장음표시 사용
291쪽
ουοιν Ἀναντίοιν ἐκατέρω γαθον καὶ κακον επηται,1 ἐναντία κάτερα κατεροις ' Ἀλλος, πει δ' O τα
αὐτα φανερῶς ἐπαινουσι καὶ ἀφανῶς' ἄλλα φανε
ρῶς μεν τα δίκαια καὶ τα καλα παινοῖσι μαλιστα
ἰδία δε α συμφεροντα ἀλλον βουλονται κ
ηλικίας, τι μεγας ην, λειτουργεῖν ἀναγκαροντων, εἰπεν τι - τους μεγαλους των παίδων ανδρας νομίζουσι, τους μικρους των ανδρῶν παῖδας' εἰναι ψηφιοὐνται. αὶ Θεοδεκτης ν τω Νομω, οτι πολίτας με ποιεῖσθε τους μισθοφορους, οἱονΣτραβακα καὶ Xαρίδημον, δια την επιεέκειαν φυγάδας δ' οὐ ποιησετε τους εν τοῖς μισθοφοροις 17 Ἀνηκεστα διαπεπραγμενου Aλλος, εὐτολτο συμβαῖνον εαν αὐτον, τι καὶ ξ δε συμβαίνει ταὐτά οιον αενοφανης λεγεν τε μ ομοίως ἀσε- Οὐσιν οἱ γενεσθαι φασκοντες τους θεους τοις ἀποθανεῖν λεγουσιν ἀμφοτερως γαμ συμβαίνει
fue opinion os manici nil This Topic armin ' si initarit os auge. Theis realed more suli in ille Elench. Example salieor inent adduce byCh. XIII. in M. α ι σῶν βουλή Xenophanes against Hesiod' Θεογονία,
292쪽
' εἰναι τους θεους ποτε. Kαι λως δε τοσυμβαῖνον ξ καστου λαμβανειν ς ταυτο αἰεί Mελλετ δε κρίνειν οὐ περ Σωκρατους, ἀλλα Vπερ επιτηδευματος, ε χρη φιλοσοφεῖν ' Καὶ
το δε το ενθυμημα, )ὶ φευγοντες μεν μαχομεθα οπως κατελθωμεν κατελθοντες δε φευ μεθα οπως μη μαχωμεθα ἰ τε με γαρ το μενειν ἀντὶ του μαχεσθαι ροῖντο οτε δε ο μη μαχεσθαι ἀντὶ του μη μενειν. λλος, ο ενεκα αν εἴη ID
17. Μελλετε δ κρίνειν . . λ. COInpare Cicero' Oration pro C. Rabirio: agitur enim illi alii tit in li1 causa, ' Quirites, quan nulluin Sit postlia V in Repulblica publica in OnSiliuin, nulla bonoriim consensio Contra ini- prolioruin furorem et audaciam, ni illum extreinis Reipulblicae tem- 40ribus perfugium et praesidium' salutis 'VIT. ετεχειν τῆς κοινῆς εἰρηνης Attilbuted bbi ille reset Selaol. to Demosthenes Μετέχειν 'ης κοινῆς Ἀ
ρήνης, εστ ' ποιεῖν o προσταττε Φιλιπ- τος
13. ι φεύγοντες μὲν ἐμαχόμεM JFroin an Oratio of Lbsias. See Dionys Hal. in vit Lysia, Δεινὸν
293쪽
IΠολλοῖς ὁ δαίμων ου κατ ευνοιαν φέρων Μεγαλα διδωσιν εὐτυχηματ, αλλ' γαTὰς συμφορὰς λάβωσιν ἐπιφανεστερας.
