장음표시 사용
381쪽
Κυριο- μων Ιησου Ἀριστοῖ. ἀπεστάλκαμεν 4υν 27 1ουδα και Σιλαν, και αυτοῖς δια λογου παγγέλλοντας τα αυτά. Qδοξεν γαρ τω Ινευματι τω Ἀγιω και μῖν βμηδεν πλεον επιτίθεσθαι μῖν βάρος πλην τουτων ωνεπάναγκες, απεχεσθαι εἰδωλοθύτων και αἴματος και 29
πνικτων και πορνείας - ων διατηρουντες αυτους ευπράξετε ερρωσθε. οἱ μεν ουν πολυθέντες κατῆλθον εις Ἀντιόχειαν και οσυναγαγόντες ὁ πλῆθος πέδωκαν την ἐπιστολην. αναγνόντες δὲ χάρησαν επὶ τῆ παρακλησει 'ου- Ι, 3 2δας τε και Σιλας, και αὐτοι προφηται ντες, δια λόγου πολλου παρεκίλεσαν τους δελφοῖς και πεστηριων. ποιήσαντες δὲ χρόνον ἀπελύθησαν με εἰρηνης πο των 33 αδελφων προς τους ἀποστείλαντα αυτούς. Παυλος 35 δὲ και Γαρνάβας διετριβον εν 'Aντιοχεία, διδάσκοντες καιευαγγελιζομενοι μετα και τερων πολλων τον λογον του
Μετὰ δε τινας μερας εἶπεν προς Βαρνάβαν Παυλος, 6 Ἐπιστρίλαντες δ' πισκεψώμεθα τους δελφοῖς κατὰ πόλιν πασαν εν αἶς κατηγγείλαμεν τον λόγον του Κυρίου,
πως χουσιν Bαρνάβας δὲ βούλετο συνπαραλαβεῖν 37κα τωνδεωάννην τυ καλούμενον Mάρκον Παυλος δὲ 38
ηξίου, τον ἀποστάντα α - ων ἀπ ΙΠαμφυλίας και η συνελθόντα αυτοῖς ει το εργον μ' συνπαραλαμβάνειν τουτον. εγένετο δὲ παροξυσμός, στε ἀποχωρισθῆναι 39
382쪽
αυτοὐς π αλλήλων, τον τε Βαρνάβαν παραλαβοντα τον Μάρκον εκπλευσα εις Κυπρον.
o Παυλος δὲ πιλεξάμενος Σίλαν ξῆλθεν, παραδοθεις I4 χάριτι του Κυριου πο των δελφῶν διηρχετο δὲ την 16 Συριαν καὶ Κιλικίαν επιστηρίζων τὰς εκκλησίας. Κατήντησεν δὲ και ει Δερβην και ει Λυστραν και δούμαθητης τις ην κει νόμ ατι Τιμόθεος υιὸς γυναικος Ἱου- δαια πιστης πατρος δε Ἐλληνος, et εμαρτυρεῖτο πο των ε Λυστροις και κονιω δελφῖν. τοῖτον θέλη-σc ὁ Παυλος συν αὐτω ξελθεῖν, και λαβων περιετεμεν
υπηρχεν υ δὲ διεπορευοντο τὰς πόλεις, παρεδιδοσαναυτοῖς φυλάσσειν τα δόγματα τα κεκριμενα πω των ἀπο- στόλων και πρεσβυτερων των ε Ἱεροσολύμοις αἱ μενου εκκλησίαι στερεουντο I πίστει, και περίσσευον τωαριθμω καθ' Ἱμεραν. Διηλθον δὲ την Φρυγια και Γαλατικὴν χωραν, κωλυ- θεντες π του Ἀγιο Πνεύματος λαλῆσαι τὸν λόγον ν τη Ἀσια ελθόντες δὲ κατὰ τὴν Μυσιαν πείραζον εις τὴν Βιθυi ιαν πορευθηναι, και υκ εἴασεν αυτοῖς το Πνεῖ-
μα ησου παρελθόντες δὲ τὴν Μυσιαν κατεβησαν εις Τρωάδα και ραμα διὰ νυκτὸς, Παυλ ωφθη ἀνηρ
Μακεδών τις η εστὼς και παρακαλων αυτον και λεγων,
Ι Διαβας εις Μακεδονιαν βοηθησον μιν A δὲ δοραμ ειδεν, ευθεως ζητησαμεν ξελθεῖν εις Μακεδονιαν,
383쪽
συμβιβάζοντες τι προσκεκληται μας ὁ Θεὸς εὐαγγελίσασθαι αὐτους.
