The Psalms of Solomon : with the Greek fragments of the Book of Enoch.

331쪽

Σατανὰς λαρχων της πλάνης πέστειλε το πνευμα του ζηλου, τυφλωσε μου τον νουν, και ζητησα κτείνειν τον Ἱωσηφ. 8. λλα ὁ Θεος uiros καὶ ὁ Θεδ το πατέρος ἐμου ερρυσατο αυτον ex των χειρῶν μου. 12. και ὁ Θεος υκ εἴασέ με ταυτην την νομίαν εργάζεσθαι. III. Και νυν, τεκνα, φυλάξασθε arro του πνευματος της πλάνης, διεγειρε τον φθόνον. 2. και γαρ ὁ φθόνος, εἰσελθων πο ου Βελίαρκυριευει πάσης της διανοιa του νθρώπου και υκ φίησιν υτον εὐφραίνεσθαι. 3. πάντοτε ποβάλλει νελειν τον φθονουμενον, καιαυτος ὁ φθονουμενος πάντοτε ανθὶ se τω ψόβω του Κυριου ὁ δὲ

φθονων μενει νευ συχίας, φθόνος γαρ ψυχην τεταραγμενον ποιεικα σωμα εκπλήξεσιν μαραίνεται. IV. . Και φθόνος ὀργην καὶ πόλεμον γεννα και ει ars ατα γεῖται και φαιρεῖ τον πνον και κλόνον παρεχει τὴ ψυχη Γεννόει δε διανοία ς θειον πρὼγμα ὁ ἄνθρωπος, ὰλλα νυν ταν πνευμα χθρον ισερχηται ναγκάζει κατ αυτὸν δρὰντι. 9. και εν πνευματι πονηρω την ψυχην αυτου βασανίζει και προφερε φόβον τω σώματι και στάσιν εἰσφερειJ. καὶ γαρ πνευμα εχθρο εγχεῖ τὸν ἰόν αυτου Γωστε μη μεμνησθαι του λεους ἐγω δεεννόησα και III. g. κάκωσα εν Ἱστεία την ψυχην μου, και γνων ἔτι η μεμψις του φθόνου γίνεται συν τω φόβω του Θεου.

αγαθος και υκ μνησικάκησέ μοι ἁ κατ αυτοῖ μαρτον, αλλὰ ενοήσατο περ ημῶν, ως ταυτα βουλη Θεου πεπρακται, και λεγε πάντατα ἄλλα κατὰ τάξιν και τούτους τους λόγους προσεθηκεJ. V. 4. εώρακα γὰρ D χαρακτηρι γραφη Ἐνώχ, οτι ιοὶ μῶν μεθ' υμῶ εν πορνεία φθαρησονται, τοὐτό εστι, υκ εἰδότες τον ιον του Θεου διαφθειρόμενοι ν τοις θνεσινJ, και εν Λευ ἀδικήσουσιν. τουτ εστι, ησουν ριστὸν ιερεα κατὰ τὸν ευ ον ι Ουδαιοι ρομφαία ' ιετρύπησανJ. 5. αλλ' ο δύνανται προς Λευt, ἔτι πόλεμον Κυρίου πολεμεῖ, εννόει δέ, Ουδαῖε ὁ πόλεμος του Θεοῖ τι σημaίνει.

τ θελημα του φρουρουντος σφραγίσαντες ε τω τάφω κατέθηκατε, ὀλλα καίπερ εχων την σφραγῖδα διασεσωμενην, δνεστ ε του τάφου ἄνευ διαφθορὰς, ως εἶπε, ου ηδύναντο και υ δυνανται δεσμεύειν τὸν Θεόν, καίπερ σφραγίσαντες τον τάφον ὰλλα 6. καθως και Iaxὼβ προφητεύων ε ευλογίαις, και υ ευλόγησε τα θνη, και Συμεων προσεθηκε λεγειν τοῖς ιοῖςJ. VI. 1. do εἴρηκα μῖν πάντα, πως

332쪽

ψητευε καὶ λέγει την ἔλευσιν του ριστου, καὶ τούτω καθαίρει την χην- των νόμων πράξεων του 'Εβραῖκου γενους εἴπερ ὰφαιρήσετε φθόνον καὶ μεγαλοφροσυνην καὶ ἐπολέμησε Συμεων τοις υἱοῖς αυτοῖοῦ ε ποτρεπιι αυτους ὰπ φθόνου και μεγαλοφροσύνης, ὰλλ' υκηδυνατο τότε πολεμεῖν, καὶ γαρ Ιουδαῖοι τότε προσεκαίοντο φθόν καὶ μεγαλοφροσύνp, a ' ῆς δεσμεύοντες τον Ιησουν προσεφερον αυτον τω Iιλάτω εις ὁ βουλευτηρων Πιλάτος δε υχ ευρίσκει μαρτίανεν αυτω Και Συμεων εῖπεν αυτοῖς 2. εἰ ὰποκλίνεσθε an φθόνου

