The Psalms of Solomon : with the Greek fragments of the Book of Enoch.

341쪽

ΔΙΑΘΗΚΗ ΙΟΥΔΑ

τους υἱους υτοῖ πρὸς ἐαυτον και ειπε, έκνα μου, προ o ὰποθανε ινεμε, λέξω σοι τα ἔργα μου, τε κράτος ην ἐν τω στερνω .. καὶ ταχυς ην τοις ποσι καὶ κρατερος τω σώματι, πολλοὶ τῶν πολεμίων ουκανεσχον τους μου βραχίονας καὶ νίκησα κράτος πόλεως ου εἰκουσης

III. 10. c. εῖδεν ὁ πατηρ μου Ιακω ως ὁ ἄγγελος του κρατερουεβοηθησέ μοι περὶ της δνδρείας καὶ προσεῖχεν αυτοῖς ὁ νουν. XVIII. 1. ῖδον γαρ ἐν τοῖς βιβλίοις του 'Ενώχ,oσα κακὰ ποιειται ἐν aῖς σχάταις μεραις 2. λλὰ σωσατε υμας αυτούς, τεκνα μου, ὰπ πάσης πορνείας καὶ φιλαργυρίας, 3. τις ἀποστερε του νόμου του Κυρίου, καὶ κτυφλοῖ τα εννοηματα της ψυχης, και υ ὀφίει ἄνδρα ελεῆσαι τον πλησίον αυτου. 4. καὶ συνεχει αυτον, μοχθοις καὶ πόνοις. XIX. 2. Δια-ργυριο εγω πωλεσα τα τέκνα μου, καὶ μη η μετάνοια σαρκός μου καὶ η ταπείνωσις ψυχης μου, και ἱευχαὶ Ἱακω του πατρός μου, ἄτεκνος εἶχον ποθaνειν. 3. Αλλ' ὁ Θε3ς των πατερων μου ὁ οἰκτίρμων a ελεημων, συνεγνω τι αγνοία ποίησα. g. 'Ετυφλωσε γάρ με ὁ ἄρχων της πλάνης καὶηγνόησα ς ανθρωπος και ς σάρξ, D αμαρτίαις φθαρείς, ad επεγνων την μαυτου ὰσθένειαν νομίζω ακαταμάχητος ιναι III. 3. ωνείδισατον δελφον Ρουβη περὶ Βόλλας τῆς γυναικὸς του πατρός, καὶ πολλάκις κόμπαζον εν τοῖς δελφοῖς τω σθένει τω πραγμάτων της νεότητος ου ὰ πάντησεν μοι πρόσωπον γυναικος ευμόρφου λλα τὸ

πνευμα του ζηλου παρετάξατο, ἐμοὶ καὶ τύφλωσεν ως συνέπεσαεις Βησσου την avaναίαν. . οἶνος γαρ διέστρεψι τους φθαλμούς μου, και ημαύρωσέ μου την καρδίαν πιθυμία. 7. καὶ παραβὰς ovνόμον του Θεου συνέπεσα. 8. καὶ ἰνταπεδωκέ μοι Κυριος τι Ουκηυφράνθην ἐπὶ τοις τεκνοις αυτης.

XIV. Καὶ νυν, τεκνα μου, μη μεθύσκεσθε οἴνω ἔτι ὁ οινος διαστρέφειτον νουν ὰπ της ληθείας, καὶ εμβάλλει νόημα ὀργης, καὶ ὁδηγεῖ εἰς

πλάνην τους φθαλμούς. 2. ὁ γαρ πνεῖμα της πορνείας τον ινονως διάκονον προς τὰς δονας εχει' τι καίγε τ δυο αὐτ ὰφιστῶσι την δύναμιν του δνθρωπου. 3. Ἐὰν γάρ τις πίη οἶνον εἰς μεθην διαλογισμοῖς ρυπαροῖς συντaράσσει τον νουν εἰς πορνείαν καὶ κ θερμαίνει ὁ σῶμα προς μίξιν, καὶ ι πάρεστι το της επιθυμίας αιτιον πράσσει την ἁμαρτίαν καὶ ου αισχυνεται . ὁ γὰρ μεθύων ουδένα

