Rhetorica et Poetica

51쪽

γνεσθαι φαντασίαν ἀκά- τι τοιουτος οῖος ὁ σπουδαῖος, κοὐ μαλλον τἀν φῶσιν ους οἴεται ἀληθευειν τολοι δ'οι ἐγγυς μαλλον των πορρω, καὶ οι συνηθεις καὶ ε πολλτα των ἄπωθεν. καὶ ο οντες των μελλοντων, καὶ οι φρονιμοι ἀφρόνων, καὶ πολλοὶ Mγων μαλλον γαρ εικος ἀληθευειν του εἰρημενους των μαντίων επε - τις πο- καταφρονεῖ, σπερ παιδιων η θηρίων, δεν μέ ι της ν

των τιμης η της δόξης αὐτης γε της δάξης χάριν, ἀλλ' εἴπερ, δι αλλο τι καὶ ο φίλος - δέων το τε γαρ Φιλεῖν δυ ὐδεὶς - φίλοινος μη χαίρων οἴνω καὶ το is φιλεῖσθαι δυ' φαντασία γαρ καὶ ενταυθα τοῦ πάρχειναμ αγαθον ιναι, ου παντες επιθυμουσγν οι αἰσθανόμενοι 'το δ φί ῖσθαι ἀγαπασθαί εςιν αυτον si αυτόν. καὶ τοθαυμ εσθαι ηδ δι αὐτο τ τιμασθαι καὶ τ κολακευε- σθαι καὶ ο κόλαξ δυ' φαινόμενος γαρ αυμα ς καὶ re φαινόμενος φίλος ο κόλαξ εον καὶ το αὐτα πράττειν πολλακις λ' ο γαρ ἀνηθες ηδ ην. καὶ το μεταβάλλειν δυ' ει φυσιν γαρ γίγνεται μεταβάλλειν το γαρ αὐτὸ ἀεὶ περβολην ποιεῖ της καλ- σης ξεως ο ν δη- ται ' μεταβολη παντων γλυκυ. δια τουτο καὶ τα δια Nχρόνου ηδε ες καὶ ἀνθρωποι καὶ πράγματα μεταβοληγα - του παρόντος σπίν - δε καὶ σπάνιον το διαχρόνου. καὶ το μανθάνειν καὶ το θαυμάζειν ω ω επὶ

τ πολυ σχεν γαρ τω θαυμαζειν το πιθυμε μαθεῖν ἐῶν, σπε το θαυμαςον πιθυμητόν, ε δε τω μανθάνειν uεις υ κατα φυσιν καθρασθαι. καὶ το ευ ποιεῖν καὶ τοευ πάσχειν των δε- το μεν γαρ ευ πάσχειν τυ - νειν ςὶν ων πιθυμουm, 'το δε ε ποιῶν χειν καὶ περ χεον, ων ἀμφοτέρων φάνται. δια δε το Κ ἀνἀ τοευποιητικον, καὶ το πανορθουν δ τοῖ ἀνθρωποι ες τοῦ Μ πλησίον, καὶ το α ελλιπη πιτε δ ἐπεὶ δεηο μανθώνειν τε δ καὶ το θαυμάζειν, καὶ τὰ τοιάδε ἀνάγκη

