Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

141쪽

AD ORESTEM IEI

I s 8 s est' υστερον Ald et pars codicum. Scribendunt

ISIO. βοηδρομe , Ut Sequens αμύνειν, de Argivis intellige, IVos clamor excitat tirus videbatur, non de Phryge. SCU EF. I SI a. διώλετο διο erct H. et duo alii, quorum in altero adscriptuna n. διώλεTO. ISI 6. κτενα Πτανῶ . aliique naulti. ISI . Forma loquendi fluxit ab Homero Il. O. s. Testis ait seo' cpi xεψαλη καὶ νωlτερον λέχοσ αυτῶν Κουριδίου, ο μὲνου δν-γώ ποτε μαψ μόσαιμι. Plato Alcib. I. P. y5, 26. d. Ald. 2IT 2 . Bas. T. F. Loomar. M τον θων τον ἐμόν τε Καὶ σου ον-γώ Κια αν evmpxησαιμι. POR. ISIO. ανταυγεῖ ανταυγ ν B. ISSI . eri et sίψου Rarum hoc et poeticum Vulgaris sermo frequentat είσω βέλου . SCH EF. IS36 δυο Guelf. Vulgo δυω. De qua scripturae discrepantia in metris vulgaribus in posterum non monebo.ISJ . Scribendum uno versu lώ-δόμοσ.IS38. πιτνει Scribebatia TtrueZ. IS O. M. inserendum monuit Valchenserius ad Hipp. 8a. In personis distribuendis valde discrepant codices. OR. IS . όνου τόνου aliquot codd.

ISSI-I663. Electrae tribuit Ald cujus Personae notam omittunt II aliique Electra cenam reliquit PoSt v I 36O. 156 . τάλαιναν θλίαν Simili autologia Eschylus apud Athen P. SO A. etουμένην δύστηνον ἀθλίαν ἀβα. quem l clam comparavit Et furcitius.156 . Κληθpων Libri hic et alibi inter formam Atticam kλῆ- θρον et vulgarem Ariopo fluctuant. De quo Satis habemus

semel monuiSSE.

142쪽

IE ANNOTATIONES

h εοιxe, o Brunckius. Revocandum quod in libris est

ISOS. μη γ' H. et quattuor alii cum schol. μη Ald. I 5sq. νυν Libri hic quoque DC de quo in posteriam non

monebo.

I6as. λένην codices. EX Ald. Recte Brunckius Eλένη. γλ νην librarius calami lapsu posuit propter i v quod Sequitur:

quo Pacto non raro peccatum in libris est, velut apud Soph.(Fid. C. IISO. λόγον δ' ο εμπεπτωκεν - Ubi nunc λόγo ex libris optimis restit Uttam. I 6 6. Rexλησεται δὲ σῆ ψυγη ετωνυμον Iisdem fere verbis utitur in Electra Ia S. enci' μο δε σου πόλι Rex αεται. Uod proximo versu additur,1 recte explicuit Schae rus, octis

143쪽

AD ORESTEM. 25

ibi mendos h Doctri editur. POR. I 6 i. xώ καὶ δ H. aliique codd. et Ald.

cophr. SIO.

144쪽

i 26 ANNOTATIONES AD RESTEM.

IrisI-I6s3 Iidem versus leguntur in fine Phoenissarum et Isilii genis Tauricae. A grana nautico aliquo post tem Pora Euripidis adjectos esse non improbabilis conjectura est docti Britanni in E inbur hyeetrie vol. I S. P. g8S. V ut Ctore uncis inclusit Matthiae Antiquiores Luciano esse intelligitur ex ejus Piscat C. Sy ubi ut tragici asteriantiar. De sententia horum versuum recte judicat scholiasta, τουτο δια του χορου σ

nisi quod νικηποντο; potius dicere debebat. I 6s I. σεμνα ικα ScribendUm α νη N, ex . aliisque. Eadem codicum discrepantia est apud Lucianum.

