장음표시 사용
411쪽
τον δε μελλειν εὐτύχει Kπορεύεσθαι. O ουν ν μῖν, φησίν, δυνατοὶ συνκαταβάντες ει τι στὶν ν τω ἀνδριατοπον, κατηγορείτωσαν αυτοῖ. Διαπρίφας δε ἐν αὐτοῖς μερας ου πλείους κτὼ ἡ ἐκα, καταβὰς ει Καισάρειαν, I παύριον καθίσας επὶ του βη- ματος κελευσεν τον Παυλοι 'θηναι παραγενομεν ου δ αὐτου περιεστησαν αυτον οι ἀπο Ἱεροσολυμων καταβεβηκότες ουδαῖοι, πολλα και βαρεα αἰτιώματα καταφεροντες α ου ισχυον ἀποδεῖξαι του Παυλου ἀπολογουμενου τι οἴτε εις τον νόμον τωνδεουδαίων υτ ει το ερον οἴτε ει Καίσαρα τι μαρτον. Q Φηστο δ θcλων τοῖς Ἱουδαίοις χάριν καταθεσθαι, αποκριθει τω Παύλω ειπεν, Θελεις ις Ἱεροσόλυμα ἀναβας κεῖ περὶ τούτων κριθηναι cor μοῖ c δε ὁ Ιαῖλος, πτως π του βήματος ο Καισαρος ιμι, ου με δει κρίνεσθαι Ἱουδαίους οὐδc ηδίκηκα, ως και συ κάλλιον επιγινώσκεις. εἶ μεν ουν II αδικῶ και ἄξιον θανάτου πέπραχά τι, ου παραιτουμαι τὸ ἀποθανεῖν ει δε υδεν εστιν ν ουτοι κατηγοροῖσίν μου, οὐδείς με δύναται αὐτοῖς χαρίσασθαι. Καίσαρα πικαλου- μαι τότε ὁ Φηστος συνλαλήσας μετα του συμβουλίου aἀπεκρίθη, Καίσαρα πικεκλησαι, επὶ Καίσαρα πορεύση. 11μερων δε διαγενομενων τινων 'Aγρίππας ὁ βασιλευς 3και Γερνίκη κατήντησαν εις Καισαρειαν ἀσπασάμενοι τον Φηστον. Uς δ πλείους μερας διετριβον κεῖ, ὁ Φθ- o τω βασιλεῖ νεθετο τὰ κατα τον Ιαῖλον λεγων, Ἀνήρ τις εστὶν καταλελειμμενος π Φήλικος δεσμιος
412쪽
I περὶ ου γενομενου μου ει Ἱεροσόλυμα νεφάνισαν οἱ αρ- χιερεῖς και οἱ πρεσβύτεροι τωνδεουδαιων αιτούμενοι κατI αυτο καταδίκην προς ους ἀπεκρίθην τι υ εστιν
εθος Ρωμαίοις χαρίζcσθαί τινα ἄνθρωπον πρὶν δε ὁ κατη
γορούμενος κατα πρόσωπον χοι τους κατηγόρους τόπον
17 τε απολογίας λάβοι πω του εγκλήματος. συνελθόντων ου αυτων νθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος ττ εξῆς καθίσας επὶ του βήματος κελευσα ἀχθῆναι τον 18 ἄνδρα περὶ Ου σταθεντες ι κατήγοροι Ουδεμίαν αἰτίαν I9 φερον ν γ υπενόουν πονηρων, ζητήματα δε τινα περὶ της δίας δεισιδαιμονίας εἶχον προ αυτόν, καὶ περί τινος ησοῖ τεθνηκότος, ον φασκεν ὁ Παῖλος ην. 2 ἀπορούμενος δε εγω την περὶ τούτων ζήτησιν λεγον ει βούλοιτο πορεύεσθαι ει Ἱεροσόλυμα κἀκεῖ κρίνεσθαι περὶ
