장음표시 사용
321쪽
323쪽
ἡμῖν πο Λευί, ως ἀρχιερεα εἶπεν ὁ θεος τι ἡμφίεσε αυτον γῆ σαρκὶ
και ην σπερ ερευς κατὰ Λευί' ως εἶπεν πασι τοῖς θνεσι και το
γενος του Ισραηλ τότε πολλοι Ἱσραηλ aι σώζοντο πο υτων. των φιτερω ὰποστόλων ησαν δώδεκα . . και εννεα των μαθητων ἡμεῖς ε σεσθε ταλaίπωροι προριμμένοι, ν βρει καὶ ε αἰκεία και ν ελεγχει εἰς πάντα τα θνη. 3. Δια τοῖτο εντελλομαι . . . μῖν, να και ἡμεῖς εντείλησθε τοῖς τεκνοις μων, και εῖπον μῖν πως φυλάξητε εἰς τὰς γενεὰς υμῶν.
The ex is frequently corrupi and unintelligibio Prosessor Morfili'srendering reproduces the ex ascit stands. In om passages the
324쪽
Aster T. Sim. viii. 3 adda Ἀκουε, ω 'Ioυδαῖε, οτι λεγε ο Συμεών, ωρακα γαρ Ἀογοις βιβλίων Ἐνώχ, οτι υἱοὶ μων μεθ' υμων εν πορνεία φθαρησονται. ως υκ εἰδότες o υἱὸν του θεοῖ καὶ διαφθaρέντες ε τοῖς ἔθνεσιν ἐν Λευιὰδικήσουσιν, τουτ εστι. ὁ ριστὸς Ιησους αρχιερευς εστι κατὰ τον Λευιτικον αυrd οἱ Ιουδαῖοι κέντησαν λόγχη Ἀλλ' ο δυνησονται προς Λευι τι πόλεμον Κυρίου πολεμησει 'ομολόγει, Ιουδαῖε, πρόσεχε τω πολεμω Κυρίου, τι τω Κυρίω δνθίσταντο, καὶ ανθιστάμενοι τω στaυρω γομφώσατε πάσχοντα κατὰ βούλησιν αυτὸν ἐν μνημείωσφραγίσαντες θηκατε, ὀλλα τῆς σφραγῖδος λης σωρομένης γεγέρθη ἐκ os μνημείου νευ διαφθορας, ὰλλ' oυκ ἐδυνηθη repetition κατεχειντο θεῖον τὸ μνημειον σφραγισμένον ὰλλ' σπερ ὁ πατηρ Ἱακὼβ
προφητευσας ευλόγησε ου ην αυτοῖς ευλογεῖ τ εθνη. καὶ προσέθηκεν ὁ Συμεων εἰπεῖν τοις υἱοῖς, τουτ εστι, λευθεροῖν τὰς ψυχαῖυμῶν ὰπὸ των μαρτιων, καὶ do ὁ Συμεων προφητεύει και λέγει περὶ της φίξεως του υἱοῖ τούτω καθaίρει την ψυχην αυτου arro της
πονηoa πράξεως της γενεας των 'Εβρaίων, es φαιρησετε καιεκώλυσεν Συμεων τους υἱους υτοῖ στε ἀποτρέπειν π φθόνου καιυπερηφανίας λλ' ου ηδ ατο κωλύειν, και γαρ τότε ὁ Ιουδαιος επληρώθη φθόνου και περηφανίας καὶ δήσαντες τὸν Ιησουν γαγοναυτὸν προς το Πιλάτον et ὁ την κρίσιν. και ὁ Πιλάτος εἶπεν, οὐχ ευρον εν υτ ουδεμίαν αἰτίαν, ὁ δε Συμεων ει πεν, εἴπερ ὰποτρέπεσθε
ὰπ φθόνου και περηφανίας τότε σπερ ρόδον μὰ ὀστέα ἀνθησε ἐν I a η και σπερ κρίνον σαρξ μη ἐν Ἱακὼβ καὶ σμη μου ἔσται
