장음표시 사용
271쪽
κω επὶ το ἀναιρεῖν των ἐχθρων τα τέκνα και μηδὸν ἀδικουντα
Ν πιος ος, πατερα κτείνας, παῖδας καταλείποι.
13 παροιμια Ἀττικος παροικος Δεῖ δε τὰς γνώμας λεγειν καὶ παρα τα δεδημοσιευμενα λεγω δεδεδημοσιευμενα, οἱον Γνῶθι σαυτον ' καὶ το ηδε αγαν V oταν η τλῆθος φαίνεσθαι μελληβελτιον, η παθητικῶς εἰρημενον Ti. Ἐστι δε παθη-Tικῶς μεν, οἱον εἴ τις οργις μενος φαιγὶ, ' Ῥεὐδος εἰναι δε δεῖ γιγνωσκειν αὐτον Obτος γ' ουν, εἰ εγίγνωσκεν αυτον, υπιαν ποτε στρατηγεῖν ξίωσε.
272쪽
φασὶν, ἀλλ ς ἀεὶ φιλησοντα ἐπιβουλου γαρ
δεῖ γαρ του γε κακους αγαν ἱσεῖν.
273쪽
RHETORICORUM LIB. II. 22. 207βανοντες εἰ ούτως περὶ τούτων καθολου λεγειν. 16 Ταυτην δε δε εχ ειν μυίαν χρησιν το γνωμολογεῖν,
ρεσις. ἱ δε γνῶμω πασαι τουτο ποιοῖσί, δια τοαποφαινεσθαι τον την γνωμην λεγοντα καθολου
tione cura lite versor, ut odorer iit CHA P. XXII. 4zi Dcissinie possi in iii id sentiant, qui l . ό τε γαρ πόρρωςεν, ἴτε πάντα P existitiaent, quid exspectent, ciuiti s. Quintilian II. 2. Interduin velint, quo deduci oratione facillitii P vidεntii indocti copiani liabere ina- posse videantur.' orem, quod dicunt innixi doctis A est electio et modus.
274쪽
τερους εἰναι τους ἀπαιδευτους των πεπαίδευμενων
εν τοῖς ἄχλοις, σπερ φασὶν οἱ ποιηταὶ τους
απαιδευτους παρ χλρο μουσικωτερους λεγειν. οἱ μεν γαρ τα κοινα καὶ τα καθολου λεγουσιν οἱ δ' se ν ἴσασι καὶ τα εγγυς. ,σT Oυ ες ἀπαντων των δοκουντων, αλλ εκ των ρισμενων λεκτεον οἱον η τοῖς κρίνουσιν, ' Ob αποδεχονται καὶ οὐτο δ οτι υτως φαίνεται δηλον εἰναι απασιν η τοῖς πλειστοις κα ὶ μη μονον συναγειν κτων ναγκαίων, ἀλλα καὶ ε των ς επι το πολυ.
ΙΠρῶτον μεν οὐ δεῖ λαβεῖν τι, περὶ ου δεῖ λεγειν 4 και συλλογίρεσθαι εἴτε πολιτικω συλλογισμω εἰθ
πάντα η ενια μηδεν γαρ εχων, ε οὐδενος ανεχοις συναγειν Λεγω δε, οἱον πῶς αν δυναίμεθα 5 συμβουλευειν θηναίοις εἰ πολεμητεον, μη χονTες τίς η δυναμις αυτῶν, ποτερον ναυτικ η περικη ἄμφω, καὶ αυτ ποση, καὶ προσοδοι τίνες η φίλοι καὶ χθροὶ, ετ δε τίνας πολεμους πεπολεμηκασι και πῶς, και ταλλα τα τοιαὐτήν η παινεῖν, εἰ μη
275쪽
εχοιμεν την ἐν Σαλαμῖνι ναυριαχίαν, ' TV εν Μαραθῶνι μαχην, ' τα περ των Ηρακλειδῶν πραχηεντα, η ἀλλο τι των τοιουτων ς ε γαρ τωνυπαρχοντων A δοκουντων ωπαρχειν καλῶν ἐπαιγνουσι παντες. μοίως δε καὶ ψεγουσιν των ἐναντίων, σκοπουντες τί παρχει TO OUTO GUTOῖς, η δοκεῖ παρχειν οἱον τι τους Ελληνας κατεδουλωσαντο, καὶ τους προς τον βαρβαρον ἀριστευσαντας καὶ συμμαχεσαμενου ηνδραποδίσαντο Aιγινητας καὶ IΠοτιδαιατας, και σα ἄλλα τοιαυτα, καὶει τι ἄλλο τοιουτον αμαρτημα παρχ ει αὐτοῖς. Ω. δ αυτως κί οἱ κατηγορουντες καὶ οι ἀπολο
γορουσι καὶ ἀπολογoὐνται. οὐδεν δε διαφερει περὶ Λακεδαιμονίων και θηναιων η ἀνθρωπου,
θεου, αὐτο τουτο δραν. α γαρ συμβουλευοντα τω χιλλεῖ, κα επαινουντα και ψεγοντα, καὶ κατηγοροῖντα καὶ ἀπολογουμενον περ αὐτοὐ, τα παρχοντα η δοκοῖντα παρχειν ληπτεον , κτουτων λεγωμεν παινουντε η ψεγοντες, εἴ τι καλοντὶ αἰσχρον παρχει κατηγορουντες δε η ἀπολογου- μενοι, εἰ τι δικαιον η ἄδικον συμβουλευοντες δε, 9 εἴ τι συμφερον η βλαβερον. μοίως δε τουτοις και περὶ πραγματος τουοῖν οἱον περὶ δικαιοσυνης,
