장음표시 사용
302쪽
Δίκαιον εστιν, ἡ τις αν κτειν πό ν,
ἀποθνησκειν ταυτην, κα τω πατρί γε μωρ si τον
εποίησεν, αυξηση το πραγμα ποιῶ γαρ φαίνεσθαι
λῶς πεποίηκεν, ὁ ταν ὁ κατηγορων ὀργίζηται ουκοὐν ἐστιν ενθυμημα παραλογίζεται γαρ ὁ κροα-
4. αῖς πόλεσι συμφέρουσιν οἱ οωντες 'J
In ille Symposium os Plato the saeuae arguments and Seliasarne example is introduced. Ου γαρ οἶμαι, συμφέσει τοῖς ἄσχουσι φρονήματα μεγάλα ἐγγίνεσἔα των ἀρχομἐνων, οὐλε φιλίας ἰσχύρας
303쪽
στογείτονος ερως κατελυσε τον τυραννον Ιππαρ-
cccc καὶ κοινωνίας o o η μάλιστα φιλεῖ τά τε αλλα πάντα καὶ ο ἔρως ἐμποιεῖν. Εργ' δε τούτο ἔμας. καὶ οἱ ενώδε σύραννοι ὁ γα Ἀριστογείτονος ἔρως καὶ Ἀρμοσίου
5. Aλλος, διὰ σο συμβεβηκός Jolae Fallac of the Accident. C f. Sopiti t.
Elon ii. V. 2. Οι μὲν ουν παφα τοσυμβίηκος παραλογισμοι εἰσιν, τανόμοιως οτιου αςιωρη τω πραγματι καισω συμβεβηκότι ὁ πάρχειν ἐπεὶ γαρ τα, αυτ- πολλα συμβεβηκεν. οὐκ ἀνάγκη,
παπι τοις κατηγορουμενοις, και καθ ου κατηγορεῖται, σαοῦσα πάντα ὁ πάρχειν.
6. Εἰ σου μοῦς See Ilerodotus, II. 4 l. 6. Ἀχιλλευς μηνιοσε τοῖς Ἀχαιοῖς ἐν ενεδω Joliis vas the su hectis oneos the Tragedies os Sophocles, calle lthe Σύνδειπν- vllicli not extant. It is mentioned by Cicero Epist ad Quint. Frat. II. xvi. Συνδειπνους Σοφοκλέους, Ianuaram a te aetaIn albellaria video esse estive, nullo 'nocto proliavi. V And b Allienaeus, L. VIII. 6. Ἀλλος το παρα σο ἐσόμενο JTli Fallac of the Conse luent. s. Sophist. .lencla. V. 6. m δε παρα σ
304쪽
λόψυχος δοξειεν αν Καὶ se πει καλλωπιστης καὶ νυκτωρ πλανῆται, μοιχος ὁτι καὶ οἱ μοι- χοι τοιοῖτοι. μοιον δε καὶ τε μ ν τοῖς ἱεροῖς οἱ πτωχοὶ καὶ δουσι και ρ ὐνται καὶ τιμ τοῖς φυγασιν ξεστιν οἰκών, που αν θέλωσιν
πατρος οὐ γαρ αιε ἰσως, ἄλλα το πρωτον
κα γαρ ὁ πατηρ με ι τουτου κυριος m εἴ τις
305쪽
καὶ ν τοῖς Ρητορικοῖς στι φαινομενον ενθυμημα παρα το μη απλῶς εἰκος, ἄλλα τι εἰκος. E. στιδε τουτο ου καθολου, σπερ καὶ Ἀγαθων λεγει,
Τάχ αν τις εἰκος αὐτο τοὐτ' εἰναι λ*γοι, Βροτοῖσι πολλὰ τυγχανειν ου εἰκότα
εἰκος ἀλλ' υχ ἁπλῶς αλ , σπερ καὶ επὶ τῶν
'Eριστικῶν, o κατα τι καὶ προς τι καὶ 9 ου προστιθεμενα ποιεῖ την συκοφαντίαν, και ενταὐθαπαρὰ το εἰκος εἰναι, μη πλῶς, ἀλλα τι εἰκος. E στι δ' Vc τουτου του τοπου KOρακος τεχνη