επι ταῖς πυλαις, τι εν ὀφθαλμοῖς πάντων ξέκλινα προς την Θάμαρ,

342쪽

ουσαν νυμφην, καὶ ποίησα αμαρτίαν . ἐν μέθη και υκ φοβουμηντην εντολην του Κυρίου. 5. καὶ νεκάλυψα κάλυμμα πασιν ἐν ταις ὁμαρτίαις μου. 7. Καὶ νυν, τέκνα, μη μεθύσκητε παρὰ φύσιν την σύνεσιν μων 8. ειπε μεταβάλλετε τον διαλογισμον τῆς συνέσεως υμων μέθη, το πνευμ τῆς πορνείας σπορευεται ις ανθρωπον και ποιc τον μέθυσον αἰσυορημονῶν και παρανομεῖν, και μ' αἰσχυνεσθαι, ἀλλ εγκαυχασθαι τῆίτιμία αυτου. XU. a κατuγορούμενος ου ταπεινοῖται δια την ὀτιμίαν μέμνησθεως τα αγαθὰ λέγειν. 2. ει α βασιλεύς τις μένει μεθυσκόμενος καὶ πορνεία παρεχει αυτον γυμνούμενος κ της βασιλεια ταχέως εκπίπτει.

5. Και ἔδειξέ μοι ὁ αγγελος του Κυρίου τι των ζωντων ἐν μέθη,

βασιλέων η πτωχων si γυναῖκες κατακυριεύουσιν και του με βασιλεως αἴρουσιν την δόξαν του δε ἰνδρειου την δύναμιν και του πτωχοῖ ἐν τῆ πτωχεία τέλειον στηριγμα.

XVI. Φυλάσσεσθε ουν, τεκνα μου, τα χείλη, μέθη, εστ γαρ is αυτῆτεσσαρα πνεύματα πονηρα ἐπιθυμίaς, πυρώσεως σωτίας, αἰσχροκερδίας,

ἀναιδειαςJ. 2. ι μη πίνετε συν τω φόβω του Θεου 'Εὰν γὰρ ἐν τ ευφραίνεσθαι ποστὴ ὁ του Θεοῖ φόβος, παρεισέρχεται η ναισχυντία καὶ ἀρχη της ὁριαρτιας . . Και γίγνονται ἀντιλογίαι την

XVII. Και νυν ἐντέλλομαι μῖν, τεκνα μου, μὴ μεθύσκεσθαι οἴνω και μη ἀγαπαν ἀργύριον, μηδε ἐμβλέπειν εις κάλλος γυναικων ἐν τyοφει εγω γαρ εν μέθη εἶδον την αναναίαν λως εν λαμπρ χρυσω καιεπλανηθη δι' αυτην ς ἄνθρωπος ων ἐν μέθη και γῆ φε αιτιος εγενόμην. XVIII. 2. Και νυν, τέκνα μου, κουσατε Ioύδα του πατρος μων, και φυλάξασθε etro της φιλαργυρίας και μέθης 3. τι αὐτ ὰφιστα νόμου Θεοῖ και ἡπερηφανίαν κδῶάσκει 6. και στερίσκει την ψυχην αυτο απο πάσης ἰγαθοσύνης, και ὰφισταίπνον ὰπ αισοῖ και καταδαπανα σαρκας υτos. 5. καὶ τὰς ευχὰς Θεο εμποδίζει και ευλογίας ου μέμνηται, καὶ προφήτη λαλοῖντι υ υπακούει, και λόγω ευσεβειας προσοχθίζει i. καὶ ἐν μέρα ς ἐν νυκτὶ πορευετaι. XII. 3, 4, 6. 'Εγώ, δε μωραινόμενος γῆ μέθη δηλωσα τα μυστηριατης καρδίας μου και εδωκα την ράβδον και το διάδημα της βασιλείας

343쪽

Θάμαρ καθησθαι ἐπι ταῖς πυλαις, ως πόρνη, κοσμηθεῖσα κόσμωνυμφικω και φθάσασα την δόν μου , Oτι νέρχομαι detro των προβάτων. 3. εθυσθεὶς υ ἐγω υκ ὰπέγνων αυτην πο os οἴνου, και πάτησέ με ὁ κάλλος αυτης, 4. και εδωκα αυτη την ράβδον κα την ζώνην, και