Ἀναχθεντες υν ἀπο Τρωάδος εὐθυδρομήσαμεν εις α ΙΙμοθράκην, τη δὲ πιουσὶ ει Νέαν Πόλιν, ἀκcιθεν ci 12 Φιλίππους τις εστὶν πρώτη της μερίδος Μακεδονiας πόλις, κολωνία ημεν δε εν ταυτ τὶ πόλει διατρίβοντες ημερας τινάς. I τε μ α των σαββάτων ξήλθομεν 3εῖ της πύλης παρα ποταμόν, ου νομίζομεν προσευχὴν εἶναι, και καθίσαντες λαλοῖμεν ταις συνελθούσαις γυναι- ίεν και τις γυνη νόματι Λυδια, πορφυρόπωλις πό- ψλεως Θυατείρων σεβομεν τον Θεόν, κουεν ης ὁ Κυριος διήνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοῖς λαλουμένοις ποΠαυλου ὼς δὲ βαπτίσθη και ὁ οἶκος αυτης, παρεκά IS
λεσεν λεγουσα Εἰ κεκρίκατε με πιστην τω Κυριω ιναι, εισελθοντες ει τον ικόν μου μενετε. και παρεβιάσατο ημας.
Ἐγἐνετο δέ, πορευομενων μῶν εις την προσευχήν, 6 παιδίσκην τινα χουσαν πνευμα πύθωνα παντqσαι μῖν, ητις εργασίαν πολλην παρεῖχεν τοι κυρίοις αἴτης μαντευομένη. αὐτη κατακολουθοῖσα, Παυλω και μῖν 7εκραζεν λεγουσα, υτοι ι ανθρωποι δουλοι του Θεου τουπφίστου εισίν, οιτινες καταγγέλλουσιν μῖν ὁδὸν σωτηρίας. oῖτο δὲ ποίει επι πολλὰς μέρας διαπονη- 8θcις δὲ Παυλος και επιστρέψας, πνεύματι εἶπεν, Παραγγέλλω σοι εν νόματι ησοῖ ριστοῖ ξελθειν ἀπαύτης και εξῆλθεν αὐτη τη ἄρα
384쪽
19 δόντες δε οι κύριοι αὐτης τι ξηλθεν ελπις της
εργασίας αὐτων, πιλαβόμενοι το ΙΠαυλον και τον Σίλαν 2 c κυσαν εἰς την ἀγορὰν επι τους αρχοντας, και προσαγαγόντες αυτοὐς τοῖς στρατηγοῖς εἶπαν Ουτοι ι ἄνθρωποι κταράσσουσιν μων την πόλιν ουδαιοι πάρ- 2 χοντες, και καταγγέλλουσιν θη υκ ξεστιν μῖν 2 2 παραδεχεσθαι ουδὲ ποιειν Ρωμαίοις υσιν και συνεπεστη ὁ χλος κατ αυτων και ι στρατηγοὶ περιρήξαντες 23 αυτῶν τα μάτια κελευον ραβδίζειν. πολλάς τε επι- θεντες αυτοῖς πληγας βαλον ει φυλακην παDαγγείλαντες 24 τω δεσμοφύλακι σφαλως τηρεῖν αυτούς ος παραγγελιαν τοιαύτην λαβων βαλεν αυτους ει την σωτεραν φυλακην, και τοῖς πόδας σφαλίσατο αυτὼν ει το ξύλον. 25 Κατα δὲ τ μεσονύκτιον Παυλος και Σίλας προσευχόμενοι υμνουν τον Θεόν, πηκροωντο δε αυτων ο δεσμιοι , ἄφνω δὲ σε σμος γενετο μεγας, στε σαλευθηναι ταθεμελι του δεσμωτηρίου νεωχθησαν δὲ παραχρημα ιὶ θύραι ἀσαι, και πάντων τὰ δεσμὰ ἀνεθη. Εἰ πνος δὲ cνόμcνος ὁ δεσμοφύλαξ και δων ἀνεωγμενα τὰς θύρας της φυλακης, σπασάμενος την μάχαιραν μελλενεαυτον ἀναιρεῖν, νομίζω εκπεφευγεναι τούς δεσμίους.
