The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

61쪽

εστίν, και ὁ η συνάγων με μου σκορπίζει Δια Iτουτο ἐγω μῖν, ἀσα μαρτία και βλασφημία ἀφεθη- σεται τοι ἀνθρώποις η δὲ του Πνεύματος βλασφημία ob ἀφεθησεται και ὁ εὰν εἴπη λόγον κατα του ιου et του Ἀνθρώπου, ἀφεθησεται αὐτω. ος δ' ἄν ἔπη κατὰ του

καλον και τον καρπον αυτου καλόν, ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρόν ε γαρ του καρ

που το δενδρον γινώσκεται γεννηματα εχιδνῶν, πως 34

δυνασθε γαθα λαλειν πονηροι ὁντες ε γαρ του περισσεύματος της καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ Q αγαθος αν 33θρωπος κ του γαθου θησαυρο εκβάλλει γαθά καί πονηρος ἄνθρωπος Ἐκ του πονηροῖ θησαυρο εκβαλλcι

σουσιν ἄνθρωποι, ἀποδώσουσιν περι αυτου λόγον νημερα κρίσεως ia γαρ των λόγων σου δικαιωθησθ, 37

και εκ των λόγων σου καταδικασθησ9.

Τότε ἀπεκρίθησαν αὐτω τινὲς των γραμματεων και 38 Φαρισαίων λεγοντες Διδάσκαλε, θελομεν απὸ σου σημεῖον ἰδcῖν. ὁ δὲ ἀποκοιθεις ειπεν αὐτοις Γενεὰ πονηρὰ και 39 μοιχαλὶς σημεῖον Ἀπιζητεῖ και σημεῖον οὐ δοθησεται αυτῆ, ει μη το σημεῖον Ιων του προφητου σπερ γαρ η Ἱωνα εν τη κοιλία του κήτους τρεῖς μερας καιτρεις νύκτας, ουτως σται ὁ ιὸς του Ανθρώπου καρδία της γης τρεῖς μερας και τρεῖς νυκτας ἄνδρες 1 Νινευειται ἀναστή νται ν τ κρίσει μετὰ της γενεὰς

ταύτης και κατακρινουσιν αυτήν τι μετενόησαν εις το

62쪽

12 42-13 3.

4 κηρυγμα ωνὰ, και δο πλεῖ δεων γωδε βασίλισσα νότου ἐγερθησεται ν τη κρίσει μετὰ της γενεὰς ταυτης και κατακρινε αυτην ὁτιῆλθεν των περάτων της γης ἀκοῖσαι θ σοφίαν :ολομωνος, και δο πλεῖον Σολο- 43 μοῦνος ωδε. 'Oταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῖμα ξέλθη α του ἀνθρωπου, διέρχεται δι' ἀνυδρων τόπων ζητουν ἀνά- 44 παυσιν, και οὐχ ευρίσκει τότε λέγει, ις τον οἶκόν μου πιστρέφω ὁθεν ξῆλθον και ἐλθὸν ευρίσκει σχολά-

45 ζοντα σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ' εαυτολεπτὰ ἔτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτου, και εἰσελθόντα κατοικεῖ κεῖ και γίνεται τὰ σχατα του ἀνθρωπου κείνου χείρονα των πρωτων. οἴτως ἔσται και I γενεα ταύτ9 τὴ πονηρα.

46 Eτι αυτο λαλοῖντο τοῖς ὀχλοις, δοὐ Ῥητηρ και ἀαδελφοι αυτοῖ ἱστηκεισαν ἔξω ζητοῖντες αὐτω λαλησαι. 47 εἶπεν δε τις αυτω, ἰδού Ῥητηρ σου και ι ἀδελφοι σου 48 ἔξω στηκασιν ζητοῖντός - λαλησα. ὁ δὲἈποκριθεις εἶπεν λέγοντι αὐτω Τις εστιν η μητηρ μου, και τίνεS49 εισιν οι δελφοι μου; και κτείνας την χεῖρα αυτοῖεπι τους μαθητὰς αυτο εἶπεν, δού- μητηρ μου και οἱ 3 αδελφοι μου ὁστις γαρ αν ποιησ τὸ θέλημα του Πατρός μου του εν οὐρανοῖς, αυτός μου δελφὸς καιαδελφὴ και μητηρ στίν.

