην δέ τις π αυτῶν τινα οι πολεμήσων,2 κοινὴ τοὐς πιόντας ἀμύνασθαι επὶ ταύτη τῆομολωγία ανδίλοι τον εν Γαδείροις πορθμον διαβάντες ε Λή- ἀφίκοντο καὶ Οὐισί γοτθοι ἐν 27 6 στέρ χρόν ἐν σπανία ἱδρύσαντο. ἐν δὲ

τη Ῥώμη οἱ Βονιφατί επιτ οειοι, του τε τρόπουενθυμούμενοι του ἀνθρωπου ἐκλογι μενοί τε ηλίκος ὁ παράλογος ην, ἐν θαύματι μεγάλη ἐποιοῖντο, εἰ Βονιφάτιος τυραννοίη, τινὲς δε αυτῶν Πλακιδίας παγγελλούσης ες Καρχηδόνα ηλθον. 28 ενθα δη Βονιφατίφ συγγενομενοι τά τε Αετίου γράμματα εῖδον καὶ τον πάντα λογον ἀκούσαντες ε Ῥώμην τε ώς εἶχον τάχους ἀνέστρεφον καὶ 29 πως αὐτη Βονιψάτιος εχοι ἀπηγγελλον καταπλαγεῖσα δε ἡ γυνη 'Aέτιον μεν εἰργάσατο οὐδὸναχαρι οὐδέ τι ἄνείδισεν ἄν αὐτεε τον βασιλέως οικον ἐπέπρακτο, ἐπεὶ αὐτός τε δυνάμει μεγάλη εχρητο καὶ τὰ της βασιλείας πράγματα πονηρὰ ηοφὴν τοι δὲ Βονιφατίου φίλοις την τε Αετιουὁποθηκην φραζε καὶ πίστεις παρεχομένη καὶορκια εχρη ν αυτῶν πως τον ἄνδρα δεν δύνωνται, πεισουσιν ἐπανηκειν ἐς τὰ πάτρια θη, ου