The Rhetoric of Aristotle : with notes, and illustrated by parallel passages from Aristotle's other works, Cicero De oratore, & c. Quintilian, and various other authors

발행: 1836년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

λακτικους, ἀλλα πιστευτικους ραδιον γαρ παντας

142쪽

94 ARISTOTELIS

οὐ μηδεπώποτε, και οὐ πολλακις ἀμφοτεροι γαρ ἀφυλακτοι οἱ μεν δε οὐδεποτε, οἱ δε ς οὐκ ανετι. α τους διαβεβλημε υς, η εὐδιαβολους οἱ22

τοιουτοι γαρ με προαιρουνται, φοβουμενοι τους κριτας, οὐτε δυνανται πείθειν ἄν οι μισουμενοι και φθονουμενο εἱσι Καὶ προς ους εχουσι προ- 23 φασιν η προγονων η αυτῶν η φιλων η ποιησαν- των κακῶς η μελλησαντων η υτους η προγονους η ν κηδονται σπερ γαρ η παροιμια,

ΙΠροφάσεως δεῖται μόνον η πονηρία.

pro Issaec. 27. Quid porro in

latod that Agastocles, tyrantis Sicily, lia vingit undere Laud laid vaste Ithaea, ans erexto the inliatilianis, ponitiei complaint of tho injustice of suchan Un Varrante L attach That le 'di it in rotali titio for an aggression committe by one of their foraner Icings ivlio ad ut ut the eve is a Sicilian hepher l. V Alliu1- in to the stor of Ulysses an Poly

Ἐχήρον μὲν χαλεπον και δυσμεν ἱξα- Κύρνε φίλον δε φίλω ράδιον ἔξαπασαν. 25. Οἰον οι ξενοι Terence And. ActIV. c. 5, 15. - Nunc me hospitem Juites sequi, quana hic milii sit aede at liue utile, Aliorum exempla comatonent. V

143쪽

RHETORI GRUM LIB. I. 12. 95αυτουργοί επὶ μικρω γαρ διαλυονται, καὶ ραδίως

τοιαῖτα οἱ ἀδικουνται ἐγγυς γαρ τι δοκεῖ του μηἀδικεῖν εἰναι, ταν τι τοιουτον ἀδικηθη τις οἱον εἰωθει καὶ αὐτος ἀδικῶ ν λεγω δε, οἱον εἰ τις τον εἰωθοτα 2πέβρίρειν αἰκίσαιτο Καὶ τους η πεποιηκOTας κακῶς η βουληθεντας η βουλομενους, η ποίησοντας Ἀχει γαρ καὶ το δ και το καλον καὶ ἐγγυς 28 τοῖτο του μ' ἀδικεῖν φαίνεται. Καὶ οις χαρι- οῖνται ' φίλοις, η θαυμαζομένοις, η ρωμενοις, κυρίοις, ολως προς ους ζῶσιν αὐτοὶ καὶ προς ους

29 εστιν ἐπιεικείας τυχ D. Kαι οἱ αν εγκεκληκοτες ώσι, καὶ προδιακεχωρηκοτες οἱον Καλλιππος ποιησε α περὶ Δίωνα καὶ γαρ τα τοιαῖτα εγγυς του

25. Αὐτουργοί Themanae αὐτουργοὶ Mas usitati applied to in Agriculti irat partis ille population, althou licit also cornprehende other abolirers. See infra B. II. h. iv. 9. σούσων οἱ ἀπε

γεωργιας. και των ἄλλων σι αυτουργοι

Uλιγάκις αστυ κἀγορας χρπινων κυκλον Αυτουργός περ καὶ μονοι σωζουσι γῆν.

26. Tos εἰωρμα βρίζειν αἰκίσαιτο. I lius Ulysses gaine i lectit vitii the Greelcs Hona Iliad B. 270. for inflictine n Thersites the punishment

144쪽

ARISTOTE ILIS

best.

The Κοτταβεῖα here mentioned, vere lae prire for the vinne at illegarne assed κότταβος, ο κοτταβισμος, invente by the Sicilians, and nuclipracti sed , the Greelcs. Κότταβος HeSyct. παίδια παρ' 'Aστικοῖς ἀπὸ

Σικελίας παραβοδεῖσα - Astenariis B. X. Ἐχρωντο πιμελως τω κοτταβίζειν. οντος σου παιγνίου Σικελού. and D. XI. χ καλούμενος κότταβος παρῆλeεν εἰς τα συμπόσυα σων sol Σικελίαν, ως φησι Δικαίαρχος, πρωτον εἰσαγαγόντων. See also Anacreon;

In allusion to this me is ste exclamation Aristoph. Hipp. 277. and Thesui. 94. ἡμέτερος ὁ πυραμοῖς. mur' is me riget V Callippus

Παννυχίδι,

For a sui account os me Κότταβος, consul Meursius de ludis Graecorum; and Julius Pollux VI. 9. It is mentione by Aristophanes in Pace, i 244.

