Rhetorica et Poetica

61쪽

το τ αμαρτηματα καὶ τα αλκηματα μη τοῦ ἴ- αεῶν, μηδε τἀ αμαρτηματα καὶ τα ατυχηματα ες δ' ἀτυχη- ματα μεν σα παράλογα καὶ μη - μοχθηριας, αμα τηματα δε οσα μη παραλογα καὶ, ἀπ πονηρίας, αδ ματα δε - μητε παραλογα ἀπο πονηρία ς τ' 'μ' - γαρ λ επιθυμία - πονηρίας. καὶ το τοῖς ἀνθρωπίνοια συγγινώσκειν Ἀπιεικές. καὶ το -- πρὸς τον ν ναλλα προ τον νομοθετη σκοπῶν, καὶ, προς το λόγον

ἀλλα προς ἡ διάνοιαν του ρομοθετου σκοπεῖη, καὶ ἡ

προς την πραξι αλλα πρὸς τὴν προαίρεσιν, καὶ, προς ηοτο μώος αλλα πρὸς το λον, μαδὲ ποῖο τι νυν, αλλα ποῖος - ῆν ἀεὶ η - επὶ το πολυ καὶ το μνημονευειν μαλλον - παθεν ἀγαAA η κακῶν καὶ ἀγαθων --αθε μαλλον η ποίησεν. καὶ το ἀνέχεσθαι ἀδικουμενον.

καὶ το μαλλον λόγω θέλειν κρίνε θαι η ἔργου καὶ το is ει δίαιταν μαλλον η εἰς δίκην βουλεσθαι ιέναι is γαρ

διαιτητης το πιεικε ορα, ο δε δικασπις τον νόμον καὶ το ε κα διαιτητης Κρέθη, πως το πιεικες ἰσχυη. περὶ μενον των πιεικων διωρίσθω τον τροπον ἀτον.

14 Ἀδίκημα δε μεῖζον, σω ἄν - μείζονος - αδ πικίας δὲ καὶ τα λάπιστα μέγιςα, οῖον ο Μελανωπου Καλλkρατος κατηγορει, τι παρελογίσατο τρία μι λια ερα τους ναοποι ' πὶ δικαιοσυνης δε ἀναντίον. ωιδε ταλα - λενυπάρχειν τη δυνάμει ο γαρ τρία μι βαια ερα κλέψας καν τῶν ἀδικησειεν οτε μὲν δη λω es το μειζον, τε δ' - τοῦ βλάβους αρίνεται. καὶ ς η ςιν ἔπη τιμωρία, ἄλλα ἀσα μάττων καὶ ς, ε ν ἴασις 'χαλεπον γαρ καὶ ἀδύνατον. καὶ ου' ἔς δίκην λαβεῖντο παειλα ἀνίατον γαρ η γα δίκη καὶ κόλασις ἴασις κδ ει παθων καὶ ἀδικηθεὶς αὐτος αὐτον μεγάλως in Io. Ἀ- εν ἔτι γαρ μέζονι ὁ ποιησας δίπιαιος κολασθηναι,

οῖον Σοφοκλης ὐπὲρ Εὐκτέμονος υνηγορον, ἐπεὶ ἀπέσφα '

62쪽

πεποίηκεν. καὶ το πολλάκις το αὐτο Ἀμαρτανειν μεγα.

καὶ xa et ζητηθη καὶ ευρεθῆ τα κωλυοντα καὶ ζημιουντα, οῖον εν ' γε ζημμαι δ ον αν νόμος os καὶ κ μ τοδεσμωτηριον κοδομηθη. καὶ το θηριωδεστεφον δίκημα, μεῖζον καὶ ο κ προνοίας μαλλον καὶ ο οἱ ἀκουοντες φοβουνται μαλλον η μεουσιν. καὶ τα με ρητορικα συτο αυτα, ἔτι πολλὰ ἀνηρηκε δίκαια η περβέβηκεν, οῖονε ορκους δεξιὰς Φεις επιγαμιας ' πολλων γαρ ἀδικηματωνυπεροχη καὶ το ἐνταυθα ς κολαζονται ι ἀδικουντες, περπῶσα οι ψευδομαρτυρουντες που γὰρ υκ α αλ σειεν,