καὶ σκληροτραχ λίας, καὶ στὰ μου ρόδον ὰνθήσει ν Ισραὴλ καὶος κρίνον η σάρξ μου Ἱακώβ, καὶ σται ' σμή μου θαυμάσιος καὶ

πληθυνθήσεται; κεδροι ἄγιαι. Που γαρ κέδρον γίαν λεγει η ποῖ τὸ πρότερον δένδρον αγιάζεται, αλλ' ο μεγάλοι πατριάρχαι εἶδον τοις ὀφθαλμοῖς της διανοίας καθως η τω ησοῖ τω υἱω του Θεο κυπαρίσσω καὶ πεύκη καὶ κέδριν

εστα ει ὰει προφητεία καὶ ἀπὸἈριστου εως του χρόνου πεπληρωμενου Jὰποβλαστήματα υτῶν εις μακρον χρόνον φυσεται, τουτ εστι, νομα Xριστο εκταθήσεται ι πάντα τα θνηJ. 5. καὶ τότε σημεῖα δοξάρεταιοταν ὁ Κύριος ὁ ψιστος εος φανεῖται επι τη γη ἄσπερ ανθρωπος

πρωτος ἄνθρωπος, ad επεσε παραβαίνων την εντολην του Θεοῖ ἔνεκα τούτου, ὁ Θεὸς ἄνθρωπος γενετο, λαβων σάρκα ὰπ παρθενου σώζει συν αυτω και την φύσιν καὶ τους νθρώπους, καὶ εκφερε τον 'Aδὰμ καὶ δίδωσι αυτ πάντα τα πνεύματα της πλάνης ει το κολάζειν καὶ ἄνθρωποι ἄρξονται κρατεῖν των πονηρων πνευμάτων. καὶ επὶ τη ἀναλής ει ὁ Κύριος ὰπέπεμψε οἰγιον πνευμα τοις ἁγίοις ὰποστόλοις καὶ δωκεν αυτοῖς δύναμιν και κράτος τοι λόγοις του Κυρίου τα πνεύματα της πλάνης ξήλασαν, καὶ μεῖς εἰς ταύτην την μεραν τα στὰ των γωνεχομεν τω εργω του ἁγίου πνεύματοςI 6. τα πνεύματα τα κάθaρτα

ὀψανισθήσεται, ὼ ὁ καπνος 7. καὶ τότε ἔσονται ευλογίαι τουυψίστου περὶ των σημείων αὐτου, ω ειπεν ὁ Θεος λαβων το σῶμα καὶ συνεσθίων ἀνθρώποις, σώζειν τὸν ἄνθρωπον. VII. 1. Καὶ νυν, τεκνα μου, ε Λευ και ει 'Ιούδα λυτρωθήσεσθε

καὶ μ' ἐπαίρεσθε ἐπὶ τὰς δύο φυλας ταύτας, ἔτι εξ αυτῶν νατελεῖυμῖν τὸ σωτήριον ου Θεos. 2. Αναστήσει γαρ Κύριος εκ ου Λευὶώς αρχιερέα, καὶ κ του Ιουδα ως βασιλε και ἄνθρωπον ουτως σώσει πάντατα θνη καὶ τὸ γενος του Ἱσραήλ. Και τότε πολλοὶ Ἱσραηλιται σύρονται και ἄλλοι φιερώθησαν ἄνευ ριθμοῖ πιστεύοντες τω Θεω,

ἐξ αυτῶν καὶ τῶν μεγάλων ἀποστόλωνήσαν 12 καὶ 70 μαθηταί. 'Υμεῖς

333쪽

δε αθλιοι ἐστε πρὸς βριν και νειδος καὶ στε raράδειγμα πασι τοῖς ἔθνεσιJ. 3. Δια τουτο ταυτα ἐντέλλομαι μῖν, ἴνα καὶ υμεῖς εντείλησθε τοῖς τεκνοις μῶν πως φυλάξωσιν αυτὰ ει τας γε , εας υτων. VIII. καὶ αὐτα συνετέλεσεν Συμεων τοῖς υἱοῖς αυτο ζησας κατονεικοσι των. 2. και θηκαν τα οστὰ αυτου- θήκη ξύλων is πτω ὼς ἀναγαγεῖν τα ὀστα αυτου ἐν εβρὼν κελευσε. καὶ ἰνήνεγκαν αυτα ἐν πολεμω Αἰγυπτίων κρυφη.

