Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

181쪽

a L die addunt Castula onn. Messi c. I. . . Vaticani, Moicov. Paris. Venet et sic Guarinu Vertit musicum g nus. Vox illa ab Aldo neglecta post exsulavit. Ita vero

p. 82. f. τινα ε δη της μουσικῆς.s Erat hic locus foede corna priis linearuin aliquo e transpositione. Nos lectione in antiquam et verana in intcgrii ni restituimus, sectit Manuscriptos Cafau bonus. Nirnini in priotes editiones ita locum stoichant: υτ δῖ

x q. ti re νη Δία - Quem instituit ordinem Casaiibonia 3. tenent Et naei libri, et probavit Si Croi p. 565. c. l. In voce σα suspcnsa pelυ1et oratio, et, una per partes haec porsequattir, ni 1uIiorem ilipsin statinas, cumnio le. sine desiderio illa absit . 4 Medi c. a. edd. ante Casa ut O num θων, commutation crebr , de qua I enne p. ad thalarictis epist. 29. p. 35OSςli vel ghauser ad Polys. I, 65, . aliique passim. Cf. ad lib. 7. P. 3IO. p. m. 364. Utrii inclite etiam interdum tuba arbitreio latuitur , adeoque conjungi rit , ut apud Plutarch de discr. adulat et am p. 88. I ipf. Illud tamen videtur ii accommodatius, et certe natori coiti. cum auctoritate munitum sedet, qui biis acceat etiam epito me P. 33. Hucis. 5 Medic. 2. λελον. Proximum προσέθεσα in ed. in Asse l. depravatum abiit in προστέθεσαν, Mςitic. S. tamen

euincti in harinoniam consta tica ad Deo rein laudes instire tradideriunt, omne, quod ita Sic et morum insor- musicum est, opus dei cen mationem Inusicae tribnunt, sentes Hinc velo etiam ut omiae, quod mentem cor

Musae Deae, Apollo Musa rigit, iis vicinum statuunt. Ium piae se et omnis oe Graeci sane plerique Baectu ex

182쪽

a 63 TRABONI GEOGRAPH. Θεολο νύσω προσέθεσαν, καὶ τω Ἀπολλωνι καὶ τυ κα-ν μ' η 'τη καὶ ταῖς Λέουσαις, και η Δημητρι και Διιτ οργιας ιον παν, και το βακχικον, καὶ το χοζικον, και το περὶ τὰς τελετας μυς ικον, ' Ιακχόν τε και τον Διόνυσον καλῆσι, και τον ἔχηγέτην των μυτηρίων,

της Δήμητρος δαίμονα δενδροφορία τε καὶ χοζεῖα ,

καὶ τελετα κοιναὶ των Θεῶν ει, τούτων α δε, Mοῖσα , κα ὀ Ἀπόλλων, αἱ με των χορων ' π:οες ασιν, ' ὁ δε καὶ τούτων καὶ τῶν κατα μαντικην πρόπολοι σε των Mουσων οἱ πεπαισευμένοι πάντες.

substituit προσέθηκαν. Ante Δημητρι articulus abest in Paris. Medic. I. 3. Moscov. ut supra ante Πλαταiv, Incerta saepe ratione et de postus et missus. Tum in ante τον Διονυσον excidi in Medic. 3.

6 Pro si Δία, quod vulgo fertur in omni biu, reposui ex Medi c. . non solun i, quod illud inepto loco interpositum an uet, sed et in explicatione suam partem sorti-riis est Iupiter. Sic Medie. . . . Moscov. Venet et edd. Hi

et Hopperi, pro προ ἀσιου, Maod ex Xylandri estione ad alias propagatum transiit. Similes formas conlectas dabit is cher ad Nelleri Grain nisi Graec P. 2. Pag. 33. Nempe idem valet quod προετήκασι, ut docet Sylburg ad

Clenardi instit. L. r. . m. Oδ. 8 Moscov. Paris. Venet edd. Aldi et Hopper maleo δέ quippe est Apollo. Recte legit et percepit uari

et inpollini et eratae et tum inroriam gestationes, Nusis et Cereri et Jovi or choreae. sacrificia conam gi omnia, bacchationes, sic deorum sunt istoriani. ehoros, et in sacrorum ni Et Musae atque Apollo prae-tiationibus mysteria adsigna sunt, ille choris hic et his et runt, et Bacchum Iacchum divinationi. Administra por- appellant, aedi incipem ny ro Musarum sunt eum docusteriorum, genium Cereris: omnes, tum peculiariter Inusiis.

