Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

발행: 1785년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Mox de Pormpadio cons. p. 9 7 sq. L. 4. - --μα Aug. cum Reg. B. Edd. Sed σαευασμένους Vratisi cuna Reg. A. L. A. OUI ου. Alibi μολυcχ per , quod perinde est. Vid. ad Mithr. 68s, 33. L. 9. vΘΑώνη Aug. Et Canda ductus crediditate. Couexit etiam AP S GAE A v. CAp. XLV. in . 6s. Σέξτος δὲ Καῖσαρ. In tota laac hi Pag. storia perpetuo em Ore Sextian Caesaremr, pira Luctio, nona inari, monui ad p. 8, 3. L. 67. Iγνατιου Quuna plerique scripti libri, cum quibus statis l. lacidi liter initiali trunqcatuni exhibeant hoc nomen; Ortasse γνατας edi potuerat, ut nanent alii Scriptores Nana quod supra Iγνατας Eserto codices nostri Xnioediant, id a sequioribus ii Uranis, illudus notius nomen LΠatri, Naarii Hatii erat, potuit proficisci. Cons. ad p. 947 2. L . 68. --εἰς Si Aug. aratis l. in contextu, sed intra lineas perperam superscriptuna p. L. I. ἐς εανον. Teanum Sidicin tutH Dies conjecturis

adsequor. PRAE L TH. LXXIII. a. p. XL. Vt in 6. Κο λιος Σμας καὶ Γάίος Μαμος ob id quod mox sequitur lin. OIDq. nunc Ornesis Syllae nomen cum Gelento rein sti LXXIII. 79Ἀρὶ l. ii in veri omissi, deinceps tantum nominavi. Cerri deinde de Sulla ita Par. 6 plane loquitur Appa anus, tamquam paulo ante nulla ejus deinnientio fuisset facta. Si cui rei taedium istud, quod tam eii Graeco contextu adferre non sum ausus, Violentius videtur;

202쪽

r is videat, an pro Κορνήλιος Σύλλας in. 8 o. alium Cornelii inprobabilius sit nona ina luna fuisse ab Appiano L. 8 fh et τον φόνον κεινης τῆς ἡμέρας c. Orosius V. 8. Marius yx millia Marsortina occidit, spicim nulli arnus exilit. CA P. XL. VII. L. in cyt. Περι v το Φαλερνον ἔρος , Nisi rei Geographicae parilia peritu ni scirem Appian una mendum his vocinus , το Φαλγον ρος, inesse suspicare r. ' HIL CLU VERUS, Dial Antiq. lib. II. c. II p. 74o. Scilicet duuita tionem novere de Detrat, quod Fialern in mons certe ag Tim Falerni, vini generositate nobilitatum in Campania .

tus est quuna Funrum Oppidum, cujus imo naenti fit, at alia parte in Picen sit. a uidem minitatione conana Otus etiani, ut videtur, GELENIUS, post eun FRSIUS HEMI Us LXXIlI. 9. pira Falerno ronte, montem vel agriina Faleri.ntinet hic legendum censuerunt, a Faleria nomen habente in ,

Piceni oppido, de quo videndliis Cluver. l. c. pag. I R. Cellar. p. s9. His ex adverso Vir doetis I J VII RISTOPH. AMADUTIUS, Graec. I iterar Romae Ρi Ofessor, datis ad nos literis, in quinus erit dite multa sisse risit ad Appialitana perii. nentia, opposuit, fortast nec Appianum nec ejus siluarios

erroris h. l. esse accusandris Iuda talitina quippe, ut praeceteris hic deinceps memoratur, pudoriatn ducem au

Appiano perfitueri; vicis p. 62, im . adeoque in inferiori potius Italiae parte, quam in Piceno, Delluna gessisse quare, sicuti duplex Asculum Italia nanuerit, sic vel ex hac ipsa Appiani narratione colligi posse, praeter Fit uni, Piceni p. pidum, quod ex aliis Scriptoribus notum est, alitu fuisse in

Canmpania, prope Falernum montem. Sed alla ut taceam, regeri Viro docto poterit, A .cillini etiana naOX lin. 4. in eadem regione cum irim nae imo ratari , quod si quae continuo de eodem Asculo narreare pergit Auetor noster conferan-im cum eis quae X ceteris Scriptoribus .ex aliis antiquitatis

monumentis novimus, de tabus consuli aliena pigialus potest, T. III p. 23 o. dubitari non posse, ut A ulum Le num sit intelligendunt quare nec de allo Firnio, nisi de eo quod citra controversiana in Pisaelio fuit, hic esse cogitandum.