ά γε καὶ ε et δικα ρίω καὶ φ οῖς αισχυν μαλις- - καὶ εἰ τουτον φ γε πέπονθεν ' πλείω γὰρ ἀδικεῖ τι ταει κακως ποιεῖ καὶ οτι κ m. καὶ ο παρα τα αγραφα δ καια ἀμεινονος γὰρ μη δι' ἀνάγκην δίκαιον εἶναι τα μενουν γεγραμμενα εξ ἀνάγκης, τα δ' ἄγραφα ου ἄλλον δὲ τρόπον ει παρὰ τα γεγραμμεια ο γὰρ τα βερὰ ἀδικων καὶ τα επίζημια καὶ τα μη επιζημι α di κησειεν ἄν. περὶ μεν ἔν δαηματος μειζονος καὶ λά

τονος ειρηται.

Περὶ δε των ἀτεχνων καλουμνων πρεων εχόμενόν 1sες των φημένων πιδραμεῖν ' ἴδιαι γὰρ ἀλα των δι-- νικων. ειο δε πέντε τον αριθμόν, νόμοι μάρτυρες συνεικαιώβα νο ορκος πρῶτ' μεν ουν περὶ νόμων εἴπωμεν πως χρηστέον καὶ προτρεποντα καὶ ἀποτρεποντα καὶ κατηγο- ροντα καὶ ἀπολογήμνον. φανερον γὰρ τι, Δ με σαν- τιος ira γεγραμμενος τω πράγματι, τω κοινω νόμω χρη- ο καὶ τοις πιειχέσιν ως λκαιουροις καὶ οτι το γνωμη30 τη ἀρις τῆ ες το μη παντελῶς χρησθαι τῶῖς γεγραμ - μενοις καὶ στι το μεν πιεικες ἀεὶ μένει καὶ ουδεποτε με

63쪽

γραμμένοι πολλακιε ο ν φημι τα εν τῆ Σοφοκλώ- Ἀντισόην ἀπολογεῖται - ἔτι ἔθαψε παρα τὼ τῆ Κρώ-

τος νόμον, ἀλλ' ἡ παρα τον αγραφον 'ου γαρ τι νυν γε κἀχθές, ἀλλ' ἀεί ποτε.τα-'. - ου ἔμελλον ἄν-ος δενος. καὶ οτι το δίκαιον ον ἀληθές τι καὶ συμφέρον, ἀλλ ά. et Mων' ς' ου νοιαος ο γεγραμμένος ου γαρ ποιεῖ τοεργον το τοῦ νόμου. καὶ τι σπερ ἀργυρογνω- ο κριτής εστιν, Ἀπως δὲἀκρώ το κίβδηλον δίκαιον καὶ το ἀληθές. καὶ ora βελτίονος ἀνδρὸς το .m k αγραφοις - τοις γεγραμ re μένοις χρῆσθαι καὶ μένειν. καὶ εἴ που παντιος νόμω

εὐδοκιμουντι ὸ καὶ αυτος αυτῶ οῖον πίοτε ο με κελευκκυρια εἶναι ἀττ α συνθωνται, ο δ' ἀπαγορευε μη συντίθεσθαι παρα τον νόμον. καὶ ε ἀμφίβολος, ως πέμπκαὶ ραν φ οποτέραν την - ην η το δίκαιον φαρμό- is σε η το συμφέρον εῖτα πέτω χρησθαι. καὶ ι τὰ μεν πραγματα φ οῖς τέθη ο νόμος μηκέτι μένει, - νόμος, πειρατέον τοῦτο δηλουν καὶ μαχεσθαι αυτ προ τον νόμον. - δε ὁ γεγραμμένος η προς το πραγμα, τό σε γνωμ τῆ αρίς λεκτέον τι οὐ παρα τον νόμον νεκα δικαζει π