183쪽

LIBER DECIMI S. 69

s Ex Messi c. et Moscov. Paris tamquam aptius pro vulgato ὁ κερὶ recepi. Idem expressit etiam uatinus.

IO Medi c. a. praemittit articulum, qui aine hic commode abest, ne et proximum sibi postpulet. Tum dedi δαδοῦχοι subposito . Post scriptrum legitis in Medic. I. et vitoine Σιληνοι V. supra ad p. 7O.

II Medi c. I. μαλλονες 2. μαλόνες Venet 'nuαλ- λονει Mosco V. ιμαλλονες, sed supra ι posito simul, unde existat 9μαλλόνες reliqui cum epitonae, Guamno et edd. ιμαλλόνες In Medi c. 3. nomen hoc excitierat Variae ejus vorruptiones etiam in aliis auctoribus objiciuntur. Sic fudoca in Violar. p. 87. et II 8 habet ιμαλλοντες Ely- inol. . p. 87. ιμαλωνες Hesychius et Suidas μιμαλλόνεο, sed et uterque suis locis Maμαλλόνες, prout varios duces secuti videntur. Et sic posteriori forma esserunt,tiani Eustathitis ad Homer. l. 4, 32O. p. n. 982. et TZetZes ad Lucophr. v. 2363. et 46ψ tantum hic ad auctoris exein pluin simplicio. Duplex tamen probant X. liis auctori luis Nonniis Dionys. 7, 28. Statius Thela. ψ, 66O. Ovidius Amor. I, 5 L. f. praeterea, qui exta. tantur ad Hesych. Om. . . O3.12 Moscov. Venet Paris. Medi c. I. 2. 3. Σατυροι Va-

dicant, Opinor, cuni epitonne p. 135. Hucis Guarino et edd. Τίτυροι laod probamium est, cum Satyros an pro xime antea memoraverit, et utrosque supra p. 66. in . et infra p. 47O seorsum ponat. Erit enim Hesychitis a. , . ἐτυροι explicet Σατυροι et ita Dorice Satyros vocari tradant Eustathi his ad Homer. l. I 8, 93. p. m. 2IJ. et

Schol. Theocriti ad IdyI1. 7, a quem aliquorum usum

nota

ter. Bacchi, Sileni, Satyri,

184쪽

170 TRABONIS G2 OGROPH. Notavit et an Aelian. V. H. 3, O aperte tamen Strat oes S, ct hic adJecto Verbo προσαγορευόμsνοι, distinguit, utie dira in agnoscit Casailbonur de Satyr poesi I, 2. p. m. 3. n . nunc , illi plura de iis itisseruit Perleton. 4 Aelian. I 3 Medi c. I. a. Mosco v. Paris cuin edd. Hi, Hop peri. Aptius ad distinctiones et diserta in notationem valet, quod habent alia cum tiarino, et reposuit Xylan.

1 Hac re hic Heyne in itissert de religionum cum

furore peractarum originibus in coinment societat Goetting. Ol. . . . et aut encienda censet Verba καὶ ταυτα, utpote a sensti aliena, quia in inistro in nomina, non religionuna praecesserint, aut resingenduin κατὰ ταυτα, et insequ. pergen cluna μετ' ὀργιασμου καὶ μετα τοιουτων προπολων,στιοι περὶ os . - Σάτυροι unde hanc sententiar in Ordine in constituit In Creta a uici facta Iovis pera Nebantur

peculiari aliquo nodo cum furore orgia scicorariore et adhibitis ejus naodi ministris, quales adsunt Baccho Satyri. Eos vero adpellabant Curetas. - Proferebant quoque fabulam, Si Codices spectes, omnes illa Verb tenaciter tuentur, et licet rei notitis prioribus respoiraleant, avmen, cum et sequens ἱερ eandem difficultatem obJiciat, nec sic positit, nolui delere, alit mutare. Viae tu longius quidem supcriora respicer et eodem orta in co Inplecti. Post ante Διος deest τοῦ in Medic. a. ut in Venetuvox ἰδίως.a In addendo spiritu ambigunt codices, et hinc Me- dic. . . . exhibent μεθ' ιργιασμου utrumque id posuit Most Lenem tamen praeter elyrnologiam sv Schol. Apollonii ad I, 9-O. tuerii coria positu na κατοργιαζω. Plutarch. in Solone c. 2 de arrulitate p. 13. Ol. . d. Ialys in Ipsa tuem haec vox colo postposito a proximis Uungi, tur. Pro προσπόλων, ut supra, dedi et hic προπόλων cum Msstis Casa uboian. Λ cdic. . Mosco v. t Eustathio admoxner. l. 9, 5-5. p. a. 794 3 ubi hunc locum reperit. Sed cf. supra p. 66.

s. II. hiae peculiariter etiam J In Geta autem praeter vis sacra peraguntur cum se.

185쪽

ςησάμενοι μυΘον τον περὶ της τὼ Διος γενέ σεως

s Edd. cum s stis οἱ excepto Medic. 3. 3 ut apte dedit τιοι, uti erriendaverant Tyr viritius in con)ecturis in Strabon. p. m. 38. et Heyne C. l. Quare confidentius

excepi. Erro1 is causa in aperto est possita. St. Croi in recti erches in tes mysteres p. 566. relicto Xylandro sic vertit Satyres, qui sent les ministres de Dionysiis, et onteii donne te non de Curetes C soni de eunes gens, qui data sent arant s. - Nempe nomen Curetes, sic in vernacula pergit peItinet ad Satyros. 11 1 post Strabo Satyros et Curetas vocari scribat. Post pro simplici . H. Casaubonus X sstis suis adfert ' ει ιν quo cur1us sententiae intercipitur. 4 Medic. 2. vitiose χισμένον. Verte unius codicis, nec gravioris quidem, causa ad Ualecti formiana recurrero non est Pus. 3 Sic Medic. . . . Paris. Moscov. quod praetuli pro γενηθέν. Nempe est a 'εὐνάω De hac variatione cli- xerunt Oudendor p. ad Thoui. a ristr. p. 9O. et Lenne P. ad Plialaridis epist. 88. l. 252. Sic infra p. 73. f. . Sic γέννησιν et γένεσις coi'ini 1 centur. de quo id ad Lucian. de Saltatione α. Ag. Pro ἐκποδων in sequ Moseo ν ἐκπα-δὼν ut contra ἐμποδων Maod cum nisi in hi ac coinpositione probari possit, altermin εκποδων uim aliis praς tuli

giis et iis adiministris, qua Saturiatim solitum filios, utles iaccho adsunt Satyri, primum nata suissent, degluqqias etas appellarunt, ire; Ilaean autem eona iuVene quosdam qui in tam occulte dolores parria armis saltat iant adduntque hal ere, et infantem editum

de natalibus ovis fabulana e medio alaci MeIe, an

186쪽

6 Modie. I. περιέποντας et του θείου uir uinque perpe-

tum fieri posset, servare enutritum Jovem Ergo

lasan ad hoc adiumento Cu Curetes, vel quod adolescen-retum, qui tu napanis alias tes Ruri id ministeriumque, strepitum edentibus, latuissetu, vel quod puetum instrii metriis adlailbitis arnaa Iariam uJovem educassent, ii saltare tu cuni amultu cir utrumque enim seitur lioeca deam. atm nun terae Nomen accepetunt, tanquam Tent, filiumque ei stila dueen Satyri quidam citca Jovem Ies allerent: eadem quo vectata. Tales sunt Iraeci, siue opera aditum ab iis quod ad orgia attinet.

187쪽

o δ' ' Βερεκυντες, ζυγοῦ ν τι φῖλον, καὶ

- ουσι, tit iupra codices quid clari verbo huic ait spirabant. Intea rnale it d. Atat Hopp. ὀργισμους. Tum Casa ubi, αυτην μητέρα καλῆ9υς. Vtilgata tamen magis adridet ob istinctionern propitis expositam. 3 Azες. omnes adferrent coclices praeter Medi c. . inuo desiderat hir. Edd. ante Casauhonuin ιουτιν habent: ed epito me F rabonis p. 135. Hucis in ed. Basil. Aa a rauessit. zycvtiche. Aγις epitomae etiam scriptae nos 'ci ι habe inus, quod tolluet nolui. ii terpres GuarinusJ sam rei ldiderat et quana tite in Vestae conveniat cum Cyele, nil ad liei disputabo. omant terati XII aude r. iii Ἐτέα legit ni , valcle procul dubio hallucinantur, quasnaiam in ioc more versari video etiam Gregoriunt Gy-ildum. in his h. 1 cor Syntas in . . p. 33. 1 . Logenum autern Ἀγῖέςιν, quo mollo fore scriptu in si infra lib. fp. 67. tibi vulso 'Aγγιδιτι legitur. Hesychius Ἀνδι- , ἡ αὐτη τὸ μητ6, των asu. Cum haec scripsissem, accepi Theodoto anter Ora teras, quit his signitiς albat in iii, ita Vnc loci in i se inomiare ex Arnobio in suis varias lectio-ibus non ditati vitis Cafaubonio. Nomen hoc corcii Rin illa, docet comparatio loci lib. I a. p. 567. ibi ideiri aditur in neutio tarne codices adJuvant. Recte igii ali xii turn in atruenda vera scriptura aliunde arcetii init Casa ui onus. Addi praeterea poliunt avianias I, 4, 7, 7, 5. Arnobius actu gent. lib. . p. 58 sq. et ii

Ia a natre Deo mim transferiant. Maximum momentum

l)icit lapis in ponti iis celi erud antiqv. p. 7. ina 'Αγγιτις legitur, quod tamen ibi Gallandius mutatum vult f. 2. ea Idam ecolunt, Ilaeana Berecyntes autem, Phru ipsi quoque colunt, ei Iuct

situs

188쪽

Curet s. διτιν, καὶ Φρυγίαν. Θεον μεγάλην, taetro δὲ τω,

vult in ' A:δis te utri Casaxibono ad nostriini locum et ante uiri 6yratidus de Dei genti una p. 80. Quibus te-l

sit, ne ad ea Itile in eam referri polliit, iiivitis licet lilbris recepi Aγδιτιν. f. tiam, qui te a ac lectione ad Hesych. T. I. p. o. memorantur. Ante θεαν, Cum singulare io-men sit, e niore Nostri in siniti nexu praeponi possit καέ. Pro δαια dedi ex iis linguae et monito cocl. o. scov. δαίαν, pro quo nate Aldus et Hopperiis evulgave .rant δαsων, quippe qui ad τόπων retulerunt. Tuni, ric. . dat Διδυμη νην Scriptura Vel ex Horatio I. d. IG

4 Epito me p. 36. Hucis uti m monuerunt intera pretes, iubjicit καὶ Κυμένην, quae Verba et post allia plura excidisse putat Xylairiter. Quid Ver velit nomen Κυμηνην, ignoro, nec, una a s stis minini subministretur, per conjecturas versabo. At et Vulgatum Πυλήνη, cum Πυλην urbs sit Aetoliae, unde Πυληνιος descen sit, et hic a locis CDonomina repetat, obscurum est et reconditum. Servant tamen libri Omnes, praeter Guarinuin, qui reddi est Plui tinam, a quo excepit sine dubio tardus ad Valer Flae. cui 3, 32. ubi totun hunc locu in Latine conversum adposuit. Reinesius in inargine sui cxemplaris adscripse

rat Σιπυλήνην, uti etiam emendat Oluinbus ad Iactant. de mori persectitor . . . p. a. 8 . probatque Echhel. in doctr. num P. I. Vol. 2. p. 5δψ. ta quidem μητηρ Σιπυλήνη, Vel μητ11 θες ΣιπυλήH vocatur in marmor Ariin.

del. p. II. 2. I ei ne si inscrr. I, 3. Sponi iniscell. p. 35 O. Accedunt Sinyrnaeoru in ima ii, qui vel si inplicitet exhibent id os nomen, vel addito G1τέρα. V. Raschea exinum. T. q. . . pag. II 2O. q. et cichel . . Ita nem p victa est a Sipylo Phlygiae urbe et nion te, unde Σιπυληνος gentile ducit Stephanus. Sed plura dabunt Pi gnorius de Ima In Deor. Inati p. 15. V. I. in ro novi thesil ut bor lethus in antina vers. in instr. Smyrn. p. m. 29. Pq. Patinus in comment in tres inser Smyrn. p. 226. Hein eccius in antiquiti Rom. p. m. 22 sq. et quos indicant. Ausus igitur sum hoc nomen

hin, et Pira ygiam, magnam Dindumenen Sipylenen deam, a locis autem Idaeam, Pellinunticla, Cybeleii Grae

