The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

361쪽

οφθαλμων ως λεπίδες, ἀνεβλεψεν τε. και ἀναστας βαπτίσθη και λαβων τροφην νίσχυσεν. 9Ἐγενετ δε μετα των ε Δαμασκω μαθητων μερας τινάς. και ευθεως εν ταῖς συναγωγαις κήρυσσεν τον ZOἹησουν οτι υτός εστιν ο ιδ του Θεου εξίσταντο Ιδὲ πάντες ο ἀκουοντες και λεγον, οὐχ υτός εστιν ὁ πορ- θησα εν Ἱερουσαλη ' τους επικαλουμενους τ ονομα Ου- το ς και δε εἰς τουτο εληλύθc ἴνα δεδεμένους αυτους ἀγάγn επὶ τους αρχιερεῖς Σαυλος δὲ μαλλον νεδυνα 2 2μουτο, και συνέχυννεν ουδαιους τους κατοικουντας εν

Δαμασκω, συμβιβάζων οτι υτός εστιν ὁ ριστός. υς δὲ πληροῖντο μεραι καναί, συνεβουλεύσαντο ι 23 1ουδαιοι ἀνελc, αυτόν cγνώσθη δε τω Σαύλωβ επι 24 βουλη αυτων. παρετηροῖντο δὲ και τὰς πυλας μερας τε και νυκτος πως αυτὸν ἀνελωσιν λαβόντες δὲ ι μα- 25θηταὶ αὐτου νυκτὸς δια του τείχους καθηκαν αυτόν, χαλά- σαντες ε σπυρίδι Ιαραγενόμενος δὲ εις Ἱερουσαλημ 26επείραζεν κολλὼσθαι τοις μαθηταῖς και πάντες φοβουντο

αυτόν, μη πιστεύοντες τι στὶν μαθητης. 'αρνάβας 7

δὲ πιλαβόμενος αυτὸν γαγεν προς τους ποστόλους, και διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ν η ὁδω ιδε τον Κύριον, και τιελάλησεν αυτω, και πως εν Δαμασκω παρρησιάσατο ντ ονόματι ησοῖ. και η με αυτω εισπορευόμενος 28 και εκπορευόμενος ει Ἱερουσαλήμ, παρρησιαζόμενος εντω ονόματι του Κυρίου ελάλει τε και συνεζήτει προς 29τους Ε λληνιστάς οι δὲ πεχείρουν ἀνελεῖν αυτόν.

362쪽

3 επιγνόντες δὲ ι ἀδελφοι κατήγαγον αὐτὸν εις Καισάρειαν και ξαπέστειλαν αὐτὸν εις Ταρσόν. 3 M μὲν ου εκκλησία καθ' λης της ουδαια και Γαλιλαια και Σαμαρείας εἶχεν εἰρήνην οικοδομουμένη, και πορευομένη τω φόβω του Κυριου και τή παρακλήσει του Ἀγιου νευματος πληθυνετο. 3a γενετο δὲ Πέτρον διερχόμενον δια πάντων κατελθειν

33 και προς τοῖς ἁγιους τους κατοικουντας Λύδδα ευρενδε κει ἄνθρωπόν τινα oνόματι Αἰνεαν, ξ τῶν κτὼ κατα-34 κείμενον επι κραβάττου, ς ν παραλελυμενος. καιειπεν ἴτω ὁ Πετρος, ινε α ιῆται σε ησοῖς ριστός ἀνάστηθι και νοῦσον σεαυτω. και ευθέως νεστη. 35 και ειδα αυτὸν πάντες οἱ κατοικουντες Λύδδα και τὸν Σαρωνα, ἴτινες επεστρεψαν επι τὸν Κύριον.

