장음표시 사용
173쪽
RHETORICORUM LIB. II. 1.1214 νωσι. ο μεν οὐν ποῖον τινα φαίi εσθαι τον λέγοντα χρησιμωτερον ει τας συμβουλας εστι τοδε διακεῖσθαι πως τον ἀκροατην εις τα δίκας.
O γαρ ταυτα φαίνεται φιλουσι καὶ μισουσιν, ου δ' ὀργιζομενοι καὶ πραως χρυσιν ἀλλ' η' παράπαν ἔτερα η κατα μεγεθος τερα. ω με γαρ φιλουντι, περι υ ποιεῖται την κρίσιν η υκ δικεῖν η μικρα δοκεῖ ἀδικεῖν τω δε μισοῖντι του -
λαγαθον σεσθαι φαίνεται ἀπαθεῖ καὶ δυσχε
I οὐ μεν οὐν αυτους' εἰναι πίστους τους λεγοντας
lananne of treatin os therapealcer's character, that te means, not. iis ' ea citaracter, accor tin to lae sancisti notion o Quintillan, mito the inpression produce on the rinitul os ine liearem l y the Spealcer, rospectin himsel LV Laroumenta unde on these requisites, Pericles endeavours to estal,listi liis citaracterana Oniliis Countrynien, ritu cy licles II.
τε καὶ ac ρημάτων κρύσσων ' τε γαργνο υς, καὶ, σαφως διδάξας, ἰν ἴσω καὶ
174쪽
πιστευομεν εμ των ἀποδείξεων. Εστι δε ταυταφρονησις, και ἀρετη, καὶ ε υνοια διαψευδονται γαρ περὶ ν λεγουσιν η συμβουλευουσιν η διαπαντα αὐτα η δια τουτων τι η γαρ δι ἀφροσυνην G
μοχθηρίαν ου τα δοκοὐντα λεγουσιν η φρονιμοιμεν καὶ πιεικεῖς εἰσιν, αλλ ου εὐνοι διοπερενδεχεται μη τα βελτιστα συμβουλευε ιν γιγνώσκοντας καὶ παρα ταὐτα οὐδεν ανάγκη ἄρα τον
μένοις πιστον. Oθεν μεν οὐ φρονιμο καὶ σπου-
εἰ μη ἐδερ-ἡἴη' , ' ἔχων ἀμφότερα, ση δε πόλει δύσνους, οὐκ αν μοίως τὶ οἰκείως φράζοι προσόντης δε καὶ σού δε,
χρήμασι δε νικωμένου, τα ξύμπαντ- τού σου ἔνος α πωλοῖτο.
Cicero mentions the twoirst efficient Causes only de Ostiens ΙΙ. Fides autem ut halbeatur, duobus rebus ei iei potest; si existimabimur adepti pon- junctam cum justiti prudentiam nam et iis fidem halbemus quo pluS intelligere quam nos mitramUr, quosque et futura prospicere credi-
onus, et cum res agatur in discri- menque ventum sit expedire rem et consilium extempore Capere OSSe
ustis autem et fidis torninibus, id est bonis, ita fides albetur, ut nulla sit in his fraudis injuriaeve suspicio; itaque his salutem nostraim, hic r- tunas, his liberos rectissinae committi
'rea tise, that where there is an ' Opponent, ab like result is produced ' by excitin the contrai stelin ue- spectin him; via. oblin litui p conteinpt, or representin hini as ' an objectis reprobation or suspicion. '
175쪽
RHETORICORUM LIB. II. 1. 123δαῖοι φανειεν ἄν, ε των περι α γετα διηρη-
μενων ληπτεον ἐκ γαρ των αυτῶν καν τερον τις, αν εαυτον κατασκευασειε τοιοῖτον περὶ
εὐνοίας καὶ φιλίας - τοις περὶ τα παθη λεκτεον Ηνυν ' Εστι δε α παθη, δε σα μεταβαλλοντες διαφερουσι προς τας κρίσεις, οἱ επεται λυπη καὶ
D TOιαὐτα, καὶ τα τουτοις ναντία Δεῖ δε διαιρεῖν τα περὶ καστον εἰς τρία λεγ δ οιον περιοργης, πῶς τε διακείμενοι οργιλοι cσὶ, και τέσιν ειώθασιν οργίζεσθαι, καὶ επὶ ποίοις Et γαρ τομεν εν η τα δυο εχοιμεν τουτων, παντα δε η, αδυνατον αν ιη την οργην εμποιεῖν ομοίως δε και, τῶν αλλων. σπερ οὐ καὶ επὶ τῶν προειρημενων διεγραψαμεν τα προτασεις, υτως καὶ επὶ τουτων ποιησωμεν, καὶ διελωμεν τον εἰρη-