I. 1, 2. Καὶ τοτε Λευὶ ὁ τρίτος υἱo Ἱακωβ υἱὸς Λεας, κάλεσεναυτους προς αυτον ἄστε διδάσκειν αυτως τας περ ἱερωσυνης ὁράσεις, καὶ περι τῆς προόψεως του λογου πρὶν ἀποθανεῖν.

ειπον τω γγελον, ἐπιτι υ ς; καὶ ιπεν ὁ ἄγγελος πρός με, ἡ θαυμαζε επὶ τούτοις, αλλους γαρ υρανους ψει, fot εω πλανῆται καὶ et καλουνται ζωναι τέσσαρες φαιδρότεροι καὶ δει- εροι τουτων,10. τε νέλθης κει. τι συνεγγυς Κυριου στηση καὶ λειτουργος αυτοῖ ἔση, καὶ μυστηρια αυτου ξαγγελεις τοῖς νθρωποις, καὶ περιτο μελλοντος λυτρουσθαι τον Ισραηλ κηρυξει ς' 11. καὶ περι Ιουδα δειξε Κύριος ἐν δνθρώποις σώζων is αυτω παν γένος ἀνθρώπων. III. Καὶ ιπε ριοι, ἄκουσον, καὶ γαρ των ἐπτα υρανων ὁ κατωτερος

δια τουτο στυγνότερός σπιν, τι ὁρα πάσας τὰς δικιας νθρώπων. 2. ὁ δευτερος ἔχει πυρ, wva, κρυστaλλον τοιμα εις μέραν προστάγματος Κυρίου, ε τη δικαιοκρισι του Θεos. εν αυτ εισι πάντατα πνευματα πεμπόμενα εις ἐκδίκησιν των νθρωπων. 3. Ε τω

334쪽

ημέρα κρίσεως ποιησαι εκδικησιν ἐν τοῖς πνευμασι της πλάνης καὶ του Βελίaρ. οἱ δε εις τον τέταρτον επάνω τουτων γιοι εἰσίν,4 καὶ ἐν τω νωτέρω των πάντων καταλύει η μεγάλη δοξα ἐν γλαγίων, περάνω πάσης γωτητος. 5. Ἐν τω π αυτοῖς οἱ αγγελοίεισι του προσώπου Κυριου οἱ λειτουργουντες καὶ ἐξιλασκόμενοι προς Κυριον ἐπὶ πάσαι ταις γνοιαι των δικαίων. 6. προσφέρουσι δε Κυρι ὀσμην ευωδίας λογικην, καὶ ναίμακτον προσφοράν. 7. 'Εvδε τω ποκάτω εἰσὶν οἱ ἄγγελοι οἱ φέροντες τοι ἀποκρίσεις τοῖς ὰγγέλοις του προσωπου Κυρίου. - Ε δε τω π αυτοῖς εἰσὶ θρόνοι

ἐπιβλέψη Κυριος ἐφ' Ἱμας ὁντες Μῖς σαλευόμεθα, καὶ οἱ Ουρανοὶ καὶ η γη ἐξ αβυσσου της μεγαλωσυνης αυτου. 10. οἱ δε υἱοὶ των ανθρωπων ἐπὶ τούτοις ναισθητουντες Vaρτάνουσι, καὶ παροργίζουσι

τ6 πψιστον. IV. Νῖν ουν γινωσκετε, τι ποιησε Κύριος κρίσιν ἐπὶ τους υἱους των ανθρωπων, σπερ των πετρῶν σχιζομένων καὶ του λίου σβεννυμένου καὶ των δάτων ξηραινομένων ast του δου σκυλευομένου επὶτω πάθει του ψίστου, οἱ ἄνθρωποι πιστουντες επιμε υσιν ἐν ταῖς ὰδικ&ις δια τουτο ἐν κολάσει κριθησονται. 2. καὶ γαρ ὁ ψιστος εἰσηκουσε της προσευχης σου του διελεῖν σε απο της δικίας καιγενεσθαι αυτω υἱὸν και θεράποντα καὶ λειτουργον. 3. ως γνώσεως

φωτεινὸν φωτιεῖς ἐν 'Iακώβ, καὶ ως ὁ λιος ἔση παντὶ σπέρματι ν σραηλ. g. και δοθησεταί σοι ευλογία καὶ παντὶ σπέρματί σου, ως επισκέψηται Κύριος πάντα τα ἔθνη εν σπλάγχνοις υἱοῖ υτοῖ ως