36 Ἐν όππὴ δε τις δε μαθητρια νόματι Ταβιθά, η διερμηνευομένη λεγεται Δορκάς αύτη ν πλήρης εργων ἀγα-

37 θων ελεημοσυνων ων ποίει εγενετο δὲ ν ταις ημεραις κείναις ἀσθενήσασα αυτην αποθανειν λούσαντες 38 δὲ ἔθηκαν αὐτὴν εν περ oω. εγγυς δὲ Ουσης Λύδδας τῆ όππη οἱ μαθητο ἀκουσαντες τι Πετρος εστιν ν αὐτη απἐστειλαν δυο ἄνδρας προς αὐτὸν παρακαλουντες, 3 Μ, ὀκνήσὴς διελθειν ως μων. ἀναστα δὲ Πετρος συμῆλθεν αυτοῖς ον παραγενόμενον ἀνήγαγον ει τὸ πε-

ρωον και παρέστησαν αὐτῶ πασα α χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και μάτια, σα ποίει μετ

363쪽

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

9. Ι - 10. Q. τρος και θεις τα γόνατα προσηύξατο καὶ επιστρεψας προς

το σῶμα εἶπεν Ταβιθά, ἀνάστηθι. δὲ νοιξεν τους

οφθαλμους αυτῆς και δουσα τον ΙΠετρον ἀνεκάθισεν. δους δε αυτη χεῖρα ἀνεστησεν αυτ, w φωνήσας δὲ τους Ιαγίους και τας χήρας παρεστησεν αυτὴν ζωσαν γνω- 42στον δὲ γενετο καθ' λης της όππης, και πίστευσαν πολλο επι τον Κυριον. γενετο δε μερας Ἀκανὰς 3μεῖναι ενδεό r m παρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ. Ανὴρ δε τις εν Καισαρεια νόματι Κορνήλιος, κατον 1O

τάρχης εὐσπείρης της καλουμενης ταλικῆς, ευσεβὴς

και φοβούμενος τον Θεον συν παντὶ τ οικω αυτοῖ ποιὼνελεημοσύνας πολλὰς τω λαω και δεόμενος του Θεου διαπαντός, εἰδεν εν ὁράματι φανερως, σε περ ἄραν ενάτην της μερας ἄγγελον του Θεο εισελθόντα προς αυτὸν και ειπόντα αὐτω Κορνήλιε. ὁ δὲ ἀτcνίσας αὐτω και εμφοβος γενόμενος εἶπεν, Τι εστιν Κυριε; ειπεν δὲαυτω A προσευχαί σου και α ελεημοσύναι σου αν ησανεις μνημόσυνον εμπροσθεν του Θεοῖ και νυν πέμφον ανδρας ις όππην και μετάπεμψαι Σίμωνα τινα ς επικαλεῖται ἐτρος obτος ξενίζεται παρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ, ω εστιν οικια παρὰ θάλασσαν. Q δὲ ἀπ λθcν ὁ ἄγγcλος ὁ λαλων αυτω, φωνήσας δυο των οικετων και

TI δὲ πα ριον ὁδοιπορούντων κείνων και η πόλει εγγιζόντων, ἀνεβq ἐτρος επι τὸ δωμα προσεύξασθαι περὶ

364쪽

IO ραν κτην εγἐνετο δὲ πρόσπεινος και η θελεν γεύσασθαι παρασκευαζόντων δε αυτοῦν γένετο αυτὸν κστα- II σις, και θεωρει τον οὐρανὸν ἀνεωγμένον, και καταβαῖνον

σκευός τι ς ὀθόνην μεγάλην, τεσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμε-I 2 νον επι τῆς γῆς V ω πηρχεν πάντα τὰ τετράποδα