Καὶ το εκ ου Μελεαγρου του Ἀντιφωντος,
Οὐχ ῖνα κτάνω Ἀηρ πως δε μάρτυρες Ἀρετης γενωνται Μελεάγρω προς Ἐλλάδα.Kαι το εκ του A αντος του Θεοδεκτου, τι
Διομηδης προειλετο δυσσεα ου 1μῶν, αλλῖνα ηττων ait O ακολουθῶν' ενδεχεταί γα τουτου 20 ενεκα ποιησαι. λλος, κοινος και τοῖς ἀμφισβη -
τουσι καὶ τοῖς συμβουλευουσι, σκοπεῖν τα προτρεποντα και αποπεποντα, και ν ενεκα καὶ πραττουσι καὶ φευγουσι ταυτα γαρ εστίν , εαν
μεν παρχη, δεῖ πραττειν οἱον ει δυνατον καὶ ραδιον καὶ ἄφελιμον ν αυτ η φίλοις. η λαβερον χθροῖς καὶ επιζημιον, η λάττων η ζημία
9. Πολλῶ ὁ δαίμων Verses O an attempt to lae v liat the would Author uni nown Caesar lias ex liave ieen actualeci a thos causes presse the sanie Sentinient, De Bello vhicli dissu ad person se in the cona-Gall. B. I. 14. xvith the objec o mission os suci acta as are inputed stri hin alari into the iminiis os ille to thein In eo sation, vice versa. Helvetii. Consuesse ni in eos A in ille Oration os Cicero pro immortales, quo gravius holmine ex Milone, e urges against Clodius se comamutatione rerium doleant, illos Satis est qui leui in illa tan au laci, pro sceler eonina ilicisci velint, liis tarn nefaria laetua docere, tua nain secundiores interduin re et sititur Uei causana, inagitain pena in Milonis istoiena inpunitatein conCedere. ni orte propositani, inagnas titilitates 20. Q μὶν σων ἀποτριπόντων ἁ πο- sui Me, in C. λογοῖνται In Defeuce os cases, thev
294쪽
Tων προτρεποντων κατηγορουσιν. Ἀστι δ τοπος οὐτος λη τεχνη η τε Ιαμφιλον, και η Καλλίππου Ἀλλος, ε των δοκουντων μεν γίγ-2νεσθαι, ἀπίστων δε δτι υ αν δοξαν εἰ η ην ἐγγυς ν καὶ τι ἀλλον η γαρ α ντ η αεἰκοτα πολαμβανουσιν εἰ οὐν ἄπιστον και η εἰκος, ληθες αν η ου γαρ δια γε το εἰκος και πιθανον δοκεῖ ουτως οἱον νδροκλης λεγεν ὁ ΙΠιτθευς κατηγορῶν του νομου, πεὶ θορυβησαναυτω εἰποντι ' Δεονται οἱ νομοι νομου του διορ-
εἰκος ουδε πιθανον εν αλμὶ τρεφομενους δεῖσθαι ἄλος - καὶ τα στεμφυλα ελαίου ' καίτοι πιστον, ε δε ελαιον γίγνεται, ταυτα δεῖσθαι λαίου. Ἀλλος, ελεγκτικος, ο τα ἀνομολογουμενα02σκοπεῖν, εἰ τι νομολογουμενο εκ παντων καὶ όνων και πραζεων καὶ λογων χωρις με επὶ του
αμφισβητουντος, οἱον αὶ φησὶ μεν φιλεῖν
ε υμῆς, συνωμοσε δε τοι τριακοντα χωρὶς δ
295쪽
γαρ τ αξτιον και Ου αἰτιον, καὶ ἄνευ αἰτίου
οὐθεν εστιν οἱον Λεωδαμας ἀπολογουμενος ελεγε, κατηγορησαντος Θρασυβουλου τι νστηλίτης γεγονως εν τλη κροπολει, αλ εκκοψαι επὶ των τριακοντα se οὐκ νδεχεσθαι, ' φη '
23. Aλλος το λέγειν τὴν αἰτίαν οὐ Cicero iises it in lais desene os IIIllo stαραδοξου To assignin Cause se What Quem igitur una omni uni gratia appear in Dei en lant' caseo Ossen P noluit, itane voluit cuia at quorum against genera opinion, querela' Quem ture, item loco, 24. Ἀλλος ἀπο σού αιτίου ' TD P ci lena tempore, quern inpune non assi Gn a Cause proviii a Coiιtradiction, est ausius, hunc injuria, ni pio loco, or aurat fur lily. alieno tena pore, periculo capitis, non 25. Αλλος, εἰ νεδέχετο βέλτιον αλ dubitavit occidere 'V Aristoti ad is, λωι. This Topic is Mun led noli iliat ille arguinent is a Fallasty inal suristyossupposin ille existenceos a smuch a the letter coitiiset O the designo action, &c. vllicli migii liave bet ter conduci ostenti uies cloes notbeen belle planite Lin anotlier nianner appear ill aster variis.