θαυμασία ὀσμη, και πληθυνθησεται σπερ αγία κέδρος η γαρ κεδροῖαγία ὀνομάζεται η ποῖ πρόσθεν δενδρον αγιάζεται ἰλλα τοις ὀφθαλμοῖς της σοφίας οι μεγάλοι πατριάρχαι ειδον, ως ὁ 'Iησους Xριστος δεν ὁ υἱῖς του θεου, σταυρωθηναι ἐν κυπaρίσσω και, πεύκηκa εν κεδρω και τούτου ἔνεκα η κέδρος αγία ὀνομάζεται, καὶ πρὸς τούro ις ὁ λόγος μου ει τους αιῶνας τουτ εστ η προφητεία περὶ του Xριστου ας της τελειώσεως των κλάδων αυτῶν και μακροὶ ἔσονται. τοῖτο ἔστι τ ονομὰ του ριστου παρατενεῖται ἐν τοις ἔθνεσιν. και
τότε ἔσται σημάον, ταν ὁ μέγας Κύριος φαίνηται ἐπι τὴ γῆ ως ἄνθρωπος σύρων τὰν 'Aδ μ. Ορα, πῶς αυτ σώσει τον Αδάμ;
ἔτι 'Aδὰμ ῆν πρῶτος ἄνθρωπος, και ἔπεσεν παραβaίνων την ποληντο Θεοῖ. xa ἔνεκα τούτου ὁ Θεος ἄνθρωπος γένετο, λαβων την σάρκα ὰπ παρθένου, ἐαυτὸς σώζων την φύσιν και di' νθρωπον, καιτον 'Aδa εγείρει και τότε ειπεν πάντα τα πνεύματα της πλάνης δοθησονται in εἰς πάτρμα και ἄνθρωποι ἄρξονται κατaκυριεύειν των
325쪽
πονηρων πνευμάτων. κά επὶ τὴ ναλη νει του Κυρίου πεμ ινεν ὁ ἄγιον υτ πνευμα - τοῖς γίοις αγγέλοις καὶ ἔδωκεν υτοῖς εξουσίαν καὶ δύναμιν, και τοῖς λογοις του Κυρίου λαυνουσι πνευματα
ὁ γγελος ειπε, συ εγγυς του Κυρίου στησε καὶ ἔσει ὁ πηρετης αυτου και ποκηρυξεις τα μυστηρια τοῖς νθρώποις. a περὶ του θέλοντος σώζειν τον Ἱσραηλ. Καὶ Ουτως υκ ἐννοεις, ω Ιουδαῖε, τουαγγέλου του Θεου προφητευοντος τοῖς πατράσιν μων περ της σωτηρίας Ισραηλ, ου γαρ το ρημά σοι φάνη, τ ὰπ του Ιουδα σωσε ὁ Κυριος παν ὁ γένος νθρώπων. Ei'voει γάρ, ω aλαιπωρε, οτι υτε ἄγγελος ουτ ανθρωπος μεσιτευεται ἀλλα ὁ Θεὸς αυτὸς σώζει μας, δου γὰρ ως ἐν πρώτοις εἴπομέν σοι, ω ὰπ της γενεας
'Ioυδα ὁ Κύριος γίγνεται ε της παρθένου Maρίας καὶ Λευι ην Λευίτης,
καὶ κατὰ τον πρωτον νόμον ν ιερευς, στε καθαρίζειν τὰς μαρτίας του λαου, και δι τουτο ν ρευς τι ὁ ἄγγελος ει τε τω Λευι, ε σου καὶ ξ'Ιούδα ὁ Κύριος φανησεται τοῖς νθρώποις σώζων καὶ φέρων παν τὸ γένος ἀνθρώπων ἄνευ αυατος. 'Εννόει γὰρ ως ι ἄγγελοι του Θεοῖ ἐν