52쪽

γλυκίων μέλιτος καταλειβομενοιο ' οὐθεὶς γὰρ ργίζεταιτω δυνατω φαινομενω τιμωρίας τυχεῖν, οὐδε τοῖς πολυύπερ αὐτους τη δυνάμει η - οργίζονται νῆττον καὶ σταις πλεραις πιθυμιαις ἀκολουθεῖ τις δονη η γαρ με - μνημένοι ς τυχον η εὐίοντες ως τευξονται χαίρουσί τινα δονην, οῖον οἴ- εν τοῖς πυρετοῖς χόμενοι ται δώψαις καὶ μεμνημένοι - πιον - ελπίζοντες πιεῖσθαι χαίρουσιν, καὶ οι ρωντες καὶ διαλεγόμενοι καὶ γραφοντες καὶ ποῶντές τι ἀεὶ περὶ του ρωμένου χαίρουσι εν απασε 1ογοι τοῖς τοιώτοις μεμνημένοι οῖον αἰσθάνεσθαι ἁνται τουερωμένου. καὶ ων δε του ρωτος αυτ γίγνεται πασιν,οτα μη μονον παρόντος χαίρωσι αλλὰ καὶ απόντος μεμνημένοι ερωσιν διο καὶ ταν λυπηρος γενηται τω μηπαρεῖναι, καὶ ε τοῖς πενθεσι καὶ θρηνοις εγγίνεταί τις ει ηδο ' η με γαρ λυπη επὶ τήμη πάρχειν, δονη- στω μεμνησθαι καὶ ραν πως κεῖνον, καὶ α πραττε, καιοῖος ν δ καὶ Kτ'εικότως εἴρηται, 'ως φάτο, τοῖσι δεπασιν φ' μερον ρσε γόοιο.' καὶ το τιμωρεῖ αι δυ' γαρ το μη τυγχάνειν λυπηρόν, το τυγχάνειν δυ' χιυδ οργίζόμενοι λυπουνται ἀνυπερβλητως ' τιμωρουμενοι, ελπιζοντες δε χαίρουσιν. καὶ το νικα ηλ, ου μόνον τοῖς φιλονίκοις ἀλλὰ πῆσιν φαντασία γαρ περον γίγνωται, ου πάντες εχουσιν ἐπιθυμίαν η ρεμα η μαλλον ἡπεὶ δε το νικα ηλ, Ἀνάγκη καὶ τὰς παιδιὰς δείας δαιώ τὰς μαχητικὰς καὶ τὰς εριςικάς πολλάκις γαρ εν --ταις γίγνεται το νικαν καὶ ἀπαγαλίσεις καὶ σφαιρίσεις καὶ κυβείας καὶ πεττείας. καὶ περὶ τὰς σπουδασμένας δε παιδιὰς μοίως αἱ μεν γὰρ δειαι γίγνονται, αν- τις συνηθης μ δ ευως ηδειαι, έοῦν κυνηγια καὶ πασα ει-Mρευτικη' που γὰρ μιλλα, πταυθα καὶ νίκη στίν. διακαὶ, δικανικη καὶ Ἀριστα ηδεια τοῖς ειθισμενοι και

δυναμποις. καὶ τιμη καὶ ευδοξία των δρων διὰ το ς

53쪽

γνεσει φαντασίαν κάτω τι τοιουτος οῖος ο σπουδαῖος, καὶ μαλλον τἀν φωσιν ους ιεται ἄληθευειν. τοῶτοι δ'οι προς μαλλον των πορρω, καὶ οι συνηλις καὶ ε πολ-- των ἄπωθεν. καὶ οἱ οντες των μελλόντων, καὶ οι φρονι μοι ἀφρόνων, καὶ πολλοὶ λέγων ' μαλλον γαρ εικος α θευειν τοῦ ειρημένους των μαντιων επε - τις πο- καταφρονεῖ, σπερ παιδι- η θηρίων, δεν μέλπι της --

των τιμης η της δόξης αὐτης γε της δοξης χάριν, ἀλλ' εἴπερ, ἱ ἄλλο τι καὶ ο φίλος των δέων τό τε γαρ φιλεῖν λ ἡ ὶς - φιλοινος μη χαίρων οἴνω καὶ το 10

φιλεῖσθαι δυ' φαντασία - και ενταυθα τοῦ πάρχειν ἀμ-αγαθον εἶναι, οῦ πάντες επιθυμῶσιν οἱ αισθανόμενοι το δε φιλεῖσθαι ἀγαπασθαί εςιν αὐτον δι' αὐτόν. καὶ το θαυμαζεσθαι ηδ δι' αὐτο τ τιμασθαι καὶ τ κολακευε-