296쪽
εχει, υ πεπραχεν οὐδεὶς γαρ ἐκων α φαυλα καὶ γι γνωσκων προαιρεῖται. στι δε τουτο ψευδος πολλακις γαρ στερον γίγνεται δηλον πῶς νπραξαι βελτιον προτερον δε αδηλον. Ἀλλος 2Gοταν τι εναντίον μελλη πραττεσθαι τοῖς πεπραγ-
μενοις, αμα σκοπεῖν olo Ξενοφανης λεαταις ερωτῶσιν εἰ θυωσι n Λευκοθεα καὶ θρηνῶσιν, μη συνεβουλευεν, P ει με θεον πολαμβανουσι,
ρεῖν, η ἀπολογεῖσθαι οἱον εν τὶ Καρκίνου Mηδεία
297쪽
RHETORICORUM LIB. II. 23. 231τον Ιασονα ν ἀπεκτεινε τουτ γαρ ημαρτενῶν η ποιησασα, περ και θατερον ποίησεν.
Εστι δ ὁ τοπος obτος του ἐνθυμηματος καὶ το εἰδος ολ η προτερον Θεοδωρου τεχνη. 23Ἀλλος ἀπο του ονοματος olo δε ὁ Σοφο- κλης,
καὶ ς ε τοῖς των θεων ἐπαίνοις εἰωθασι λεγειν
καὶ Δρακοντα τον νομοθετην, τι se οὐκ αν ἀνθρω-
ἐπιχειρεῖν μεταφέροντα σούνομα κατα τον λογον, ως μαλλον προσῆκον κλαμβανειν ἡ Δ κεῖσαι σούνομα οἷον Κυψυχον, μησον Ἀνδρεῖον καθά περ κεῖται, ἀλλα τονε σὴν ψυχην ἔχοντα καpάπερ καὶευελ πιν, τον αγαῖα ἐλπίζονσα ἐμοίως δὲ κιὼ εὐδαίμονα, ο αν ὁ δαιμων σπουδαῖος. αgάπερ ενοκράτης φησιν εὐδαίμονα εινα τον την ψύχην ἔχοντα σπουδαίαν ταυτην γ' κάστω εἰναι δαι
Quintilia treat mi Topic far ument altogether a sutile and contenapti l le V. 0.), anci enaacts of the passa e albove quoted U Nam et illud est apud Eiicipi lena snguli im 'sane, quod nonne Pol uicis, ut argu- mentit In naoriaria, rater incessit. 28 in Εὐριπίδου κάβη Euripides, I roades 990. here exist a sin lari ab Sao e iii ille Coinnientar o Eusta- illius noli thir Look os ille Iliad.
298쪽
Πενθεύς, ἐσομένης συμφορῆς πωνυμος.
Εὐδοκιμεῖ δε μαλλον των ἐνθυμηματων τα 29ελεγκτικα των ἀποδεικτικῶν δια το συναγωγην μεν εναντίων εἰναι εν μικρω τ ελεγκτέκον ενθυμημα παραλληλα δε φανερα εἰναι τω ἀκροατγῆ
μἀλλον. Ιαντων δε και των λεγκτικων καὶ των δεικτικων συλλογισμῶν θορυβεῖται μαλιστα τα τοιαυτα οσα αρχομεν προορῶσι, μη τω πιπολης
κα ζωογόνος ὁ ἀλληγορικος Ζευς, ηηλοῖ Αριστοτε λης ἐν η υτο 'Pητορικῆ λε-γων οτι Ἀφροδίτη. ς ἄρχουσα ἄφροσύνης καὶ Ζευς ia ζωῆς αιτιος ν. 29. Διὰ το συναγωγην κεν ἐναντιων
τα ἐλεγκτικα μαλλον ευσοκιμεῖ των δεικτικων οτι σα ελεγχον ποιεῖ μαλλον δῆλον οτι συλλελόγισται παράλληλα γα μαλλον τεκναντια γνωρίζεται.