τῆ λατρεία τω Θεω προσφέρουσιν υτε το ν των μόσχων - τὸ αἶμα των πάγω ὰλλα χάριν τω Κυρίω πέμπουσιν της καθαρὰς λατρείας. καὶ ἴτως μεῖς οι ριστιανοὶ πεμπουσιν τω Κυρίω τὸ σῶμα και τὸ αἶμα ως καθaραν λατρείαν κατὰ την τάξιν του ελχισεδεκ 'Εννόει γὰρ περι τούτου ἄλλου καὶ πείθου ς ὁ Κύριος ποιει κρίσιν περιτούτων των νθρώπων. περὶ μῶν δε ω ταλαίπωροι, ου ποιεῖ κρίσιν ἐν τω πυρὶ τ ὰσβέστω a τω σκώληκι κοιμητω καὶ παρασκευάζωνυμὰς ως πέτρας διασκορπίων. πει γὰρ ὁ Κύριον προσηλώσατε, και
ὁ λιος ἐσβέσθη τότε οὐχ ὁ λιος σβέσθη ς τε γὰρ μεῖς τὸν κύριον
326쪽
pχμαλωτισθ', εἰ πολέμιοι πλισμένοι εις τον 'Aδην εἰσηλθον αλλ' ὁθεος αυτος τε ἔκειτο ν τω μνημείω, τότε γαρ εἰσηλθεν εις τον Αδη ελευθερῶν o Ἀδαμ τον πρῶτον κλητον πο ου δεσμωτηριουτου Aδου, ν γαρ ὁ Κυριος της γης καὶ τρο βύσσου, καὶἰνεκα τούτου γῆλθε στε αἰχμαλωτίζειν τον Ἀδην Ε γαρ ἔπαθεν, η θείοτης aυτο ην ἄνευ πάθους. Κat, δού, εἶπεν Λευι, υτ εγερθεντες ηλθομεν ει Βεθήλ. Aster viii. 4 adds: - τουτ εστ ελαίω γίω ω χρίονται ριστιανοὶ στάντες ν τῆ αγιακολυμβηθρα βαπτισμω τότε αγιάζοντα τω κυρίω καὶ δεχονται τον
δια τουτ γὰρ ι μάρτυρες εγερθησαν καὶ ἐστεφανώθησαν εν ni ὀρθῆ
327쪽
'Axoυσατε γάρ, Ιουδαῖοι, ora δηλοῖ τ ἐνυπνιον, εἶδε γαρ δωδεκαελάφους νεμομένους. ουτοι δε ἔλαφοι εισι δωδεκα ὰπόστολοι, αγγελλοντες θαύματα --κοσμω, καὶ ἐννέα υτων, φησί, διεσπάρησαν, λη τῆγῆ, διδάσκοντες και βαπτίροντες ἐν τω νόματι του πατερος a του υἱοῖ καὶ του ἁγιου πνεύματος ομοίως, φησί, o τρεῖς. Ο τρεις εκηρυσσον και πέθανον υ λείψαντες o 'Iεροσόλυμα. Ω η γραφηλεγει, ως π του Ἐρώδου του νόμου, Iaxω ὰδελφος του Ἱωάννουεκτάνθη τω ξίφει και ἴτως ὁ Στέφανος καλούμενος ὁ πρῶτος των μαρτύρων πο των Ιουδαίων κατεφονεύθη πέτροις, στις κοιμηθη λέγων' Κύριε, μη στησης αυτοῖς την αμαρτίαν ταύτην, υκ ιδασι γαρ ὁ τι ποιοῖσιν. ρόω, φησί, τι ξηλθε παρθένος ξ ουδο, τουτ εστ ηαγία παρθενος τμητηρ του Θε0υ εκ του γένους τυῖ ουδα η θυγάτηρ του Ἱωαχίμ, ἔχουσα σθητα βυσσίνην. Osτ εστ ου μιανθεῖσα Ου ε
ἄτερ κακίας, τοῖτο στὶν ὁ υιδ το Θεοῖ αἰδημων, ταπεινος ἄνευ λοιδορίας, ἄνευ κακίας λως νε αμαρτίας, καὶ επὶ τὴ ριστεραωσπερ λεων, φησί, καὶ γὰρ ὁ λόγος της θεότητος αὐτο μεγας καιδεινὸς και σχυρὸς και εὐγνωστος, και πάντα τα θηρία ωρμων καταυτόν, φησί τουτό ἐστι, μεῖς κατάρατοι Ιουδαῖοι, εωρατε τον ιον του Θεοῖ λαμβάνοντα ταπεινον ψιν, και πάντα τα ἄγρια θηρία ωρμων κατ αυτὸν λεγοντες Λαβε λαβε σταυρωσατε, λαῖμα αὐτου φ ημιν καὶ επὶ τοῖς τεκνοις μῶν. νίκησεν αυτούς, φησί, λαμνός τοῖτο εστι,