αιωνος. πλην οἱ υἱοί σου ἐπιβαλοῖσι χειρας π αυτόν, του κακῶσaιαυτόν, 5. καὶ δια τουτο δώσεταί σοι βουλη και συνετίσαι τους υἱούς σου περὶ υτοῖ 6. τι ὁ εὐλογων αὐτον ευλογημένος ἔσται, οἱ δεκαταρώμενοι αυτον πυλουνται. Και ἴτω Λευ προσεθηκε ταυτην την παραίνεσιν τοῖς υἱοῖς αυτου. V. καὶ νοιξέ μοι ὁ ἄγγελος τας πύλας του υρανου και ειδον τον aον τὸν γιον. και επι θρόνου δόξης τον Υψιστον, . a εῖπέ μοι Λευισοὶ δέδωκα τὰς εὐλογίας ξιώματος ως ο ἐλθων παροικησω ἐμμέσωτου Ισραηλ. 3. με ὁ ἄγγελος γαγέ με ἐπι την η και ἔδωκε μοι

ὁπλον και ρομφαίαν και πε, ποίησον κδίκησιν ν Συχὲμ περ Δίνας, κὰγ ἔσομαι μετὰ σου ἔτι Κύριος πέσταλκέ με. . a τοτ ως ξυπνου γερθεὶς ευλόγησα τὸν Κύριον. 4. Και συνετέλεσα τω καιρω ἐκείνω τους υἱους Εμμωρ, VI. . ia ἔπειτα συν τω Συμεων ἐζηλωσα εν τῖ ὀνομία ην ἐποίησαν εν Ισραηλ, 4. καὶ νειλον τὸν Συχὲμ καὶ

Συμεων τὸν Ἐμμω 6. και ὁ πατὴρ μῶν ἀκουσα ἴσα παρενόμησαν

335쪽

ἐχαλεπαινε εν μῖν VII. l. και εἶπον τω πατρί μου, Κύριε Ιακωβπατερ, μη ὀργίου. 3. καὶ γαρ λυμαίνοντο την Δίνην μων. καὶενεκα τουτου ὁ χόλος του Θεοῖ ξηλθε κατ αυτων καὶ ὁ ἄγγελος

του κρατερου βοηθησεν μοι ἐννόει, 'IOυδαῖε, ταυτην την εννοιαν καὶεθιζε σεαυτον προς την φιν, ην δηλωσε σοι ὁ Λευ ὁ ευλογημένος ὼς ερώτησε ὁ Λευ ὁ ευλογημένος το αγγελον θαύμασα τα πουράνια,

ἄγγελος ειπεν υτ πλησίον τω Κυρίω στησε xa θεράπων αυτωεσει καὶ τοῖς νθρώποις τα μυστημι αγγελεις καὶ προφητευσεις περιτο μέλλοντος σώζειν τον Ισραηλ καὶ Ουτως υ δε νοεῖς, ω ουδαιε, καιπερ του γγέλου του Θεου προφητευοντος τοι προγόνοις σου περὶ τῆς σωτηρίας του Ἱσραηλ, ς ε σου φανήσεται περι Ιουδου Κυριος τοῖς νθρώποις, σώζων, ως ειπε δι' ἐαυτον πὰν το δελος των νθρώπων 'Εννόει, θλιε, τι υτε ἄγγελος ουτε πρέσβυς αλλ' ὁ Θεος αυτος ἔσωσεν μας To δε γαρ ἐν πρώτοις λέξαμεν σοι τιε γενεα των Ιουδαίων ἐγένετο ὁ Κυριος εκ αριας παρθένου, νἱ ρευς κατὰ τον ευ e, ὼς γαρ κατα την πρώτην εντολην ην ρευς is καθaρίση τας του λαου αμαρτίας, νεκα τουτου ρευς η ὁ Κυριος, περι υ λεξεν ὁ αγγελος τω Λευι εἶπον περι σου καὶ περι του 'Ioυδου τι Κυριος φανήσεται νθρώποις, σώζων δι' ἐαυτον παν τογένος τωνίνθρώπων ἄνευ a ιριατος, εννοουντες προσφορὰν τ οι ἄγγελοι θρησκείαν προφερουσι τω Κυρίω υκ εξ ιματος μόσχων η υατος τράγων λλ' υχaριστίαν τω Κυρίω και καθαρὰν θρησκείαν προφερουσιν,

