장음표시 사용
281쪽
7 δικαίως ποιησαι, θατέρω το πεπονθέναι και ει κελευσαι, καὶ το πεποιηκεναι οἱον ς ο τελωνης
Διομεδων περὶ των τελων, in γα μη δ μῖν αἰσυον το πωλεῖν, οὐδ' ημῖν το νεῖσθαι Και
θοτι 'Eστι δ' εν τουτω παραλογίσασθαι taγα δικαίως παθεν τι, δικαίως πεπονθεν, αἰ ἰσως οὐχ υπο σου. t δεῖ σκοπεῖν χωρὶς ειαζιος ὁ παθων παθεῖν και ὁ ποιησας ποιησαι, εἰTαχρησθαι ποτερως αν ἁρμοττη ἐνιοτε γαρ διαφωνεῖ, τοιουτον, καὶ ουδεν κωλυει σπερ εν ωAλκμαιωνι του Θεοδεκτου,
φησὶ δ ἀποκρινομενος, se ἀλλα διαλαβοντα χρησκοπεῖν ' ερομενης δε της Ἀλφεσιβοίας, πῶς ' υπολαβων φησι,
Και ἶον η περὶ Δημοσθενους δίκη, καὶ των ἀπο-
3. Ἐν σα, Ἀλκμαίων σου Θεοδεκτον, nestra by the hand of her sons Tynda-Τlieodectes, o Phaselis in Lycia, me reus says, Orest. 538. disciple is Plato alui Isocrates. an Θυγάτηρ δ' ἔμη ἔανοῖ ἔ αξεν ἔνδικα. coimpanionis Aristolle, vas ille author Ἀλλ' οὐχὶ προς οὐδ' εἰκος ὁ αὐσην os fisi Trage lies, ne of vlaich - μνεῖν. urule Pon the well-known history os An in lae Electra Alcnudon's Inurdem in diis mollier Δίκαια μὲν νοῦν ἰδ' ἔχει, α Q bis Eriphyle Alphesiboea,' mentione δρῶς.inthis passage, wasilae uviseos Alcnaaron. 3. περὶ Δημοσρένους δίκη καὶ ων Euri pretes introduces lae sanie distinc αποκτεινάντων Nικάνορα , liavetion in respecta ille dealli os Clytem nothing, farther than conjecture, rela-
282쪽
κτεινάντων Nικανορα πεὶ γαρ δικαίως ἐκρίθησαν ἀποκτεῖναι, δικαίως ἔδοξεν ἀποθανῶ . Καὶ περὶ
του Θηβρσιν ἀποθανοντος, περι υ κελευε κριθνεσθαι, ει δίκαιος ην ἀποθανεῖν, ως οὐκ ἀδικον ντο ἀποκτεῖναι τον δικαιως αποθανοντα Αλλος, 4
tive to the allusio nitul by the present passage. Victoritas supposes the
κτεινάντων Νικάνορα o hie ne and inesarne. An Butile consider tiae senSe
be correct the Demostiaene herementioned is, of courge, nocui Orator, xvlio dieci in the sanae ear is Aristolle, but probabi ita at Denaostiaenes Os vlior the Orator Daphices inention in Olynth. IV. or an Nicanor ibo Alexander' Generat sola a Danae, ullo in lae division o Alexander'shing dona received themovernnaent of the Parthians, and was a te variis putio dea th Iby ui troaether of Cassander sor his deau uvas subsequent to that os
Aristolle. See Diodor Sic. XVIII. 64.
