The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

41쪽

ἀπολυων την γυναῖκα αυτοῖ παρεκτὸς λόγου πορνείας ποιεῖ αυτην μοιχευθηναι, και O εὰν ἀπολελυμενην γαμησ9 μοιχῶται. ΙΠάλιν κούσατε τι ερρηθη τοῖς ἀρχαίοις, ου επιορ 33κησεις, αποδώσεις δὲ τω Κυρι τους ορκους σου Qγὼ 34δὲ λέγω μῖν, ὀμόσαι λως μητε ε τω οὐρανω, οτι θρόνος στιν του Θεοῖ 'ητε ν η θ, υτ υποπόδιόν θεστιν των ποδὼν αὐτοῖ μητε ει Ἱεροσόλυμα, οτι πόλις

δὲ Ῥισσὸν τούτων ε του πονηρου στίν.

τω πονηρω ἀλλ' ὁστις σε ραπίζει εις την δεξιαν σιαγόνα σου, στρέφον αυτ και η αλληW κα τω θελοντί οσοι κριθηναι και τον χιτὼν σου λαβεῖν, ἄφες αὐτω καιτο μάτιον και ὁστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον εν, παγε sμετ αυτο δυο τ αιτουντί σε δός, και τον θέλοντα aαπὸ σου δανίσασθαι, ἀποστραφ9ς.

42쪽

5 46 R. 7.

η και ἀγαθους, και βρέχει επι δικαίους και ἀδικους. εὰν γαρ ἀγαπησητε τους γαπωντας μας, τίνα μισθον ἔχετε 47 υχι και οἱ τελωνα το αυτ ποιουσιν και αν ἀσπα-σησθε τους δελφους μῖν μόνον, τί περισσον ποιεῖτε 48 οὐχι και οἱ θνικοι το αὐτὸ ποιουσιν; σεσθε υνυμεῖ τελειοι, ως ὁ Ιατὴρ μων ὁ Ουράνιος τέλειος εστιν.

προσθεν των ανθρώπων προς το θεαθηναι αυτοῖς ει δεμ γε μισθον υ εχετε παρα τω Πατρι μων τω ν τοῖς ουρανοῖς. ταν ουν ποιης ἐλεημοσύνην, μη σαλπίσης εμπροσθέν σου, σπερ ι ποκριται ποιουσιν ν ταῖς συναγωγαῖς και εν ταῖς ρύμαις, πως δοξασθῶσιν υπο των

ανθρώπων ἄμην λέγω μῖν, ἀπέχουσιν τον μισθον αυτῶν. σου δε ποιουντος λεημοσυνην, γνώτω λαριστερά σου τι ποιεῖ λδεξιά σου, οπως η σου λελεημοσύνη ν τω

κρυπτω και ὁ Πατήρ σου ὁ βλέπων ε τω κρυπτω αποδώπc σοι. Και ταν προσευχησθε, υκ σεσθε ως ο ὐποκριταί oτι φιλουσιν ν ταῖς συναγωγαῖς και εν ταῖς γωνίαις των πλατειων στῶτες προσεύχεσθαι, οπως φανῶσιν τοις

ἀνθρώποις Ἀμὴν λέγω μῖν, ἀπέχουσιν τον μισθον αἰτῶν.

σύ δε ταν προσευχθ, εἴσελθε ει το ταμεῖόν σου, και κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξα τω Πατρι σου ε τω κρυπτω και ὁ Ιατηρ σου ὁ βλέπων ε τω κρυπτω ἀπο-

δώσει σοι IIροσευχόμενοι δε, βατταλογήσητε σπερ

43쪽

οι θνικοί δοκουσιν γαρ τι ν τὶ πολυλογία αυτῶνεισακουσθησονται. μη ουν ὁμοιωθητε αυτοῖς οἶδεν γαρ ὁ Πατὴρ μων ων χρείαν εχετε προ του μας αιτη- σα αυτόν. ουτως ουν προσεύχεσθε υμεῖς Πάτερ ημων ὁ ε τοῖς ουρανοῖς, ἁγιασθητω- ονομά σου ελθάτω o βασιλεία σου γενηθητω τὸ θέλημα σου, ως εν ουρανωκα επι γης' τον ἄρτον μυων τον ἐπιούσιον δὸς μῖν Iσημcρον καὶ ἄφες ημῖν τα ὀφειληματα μων, ως 2και μεῖς ἀφηκαμεν τοῖς ὀφειλέταις μων και μηεισενέγκIς μὰς ει πειρασμόν, ἀλλα ρυσαι μὰς ἀποτου πονηρου Εαν γαρ ἀφur τοῖς ἀνθρώποις τα παρα- 4πτωματα αυτων, φησει και μῖν ὁ Ιατηρ μων ὁ Ῥάνιος cὰ δ μ' ἀφθτε τοῖς ἀνθρώποις τα παραπτω- 5ματα αυτων, ουδε ὁ Ιατηρ μων φησει τα παραπτωματα

'Oταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε οι ποκριταὶ σκυ- 6θρωποί ἀφανίζουσι γαρ τὰ πρόσωπα αυτων πως φανωσιν τοις ἀνθρωποι νηστευοντες Ἀμην λέγω μῖν, ἀπεχουσιν τον μισθὸν αυτων. ' δὲ νηστεύων ἄλειφαί 1 σου την κεφαλην καὶ το πρόσωπον σου νίψαι Gπως 18μη φανp τοις ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλα τω Πατρι σουτω ν τω κρυφαίω και ὁ Ιατηρ σου ὁ βλέπων ν τω κρυφαίω ἀποδωσει σοι. Μ η θησαυρίζετε ψμῖν θησαυρους επὶ της γης, που I9σης και βρωσις ἀφανίζει, και που κλέπται διορύσσουσιν και κλεπτουσιν θησαυρίζετε δε υμῖν θησαυρους εν ZOOυμανω, που ἴτε σης υτ βρωσις ἀφανίζει, και που

44쪽

ν κλεπται οὐ διορύσσουσιν ουδὲ κλέπτουσιν ὁπου γάρεστιν ὁ θησαυρός σου, κεῖ σται και ἡ καρδία σου. 2 2 D λυχνος του σώματος στιν ὁ φθαλμός ὰν υν ὴ οφθαλμός σου απλους, λον τὸ σῖμά σου φωτεινὸν σται 23 εα δὲ ὁ φθαλμός σου πονηρος τὶ ολον το σωμά σου

σκοτεινὸν σται ει υν τὸ φῶς τὸ ν σοι σκότος στίν, το σκοτος πόσον

et οὐδείς δυναται δυσι κυρίοις δουλευειν η γὰρ τον ναμισήσει και τον τερον γαπήσει, η ενὸς ἀνθεξεται καιτου τερου καταφρονήσει οὐ δυνασθε Θεω δουλευειν και

25 μαμωνα Διὰ τουτο λ ω μ , μὴ μεριμνατε mih r ἡμῶν τί φάγητε η τί πίητε, μηδε τω σώματι μων τιενδυσησθε οὐχ η ψυχὴ πλειόν εστιν της τροφῆς και

26 τὸ σῶμα του ενδυματος εμβλεφατε εις τὰ πετεινὰ του ουρανου, μι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εις ἀποθήκας, και ὁ Ιατὴρ μων ὁ Ουράνιος 2 7 τρεφε αυτά ου υμεῖς μαλλον διαφερετ αυτῶν τίς δε ε υμων μεριμνων δυναται προσθεῖναι επι την ἡλικίαν, αὐτου πῆχυν να και περ ενδύμ ατος τί μεριμνατε; καταμάθετε τα κρίνα του ἀγροῖ, πῶς αυξάνουσιν ου

29 κοπιωσιν οὐδὲ νήθουσιν cγω δὲ μῖν ὁτι οὐδὲ Σολομὼν εν πάση τη δόξ αυτου περιεβάλετο A εν τουτων. 3 ει δὲ τον χόρτον του ἀγροῖ σήμερον ὁντα και αἴριον εις κλίβανον βαλλόμcνοὶ ὁ Θεὸς ἴτως Ἀμφιεννυσιν, οὐ 3 πολλω μαλλον μας, λιγόπιστοι μὴ ουν μεριμνήσητε λεγοντες Τί φάγωμεν η Τί πίωμεν η Τί περι- 3 et βαλώμεθα πάντα γαρ ταυτα τὰ εθνη πιζητουσιν οιδεν γὰρ ὁ Ιατὴρ μων ὁ Ουράνιος τι χ ρήζετε τουτων

45쪽

απάντων ζητεῖτε δε πρωτον την βασιλείαν και την 33δικαιοσυν ν αυτου, καὶ ταυτα πάντα προστεθήσεται μῖν.

μη ου μεριμνήσητε εις την αυριον, η γαρ αυριον μεριμνή 34 σε εαυτῆς ἀρκετον φημέρα η κακία αυτης. Μ τὶ κρίνετε, ἴνα μη κριθητε εν ω γαρ κρίματι τὰ κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέν - μετρεῖτε μετρηθήσεται τί δε βλεπει το κάρφος το ε τω φθαλ- μω του δελφοῖ σου την δὲ ν τω σω φθαλμω δοκον οὐ κατανοεῖς πως ερεῖς τω ἀδελφω σου, Aφες εκβάλω τὸ κάρφος κ του φθαλμοῖ σου και ιδού δοκος - τω ὀφθαλμω σου υποκριτά, ἔκβαλε πρωτον ε του φθαλμοῖ σου την δοκόν, και τότε διαβλεφεις κ- βαλεῖν το κάρφος εκ ου οφθαλμοῖ του ἀδελφου σου.

μαργαρίτας μων εμπροσθεν των χοίρων, μη ποτε καταπατήσουσιν αυτοῖς - τοις ποσιν αυτῶν και στραφέντες

ρήξωσιν μας. Αιτεῖτε, και δοθήσεται μῖν ζητεῖτε, και ευρήσετε 7κρούετε, και ἀνοιγησεται μῖν πῶς γαρ ὁ αιτων λαμβάνει, και ὁ ζητων ευρισκει, και τω κρουοντι ἀνοιγησεται. η τίς ξ υμων ἄνθρωπος, ο αιτησε ὁ υιος αυτου ἄρτον, μη λίθον επιδώσει αυτως η και ἰχθυν αιτήσει μη I Ooφιν 4πιδώσει αυτω ει υν μεῖς πονηροὶ οντες Iaοιδατ δόματα γαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις μων, πόσωμἀλλον ὁ Ιατὴρ μων ὁ εν τοις υρανοῖς δώσει γαθὰ τοις αἰτουσιν αυτόν; πάντα ουν σα αν θέλητε is Ia

46쪽

ποιωσιν ὁμῖν οι ἄνθρωποι, ἴτω και μεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς obτος γάρ στιν ὁ νόμος και ι προφηται. I Eισέλθατε δια της στενης πύλης ὁτι πλατεῖα η πύλη και ευρυχωρος Qδὸς η ἀπάγουσα εις την ἀπωλειαν, και I4 πολλο εισιν ο εισερχόμενοι δι' αυτης ὁτι στενη πύλη και τεθλιμμενη φοδὸς ἀπάγουσα εις την ζωην, καιολίγο εισιν οι ευρίσκοντες αυτην. i5 Προ ετ απὸ των ψευδοπροφητων, ἴτινες ερχονται προς μὰς ε ενδύμασιν προβάτων, σωθεν δε εισιν λυκοι

I ἄρπαγες. ἀπο των καρπων αυτων πιγνώσεσθε αυτους.

μητι συλλεγουσιν απὸ ακανθων σταφυλὰς η απὸ τριβόλων I συκα οἴτως ἄν δενδρον αγαθὸν καρπους καλους ποιεῖ, το δε σαπρὸν δενδρον καρποῖ, πονηροῖς ποιεῖ 18 ου δύναται δενδρον γαθὸν καρποῖς πονηροῖς νεγκεῖν, 19 υδ δενδρον σαπρὸν καρποῖ, καλους ποιεῖν. πῆ δενδρον μη ποιοῖν καρπὸν καλὸν εκκόπτεται και ει πυρ βάλ- γ λεται ἄραγε απὸ των καρπων αὐτων πιγνωσεσθεὶ αυτους. ου πῶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κυριε, εισελευσε- ται ι την βασιλείαν των Ουρανων, ἀλλ' ὁ ποιων το θελημα 2 2 του Πατρός μου του τοις Ουρανοῖς. πολλο ερουσίν μοι ν κείν τ9 μερα Κυριε, Κύριε, ο τω σω ονόματιεπροφητεύσαμεν, κα τω σω ονόματι δαιμόνια ξεβάλομεν,2 κα τω σω ονόματι δυνάμεις πολλας ποιησαμεν καιτότε ομολογησω αὐτοῖς ὁτι υδεποτε γνων μῆς αποχωρεῖτε αὐεμολοι εργαζόμενοι την ἀνομίαν. 24 Πας ουν ὁστις ακούει μου του λογους τουτους και ποιεῖ

47쪽

αυτους, ομοιωθησεται ἀνδρι φρονίμω, στις κοδόμησεναυτου την οἰκίαν επι την πετραν και κατεβη η βρ0x 25

και ηλθον οι ποταμο και πνευσαν οἱ ανεμοι και προσεπεσαν τη ικία κείνI, και οὐκ επεσεν τεθεμελίωτο γαρ επι την πετραν Και πας ὁ ἀκουων μου του λόγους 2 6

τουτους και η ποιων αυτους μοιωθησεται ἀνδρὶ μωρω, οστις κοδόμησεν αυτου την οἰκίαν επι την αμμον και 27 κατεβ η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και πνευσαν Οιανεμοι και προσέκοφαν τ οικία κείν9, και πεσεν καιην η πτῶσις αυτης μεγάλη. Και γενετο τε τελεσεν ὁ Ἱησους τους λόγους τουτους, βεξεπλήσσοντο ι ὁχλο επι τη διδαχῆ αυτου γαρ 29 διδάσκων αυτοῖς; εξουσίαν εχων, και οὐχ ὼς οι γραμματεῖς αὐτοῦν. Καταβάντος δε αυτου ἀπο του δρους κολουθησαν αυτω ὁχλοι πολλοί. και δο λεπρος προσελθων προσεκυνει αυτ λεγων Κυριε εα θελ9ς δυνασαί με καθαρίσαι. και κτείνας την χειρα φατο αυτου λεγων Θέλω, καθ

σεαυτον δειξον τω Ῥει, και προσενεγκον το δωρον ὁ προσέταξεν Μωυσῆς, ει μαρτυριον αὐτοις. Eισελθόντος δὲ αὐτολεις Καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον και λεγων Κυριε, ὁ παις μου βεβλητα εν τλοικία παραλυτικός, δεινὼς βασα-

48쪽

νιζό μενος. λεγε αυτω, Ἐγὼ λθων θεραπευσω αυτόν. αποκριθεις δὲ ὁ κατόνταρχος φη Κύριε, ου ειμὰ ικανὸς

ιν μου πω την στεγην εἰσέλθης ἀλλα μόνον ιπε λόγω, και ἰαθησεται ὁ παις μου. και γαρ εγὼ ανθρωπος εἰμι υπο ξουσίαν, χων π εμαυτον στρατιώτας και πω

τουτω Πορευθητι, και πορευεται και ἄλλω, 'Eρχου, καιερχεται και τω δουλω, ου, Ιοίησον τουτο, και ποιει. Io ἀκουσας δὲ ὁ Ἱησους θαυμασεν, και ειπεν τοι ακολουθου-

ν, μην-ἐγω μῆν, παρ' ουδεν τοσαύτην πίστιν ν τω11 Ἱσραὴλ ευρον. ἐγω δὲ ὁ μῖν ὁτι πολλοι απὸ ανατολῶν και δυσμων ξουσιν και ἀνακλι σονται ετα 'Aβρααμ Ia και Ἱσαα και Ἱακωφεν τη βασιλεία τῶν Ουρανων οι δὲ ιοι της βασιλείας εκβληθησονται ει το σκότος τοεξώτερον κεῖ σται ὁ κλαυθμὸς και ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόν-I των. και ειπεν ὁ Ἱησους τω κατοντάρχI, Yπαγε, ςεπίστευσας γενηθητω σοι. και ἰάθη ὁ παις εν - ἄρα

14 α ελθων ὁ Ἱησους ει την οἰκίαν Πἐτρου ειδε την I πενθερα αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν καιηφατο της χειρος αυτῆς, και ἀφῆκεν αυτην ὁ πυρετός και 16 γερθη, και διηκονε αυτω. φίας δὲ γενομενης προσηνεγκαν αυτ δαιμονιζομενους πολλους και εξέβαλεν ταπνευματα λόγω, και πάντας τους κακως χοντας θεράπευ- 17 σεν πως πληρωθῆ τὸ ρηθεν δια πισα ίου του προφη- του λεγοντος, Αυτὸς τας σθενειας μων λαβεν, και τὰς νόσους βάστασεν,

49쪽

Ἱδὼν δ ὁ ησους πολλους Οχλους περ αυτὸν εκελευσεν Ι 8ἀπελθειν εις τὸ περαν και προσελθων εις γραμματευς οειπεν αὐτω Διδάσκαλε, ἄκολουθήσω σοι που εὰν ἀπερχη. και λεγει αὐτω ὁ ησους, Αἱ λωπεκες φωλεους χουσιν και τα πετεινὰ του πανοῖ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ ιὸς του

Ἀνθρωπο ου ἔχει που την κεφαλην κλίνη 'Eτερος 1 δὲ των μαθητων εἶπεν αυτω, Κύριε, πίτρεψόν μοι πρωτον ἀπελθεῖν και θάψαι τον πατερα μου δὲ ησους et λεγε αὐτω Ἀκολουθε μοι, και αφες τους νεκροῖς θάψαι

τους εαυτοῦ νεκρους.