θητο παρὰ την θάλασσαν και συνηχθησαν προς αυτὸνοχλοι πολλοι, ἄστ αυτὸν εἰς πλοῖον εμβάντα καθησθαι και - ὁ ὁχλος ἐπι τον αιγιαλὸν εἱστηκει και λάλη-

63쪽

σεν αυτοῖς πολλὰ εὐπαραβολαῖς λεγων, δου ξηλθεν oσπείρων του σπείρειν. και ν τω σπείρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την ὁδον και ηλθον τα πετεινὰ και κατε-

φαγεν αυτά. ἄλλα δ επεσε επὶ τα πετρώδη ὁπου υκ εἶχεν γην πολλην και ευθέως ξανετειλεν δια τὸ μὴ χειν

βάθος γης, ηλίου δὲ ἀνατειλαντος καυματίσθη, και διὰ το μη χει ρίζαν ξηράνθη αλλα δὲ πcoc ἐπὶ

τὰς ἀκανθας και ἀνεβησαν αἱ ἄκανθαι ,αι ἀπεπνιξαναυτά. αλλα δὲ πεσεν επι την γην την καλην, και εδιδου καρπόν, ο μεν κατόν, δὲ ξήκοντα, ο δὲ τριάκοντα. ὁ ἔχων ωτα ἀκουετω. Και προσελθοντες οἱ μιαθηταὶ εἶπαν αυτω Δt τι εν Ιοπαραβολαῖς Ἀαλεῖς αυτοῖς; ὁ δὲ Ἀποκριθεὶς c,c 11 αὐτοῖς 'Oτ υμῖν δέδοται γνῶναι τα μυστηρια της βασιλείας των ουρανων, κείνοις δὲ υ δέδοται oστις γαρ ἔχει, et δοθησεται αυτ και περισσευθησεται οστις δὲ υ εχει, και ο εχει ἀρθησεται α αυτου διὰ τουτο εν παρα- 13 βολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, οτι βλεποντες υ βλεπουσιν και ἀκούοντες ου ἀκούουσιν ουδὲ συνίουσιν και ἀναπλη- 14

ρομαι αὐτοῖς η προφητεία σαίου λεγουσα Ἀκοpακουσετε και Ου μη συνητε, και βλεποντες βλεφετε και υ

μη δητε παχυνθη γαρ η καρδία του λαου τούτου, 5

και τοις σι βαρεως κουσαν, και τους φθαλμους αυτωνεκάμμυσαν μη ποτε ἴδωσιν τοι ὀφθαλμοῖς και τοῖς σινἀκούσωσιν και I καρδι συνῶσιν και επιστρεφωσιν, καιέάσομαι αὐτούς. υμῶν δὲ μακάριοι οι φθαλμοι τι 16 βλεπουσιν, και τα τα υμὼν Γοτι ἀκούουσιν ἀμην γαρ a

64쪽

13. I 8-29.

λεγ υμῖν τι πολλοὶ προφηται και δίκαιοι πεθυμησανιδεῖν α βλεπετε και υ ειδαν, και κοῖσα α ἀκουετε και

18 Nμεις ον ἀκουσατε την παραβολην του σπείροντος. I παντος ἀκουοντος το λόγον της βασιλείας και η συνιέν- τος ερχεται ὁ πονηρος και αρπάζει τὸ σπαρμενον - τηκαρδία αυτου υτός εστιν ὁ παρὰ την ὁδὸν σπαρείς. 3 ὁ δ επὶ τ πετρώδη παρείς, ουτός εστιν ὁ τον λόγον et ἀκουων και ευθυς μετὰ χαρας λαμβάνων αυτόν ουκεχε δε ρίζα εν αυτω, ἀλλα πρόσκαιρος εστιν, γενομενης δ θλίψεως η διωγμοῖ δια τον λόγον ευθυς σκανδαλίζεται. 2 ὁ δε ι τας ἀκάνθας σπαρείς, ουτός εστιν ὁ τον λόγον