πεπραγμενων μνήσθητε καὶ πωλεσατε υτ ει καταπάτησιν τοῖτό
328쪽
26 APPENDIX IV ἐστι, δωσει μας εἰς δουλείαν εἰς τα ἔθνη καὶ ἔσεσθε καταπατούμενοιεως του νυν- τῆ γῆ μων Καὶ χαιρον, qσί, --- οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ανθρωποι κῶ πασα η γη ὁ Κυριος ὁ Θεὸς μῶν βασιλευς τωνουρανων καὶ της γης, α φιστα καὶ τα νέρτερα εἰς μίαν ευδαιμονίαν του ευλογισμοῖ συναγερεῖ. αυτα δὲ γενησεται. εν καιρ αυτωμ
εννέα των aὶ χαρήσαν π αυτ εν σχάταις μέραις, τοὐτό εστι, αρ καὶ το τέλος. Ἐν τω πρωτω λθεν εκ ου η γενέσθαι εἰς το γενέσθαι περὶ τούτου ἔλεγον οἱ προφηται Καὶ μεῖς χαρησομενεπ' αυτ εως των ἐσχάτων μερῶν. ἀλλ' υμεις, τέκνα μου, φυλάξατετοις εντολας του Θεοῖ Κυρίου καὶ τιματε τον Ουδαν και τον Λευί' ὁτιεξ υτῶν δνατελεῖ μῖν Ἀμνὸς του eos, τουτ εστι, ὰπ της γενεας του 'Ioύδα καὶ κατὰ την τάξιν του Λευὶ τα πρωτεῖα λαμβάνων τῆελεημοσυντ σωζων πάντας τους λaους I aήλ, και ενθυμου Ἱσραηλ, ου a μόνω τω Ισραηλ σωτηρία, ἀλλα πὼσι τοι ἔθνεσιν Και γαρου μόνω τω Ισραὴλ ἐγένετο σωτηρία, γενετο εκ της ἁγιωτάτης παρθένου, καὶ τραπε πάντα τα ἔθνη ς σωτηρίαν. καὶ νθυμοῖ ς ἀμι ος την παρθένον κηρύσσει, καὶ η βασιλεία αυτο ου παρασαλευ-
συνεχως τιμάζοντες υ μόνον ὰλλὰ καὶ βαπανίοντες, es σα ενθάδε μιοροὶ θεράποντες καὶ ου θέλοντες μετανοεῖν πρὶν η ἐνθάδε φεύγειν και φικνεισθαι ὁ σκωληξ γαρ αυτῶν λήγει, ειπεν Ἀριστός
Καὶ ετ σοι λέγω, Ιουδαῖ , δρ' κουσας Λευὶ λέγοντος τοῖς τέκνοις των τέκνων αυτου, εἰ γαρ εσταύρωσας Κύριον ὁμως οἰκτείρει καὶ δεχεται
τους ερχομενους προ αυτὸν βαπτισθέντας δατι ἐν τω νόματι του πατρος και του ιοῖ καὶ το αγίου πνευματος και εννόει ἔτι υ ἐστί σοι συγγνωμη ει μη πιστεύεις ἐν αυτω και δέχει τον βαπτισμον ν τω ονόματι υτos. και γαρ ὁ Θεος ὁ Κυριος υτος εἶπε ν του γίωευαγγελίω, εἰ μη γενήσεταί τις τω δατι κα τω πνεύματι, υκ εἰσελεύσεται εἰς την βασιλείαν των πανῶν Ἀλλα υ, ω 'Ioυδαῖε, μη εννόει περὶ τῶν πρότερον πως μη πολλύης την ψυχήν σου. Ἀποδεχου ou γιον βαπτισμὸν και ἔσει ς νεόγονος παις ἄνευ