ἐπλησιάσθη ἐμοί, καὶ εἶχεν ἐν τὶ κοιλία τους διδυμους Πρὸς και Αωρ,

και η μυστήριον φαινόμενον ἐν τω τεκεῖν την Θάμαρ, ἐπει τὸ πρωτον τέκνον ξετίθη την χε α η μαιευτρια ἐδέσμευσε νημα κόκκινον ἐπὶ pχειρί, τῆ θημένη, στε εἰδέναι ro τέκνον ὁ πρωτον ἐγένετο. και τοτέκνον κάλυψε την χε α και η τα τέκνα αγγελία τοῖς λαοῖς παλαιῶν και aινῶν ως γαρ ην τα παλaια προ οὐ νόμου οντα νέρθε κατὰ τον νόμον, ως ει τω νόμω συντηρουμενα ἐννόει δε τὸν Ἀβελ καιτον η και νω και Ἐνώς, Νῶε και 'Εβερ και ἴτως ὁ 'Aβραὰμ 0ς λειψε τον πατέρα χάριν τοῖ Θεοῖ Ἱώβ τε και Μελχισἐδέκ, καιουτως ο αλλοι προφηται, et ἐλάλησαν περὶ της ελεύσεως τοῖἈριστου. ὀλλα ς κρυψε την χεῖρα ἐν γ κοιλία, υτως οὐ νόμου κρυπτομένου και τιμαζομένου ἐγεννηθη ὁ Φαρές. και τότε ἐξηλθεν ὁ Ζαρα καὶ ἐφαίνετο τὸ νημα ὁ κόκκινον, τὸ σημαινόμενον τω αἴματι τοῖἈριστοῖJ. XX. Και ἐπίγνωτε, τέκνα μου, τι δύο πνευματα σχολάρουσι ταὰνθρώπω τ της ληθεὶς και τ της πλάνης 2. μέσον εστι τὸ της συνέσεως οὐ νοός, προς ταύτης χέλει Τ χιλικρινην κλίνεσθαι καὶ

344쪽

κλίνεται προς την καρδίαν του ανθρώπου καὶ καστος γιγνωσκε την

φωνήν. 4. και υ ἐστὶ καόος εν ω δυνήσεται λαθεῖν ἄνθρωπων ἔργα.ἔτι is στηθει ὀστέων αυτὸς ἐγγέγραπται ώπιον Κυρίου. 5. καὶ αμαρτωλος κ της καρδίας αὐτοῖ, καὶ mi πρόσωπον υ δυναται προς το κριτην. XXI. I, 2. Καὶ νυν, τέκνα ἀγγέλλω μῖν ως ὁ Θεὸς ἔδωκε την ἱερατείαν του Λευt, και εμο εδωκε την βασιλείαν. XXII. 1. PMεγάλη μὲν ην μοι ταραχη καὶ μετὰ ταῖτα ἔσται is ταῖς εσχάταις μέραις πολλοὶ σονται πολεμοι ἐν τω Ισραηλ και κατ' ὀλλήλων, και ἔσονται α ρέσεις. XXIII. 3. και ἐλεύσεται λιμὸς και

λοιμός. και τα τέκνα μων πειbεται πολιορκίαν και πάντας τους

ολέθρους. 4. και ἐκτεμουσι ἐξ υμων εις ευνούχους ταῖς γυναιξὶν αυτων. 5. Και ἐπισκέψεται ἱμας Κύριος- ελεει, και ἔσται σωτηρία του Ισραήλ, D n παρουσία του Θεολτου ἀληθοῖς .XXIU. Και μετὰ ταὐτα ἀνατελεῖ - αστρον ξ Ιακωβ ἐν εἰρηνη,

και ἀναστησεται Eνθρωπος εκ ου γένους μου, ὁ λιος της δικαιοσυνης, συμπορευόμενος τοι ἀνθρώποις, δικαιοσύν και πραότητι, και ὰσααμαρτία ου ευρεθήσεται ἐν υτω. . a ἀνοιγήσονται επ' αυτὸν ιουρανοὶ έαι πνεύματος ευλογίαν πατρος αγίου και αυτο εκχεειπνεῖμα χάριτος ἐφ' υμὰς. g. καὶ ἔσεσθε αυτ ει υιοῖς ἐν ὰληθεία καὶ πορεύσεσθε εν προστάγμασι αυτου πρώτοις και ἐσχάτοις. 5. υτος ὁ βλαστd Θεου ψίστου και - πηγη εις λην πάσης σαρκός. 6. με ἀναλάμψει σκηπτρον βασιλείας μου, και απὸ της ρίζης μῶν γενησεται πυθμην, 7. και εν αυτ ὰναβησεται ράβδος δικαιοσύνης τοῖς ἔθνεσι κρῖνa και σῶσαι πάντας τους ἐπικαλουμένους Κύριον.