σθαι καὶ ο κόλαξ δυ φαινόμενος γαρ θαυμα ς καὶ is φαινόμενος φίλος ο κόλαξ ειν καὶ το ταὐτὰ πράττειν

πολλάκις λ' ο γαρ συνηθες Κῶν καὶ το μεταβάλλειν δυ' ει φυσιν γαρ γίγνεται μεταβάλλειν το γαρ αὐτο ἀεὶ περβολην ποιεῖ της καθε σης ξεως ο ν δ εται ' μεταβολη πάντων γλυκυ.' δια τουτο καὶ τὰ δια ad χρόνου ηδε ες καὶ ἀνθρωποι καὶ πράγματα μεταβοληγα - του παρόντος oiv, αμα δε καὶ σπάνιον το διαχρόνου. καὶ το μανθάνειν καὶ το θαυμίζειν λ ω επὶ

το πολυ e με γαρ τω θαυμαχει το πιθυμεῖν μαθεῖνεῶν, σπε το θαυμαςον πιθυμητόν, ε δε τω μανθανειν uεις - κατὰ φυσιν καθρασθαι. καὶ το ευ ποιεῖν καὶ τὸ ε πω ειν των δέων το μεν γαρ ευ πάσχειν τυ χώνειν H ων πιθυμου , το δε ε ποιεῖν χειν καὶ περ χειν - αμφοτέρων φώνται δι δε το δ εινα τοεὐποιητικον, καὶ το πανορεοῦν δὐ τοῖο ἀνθρωποι ες τοῦ 3οπλησίον, καὶ το τ ελλιπη πιτελεῖν. πε δε το μανθώνειν τε δ καὶ τὸ θαυμαζειν, καὶ τὰ τοιάδε ἀνάγκη

54쪽

νον. η, καν η μη δ αυτ το μεμιμημενον ου - σώτήτω χαιρει, ἄλλα συλλογισμός ε ν τι - ἐκεινο, a s μανθάνειν τι συμβαίνει. καὶ α περιπετειαι καὶ τ παφα μικρον σώζεσθαι - των κινδύνων πάντα γὰρ θα--ἀταυτα καὶ επὰ το κατα φυσιν ἡδύ, τα συγγενῆ δε καταφυσιν ἀλληλοις πω, πάντα τα συγγή και μοι ἡδεαώς επὶ το πολυ, οῖον ἀνθρωπος ἀνθρωπω καὶ ἶππος ωω1 καὶ - νέω οθεν καὶ αἱ παροιμια ειρηνται, - ημηλικα τέ πει, καὶἰς αἰεὶ το ομοῖον, καὶ πνω δε θῆρ εω καὶ ἀεὶ κολοιος παρὰ κολοιόν, καὶ ἴσα ἀλλα τοιαυταεπε δε το μοιον καὶ το συγγενες ηδ εαυτω απαν, μά-

λις α δ αυτος προ εαυτον --ος το πεπονθεν, ανατ

1s πάντας φιλαυτους εἶναι χἄλλον ἡ πιον πέπα γαρτα τοιαύτα πάρχει προ αυτοὶ μάλιςα επε δε φιλαυτοι πάντες, καὶ τα - , ἀναγκη Mα-ναι ποῦσιν, οῖον

ἔργα κω λόγους διο καὶ φιλοκόλακες ως επὶ το πολῖκα φιλερας και φιλότιμοι καὶ φιλότεκνοι αυτῶν γαρ et ἔργα τα -- καὶ - ελλιπῆ -πλεῖν δύ' αυτων γαρεργον ὴλ γίγνεται. καὶ επε το ἄρχειν διστον, καὶ τοσοφον δοκεῖν εἶναι-δύ' ἀρχικον γὰρ το φρονειν, ἔς δ' ἡ σοφία πολλων καὶ θαυμαςων επις η. ετ επὰ φιλοτιμοι Δύς επὶ το πολύ, ανάγκη καὶ το επιτιμῶν τοῖς - ειλας ηδ εἶναι καὶ το 4 βέλτιστος δοκε εῖναι αυτος αυτοῦ, πταυθα διατριβειν, σπερ και Eυριπιδης φησὶ κἀπὶ τοὐτ' πάγεται, νέμων --ης μέρας λεχον μερος, ναυσος αυτ τυγχάνει βέλτι ς ων Ἀμοίως δε καὶ ἐπεὶ vi παιδα των δέων και ποῦσα ἄνεσις, καὶ ε γέλως των ω δε- ἀνάγκη καὶ - γελasta δέα εἶναι, καὶ ἀνθρωπους