28 φώνησεν δὲ φωνη μεγάλη Παυλος λεγων Μηδὲν πράος
29 σεαυτω κακόν, ἄπαντες γάρ σμεν ενθαοε αιτησας δὲ φῶτα εισεπηδησεν, και εντρομος γενόμενος προσεπεσεν ω3 Παύλω και Σίλα, και προαγαγων αυτούς είω φη, 3 Κυριοι, τι με δει ποιειν να σωθω οι δὲ ειπαν Πιστευσον επὶ τον Κυριον ησουν, και σωθησὶ σύ και
385쪽
16 32-17. οἰκος σου. καὶ λάλησαν ἴτω ον λόγον του Κυρίου συν πασιν τοις εν τη ικία υτου. και παραλαβωναυτους εν κείνn τη ρα της νυκτος λουσεν απὸ των πληγαν, κώ βαπτίσθη αυτὸς καὶ ι αυτοῖ απαντες παρα- ημα ἀναγαγών τε αυτους ει , τον οἶκον παρέθηκεν τράπεζαν, καὶ γαλλιάσατο πανοικει πεπιστευκως τω Θεω.
μέρας δὲ γενομένης πέστειλαν οι στρατηγοὶ τους ραβδούχους λέγοντες, Ἀπόλυσον του ανθρωπους κείνους. ἀπήγγειλεν δε ὁ δεσμοφύλαξ τους λόγους προς το Παυλον τι Ἀπέσταλκαν ι στρατηγοι ν ἀπολυθῆτε νυνουν ξελθόντες πορεύεσθε εν ειρήν . ὁ δε Παῖλος φη 0 αυτούς Δείραντες μα δημοσία κατακρίτους, ανθρωπους Ρωμαίους πάρχοντας, βαλαν εις φυλακὴν καινυν λάθρα μας εκβάλλουσιν οὐ γάρ, αλλὰ ἐλθόντcς αυτοι μας ἐξαγαγέτωσαν. ἀπήγγειλαν δὲ τοῖς στρατηγοῖς ο ραβδουχοι τα ρήματα ταυτα εφοβήθησαν δὲ
ἀκούσαντες τι Ρωμαῖοι εισιν και ελθόντες παρεκάλεσα αυτούς, και εξαγαγοντες ρωτων ἀπελθεῖν απὸ της πόλcως. εξελθόντες δὲ ἀπὸ της φυλακης εισῆλθον προς την Λυδίαν και δόντες παρεκάλεσαν τους δελφους και ζῆλθαν. Διοδεύσαντες δὲ την Ἀμφίπολιν και την Ἀπολλωνίανηλθον εις Θεσσαλονίκην, ὁπου ην συναγωγ των Ιουδαίων κατὰ δὲ τ ειωθὸς τυ Παυλω εισῆλθεν προς αὐτούς, και επὶ σάββατα τρία διελέξατο αυτοῖς πῖ των
γραφων, διανοίγων και παρατιθέμενος ὁτι τον ριστὸν
386쪽
