장음표시 사용
141쪽
ωστε χεῖρον γράφοντες τους λογος η των ἰδιωτων τινες αὐτοσχεδιάζουσιν, δμως πισχνοῖνται τοιούτους ρήτορας τοὐς συνόντας ποιήσειν ἄστεμηδὸν των ἐνόντων ε τοι πράγμασι παραλιπεῖν. και ταύτης της δυνάμεως ουδὲν ἴτε ταῖς ἐμπει 10ρίαις υτενῆ φύσει τῆ του μαθητο μεταειδωσιν, ἀλλα φασιν μοίως την των λόγων πι- μηνὸι ωσπερ την των γραμμάτων παραδώσειν - μὸν χει τούτων κάτερον, ου εξετάσαντες οἰ-ενοι δὲ δια τὰς προβολὰς των παγγελμάτων αυτοι τε θαυμασθήσεσθαι καὶ ' παίδευσιν την των λόγων πλέονος ἀξίαν δόξειν ιναι, κακῶς εἰδότες
ἔτι μεγάλας ποιοῖσι τὰς τέχνας ουπιοι τολμῶντες αλαζονεύεσθαι περι αυτῶν, αλλ' ἴτινες αν, ἔσονενεστιν εν κάστν, τουτ εξευρεῖν δυνηθῶσιν.
Ἐγὼ δὲ προ- λῶν μελὰν χρημάτων σιμη 11σάμην τηλικομον δόνασθαι τον φιλοσοφίαν, ἔσονομοι λέγουσιν Ισως γὰρ - ὰν μεῖς πλεῖστον ἀπελείφθημεν, οὐo αν ἐλάχιστον μέρος ἀπελαύσαμεν αυτῆς ' πειδῆ δ' ουπουτως ἔχει, βουλοίμηναν παυσασθαι του φλυαροὐντας ορῶ γαρ vμόνον περὶ τοὐς ἐξαμαρτάνοντας τὰς βλασφημίας γρονομένας, ἀλλα καὶ τους αλλους ἄπαντας συνδιαβαλλομένους τους περὶ τὴν αυτὴν διατριβὴν
Θαυμάζω δ' oταν ἴδω τούτους μαθητῶν ἀξιου 12μνους, or ποιητικοὶ -ματος τεταγμένην τέχνην παράδειγμα φέροντες λελήθασι σφας αυτούς. τίς
142쪽
τοις αὐτοῖς ἀεὶ περι τῶν αυτῶν Ρωμενοι διατελοῖμεν, το δε των λόγων ἄν τοὐναντίον πεπονθεν το γαρ φ ετέρου ρηθεν τω λέγοντι με ἐκεῖνον οὐχ ομοίως χρησιμόν εστιν, αλλ' υτος εἶναι δοκεῖ τεχνικώτατος ὁ τις αν ἀξίως μεν - των πραγμάτων, μηδεν δε των αυτῶν τοι αλλοις ευρίσκειν 13 δύνηται. μέγιστον δε σημεῖον της ἀνομοιότητος αὐτῶν του με γαρ λόγους υχ oti τε καλῶς
'ειν η μη τῶν καιρῶν και του πρεπόντως καιτου καινῶς νιν μετάσχωσιν, τοι δε γράμμασιν οὐδενὸς τούτων προσεδεησεν ἄσθ' ι νωμενοι τοι τοιούτοις παραδευγμασι πολ αν δικαιότερον
ἀποτίνοιεν λαμβάνοιεν ργύριον, τι πολλῆς
επιμελείας αυτοὶ δεόμενοι παιδεύειν του ἄλλους επιχειροῖσιν.