Iustin, XIII. 4.3. Και περ σώοῦ Θήβησιν ἀποeανόντος Aristolle latis very lioliti allirile tothis veni vi hicli is sui ly narrate I, yXenophon, Hellentes IIII. h. 3. Durin a civit commotion a Sicyon, Euphron. havini obtaliae assistance Dor the Atlientans, return to the City, and talces possessionis it vitii epopular party. ut fin sin himself stili una hile vult ollyrio prevail, in consequence of the occupatior of the Citade by theoliebans, e talces a JOurne to Thebes, vim the laopeos bein albi to persuade by briberythe a ulla orities inere to dolivor temnentiret into lus Oxver hile at Thelbos e is murdered by sonae Ofthe adverse party vvlio ad followed hi in thither se me purpose of counterae; ing liis plans. The passero lie reus alludes to the de ne inade by the perpetrator os his aet 'ridie brousitto ili siti tria bes ore the fieban Se
CLorist. Topies, II. X. 2. Quintilian, V. h. 10. Apposita vel Conrya-
ut iri dicuntur, quae majora ex V minoribus, minora ex In Oribu pro- bant. Ex majore: Si adulteriim occidere licet, et loris caedere; et ni in ore: Si furem nocturnum occi- dero licet, quid latronem Eae para: Quae poena adversus intersectorein patris usta est, eadem adversus se matris. Cicero de Oratore, II. 40. V Majora autem, et minora, et paria ' COIn paralliamus, sic. 1 a bore Sic bona existimatio divitiis praestat, et V pecunia tantopere Xpetitur, quanto
283쪽
RHET ORICORUM LIB. II. 23. 217
Ου. Eτι ia μητε ἀλλον μητε ηττον οθεν ει- ρηται,
Καὶ σος μεν οἰ κτμ παῖδας ἀπολέσας πατηρ' Οἰνευς δ αρ' οὐχὶ κλεινον ἀπολέσας γόνον
gloria ita est expetenda j ii ci iiii ore, te Hic parva consuetudinis V Causa. morten litibus 'an sert familiariter; ' Quid, si ipse amasset Quid mihi se hic aciet patri. pari, sic: Est ejusdem et eripere, et contra rempublicana lar- iri, pecunias. q. Σωολλο γ' νἔρω ποι. for laetis of this Attici sim, cf. Arist. in Motaph. II. E δ μή Drτι το ἔν αὐτο,
ἀκριβεῖς εἰσι, μηλε σαφεῖς, σχολῆ γε αιαλλαι. Sophocles, Edip. Π. 33. Ου γάρ τι, ἔδη μωρα φωνησον , ἐπει
Σωολη γ' ἄν οἴνιους τους μου εστειλάμην.
χως, καρά τε ἐπὶ του μαλλον επὶ σωνυστερον ρηδεντων τριων τοπων ἐλεγετο. 4. Και σος μεν οἰκτρος κ . . . Phe
284쪽
ει μη οι στρατηγοὶ φαυλοι, τι ηττῶνται πολ-
λακες οὐδ οι σοφισταί. V Kαὶ τι, - δεῖ του ἰδιώτην της μετέρας δοξης ἐπιμελεῖσθαι, και
- δε - ου δωσετε; μη τοίνυν μέλλοντες μεν Ἀπισχνεῖσθε παθοντες δ' ἀφαιρεῖσθε.V Kαι παλιν προς το Θηβαίους Φιλιππον διῖεναι εἰς την Ἀττικην, ὁτι ει πριν βοηθησα εις Φωκεῖς ξίου, πεσχοντο ἄν ἄτοπον οὐ ν, εἰ διο τι προεῖτο και πίστευσε, μη διησουσιν. Aλλος, ε των s
285쪽
κατηγορουντα οὐτ τις αν εἴπειεν ἄλλα προς
'mentum ad hominem' is Med vitii thegreateS propriety Ivlaen e Chiaraeteros ille Desendant stand lai glier hanthat soli Accuser the reverse filiis boing, in generat, talcendor granted. But it is algo applicabie in cases ciereth Accuser is liablorio a retor of the Same Chiarge : Καρολου δ' ατοπός ἐστιν
6. Ἐν σω Τεύκρου The word os the 'rage lyrio nained whicli exempli sythe present passa e re illae lost, or have been omitted by Aristolle and meret y reserre torus veli I nori n. 6. 'Iφικράτης προς Ἀριστοφωντα, JTalcen frona that rationis Iplii crates, Πεοὶ προδοσίας aDinst Aristoplion Compare Quintilian, I l2. M Cui simile ' quid lani fecisse Iphicrates dicitur; ' qui cur Aristophonieli , quo aec 1 - ante similis criminis reus erat, in- terroσsisset, an is accepta pecuni1 rempublicam proditumis esset Is- que id negasset. Quod igitur, Iuluit, ' tu non se isses, eo feci' T. Aλλις, ἐξ ei μου Cf. Arist. Topies, . . . Em, διορίζεωμι, ποῖα δεῖ καλεῖν, οἱ πολλοι κα ποῖα