329쪽
I 2. Ε τω δευτέρω μετὰ ταυτα ἔτει 'Poυβη ὁ πρωτόγονος του Ἱακὼβ υιος ἀρρωστων προσεκάλεσε του ἰδελφούς υτου και τα τέκνα, 3. καὶ μηκυνε αυτοῖς λόγον μετανοίας καὶ εἶπε 6. μαρτον συν Βάλλα, mi δουλη του πατρός μου, . και ει ι ὁ πατh προσηυξατο τω Κυρίω ὁ ἄγγελος του Κυρίου κτεινεν ἄν. 10. 'Eγῶ δε πτὰ ἔτη Ουκ γευσάμην του οἴνου καὶ του σίκερα καὶ κρέας ου εἰ λθε εις τ στόμα μου δη ἐπτὰ ετ δια την ὰσέλγειαν. ΙΙ. Ἀκούσατε, τέκνα μου, πατρος μῶν Pουβημ ἴσα ειδον 2. πτὰ πνεύματα της πλάνης δόθη κατὰ του δνθρωπου πο ου Βελια καὶ αυτά εἰσι κεφαλη των ἔργων της πλάνης, 'υτὰ δε πειράρεται ἔκαστον ἄνθρωπον ἐν παντὶ τω βίω ου φυσει ἐγγίγνεται ταυτα τα συστηματM. 3. λλα εδόθη υτ ει αυξησιν διὰ τὸ ιναι ἐν αυτοῖς πὰν ἔργον ἀνθρωπου. 4. πρωτον πνευμα λης, μεθ' ης η συστασις κτίζεται. δεστερον νεῖμα ὁράσεως, μεθ' ης γίνεται πιθυμία. 5. ρίτον πνευμaὰxon μεθ' ης γίνεται διδασκαλία. έταρτον πνευμα σφρησεως, μεθ' ης εστ γευσις δεδομεν εις συνολκην ἰερος καὶ πνοης. 6. Πέμπτον βούλησις, μεθ' ης γίνεται γνωσις. 7. Εκτον πνευμα γευσεως μεθ' ης γίνεται βρωσις βρωτων καὶ ποτων και ἰσχυς ἐν αυτοῖς κτίζεται ἔτι is βρώμασίν εστιν η υπόστασις της ἰσχυος. 8. Ἐβδομον πνευμασπορὰς μεθ' ης συνεισερχεται διὰ της φιληδονιας η αμαρτία. 9. Διὰ τοῖτο σχγατον εστ της κτίσεως καὶ πρωτον της νεότητος, ἔτι γνοίας πεπλήρωται και αυτ τον νεωτερον ὁδηγε ὼς τυφλον επι βόθρον καὶ ως κτηνος επι κρημνόν. III. Ἐπι πασι τούτοις γδοον πνευμα του In his retranslation the clites and indoed mostis the minor additions peculia to the lavoni Version are enclose in quare bracheis. Thetex is frequently corrupi an desective, an occasionalty a in the Test. Judah, exhibita a complete invensio of the proper order of the
330쪽
υπνου ἐστί, μεθ' ου κτίσθη ἔκστασις φύσεως και εἶκων του θανάτου. 2. Oυτοις τοι πνευμασι συμμίγνυται το πνευμα της πλάνης. 3. Πρῶτοντο γῆς πορνεία ὰνθάπτεται της φύσεως δευτερον πνευμα ἀπληστείας