καὶ ori το απλως ἀγαθον αἱρεῖται ὐδείς, ἀλλα' ἀύτω. καὶ οτι Mi διαφέρει - κεῖσθαι η μη χρησθαι. καὶοτι εν ταις αλλαις τέχναις ἡ λυσιτελεῖ παρασοφίζεσθαι τον ἄτρω ὐ γαρ τοσουτο βλάπτει η αμαρτία του ιατρου αοσον το εθίζεσθαι ἀπειθεῖν τω αρχοντι. και τι το τῶν νόμων σοφωτερον ζητεῖν εἶναι, τοῦτ ες, νε τοις παινουμμένοις νόμοις ἄπαγορευσαι. καὶ περὶ με των νόμων διωρίσθω ' περι- μαρτυρων, μαρτυρες ισι διττοί, ο μεν παλαιοὶ οι δε προσφατοι, καὶ τουτων οι με μετέχοντες ruet κινων οἱ δ' εκτός. λέγω δε παλαιὸς μεν τάς τε ποιηρτας καὶ σων ἀλλων γνωρίμων εἰσι κρίσεις φανεραί, οῖον

64쪽

sirisita πιμέρω μάρτυρι ἐχρωαντο περὶ Σαλαμῖνος καὶ

αἱ παροιμιαι, σπερ εἴρηται, μαρτύρια σπιν' οῖον ει τις ad συμβουλευε μη ποιεσθαι φιλον γέροντα, τούτω μου πει

παροιμια, μηποτ ευ μιν γέροντα. καὶ το τοῦ υἱὸς ἀναιρεῖν ἄν καὶ τους πατέρας, ' νήπιος ο πατέρα πτῶας παῖδας καταλείπει ' πρόσφατοι δ' ουχι πωριμοι, --κ απιν χρησιμοι γὰρ ι τουτ- κρίνεα το περὶ τωνες αυτῶν ἀμφισβητού ν ἄν. Βυβουλος in τοι δικα ρίοις ἐχρήσατο κατα άρητος, λαπων εἶχε προ Ἀρ βιον, οτι πιδέδωκεν ο τῆ -- τὸ ὁμολογεῖν πονηροῖς ναι. καὶ ο μοέχοντες του κινδυ- αν δόξωσα ψεύδεσαι. ιμεν ἶρ τομοι τῶν τοιήτων μονον μαρτυρές -υ, ει γέγονεvam μή, ε ωιν mi, περὶ δε τοῦ ποῖον ου μάρτυρες, ιον δικαιον ἡ ἄδικον ει συμφέρον ἡ ἀσυμφορον οι δ'

ιοί οἱδὶαφθοροι - πισπωματα δὲ περὶ μαρτυριων μάρτυρας με μη , G, οτι - - εικότων δεῖ κρίνειν et καὶ τουτ' k το γνωμη ἡ ἀρις , καὶ οτι - ἔς ιν ξαπα- Φῆσαι τἀδε&ότα - ἀργυρίου, καὶ ἔτι di ἀλίσκεται ταεικοτα ψευδομαρτυρῶν ἔχοντι- προσχη ἔχοντα, τια πόδικα τα εικότα, καὶ Ἀτι, ε αν in μαρτυριων, ει - των λόγων ' καν- - θεω παι. ιδ ναι μαρτυρίαι 3 αι μὲν περὶ αὐτου- ω περὶ τοῦ ἀμφισβητοῦντος, καὶ Διμεν περὶ τῆ πράγματος α δε περὶ si ἔθους - φανερον ἔτι δωοτ' ἔς ἀπορῶναι μαρτυρία πησίμης' ' γαρ

65쪽

κειαν η τε ἀμφισβητοῦντος ει φαυλότητα τα δ' ἄλλα

νοροι - κατα τον νόμον συνεικα ς καὶ λως αὐτος

ρων ποθων αναιρ- i προς - λης χρεια των. ἀνθρώπων. καὶ ταλλα μέσα -ττει, ἐπιπολῆς - ἔς π.αν δ' παντ- η καὶ πιτα τῶν αμφισβητουντων , πρωτον μεν, περ ἄν τις προς νομον παντίον μαχέσαιτο, ταυρ ἁρμόττει αποπον γα ει τρῖς με νόμοις, αν μὴ ὀρρος uκείμενοι σιν ἀλλ' εαμαρ-Gν οι τιθεμειοι, ὐκ οἰομεθα δεῖν πείθεσθαι, ταῖς δὲ συνθήκαις αναγκαῖον εἶν οτι του δικαί ες βραβευτ- ό λκας - ἔκουν τοῦτο σκεπτέον, ἄλλ' - δικαιότερον. ἀὲ τὸ με δίκαιον ου εο μεταπέψαιουτ' ἀπ- ουτ' ἀνόρον πεφυκος γάρ ςινι συνεικἀ Mao, ιγονται και εξαπατηθεντων καὶ ἀγκαHθεντων. προς δὲ τποις σκοπεῖν ει ναντία ες τιv η των γεγραμμένων νο-