203쪽

L. I. Τίτος Λαφρήνιος Si constanti consensu h. l. deinceps dederiint scripti ossices nostra omnes, duo Regii, Aug. Ven. Arati si qua in lectione in prirnus Emtor ne in Incliceni cmi ni Varia in Lect referre dignatus est, sed viam Candido tacite in Τίτος Αφράνιος nautavit. CL Pag. 9, I.

Et notata. d. in. 93. Ιου πλιος Ουεντίδδες. Nomen no e solo

Reg. A. emtum est , cui consentit Cand P. Ventidius. Et legimus quidem apud Vellej pat. II 6ς. Vider MaX. VI. 9, 9. Plin. VII. 3, 4. aliosque, P. Ventidicitra has una, eum qui post quinquaginta quod Xcessit annos de partia i tra una pnavit, hoc bello sociali inter captivos picenti una trivin pno Asculano

di ictu in fuisse. Cuju aetas quum non patiatm', ut eo Dello

dux Italicor uin et se potuerit patren h. l. apud Appianum intelligendum suspicatus est pigitata T. III p. 2 3 o. MDeinsn.

ad Tor III. 8 6. Sed , ne elicam, amella in veteriina, qua invis Opportuna fietTetti occasio , inter disces socio mina nominat una Vontidium esse, pariun utrilue Cressi Ditem conjecturam si an faciunt ea quae de ejusdem hujus, quem si XL, Ventidii inope juventa, sorditave arte qua vitana toleravit, apud Ciceronen Epiti. 8 lib. X. apud linilina t. c. apud A. Gelli una XV. 4. referiantur. Qii id naulti paruin tuto funda. mento Ventidii nomen inter duces larius belli relat una visse, scripti nostra linti Appiani declarant e qLEDUS quatuor, qu OAruiri quis te per se tu auctoritatis hane quana ille unus equo Ventimus in traductus est, ab eo Gliscedunt; non sicut Aug. ωVen. υιντίλιος, sic rati Si cum Reg. B. υεντ ος Mbet. At vero, ne nos qui Mim Veriana nomen clare, ianinae negaverim : , si rod ceteroquin probans esset de Venati mo, ultro etiana erana largiturus, fatalli me υεν ο prina una in ζεν πιλιι:ς, ac dein in υεντίλας Otre potvisse. Nunc pro-xunum videri potest , ut suspice naur υετίλιος scripsisse Appianum. Et nanc equi dein Conjecturam lacerena, nisi v metas lectionuna quas ad p. 62, 26 linii nostri Xhidebant, satis perspicue aliud docere naihi viderentur. Nana di, quum ΟυἐτΤος esset scri uendum, quemadino duin p. 9 7ψ4 9.

204쪽

erat, code Reg. A. ipse ille, e quo υεντίοιο nunc fi l. ecticii na est pliine ut nic Οὐεντίδιος albat: reliqui autem nostri ori non eaden quide in , qua nunc, sed adfini qua lana ratione abe ab atri. Itaque naila prodauile fit, etiam h l. X 4έττιος corruptam esse nane in , Qua in linta osterunt, edtionis varietatena. cmlia autem ne nomen bisse