καὶ ουτως μεις ριστιανοὶ το σῶμα καὶ τ αῖμα καθαρὰν θρησκείαν κατὰ την τάξιν του ελχισεδε προφερομεν 'Eooει δὲ νυν περὶ

τουτου νυν πάρεστι ρὰν ως ὁ Θεος ποιεῖ κρίσιν περι ων ιων του ἀνθρώπου, περὶ μῶν, ω ἄθλιοι, o ποιεῖ κρίσιν ὁ Θεὸς ει το πυρ τοἄσβεστον xa εις τον σκώληκα ς ου τελευτα και τοιμάζων μῖν λίθοντο προσκόμμaτος τε προσηλώσατε τον Θεὸν της δόξης επὶ τω σταυρω

Κυριον επὶ σταυρω σταυρώσατε; ως το ἄγιον ευαγγελιον λεγει. τότε γαρ ην σκότος επὶ πάση τῆ γ' π της τρίτης ρα εως της εννάτης υδάτων ξηραινομενων και του Aδου ἰχμαλωτιζομενου. εῖπε γάρ μοι, εἰ ὁ Αδης αἰχμαλωτίσθη στρατιῶται πλισμενοι ις τὸν Αδην εισηλθον,

336쪽

υμεῖς γαρ ι ου ἔννοιαν χοντες ταλαιπώρου εν αδικία μένετε Hἔνεκα τούτου κατακρίνεσθε εν βασάνοις, καὶ ηκουσεν ὁ ψιστος τηνευχην, καὶ ποτρέπου απὸ της πονηρίας και γένου ὁ υιος αυτου καιθεράπων, εννόει γαρ ως το πρόσθεν ὁ υἱὸς του Θεολὴν καὶ πηρετει προ προσώπου υτου. και δώσει σοι την ευλογίαν και παντὶ τω σπέρματί

σου, ἔως διν ὁ Κύριος επισκέψηται πάντα τα ἔθνη και πέμψει τον υἱοναυτου εις ad συν λεημοσυνη. ως μεις, ω ταλαίπωροι, ἐπεβάλετε τὰς χεῖρας και κακώσατε τον υἱον του Θεου και νεκα τουτου ἔννοια

δοθησεται μῖν ἄστε γνωρίζειν τους υιους περὶ τούτου, ως ὁδευλογίζων

αυτο ευλογησεται και ὁ καταρώμενος ξολοθρευθησεται. και υτως μέμνησθε περι τούτου, τις εστι ευλογῶν τον ιον του Θεου και πιστεύοντες ε αυτ ἐν τη ληθεί9, μῶς γαρ ι ριστιανο προεκυνήσαμεν υτω, μεῖς δὲ ἐσταυρώσατε, κά ουτως ἐν ληθεία ποιησατε καθ' υμων αυτων τον λεθρον. και πόλλυσθε ως μικρόν τι μέρος διασκορπισθέντες εν ῆ οἰκουμένη. και τουτο τ μέρος ου ολίγον

λαμβάνει βάρος και λύπην καὶ κάκωσιν. Ἐννόει δὲ ὁ λεχθὲν τω

οτι λευσεται ὁ Κύριος σώζειν τον Ισραηλ, εἰ και βλασφημησατε βλασφημία τον Κύριον, και τούτου χάριν μεις ἄλλοτε φέροντες νυν

ειδον ἔραμα δεινὸν περ αγιότητος, ως πρότερον εῖδον 2. επτὰ ἀνθρωπους ἐν σθητι λευκη λέγοντάς μοι, 'Aναστὰς ενδυσαι τὸ μάτιον της πίστεως και την επιστηθιον χλαμύδα και τὸ ψου της προφητείας. 3. Και εἶ ἔκαστος αυτων καστον βαστάζοντες επέθηκάν μοι καιειπον 'Aetro του νυν γίνου εἰς ἱερέα Κυρίου, συ και ιοί σου και σπέρμ σου προ αυτον ἔως αἰῶνος. . a ὁ πρωτος λειψεν λαίφαγίω και ἔδ 0κε μοι την λην της λαίας τουτ εστιν τ αγία ελαία ναλείφονται ριστιανο εν τοῖς γίοις λουτροῖς, a τότε καθιερωσανεαυτους τω Κυρίω και ληψονται την λην την αἰώνιον . . ' δεύτερος ελουσέ με δατι καθαρω, τουτο εστ τριπλω βυθισμω, εν νόματι os πατρος και του ιοῖ και του γίου πνεύματος, και ψώμισεν ρυν καὶ οινον, εἰς για γίων, τουτ εστ ε aριστίαν ν τὶ εκκλησία τοι ΚυρίουJ. και περιεθηκέ μοι στολην γίαν και οξον, τουτ εστι τὸ γιον σημεῖον του πουρανίου βασιλεως, βαπτισμός. O Gγγελοι γαρ ὁρωντες τουτο τὸ ωοξον - εἰ φραίνονται, και τα στρατευματα