T. ἰγινήτας καὶ Ποτιδαιάσας s. dem eum si noulis tantum vestimentis Cicero de Oss. ΙΙΙ Duritis ille ex me dimiserunt, et eorum agros V nienses, quo sciveritia iit Eginetis, in possessione Occuparunt. -Thu- qui classe valebant, pollices praeci cydides. D. II.-Diodorus B. XII. derentur; eodem modo Potidaratas . A me δικαιοσύνης. εἰ γαρονI longo teinpore bello satigatos, tan It is no impros,ahi that is exanapte
276쪽
ἀγαθω. στ' ἐπειδη και πάντες υτ φαίνονται υἀποδεικνυντες, αν τε ἀκριβεστερον αν τε μαλακωτερον συλλογίζωνται ου γαρ ἐς παντων λαμ
βανουσιν, αλλ εκ των περι καστον παρχοντων,
καὶ tu του λογου δηλον τι δυνατον αλλως δεικνυναι φανερον τι ἀναγκαῖον, σπερ εν τοῖς Γοπέκοῖς, πρωτον περὶ καστον ἐχειν ζειλεγμενα περὶ των ενδεχομενων καὶ των πικαιροτατων περι 11δε των ε ὐπογύου γιγνομενων ζητεῖν τον αὐτοντροπον, ἀποβλεποντα μη εἰς Oρίστα αλ εἰς ταίπαρχοντα, περι ων ο λογος καὶ περιγραφοντα
277쪽
Aχιλλεῖ, οἱον το ἀποκτεῖναι τον κτορα τοναριστον των ρωων καὶ τον υ κνον, ς κώλυσεν απαντας αποβαένειν, ἄτρωτος ν' καὶ τι νεώτατος και OU ενορκος ν στράτευσε καὶ σα ἄλλατο αυτα. Εἱ μεν ουν τόπος της ἐκλογης, καὶ πρῶτος Obτος ὁ τοπίκος. Id α δε στοιχεῖα των ενθυμημάτων λεγωμεν στοιχεῖον δε λεγω και τόπον ενθυμηματος ο αυτό.
των προτάσεων ἐκλογῆς πρωτον τοπους τινας και ἀφορμας τυ τε ἐκλογῆς καιτης υποσίας αὐτων παραδίδωσιν. oine
Εις μεν ου τῆς κλ γης καὶ πρωτος οὐτος o τρόπος. 3. Στοιχεῖον ε λέγω καὶ τόπον ἐν-
χεῖα καὶ τα προτάMις Aristolle, and Tlieopli rastus asterilina, See Alexand. Aphrod in Top. I. and II. lo fine lTοπος to i, Aρχη τις η στοιχεῖον ἀφ' ου λαμβάνομεν τας περὶ καστον αρχας. And Cicero, optes II ex plain ii Quasi sedes unde ar unaenia plo uniuntur. Itaque licet les ni reci ocu in
278쪽
πρωτον. στι γαρ των ἐνθυμηματων εἰδη δυο
τα δε ελεγκτικα καὶ διαφερε ωσπερ εν τοῖς Διαλεκτικοῖς λεγχ' καὶ συλλογισμος. στι δε id το μεν δεικτικον ἐνθυμημα το ε ομολογουμενων
συναγειν το δε ελεγκτικον τα ἀνομολογουμενα συναγειν Σχεδον μεν οὐν μῖν περὶ καστων l6των εἰδῶν των χρησιμων κα αναγκαιων χονται οἱ τόποι εξειλεγμεναι γαρ αἱ προτάσεις περὶ καστον
εἰσίν στ ε ών δεῖ φερειν τα ενθυμηματα τόπων περ αγαθολη κακοὐ ' καλοῖ ' αἰσχροῖ, η δικαιου
' ἀδικου, και περὶ των θων, καὶ παθηματων, καιεξεων, ωσαυτως ειλημμενοι ημῖν ὐπάρχουσι προ-
l4. m. σπερ ἐν τοῖς Διαλεκτικο ς ἔλεγχος. Sese Aristotie' Prior Analuti s, D. II. Ch. 22. Εἰ- κειμενον εἴη ἔναν
τιον τω συμ περασματι, ανάγκη γινε τραι
ελεγχον πι γα ἔλεγχος αντιφάσεως συλλογισμός. Sophist. Elen h. . . Eλεγχος δε, συλλογισμὸς μετ' ἀντιφάσεως οὐ συμπιράσματος. 15. Eo τι δε το ὲ δεικτικὴν νgύμημασὶ ξ ὁμολογουμένων συνάγειν - δε ελεγκτικον τα ἄνομολογούμενοι συνάγειν d
proceed to reatis ille Tόποι, or Headsos Arguinent in the Albstraci and Generat orna in the Sarne manneras xv liave ,efore ive ille ἴδη or δίαι προτάσεις, ein Topic in ille Concrete an Particula sorin, or Hea is os Armutentos applied to me peculiar siil jecta os Rhetoric vir.