ἀκουων, και η μεριμνα του αιωνος και η απάτη του πλου-

23 του συνπνίγει τον λόγον, και καρπος γίνεται. ὁ δεεπι την καλην γην παρείς, ουτός εστιν ὁ τον λόγον ἀκουων και συνιείς o δη καρποφορεῖ, και ποιε ὁ μενεκατόν, ο δε ξήκοντα, ο δε τριάκοντα. 24 Αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοῖς λεγων, μοιώθηη βασιλεία των πανων ἀνθρώπω σπείραντι καλὸν σπερμαὶ ε τω ἀγρω- ου ε δε τω καθευδει τους ἀνθρώπους ηλθεν αυτου ὁ χθρὸς και επεσπειρεν ζιζάνια ἀνὰ μεσον, του σίτου, και ἀπηλθεν Gτε δε βλάστησεν ὁ χόρτος 2 7 και καρπὸν ποίησεν, τότε εφάνη και τα ζιζάνια προσ-cλθόντες δε οι δουλοι του οἰκοδεσπότου εἶπον αυτω, Κύριε, ο ι καλὸν σπερμα σπειρας εν - σω ἀγρως

ἄνθρωπος τουτο ποίησεν Ἀ δε δουλοι αυτ λεγουσιν,

2 Θελεις ουν ἀπελθόντες συλλεξωμεν αυτά, ὁ δὲ φησίν,

65쪽

Ου μ ποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια κριζώσητε μααυτοῖς τον σῖτον. ἄφετε συναυξάνεσθαι αμφότερα εως οτου θερισμου και εν καιρω του θερισμου ρῶ τοις θερισταῖς Συλλέξατε πρωτον τα ζιζάνια, και δήσατε αυτὰ εις δέσμας προς το κατακαυσα αυτά τον δὲ σῖτον συναγάγετε εις την ἀποθηκην μου. Αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοῖς λέγων, μοια Ιεστιν η βασιλεία των γανων κόκκω σινάπεως, ν λαβων ἄνθρωπος σπειρεν εν ω ἀγρω- ου' ο μικρότερον 32μεν εστιν πάντων των σπερμάτων, ὁταν δε αυξηθῖ μεῖζον των λαχάνων στi καὶ γίνεται δένδρον, στε ελθεῖν τὰ

Αλλην παραβολην λάλησεν αυτοῖς, μοὶ στιν η 33 βασιλεία των Ουρανων ζυμθ ην λαβουσα γυνη νεκρυφενεις ἀλευρου σάτα τρία εως ὁ ζυμώθη ὁλον. Ταυτα πάντα λάλησεν ὁ ηπους εν παραβολαῖς τοῖς η ὀχλοις, καὶ χωρις παραβολης ουδὲ ελάλει αυτοῖς Gπως 33 πληρωθη το ρηθεν διὰ του προφήτου λεγοντος Ἀνοίξω ν παραβολαῖς το στόμα μου ερεύθομαι κεκρυμμεν απὸ

καταβολης.

Τότε ἀφcὶς τους ὀχλους ηλθεν εις την οἰκίαν και προσ- 36α αυτ οι μαθητα αυτου λεγοντες, Διασάφησον μῖν την παραβολην των ζιζανίων του ἀγρου ὁ δὲ ἀποκρι- 37θεὶς εἶπεν D σπείρων τὸ καλὸν σπερμα εστὶν ὁ ιὸς του 'Ανθρώπου ὁ δ ἀγρος στιν ὁ κόσμος τὸ δὲ καλὸν 38 σπερμα ουτοί εἰσιν οι ιοι της βασιλείας τὰ δὲ ζ ζάνιά