Vettio Catoni vel sciatoni, licet T. sit apud Luci optum V. 2. ε bellulia gestisse P. Vettiain adversus Cn. hunc potu pejuna, de cujus rebus ni auit Appianus, si socii nus ex Ciceronis phil. XLI. 11. Varii auten ira Odi: alibi etiam fraudi stilli dranis nonaen illiu Rettim s. una ct apud Appian nostriina Civ. d. 189, 3 q. in οὐ τί ος in υετου mo detortua in scriptis lituis est apud Liuiopiunt l. c. cocle naspi Galasi referente Verti luo pro . cuius naue Vesitati; is piissi Ciceronerar, qu Una Vossilis ad Vellei. II. 6. ait, se in optina ae

ctini P. Vectio ' Titi Scatone, unde idem vir tactus leo endrina statuerat tauri P. Vettio se Tito Catone, lacile intelligitur, istam codicis illius scripturana non nisi varietati lectionis quae inter lineas tali quod ana ni odo notata fuerat ,

cuni P. Vectis, reum deuere. Q uin , apud ipsu iri Eutropitiin, perquam Pronabile est, praenomen illint T. quod a pluridiis codicinus plane a uest e sirin illinis lectionis varae

tale, naale a Nepta, perperam esse invectum. Ceteriina apud Appian una nostriina Gelenius e vulgata lectione , Ιουπλιος Ουεντιλος, quam h l .aditi exhinent, rara quada in audacia, supra p. 94 2 eumdem P. Ventulit in in cataloguna ducum Italicorum, ejecto C. Pontili vel Pontidio, quem idi Appianus nominaverat, intrusit. Suspectuna vero CANDID fuisse hoc nostro loco P. Venti in nomen , declarat Nota marginalis in antiqua edit. Veneta Credo tibiiutri esse eum quem Presente)uni superius m it. V D sciita illius P. Presente i no-rnen Occurre Dat p. O, 8 sq. L. 94. Ma λως συνελθόντες Reg. B. Aug. In ἐς ταυron, vi odpraecensit, consenti tint omnes.

205쪽

L. q. Aσκλον Am ilhun Plaeti iaΠὶ Vide ad p. 6 I9. IVG6 sine in Adnot. ad p. 66, 2. L. q. Λαφρώιος γαρ επε sic a Prope Asculum XVIII. in illi Marsoritim cum Fratic ina peratore suo a Cn. Pona pejo caesa esse, O laus refert V. 8 p. 3 3 7. Ulai, quana quana cete quin non innino convenit Orosio

cuni Appiano, videri potest Franciis dici, tui Appiano Floro Amrannis vel Lbor rutus est; quod Dein stae inium etiana Suppl. L iv. LXX lv. 18. suspicatum fuisse reperio. CAP. XLVIII. Gn. 8. πρόετο Aug. Et Cand coissimccc t. Saepius jam viso. ηπείγετο Confusa a lil ratiis vidimus V . . iac λευσet idem dedit Aug.

sis, mendi utique suspecta, πέτ αν α ταμ βελεν. Cuna genitiv. casu conitria Verbuna απιτρέπειν solet, cultis exenapi una habuimus p. 63, 4. s. Nec renae dii quidquam in lectione cod. Aug. invenio. Recte sententiana Cand expressit: tu stiti durem a triandatis suis diserruerant.

I. 18. ο ρὰν νησας Reg. B. Aug. Vrati St. h. o. κατακλίνας

κία . Mendo laborare vulgatana lectione ira, τῆς Θ το ' κλον ου της χειροτονίας, naanifestum es aptius utique huic loco videri voca b. πολιορκιίας detinet, quod de L Aug. Ven. Ceterum, ubi postrena de Caesare vel ba feci: Appi a.

nus, p. 6s 7 sqq. ac A Vas haeserat Iesai oppiduim illud ad io obsessu in olbsidione liberare frusi ra erat conatus. De li quidem obsidione pag. praec. Exit Soriptor noster; sed ibi a Pon pG obsessu na retulit. Nunc subito , omisso Bona pejo, Caesarena circa Asculi obsidionem haerentena inducit. Hinc cogitare qui posset, χέβας fortasse pro 'Aσκλον esse hiere scribendum. Sed huic quidein responderi una re insit. LXXIV. i. poterit, Caesarem, victoΡapio, de quominu iuni