66쪽

- ἀμφισβη ἀντος, διαλυοι ἄν, τα ει λέγων καθ' o εγγώους τῶν βασάνων in γὰρ ἡτον ἀναγκαζόμοι τα ψευδε λ6ουοχ η τἀληθῆ, καὶ λακαρτεροῦντες μη λέγειν is ταλη καὶ ραδιως καταψευδόμενοι, παυσόμενοι θατ- τον - δ' ἔχειν παναφέρειν - τοιαυτα γεγενημένα

παραδείγματα α ἴσα πιν οι κρινηντες περὶ δ' ορκων τετρα-- ωι διελεῖν η γὰρ δίδωσα καὶ λαμβάνει, Ἀδετερον, πο μὲν το δ' ἔ καὶ λων Ἀδύο μὲν ο λαμβανει ab δι ἡ λαμβάνει με δίδωσι δ' α τι ἀλλως παρα ταμ

67쪽

αὐτος με θελε λαμβάνειν διαναι ἡ Μ, καὶ εἰ δίδωσι - λαμβάνειν δε μη μει, καὶ εἰ λαμβάνειν καὶ λ - 10

ναι θελει εἴτε Μουτερον - γαρ των εἰρημένων να ησυγκεισθαι, - και τους λόγους αναγκη συγκεῖσθαι - των

κιρημενων. ἐαν- ῆ γεγενημένος π αυτου καὶ ναντιος, οτι υκ επιορκια ἐκουοχον γαρ το αδκεῖν, το δ επιορκεῖναλκεῖν πί, τα δὲ βια καὶ ἀπατη-κωια. Ἀνταῖκα ου 1s συνακτεον καὶ το πιορκεῖν, rari H το ἡ διανοία - ουτω στόματι. ἐαν δε τοῦ ἀντιδικω η μωμοσμένος, τι παντα αναιρεῖ εμμένων οῖς μοσεν δα γαρ τουτο και νο νεμο. χρωνται - ντες καὶ Πύμῆς μεν ἀξιῶ με εμμενει οῖς μόσαντες καζετε, αυτοὶ δ' - - 20 νουμεν. καὶ οσα αν ἄλλα αύξων τις εἴπειεν. περὶ μεν ἔντων ἀτέχνων πρεων φησθω τοσαυτα. 'Eκ τίνων μεν ἔν δει καὶ προτρέπειν καὶ ἀποτρέπειν καὶ επαινεῖν καὶ ψεγειν καὶ κατηγορῶ καὶ ἀπολογεῖ α καὶ ποῖαι δόξαι καὶ προτάσεις χρησιμοι προ τας τουτων πρεις, ταω ες; ' περ γαρ τουτων καὶ - τουτων τ ενθυμηματα - περὶ εκαςον ειπεῖν δία τὸ γειος των λογων. κεπε δ' ενεκα κρίσεως ςιν η ρητορικη καὶ γαρ τας συμβουλα κρίνουσι καὶ η Mi Muri ες ινγ, αναγκη μη μονον

68쪽

προς το λογον παν, πως ἀποδεικτικος σται καὶ πι ς, ἄλλα καὶ αὐτον ποιόν τινα κά τον κριτὰ κατασκευάζειν' πολ γαρ διαφέρει προς πίον, μάλιςα. μεν εν ταῖς βουλαῖς, εῖ- καὶ ε ται δίκαις, το ποιόν τινα φαίνω ι τον λέγοντα, καὶ το προς αὐτους πολαμβάνειν ἔχειν--καυτόν, προ δε τήτοις σὰν καὶ αυτοὶ διακείμενοι πως τυγχάνω- το μεν ουν ποιόν τινα Φαώμαι τον λέγοντα χρη-- ρον- τας συμβουλάς. σπαν το διακεῖσθαί πως τον ἀκροατὸν εἰς ας δίκας ου γαρ ἀὐτα ἀώπται is μου καὶ μαλσιν is οργίζομένοις καὶ πράως πιυς ἀλλ' η το παράπαν τερα κατα το μέγεθος τερα με γαρ φιλ τι, περὶ ἔ ποιεῖται τήν κρίσω, ὴ - δικῶνα μικρὰ δοκεῖ ἀδικεῖν, ω δε μνῶντι ἀναντίον καὶ τεμεν πιθυμοῦντι καὶ εὐέλπιδι οντι, εὰν ἡ το σόμενον Mas κά ἔσεσθαι καὶ ἀγα ον αεσθαι φαίνεται, τω δ' ἄπαυκαὶ δυσχεραίνοντ υναντιον του μνῶν αὐτους εἶναι πι ς ς λέγοντας τρία ς τα-Aια τοσαυτα γαρ εο δι' απι υομεν ἔξω των ἀποδείξεων ἔπι δε ταυτα μόνα κκαὶ ἀρετη καὶ υνοια διαψευδονται γαρ περὶ in λήρουν