14 Εἰ δὲ δει μη μόνον κατηγορεῖν τῶν δελων
ἀλλα και την --οὐ δηλῶσαι διάνοιαν, γουμαι πάντας αν μοι τους - φρονοῖντας συνειπεῖν, ἔτι πολλοὶ μεν τῶν φιλοσοφησάντων διῶται διετε -
σαν διπες, αλλοι δε τινε οὐδενὶ πωποτε συγγενώμενοι τῶν σοφιστῶν καὶ λέγειν και πολιτεύεσθαι δεινοι γεγόνασιν. α με γαρ δυνάμεις και τῶν λογων καὶ τῶν ψων εργων πάντων ε τοις
εὐφυέσιν εγγίγνονται καὶ τοι περὶ τὰς εμπειρίας 15 γεγυμνασμενοις ἡ δὲ παίδευσις τους μεν τοιούτους τεχνικωτέρους καὶ προς το ζητεῖν εὐπορωτέρους εποίησεν οἷς γα νυν ἐντυγχάνουσι πλανώμενοι, ταυτ εξ ποιμοτερου λαμβάνειν αυτοῖς δίδαξεν
143쪽
τους δε καταδεεστέραν πην φύσιν χοντας -- νιστὰς μεν γαθοῖς φλογων ποιητὰς υκ αν ἀποτελεσειεν αυτούς δ αν αὐτῶν προαγάποι καὶ προς πολλα φρονιμωτέρως διακεῖσθαι ποιήσειεν i
H Βούλομαι Ἐπειδή περ εἰς τοὐτο προῆλθον, 16ετι σαφέστερον ειπεῖν περ αυτῶν φημὶ γὰρ πιώτων με ἰδεῶν, ξ ἄν τοὐς λόγους α παντας καὶ λεγομεν καὶ συντίθεμεν, λαβεῖν τὴν επιστηρον ουκεῖναι - πάνυ χαλεπῶν ην τις αὐτον παραδῶ μὴ τοις ραδίως πισχνουμενοις αλα τοῖς εἰδόσι τι περὶ αὐτῶν το δὲ τούτων φ εκάστω τῶν πραγ- των α δε προελεσθαι καὶ ἐξαι προς ἀλληλας καὶ τάξαι κατὰ τροπον, ετ δε τῶν καιρῶν μηδιαμαρτεῖν, ἀλλα καὶ τοις ενθυμήμασι πρεπόντως μον - λόγον καταποικῖλαι καὶ τοῖς ὀνόμασιν εὐρύθμως καὶ μουσικῶς ειπειν, αὐτα δε πολλῆς 17 επιμελείας δεῖσθαι καὶ ψυχῆς ανδρικῆς και δοξαστικῆς εργον εἶναι, καὶ δεῖν τον μεν μαθητὴν προς - την φύσιν εχειν ta χρὴ - μὸν an τα τῶν λόγων μαθεῖν περὶ δε τὰς χρήσεις αυτῶν γυμνασθῆναι τον δε διδάσκαλον τα μεν ουτως κριβῶς ora τ εἶναι διελθεῖν στε μηδὲν τῶν διδακτῶν παραλιπεῖν, περὶ δὲ τῶν λοιπῶν τοιοῖτον αὐτον παράδει - παρασχεῖν, στε τους κτυπωθέντας 18 καὶ μιμήσασθαι δυναμενους ευεις ἀνθηρότερον καὶ χαριέστερον τῶν ἄλλων φαίνεσθαι λεγοντας καὶ
τούτων μὲν απάντων συμπεσόντων τελείως ερουσινο φιλοσοφοὐντες καθ' ὁ δ αν ε λειφθῆ τι τῶν
144쪽
εἰρημένων, νάγκη τανυ χεῖρον διακεῖσθαι τοὐς
πλησιάζοντας. 19 οἱ μεν ουν ἄρτι των σοφιστῶν ναφυόμνοι
καὶ νεωστὶ προσπεπτωκότε ταῖς λαγνείαις, εἰ και νυν πλεονάζουσιν - οἶδ' ἔτι πάντες επιταύτην κατενεχθήσονται τὴν πόθεσιν λοιποὶ δ' ημῖν εισὶν οι προ μων γενόμενοι καὶ τὰς καλουμένας τανας γράψαι - 'σαντες, ο ου ἀμ- τέον ἀνεπιτιμητους' ἴτινες με 'ντο δικάζεσθαι διδάξειν, κλεξάμενοι τὸ δυσχερέστατον των ὀνομάτων ο των φθονούντων ερρον ν λέγειν λά-υ20 των προεστώτων της τοιαύτης παιδεύσεως, καὶ
ταυτα του πρά-ατος, καθ οσον ἐστι διδακτόν, Ουδὸν ἀλλον προς τοὐς δικανικοῖς λόγους η προς τοὐς δε υς απαντας ἀφελεῖν δυναμένου τοσούτν δὲ χείρους εγένοντο τήν περ τὰς ἔριδας καλιν - μενων ἔσον ἴτοι με τοιαυτα λογίδια διεξιντες, οἷς εἴ τις - των πράξεων μείνειεν, ευθὼς αν ἐν π ιν - κακοῖς δμως ἀρετην επηγγείλαντο καὶ σωφροσύνην περ αυτῶν, eκεινοι δ' πὶ τους πολιτικοῖς λόγους παρακαλοῖντες, ἀμελησαντες τωναλλων των προσόντων αὐτοