장음표시 사용
151쪽
edi c. 2. των τετριμ . . . sic Nempe τω repeti tinn, ut olet, CX ποιηταν Aldus Hopper male τετριμμένων, quodam Victorius in marsine exemplaris sui inlisini enienda-IO Medic. 3. μὴ ιτωλους. Praestat μηδ' in hoc nexu.I Inserui hoc verbuiri, quod et reddi sit uarinus, x Medic. 3. Oscov. Paris. Ven et edd. Hi, oppera. xcim pri naum in ed. Xylandri et inde extulavit. Ne-lue enim temere natum esst, immo ad corytinencium ne Iani, ne durius a superior λεγέτωσαν subpleia tentana arces- atmr, alet, et cum proxi in φησὶ tamqua in pars totius ententiae cohaeret. Sic lib. 7. p. 3IT. P. m. 28. γησὶ λέγων, lib. O. p. 63. in . et almi. 2 Medic. . . . Venet Paris. γεπεν, Mikou, et Pro eo, azic. γεγενόμεουον. ruta etiam legitur in edd. ante Ca-aul onuin, qui mutavit in γευόμενον. quidem revocavit an codicu in lecta Onein, cum usu eciain probetur, de quo: f. dicta ad Lib. 8 p. 2C. p. m. O9 ubi s stis ine- noratis uidere nunc possvna auctoritatem Mediceormin. ,ic sine dissensione legitur lib. 8 p. 4ψ2. p. m. 66 I. t lini. Sic fere Plutarch de discrim adulat pag. 32. ips. πο χεῖρα vi ταπεινοὶ γεγενημένοι. Post in Hopper. itiose χρόν ,
as Itaque his lacile re- . . pondei inius. Illini vero ipsi Ephorus Aetolos gentem
ieant, qui Pleuronios non ait fuisse, quae nunquam Aetolos, meque Aetolorum altis paruerit, sed toto, quod Ientiles inter Aetolos poeta memoratur tempore. indo-ecensuerit mira manserit, et ob loco-
152쪽
οις, 3 Sic Medi c. s. optimus et Xylander; Guarinus etiam satur. Ita vero eo ea adhini esse, suadet narrationis summa, quae Ephori sententiam reddit, ejiisdemque argumenti in sequὲ ic pedestio, denique comi exus hirn Proxii noverbo παρατιθησι. Bene id vidit monuitque lebetis, qui totis ni hunc Strabonis locu in versavit in Comineritariis societatis liliolo π Lips. Vol. I. . . p. 65. Notistraria est haec confusio et saepe indicata. Quod idem antea δὶαδ mutat in διυ τε, etsi nulli adsunt Coctices, recte tamen et ad nexurri apte fecit. Nec ininus 3ene interpunctione in corrigit, quae in edd. misere distorquebat loci sen- sunt. Cinpe cola post fψ ετέροις et ἀπόρθητον Nansire iubet in conii nata, o Inina aute in inter σκησιν et ἐξ αρχης in puncturei. Equi deni laactenus auscultavi, ut insertum εἰπων suam sentetitiae laricies seiret. 4 Vulgo ecld omnes μετασχεῖν inde ab Aldo duce, sensu inepto Casa ut on n. a te ur κατασχεῖν, ut infra pag. 464. in usus narrationis repCritione. A cdunt, qui eam lectione in contionent, ne Ornnes, adestque ipsa vis verbi ejusque in simili nexu usus, ut lib. . p. 358. p. i. I 8. tecte a Gitur probavit lebetis c. l. et post in Ἐλληνικοῖς P. I 8 reposuit.
3 Sic codices et ipse Strabo lib. 8 p. 333. f. p. m. Io. p. 33ψ p. m. 33. et alibi in simili nexu tantum
Medi c. 2. hic obJicit συγκα ό τας sensu codem, cisi ini-rum, unde hoc VerbIIra ut o ignotuin fuerit mutuatus. At inale dein pro χαιοῖς repetit τωλοῖς. tu praecedentibus ante καλουμένην Paris. imittit νυν.rum Sssicut rates, et ob bel Endymionis F. hiellis eos mllaam exercitationem Cure perasset, Curetas concesssisse te ali initio in nem istam in Acarnaniana, quae nune tenuisse regione ni cum a. Vocatur Aetolos autem cumtem Elide profectus Aetolus, peis postliminio eversos, decem
153쪽
6 Medi c. 2. πέρ Proxime post vox δεκάτου in Ne-Mc. . . . Vatic utroqile, Moscov. Paris. et edd. Al- di, Hopperi deest Sic et Guarinus poseriori δε- hInc aetate, unde τίρ ii Medi c. a. intelligitur Servasse identis Casau bonii. cum 'eneto primusque ad didit Xylander in orii. sine ultibio epigrammatis versu. Equidem cum c υτερου cun substantivo sun atrur, nec ne cenari in posteritam numeris definienda hic esset, secutus Coclices, initi Quae sis, aliis aliter tradiincia de Oxylo, cum ad codiciasn lectiones nihil valeant, et in his dissen- tire auctores soleant, conle ait Ver heyk ad Antonin Liber cap. II. p. 2I4 sqq. Post editiones antes Cafaii bo num evulgarant ιμονος cipiricii leni. Moseo. Ne dic. I. a. ante correctionem sub ungunt δ' quod hic molestum est et ex una turbat Rel te atrii r cum etiam emtiones accepissent, expulit Ca- satilbonus. Post Mosco V. Paris. Medi c. I. 2. 3. και τα sal vo sensu omittunt Pro μαρτύρια Medic. . et ante correctionen i Medic. 3. μάρτυρα In proxini nomine Θερμοιe accentum retraxi cum in edd. exstare Θερμοῖς quia est proprium. Si Stephanus , a II tamen Θέρμος vocatur. Sed de hoc et accentu cf. Schuel ghaeus er ad Polybos,
4, 6 in quo saepe ejus loci mentio in)icitur. decem in Aetolia urbes an ni apponit inscriptiones, liquissi itas condidisse. PO quarum una in laermis Ae- steliori laetates Elidem rato toliae, ubi comitia creandis Oxylo, Haemonis F. ex Ae magistratibus iatrio more tolia eo piofecto fuisse On Aetoli habent, hasi imaginis ditam. Hujus rei testinio Aetolianseulpta, te habet
154쪽
η Sic coitices mei ontine praeter Medic. . in quo legitur τρα*ἐυτα recte luidem sed et alterum propter plerosque alios retineri potesti a colas in Anthol. r. Torn. q. p. 6 I. praecillit alnei θοεφθέντα, uti legitii in Euripitiis Hec. v. 35 L. et Co contionatue a1n formin Eustathio ad Horner. l. 5, O. p. m. 93, 7. Antea δίνη - σι quod est in Me lic. . contra In et I Uim peccat. Tu in pro ταδίων vitios cilci Aldi, opperi cu in Guarino, qui Graece hos duos versus, etsi satis epravatos, dedit, ure Stephanus in Antho l. Gr. ταδιου. 9 Medi c. 2. Est, uta ,ον inale. Post pro ἰτωλον arris. Venet Medi c. 3. ιτωλοὶ Messi c. 3. Vaticanus terque, et hinc pro Κιτωλοὶ Venet Mosc. ιτωλόν ς Paris. Αἰτωλαν, quod Her et 'HMIων ex suis libris adfera Casaubonus. In ιτωλον et Αἰτωλοὶ inversi est, quae certe sensum non turbat. Io Moscov. Paris Vatic. 7ψ Medicet omnes Irωλῶν. Guariniis utrunaque reddidit, lor ni et Dolorom , dubius forte, quod alteriim adscriptu in in suo codice inveni siet. Edd. Omnes λείων cur reliquis Msstris et Gemisto lethone, usu a pol raphum de Tl1essalia ex cod. Vinclo-hon apud in servo. Probo. λείων confirmatur Pausaniae testi inonio , φ. exti qui in Eleorum foro xyli monumentrum viderat. Accedit ipsa Vox ἀγορα, quae propius valet ad ipsam urbem, denique significatio pietatis erga conditorem, quam Strabo antea mei fravit, ipsi ver
cis a stadiis, Altera in soro Eleorum in. Endymone satum, sic vir scripta statuae Oxyli:
155쪽
las declarant et Herodotus 8, 3. comprobat. Tum Moricov. τὶ τοῦ ξύλου oinisso τω Incertam saepe in his libri facii in ratione in Sic infra p. 75. m. Vulgo το Κριοῦ ιέτωπον ulli sSti το του Κριοῦ μέτωπον. In ipso epi- Irammate libri scripti et Gernis iis letho cuin editis onsentiunt, tant in quod Ald. Hopper posuerunt δουρὶ, livito uetro, post Xyl. aliique 'Iμονος, ut supra. I Medi c. u. corr. γραμμάτων, uti infra f. 7. m. γραφὰi: ἐπιγραφή variantrur Post Medic. 3. αμψοῖ, ἐξομολογου-
num populum hune mimvero cognationem e relinquens Eleolum et Aetolorum mu- Terram Citretum Mar tuan recte AEX Epigram. te fero obtinuit. natis hisce Ephorus mona- Aesareast mina post Oxy probat, quorum vitreoque nonius, . Haemone a cognati tantum triticatur, rus, seu etiam unam gentem al-
Urbem hane fulimiori re totius auctorem, idque vicisistitui; vae m. sina latae, itaque inendaeu
156쪽
ποτι et Ita caic. I. . . Venet Mosco V. Paris cum Ca- saxibonianis. Idus pro eo invexerat λέγοντας, quaein Jejuni librarii istosiam removi. 3 Sic ex Mosco v. diserte adscriptrum erat: pro vulgato κ ἀνταυθα. Paullo inferius in Medi c. . de1unt vocer μέν τοιγε.4 Calatii onus malit πιφέρειν, uti mox, nempe ubi ali quid argumentationi, nai rationi additur. Sic in siniti disputatione concia Et horai in lil . . p. 22. p. m. 18.ὶ et alibi. At perstant in vulgata litari, et stata plex in nultis pro composito adlaibetur. o Medio. I. ἔμελεν. una
probe conviticita eos, qui tarn mansisse, et Curetas Eleon Aetoloriam colonos, eam n inde ab initio Gnon item Aetolos Eleolum uisse: id quod ei dictis esse dicunt Diis epantiam coii sequebatiar. infe ire autem dicio itina lite candent uit. Curetas Aetoliam Dvidetur admisisse, quam de que ad ipsius tempora tenu-oractato Melphico ost ncli isse. Sic enim ecte pol mus. Muni enim dixisset, erat Ion uileiaci, semper Va- toto illo quod memoratur stationis immunem mansisse, tempore, Aetoliam inviola et nunquam in alioriani ο- test
157쪽
statem venisse. Ille au nem deserere Z vise autem is oblitus propnissi stii, non insemptio ista apud Eleos te- liue inseret, sed contradium statur, de Aetolo dicens: 'nisse ninnium Elide Ae Gretum rara mi Mane luna, et Curetas aio eo Dro luimuit. llis victos, in Acarnaniam . . incessisse. Quid ei alitu Fortassis auten dicat ali-loprium est cvastationis, quis intelligere eum Aeto- an bello victum regio liani' vastationis experiem
158쪽
ωτοῖς κ Θετταλίας νας αντων, κοιν μετα τουτων την χοὶ ζαν κατασχῶν. A ου ες , χωοις πολεμου την ἀλλοτριαν πελΘοντας, συοκατανείμασθατοῖς χου , μηδεν εομενοις κοινωνίας τοιαυτης' η τῆτο μεν ου πιτόν το δε, ζα μενοι τοῖ
et Mendosus locus. Suspicor legendum esse τοῦτο ε
το των Ἐπειων, sublata voce λέγων', Vel ita ocius, τουτιεῖναι τον τα 'Eπειω λεων Casau bonus ostendit utrique ii hoc nexu λέγων, litiare inelius absit, etsi uines tuentu Iibri Altcra Casautioni mendatio fornaam orationis ii τοῦτον et λεων invertere uideriar. Nunc quidem uncis continui.
s Vulgo si quod inepto loco positrum, levi immutettioiae adsensum acco mimo lavi Adfii ima eniim Omnino haerarticula, ita re in subiectam habere , sive ponatur, sivtollatur. Hinc et μου sequitur. Cf. Xenoph. de exped Cyri , . in Cyrop. 6, I, 3. Quam auten saepe , L misceantur, passim monuerunt viri docti, ut Hemstertius ad Luciani Necyomant. c. I. Orville ad nariton a IO. n. et alia. 4 Moscov. Paris. ἐπ' ἴσοις. Utriinaque recte, prout ellipsin statuas.' Sic Diodor AI ἐπι μετρισις συμβῆνα
suisse, ex quo ab adventu alia pulsi, regionemque cui Aetoli sic nominata suit. Sed illis aequo Gure tenuerinet hu)us sententiae rationem An vero absque bello ei ipse sustulit, mox selibens, potest, ut qui in alienan majorem partem gentis, quae veniunt ditionem, cum post Aetolia permansit, fuisse dentinus ejus communio Epeos, quibus adnaixti de nem ineant, nilai earn re
indes fuerint Aeolentes et quirentibus possessoribus Boeoti, una cum his e Thes Profecto id quidem cressibi
159쪽
Τοιουτος Eφορος Ἀτεζων μως κρείττων p. 63. ις. καὶ αὐτος ο ' ἐσπουδασμένως ἴτως παινεσας αὐτον
Plutarch in Romalo c. 6. πολῖται επ' Oie σομενοι De ora litione, pacto ita dici, paullo Laperitis victinius Pri-9 ta inen in hoc forma usitatior. Scripsi autem clivise sci οέρας ut ἐξ ἰσου solet esterra.
ine causa. Tum iότι pro τι Mosco v. Parii. Venet de tuo id ad . p. 39 . i. m. 3 O. Post Medic a Corr. πορουμενος, inUIto nexu, ut in 1equ. ἔχων ex correctione. Anci vocem παντελω ne ii Genter excidit in edd. ante casaubonium, qui restituit.
I Ita pro σπουδασμίνος bene in hoc nexu substitui e dos cOV. ex quo recepi Guatinus etiam sudiose colus.le non est ei edibile vieto quasi e praeclare gesta, ad es cum victis pacto commu dit hanc se accurationem adisiicare regionem. Quid au hibere solere , cum aut du-em est vastati aliud, quam bia omnino res est, aut salsarmis vinci Sed et Apollo de ea invaluit opinio. lorus tradidit Hyantes me g. . t orari, qui e Boeotia pro Talis cum sit Epliolus, ecti. Aetolorum sint faeti aliis tamen est melior: et
aquilini. Tamen Ephorus, ipse Pol tius, ita studiose Strab. Geogr. T. IV. K .uin
160쪽
et Medi c. g. Mosco v. Paris Vatic. I q. o ταλα o δογματικάς posteriora o ογμ. ex suis libris adnotaverat etiam' a salit Ontis reli otii cura vulgata cestio tritim lectione consensisse videntat o τα τα αλλαε δογματικας απ. ris ou ele in his pri in hirri pro eγματικὰς Vix dubito eponen- eum esse verbur Polybi an uni λαοδογματικάς. id supra ad lib. 2. p. 63. D. IOq. f. I, 3 etu 1 It tu son conjecturi in Strabonem p. n. 3 3. Aduta ult et ele Gaias Hie Tyr- xv hirti consectatra, ea deni cive prol alidis. Hae scol ni ius vocis vestigi in cocti thus, ii o praeposithyrn emini. Gurae ea in reposui, uti fecit Schivei liaeus ei us in Polybio δ, 5, I . qui 'na locum subiministraverat Strabo lib. 2. P. Oψ. 1. 78. ubi Siet enlcee sinis corrai priam o λας cγματικα rccinuit. Qui pDe ira voce ut in eis Polybi lini in camo anilis alior uin erroribus, satis declarat Noster lib. 7 P. 3IT. n. P. n. 28.).3 Pro διαδιδουe, quod occupat innes emtiones, in Me
dic. I. 2. I. Moicov. Paris Vatic. 173 174. legitur uis eum laudans clieemque, de a Xponenatu, quod maxῖ- rebris Graecis Emioxuma et me pio prium est descii pu0le, placet tam optime in ipsis ni region uni Proinde tufe, de origine urbi hin co Pol ubi, qui vulgares de spa-gn3tionibus, ani grationibus, di sententias ad disium ducibus inique auctora laus vocas, non modo de lais, quae nn amem inquit ea, quae extra Graeciam sunt, sed de nune sunt, indicabinius, si ipsi ei lana Graecia, a vieiset Gue locorum et intervat sit nunc a Posidonio, num