66쪽

39 εισιν οι ιοι του πονηροῖ ὁ δε εχθρος ὁ σπείρας αυτάεστιν ὁ διάβολος ὁ δε θερισμὸς συντελεια αιῶνος εστιν 4 οι δὲ θεριστα αγγελοι εισιν. σπερ υ συλλέγεται

τα ζιζάνια και πυρὶ κατακαίεται, υτως σται ν τ συντε 4 λεια τολαιῶνος. ἀποστελεῖ o ιος του 'Aνθρώπου τους ἀγγελους αυτου, και συλλεξουσιν της βασιλείας αυτου πάντα τα σκάνδαλα και τους ποιουντας την ἀνομίαν, 42 κα βαλουσιν αυτους ει την κάμινον του πυρός κε εσται

43 ὁ κλαυθμὸς και ὁ βρυγμὸς των οδόντων. τότε οι δίκαιοιεκλάμψουσιν ως ὁ λιος εν τη βασιλεία του Πατρὸς αυτῶν. ὁ χωνῖτα ἀκουεTω. 44 μοία στὶ η βασιλεια των ουρανῶν θησαυρω κεκρυμ- μενω ν τω ἀγρω ον ευρων ἄνθρωπος κρυφεν, και ἀπὸ της χαρας αυτου πάγει και πωλεῖ πάντα ὁσα ἔχει, και αγοράζει τον ἀγρὸν κεῖνον.

43 Πάλιν ὁμοία στιν η βασιλεία - ουρανῶν ἀνθρώπω46 εμπόρω ζητουντι καλου μαργαρίτας ευρων δε να

πολυτιμον μαργαρίτην ἀπελθων πεπρακεν πάντα σαεδε και ηγόρασεν αυτόν. Πάλιν ὁμοία στιν η βασιλεία των ουρανῶν σαγήνγὶ βληθείσ9 εις την θάλασσαν και εὐπαντὸς γενους συναγα- 48 ουσ9 ηνήτε πληρωθη ἀναβιβάσαντες επὶ τον αιγιαλὸν και καθίσαντες συνελεξαν τα καλὰ εις ἄγγη, τὰ δὲ 49 σαπρὰ ξω βαλον ουτως σται ν 9 συντελεια τουαιῶνος εξελευσονται ἄγγελοι, και ἀφοριουσιν τοῖς

θ ο πονηρους εὐμεσο των δικαίων, και βαλουσιν αυτους

ει την κάμινον του πυρός εκεῖ σται ὁ κλαυθμὸς και ὁ βρυγμὸς τὴν δόντων.

67쪽

Συνηκατε ταυτα πάντα λεγουσιν αἰτῶ, Ναι o δὲ 3 I, et εἶπεν αὐτοῖς Δια τουτο α γραμματεῖς μαθητευθεὶς τῆ βασιλεια των Ουρανων μοιός εστιν ἀνθρώπω οικοδεσπότI, ὁστις iaκβάλλει εὐ τον θησαυροὶ αὐτου καινα καιπαλαιά. Και γενετο ὁτε τελεσεν οδεησοῖς τὰς παραβολὰς ταυ 53τας μετηρεν κεῖθεν και ελθων εις την πατρίδα αυτου 54εδιδασκεν αυτοῖς ν τῆ συναγωγ9 αυτων, στε εκπλησσεσθαι--ους και ἐγειν, ΙΠόθεν τούτω η σοφία αἴτη και αἱ δυνάμεις. ου οἶτος εστιν ὁ του τεκτονος υιός ου 55 μητηρ υτοῖ λεγεται Μαριάμ, και ι Ἀδελφοι αυτοῖἹάκωβος και ωση και Σίμων και 'Ιουδας και α 56 ἀδελφα αυτου οὐχ πασαι προς μὰ εισίν πόθεν οἶν τούτω ταῖτα πάντα; και σκανδαλίζοντο ν αὐτω. 57 δὲ ησοῖς εἶπεν αὐτοῖς, ου εστιν προφητης ἄτιμος ει ηεν ὐπατρίδι και ν τῖοικία αυτοῖ Και υκ ποίησc 58cκει δυνάμεις πολλὰς δια την ἀπιστία αυτων. Ἐν κείνω τω καtρω κουσεν 'ΕΙρωδης ὁ τετράρχης την 14 ἀκοην ησοῖ, και ειπεν τοῖς παισιν αυτοῖ, υτος εστιν 2Ἱωάννης ὁ Βαπτιστής αυτὸς γερθη απὸ των νεκρων, καιδια τοῖτο αἱ δυνάμεις νεργοῖσιν αὐτω. D γὰρ Mρωδης κρατησας το Ἱωάννην δησεν και εὐφυλακηἀπcθcτο δια ρωδιάδα την γυναῖκα Φιλίππου του δελφου αυτου ελεγεν γὰρ ὁ ωάννης αὐτω, υκ sεστίν