2 τούτων του δε αυλο επικαλεσαμενου τηρηθῆναιαυτον εἰς την του Σεβαστο διάγνωσιν, κελευσα τηρεῖσθαι αυτον εως ο αναπεμφω αυτον προς Καίσαρα.2 2 Ἀγρίππας δε προ τον Φῆστον, βουλόμην και αὐ ς του ἀνθρωπου ἀκουσαι Aύριον, φησίν, ἀκούσ9 αυτου. 23 γ ουν παύριον ελθόντος του Ἀγρίππα κα της Βερνίκης μετα πολλῆς φαντασίας και εισελθόντων ει το ἀκροατήριον σύν τε χιλιάρχοις και ἀνδράσιν τοῖς κατ εξοχὴν της πόλεως, και κελεύσαντος του Φήστου, χθη ὁ Παυλος. 24 και φησιν ὁ Φῆστος Ἀγρίππα βασιλευ και πάντες ισυνπαρόντες μῖν ἄνδρες, θεωρεῖτε τουτον περὶ ου ἄπαν τὸ πλῆθος τωνδεουδαιων νετυχόν μοι ν τε Ιεροσολύμοις και
413쪽
κατελαβόμην μηδεν ἄξιον αυτον θανάτου πεπραχέναι αυ- του δε τούτου πικαλεσαμένου τον Σεβαστόν, κρινα πεμ- πειν περὶ ου σφαλές τι γράψαι τω κυρίω υκ ἔχω. 26 διὸ προήγαγον αυτὀ υμων, και μάλιστα επι σου, βασιλευ Ἀγρίππα, πως της νακρίσεως γενομένης σχῶ τι
γράφω. ἄλογον γάρ μοι δ0κεῖ πέμποντα δέσμιον η 2
και τὰς κατ αυτοῖ αιτίας σημῆναι.
'Αγρίππας δε προ τον Παυλον ἔφη Ἐπιτρέπεται σοι 26 περι σεαυτου λέγειν. τότε ὁ Παυλος κτείνας την χεῖρα ἀπελογcῖτο, Iερὶ πάντων ων εγκαλουμα υπο ουδαι- ων, βασιλευ Ἀγρίππα, ηγημαι εμαυτον μακάριον πι
σοῖ μέλλων σήμερον ἀπολογεῖσθαι, μάλιστα γνωστην
ὁντα σε πάντων των κατὰ Ἱουδαίους θων τε και ζητημά-
των- διὸ δέομαι μακροθύμως ἀκοῖσαί μου 'ην μεν
Ου βίωσίν μου εκ νεότητος την ἀπ' ἀρχῆς γενομένην ντ εθνει μου τε Ἱεροσολυμοις, ἴσασι πάντες ουδαῖοι, προγινώσκοντές με ἄνωθεν, εὰν θέλωσι μαρτυρεῖν, ὁτι κατα την ἀκριβεστάτην αἴρεσιν της μετέρας θρησκείας εζησα Φαρισαῖος. και νυν επ' ελπίδι της εις τους πατέ- ρας μων παγγελίας γενομένης πο ου Θεοῖ στηκα κρινόμενος, ει ην το δωδεκάφυλον μων ν κτενεία i/υκτα και μέραν λατρευον ελπίζει καταντησας περ ης ελπίδος εγκαλουμαι πο ουδαιων βασιλευ τί ἄπιστον κρίνεται παρ' μῖν ει ὁ Θεὸς νεκρους γείρει eγω μεν ουν δοξα μαυτ προ τὸ νομα ησοῖ του Ναζωραίου cla πολλὰ ναντία πρῆξαι o και ποίησα εν O
414쪽
Ἱεροσολυμοις και πολλους τε τῶν αγίων εγὼ ν φυλακαῖς κατεκλεισα την παρα των ρχιερεων ξουσίαν λαβών, ἀναι- ΙΙ ρουμενων τε αυτῶν κατηνεγκα ψῆφον κα κατὰ πάσας τὰς συναγωγὰς πολλάκις τιμωρων αυτους νάγκαζον βλασφημεῖν περισσῶς τε μ μαινόμενος αυτοῖς. εδίωκον εως καιI εις τα εξω πόλεις. Ἐν οἱς πορευόμενος ς την Δαμασκον εὐ ξουσίας και επιτροπης τη ς των αρχιερέων,
I ημερας μεσης κατὰ θ ὁδο ειδον, βασιλεῖ, οὐρανόθενυπερ την λαμπρότητα του λίου περιλάμψαν με φως καιI του συν μοι πορευομένους. πάντων τε καταπεσόντων
ημὼν εις την θν κουσα φωνην λεγουσαν πρός με τρἘβραίδι διαλεκτω Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις σκλθρόν Ι σοι προς κεντρα λακτίζειν. εγὼ δε εἶπα Τίς ει Κύριε; ὁ δὲ Κfριος εἶπεν Ἐγώ εἰμι ησου ον υ διώκεις.