145쪽

RHETORICORUM , IB. I. 13. 97εUμεταβλητα σχημασιν η Ρωμασιν, Ἀρασεσιν 34- ὰ πολλαχου ἀφανίσαι εὐπορον Ol αὐτ δε ταε υβαστακτα, καὶ ἐν μικροῖς τοποις ἀφανιζομενα. 35 Kαὶ οις διαφορα καὶ ὁμοια πολλὰ προὐπηρχε τω

αδικοὐντt. Καὶ σα αἰσχυνονται ι ἀδικηθεντες λεγειν οἱον γυναικῶν οἰκείων βρεις, η εις αὐTOUς,

η υἱεῖς. α ἴσα φιλοδικεῖν δόξειεν, ὁ πεξιών

TAG αδικηματα παντα και τα δικαιωματα διελω - 2μεν, ἀρξάμενοι πρῶτον εντεὐθεν si ριστα δ' αδικαία και τα δικα προς τε νομους δυο, καὶ προς ους ἐστι διχῶς. Λέγω δε νομον τον μεν ἰδιον, τον

146쪽

98 ARISTOTELIS

δε κοινόν. Iδιον μεν ον κάστοις ώρισμενον προς αυτούς καὶ τουτον τον μεν αγραφον, τον δε γε γραμμενον Κοινον δε τον κατα φυσιν εστι γαρ, μαντεύονταί τι πάντες φυσει Ot νον δικαιον και ἄδικον, καν μηδεμία κοινωνία προ αλληλους η

μηδὲ συνθηκη οιον και η Σοφοκλεους Αντιγόνη φαίνεται λεγουσα, τι δίκαιον ἀπειρημενον θάψαι τον Ιολυνείκη, ως φυσει ὁ τοῖτο δικαιον

οὐ γάρ τι νυν γε κα χ'ες, αλλ' αἰεί ποτε Ζ τούτο κοὐδεις οἱδεν λοτου 'φάνη.

'Aλλα το μεν πάντων νόμιμον διά, εὐρυμεδοντος Αἰθέρος νεκέως τεταται, διά τ' ἀπλέτου αὐγης.

Compare Ethic V. 7. Ποῖ δὲ πολι- ραι implies 'o pronounc ascit vere κού δικαίου, το μὲν φυσικόν εστι, το by instinet; by the instinctive in1- νομικόν. Φυσικον μὲν ' παντα coit την pulse of me ista, σι. me parti te is αὐσην ἔχον δυναμιν, καὶ ου σω δοκεῖν η Divinit ina planted in iis . Ethies. l. 5.

147쪽

δεῖ πραττειν και η πράττεέν. Δι κα τα δίκη - ματα και τα δικαιωματα διχως εστιν ἀδικών καιδικαιοπραγεῖν η γαρ προς να ρισμενον, η προς το κοινον ὁ γαρ μοιχευων κα τυπτων ἀδικεῖ τιναώρισμενων, ὁ δ μη στρατευομενος το κοινον. 4 παντων η των δίκηματων διβρημενων, καιτων με δντων προς το κοινον των δε προς ἄλλον

s σθαι το πο κοντος τα ἄδικα πασχειν το γαρ ἀδικεῖν ρισται προτερον κουσιον εἰναι. Eπεὶ δαναγκη τον ἀδικουμενον βλαπτεσθαι καί κουσίως βλάπτεσθαι, αἱ μεν λαβα εκ των προτερον φανεραί εἰσι τα γαρ ἀγαθα καὶ τα κακα εἰρηται καθαυτὶ προτερον και 'κουσια. ὁτι 'στιν δυατειδότες. στ αναγκη παντα τα εγκληματα πρὸς το κοινον η προς το ἴδιον ιναι η και ἀγνο-οὐντος, η ἄκοντος, η κοντος καὶ 1δοτος καὐτούτων, πω μεν προελομενου τὶ δε βια παθος.

oration to xviii chori stolle alludes, is in dity, trist III 3, 3. no extanti biit the Schol: Gr oves 3. Η γα πρὸς ἔν ωρίσμενον, ἡ προς iis alio dollowing. m. me vortis of σο κοινόν I Cicero in Verrein Qui Alc istarnas; πλευρέρους ἀφῆκε πάντας bus in rebiis, non solum filio, veni in ο δείς' οὐδενα δούλον ἡ φύσις πεποίηκεν. etiam Reipulaticu secisti injuriain; Alei lainus vas a Plutosopher an susceperas nina liberras non soluimorator o Elis, se Quintilian III. tibi, sed etiar patram. eli. l. the disciplo os Gorgias Leon B. Ἐν τοῖς περὶ τὰ πάρη See Boolci inus Aristolle accusse his ration os II. 2.