καὶ λόγους καὶ εργα λωρις - περὶ γελοίων -- π

55쪽

- - τίνας, λέγωμεν νυν αυτοὶ μὲν ουν ἔ- οἴωνται δυνατον εἶναι το πραγμα πραχθηναι καὶ μυτεῖς δυνατόν, - - λαθε πραξαντες, η μ ν λαθόντες - δουναι δίκην, δουναι tu is ἀλλ' - - τη Oμίαν - του κέρδους

-ντων τῶν λόγων , αυτοὶ δ' οἴονται λνατοὶ εἶ α μαι- mἀζημιοι αδκε ω ειπε δυνάμενοι καὶ οι πρακτικοὶ καὶ

olim Ἀωασ θαι, εἰ δὲ - κἄν πάρχωσιν ἀμοῖς τοιουτοιμοι νύ ρε- η κοινωνοί λα γαρ ταύτα δίνανται καὶ is πράττειν καὶ λανθάνειν καὶ, δουναι δίκην. καὶ εὐ ς

ι ωσι τοῖς δικουμένοις τοι κριταῖς οι με γαρ φίλοι

ἀφυλακτοί τε προς το ἀδικεῖσθαι καὶ προσκαταλλάττονται πρὶν πεξελθεῖν, οι δε κριταὶ χαρίζονται οῖς ἄν φίλοι Im, καὶ το ς αφιασιν η μικροῖς Oμῶσιν. λαλπικοὶ δ' εἰδν ad οἴ- εναντιοι τοῖς μασαν, οῖον ἀσθενης περ ἀικῶς καὶ ὁ πένης καὶ ο αἰσχρος περὶ μοιχείας καὶ τὰ λίαν ν ἀνερω καὶ σν φθαλμοῖς' ἀφυλακτα γαρ δια το μηδεν ανοίεσθαι καὶ τα τηλικαύτα καὶ τα τοιαυτα οῖα μηδ' ἀνεις ἀφύλακτα γαρ καὶ ταλα ' πάντες γαρ τα ειωθότα Δωσπερ ἀρρως ματα φυλάττονται καὶ ἀδικηματα, ο δὲ μηδείς πω πω κεν, οὐδεὶς υλαβεῖται καὶ k μηδεὶς αφρος ἡ πολλοί οι με γαρ ἁνται λήσειν διὰ το μη - λατυται, οι δε ἀνεάνουσι δια το μη δοκεῖν ἄν επιχειρῆσαι φυλαττομενοις, καὶ δια το ἀπολογίαν χειν ἔτι - alim