16 ἀλλα ἀνάστηθι και στηθι επι τους πόδας σου εις τουτογαρ ἄφθθν σοι, προχειρίσασθαί σε πηρετην καὶ μάρτυρα 17 ν τε ἰδες ν τε ὀφθήσομαί σοι, εξαιρούμενος σε κτου λαου και εκ των θνῶν εις Ους εγὼ ποστελλω σε 18 ἀνοῖξαι φθαλμους αυτῶν του πιστρέψαι απὸ σκότους εις φως και της ξουσίας του Σαταν επι τον Θεόν, του λαβεῖν αυτους ἄφεσιν μαρτιῶν και κληρον εν τοις γιασμοI νοις πίστει τῆ εις με. Oθεν βασιλευ Ἀγρίππα, υκ 2 εγενόμην ἀπειθης 9 ουρανίω οπτασία ἀλλα τοις εν Δαμασκω πρῶτον τε καὶ Ἱεροσολύμοις, πασάν τε την χωραν της ουδαιας, και τοῖς θνεσιν ἀπηγγελλον μετανο- ειν και επιστρεφειν επι τον Θεόν, ἄξια της μετανοίας εργα et πράσσοντας ενεκα τούτων με ουδαιοι συλλαβόμενοι
415쪽
εν ω ερῶ πειρωντο διαχειρισασθαι επικουρίας ουν et
τυχὼν τῆς π του Θεοῖ ἄχρι τῆς μέρας ταυτης στηκα
μαρτυρόμενος μικρω τε και μεγάλω ουδὸν κτὸς λεγων ων τε οι προφηται λάλησαν μελλόντων γίνεσθαι και Μωυσῆς, ει παθητὸς ὁ ριστός, ει πρωτος εὐαναστάσεως 3νεκρων φως μελλε καταγγελλειν τω τε λα και τοις θνε
Ταυτα δὲ υτοῖ ἀπολογουμενου ὁ Φηστος μεγάλI I a 4 φωνη φησίν, Μ αωn Παυλε τα πολλά σε γράμματα εἰς μανίαν περιτρεπει ὁ δὲ Παυλος ου μαίνομαι, φησίν, ab
κράτιστε Ἱστε ἄλλα αληθείας και σωφροσύνη ρηματα ἀποφθεγγομαι. επίστατα γαρ περι τουτων ὁ βασι 26λεύς, προς ν και παρρησιαζόμενος λαλῶ λανθάνειν γαραυτόν τι τούτων οὐ πείθομαι οὐθεν οὐ γάρ στιν ν γωνία πεπραγμενον τουτο πιστεύεις, βασιλεῖ Ἀγρίππα, τοῖς 2 προφηταις; ιδ οτι πιστεύεις. ὁ δὲ Ἀγρίππας προς 28τον Παυλον Ἐν ὀλίγω με πείθεις ριστιανὸν ποιησαι. ὁ δὲ Παυλος Εὐξαίμην ν τω Θεῶ και εν ὀλίγω και ν 29 μεγάλω ου μόνον σὲ αλλὰ και πάντας τους ἀκούοντάς μουσημερον γενεσθαι τοιούτους ποιος κἀγώ εἰμι, παρεκτὸς των δεσμων τούτων. Ἀνεστη τε ὁ βασιλεῖς και ὁ οηγεμων η τε Βερνίκη και ι συνκαθημενοι αὐτοῖς και Iἀναχωρήσαντες λάλουν προ αλλήλους λεγοντες ὁτι Οὐδὲν θανάτου δεσμῶν αξιον πράσσει ὁ ανθρωπος ουτος. Ἀγρίππας δὲ τω Φηστω φη, Ἀπολελύσθαι δυνατο ὁ 32ανθρωπος ουτος, ει μη πεκεκλητο Καισαρα.
416쪽
διδουν τον τε Παυλον και τινας τερους δεσμώτας κατον-
τάρχ p νόματι Ἱουλι σπείρης Σεβαστης επιβάντες
δὲ πλοίω Ἀδραμυττηνω μελλοντι πλεῖν εις τους κατὰ την Ἀσιαν τόπους ἀνήχθημεν, Ἀντος συν μῖν Ἀριστάρχου Μακεδόνος Θεσσαλονικεως. τὶ τε τερα κατηχθημεν εις Σιδωνα tλανθρωπως τε ὁ Ἱουλιος τω Παυλω χρησάμενος πετρεφεν προς τους φίλους πορευθέντι πιμελείας τυχειν κἀκεῖθεν ἀναχθε,τες πεπλευσαμεν τὴν Κύ- προν διὰ το τους ανόμους εἶναι ναντιους τό τε πέλαγος τὸ κατὰ τὴν Κιλικίαν και IΠαμφυλίαν διαπλευσαντες κατηλθαμεν εις Μυρρα τῆς Λυκιας. ἀκει ευρων ὁ εκατοντάρχης πλοῖον Ἀλεζανδρινον πλέον εις τὴν ταλιαν ενεβίβασεν μας ις αυτό. εν ἱκαναις δὲ μεραις βραδυπλοουντες και μόλις γενόμενοι κατὰ τὴν Κνιδον, μὴ προσε Vτος μας του νεμου, πεπλεύσαμεν την Κρήτην κατὰ Σαλμώνην μόλις τε παραλεγόμενοι αυτην λθομεν εις τόπον τινὰ καλουμενον Καλους Λιμῆνας, νεγγὴς ὴν πόλις Λασέα. Ἱκανου δὲ χρόνου διαγενομένου και ὁντος ηδη πισφαλοῖς του πλοος διὰ το και τὴν νηστείαν ηδ παρεληλυθε-IO ναι, παρnνει ὁ Παυλος λέγων αὐτοις 'Aνδρες, θεωρω ὁτι μετα βρεως και πολλη ζημίας ου μόνον του φορτίου
και του πλοίου αλλα κα των φυχων μων μελλειν εσεσθαι II o πλουν. ὁ δὲ κατοντάρχης τω κυβερνητ και τω ναυκληρω μαλλον πείθετο τοις υπο Παυλου λεγομ ένοις.
417쪽
ἀνευθετου δε του λιμένος πάρχοντος προ παραχειμασίαν Pao πλείονες θεντο βουλὴν ἀναχθῆναι κεῖθεν, εἴ πως δυ- ναιντο καταντήσαντες εἰς Φοινικα παραχειμάσαι, λιμενατης Κρήτης βλεποντα κατα λίβα και κατὰ χωρον. Yποπνεύσαντος δε νότου δόξαντες της προθεσεως κεκρατη- ίκέναι, ἄραντες ἀσσον παρελεγοντο την Κρήτην. er Πέοὐ πολύ δε βαλεν κατ αυτης νεμος τυφωνικος ὁ καλούμενος Εὐρακύλων συναρπασθεντο δε του πλοίου καὶ 3μη δυναμενου ἀντοφθαλμεῖν τω ἀνεμω, επιδόντες φερόμεθα. νησίον δε τι ποδραμόντες καλούμενον Καῖδα, 6ισχύσαμεν μόλις περικρατεῖς γενεσθαι της σκάφης
ην ραντες βοηθείαις επωντο ὁποζωννύντες τὸ πλοῖον 17 φοβούμενοι τε μη εις την Σύρτιν εκπεσωσιν, χαλάσαντες
μήτε ἄστρων πιφαινόντων πι πλείονας μερας, χειμωνός τε οὐκ λίγου πικειμενου, λοιπον περιIρεῖτο ελπὶς ἀσα
τότε σταθεὶς ὁ Παυλος εν μεσω αυτων εἶπεν. Eδε μεν,
ἄνδρες, πειθαρχήσαντάς μοι μη ἀνάγεσθαι ἀπο της Κρήτης, κερδησαί τε την βριν ταύτην και την ζημίαν. και τα νυν παραινω μῆς εὐθυμεῖν αποβολὴ γαρ ψυχῆς ἰουδεμία σται εξ υμων, πλην του πλοίου παρεστη 23
παραστῆναι και oo κεχάρισταί σοι ὁ Θεος πάντας τους
418쪽
T πλεοντας μετα σου. διὸ εὐθυμεῖτε, ανδρες πιστεύω γαρ τω Θεω τι υτως σται καθ' o τρόπον λελάληταί, μοι. ει νῆσον δε ισα δει μ αὐεκπεσειν.27 ς δὲ τεσσαρεσκαίδεκάτη νυξ γενετο, διαφερομενωVημων ε τω Ἀδρία, κατα μεσον της νυκτος πενόουν οι, ναυται προσάγειν τινα αυτοῖς χωραν και βολίσαντες ευρον ὀργυιὰς εἴκοσι βραχύ δὲ διαστήσαντες και 29 πάλιν βολίσαντες ευρον ὀργυιὰς δεκαπἐντε. φοβούμενοι τε μη που κατὰ τραχεῖς τόπους εκπεσωμεν, κωρύμνης ρίψαντες αγκύρας τεσσαρας εἴχοντο μ α γενεσθαι. 3 των δὲ ναυτῶν ζητούντων φυγειν ε του πλοίου, και χαλασάντων την σκάφην εις την θάλασσαν προφάσει ς κ, πρωρης αγκύρας μελλόντων κτείνειν, c ὁ Παυλος τω κατοντάρχὶ και τοι στρατιώταις Ἐὰν, ουτοι με 32 νωσιν ν τω πλοίω, μεῖς σωθηναι οὐ δύνασθε. τότε απεκοφαλοι στρατιοῦται τα σχοινία της σκάφη και εια- 33 σα αυτην εκπεσειν. αχρι δὲ υ μέρα μελλεν γίνεσθαι, παρεκάλει ὁ Παυλος παντας μεταλαβεῖν τροφης λεγων Τεσσαρεσκαιδεκάτην σημερον μέραν προσδοκων-3 τε ἄσιτοι διατελεῖτε, μηθεν προσλαβόμενοι. διὸ παρακαλῶ μας μεταλαβεῖν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηρίας πάρχει ουδενος γαρ μων θρὶξ ἀπο3 της κεφαλης ἀπολεῖται. εἴπας δὲ ταυτα και λαβωναρτον- αρίστησεν ω Θεω νώπιον πάντων, και κλάσας 36 ρξατο εσθίειν. ευθυμοι δὲ γενόμενοι πάντες και αυτοι
419쪽
τω πλοίω διακόσιαι βδομηκοντα ξ κορεσθεντες δε 38τροφης κουφιζον το πλοῖον ἐκβαλλόμενοι το σῖτον εις την θάλασσαν. Gτε δε μέρα γενετο, τη γην υ 39επεγίνωσκον κόλπον δε τινα κατενόουν χοντα αἰγιαλόν,εις ων βουλεύοντο ει δυναιντο ξωσα το πλοῖον. καὶ oτὰς αγκύρας περιελόντες εἴων εις την θάλασσαν, ἄμα ἀνεντες τὰς ζευκτηρία των πηδαλίων και πάραντες των ἀρτεμωνα Ι πνεούσn κατεῖχον εἰς τον αἰγιαλόν. περιπεσόντες δε εις τόπον διθάλασσον πεκειλαν την ναυw Ικαι η με πρωρα ερείσασα μεινεν σάλευτος, η δε πρυμνα cλυετ υπὸ της βίας. των δε στρατιωτων βουλη γε 42νετο να του δεσμώτας ἀποκτείνωσιν, μη τις εκκολυμβη-
σας διαφυγy Q δε εκατοντάρχης βουλόμενος διασωσα 43
τον Ιαυλον κώλυσεν αυτους του βουληματος ' κελευσεντε του δυναμενους κολυμβὰν ἀπορίψαντας πρώτους επὶ την γην ξιέναι, και τους λοιπους, οῖς με επι σανίσιν, ψους δε πί τινων ων ἀπ του πλοίου και οἴτως γενετο πάντας διασωθῆ α επι τη γηV.
Και διασωθεντες τότε πεγνωμεν τι Ιελ- η νηπος 28 καλειται οι τε βάρβαροι παρεῖχαν ου την τυχοῖσαν φιλανθρωπίαν μῖμ' ἄφαντες γαρ πυραν προσελάβοντο πάντας μῆς διὰ το υετὸν τον φεστωτα και δια το φυ- χος συστρέψαντος δε του Παυλου φρυγάνων τι πλη- θος και επιθεντο επι θ πυράν, χιδνα ἀπο της θερμης εξελθουσα καθῆφε της χειρὸς αυτοῖ A δ εἶδον οι βάρβαροι κρεμάμενον τὸ θηρίον της χειρὸς αυτοῖ προς αλληλους λεγον, Πάντως φονεύς εστιν ὁ ἄνθρωπος ουτος,
420쪽
κακόν οι δὲ προσεδόκων αυτον μέλλειν πίμπρασθαι η καταπίπτειν ἄφνω νεκρόν επι πολ δε αυτῶν προσδοκώντων, και θεωρούντων μηδεν ἄτοπον εις αυτὸν γιν lλε- νον μεταβαλόμενοι λεγον αυτον εἶναι θεόν.
ημῆς τρεῖς μέρας φιλοφρόνως ξένισεν. γένετο δὲ
τον πατέρα του IΠοπλίου πυρετοῖς και δυσεντερίω συνεχόμενον κατακεῖσθαι προς ν ὁ Παυλο εισελθων καὶ προσευξάμενος, πιθεις τα χεῖρας αυτ ἰάσατο αυτόν. τούτου δε γενομένου και ι λοιποὶ οι ἐν τη νήσω ἔχοντες IO σθενείας προσήρχοντο και ἐθεραπεύοντο o και πολλαῖς τιμαῖς τίμησαν μὰς, και ἀναγομένοις ἐπέθεντο τὰ προς τας χρείας. 1 vi ετ δε τρεις μηνας ἀνήχθημεν εν πλοίω παρακεχειμακότι ν τῆ νήσω, Ἀλεξανδoινω, παρασήμω Διοσκούροις. 2 και καταχθέντες ει Συρακούσας πεμείναμεν μέρας τρεις. 13 ὁθεν περιελθόντες κατηντήσαμεν εις Ρηγιον και μεταμίαν μέραν επιγενομένου νότου δευτεραῖοι λθομεν εἰς 14 ΙΠοτιόλους ο ευρόντες δελφους παρεκλήθημεν παραὐτοῖς πιμεῖναι μόρας πτά και οἴτω εις την 'Pωμην 15 λθαμεν κἀκεῖθεν οἱ δελφοὶ ἀκούσαντες τὰ περιημων λθαν εις ἀπάντησιν μῖν ἄχρι Ἀππίου Φόρου και Τριων Ταβερνων- ους δων ὁ Ιαῖλος εὐχαριστήσας τω