I και ερπετα τῆς γῆς και πετεινὰ του Ῥανου. και γε-

νετο φων προ αυτόν, Ἀναστάς, Πετρε, θυσον κα φάγε.14 ὁ δὲ Πἐτρος ιπεν, Μηδαμῶς Κυριε οτι Ουδεποτε φαγον IS παν κοινὸν και ἀκάθαρτον. και φωνη πάλιν εὐδευτε - ρου προ αυτόν, 'A ὁ Θεὸς καθάρισεν σὴ μὴ κοινου. 16 τουτο δὲ γενετ επὶ τρις και εὐθὴς ἀνελημφθη, σκευος I εις τον Ῥανόν. υς δὲ ε εαυτω διηπόρει ὁ Πετρος τι ἄν ει, τὸ ὁραμαα ειδεν, δού οἱ ανδρες ι απεσταλμένοι υπὸ του Κορνηλίου διερωτησαντες τὴν οικιαν του Σίμωνος,

I επέστησαν επι τον πυλωνα, και φωνησαντες πυνθάνοντο εἰ Σίμων ὁ πικαλούμενος Πετρος νθάδε ξενίζεται. I 0 του δὲ Π ἐτρου διενθυμουμενο περ του οράματος ειπεν τὸ Πνεῖμα αὐτω, δου, ανδρες τρεις ζητουντες σε. 2 ἀλλα ἀναστὰς κατάβηθι, και πορεύου συν αὐτοῖς μηδεν2 διακρινόμενος ὁτι εγὼ ἀπεσταλκα αὐτους. καταβὰς δὲ Πετρος προς τοῖς ἄνδρας ειπεν, δο εγο ειμι ν2 2 ζητειτε τις η αιτία δι ην πάρεστε οι δὲ εἶπαν, Κορνήλιος κατοντάρχης, ἀνηρ δίκαιος και φοβούμενος τον Θεόν, μαρτυρούμενός τε πὁ λου του θνους των 1ουδαίων, εχ ρηματίσθη π αγγελο αγίου μεταπέμφα-

365쪽

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Tγὶ δὲ παυριον ἀναστὰς ξηλθεν συν αὐτοῖς, καί τινες των αδελφὼν των ἀπὸ Ἱόππης συνῆλθον αὐτῶ. s c 24επαύριον ισηλθεν εις τὴν Καισάρειαν. ὁ δὲ Κορν, λιος ὐ προσδοκων αυτους, συνκαλεσάμενος τοῖς γγενεις αυτοῖ και τους αναγκαiους φιλους. Q δε γένετο του ξεισελθειν τον Πέτρον, συναντήσας αὐτω ὁ Κορνήλιος πεσὼν επὶ τοῖς πόδας προσcκύνησεν δὲ cτρος 26ηγειρεν αυτον λέγων Ἀνάστηθι και εγὼ αὐτὸς ἄνθρωπος

εληλυθότας πολλους, φη τε πρὸς αὐτούς, μεῖς πι- βστασθε ς ἀθέμιτόν στιν ἀνδρὶ ουδαίω κολλασθαι προσέρχεσθαι λλοφύλω κἀμοὶ ὁ Θcὸς ἔδchξc μηδένα κοινὸν γ ἀκάθαρτον λεγειν ἄνθρωπον διὸ και ἀναντιρ- 29ρqτως ηλθον μεταπεμφθείς. πυνθάνομα ουν τινι λόγω μετεπέμψασθέ με. και ὁ Κορνήλιος φη, Ἀπὸ τετάρ- οτης μέρας μέχρι ταύτης της ἄρα χὶμ ν γην νάτην προσ

μου εσθητι λαμπρα καί φησιν, Κορμήλιε, ισηκού- Ισθ', σου ἡ προσευχη και αἱ ἐλεημοσύναι σου μνησθησανενώπιον του Θεοῖ πέμψον ου εις Ἱόππην και μετακά 32λεσαι Σίμωνα ς επικαλεῖται Ιετρος ουτος ξενίζεται ν

ofκία Σίμωνος βυρσέως παρὰ θάλασσαν. Qξαυτῆς Ουν 33

επεμφα πρός σε, συ τε καλῶς ποίησας παραγενόμενος. νυν ουν πάντες μεῖς νώπιον του Θεοῖ πάρεσμεν ἀκουσαι πάντα τὰ προστεταγμένα σοι υπντου Κυριου.

