장음표시 사용
182쪽
Titinian dicit, de qua conferendiis Livius i. VI. c. 3 sc l. alii, quos citavit Dialcen b. ad Uv. T. II. p. q. I s. yod autem a ljicitur εκ τῆσδε τῆς γῆς, Rous agri, inclicat, Lici- Diana lana legere non ad luodvis agro Pruna gentis , sed ad soluin tibiiciIni gratim pertiniuste. Cuna quo consentiunt vesta L egis Semproniae, qua inairuna instauratana ILicinia in Legem Gracchus voluerat, in Epit L ivs LVIII. ne Iu ex publico gro situ quam quingenta gera postuleret qlia inquam ibi de veritate esto in ex Itblico gro dubitati ut erus, ulli Viri docti aliter rena expedire conantur; qui, si novissent Appi uno cum illis Livianae Epitoni ea verbis convenire, fora asse aliter dicassent.
Sic aptius orationern connectit Aug. I Hlenaqtae imodo Cand.
disriblititur iri in pauperes. Sic cum Celeni latine Graeca ista reddidi nainus adcurate. Ceta e κα ὀλίγον non signincat Myuo pretio nec aliud quid in graeci: est, quod verbo ae ylio respondeat. Strictilas ad literana, κα ὀλίγον Gillatim reddi. st Candidus. Sed quunt na Od praecesserit αυτίκα, saluti, protinus; tibi tari potest, an sati conana O te nunc κατ ολίγον paulatini X ponat tu , ac videtur uti u lao modo interpretandus totus iste locus sperahiant, protin tu retioliani agmini Patseritis particillatin vel per unores portioneta d, venit uni iii. .r; g. 13. CAP. IX. Liti. I. φθειρομένου δὲ Sic in UsGRΑv. v pro δὴ repositu in voluerat.
183쪽
recte, ut X q. patet. Caiul cumadius, speratione
posuit. P. XI. Lin. ς ε ωαν τα δε εγο ῖ c. Aug. Vratisi Pag. 6.Ldenaque moX l. siue ignorant conjunct. καὶ ante ς ού τι. L. 48. γἀ ἐνε υμεῖτο. Sic dedi , collatis inter se codicum lectionibus. Si iam liter edit. 2. 3. X H. Stephan emend. ουο ἐνδευμε, a. s. πλείσθης ς. , πλεισθη γῆν. IUS GRAU. Sed solet Appianus verbuin κατέχειν cum secundo casu construere. De qua constrii et diXi ad priae s. p. Io, i 9.L. 6. χωραν In χωρας una Reg. B. Aug. consentit Vratis l. CAP. XII. Lin. 4. o κολύων δυνατωτερος. Sic & perspecte PV. IS. MUS GRAU. Cons. iv. III. 46s L. 79. κρει νεγίνωσκε.
μοζε Versionem tenui horuna veriborum Gelenianana. Sed milii utique turdat uiri aliquid . l. aut manc una uletur. Aliena
plane Candidi interpretatio est: Ilae U Is noderatae Triablinatuin deponenti senis rast. An προθυμουμένως t p. XIII. Lin. 9. Κόῖντος δε ούμμιος cura sentiunt Pag. 2Οi libra sic riirsus p. q. l. o. Gelenius, s rogatis Menrni ius e nescio inde Vide plut in Gracchis pag. 8; o. c. 832. P.M Orosi una V. 8. apud quo libretita Orilla ctilpa corri ptuni nonaen judicavit pigi, Annal. T. III p. 6.L. I 6. io του πλήθους. Conjunctionem, quae Vulgo praeta
cesserat, delevi cum Aug. Caiul L. I 8. Maro υθ Sio jani C. Stephanus tacite emendaverat. μεταυθ' una Reg. B. habet Vratis l. . o. ἐληλυ-κ Reg. B. Atig. Utilia e sit. I. erravit Vratisi. Dici δυσφορ υνα Reg. B. Aug. V ut is l. o. tulit etiana lect C. Steph. in Variae et L. I. ου χαψ με α l. D. Cνίσαντα, dedit Alig. itemque V tul ex endensi
184쪽
naonuit Mus r. an wγνόμενος sit legentii na. Id non pus esse, ostendunt liliasse Phtai se S. προσπελάζοντος του κακοζ, Un. 49 , Ti. πλησιαζόντων τυ, κακων, it n. 79 I , O . . s. λισα μη ου και ες το μέλον. Si edidi e Aug. qui intra paucos
versus tot pruna lectiones loco Tiendo Di una nobis suppeditarit. At h. l. spernendam non puto vulgat ni ορίσας ei L. 38. που ἔρίου m ρχρυ Quin aenuosa scriptura sit kομχυ, duo uata nequit. Onlitu inauditum apud Rotnanos nomen. At RO in an una nonae nitrariis est, que in aptui Canitiduna ni lem: naus in Cas ultra aena Graccni istoria apud plutarchun pag. 8 9. A. Kuhius etias' t ibunus pictis me in Oratur. anade in Ver Cancissi lectione in post me leni uin, pighius quoque T. III p. 6. ulsique secuti sunt. I Q. 2a. CAP. XV. in . s. M σέ. Gelenius, ni ullae reputatio 3 quae vero recinui e ejus versione. Nec a tensatis certus de veritate illius lectionis sum. L. et sy εν ἰσονόμω Reg. B. Aug. i. 9. . liquet de demant si dena. Paζ. 23, a. 63. νεσχε το σκια Aug. rata Si Cmni Stepnan. L. 66. διαζωτώμενοι Aug. Sic autetii onDies in sinit illina ocontextu p. 4 φ II. L. 7 φ. ' ξαλ In παραλύσει cuin Edes consentit' ratis l. Sed Can tilios trit tinos a Gracesio dignitate poliatos . Nec vero futurilia te lupus conanao deni locuna habere potest .