και τινες ε αυτῶν πείσθησαν, και προσεκληρώθησαν τω Παυλω και τω Σίλα, τῶν τε σεβομενων Ἐλλήνων - ος πολύ, γυναικῶν τε τῶν πρωτων ου ὀλίγαι Ζηλώσαντες δε οἱ ουδαῖοι και προσλαβόμενοι των αγοραίων ανδρας τινὰς πονηρους και Οχλοποιησαντες θορύβουν την πόλιν και επιστάντες τη οἰκία άσονος ζητουν αυτους προαγα- γεῖν εις τον δῆμον. μη ευρόντες δὲ αὐτούς συρον 1άσονα και τινας αδελφοδ επὶ τοῖς πολιτάρχας βοωντες οτι οἱ την ἰκουμενην ἀναστατώσαντες υτοι και ενθάδε πάρεισιν ους ποδέδεκται Ἱάσων κα ουτοι πάντες απεναντι των δογμάτων Καίσαρος πράσσουσιν, βασιλεα
και τοῖς πολιτάρχας ἀκουοντας ταυτα και λαβόντες τὸ ἱκανὸν παρα του ἄπονος και τῶν λοιπὼν πελυσαν
1 οἱ δὲ δελφοι 0θεως διὰ νυκτος ξεπεμψαν τον τε Παῖλον και τον Σίλαν εις Βεροιαν οιτινες παραγενόμενοι II εις την συναγωγὴν τῶν Ουδαιων ἀπῖεσαν ουτοι δὲ ῆσαν ευγενεστεροι τῶν ε ΘεσσαλονίκI, ἴτινες δεξαντο
τὸν λόγον μετὰ πάσης προθυμίας, τὸ καθ' ημεραν ἀνα-
Ι κρίνοντες τας γραφὰς ει εχοι ταυτα ἴτως. πολλοι, ἐν οἶν ξ αυτων πίστευσαν, και τῶν Ἐλληνιδων γυναικῶν 13 τῶν ευσχημόνων και ανδρῶν υκ λίγοι. υς δὲ γνωσαν οἱ πὁ της Θεσσαλονίκης ουδαῖοι τι και εν τηΒεροια κατηγγελη πὸ του Παυλου ὁ λογος του Θεου,
387쪽
17. I4-23. ηλθον κἀκεῖ σαλευοντες και ταράσσοντες τους χλους.
ευθέως δὲ τότε τον Παυλον ἐξαπέστειλαν αδελφοὶ οπορευεσθαι ἔως ἐπὶ Ἱν θάλασσαν υπέμεινάν τε ὁ τε Σίλας και ὁ Τιμόθεος κει. οἱ δὲ καθιστάνοντες τον SΠαῖλον γαγον εως Αθηνων και λαβόντες ε ολην προς τον Σίλαν και τον Τιμόθεον ἴνα ς τάχιστα ελθωσιν προς
Ἐν δὲ ταῖς Αθηναις κδεχομένου αυτους του Παυλου, 6
παρωξυνετο το πνευμα αυτο εν αυτ θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πόλιν. διελεγετο μεν ουν ν γ συνα- 7γωγὴ τοῖς ουδαιοις και τοι σεβομένοις, και ν η ἀγορακατα πασαν μερα προς τους παρατυγχάνοντας. τινες δὲ και των Ἐπικουριων και Στοῖκὼν φιλοσόφων 8 συνεβαλλον αυτω. καί τινες ἔλεγον, λαν θελοι ὁ σπερμολόγος Ουτος λεγειν, οἱ δέ, Λένων δαιμονίων δοκεῖ καταγγελεῖς ειναι οτι τον ησοῖ και την ἀνάστασιν