τον χλον, τι es προφητην αυτὸν εἶχον γενεσίοις δε γενομενοι του ρωδου ἄρχησατο η θυγάτηρ της ρω-

68쪽

διάδος ν τω μεσω και ρεσεν ω ρωδὴ oθεν cy ορκου μολόγησεν υττὶ δουναια αν αἰτήσηται. ἡ δὲ προβιβασθεῖσα πο τῆς μητρος αυτῆς Δός μοι, φησίν,οῦδε πι πίνακι την κεφαλὴν ωάννου του απτιστοῖ. και λυπηθεὶς ὁ βασιλεύς, δια τους ορκους και τους συνανα-

Ι κειμένους κελευσεν ο ναι και πεμφας ἀπεκεφάλι- II σε Ἱωάννην εν τη φυλακὴ καιήνεχθη ἡ κεφαλη αυτοῖεπὶ πίνακι και δόθη τω κορασίω και νεγκεν τολμητρὶ Ia um ς. Και προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αυτοῖ ραν τὸ πτωμα, και ἔθαψαν αυτόν καὶ λθοντες πήγγειλαν τω

13 Ἀκουσας δὲ ὁ Ἱησοῖς ἀνεχωρησεν κεῖθεν εὐπλοί εἰς

ερημον τόπον κατ διαν και ἀκουσαι τε οἱ οχλοι κολού- 14 θησαν αυτ πεζὴ ἀπο των πόλεων. και ξελθω ειδεν πολυλοχλον, και σπλαγχνίσθη εὐαυτοῖς, και θεράπευ- 15 σε τους ἀρρωστους αυτων. 'Oφίας δὲ γενομενης προσῆλθαν αυτ οι μαθητο λεγοντες. Ερημος στιν ὁ τόπος, και ἡ ἄρα δη παρῆλθεν ἀπόλυσον τους χλους, ἴνα απελθόντες ει τας κώμας ἀγοράσωσιν αυτοῖς βρώματα. 16 ὁ δὲ ησοῖς εἶπεν αυτοῖς, οὐ χρείαν χουσιν ἀπελθεῖν I δοτε αὐτοις υμεῖς φαγειν. οἱ δὲ λεγουσιν αυτω, υκ I 8 χομεν δε εἰ μὴ πεντε αρτους και υ ἰχθύας. ὁ δὲ

19 ειπεν, Φερετ μοι δε αυτους. και κελεύσας τους Οχλους ἀνακλι ναι επὶ του χόρτου, λαβων του πεντε του και τους δυο ἰχθύας, ἀναβλεφας εἰς τον πανονευλόγησεν, και κλάσας εδωκεν τοῖς μαθηταῖς τους πτους,