quo postea in C. Graccni seditione Opinii Cos lina una naandat una est, ideret, ne quid reiphilica detrinaenti caperet,
185쪽
quid aliud notat, nisi commissu na, quar plenistina una esse is potest, imperium, sive, ut rem sit me in Gracchis plutarchus explicat, Dictatoriau potesate UI. H. UO EAE L DR UI, ad k in Patoc. II. N.
ferendum.' MUS GRAE V Candidus, suo more: Nue billis quae si has vendita itierant, prino itin diligenteras innentes Gelenius Vilia Iatri inde ab initio ager de hosecuitu neglionte divisus fuerat.
strana 1rrepsit. L. O. ἀποπνίξαιεν καὶ ο ὶ πυbis ενοι, ὀκνήσαιεν
ἐξενεγκ . Sic cum editis rationen distinguunt Aug. 'ratisi. In iisdem nasi ptis et cum accentu scribit tur, sic H. Stephanus edidit. Sic et postium fuerit pro αὐτοὶ quena adnaodum nos cun Gelen in vers. lat. X pressa niti S. Eodem modQp. IO9, 2 o. καὶ et συν οργῆ παρη&ταν U Hi irati acce anc. Sed nec male foliasse postis una edit. I. οι absque accentu scribere oratione ira O naod distingtiere: π καὶ οἱ πυΘόμενοι πινόσαι es &c. 4n hanc sententiana Fre1nslaenalus
186쪽
68 ADNOTATIONES Suppl. Liv. LIX. q. Appiani verba ista his latinis re ldissi M.
L. 8 I. Ad veriba εἰ ri χαριτι, videri potest vel praepositio ἐπὶ desiderari, in amore graticis , vel participium υπαχθέντες, ei incti, quo verbo cum alibi saepitis utitur Nosser, tun pag. xl. l. I. I. . particula in neganteni adjiciendana st e, videriin GELENIUS & Mi S GAE A V.
'g. 3r. L. 99 Lm Res . B. Aug. De re ac plutarchus p. 38. B.
vers. nostra lat in anadem sententiam in te petatus viri, qua in Sigismi Gelenius, post una ΙGHI Us Annal. T. III. p. ii 9 eis dein paene Verbi expresse int. Et pilethius tu lena, ad nun Appianum auctoren provotains, C. Gracchu in dicit ceteris his legibus, agrariis, Viariis fritinentariis nanc legem quasi caput inserinis tribunus optu hariat ad pristianda proni ista, b tu otii nun rationes proxinus conuius ha-heto. Adjicit Die pigia ius se ut uaque pleni sociisque pira inissa posset exolvere, tabunus plebis iter una et factus.' Sed, ut dicam inui sentio, licet de sententia Legis, quam refert Appianus, alii satis certus sina, de verboruni dubite iri
Integritate, Vereor, ne a vi Verbor una, quatenus plana et ianiatque integra supersunt, ni natu in quant una disicelserint docti quos dixi viri Certe παρωνβλἰ nil inqtiana, quod sciam pollicitiationein proni siΠΠ, significat. Verbuni m Og ιν est denuntiare, edicere, libere sigillatina autena, de candidatis usurpatum, notat Onieri uiani prosteri, illatu ani bire , petere u frat*ris ut na ad viminus in . I. παρ--βιλε ε δημαρχίαν sic conii anter, quoties de petitione naagistratus auitur Hinc παραγ ελία nnin aliud est nisi ipsa
187쪽
utia conpetitores pro fieri Honii disse Oracbiat. Itaque verbor unari egi S, de qua ilaeninu S, . δόμαρχος ἐνδέοι τα παραγ ελίαις, haec videtur esse sententia: Si ramenis eorum Vtri tristinatitur et rent non et Ot latus aut . ut Suetonii veri is utar, in Aug. c. o. Coimitiis tribunitius delet eandida tis. Nana id inter luna etiana tum libera repudii ca, non sollina istin inperii torious, factuna novi natis, uenuna erus candidatoriam Tradunatu non esset Co inpletus cuius rei Xena pia nonnulla ighius Annal. . s. p. 93. retulit. Et verbuna ἐνδεῖν, quo nunc utitur Appianus, sina illina a occasione acininit tria a Dione Uas . vidernus lin. LIV. cap. 3 o.