176쪽
ΕΣΤΩ δ οργη ρεξις μετα λυπης τιμωρίας
I. Ἀσσω η όργη κ . . . COIn XVIII. I 09. Se B. I. h. II. supra. par Ci ero Tuscul. Quaest. IV. . . . Καὶ διότι διατρίβουσιν ἐν σω πι - Quae autem libidini subjecta sunt, sista σῆ διανοία. J nother cause of et sic definiunt Stoici h ut Ira sit leagure derivet horn Anγr, is the libido puniendi Cus qui videatur mage of revelare dicet on by the miris; Iaesisses injuria. The Stoics sub and xvii cli, like the vision os et dream, sequently adopted nearly the sanie de seemo have ea an present existis finitionas Aristolle Ueγη solet δε ιχ ιρι μιιι ence In ille Adelphi o Teretice,
τιμωρίας σου δοκούντος κδικηκέναι ου Geta Red his ima nation, vitii pro- προσηκόντως. more brae definition longe rapture, o in picture of thisis ive in hir Austor' treatis De ven eance. III. 2. 12. Anima, B. I. 'Uρεξις ἀντιλυπήσεως. - sum compo animi, 2. Ο τε πολυγλυκίων Honier, Iliad Urit ardeo iracundih
177쪽
RHETORICORUM LIB. I. u. 253m οὐ τοτε γιγνομενη φαντασία δονη εμποιεῖ, ωσπερ η των ἐνυπνίων Ἐπει δ η λιγωρία στινενεργεια δό ς περὶ το μηδενος αξιον φαίνομενον καὶ γαρ τα κακα καὶ ἀγαθα αξια οἰομεθα σπουδης εἰναι, καὶ τα συντείνοντα προς αὐτα οσα δε
μηδεν τι η μικρον, οὐδενος αξια πολαμβανομεν P4 τρία δ ἐστὶν εἴδη λιγωρίας, καταφρονησίς τε καὶ επηρεασμος, καὶ βρις τε γαρ καταφρονῶν
ολιγωρεῖ ὁσα γαρ οἴονται μηδενος ἄξια, τουτωνκαταφρονουσι των ε μηδενος ἀξίων λιγωροὐσι. Και ὁ πηρεαρων φαίνεται καταφρονεῖν εστι γαρ επηρεασμος, εμποδισμος ταῖς βουλησεσιν, ου ἐνατὶ αὐτω, αλ ιν μ' ἐκείνω επεὶ οὐν ουχ νααυτω τι, λιγωρεῖ δηλον γαρ τι υτ βλαψειν υπολαμβανει, Ἀφοβεῖτο γαρ αν καὶ ουκ λιγωρει βουτ φελησα α ουδεν αξιον λογου, φροντιρε
Nihil est quod malim, citiam iliam U Subliuiena inediun arriperem, et totam familiam mihi dari ob capiti pronum in terram Sta- viam, V tuerem P Ut ego iram hanc in eos evomam V Ut cerebro disperDt viam V omneui, dum aegriti ut haec radolescentripsi eriperem oculos; est recens, C. c. Satis mi id halbea in supplici, dum .', ο σι ἐγένετο, lim common 'illos ulciscar modo translationis illese vor is a renderedo Seni animam primum extinguerem a Victor, Majora ius, c. nialces them ipsi, qui illud produxit sce referri ille μη Iν τὶ γίγνηται αὐτω ; Ius Non ut aliud sit, fiat, quam quod Tum autem Syrtim impulsoretia, uam tactum est, V c. i. e. Not iliat bal, quibus illum lacerarem hesliould ainany addit lanula luant age. modis Vater, however, lnecis to this inter-
178쪽
126 ARISTOTELISησθη οἱ γαρ ἀντιποιουντες υχ υβρίζουσιν, ἄλλα
τιμωρουνται. ἔτιον δε της δονης τοῖς βρι- 0ζουσιν, τι οῖονται κακῶς δρῶντες αυτους περ εχειν ἀλλον Διο οἱ νεοι κω οι πλουσίοι, βρί-σταί υπερέχειν γαρ οἴονται βρίροντες. βρεως δε ἀτιμία ὁ δε ἀτιμαζων λιγωρ si το γαρ μηδενος ἄξιον οὐδεμίαν εχει τιμην ουτε ἀγαθου με κακου. Διο λεγε οργιρομενος ὁ 'Aχιλλευς,
'Hτίμησεν ἐλων γὰρ χει γερας αὐτος ἀπούρας.