366쪽

10 34 43.

3 Ἀνοίξας δὲ Πέτρος το στόμα εἶπεν, Ἐπ'Ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὁτι υ εστιν προσωπολημπτης ὁ Θεος 33 ἀλλ' ὐπαντ cθνει ὁ φοβουμενος αυτὸν και εργαζόμενος 36 δικαιοσυνην δεκτος αυτω στίν. τὸν λόγον ta ἀπεστειλc τοῖς υἱοῖς Ισραηλ εὐαγγελιζόμενος ειρηνην δια37 ησου ριστοῖ ουτός εστιν πάντων Κυριος υμεῖς οἴδατε το γενόμενον ρημα καθ' ὁλης της ουδαιας, ἀρξάμενος απὸ της Γαλιλαια μετα το βάπτισμα ο κήρυξεν 38 ωάννης, Ἱησουν τον απὸ Ναζαρέθ, ως χρισεν αυτὸν ὁ Θcὸς Iνευματι Ἀγιω και δυνάμει ος διηλθε ευεργετων

και ἰώμενος πάντας τους καταδυναστευομενους υπὸ του

39 διαβόλου, ὁτι ὁ Θεὸς ην με αυτου. και μεῖς μάρτυρες πάντων ων ποίησεν εν τε τη χώρα των ουδαίων και εν Ἱερουσαλημ ον και ἀνεῖλαν κρεμάσαντες επι ξυ- 4 λου oυτον ὁ Θεὸς γειρεν I vis ημερα, και δω-

4 κεν αυτον εμφανη γενεσθαι, οὐ παντὶ τω λαω, αλλὰ μάρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπὸ του Θεοῖ μῖν, οἶτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν αὐτω μετὰ το ἀνα- 42 στηνα αυτὸν ε νεκρων. και παρηγγειλεν μῖν κηρυξα τω λαω και διαμαρτυρασθαι τι υτός εστιν ὁ ρι- 43 σμενος υπὸ του Θεοῖ κριτης ζωντων και νεκρων τούτω πάντες ο προφηται μαρτυρουσιν, ἄφεσιν μαρτιων λαβεῖν

δια του νόματος αὐτου πάντα τον πιστευοντα ει αυτόν. 'Eτι λαλουντος του Ιετρου τα ρηματα ταυτα πεπε-σcν ὁ ΙΠνεῖμα το Αγιον επι πάντας τους ἀκουοντας 45 τὸν λόγον. και ξέστησαν οι κ περιτομης πιστοί, ὁσοι συνηλθαν τω Πετρω, τι και επὶ τ εθνη η δωρεὰ

367쪽

τοῖ Ἀγιο ΓΙνεύματος εκκεχυται Aκουον γαρ αυτῶν q. 6 λαλούντων γλώσσαις και μεγαλυνο των τον Θεον τότε

ἀπεκρίθη Ιετρος, M, τι το δωρ δύναται κωλῖσαι τις 7

αυτον πιμεῖναι μόρας τινάς. Ηκουσαν δε ι απόστολοι και ι αδελφοὶ ο οντες κατ 11την ουδα αν τι και τα θνη δεξαντο τον λόγον του

και ειδον εὐεκστάσει ὁραμα, καταβαῖνον σκεῖος τι, ὼς ὀθόνην μεγάλην τεσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμενην εκ ου Ου- ρανοῖ, και ηλθεν ἄχρι μοῖ ει ην ἀτενισας κατενόουν, και ειδον τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τὰ ερπετα κα τα πετεινὰ το ουρανοῖ ήκουσα δὲ και φωνης λεγούσης μοι Ἀναστάς, Πετρε, θῖσον κα φάγε. εἶπον δε, Ιηδαμῶς Κυριε τι κοινὸν η ἀκάθαρτον ουδε-