ρεμαι σφί ν. Od autem reliqua, quae aptu Appianum
sequuntur, vero adtinet, το δῆλον ἐκ παντων ἐπιλέγεσθαι, utique vel excidisse nonnihil ad vocab πάντων pertinens videtur, vel ipsin illini παντων COITUptuna pro UO, εκ τωνύντων vel παρόντων, Bumn anadem fere sententiana aliud qui cl-piam, Giplisse Appianum pro Datnte est. Nihil opis confert Canclidus, qui tolli in launc locuna sic expressit Natri ex quaedani proin illatria fuerat, s Tribliti tu inagris egeret, popilliani ex nitim ita utri eligere. idqvidit, quum ante decem fere annos a apirio Caruone in n. l. lata lex esset de refciendis P munis Cic. de An ii c. cap. c. ut eunt rint Tribtintini plebis, tuoties ellet, creare liceret, Liv. Epit. lid. LIX. eaque lex dissuadentidus tunc unanite auctoritatis vitis a populo ivisset repudiata P nunc, Periatani baui
188쪽
Oinnes consentiunt. Nec tamen dubriare debueram, recta in contextuna vererin Onae Αὐρήλιον reponere, quod cuin
Geleni in lat. vers. Glaibui tacite ab ina peritis oratiis duo ista nona in per nautari poterant. De isto L. Aurnio Cotta ut 'later Max. VIII. 1, ii. Cicer Divin. in Caecit. C. zi. α L. 9s a. Σαλινκτωρ. De Stilinatore nil aliud constat. Vid pign. Annal. T. III p. 9. L. Io. ανιος Aκύλιος. Cons. Mittar. 6 6, 38 sq. mp. 724, S sqq.
189쪽
τήνδε τὴν ἡμέραν εγω τό o τε χωρίον καταλ- μαι.
L. so. Σαάμος μόριο . , COITupte apud Appianu nasoritu legitur, proci tomus.' HOTII ANNUS m Antiq. Eonet. lib. I. O p. T. III. p. 2 3 6. Confit . Annal. T. Id. p. I 6 ΩΤ. Sigon de ant. r. ltat. lib. II. . . re ins h. Suppl. Liv. LXI. 3 . rnestiuin in Ind. Leguna ad Ciceronis opera, a re Lex Thoria. c. Obsecutus sun tot ac lauti nominis doctor n
190쪽
Virorum auctoritati. Θόριος si O Bοριος rescribere jubeia-tiunari licet ni ita quule in , vertina ut fatear, Ciceronis deTnoria Lese ei Da, in Blut cap. I 6. Cum iguria ent hia slegis, quam Appianus h. l. coirinae morat, conferenti non nillil
dubitationis superesset, neque penitu satisfecisset ratio qua conciliari tura Cicerone Appianum posse vis una erat Oms, quos lixi, viris. Vidi deinde in diversa an his adire Jon. Bosin una, qui Anticl. Ronaan. in VIII. c. Io legena nodi: ama ea quae apud Scrripto rena nostrum Spuri Borio talauitur, plane diversiim statuit. Ac sane Cicero, quunt l. C. V. Thoritin arit pernici in lege grain pt Guni ectigal l Do e videtur legem licere non naodo si versam an hac, olliae Appiano in merra Oratur, sed etiam ex adverso huic op- politani, atque adeo eam ipse in cujus paulo inferius nac pag. in . 8s . Scriptor noster, tacit triduni nomine, qui
eana rogaverat, ni Vesti Inena init, κὶ τους φόρους ου πολῖναΤερον jιέλυσε δήμαρχος ἔτερος. od si vero noc ipsi ina, teste Cicerone, teste antiqua illa aenea talbula, cujus Tagna enta Sigonius I. c. exhibuit, est Thoriae legis argit naenitura erroris argitendus foret Appianus, si priorem lana legem, cujus
Contrari una argumentum erat, Ilorio tribuisset. na vero, qinum ortiatri, non horizIIn priori legis uuctorem exemplanainania Appiani agnoscant potest, fateor, cete iraqluntemere factuni videri, in ipsun Scriptorem nostrum injuriose, quod ei contra inroriina omnluna fidem ejus ira odi scriptura obtrudatur, quae Cula manifesto propemodum reore,
non in racionana, sed ipsius Scriptoras, conmncla esse videatur. In quam sententia ira graviter ωerussite disputavit AI EX.SvMΜΑcΗUS MAZOCHIUS , in Coninmeritar in neu Tahu-ias Hera sens p. 3I6sq. non lituitandum Xistimans, posterio rena ista in legem, usque auctoris no in in deinceps ab Appiano commena Oratana, ipsana Thoriani esse, a deoque inris merito' impori une a vitas Octis hic, di de priori quadam lege contrarii arduinenti agitur , Triora nonae in locum
Borii dirii di Appian O. Sed, quidquid de hoc statuas quod si ex Rosino vel ex Ma Zochio quaeras, uuisnam ergo sit