XXVI. g. Και ταυτα εἰπων ξέδωκε την ψυχην ουδας ὁ υιος του ' Ιακω τέταρτος και η Λίας ζησα ετ ἐκατὰν ci ἐννέα και δέκα καὶ ἐξέφερον αυτον οι υἱοι αὐτο και ἔθαψαν αυτὸν ἐν εβρων μετὰ

των πατέρων αὐτos.

Ι. ετ ταυτα σαχα καλέσας τους υιους αυτο εἶπεν αυτοῖς. ὰκούσατε, τέκνα 'Iσαχὰρ του πατρος μων, ἐνωτίσασθε ρηματα. 2. 'Εγω ἐτέχθην πέμπτος υιδ τω Ἱακωβ ἐν μισθω των μανδραγορων. III. 1. Και πρὸς τούτοις ειπεν ου οιδατε , τέκνα μου, ως πορευόμην ν ευθύτητι καρδίας 5. και πας ποῬος νηλωσε τὸ κράτος μου. 7. Και Κυριος διπλασίαζε τὰ γαθὰ ἐν χερσί μου. πατρί μου πὰν ἐποίησα τερπνὸν και ἐν οὐδενὶ παρώργισα την καρδων αὐτos. και

ἐγω θέφερον πὰν τὸ βάρος του θελήματος αυτοῖ ἐγ ῆν ὁ φέρωνυπερ μέτρον, και εἶδεν ὁ πατηρ ἐμos τι ὁ Θεὸς συνεργεῖ, ἁπλότητί

345쪽

μου. 3. Καὶ ου ημην περιεργος εν ταις πράξεσί μου ουδὲ φθονερὸς καὶ βάσκανος τω πλησίον, ά. υ κατελάλησά τινος, ουδὲ ἔψεξα βίον ανθρώπου, πορευόμενος ἐν πλότητι φθαλμων. IV. Καὶ νυνίκουσατε, τέκνα σαχὰρ πατρος μων, και πορευεσθε ἐναπλότ)iτι καρδίας 2. Οἱ is απλότητι βαίνοντες υ θέλουσι τὸ μιαρόν,

ου επιθυμουσι ευρειν του θησαυρου του πολυ ίμους. ου θελουσι εις πλεονεξίαν του πλησίον υ κατακρίνουσιν, καὶ Ου επιφερουσι τ ονειδος κατ ὰνθρωπου, βρωμάτων ποικίλων ου εφίεται. 3. χρόνους μακρους

ευγενεί της ταπεινοφροσυνης αυτουJ. 4. καί γε τα πνεύματα της πλάνης ουδεν ἰσxυουσι προ αυτόν, γαρ εἶδε επιδέξασθαι κάλλος θηλείας, rνα μη εν διαστροφῆ μιαίνη τον νουν αυτου 5. ου ζηλος ἐν δια8ουλίοις αυτου πελευσεται Ου aσκανία κτηκε 'φυ θν αυτο Ουδεαι,θανεται τα στασψη. 6. πάντα ὁραμ απλότητι, καὶ ου ληψεται πονηρον ὀφθαλμόν ου πορευεται ν τω κέρδει πορευεται ἐν η υθυτητι της ψυχm V. και φυλάττων τον νόμον του Κυρίου, και μεῖς, τέκνα μου,

στῆτε ἐν ἁπλότητι ἐν πάσαις διανοιαις υμῶν καὶ ἀγαπaτε αυτην και συμβιουτε συν αυτηὶ καὶ κολληθησθε υτὴ καὶ κουσατε τὰς εντολὰς Κυρίου καὶ μη νεδίρετε μηδαμῶς τω πλησίω 2. λλα γαπατε τον Κυριον καὶ τον πλησίον, πένητα και σθενη λεὼτε. 3. πόθετε τον νῶτον μῶν εις ὁ γεωργεῖν την γην μων, καὶ ἀπὸ των ργων δῶρα μετ υχ 'ριστείας Κυρίω προσφέρετε, . και ἀπὸ του ργου ληφεσθε ευλογίαν, ως τὸ πρὶν Aβελ καὶ ευχαριστείαν φερετε, τέκνα μου , 7. Λευ καὶ Ιουδα καὶ γαρ οἱ δυ ἐδοξάσθησαν τω Κυρίω ἐν πασιν τοῖς υἱοῖς Ἱακώβ, και γαρ Κύριος ἐκληρωσεν ἐν αυτοῖς, καὶ τω με ἔδωκε την ἱερατείαν τω δε την βασιλεὶν. VI. Ἀκούσατε ουν, ως ὁρατε, τέκνα μου, καὶ γαρ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς καταλείψουσιν οἱ ιοὶ μῶν την πλότητα καὶ κολληθησονται τὶ