69쪽

o δὲ μαθηταὶ τοις χλοις. και έφαγον πάντες και 2 εχορτάσθησαν και ραν τὸ περισσεῖον των κλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρcις οἱ δὲ σθίοντες ησαν ανδρες Ιοῦσε πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν και παιδιων. Και ευθέως νάγκασεν του μαθητὰς εμβηνα ει το 2 2πλοιον και προάγειν α δ ει τὸ πέραν, ως ου ἀπολυσητους ὀχλους. και ἀπολύσας τους χλους ἀνέβη εις τὸ 23ορος κατ ιδια προσευξασθαι ὀψίας δε γενομένης μόνος ην κεῖ o δὲ πλοιον δη μεσον της θαλάσσης V, 4βασανιζόμενον υπὸ των κυμάτων, ν ου Ἀναντιος ὁ

ἄνεμος Tετάρτ δὲ φυλακ της νυκτὸς ῆλθεν πρὸς 25

αυτους περιπατων πι την θάλασσαν. o δὲ μαθηραὶ ad ιδόντες αυτον επι της θαλάσσης ,εριπατοῖντα ταράχθησαν λεγοντες ὁτι Φάντασμά εστιν και απὸ του φόβου

ὁ Πετρος εἶπεν Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με ελθεῖν πρός σε πι τα δατα. ὁ δὲ ειπεν Ἐλθε. και καταβὰς 29 απὸ του πλοίου ΙΠέτρος περιεπάτησεν πι τα ἴδατα, ελθεῖν

πρὸς τυνδεησουν. βλέπων δὲ τον ἄνεμον φοβηθη, και oἀρξάμενος καταποντίζεσθαι κραξεν λέγων Κύριε, σωσόν μή cυθέως δὲ ὁ Ἱησοῖς κτείνας την χειρα πελάβετο I

αὐτοῖ, και λεγει αὐτω, λιγόπιστε, ις τι εδιοπασας; και ἀναβάντων αυτων εις τὸ πλοιον κόπασεν ὁ ἄνεμος 32

70쪽

33 οἱ δὲ ν τω πλοι προσεκυνησα αυτ λεγοντες, Αληθως Ocoi; ιδ ει. 34 α διαπεράσαντες ηλθον επι την γην εις Γεννησαρετ.35-επιγνόντες αυτον οι ανδρες τοῖ τόπου ἐκείνου απεστειλαν εις λην τὴν περίχωρον κείνην, και προσήνεγκαν 36 αἴτω πάντας τους κακως εχοντας και παρεκάλουναυτὸν ἴνα μόνον ἄφωνται του κρασπέδου τοῖ ἱματίου αυτου και ὁσοι φαντο διεσώθησαν. 15 Τότε προσερχοντα τω ησοῖ ἀπὸ Ἱεροσολυμων Φαρι- σαῖοι και γραμματεῖς λεγοντες, Δια τι οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσιν την παράδοσιν των πρεσβυτερων ο γαρ νιπτονται τὰς χεῖρας ταν αρτον σθίωσιν Q δὲἈποκριθεις ειπεν αὐτοῖς Δια τι και μεῖς παραβαίνετε την

Θεὸς ειπεν Τίμ. τον πατερα και την μητερα και κα-

κολογῶν πατερ η μητερα θανάτω τελευτάτω υμεῖς δὲ λεγετε, ο αν εἴπη τω πατρι η γ μητρί Δῶρον λεαν ἐξ μοῖ φεληθη οὐ μη τιμησε τον πατερ αυτοῖ' και κυρώσατε τον λόγον τοῖ Θεοῖ δια την παράδοσιν 7 μων. ποκριταί, καλως προφητευσεν περι υμων Ἐπαί ας λεγων λαὸς ουτος τοῖς χείλεσίν με τιμα,

η δὲ καρδία αυτῶν πόρρω πεχε απ εμοῖ μάτην δε

σεβονται με διδάσκοντες διδασκαλίας στάλματα ἀνθρώ- Io πων. Και προσκαλεσαμενος τον χλον εἶπεν αυτοῖς, II Ἀκουετε και συνισε οντ εισερχόμενον ει το στόμα κοινοῖ τον ανθρωπον ἀλλα ὁ εκπορευόμενον εὐτοῖ στό-