ad η συμβουλευουσιν si δια πάντα ταυτα η δια τλω τι γηγα δι' ἀφροσυνην - ορθως δοξάυσαν, η δοξαζοντες ορ- θως δια μοχειριαν ἡ τα δοκουντα λέγουσιν η φρόνιμοι μν

καὶ πιεικεῖς εισὰν ἀλλ' - ευνοι διόπερ ενδέχεται μη ταβέλτιστα συμβουλευει γιγνωσκοντας καὶ παρα ταυταα ουδέν. ἀνάγκη αρα τον παντα δοκουντα ταυτ εχειν εἶναι τοῖς ἄκροωμένοις πιςόν. θεν με τοίνυν φρόνιμοι καὶ Ur- δαῖοι φανεῖεν ἄν - των περὶ τας ἀρετὰς διηρημένων λη

πτέον - των αὐτων γαρ καν περον τις κα εαυτον -

τασκευάσειε τοιουτον περὶ δ' εὐνοια καὶ φιλίας is alia περὶ τα παθη λεκτέον νυν ες δε α πάει, δι σα μεταβάλλοντες διαφέρ- προ τας κρίσεις, οῖς πεται λυπηκαὶ ηδονη, ἁν ρ, ἔλεος φόβος καὶ ἴσα ἄλλα τοι et

70쪽

-ποῶπες οὐχ ut βρίζουσιν ἀλλὰ τιμώρουνται. αἴτιον δε τῆς ηδονης τοις βρί ζου ιν, τι 'οἴονται κακως δρωντος αυτους ὐπερέχειν μαλ- δῶ οι νέοι καὶ οἱ λουσχοι βρισται 'κυπερέχειν γαρ ίονται βρίζοντες βρεως δὲ ἀτιμία,

δ' ἀτιμαζων λιγωρεῖ α γαρ μηδενος ἄξιον ἡδεμίαν ἔχει

καὶ ἀρχων ἄρχομεν καὶ ἀρχειν ἄξιος οἰόμενος του --- 20 σθαι ἀρο. διο εἴρηται θυμος ωμερος οὐ διοτρεφεων βασιληωρ' καὶ ' ἄλλά γε καὶ μετόπισθεν ἔχει κοτον' ἀγανακτεισι γαρ δια την μεροπιν ετι φ' ἄν τις οἴεταιευ πάσχειν δεῖμ' ἔποι δ' evrm. ους ε πεποίηκεν η ποιει, ηαλος π δι αυτόν τις η των αὐτουπις, η βαεται η βουληθη. 25 φανερον ς ε τουτων ηδη πως Ἀχοντ ες οργίζονται αὐτοὶ καὶ τασι καὶ δια ταῖα. αὐτοὶ μεν γαρ, ταν λυπῶνται Hφίεται γαρ τινες ὁ λυπουμενος' εώ τε ν κατ' ευθυωρίαν 'οτῶν ἀντικρουο ν τις, οῖον τῆ δήωντι προς το πιεῖν, άν τε μη, ὁμοίως ταυτο φαίνεται ποιεῖν καὶ εώ τε ἀντιπρατ a τις άν τε μ συμπράττη εώ τε αλλο τι ενοχ' ουτως ἔχοντα, τοι πασιν ργιζεται. in κάμνοντες, πενόμενοι,

εροντες, δήωντες, λως πιθυμῶντος καὶ μη κατορθοῦντες