' Ω σε τιν' ἀτίμητον μετανάστη '
πολυωρεῖσθαι πο των ηττονων κατὰ γενος, κατὰ δυναμιν, κατ πετην, και λως εν ω ν ταυταυπερεχλη πολυ οιον εν χρημασιν ὁ πλουσι ος πενητος, και ν τω λεγε ιν ρητορικος δυνατου
εἰπεῖν, καὶ ἄρχων ρ μενου, καὶ ἄρχειν ἄξιος οἰομενος του ἄρχεσθαι ἀξίου Διο εἴρηται,
Θυμος δε με γας ἐστι διοτρεφέων βασιληων.
179쪽
οργίζονται αὐτοὶ, καὶ τισι, καὶ δια ποῖα. υτοιμεν γαρ, ταν λυπῶνται εφίεται γαρ τινος ὁ
λυπουμενος ἐαν τε Ουν κα ευθυωρίαν OT Oυναντικρουση τις οἱον τω διψῶντι προς το πίειν ἐαν τε μη, ομοίως ταυτο φαινεται ποιεῖν και αν
Having the conimentedin thos parta oscitis definition vllicli require explanation, vi Z. λιγωρία vitii it thres Species καταφρόνησις ἐπηρεασμος ἴβρις' , and the μὴ προσηκόντως, 3 7. , AriS- tolle nox proeeeds, in regula Oriter totreat of the Passion accordirigo thepta proposed supra Ch. I. 9. Δεῖ δε
διαιρεῖν τα περὶ εκαστον εἰς τρια, πως τε διακείμενοι, καὶ τίσιν, καὶ ἐπὶ ποιοις.
180쪽
λοι εἰσὶ κα ευπαρορμητοι μαλιστα προς ους του παροντος λιγωρουντας οἱον καμνων με τοῖς προς την νοσον πενομενος δε τοῖς προς την πενίαν πολεμῶν δε τοῖς προς το πολεμον ερῶνδε τοῖς προς το ερωτα ομοιως δε καὶ τοῖς αλλοις προοδοποιεῖται γαρ καστος προς την καστουοργην πο ου παρχοντος παθους. τι δε εαν II τἀναντία τυχη προσδεχομενος λυπεῖ γαρ ἀλλοντο πολυ παρα δούαν, σπερ καὶ τερπει το πολυπαρα δοξαν, αν γενηται βούλεται Διο καὶ ὐραι, καὶ χρονοι, καὶ διαθεσεις, ast λικίαι κτουτων φανεραὶ ποῖαι ευκίνητοι προς οργην, κἀ
it. χραι, καὶ χρόνοι, Plautus, in quaeri aevi autem et ab Suriente Amplaitiyon, IV 2 40. et in sitiente AEt ab omni homine Farnes et mora bilem in naSum luem aliqua aes rarit; nam ratio conciunt. ulcera ad deveri tactum, laetitile Theocritus, Idyll. I. 15. etiam ad suspicionem tactus con- ο ρ εμις - ποιμαν το με σαμβρινον, οὐ dolescunt, ita animus aflectus mini- ρέμις αμμιν cinis offenditur Adeo ut quosdain Συρίσδευ σον Πανα δεδοίκαμες γὰρ V salutatio, epistola, oratio, et interrO- ἀπ αγρας gatio in litem evocent.' Τανίκα κεκμακως ἀμπαυεται ἔντι M 11 Και ηλικίαιI Seneca de dry I. πικ9;. 13. Iracundissimi infantes senesque Καὶ - ἀὼ δριμεῖα χολω πουσι ψιν et aegri Sunt, invalidum omne