εὐηγγελίζετο Ἐπιλαβόμενοί τε αυτο επι τὸν Ἀρειον 9Πάγον γαγον λεγοντες Δυνάμεθα γνῶναι τις η καινηαυτ η υπο σου λαλουμένη διδαχή ξενίζοντα γάρ et
τινα εισφερεις εις τὰς ἀκοὰς μων βουλόμεθα ου γνωναι, τίνα θέλc ταυτα ιναι Ἀθηναῖοι δὲ πάντες και ι Πεπιδημουντες ξένοι ις ουδὲν ἔτερον ηυκαίρου φλέγειν τι
η ἀκουcιν τι καινότερον. Σταθεὶς δὲ Παῖλος εν μέσω et a του Ἀρείου Πάγου ἔφη, Λνδρες Ἀθηναῖοι, κατα πάντα ως δεισιδαιμονεστέρους μῆς θεωρω διερχόμενος γὰρ as
και ἀναθεωρων τὰ σεβάσματα μων ευρον και βωμον ν
388쪽
τον κόσμον καὶ πάντα τὰ αὐτω, ουτος ουρανοῖ και γης υπάρχων Κυριος υ εν χειροποιητοις ναοῖς κατοικεῖ' 25 ουδὲ π χειρῶν ανθρωπίνων θεραπεύεται προσδεόμενός τινος, αυτος διδο0 πῆσι ζωην και πνοην και τα πάντα 2 6 ποίησεν τε ε ενδ παν θνος ανθρώπων κατοικεῖν πιπαντος προσώπου της γης, ὁρίσας προστεταγμενους και- 2 7 ρους και τὰς ροθεσίας της κατοικίας αυτων ζητειντον Θεόν, ε αρα γε ψηλαφήσειαν αυτον και εἴροιεν, καί γε, ου μακρὰν απὸ ενος κάστου μων πάρχοντα εν ἀυτωγα ζωμεν και κινούμεθα και σμεμ ως καί τινες των καθ' υμὰς ποιητων εἰρηκασιν, Του γα και γενος σμεν. 29 γενος ουν πάρχοντες του Θεου υκ ὀφείλομεν νομίζειν
χρυσω η ἀργύρω η λίθω χαράγματι τεχνης καὶ νθυμη-
y σε ως ανθρώπου, τὸ θεῖον εἶναι ὁμοιον τους μεν ουν χρόνους qς αγνοίας περιδων ὁ Θεὸς τὰ νυν παραγγελλει 3 τοῖς ἀνθρώποις πάντας πανταχου μετανοεῖν καθότι εστησεν μερα εν γ μελλε κρίνειν την οἰκουμενην νδξκαιοσύν ἐν ἀνδρι ω ρισεν, πίστιν παρασχων ἀσιν 32 ἀνασrησας αυτὸν ε νεκρων. Ἀκούσαντες δὲ ἀνάστασιν νεκρων ο μεν εχλεύαζον, οι δὲ εἶπαν Ἀκουσόμεθά 33 σου περι τούτου και πάλιν. οἴτως ὁ Παυλος ξηλθcυ3 ἐκ μεσου αυτων τινες δὲ ανδρες κολληθεντες αυτ οεπίστευσαν εν οἶς και Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης και γυνηονόματι Δάμαρις και τεροι συν αὐτοῖς.