ποτε εισηλθεν εις τὸ στόμα μου ἀπεκρίθη δὲ φωνη κ

δευτερου εὐτολουρανοῖ, ' ὁ Θεὸς καθάρισεν, μη κοι- νου τοῖτο δὲ γενcτο επι τρίς κα ἀνεσπάσθη πάλιν Gἄπαντα ει τον οὐρανόν. και ἰδοὐ ξαυτης τρεις ἄνδρες II

368쪽

I Καισαρεια προς με. ειπεν δε ὁ Πνευ μα- οι συνελθεῖν αυτοῖς μηδὲν διακριναντα. ῆλθον δὲ συν μοι και οἱ ξαδελφοι υτοι, και εἰσήλθομεν εις τον οἶκον του ἀνδρός I απήγγειλεν δὲ ἡμῖν πως ειδε τον αγγελον ν τ οικωαυτοῖ σταθέντα και εἰπόντα 'Aπόστειλον ις Ἱόππην καιΙ μετάπεμψαι Σίμωνα τον επικαλουμενον Πετρον, Κλαλήσει ρηματα προ σε εν οις σωθήσγὶ συ και πας I οικος σου. εν δὲ τ αρξασθαί μ. λαλεῖν πεπεσεν τὸ Πνευμ α τὸ Ἀγιον επ' αὐτους, ἄσπερ και φ' μ α εν ἀρχὴ 16 μνησθην δὲ του ρηματος του Κυριου δε ελεγεν, ωάννης μὲν βάπτισεν δατι, μεις δὲ βαπτισθήσεσθε εν Πνευ-I ματι Αγιω. ει υν τὴν σην δωρεα εδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς ς και ἡ μῖν πιστεύσασιν επὶ τον Κύριον ησουν Xριστόν, γὼ τις η μην δυνατὸς κωλῖσαι τον Θεόν; I 'Aκουσαντες δὲ ταῖτα ἡσυχασαν, και δόξασαν τον Θεὸν λεγοντες 'Αρα και τοις θνεσιν ὁ Θεὸς τὴν μετάνοιαν εις ζωὴν δωκεν.I οἱ μὲν ου διασπαρεντες απὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης επὶ Στεφάνω διῆλθον εως Φοινίκης και Κυπρου και Ἀντιο- χειας μ ηδεν λαλουντε τον λόγον εἰ μὴ μόνον Ἱουδαλις.2 ῆσαν δε τινες ε αυτων ανδρες Κυπριοι και Κυρηναῖοι, ο ιτινες ελθόντες εις Αντιόχειαν λάλουν και προς τοῖς 2 Ἐλληνας ευαγγελιζόμ ενοι τον Κυριον ησοῖν και νχειρ Κυριου μ ετ αυτων πολύς τε αριθμος ὁ πιστευσας 22 πεστρες ε επι τον Κυριον. κουσθη δὲ ὁ λόγος εις ταῖτα τῆς εκκλησιας τῆς Ουσης ν Ἱερουσαλημ περὶ αὐ- 23 των και ξαπἐστειλαν Βαρνάβαν εως Ἀντιοχειας ς

369쪽

11. 24-12. . παραγενόμενος και ιδὼν την χάριν την του Θεοῖ χάρη, και παρεκάλει πάντας θ προθεσε της καρδιας προσμενειν τω Κυρι- τι ην ἀνηρ αγαθος και πλήρης Iνευματος ηἈγιου και πίστεως και προσετεθη χλος κανος τω Κυ-

ρίω Gλθεν δὲ εις Ταρσὸν ἀναζητησαι Σαυλον, S

Kα ευρὼν γαγεν εις Ἀντιόχειαν. γενετο δε αὐτοῖς και 2 ενιαυτὸν λον συναχθηναι ν η εκκλησία και διδάξαιοχλον κανόν, πηματίσαι τε πρωτως ν Αντιοχει τους μαθητας ριστιανους.