337쪽

APPENDIX V 27 Ιτων δαιμόνων ὁρωντα φευγειJ. 6. D τρίτος βυσσίνην με Ἀριέβαλεν,

ὁμοίαν φουδ, καὶ τότε ξην μοι ἱερατ ειν κατα καιρον κα ους ει τους αἰῶνας oiis εστι εἴς μόνος ἐστι ις τους αἰῶνας καὶ μένων εις τοῖς

μοι την πίστιν της πιότητος, τουτο ἐστι ευαγγελικων καὶ ἀποστολικων λόγων, τούτους γαρ ἀκουοντες οἱ αγιοι μάρτυρες εγέρθησαν ντι του στρατεύματος του πονηροῖJ. . 'Ο-τος στεφανόν μοι τῆ κεφαληπεριεθηκεν, και γαρ οἱ μάρτυρες εγερθέντες δια την ληθινην πίστινε στεφανώθησανJ. 10. Ἀβδομος διάδημά μοι τῆ κεφαλη περιεθηκεν ἱερατείας, καὶ πληρωσε τὰς χεῖράς μου θυμιάματος, στε ἱερατευειν με Κυριω. 11. Εἶπε δὲ πρός με, Λευι, εἰς τρεις ἀρχὰς διαιρεθησεταιτο σπερμα σου, εις σημεῖον δόξης Κυρίου περχομένου 12. a ὁ πιστεύσας πρωτος κληρονόμος ἔσται καὶ μείζων ser Ῥῶτον ου γενησεται Ουτως ω ωάννη τω βαπτίστη σημάνθη, ο ην ε της φυλης των

κόσμονJ. 14. D τρίτος πικληθήσεται in ἄνομα καινόν, οτι βασιλευς εκ ου Ιουδα ἀναστησεται καὶ ποιησε ιερατείαν νεαν κατὰ τον τυπον

πατρὁ ημων πρὸς το πάππον Ισαάκ' 2. a ευλόγησε με ὁ πατηρτου πατρός μου κατὰ πάντας τους λόγους της ὁράσεως μου ειδον περὶ της ἱερατείας, . και δίδαξε με- ιερατευε ιν τω Θεω τω φίστω καθαρα ψυχη. 8. και η καθ' κάστην μερα συνετίζων με και ντοῖς νουθετισμοῖς εἶπέ μοι. X. Και ἔλεγε Νῖν ob φυλάξασθε ὁσα

338쪽

'Iουδαῖ , καὶ τίνα μένεις ερχόμενον του Λευὶ προφητευοντος, ἐπεὶ Ἀωσωτηρι του κόσμου πίστιν ἔχεις πλανωντες τον I ah και γείροντες υτω κακον μέγ ὰπ του Κυρίου. 3. Καὶ νομησετε συν τω Ἱσραήλ, στε μη βαστάξαι την Ιερουσαλημ, απὸ προσώπου πονηρίας υμῶν, ἀλλα σχίσαι το δυμα του aου, στε η κατακαλύπτει ὰσχημοσύνην μῶν. . Και διωσπα σεσθε ἰχμάλωτοι is τοι ἔθνεσι καὶ σεσθε εις ὀνειδισμον καὶ ις κατάραν καὶ ις καταπάτημα. 5. ὁ γαρ ῖκος, ο αν κλεξηται Κύριος, 'Iερουσαλη κληθήσεται. καὶ εἴρομεν ἐν τα βίβλω Ἐνὼχ του δικαιου. Ἱδos δε, Ιουδαῖε, ως ὁ ευλογημένος Λευ ειπε σοι το οραμα J. XIV. και νυν, τέκνα, γνων ἀπδ γραφης Ἐνώχ, οτι επι τέλει ἀσεβησετε επὶ Κύριον, χεῖρας επιβάλλοντες ἐν πόστὶ κακία, καὶ αἰσχυνθησονταιεφ' μῖν οι ἰδελφοὶ υμῶν, και πασι τοι ἔθνεσι γενησεται χλευασμός. 2. a γαρ ὁ πατηρ μῶν Ισραηλ καθaρος εστὶν πωτης ὰσεβείας τωναρχιερέων ο ιτινες επιβαλουσι τοι χε ας υτῶν πι τον σωτηρ του κόσμου. 4. και πάξετε κατάραν επι το γένος μῶν, τι το φῶς του κόσμου το δοθεν ἐν μῖν εις φωτισμον παντος ανθρώπου, τουτον

θέλοντες ἀνελεῖν, ἐναντίας ἐντολας διδάσκοντες τοι του eos δικαιώμασι. Q. τας προσφορα λαμβάνετε.