206쪽

Par. 63.

accipiendum id quod piraxime ante hunc locu in in quo Versanriir, X posuit Appianus, racem is obsessione liberatis, bellua Asculanun per ausentiar po in peji, qui Ronaana ad petendum capiendunaque consulatum erat profectus, adimini.

strasse. Ac forinsse de haccipia pona pejilo inam ad petendunt

consulatum profectione naonuerat h. l. Appianus; sed verba, quae de ea re fecit, in te Vleriint, quoriana reliquiae inesse in voca uul illo χειοοτονιας, quod pira πολιορκίας Regii codices consentiente Vratisi. Cand hic Xhibent, videri possunt. L. et s. μολο κω ἐκ /σου, Iem Casar nioriens ex mor bo. uena Sextum caesia n nosteraci pellat, quena cun p.

Rutilio A. U. 664 primo anno belli socialis Constitatuni gessisse, bellum hoc ad ininistrasse ait, hunc apud reliquos nanes Scriptores Luciuna vocari jam initio monui, ad p. 8, 3 sq. Atqui hunc eunulem non a ortu uin esse hoc anno, sed post aliquot dein una annos jussu Marii occis una, ex Idv. pit. LXXX. Valer MaX.IX. 2, 2. aliisque auctorinus docet Dein sh. LXXX. q. I. Mala Cons insta p. o I, o uia eum dena si modo idem est Appianus quoque, praeter na Orem, Lucilianvocat. in αποῖνδεκω h. l. Dein sti. I XXIV. 2I. exposuit, languido corpore, Pluin descere te ninraduciteret.

Quod si tamen Appiani vero per se spectemus, vix dubitare licenit, quin dec se illo moro ΡΠ consulem dicat. Fueat t- ne fortasse Sextus hic Caesar, qui ad Asculum mordo de cessit, is ui proxime ante Dacium amarent una tu Marcio Philippo consul fuerat. De cujus quidem rebus vel in conissulatu vel post consulatum gestis, in hac monuinentorum historiae illius tempora sive Jejunitate sive penurata, nihil ceteroquin memoriae proditum legina uS. Sed quod si finga inus, Sexti hujus caesari partes pariter nonnullas in bello Sociali suisse facilius intelsigi poterit, unde factum sit, ut Appianus ac fortasse nonnulli ex vetusti Ombus etiam auctoribus, ovibus sua hausit Appianus, SeXtum Caesarem cum Lucio confuderint, ipsique Lucis, licet altero celebriori, Sexti

Praenpine Per erroren tribuerint.

P. XLIX.

207쪽

Velle). d. 6. Legesn ilian Cicero vocat, pri Cor melio Balbo c. 8. piri O trini a L. Iuli Caesare Consule, auctore Senatu, lata fui se l. f. Sigon de Alri Juricitat. II. 1. L. 47. λαα

formant.

Vol. III. Y v

208쪽

7o ADNOTATIONES

Σαμνιτων, inVita nasIptis L. I J IJ. ρετ ατιος ec. Qui cum is contulerit ea, Uaae in Epit Livii LXXV leguntur, is facile si di persuadebit, non ictatilin n. l. in I . to sed Ignatiuin vel Egnatiun nonii nasse Appian una, una dein quem supra p. 9, a. 4 6 P, 84. Onainaverat. Cons. Dulcerum ad Flor. III. 8. italcent L ad Liv. l. c.

IIuc spectant eruassipit Liv. LXXX. Italicis populis a Gnatu Ditias data, de qui ou vid. Sigon in Ant. Jur. Ital.