145쪽

DE tempore hujus sabulae nullum superest disertum grammatici veteris testimonium. Post Aves Aristophanis, i. e. poStolymP. y I, 2, actam ESSe certa ratione ex eo colliginius, quod versum illius cona diu gag εκ των μηδέτω θῶαχθεισῶν οινι - σων v. 266. expressum esse statuit Asclepiades, ut ex annotatione scholiastae adis 3 ejusdein fabulae cognoscitur. Ex his non improbabiliter conjicere videmur brevi post Aves tempore in scenana productam esse hanc tragoediam, i. e. olym P. SI, 3. Nam antiquiorem quam OreStem,SSe, quae olymP. 2,

g. acta St, numeri minus quam in illa fabula dissoluti docere videntur. Paullo alia de tempore hujus fabulae sententia fuit Valchenarii, qui in praefat. p. VII. haec scripsit Ubi meminit Euripidis Andromedae comicus in Ranis v. 3. hoc legitur Scholion δια τί μηαλλο τι των προ λίγου θῶαxθατων καὶ Κα- λῶν Tψιπυλησ, οινισσῶν, 'Aντιοτη : η γα 'Aνδρομέδα όγδόω

D. ἐν τα τοιαυτα. Andromedam docuit Euripides anno tertio imo quarto. G. D. olymp. I. octo annis ante Ham Ranae primum agerentur Aristophanis, anno nempe tertio Olym P. S. Actae itaque Phoenissae fuerint intra annum tertium olym P. SI. et annum tertium Olymp. 3 forsan anno tertio olym P. Z. quo sub archonte Glaucippo vicit edita, praeter ceteras, Philoctet Sophocles.

κίνησιν μάθων. Hunc locum imitatur ipse Euripides in epigrammate apud Athenaeum a. p. I. B. Ω τον ἀγηραντον πόλον cito os Hλιε τέμνων, ' p . με τοιόνδ' μματι τρόσθε πάθοs: Theodectes Bellerophonte apud Stobseum O. P. 26. 6 . Grol. ' Ω Καλλιψεγγη λαμπάδ' λίσσων λογο Hλιε, ποθεινον

146쪽

IES ANNOTATIONES

λθόν αγῶνα καὶ δυσεκβευκτον κρίσιν Vertit Accius apud Appuleium Florid. p. 3 8 ed. Elmenti orsi Priscian de Vers. Com. P. I 32S qui miciarilem Cctndita curri ctique equis Flammon cutilis erυkla circloi e e ACctS, Quictrict in iam Od- Dei SO Otiguri et in me Oinine Thebicrctilissum lumen offendis titim ' Quin et Miltonus nostras, Um Ondiam EPOS, Eddram meditabatur, fabulam suana a Satana Solem alloquente ordiri instituerat. POR. S. λίσσω Ald contra metrum, quod plures servant MSS. Utrumque pro libiti usurpant tragici sed εἰναλίαν Pro να- λίαν )unquam extra choros, licet illud mox dent SS. quidam, ab Aldo in hac parte dissentientes. OR. S. In fine versus o si addunt H. aliiqtie nonnulli cum Ald.

conjicias, quod quidam fecerunt.

apud Plutarch. T. a. p. 338. D. ωρμο ει μητρο Oοίβου Κοινώμασι βλαστών. Patillo eυθυρρημονεστερον Euripide Ion. I 8. Hαίδων πω νων σπερμα συγκραθησεται. Versus initio τέκνων habentiant. D. I. Κ. M. R. Contra imo I 8 παίδων habent scholiastes, Origenes contra Cels. II. P. 3. d. Peucer et in

I S. scholiastes Pindari Ol. 2. 66. Parum aut nihil refert. Sed si quis haec verba transponet, me non invito faciet. POR. I . Θηβαισιν ναε, ἀνάσσeιν Θηβαισ. Iphig. T. I. υ ij ἀνάσσει β βάροιαι βάρβαρο Θόασ. id Gramin. r. I. Sya. S. Sic Orest. 363 δ ναυτίλοισι μάντισ, quia dicitur μαντεύεσθαι τινί. MATTH. I 8 Is δαιμόνων,τep γαρ υτευαet Maximus Tyrius s. S. aliter s. in edd. vulg. βία ex vestigiis S et v γαρ υτευσy ex SS. edidit Davisius. POR. 2O. αιμάτω Origen. d. et S. in Museo Helvetico Part. IO. P. 3 I. Uju voci pluralem aliquando usurpant tragici.

147쪽

fieri posse, ut de nominis indipode etymo taceret Euripides,

ad Soph. Ed T. Iass. Antig. O . Lobeck ad j. s. Sed haec enallage casuum ibi tantum locum habet, ubi vel substan-

148쪽

IGO ANNOTATIONES

S/χS, Ut deinde Per ετε η τισιν subjungitur retrpόs.' MATTH.SI. Huc Spectat Hesych gl. - ο, υτ αλλετο. - aget in Actis Soc Traj. g. p. 2s6. Pro exia legendum USPiCatiar veψειν, quia non verosintile sit, Polybi Uxorem marito suo narrasse, Cum istis pedibus perforatis infantem in lucem editum, iam quia USqUam, laesitae e Sol h. ind. Tyr neque ex Eurip Phoen appareat, Polybum ignorasse, indipum aliunde in domum Uam venisse, non ex se genitum. Et illam quidein hetropis veteres Critici jam attigerunt, e quorum notationibus excerpta habemus in scholiis, unde patet, hoe vitilina, si modo

vitium est, Euripidis esse, non librarii. MATTH.