Και εμβάντι αὐτ ει πλοιον κολού σαν ἴτω οι 23 μαθηταὶ αὐτοῖ και δο σεισμος μεγας γενετο τ 24 θαλασσn ἄστε τὸ πλοιον καλυπτεσθαι ὁπὸ τῶν κυμάτων αὐτὸς δὲ κάθευδcν και προσελθόντες γειρα αυτὸν 25λεγοντες, Κύριε, σῶσον, ἀπολλυμεθα. και λεγε αυτοῖς, et Tι δειλοι στε ὀλιγόπιστοι τότε γερθεὶς πετίμησεν τοις ἀνεμοι και I θαλάσσ5, και εγενετο γαληνη μεγάλη. οι δὲ ἄνθρωποι θαυμασαν λεγοντες Ποταπός εστιν υτος 27 ὁτι και ι ἄνεμοι και η θάλασσα αυτω ὁπακουουσιν; Και ελθόντος αὐτου ει τὸ περα εις την χωρα τῶν GΓαδαρηνῶν πήντησα αυτ δυο δαιμονιζόμενοι κ τῶν μνημείων ξερχόμενοι, χαλεποι λίαν ἄστε, ισχυειν τινὰ

παρελθεῖν διὰ της δοῖ εκείνης. και ιδού κραξα 29λεγοντες, Τι et μιν και σοι ι του Θεοῖ; 4λθcς δή προ καιροῖ βασανισαι μῶς. ην δὲ μακρὰν ἀπ αυτὼν o cλη χοίρων πολλων βοσκομενη οι δὲ δαίμονες παρ- 1εκάλουν αὐτὸν λεγοντες Εἰ εκβάλλεις μῶς, ἀπόστειλον

50쪽

3 ημα εις την ἀγελην τῶν χοίρων και εἶπεν αυτοῖς,ππάγcτε. οἱ δὲ ξελθόντες πηλθαν εις τους χοίρους' και ι ὁ ωρμησεν πασα η γέλη κατα του κρημνου εις 33 την θάλασσαν, και ἀπεθανον εν τοῖς ἴδασιν οἱ δε βόσκοντες φυγον, και απελθόντες εις την πόλιν ἀπηγγειλαν 34 πάντα, και τα των δαιμονιζομενων. και δῶ πασα πόλις ξηλθεν εις πάντησιν τωδεησοῖ, και δόντες αὐτον παρεκάλεσαν ὁπως μεταβῆ απὸ των ρίων αυτῶν. 9 Και ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπερασεν, και ηλθεν εις ea διαν πόλιν Και δο προσεφερον αυτ παραλυτικὸν επι κλίνης βεβλημενον και ιδὼν ὁ Ἱησους την πίστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω, Θάρσει, τεκνον, ἀφίενταί σου αι ὁμαρτίαι και δού τινὲς των γραμματεων εἶπαν νη εαυτοις, υτος βλασφημεῖ. και εἰδὼς δεησους τας ενθυμησεις αυτων εἶπεν 'Ινα τι ενθυμεῖσθε πονηρα ν ταις καρδίαις μων τι γαρ εστιν ευκοπώτερον ειπεῖν, Ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι νειπεῖν, 'Eγειρε και περι- πάτεις ἴνα δὲ εἰδῆτε Θ εξουσίαν χει MYιὸς του Ἀνθρωπου επι της γης ἄφιεναι αμαρτίας τότε λεγε τω παραλυτικω), Eγειρε αρον σου την κλίνην και παγε t τον οικόν σου. και γερθεις ἀπηλθεν εις τον οἶκον αυτου.

ιδόντc δὲ α οχλοι φοβηθησαν, και ἐδόξασαν τὸν Θεον τὸν δόντα ξουσίαν τοιαύτθν τοις ἀνθρώποις. Και παράγων ὁ Ἱησους κεῖθεν εἶδεν ανθρωπον καθη-

μενον επι το τελώνιον, Μαθθαῖον λεγόμενον, και λεγει αὐτω Ἀκολουθει μοι. και ἀναστας κολουθησεν αυτω.