απληστία, και φέντες την κακίαν προσπελάσουσι τὶ κακουργία, και καταλίποντες τας ἐντολὰς Κυρίου κολληθησοντα τω πονηρω, 2. καιαφέντες τὸ γεωργειον ξακολουθησουσι τοι πονηροῖς διαβουλίοις αυτῶν, και διασπαρήσονται ἐν τοῖς ἔθνεσι και δουλευσουσι τοι ἐχθροῖ, αυτῶν. 3. και μῶς Ουν ιπaτε ταυτα τοι τέκνοις μῶν VII 8 9. και ταυτα

346쪽

28O APPENDIX γεννηθηναί με, ηυξηθη ὁ πατήρ μου τι εν ταις ποικίλαι ράβδοις εἴχε

εποίησα, πλην τλῆς γνοίας ην ποιησαμεν επι τον Ιωσὴφ δελφὸν ημῶν, ου γαρ ην τὸ θέλημά μου καὶ ἔκλαιον πολλὰ . και πολλὰ διεμαρτυρησάμην αυτοις μετα δακρύων του μη ποιῆσαι την νομίαν ταύτην ἐν τω Ισραηλ. II. Καὶ ριετα ταυτα υκ επαυσάμην θέλειν πολλὰς μέρας τωἹωσηφJ, τε Συμεων και Γὰδ εθέλησαν νελῶν αυτον Lxa εδωκα την φυχην μου προ τῆς ψυχης αυτos καὶ νυν αναιτιος εἰμὶ της πράσεως του

V. 'Υμεις δέ, τεκνα μου, δκούσατε μου καὶ φυλάσσετε τας ἐντολας Κυρίου καὶ ποιησατε λεος επὶ τον δελφόν, καὶ υσπλαγχνίαν προς πάντaς. 2. Δια γαρ ταῖτα ευλόγησε με Κύριος, οῖδε γαρ Κύριος

εκάστου την προαίρεσιν, 3. ως ἔχει ν σπλάγχνοις ἔλεος, τιῶς αν τις ποιηστ επι τον πλησίον αυτοῖ, ἴτω καὶ ὁ Κύριος ποιήσει επ' υτόν.

g. Καὶ γαρ οἱ δελφοί μου σθένουν, καὶ οἱ υἱοὶ πέθνησκον δια'Ιωσηφ, τι υκ ποίησαν ἔλεος ἐν σπλάγχνοις υτῶν. 'sὶς γαρ υκ εποίησαν λεος εν σπλάγχνοις αυτῶν επι το ἹωσηφJ. 'Υμεῖς δέ, τέκνα μου, σώθητε νοσοι απὸ Κυρίου, και μεις αυτοὶ οἴδατε. VIII. 5. Καὶ νυνίγαπατείλληλους, καὶ μη λογίζεσθε κακον ἐπι τον πλησίον μῶν, . καὶ γαρ η απέχθεια την ψυχτὶν αποχωρίζει ἀπὸ του σωματος xa απελαύνει την ευλογίαν του Θεοῖ, η γαρ απέχθεια εἰσφέρειτο μόνον is τέκνον χειν. και εἰσφερε την λύπην , καὶ ταράττει την ἔννοιαν κH ὰφανίζει την παρξιν. IX. Προσεχετε δέ, τέκνα, τα δατα τι ἐπὶ τ αυτ πορεύετaι, λίθους ξύλα την γην καὶ την αμμον κατασύρει 2. a δε εις πολλα διαιρεθῆ η γη φανίζει υτά. 3. και ἡμεῖς, αν διαιρεθῆτε σεσθε ούτω ευκαταφρόνητοι. q. η σχισθητε εις δύο κεφαλας, ἔτι πὰν εποίησεν ὁ Κύριος κεφαλην μίαν εχει. Ἐδωκε δύο μους, χεῖρας, ὰλλα πάντα γῆ μια κεφαλη πακούει. 5. Εγνων ε γραφαῖς πατερων μου ἔτι διαιρεθησεσθε εν Ισραηλ καὶ δύο βασιλεῖαι εξακολουθησονται