XV. Και ὁ ναὸς v v κλέξηται ὁ Κύριος ερημος σται ἐν

τῆ καθαρσία υμῶν. καὶ υμεῖς αιχμάλωτοι ἔσεσθε ει πάντα τα θνη. 2. καὶ σεσθε βδέλυγμα και ληφεσθε ὀνειδισμον και αἰσχυνην αἰώνιον παρα της δικαιοκρισίας του Θεοῖ. 3. και πάντες στυγήσουσιν μὰς.

4. και ει μη δι' 'Aβραὰμ και Ισαὰκ καὶ Ἱακὼβ τους πατέρας μῶν, Π εκ ου σπέρματός μου ο μη καταλειφθη ἐπὶ της γης. XVI. Και νυν γνω ἐν βιβλίοις 'Ενω ἔτι βδομάδα πλανηθησεσθε και την ἱεροσύνην βεβηλωσετε και τὰς θυσίας μιανεῖτε. 2. και τον νόμον φανίσετε και λόγους προφητῶν ἐξουθενώσετε, ἐν διαστροφηὶ διώξετε ανδρa δικαίους και ευσεβεις μισήσετε, ληθινῶν λόγους

βδελυξεσθε. 3. και ανδρ ὰνακαινοποιουντα νόμον ἐν δυνάμει ψίστου, πλάνον προσαγορευσετε, και τέλος, ως νομίζετε, ποκτενεῖτε υτόν, ου εἰδότες υτου το νάστημα, το θω ον υ ἐν κακία ἐπὶ κεφαλας υμῶν ναδεχόμενοι. q. Δι αυτὸν ἔσται τα ἄγια υμῶν ρqμa εως ἐδαφους μεμιaμμένα. 5. και υ εσται τόπος μῶν aθαρός, ὰλλ' ἐν

πάλιν ἐπισκεψηται, και οικτειρήσας προσδέξηται μας ἐν πίστει καιυδατι. και ὁσα σοι λέγω, ω ουδαιε, κουσας Λευ λέγοντα τοῖς τεκνοις των τέκνων ὐτολὼ τῖν Κύριον ἐσταυρώσατε υτὸς δε οἰκτείρει και ἀποδέχεται υμὰς ἁγιάθοντες αυτους τὸ ἐνδατι ἐν τω νόματι του

339쪽

ἄστε μὴ πολλύναι την ψυχην σου, λαβε τον γιον βαπτισμόν, καὶ γενου ς νεόγονον βρέφος νευ μιάσματος εν αγωτητι. Ακουε δε, 'Ioυδαιε, περ την ρατείαν τω Θεω του Λευὶ λέγοντος .XVII. Ἀκούετε, ω τεκνα μου, περὶ της ρατείας εν τίνι μενει εστι ἱέρατεία 2. ὁ πρωτος χριόμενος εις την ἱερωσυνην μέγας στι. 3. Ἐντ δευτερω ο χρωμενος εν πένθει γαπητῶν συλληφθησεται, και ηἱερω ν αυτου καθαρα ἔστaι. 4. D δε τρίτος ρευς δε λύπη παραληφθησεται. 5. καὶ ὁ τέτaρτος, ὀδύνη ἔσται' τι προσθη σειε αυτον η ἀδικια ει πληθος καὶ πας Ισραηλ μισησουσιν ἐκαστος τὸν πλησίον αυτου. 6. D πέμπτος ἐν σκότει παραληφθησεται. 7. σαυτως και ὁ εκτος καὶ λεβδομος. . a is παντὶ ἔσται μιασμός, ον υ δύναμaι πῶν ἐνωπιον των ανθρώπων ori αὐτοι γνώσονται οἱ ποιουντες αυτά. 9. Δια τουτο ἐν ἰχ μαλωσία ληφθησονται, και η γη καὶ λύπαρξις αυτω ὰφανισθήσεται. 10. και νακata οποιήσουσιν οἶκον Κυρίου και ν πεμπτη βδομάδι ἐπιστρέψ/ουσιν εις γην ερημώσεως αυτων και δνακαινοποιησουσιν οἶκον Κυρίου. 11. Ἐν δε τω βδόμωεβδομaτικω ξουσιν ιερεις, ειδωλολατρουντες, μάχρο μοι, φιλάργυροι,