in Sopilist Elench. V. 3. Οἱ ε παρα tyrannis, res privatae lon o intervallo σὴ πλως σιδι si πη λεγεσῖαι και η iudiciis repeterentur; tum priniuin, κυρίως. ἔταν σοῦ ἐν μέσεω λεγόμενον - quod e et acuta ilia gens et contro- ἁπλῶς εἰρημέναν ἡφςη οῖον, εἰ, μη ἔν versa matura, artein s. priaecepta ἐστι δοξαστον Ἀτι τὸ μ ον ἐσσιν χυ γαρ Siculos. Coraceni disiani. con- ταὐτον εἶναι τέ τι κα εἶναι ἀωλω ... Scripsisse. See also De nitor I. Oμοίως δὲ καὶ παρα σο πῆ, καὶ πλωι 20 Corace nescio quo et Tisia, στον εἰ P νδος ολος μέλας ων λευκός Ἀστι V luos artis illius inventores et scili-τους ὀδόντας,λευκος αρα καὶ οὐ λευκώεσσιν Cipe fuisse constaret. V
306쪽
307쪽
RHETORICORUM ILIB. II. 25. 214
δηλον τι εκ των αυτῶν τοπων ἐνδεχ εται ποιεῖν οἱ
l. Περὶ δὲ λύσεωςJ See Sopilist. Elench. Ch. XVII. e. l. Ἀντισυλλογισάμενον,' B Dina inga Syliogism xv hos Concitisio ma belli contradictor os the Adversaru's Conclusion Seu B. ΙΙΙ. h. XVII. f. I 4, 15. Comparo Cicero de latore,
II. 53. Arguimento resistenduin St; 'aut sis, quae comprOlbandi Chis aus1 Sumuntur, reprelieii lemtis aut de- monstra Iulo id quod concludere illi ' velint, non effici ex propositiis, nee esse consequens aut si ita non refellas, afferendum est in contra- iam partem quod sit aut Gravius aut
saliae sense : Tάχ' ουν ἄν τις επιστηναι τοῖς λεγομένοις τολμήσειε, λεγων, .
o ἐλέγχειν to restite, o disprove lias probalbi contribute to iliis consit - si On. . . . ut it Sliould i e rennoui - ,ered, ita at Euclic anil ollier Maili 0- uiaticiaris, iliougia the cara liave no opponent to restite, Osten ena plo the In lire et Denaonstration, c. e. 2. Ἐκ των αὐτων τοπων l Cicero de Orat. II 53. Iaua diu perspicii una est, oriani una remini in contriina partes acultatena ex iis te in sup - ' e litari locis.
308쪽
ἀνη παντας τους φίλους ε ποιεῖ ἀλλ' οὐδ' ὁ
και σια οὐ σχημάτων διχως μὲν, τι nκαριλο η ἐν μέρει πασα ἔν-τασις δικού σε σχημάτων. . . .
309쪽
τα δε τετταρα ταὐτα εστιν, εἰκος, παραδειγμα, τεκμηριον, σημHον εστ δε α με εκ των ως πιτο πολυ ' οντων ' δοκούντων συνηγμενα ενθυμηρομαTα. εκ των εἰκοτων τ δε ι παγωγης διατου μοίου η νος η πλεω νων, ταν λαβων τοκαθολου ειτα συλλογίσηται τα κατα μερος, διαπαραδείγματος τα δε δι αναγκαίου κα οντος, διατεκμηρίου τα δε δια του καθολο η ο εν μερειοντος, αν τε ν εαν τε μη, δια σημειων το δε εἰκος ου το αἰεὶ ἄλλα το ς επὶ το πολυ φανερον ὁτιτα τοιαῖτα μεν των Ἀνθυμηματων αἰεί εστ λυειν
310쪽
γορουντα, δια τουτον τον παράλογισμον. πει
γαρ ὁ μεν κατηγορῶν δι κοτων ἀποδείκνυσιν
πολύ Οὐ γαρ αν ν εικος, ἀλλ' ἀει καὶ ἀναγκαῖον θ
ἱκανον α λυσβ τι υ ἀναγκαῖον ἀλλα δεῖ
ὁτι γαρ ἀσυλλογιστον εστι πὰν σημεῖον, δηλονημῖν κ τῶν ναλυτικῶν. ΓΙρος δε α παραδειγμα- 13