Thisos ex sena plified in lae harangueos Hanno to ille Carthaonia Senate against sen lin additional supplies o Hannilbal aster the batile os Cannae LivyXXIII. 13. Vereor ne hae quoque' laetitia luxuriet nol is, ae vana eVadat. Nupe tamen nune quoque qualis est ' Occi di exercitus hostiurn mittite ' milites mihi. Quid alitu rogares si esses victus Hostium cepi bina ς' castra,' praedae videlicet plena et M COIUrnea tuuΠ1 frumentum et pe- uniani date '
Di . Whately, Rhet. p. 96. It cis true, stat vitile in Scien e the tiroci Method is considere pre- 'serable in controvers ste Indi rect os osten adopte by thoico as it instord an opportunit of thol ling up
299쪽
RHETORICORUM LIB. II. 1.233 εἰναι αμα γαρ α αυτοὶ φ' αὐτοῖς χαίρουσι
προαισθα με ιθ καὶ ἴσων τοσουτον στερί-
ζουσιν, σν ἄμα ρημένων γνωριρειν.
EHE δ ενδεχ εται τον μεν εἰναι συλλογισμον, τον δε μ' εἰναι με φαίνεσθαι δε ανάγκη καὶενθυμημα το μεν εἰναι, το δε μ' εἰναι ενθυμημα φαινεσθαι δε επείπερ το ἐνθυμημα συλλογισμος τις Tοποι δ εἰσι των φαινομενων ενθυμηματων,
εις μεν ο παρα την λεξιν καὶ τούτου εν μεν ερος, σπερ εν τοῖς Διαλεκτικοῖς, ο μη συλλογισαμενον συμπερασματικῶς το τελευταῖον εἰπεῖν,
l. Τόαι δ' εἰσὶ σων πινομένων νςυμημάτων, Anmuttine os the pi incipat Topic os Apparent ulli 'memS, Ors ullaries, are ex in orde gi ven ; Otso much vitii a vie v to the emplOyrnent an introductio of them, a toaret the Orator at ali potnis against
παρα ἡ λεξιν, οι δε ξαν τῆς Θως. Εστι σὲ τα μὲν παρα την λεξιν ἐμποιούντα σην φαντασίαν ἔξ τονἀριρμόν ταύτασε ἐστιν. μονυμία ἀμφιβολία, σύνσεως,
ματικως - εἰπεῖν Almost ille same vortis aro solanc in ille Sopli. Et encli. XIII. Σφόoe o καὶ πολλάκις δοκεῖν
ἐληλεγχροι ποιεῖ τὸ μάλιστα σφι στικον συκοφάντημα των ἐρωτώντων το μηδενσυλλογαταμενους, μη ἐρωτημα ποιεῖν τοτελευταῖον, ἀλλα συμπερασματικως ει πεῖν, ως συλλελογισμινους Ουκ ἄρα
300쪽
Kαι το τοῖς νθυμημασι συνεστραμμένως καὶ ἀντικειμενως εἰπεῖν, φαίνεται ἐνθυμημα η γαρ τοιαύτη λεξις χωρα εστὶν ενθυμηματος. αιεοικε o OcOυτον εἰναι παρα το σχημα της λεξεως. Ἐστι δε ει το p λεξει συλλογιστικῶς λεγειν χρησιμον το συλλογισμῶν πολλῶν κεφαλαια λεγειν' τι ρ τους μεν σωσε, τοῖς δ τεροις τιμώρησε, τους δ' Ελληνας λευθερωσεν εκαστον μεν γαρ τούτων ε αλλων ἀπεδείχθη συντεθεντων δε φαίνεται καὶ κ τουτων τι γίγνεσθαι. - Ε δε, ο παρα την μωνυμιαν, ως το φάναι σπουδαῖον εἰναι μῖν, α ου γ