καὶ παν βδελυγμα ποιησετε, καί γε παν εἴδωλον προσκυνήσετε. 6. καὶαιχμαλωτευσουσιν μὰς οἱ χθροι μῶν και κακωθησεσθε εν θνεσι και εν σθενείαις και θλίψεσι. 7. Και μετὰ ταῖτα μνησθησεσθε Κυρίου καὶ μετανοησετε και επιστρέφει μὰς, τι λεημων στι και

εὐσπλαγχνος, μη λογιζόμενος κακίαν τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, διοτισάρξ εἰσι και τὰ πνεύματα της πλάνης πατα αυτοῖς επὶ πάσαις πράξεσιν αυτῶν. . και μετὰ ταῖτα νατέλλει μῖν αυτὸς ὁ Κύριος φῶς δικαιοσυνης καὶ επανελεύσεσθε εις την η υμῶν και ἄψεσθε

347쪽

Ι. 2. Καλεσας γαρ Δὰν υἱους αυτο πρὸς ἐαυτον εἶπε. Axoυσατε υἱοὶ Δάν, λόγων μου, προσεχετε ρημασι στόματος του πατρος υμῶν. 3. πείρασα ἐν καρδίε μου καὶ ἐν πάση τὶ λη μου, τι καλον Θεω καὶευάρεστον η ληθεια μετα δικαιοπραγίας καὶ τι πονηρὸν το λευδος καὶ ὁ θυμὸς καὶ πασαν κακίαν ανθρώπους εκδιδάσκει. g. Ομολογῶ σημερον μῖν, τεκνα μου, ὁτι ἐν aρδια μου βουλευσάμην περὶ του

9. 'Aλλ' ὁ Θεος Ιακω του πατρός μου υκ δωκέ μοι ταυτην τηνανομων εργάζεσθαι, οὐδὲ ευρον τὸν Ἱωση μόνον. II. 1. Και νυν, τέκνα μου, γω ὰποθνήσκω και ἐν ἀληθεία λέγω μῖν, 0τι ὰ μη διαφυλάξητε αυτους ὰπ του πνεύματος του ψευδους καιτο θυμουμένου και γαπήσητε την ληθειαν και την μακροθυμίαν, απολεῖσθε. 2. η γαρ ὀργη τυφλίζει τοῖς δνθρωπους καὶ ταν ρχηται θυμός, 3. ι γιγνώσκει την ὰγάπην των ἰδελφῶν. o φοβεῖται τὸν

Περιβάλλει τους ὀφθαλμους υτου και υ γιγνωσκε την ληθειαν και δίδωσιν αὐτω καρδίαν ἰδίαν κατα του δελφου ει φθόν0ν καιέχθραν. III. 2. Και ὁ θυμὸς της ψυχης αυτου aτακυριευει 3. ὁτε ποιει την νομίαν και δικαιοι ἐαυτον ἐν τῆ νομία, ο γαρ οἶδε τὸν νόμον του

348쪽

Θεου, ἐγείρετοι ast η ὀξυτης του ξιφους, εἰσέρχεται ι την κεφαλην, κώ ὁτε η rari αυτουίψα ρεῖται ἀπο του σώματος καὶ ου επaνέρχεται καὶ τα πεποιημένα ει πρὸ φθαλμων ἔσται τι πείσθη τῆ πονηραψυχὴJ. 6. υ αυτου ει μετὰ του νευδους ε δεξιων του Σαταναπορεύεται καὶ ἔτε ὁρα ανθρωπον ὀργιούμενον πελάζεται υτι καὶ

IV. 2. Και υτως διεγειρε ἐν θυμω μεγάλω την ψυχην αυτου. 'Εννοειτε δε τε xva, τι ψυχη ὰπὁ του Σατανα εἰσέρχεται εἰς ἄνθρωπονοργιθόμενον ἐγειρε αυτον μη μεμνησθαι του Κυρίου, ὀλλ εργάζεσθαι την νομίαν προ προσωπου του Θεου και μυρίων αγγέλων, ἀλλα ς λέγεται μῖν ουτως καὶ μεῖς, τεκναJ. - μη κινήσθητε ει ταραγμους οργης. 8. ταρασσομένης δε υχης αφίσταται Κυριος π αυτῆς καὶ κυριευει υτης ὁ Βελίαρ. V. 1. Φυλάξατε υν, τεκνα μου, την εντολην του Κυριου και τον νόμον αυτου. γαπατε καὶ μισησατε το ψευδος, να φευγη ὰφ υμωνη ργη. 2. 'Aληθειαν φθεγγεσθε καστος προς το πλησίον σου καὶ φεύγεσθε απὸ του πονηρου και υ μη κατισχυση μων πόλεμος. 3. καὶ Zγαπατε τον Κυρων ἐν πάση τῆ λλυμῶν. 4. ιδ γαρ ἔτι ἐν σχάταις ημέραις ποστήσεσθε του Κυρίου ἐν κακοῖς βουλεύμασι πορευόμενοι. 6. Ανέγνων γα ἐν βίβλω 'Ενω του δικαίου 8. τι πολλα κολάσεις και πληγας ληψεσθε κα ουτως πιστρέψαντες προς Κυριον λεηθήσεσθε 2. και επι της αγὶς Ιερουσαλη σφρανθήσεσθε και μετα