υπερηφανοι, ἄνομοι, κτηνοφθόροι, ὀσελγcς. XVIII. Και μετὰ τ γενέσθαι την ἐκδίκησιν παρα Κυρίου, . τῆ

ἐρατεια τοτ εγερε Κυριος ρε καινόν, ω πάντες οἱ λόγοι Κυρίου ὀποκαλυφθήσονται και υτος ποιησε κρίσιν ληθείας επι της γης ἐν πληθει μερων. . a ὰνατελῶ ἄστρον υτοῖ ἐν Ουρανω ς βασιλεύς,

φωτίζων φως γνώσεως ἐν λίω μέρας και μεγαλυνθησεται ἐν τῆ 0ικουμεντ εως ναληψεως υτos. 4. Ἐκεῖ ναλάμψει ἐν γ γῆ καιεξαρεῖ παν σκότος ἐκ της π Ουρανον και ἔσται εἰρηνη ἐν πάση τη γῆ. 5. οἱ Ουρανοὶ ἰγαλλιάσονται ἐν ἐκείνη τῆ μέρα και η γη χαρίσεται και

λίμναι ευφρανθησονται και η γνωσις Κυρίου χυθησεται επι τη γης, ὼς δωρ θαλασσων καὶ οι ἄγγελοι της δόξης του προσώπου Κυρίου χαρίσονται ἐν αυτω. 6. Οἱ υρανοὶ νοιγησονται και εκ ου GOV

340쪽

τὸ σκότος η το φῶς, η νόμον Κυρίου η ἔργα του Βελίαρ.

XIII. 1. Πάντα h εννόησα ντελλεσθαι μῖν, και ἔνεκα τούτου φο*ῶσθε τον Κυριον τον Θεον μων πάση τὴ καρδί υμων καιπορευεσθε ἐν , απλότητι του νόμου αυτου 2. και διδ4σκετε τους υιους μων τα βιβλία, πως ἐννοωσιν ἐν παστὶ τῆ γῆ αυτων διδαξάμενοι τον νόμον του γιωτάτου Θεου. 3. και τὰς O εννοωντον νόμον του Κυριου καθaρος σται και υ ξενος εστι που νξενίζηται. q. πολλοι γαρ των νθρώπων ἐν τω Φλίω τιθέναι ταονόματα αυrων θέλουσι στε ἐργάζεσθαι δι' αυτὁ και κουειν τον νόμον ὰπ των χειλέων αυτου 5. Και εργάζεσθε την δικαιοσυνην, τεκνα μου, εν ἡ γῆ και εὐρησετε αυrην ἐν τοις πανοῖς. 6. Καισπειρετε ἐν τη ψυχη καὶ ευλογουντες καὶ θερίσετε ἐν τῆ ζωp μων, και σπείραντες, κακω κακον θερίσετε. 7. 'Υμεῖς δέ, τεκνα, τίθεσθετην σοφίαν - φόβω του Κυριου συν πόνω. ει δε πόλις ἁλίσκεται, ὰποβάλλουσι τον χρυσον καὶ τον ἄργυρον και παν ὁ κέρδος ὰπόλλυται, ciλλ' υδ ει ὰπὸ του σοφου ἰφαιρεῖν δυνατa την σοφίαν, ἀλλα μόνον

σκότωσις δι τας αμαρτίας και τύφλωσει των πραγμάτων' 8. εκ τῆς ευγενείας αυτου τότε ἔσται μάχη aetro των πολεμίων και σπερ πατρις ει γῆ ὀλλοτρία και εν τοῖς πολεμιοι ἀποστρες νεται. 9. ει τις τῆς μαθήσεως και σοφίας αντιλαμβάνετa εσται--ος πιτραπέζιος

τοι βασιλεῖσιν ς ὁ δελφος ἡμῶν ὁ γνὸς Ιωσήφ. XIX. 2. καιὰπεκρίθησa o υἱοὶ του Λευὶ τω πατρι λέγοντες Ἐνώπιον Κυρίου πορευσώμεθα κατὰ τὸν νόμον αὐτου. 3. και ειπε Λευl Mάρτυς εστ ὁ Κυριος σα Πέσχεσθε σημερον. 4. και ταυτα εἰπων κοιμηθη ζήσας ε κατον τριάκοντα επτὰ ετη. 5. και ἔθηκa αυτον εν σωρω, και στερον

ἔθαψαν αυτον ἐν εβρῶν ὁπου 'Aβραὰμ και σαὰκ και Ἱακώβ.