commemorat, ubi vid. Blom seld in Glossario. MATTH. Vid. schol. Theocr. 6, 2.33. Hari. Supra γνου scriptum habet,ό1Gq. Nimirum idem est quod Soph. Ed T. O . αυτο ξυνείθω η'ινο μαθων τάρα. Si De ipse serrae intellexero se non esse Polyhis itim, id obesiquo edoctus iterctf. Respicere videtur Sophoclem, apud quem Nd T. T sqq. narrat, se ab alio inter Pocula Suppositum dictum esse. MATTH.S . τοὶ ψύσαντα omnes edd. et M S S. Sed cum hunc tituliam clam matre communicatum noluisse Euripidem existimet Vulckenserius, lectionem praefert a Strabone ConSOrvatam G. P. II OS C. τού τεκόνταv. Me quidem, ne hoc reciperem, deterruit locus Med. IOS s. ubi Medea de se sola verbum, e*υ- σαμ ν adhibet. Noster Inone apud Stohaeum 38. P. I b. ισαρα μητημ η ηατηρ Κακου μέγα βοrola p*υσε τον δυσωνυμον

ψθόνον. POR. 36. μαθciri Libri multi id P, quod scriptum esse videtur, ne

toties recurreret μαθε , ab eo qui hia idem esse quod θέναι putaret MATTH. 38 es , H. et sex alii, non Ald. o. sive multi MSS. τυράννων . sitis constructio etiam proba est. Sex Phe, τυράννοι Diog. Laertius 6. S. Gregorius a Zian Z. T. 2. P. 2O8. D. POR.

149쪽

AD PHAENISSAS IBI

J τἀΚτο; Ut caedem aurigae, pugnam cum Laio Tangere videtur Soph. Ed T. 8o6. MATTH. S. Antini acinis Lyde apud schol Ecetrecte *ωνησαφ Πόλυβε,

reo ula, quana vis hoc viti una tolli Posset legendo pomer eδωκεν.Sed nihil mutandum. Idem fere est, ac si dixisset, Πολύβω, ότι αυτον θρεψε. Hesychi US: FIολυβο αβεὴ τω ἀναθρέψαντι Πόλυβον νάματι. Sic edidit Musurus. At S. teste Schonio, Πόλυβooνάμα. Lege igitur, LIολύβω τροψ . τω ἀναθρέψαντι, Πολυβω ονομα. POR.

6. *ὶγε Λὶγ B, errore librarii. Tragicis decantatum hoc

monstrunc *lye Semper audit, nec, quia dramatis scena Thebis est, ideo nomen adhiberi debuit Boeotis usitatum. I seni ni

Sa. καὶ Κητυ ταθλα τησθε λαμβάνει χθονόσJ Inepta liseces post praecedentia Verba ooeν τύραννο τησδε χι κὰθίσταται tautologia. Quamobrem delendum hunc versum censeo. Minus probabilis Vatokenarii sententia est priorem versiam dicientis. Ceterum memorabile est scholion codicis Augustani, noυθενὶ Reyται το παθλα η μόνω τω υριηιhil obevbeταγράψουσί Tινey, καὶ σκηπτρα χώρα τησδ' αθλα λαμβάνει. Hoc qui excogitavit grammaticus, nisi metri plane ignarus fuit, re 6λα scripserat. ἔπαθλα versui 262 qui PSE UOque Puri Us est, restituit PorsoLUS. 66. Pauci codd. ρσενα; Plerique cum Ald. ppeνασ.

150쪽

Is ANNOTATIONES

πτυχα; τυλα aliquot codd.85. σύμβασιν Flor unus Ceteri codd. et Ald. ξυμβασιν. 86. Urum conjecit Valckenarius, duce Athenagora Legat P. 22. qui liiij iis loci sententia utens c*eιλ posuit. βροτῶν alckenarius. pors libri. Quod Euripides scripserat POTON quum et pοτόν, βροτῶν significare potuerit, ego praetuli quod simili una locorum comparatio suadebat. Sie

Io . ' omittere vult Vulckenserius unius Leid auctoritate. Sod habent ceteri et Eustathius ab ipso citatu P. 23S, 23. POR. IO8. Huc respexit, monente Valckensorio Eustathius P. II,

라틴어 텍스트