189쪽

men substituere, quod et antea secit en Σelius. Alterum Κυμη νην, quod iden ex epitome inserarit, reieci. Forte Κελαιναι hic latent, quae in his solent corrime in orari CL Ovid. Fastor. 4, 363. Martial 5, 2. Ig, OS. Tuna quia in monti thus coli et inde coσnominia trahere solebat. De id alienum est. Strabo enim I 2 p. 577. f. eo nonat .

'e mena at λος ο ν et in eo exstructam urbem. 5 Medi c. I. Περιωσινουντιδα 3. Πισινουντίδας Guarinus I sit nunciam, reliqui cum epito me P. I 36. Hucis in ed. i Basl cun edd. Πισσινουντίδα, pro quo recte Casau bonus volebat , praeeunte ipso Strabone 2 p. 567. Πcσσινουντίδα,

adprobanti haus id etiani numis Auctores antrum aliquis inplici er, pastina etia in per ι proferiant, ut Diodor. Ues selinoia 3, 59. Hierocles p. 697. Accedit prioris scripturael er a Usa, quam lactant auctores, quod eae simula inruni Oelitus delapsum sit, etsi cum Palladio miscent, desit v. Diodor Sic. Om. a. p. 6ψO. Dio . . . . . et ibi inter protes, innatan. 22 9. Zetrae ad lycophr. v. 353. et ita primis Herodianus 1 D. ubi plura consessi Irimi schius. I lina προπόλους et hic dedi sustra Gantibus qui-ihusdainis stis et epitonae c. l. Cf. supra ad p. 466. 6 Tyri 'hitriis in conjectrur in Strabon. P. R. 38. emendat τέρας, quod utique praecedentibus propius re spondet, cum ex Vulaat oratio reddarii hiulca Mssta nihil immutant; et sic referrii ad λέγουσι.

ci eius administros commu de lue Corybantes dicunt. ni nomine Curetas appel- Iῖ. lant, non eandem secuti sa Harum interpretationum hulam, sed alio faciunt eos testes sunt podrae Pincla administros, qui Satyris pro rus in ditthyrambo, euius Portione resporuleanta eos initium

190쪽

ράμβω.

σοὶ μὲν ' καταχεῖ,

tarne in singulis itiscrepant, ut Dionys. Hati C. de coin, positione verbor. p. o. Reis h. Athenaeus Io, I pag. 435. II, . p. 467 qui et alio auπent, in quo Σαv, uti Lores Ionum δεγμαι vocant, Athenaeus lib. II. c. l. Herodot. I, I 39. κίβδαλον pronuntiat, ex quo adparer, denumero ex liter artim compositioiae et strinctura locutum esse. Ipsa loca auctorum adposita habebis ad Phillari fragm. in ecl. Heynia Vol. 3. p. L. unde variationes ad spersae simul cognosci possunt et ipsius versus emendatio. nes Placet explicatio Calautioni in ani inadu in Athon. cap. I. p. 83, 6. os tempus, cum duim amborum OZ-rae in sua carmina non admitterent Ocales σχοινοτενεῖς i. e. exiles et tenuis soni Adquievi tamen in He ynia et Herim anni lectione , et ad plerosque libros poni etiam possit σχοινοτονεῖς σιδα διθυραμβι. s. διθυράμβων, Mae structu, ra non ostendere debet, cum Dores et in his maxilne Pindariis nominibus masculinis et femininis in plurali positis verbi uinertina insularea addant. Cf. Fiscla erus ad Uelleri Grani in . r. P. s. p. 3 5. et Mattiai re lqdialectis p. 256. Vulσo antea legebatur: σχοινοτονιας τ οι δα διθυραμβι. .

a Coni plectar diversas in rorum lectiones Pro vulgato καταρχαι Venet Medic. I. Paris edit Aldi, Hopperi, Xy- Ante quidem stri dat an veterum et recentiorum,

tis dithyiando digressus inde inquit:

라틴어 텍스트