148쪽

100 ARISTOTELIS

aρηται πρότερον Ἐπει δ' ὁμολογουντες πολλακtus πεπραχέναι, ' το επίγραμμα ου ομολογουσιν, περὶ ο τ επιγραμμα οἱον λαβεῖν μεν λ ου

κλεψαι, καὶ πατάξαι πρότερον ἀλλ' υ υβρίσαι, κα συγγενεσθαι ἀλλ' ο μοιχεῖσαι, η κλεψαιμὸν ἀλλ' οὐχ ἱεροσυλησαι ου γαρ θεο τι , επεργάσασθαι ἐν ἀλλ' ο δημοσίαν, η διειλεχθαι

μεν τοῖς πολεμιοι ἀλλ' ο προδουναι δια αὐταδεο αν καὶ περὶ τουτων διωρίσθαι τι κλοπη, ιύβρις, τί μοιχεία οπως εα τε παρχειν, ἐαν τε μηὐπάρχειν, βουλώμεθα δεικνύναι, χωμεν εμφανίρειντο δίκαιον. Εστ δε πάντα τα τοιαὐτα περὶ του 10

αδικον εἶναι και αὐλον η μη ἄδικον, ' ἀμφισ

βητησις εν γαρ β προαιρεσε εστὶν η μοχθηρία καὶ το ἀδικεῖν τα δε τοιαῖτα των νοματων προσ- σημαίνει την προαίρεσιν, οἱον βρις και κλοπη ου

8. ' ηται πρότερον. J See BOOh I. ex quibus unus aliquis capiendus cli. 10, 16. St, si plures non queas, ad resisten-9. H το ὲπίγοαμμα-, περι uiri. Nam aut ita consistendum ιπίγραμμα Graniin me laci, est, ut quod objicitur factum noσes ei ille dentes ste charge a a crime aut illud quod laetum fateare, ne agor et se dentes ste intention o promid eam vim liabere, atque id esse, quod of the charge. . g. person pro υ adversarius criminatur aut si neque 'secuted sor libet cannotion stat he V de sacto, neque de saeti appellatione vroto the Mord limpute to lina; ambigi potest, id, quod arguere, butae attempta to prove ei ther that jeσes fale esse, quale ille dicat et 'lienare no Jel o else, that ille rectum esse, quod seceris, Conceden- vere tot intendetas a libel. In the dumve defendas. sa me manne a defendant Ina deny 9. Ἀλλ' οὐ δημοπιάν J Is his readin, oister, I stat ste rd of a letter os Victorius be preserved, it is necesinapi et clialtenge; or . that the Sarn to Suppi γῆν, or χιουραν C. vere Gitte xvi in an sueta motive, Alost edition revit ἀλλ' οὐ δημόσια. or any hostiles deelin . - Coinpare T VO, ἀλλ' οὐ δημοσία. Cicero in Partit. . 29. In omni l0. Περὶ σολάδικον εἶναι i. e. Περὶ bus igitur causis tres sunt gradus, σολ δικόν τινα εἴναι.

149쪽

RHETORICORUM LIB. I. 13. 101γαρ, ει παταξε, παντως βρισεν ἀλλ ει νεκά

οὐδε παντως, εἰ λαθρα λαβεν, κλεψεν αλ εἰ επὶ βλαβη, κλε ρε, καὶ σφετερισμω ἐαυτο b. Oμοίως δε και περὶ των ἄλλων εχ ει, σπερ καὶ

περὶ τουτων.

J Eπε δε των δικαίων καὶ των ἀδικων ν δυοεὶδη τα με γαρ γεγραμμενα, τα δε γραφα περὶ ἄν φεν οι Ῥομοι ἀγορευουσιν εἴρηται των δε tu ἀγραφων δυο ἐστιν εἴδη. αὐτα δ' εστ τα μεν καθ περβολην ἀρετης και κακίας, ε οἱ ονείδη καὶ παινοι, καὶ ἀτιμίαι καὶ τιμαὶ, καὶ δωρεαι οἱον

των εὐ ποιησαντα, καὶ βοηθητικον εἰναι τοι φίλοις, καὶ σα ἄλλα τοι αὐτα τα δε του διου νομου και γεγραμμενου ἔλλειμμα am πιεικες δοκεῖ A

13 καιον εἰναι δε πιεικες το παρα τον γε γραμμενον νομον δίκαιον. Συμβαίνει δε τοὐτο ταμεν κοντων, τα δε κοντων των νομοθετων ακον-

150쪽

102 AIRISTOTELIS

θετησαι, αναγκη ἁπλῶς εἰπεῖν' ωστε καν δακτυλωνεχων παρηται την χειρα - πατα λη, κατα μεν ον γεγραμ μενον νομον νοχος ἐστι και ἀδικεῖ κατα δετο ἀληθες οὐκ ἀδικῶ καὶ το πιεικες τουτο ἐστιν.

SEARCH

MENU NAVIGATION