εν τ γαστρί. 4. ρίτον πνευμα μάχης ν τ καρδια καὶ τὴ χολη. τέταρτον πνεῖμα ὰρεσκείας καὶ μαγγανείας is δια περιεργειας ραλς ὀφθη τοῖς δυσκόλως ορῶσι J. 5. Πέμπτον πνευμα περηφανείας
επαινουιτος αυτον και μεγαλοφρονουντος. Εκτον πνευμα ψεύδους ἐν ὰπωλεία και εν φθόνω στε πλάττειν λόγους και κρύπτειν π του γένους και etro των οἰκείων. 6. Ἐβδομον πνευμα δικίας, μεθ' ης κλοπὴ και γρυπίσματα να ποιηση φιληδονίαν καρδιας υτου. N γαραδικία συνεργῶ τοῖς λοιποῖς πνευμασι τ Ἐπὶ τὰ σι τουτοις ὁ πνεῖματου πνου συνάπτεται πλάνη και φαντασία. 8. και ἴτω ὰπολλυται τας νεωτερος, σκοτίων τὸν νουν υτοῖ π της ληθειας, και η συνίων ἐν τω νομω του Θεου βαίνειν, μητε πακουων νουθεσίας πατέρων αυτοῖ' σπερ ἄγω ἔπαθον, τῆ νεότητί μου. 10. και νῖν, τέκνα, μη προσεχετε ν φει γυναικός. 12. συλλαβοῖσα γαρ η διάνοια μου την γυμνότητα των γυναικῶν ου ἔδωκέ μοι εἰρηνην εως υεπραξα τὸ βδέλυγμα, και κακον ἐνώπιον του ΘεουJ.
VI. . 'Aκούσατε, τέκνα μου, Λευt, s υτὸς συνιησι τὸν νόμον του Κυρίου και διαστελεῖ μας xa προσοίσει θυσίας, περ παντος 'Iσραηλ, μεχρι τελειώσεως χρόνων ἀρχιερεως ριστοῖ, ον ει τε Κυριος.
ΓΕννόει, Ιουδαῖε, ς ε δοκιμάζει 'Poυβημ ριστον ιναι ρχιερέα ὁστις περ πάντων γεύσατο του θανάτου. 11 ὰλλα Λευ ῆν ξ Ιουδαίων ὁ εξελέξατο ὁ Θεὸς ἄστε κρατεῖν παντος του λαοῖ καὶ προσκυνῶν τω σπέρμaτι υτου, ἔτι περ υμῶν θανεῖται εν πολέμοις ὁρατοῖς καιὰoράτοις Γεννοει δὲ υ τί το ὁ πολεμος ὁ δόρατος, ἐν γαρ ἀοράτωουδεις των θνητῶν δυναται φέλειαν αυτ προφέρειν. πῶς γαρ δυναται φελεῖν, μη ορῶν τ ὰόρατονί διάβολος γαρ ἔτι μαχῶται τῆκλησε του Θεο υπὸ τούτου εκ γένους Ιουδα γεννηθέντος νικηθη- σεται ὁ διάβολος. κούσατε και εννοειτε ὁ ἔλεξε, και ὁ Κύριος ὁ αἰώιιος ἔσται συν μῖν. Ω τω Ρουβὴμ δοξεν ἔτι γίγνεται ὁ αἰώνιος Κύριος 'Iούδα. ὁ γαρ θνητὰ ων δια τοῖς αἰῶνας και ως του διαλύεσθαι τον κόσμον ζησετa εις τους αιῶνας. VII. 1, 2. αυταλέξας ὰπέθανεν ὁ 'Poυβημ πρωτόγονος του Ἱακωβ εο δε 125 ἔτη και
Hν δὲ ὁ Συμεων ὁ δευτερος υἱὸς του Ἱακώβ, και μέρας της τελευτηyπροσερχομένης ἐκάλεσε υἱους και δελφους. ειτα μηκυνε τον λόγοναυτοῖς. II. . detro ψίστου η ρεία δέδοται τωίνθρώπω ν ψυχαῖς