Ἐν ταυταις δε ταις μεραις κατηλθον ἀπο Ἱεροσολυμ ων 2 7 προφῆται ι Ἀντιόχειαν. ἀναστα δὲ εις ξ αυτων βὀνόματι Αγαβος σήμανεν δια του Πνευματος λιμον μεγάλην μελλειν σεσθαι V, ὁλην τὴν οἰκουμενηW τις εγενετ επι Κλαυδιου τῶν δὲ μαθητων καθως ευπορεῖτό ac

τις, ρισαν καστος αυτων εἰς διακονιαν πεμψαι τοῖς κατοικουσιν ν η ουδαια ἀδελφοις et και ποίησαν, ἀπο- οστείλαντες προς τους πρεσβυτερους δια ε Ῥος Βαρνάβα

Κατ' κεινον δὲ τὸν καιρον πεβαλεν Ἐρωδης ὁ βασι 12λεῖς τας χεῖρας κακῶσαι τινας τῶν ἄπο της εκκλησίας. duciλc δὲ ἄκωβον τον ἀδελφον ωάννου μαχα A. ἰδὼν δὲ οτι ἀρεστόν στιν τοῖς ουδαιοι προσεθετο συλλαβεῖν και Ιετρον ησαν δὲ μερα τῶν ἀζυμων

κα πιάσας θετο ει φυλακήν, παραδους τεσσαρσιν τετραδιοι στρατι-ων φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετα τοπάσχα ἀναγαγειν αὐτον τω λαω μεν ουν Ιετρος ετηρειτ εν I φυλακI προσευχη δὲ ν κτενως γινομενη

370쪽

6 υπὸ της εκκλησίας προ τον Θεὸν περ αυτου. οτε δὲ ημελλεν προαγαγειν αυτον ὁ ΙΗρωδης, 9 νυκτὶ ἐκείνη ην ὁ Πετρος κοιμωμενος μεταξ δυο στρατιωτων δεδεμ ενος ἄλυσεσιν δυσιν φυλακές τε προ της θυρας τήρουν την φυλακήν. καὶ δο αγγελος Κυριου πέστη, και φως ελαμφεν ἐν τω οικήματι πατάξας δε την πλευρα του Πετρου γειρεν αυτὸν λεγων, Ἀνάστα εν τάχει και ξε- πεσαν αὐτο αι λύσεις εκ των χειρῶν. ειπεν δὲ ὁ αγγελος πρὸς αὐτόν Ζῶσαι και πόδησαι τα σανδάλια σου ἐποίησεν δὲ ἴτως. και λεγε αὐτω, Περιβαλου τὸ

Io λου, δόκει δὲ ραμα βλέπειν. διελθόντc δὲ πρώτην φυλακην και δευτερα ῆλθαν επὶ τὴν πύλην τὴν σιδηραντην Ῥουσα εις τὴν πόλιν, τις αυτομὰτ ηνοίγη αὐτοῖς

και εξελθόντες προηλθον ρυμην μίαν, και εὐθέως πέστη 11 ὁ ἄγγελος ἀπ' αὐτου. και ὁ Πέτρος εν αυτ γενόμενος ειπεν Νυν ιδα ληθως τι ξαπεστειλεν Κυριος το ἄγγελον αὐτοῖ, και εξειλατό μ. εκ χειρὸς ρωδου και Ι πάσης της προσοοκίας του λαοῖ τῶν Ουδαιων. Συνιδών τε ηλθεν επὶ τὴν οικιαν τῆς Μαριας τῆς μητρος Ἱωάννου του πικαλουμενου Μάρκου, ου σαν κανοὶ συνηθροι- Ι σμένοι και προσευχόμενοι. κρούσαντος δὲ αὐτου τὴν θυραν του πυλωνος προσῆλθεν παιδίσκη πακουσαι ὀνο- 14 ματι 'Pόδη και επιγνοῖσα τὴν φωνην του Πετρου απὸ τῆς χαρας ου ηνοιξεν τον πυλῶνα εισδραμουσα δὲ 15 ἀπήγγειλεν εστάναι τον Πετρον προ του πυλωνος ,