56쪽

νεω πορρω καὶ - μη ς τιμωρία ἴση τη φάλεια, οῖον δοκεῖ τυραννίς. πισοις τα με ἀδικήματα λημματα,αι δε ομίαι νείδη μονον καὶ οἷς ἀν-τίον τα με ἀλα ματα εις παινόν τινα, οῖον ει συνέβη ἄμα τιμωρώ-σθαι 1οὐπερ πατρος ἡ μητρός, σπερ Ζηνωνι, α νομέα εις χρήματα η φυγην η τοιούτόν τι δ' ἄμφότερα γαρ ἀδμκουσι καὶ ἀμφοτέρως χοντες, πλην οὐχ ο αυτοὶ ἄλλ' ιεναντιοι τοι vi πιν - οι πολλάκις φλεληθότες η μη ζημιωμενοι. κἀ οι πολλακι ἀποτετυχηκοτες εἰσὶ γαρ τινες ει καὶ ε τοῖς τοιώτοις, ωσπερ εν τοῖς πολεμικοῖς, οἰοι ἀναμάχεσθαι καὶ k ἄν παραχρῆμα - το Κ το δε λυπηρον μερον η το κέρδος, α νομία σπερον οι γαρ κρατεις τοίἐτοι, ες δ' ἄκρασία περὶ πάντα σων ρεγονται. καὶ οἷς αν τουναντίον το με λυπηρον λ λ η ζημία, et M MN καὶ φελιμον υ ρα καὶ πιονιωτερα ο γαρ εγκρατεῖς καὶ φρονιμώτεροι τα τοιαυτα διωκουσιν. καὶ k αν νώνται λα τυχην δόξαι πρῆξαι η δι ἀνάγκην η λα φυσιν λ' ἔθος, καὶ λως ἀμαρτεῖν αλλὰ ἡ ἀδικεῖν. καὶ k αν τοῦ πιεικοῦς τυχεῖν καὶ οσο α ενδεεῖς ωσιν διχως δ' εων 2s ενδεεῖς η γὰρ, ἀναγκαίου, σπερ ι πένητες, η ς προβολης, σπερ ι πλήσιοι. καὶ οι σφόδρα εὐδοκιμουντες κώοι σφόδρα ἀδοξγντες, ο μεν ο ὐ δόξοντες, ο δ', οὐδεν μαλλον δόξοντες ἀυτοὶ μὲν ἔν πως ἔχηντες παμφουπι ἀλκώσου δὲ τους τοιουτους καὶ τα τοιαυτα τοῦ ἔχοντας -- 30 αυτοὶ πλεῖς η εις τἀναγκαῖα η ις περο ν η εις ἀπο--λαυσιν, καὶ τους πόρρω καὶ τους ἐγγυς των με γὰρ --ις ταα - των δ' η τιμωρία βραδεῖα, οῖον οι συλωντες

57쪽

ἄλκα πι υτικής' ραδιον γα πώτας λαθεῖν καὶ τὸ ρα λέα ' πιμελοῦς γαρ το μεξελθεn. καὶ τους αισχυντηλους η γὰρ μαχητιμο περὶ κερλς. καὶ τους ὁπὸ πολλων ἀλκαγωντας καὶ ' σαξελθόντας ώς οντας κατα την παροιμιαν τμους Μυσων λάαν init μηδεπώποτε καὶ ους πολλάκις

αμφοτεροι γὰρ ἀφυλακτοι, οἱ μεν, Μωοτε, οἱ δ' iacisa ἔτι. καὶ τους διαβεβλημελ ρ ευλαβίλους' οἱ τοiουτοι γὰρ

ἔτε προαιρῶνται, φοβώμενοι του κριτάς, ἔτε μανται πείθει ἄν u . μανήρονον καὶ φθονουμενο εισιν καὶ προς ου 1. ἔπισι πρόφασιν η προυγόνων η αυτῶν φίλων η ποιησαν- των κακώς, με --ων αὐτους - ογόνους νων --δονται ' σπερ γαρ η παρομια, προφασεως δεῖται μόνον ηπε φῶ. καὶ τους ἐχθρος καὶ τους φιλής τους με γαρ ρε- λον, τοῦ δ εδύ. καὶ τους ἀφίλους. καὶ - μα δεινοῦ ειπε ει πρῆξαι ἡ γὰρ κ ἐγχειρῆ πιν επεξιώαι si καταλλαττονωται, η οὐδεν περαίνουσιν. καὶ οἱ μὴ λυσιτελεῖ λατρίβειν επι φῆσι η δίκην ἡ εὐιαιν, I οι ξενοι καὶ ἀυτουργορ- μικρω τε γαρ δαλύονται και ραMως καταπαύονται. καὶ τους πολλὰ ηλκηκο-ς, si τοιαυτα οῖα ἀλκουντἀι' erae ρος γαρ τι δοκεῖ του, -- ἀδικεῖν δαι, ταν τι τοιουτον ἀδικηsi τις uis ειωθει καὶ αυτος ἀδικεῖν λεγ δ οιον εἴ τι τον εἰωθοτα βρίζειν αἰκίσαιτο καὶ τους η πεποιηκοτας