ου. . . . Oιον, γιεινον μὲν ρητες το ποιητικον γιείου, ς οἱ πολλοι λέγουσι ποτερον os o προκείμενον ποιητικον
ὐγHίας - οὐκέτι ς οἱ πολλοὶ κλη-
The topic Froni Definition V is illustrate i , Mur examples Thefii stris ror Plato in Apolog Socratis, an is thatin viii et Socrates grotin is his defetice Diris the cli arge os Atheisin. The secondoroni ille definitio ri hicli Iphicrates gives os arue nobili ty. in his ans ver to Mar-
286쪽
220 ARISTOTEI, IS δαιμονιον ἐστιν ἄρα θεος η θεο εργον καίτοι
okσθαι καὶ θεους εἰναι. αι ς' φικρατης, οτι se γενναιοτατος ο βελτίστος καὶ γαρ ρμοδίω καὶ Αριστογειτον οὐδεν προτερον πηρχε γεν ναῖον, πρὶν γενναῖόν τι πραξαι ' και τε συγγενεστερος αὐτος τα οὐν εργα συγγενέστερα
εστ τα ἐμα τοῖς ρμοδίου καὶ Ἀριστογειτονος - η τα σά. Καὶ ως ἐν τω Αλεξάνδρω, τι
ενος σώματος ἀγαπαν ἀπολαυσιν αι to
μ γαρ φη εἰναι το μη δυνασθαι ἀμυνασθαι μοίως δε παθοντα, σπερ καὶ κακῶς. Ιαντες γαρ
287쪽
αμφισβητουντων, ' Δωδωνὶς ἀπεδειξεν Ισμη
φυλάξασι την ἀλλοτρίαν ου χρηστεον εστὶν εἰς
την οἰκείαν σωτηρίαν. αι ς λκιδαμας, τι παντες τους σοφους τιμῶσι ΓΙαρ mi οὐ Aρ- ιλοχον, καίπερ βλασφημον οντα, τετιμηκασι καὶ Xῖοι μηρον, ου οντα πολιτικον καὶ ΝΙυτιληναῖοι Σαπφω, καιπερ γυναῖκα Οὐσαν καὶ Λακεδαιμονιο Xίλωνα καὶ των Γεροντων εποίησαν, κιστα φιλολογοι οντες καὶ τα
' parethum, haud ignobiles umes, ne ' classi hostium praedae ac praemio essent, dimiit.
288쪽
oραν, ξενον οντα, ἔθαψαν, και τιμῶσιν τι καὶ ε νυν Καὶ τι - θηναῖοι τοi Σολωνος νομοις χρησαμενοι εὐδαιμονησαν και Λακεδαιμονιοι τοῖς Λυκουργου καὶ Θηβyσιν αμα οἱ προσταται
ἀλλ' ob πλεῖστοι η σοφοι, η παντες η οἱ πλεῖ στοι η ἀγαθοι ει αὐτοὶ οἱ κρίνοντες, η υς
αποδεχονται οἱ κρινοντες, η ι μη οἱον τε ναντίον κρινειν, οἱον τοῖς κυρίοις η ἱ μη καλον ναντία κρινειν, οἱον θεοῖς η πατρι η διδασκαλοις σπερ
289쪽
ὁ τἀναντία εἰπεia Kαι περὶ της λενης, δες Ἱσοκράτης γραφεν, ὁτι σπουδαία, εἰπερ Θησευς
μὰ akis A tib I se inaus cuni risu tota res solvitur.
I l. Και περὶ ἘυαγόρουJ Evagoras 3. Ἐκ τού ἀκολουροῖντος προτρεπειν was ringis Salamis in Cypriis ; an si ἀποτρέπειν, . . . I O argue si ornthe subaec os a laudator Oration by ille Consequenco See Arist. Topios, Isocrates. II. 8.
290쪽
γορε ιν η απολογεισθαι, καἰ ἐπαινia η ψεγειν οἱον,τη Παιδευσε το φθονεῖσθαι ἀκολουθεῖ, κακον τοδε σοφον εἰναι, ἀγαθον οὐ τοίνυν δεῖ παιδευεσθαι φθονῶσθαι γαρ υ δεῖ δεῖ μεν οὐ παίδευεσθαι σοφον γαρ εἰναι δεῖ O OTTO ObTOς εσTcν Καλλιππου τεχνη, προσλαβοῖσα καὶ το δυνατον, καὶ τἄλλα, δες ρηται. λλος, ταν περὶ δυοῖν V, καὶ ἀντικείμενοι η προτρεπε ιν η ἀποτρεπε ιν δεη, καὶ τω προτερον εἰρημεν τοπω 7 ἀμφοῖν χρη- σθαι Διαφερε δε τι κεῖ με τα υχOνT αντι - τίθεται, ενταὐθα δε τἀναντία. Olo ἱέρεια ουκε α τον Dio δημηγορεῖν se αν με γαρ, εφη, τα δικαια λεγγης, οἱ ἄνθρωποι σε μισησουσιν εαν
δε τα ἀδικα, ο θεοι Δεῖ με οὐ δημηγορεῖν εα με γαρ τα δίκαια λέγγης, οἱ θεοί σε φιλ σουσιν αν δε τα ἄδικα, ο ἄνθρωποι. οὐτο δ'εστι ταὐτο τω λεγομενω, - ελος πρίασθαι και
4. Aχλος, ο ταν περ δυοῖν καὶ ἀντικειμένοιν CL Arist. Topies, II. . . Ἐπὶ δε σων ἐναντίων σκοπεῖν, εἰ σω ἔναντία τὸ εναντιον et ται, ν επι ταυτα ανάπαλιν, καὶ ἀναιρουντ η κατασκευά