389쪽
Μετὰ ταυτα χωρισθεὶς εκ των Ἀθηνων λθεν εις Κό- 18ρινθον και ευρων τινα ουδαιον ονόματι Ἀκυλα:/, Ποντικον, γενει, προσφάτως ληλυθότα απὸ της ταλίας, και Πρισκιλλαν γυναικα αυτου, δια τὸ διατεταχέναι Κλαυδιον χωρίζεσθαι πάντας τους ουδαίους απῖ της Pώμης, προσηλθεν αυτοῖς και δια το ὁμότεχνον εἶναι εμενεν παρ' αὐτοῖς και ηργάζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι
σάββατον, πειθεν τε Ἱουδαιους και 'E λληνας. ς δὲ κατθλθον απ της Μακcδονιας τε Σιλας και ὁ Τιμοθεος, συνείχετο τω λόγω ὁ Παυλος διαμαρτυρόμενος τοῖς Ἱουδαιοι εἶναι τονἈριστοι Ἱησουν. ἀντιτασσομένων δὲ υτων και βλασφημούντων κτιναξάμενος αἱμάτια εἶπε προ αυτους, ο αἶμα μῶν επὶ τὴν κεφαληνυμ ων καθαρὸς εγὼ πο ου νυν εις τα θνη πορεύσομαι. και μεταβὰς κειθενῆλθεν εις οικίαν τινὶ, ονόματι Τιτίου Ἱούστου σεβομενου τον Θεόν, ου λοικία ν συνομοροῖσα
Κορινθίων ἀκουοντες επίστευον και βαπτίζοντο. Eιπεν δὲ ὁ Κοριο εν νυκτι δι οράματος τω Παυλω M , 00βου, αλλὰ λάλει και η σιωπησὴς διότι εγο ιμι ομετὰ σου και Ουδεις πιθησεταί σοι του κακωσαί σε διότι λαός εστί μοι πολυς εν τη πόλει ταυτn εκάθισεν δε 11 ενιαυτὸν και μηνα εξ διδάσκων ν αυτοῖς τον λόγον του
Γαλλιωνος δὲ ανθυπάτου οντος της Ἀχαίας κατεπεστV- 2
390쪽
σα ομοθυμαδον οἱ Ἱουδαιο τω Παύλω, καὶ γαγον αὐτὸν
I ουτος του ανθρώπους σεβεσθαι τον Θεόν. μελλοντος δὲ του Παυλου ἀνοιγειν, στόμα εἶπεν ὁ Γαλλιων προς τους ουδαίους, ι με ην δίκημα τι η ραδιουργημα πονηρόν, ω ουδαιοι, κατα λόγον αν ἀνεσχόμην μων Ι ει δε ζητηματα εστιν περὶ λογου και ονομάτων και νόμου του καθ' υμας, φεσθε αυτοί κριτης εγὼ τούτων ο βου- 16 λομαι εἶναι και ἀπήλασεν αυτους απὸ του βηματος. 17 πιλαβόμενοι G πάντες Σωσθενην τον ἀρχισυνάγωγονετυπτον εμπροσθεν του βηματος κα ουδεν τούτων τω Γαλλίωνι μελεν.18 D δὲ Παυλος ετ προσμείνας μερας ἱκανάς, τοῖς ἀδελφοῖς ἀποταζόμενος ξεπλε εις την Συρίαν, και συν αυτωΙΠρίσκιλλα και Ἀκύλας, κειράμενος εν Κεγχρεαῖς θ κε-Ι φαληρο ιχεν γαρ ευχ ν κατηντησαν δε εις Eφεσον, κἀκείνους κατελιπεν αυτοῖ αυτος δὲ εισελθὼν εις την 2 συναγωγὴν διελαατο τοι Ἱουδαίοις. ερωτώντων δεῖ αυτῶν πι πλειονα χρονον μεῖναι υκ πενευσεν, ἀλλαἀποταξάμενος και ειπών, Πάλιν ανακάμφω προς μας τουὶ Θεο θελοντος, νηχθη ἀπ της Ἐφεσου και κατελθὼν εις Καισάρειαν, ἀναβας και ἀσπασάμενος την κκλη- 23 ιαν, κατεβη εις Ἀντιόχειαν. και ποιησας πόνον τινα
εξῆλθεν, διερχόμενος καθεξης την Γαλατικην χώραν και Φρυγίαν, στηρίζων πάντας τους μαθητάς. 24 ουδαιος δε τις Ἀπολλὼς ονόματι, Ἀλεξανδρευς τω