κακῶς; βουληθεντας ἡ βουλομένους ἡ π,ιήσοντας εχει γαρ καὶ το ἡδὶ καὶ τ καλον, καὶ προς si μὴ ἀδικεῖν φας υ

νεται. καὶ οἶς χαρρουν=αι η φίλοις η θαυμαζομενοι ηερωμ νοις η κυρίοις si ολως προς ους ζῶπιν αυτοί. καὶ προς ους ἔς ιν επιεικείας τυχεῖν καὶ οἶς αν ἐγκεκλακοτες α σικαὶ προδακεχωρηκοτες, οῖον Καλλιο,ος ποιει - περὶ mar καὶ γαρ τα Φοιαυτα προς τῆ μη ἀδικεῖν φαιν ωται. καὶ τους π ἀλλων μέλλοντας, ἄν μή -τοί, οὐκετιενδεχόμπον βουλκυσα σοι, σπερ λεγεται Λινεσιλμος L

58쪽

λωνι πέμψει καταβια ἀνδραποδ αμένω, ἔτι is rario καὶ αυτος μέλλων. καὶ ους ἀδικ- - δυ-οσωπολλα δίκαια πραττειν - λαδίους ἀπόμον ἄσπερ ἔμ

ἐδωδιμα ντα εὐμετάβλητα σχημασιν Ἀμ-φιν ἡ

κρα πιν - πολλαχοῖ ἀφανίσαι υρορον τοιαυτα δ οτα εὐβα κτα καὶ ε μικροῖς τόποις ἀφανιζόμενα. καὶοῖς αλαφορα καὶ Φοια πολλα προὐπῆρχε του ἀλκουσι. καὶ ο σα αἰσχύνονται οἱ ἀλα ντες λέγειν, ἄν γυναικῶν

Τα δ' ἄδικήματα πακτα καὶ τα --ματα εα - 13ι δε αρξαμενοι πρειον πευθεα ωρι- δη - δικἀ- καὶ τα ἄλκα πρός τε νομους δυο, καὶ προς Μς - διχῶς. eta λέγω ννομον τον μεν διον τονδε κοινόν, δον μὲν τον--οις ---ον προς αὐτός, καὶ τούτει τον μὲν - - φον τον δὲ γεγραμμενον, κοινοὶ - τον κατα μιν. ἔδεγαρ, ο μαντευονταί τι παντες, φυροι - δίκαιον καὶ

μών, κα μηδεμια κοινωνία πρὸ ἄλλήλους μσμ νυμ- utam, οῖον καὶ η Σοφοκλώς Ἀντιγόνη φαινεται λέγουσα. οτι δικαιον απειρημένον εαψαι το Πολυνεικη, in omno τοῦτο δίκαιον ου γάρ πι νυν γε κἀχεις, ἄλλ' ἀεί ποτε si τουτο, κουλὶς tam erim M'.

η καὶ Ἐμπεδοκλῆς λέγει περὶ τοῦ μ κτήνειν τα -

59쪽

το κοινὴν is γα μοι-- καὶ τυπτων Mota τινα τωνώρισμενων, ὁ δε es. παπε μενος το κοινόν. ἀπαντ- κ

τος ηἰκοντος, η κοντος καὶ εἰσπτος, καὶ τουτων τα - -

προελομενου τα- α πάθος. πεμ μ, ου θυμοῦ ρ έ---το περὶ τα παλ, ποῖα δὲ προανοῦνται καὶ πως χοντες, εἴρηται πρότερον. Ἀπι δ'Ἀμολογῆντες πολλακι πεπρο μαι, ὴ το - γραμμα οὐχ ομολογοῦσιν επιγραμμα, οῖον λαβεῖν μὲν ἀλλ' ἡ κλεψαι, καὶ πατα- α ξαι προτερον ἀλλ' - βρίσαι. καὶ συγγενέσθαι ἀλλ' οὐ