13. ὁτι Κυριος ἔσται εριριέσω αυτης cIερουσαλημ τοῖς νθρώποις

συναναστρεφόμενος και ἐιγιος Ισραηλ ου γνωρισθησεται μῖν νταπεινώσει και ἐν πτωχεία καὶ ὁ πιστεύων επ' υτω υ διαφθερειται και αρξονται λαβῶν τον αἰώνιον βίον οἱ ἄγγελοι πιστευσαντες παυτω VI. 3. δια τουτ σπουδάζει ὁ χθρος ποσκελίζειν πάντας τους επικαλουμενους τον Κυριον, . και συντελεῖται η βασιλεία του χθρου. 6. στα δε ἐν καιρω νομίας του Ισραηλ φιστάμενος π αυτῶν Κυριος, και μνησεται τῶν θνῶν τῶν ποιούντων εργαζομένων τὸ θελημα αυτos, τι οὐδενὶ τῶν αγγέλων ἔσται, αυτω. 7. τὸ δὲ ἄνομα αυτου ἔσται ἐν πασι τοι ἔθνεσιν Σωτηρ . Ἀληθὴς και Iερουσαλημπραυς καὶ ταπεινος καὶ διδάσκεται εν παντὶ τω νόμω V. 6. ὁ Σατανας ἔσται βασιλευς μῶν καὶ πὰσαι ι ψυχα ἀνόητοι ἔσονται ἐν μέσωυμῶν. I. . Και μως πεστειλάμην υμῖν, μετάδοτε και μεῖς τοῖς τεκνοις μῶν εις εὶ καὶ πειθόμενοι τω Θεω κουσατε. 10. και γένοιτο το γένος μου εἰς σωτηρίαν εἰς de

349쪽

VII. 1. καὶ ταυτα εἰπων κατεφίλησεν αυτους καὶ δίδωσι το πνευμα αυτos. 2. Και οἱ υἱοὶ αυτο μετὰ ταυτα νεγκαν αυτον εις εβρον και θηκαν --αυτω σπηλαίω 'Iσαὰκ καὶ Ἱακώβ. 3. και πάντα

Ι. 1. Αντίγραφον διαθήκης Νεφθαλεὶμ υἱου Ιακώβ, του γδοου υἱου Βάλλης, της δούλη 'Pαχήλ, περι φυσικῆς ἰγαθότητος. 5. Ἀκουσατε

εμου του πατρος μων λέγοντος.

II. 1. Ἐπειδὴ κουφος μην τοις ποσί μου ἔλαφος, μαξε με

is προσώπω μοιόν εστι. 8. πάντα γὰρ ἐν τάξει ποίησεν ὁ Θεὸς καλά, ν η μορφη τῆς κεφaλῆς συνημμέ, α εισι τρίχες προς δόξαν,ειτα καρδίαν εις φρόνησιν, κοιλίαν ι διάκρισιν, στομάχ' κάλαμον προς vγίειαν, παρ πρὸς θυμόν, χολην πρὸς πικρίαν, ἀκοην εις γέλωτα, μας G δυναμιν, πλευρα ει θήκην, -υν εις ἰαύν, και πάντα και πάσας τὰς αἰσθησεις. Φυλάσσετε την γάπην προς τὸν Θεόν, και ει φοβε ιταί τις τὸν Θεὸν λη τῆ ψυχη και πάσας τὰς αἰσθήσεις, τι ὁ Θεός - και κρατεῖ-W- ει τις ποβάλλει τη δγάπην του Θεου, τότε ἐν τῆ διαθέσει αυro εργάζεσθαι αρξουσιν θυμός, λοιδορία, πυ- καρδία, χόλος, μέθη, πολυφαγία, πορνεία ζηλοτυπία, ὰπληστία λοιδορία, φθόνος και πὰν βδελυγμαJ. s. πάντα ποιήσαντας ἐν τάξει ἐν φόβωΘεοῖ, III. 1. και σιωπωντας α μερη τῆς καρδίας το θέλημα του Θευῖ κρατῶν, και πορρίπτειν τὸ θέλημα του αβόλου. 2. Hλιος γἀρ και σεληνη και ὀστερες υκ λλοιουσι τάξιν αυτῶν, ουτων καὶ