279쪽
RHETORICORUM LIB. II. 23. 213o τερον οἱ τοποι. Ετ δε ἀλλον τροπον καθολουπερι παντων λαβωμεν, και λεγωμεν παρασημαι
νομενοι τους ελεγκτικους, καὶ τους ἀποδεικτικους, και τους των φαίνομενων ἐνθυμηματων, ου οντων
ρήσομεν τούτο δε ἀντιστρεφει προς ἄμφω.And .pies, II. T. Em εἰ ἐστί
ἐναντίον τῶ συμβεβηκοτι σκοπῶν ειυπάρχει et ρ τὸ συμβGηκος ρηται υπάρχειν εἰ γα τοὐτο παρχει, κεῖνο οὐκ αν ὐπάρχοι δύνατον γα τἀναντια
ἄμα τῆ αὐτῆ υπάρχειν. - OII Pare Quintilian V. h. Coiὶ- trariis, Frugalitas bonum, luxuria 'enina naal una;-Si natorum Causa Bellii in est, erit naendati Pax - Si veniam ineretur qui imprudens ' nocuit, non aeretur praerni una iii 'cina pri idens prosuit. V Cicero de Invent. Ι. 30. In contrariis, hoc Diodo Nam si iis, qui imprii dentes laeserunt tonosci convenit, si qui necessario prosueriint, habere gra- iam non Oportet. Dr. 'Vliat ely's laetorie, p. 7. The arguiment Dor Conta ui ies ἐξ ἐυαντίων noti ced by Aristolle, salis unde the lasso an nox treatinπ os as it is lain uiat Contraries imus have orneth in in conaimon; and it is socia sortii ni a they ai ree, that ille are thus imployed in argi inient. T vo in s are called Contrary, V Whicli, ona in unde the Saul Class, are ille nios dissi initar in ilia class. Thus I irtu and Vice aro callei Contraries, a bellig lboth niora hubus, ' and the nost otissini itur os morat halbita Mero
280쪽
κατασκευάζοντα δε ει πάρχει olo ὁτι οσωφρονεῖν γαθόν το γαρ ἀκολασται νειν βλα
πολεμος αἴτιος των παροντων κακῶν, μετα ης
Εἴπε γὰ οὐδε τοὶ κακῶς δεδρακοσιν Ἀκουσύας δίκαιον εἰς ὀργη πεσεῖν, οὐδ' εἴ γ' ἀναγκασθείς τις ευ δράσει τινὰ, Ποοσηκον εἰναι τῶδ' ὀφειλεσθαι χαριν.-Kαι' Ἀλλ' εἴπερ στὶν εν βροτοὶ ψευδηγορε ιν Πιθανὰ νομίζειν χρη σε καὶ το υναντίον, Aπιπτ' ἀληθῆ πολλὰ συμβαινε ιν βροτοῆς.
dissimilarint, tris evident, uould Π0 3 Aλλος, ἐκ τῶν προς Ἀλληλα. J constituto Contrariet i lar ne ror Relative Ternis See Arist. To- vould a that Viriue Ua contrar pies, II. VIII 4-Cicero de Inven- 'o a Mathematical problem steri vo tione I. 30 In iis rebus quae sub 'hings havin nothinii common. eande m rationem cadunt, hoc modo I. Ἐν σω Μεσσηνιακω, I he Orator probabile consideratur . main si Aleidamas oration forati MesSenians. Rhodiis turpe non est portorium t CL supra Ritet. I. XIII. 3. care, ne Herinacreonti quidem turpe l. Εἴπερ γαρ υλε, . . . It is V est condiicere.' An in orat ad uni nown stom vitat Oet theSe verse BrutuIn Ch. XLI. V Cur aut discere Me quoted. turpe est, quod scire honestum est; 2. Aλλος, ἐκ των μοίων πτωσεων aut quod non putet terrimum est, Sὰ Book I. supra Ch. VII. T. id non gloriosunt docere.