μοιχευσαι, ὴ κλέψω αλλ' vi εροσυλῆσαι ἡ γωλουτι , ἡ ἐπεντήσασθαι μὲν ἀλλ' ο δημοσια νωιλέχθαι - τοῖς πολ-- ἀλλ' ου προδούναι, δα τἀτα δέοι ἀν- - τουτων διωρίσει τι κλο in τί υβρις, τί μοιχεία -- ἐῶ τε ὐπαρχειν - τε in πιέσκειν βουλι. a

60쪽

δειουναι, χωμεν εμφανίζειν τε δίκαιον. in πάντα τὰ τοιἀυτα περὶ του αδκο ει- καὶ φαμον η μη - κον ,ερὶ H ἡ ἀμφιιο-σις εν γαρ τη προαιρεο ει μοχθηρία, καὶ το αδικεῖν, τὰ δε τοιαυτα των νομάτων προοπημαίνει την προαίρεσιν, οῖον βρις καὶ κλοπη ἡ γὰρ ει ἐπαταξε, παντ- ωριπεν, ἄλλ' εἰ ἔνεκα του, οιον του ἀτιμάσαι κεῖνον η υτος ο ἄναι. 4δε παντως, ει λάθρα ἔλαβεν, κλεψεν, αλλ ει - βλαβη κλεψε καὶ σφετερισμου εαυτα , ομοίως δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων χει, σπερ so καὶ περὶ τήτων. Ἀπὰ δε των δικαίων κα των δίκων ἔν

δύο εἴδη τα με γαρ γεγραμμένα - δ αγραφαὶ περὶ

- με οἱ νόμοι ἀγορευουσιν εἴραπαι, των δ' ἀγραφων δύο εστὶν εἴδη ταυτα δ' ἐσδ α με καθ' ὐπερβολην ἀρετης καὶ κακίας, ψ οῖς νώδη καὶ παινοι καὶ ἀτιμίαι κάδss τιμαὶ καὶ δωρεαί, οῖον το χάριν ἔχειν τω ποιώσαντι ἀκαὶ ἀντευποιεῖν τον υ ποιήσαντα' καὶ βο ητικον εἶναι τοῖς φίλοις και σα ἄλλα τοιαυτα, τα δε του δίου νόμου και γεγραμμενου λλειμμα. το γαρ Ἀπιεικες δοκεῖ δίκαιον εἶναι, μι δε πιεικες το παρα τον γεγραμμενον νομον δι- 20καιον. συμβαίνει δε τουτο - μεν ἀκόντων τα δε κον- των των νομοθετων, κόντων μεν ταν λάθη, ἐκόντων δ'

στα μη δυνωνται διορίσαι, ἀλλ' ἀναγκαῖον re καθόλου ειπεῖν, μη η δε, ἀλλ ως ἐπὶ το πολυ. καὶ οσα μη νέδιον διορίσαι δι πειριαν, οῖον το τρωσαι σιδήρω πηλίκωχ καὶ ποίω τινί' πολείποι γαρ αν αιων διαριθμουσα. Ἀνου ἀδορπον δέ δε νομοθετησαι, ανάγκη απλως ειπών, - κἀν δακτυλιον ἔχων πάρηται την χεῖρα η πατάξη, κατα με τον πρα-σον νομον ἔνοχός ς καὶ διαεῖ, κατὰ δε το ἀληθες - αδικεῖ, καὶ το πιεικες - πιν. ad ει δ' πὶ το φημενον τὸ επιεικές, φανερον ποι εστι τὰ emam και ἡ ἐπιεnisu καὶ ποιο ου επιεικεῖς ἀνθρωποι σφ' οἷς τε γαρ δεῖ συγγνωμην ἔχειν, παια ταυτα, καὶ