350쪽

γαρ πλανηθέντ επεσε καὶ ὀφέντα τον Κυριο ηλλοίωσαν τάξιν αυτῶν καὶ πηκολουθησαν τοις ειδώλοις καὶ ἐξηκολουθησαν πνευμασι πλάνης. και τους βίου αυτῶν ὁδηγουσιν ἐν ταξία καὶ η υχη υτῶν γίνεται βρῶμα τω ΣαταναJ. g. ρατε γάρ, τέκνα μου, γιγνώσκετε τοστερεωμα της γῆς καὶ θαλάσσης ἐν πασι τοῖς δημιουργήμασιν, καιJΚυριον τον ποιησαντα ταυτα πάντα να μη γίνησθε ς Σόδομα καὶ Γόμορρα, Θινες ἐνηλλαμ τας τάξεις αυτῶν. IV. 1. αυτα a ἐννόησα, ταις γραφαῖς Ἐνώχ), ἔτι και γε καὶ υμεις ποστησεσθε π του νόμου Κυρίου, και αρξεσθε πορεύεσθαι κατα πασa ὰνομίαν τῶν ἐθνῶν. 2. Καὶ ἐπάξει μῖν Κύριος αἰχμαλωσίαν, και δουλεύσετε κε τοῖς ἐχθροις μῶν και κακωσει και θλίψει

ζησετε εω ὰν κατακρίν η Κύριος πάντων μῶν. 3. και υτως ἐπιστρέψετε καὶ επιγνώσεσθε Κύριον τον Θεον μῶν και ἐπιστρέψει μας εις την η υμῶν κατα το πολυ αυτο ελεος. g. και τε ἔσεσθε ἐν

τr γῆ μῶν, πάλιν αμαρτησεσθε και Κυρίου πιλησεσθε. 5. Καὶ μακροθυμία του Κυρίου λεύσεται ὼς ἄνθρωπος ποιῶν δικαιοσύνην

VIII. 2. Δια τούτου γὰρ ανατελει σωτηρία, και δε αυτ ευλογουνται 'Αβραάμ, Ισαάκ, ακώβ. . o σκηπτρον γὰρ υτο φανεῖται, ὁ Θεος τῆς λης ν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ε τη γὴ σώζει και ἐκλέγει τους αγίους, faλλ' υμεῖς Ουκίκούσαντες αυτου διασπερεῖσθε κατὰ το πρόσωπον πάσης της γης' υμῖν γὰρ ἐν τοῖς πρώτοις η βασιλεία παγγελλομένη 4. και ὁ Θεος δοξάζεται ἐν τοῖς ἔθνεσι δι υμὰς Γυμῶ γὰρ ἐννοούμεν0ιηκούσατε τοῖτο και ὁ Κυριος ελεει μὰς, και ι ἄγγελοι λεουσιν υμεῖς ε δε η κούετε αυτοῖ, κοινωνοὶ ἔσεσθε τῶν βασάνων τοι δεὰκούουσι ἐτοιμάζοι ται ι θρόνοι και η δόξα - τοις ΟυρανοιςJ. IX. 1, 2. Και ταυτα Grὼν την ψυχην πεδωκεν ὁ Νεφθαλείμ, ὁογδοος υιος Ιακὼβ και υἱος Βάλλης εὐη κατον καὶ τριάκονα και δυ0 ετη και τάφη ναεβρὼν εν ω αυτ σπηλαίω.

Ι. 1. 'Aντίγραφον διαθηκης Γὰδ περ μίσους, καλεσατο γὰρ τους υιοῖς υτοῖ a ειπε 2. Ευνατος υιος γενόμην τω 'Iακώβ, H μηνὰνδρεῖος επὶ τῶν ποιμνίων 3. 'Εγὼ φύλαττον εν νυκτὶ το ποίμνι0Pκαι πει ρχετο εν νυκτὶ λεων η τερον θηρίον ἔκτεινα αυτόν, . καὶ aetra ἄρνον ξειλόμην ε το στόματος θηρίου και θανάτωσα καὶ