209쪽

ut coireXiti. STEPH. t Muna καὶ zib edit. I. consentiente Vratis l. viri Regiis a Desset, et in via mutat una voluerat III ins G R A V. 48. ἴτε α ρατηγο Aσεαίων Cons. V. ter. MaX. IX. I, Pag. 6 L. M. ἐς τους δικα lx περιφέρων pro καgix reponendum γανεισθα censitit MUS GRA . quod mini secus videtur. L. sῖ. επὶ Θυσία Reg. B. a pri in manu, Aug. Sic etiam correxit MVS GRAU. L. 63. εἴ τις τι pro non en τι quod dant ceteri, an est a Vratis l.

p. LV. De Bello Civili Sullano F Mariano, praeter Ain Pal. 7. pia nuna, consulentiis Livius Epit. I, XXVII. sqq. una lii tarcia in Vari Win Sylla, Florus III. I. aliique, quor in recens una fecit A MERS ad Floralni L c. in. 81sq. --- p, Reg. B. Aug. in aliam parten aberi ans en is mo=.

Aug. Vratisi ut cori eXiti Stepn. Musgra v. CAp. LVI. Lin. 9. ἴασΤ τε ἡ μεγίαν, iustitit ferias Pag. 78. Cand Dacillionen disolvit. Insolentior hic usus verisi βασlαζειν induxit MVS GRAVIUM, ut g εἴαίωσε ccidendum censeret, quod anaen Nu nfeste contra Appiani sententiam est, qui Mnao l. 3. subjungit αναιρε Θείσης δὲ τῆς αργίας. Quod si ἴασὶασε scripsit Appianus, de quo quidem etiam varietas, quarn Xnio et Od Aug. duo itationem nonnulla in injicere potest , erit h. l. βατια ιν synonyna una vero αναιρεῖν,&, sicut vero una α' ιν huic respondens latin una tollere, non solun in altum tollere significat, sed etiam auferre,

210쪽

reINOυere, sic eam dena vina esto, βαι Πάγ, su ectain h. l. ' ' intelligere debeninatis. Eadem fere notione apud Athenarii na citante Dalriinio in Lexico Homerico ad Voc , ραπεζι Irrcii apost coenam βασταζ θαι, tolli, dicitur. L. f. εκ Καπύης. Articuluna naisi cum Reg. B. Alig. Veia Viatisi Pag. 8o. CAP. LVII. Lin. 32. ἐπὶ την πατρίοα. Conjunctione in ad

πων. Et naetato erbilin litis λβ ο ὐ- ιν illisii ulgo inter es at in Contextiini recipere debuerant. Pag. 8 I. L. . και πραξω . Si genuina ei illa partio. καὶ videri potest alitu vero uin autetia in plura quae dana, ante haec inte cidisse. In vers. lat tenui Geleni una Candidus Anti ianta nunciiare IclDet, GH Cliti Seniat Iim tinnis ac Mariturn ilia

pitit impie in carΠpo Marti adese, mecunnuetiliis tribtin turi L . In istiGάφαιντο consentit Vialist. nec dubitata dedet ne stare hoc lectioni codicis Aug. CAp. LVIII. a. In. 48. Συλλας μἐν τας Κ λ α ς μυλας. Notae sunt e Dionys Halic. Livio Κλοιλίαι τα 2 ο Ooeliae vel Cluilii fosae sed Portatri Cloeliani velificillianinena novit. Quo augi intror, unde te elio illa, Κλοιλίας αυλας, quam ignorat an Regii Coclices, in Lititos ita epfecit. Nani, in At gustano ac tortasse etiana in Veneto ita scripti linesse, nesciena sane Car. Stepilanus. Mini, de vera licet Appiani scriptaira non certo, praeferen clautique intemina altera lectio, in quam fere reliqui codice Consentiunt, vide uatur,

Vratisi. Et Καιλιας, sicut in Reg. A. sic in ancidi fuisse ex ena plata, colligitur e mira quidem ceteroquin ratione qua locum hunc latine expreisu ille interpres Sylla alles, ni ae propiti Jllia flere Moetiibus loca, uritillinet legione oc-ctoat Sed quoniam MFlorus alutam nu non Coeliniontanae, sed G quiliae portae, hic naentionen faciunt; Flor. III. et i, 6. St,la st linia bilinaque porta genuntini

SEARCH

MENU NAVIGATION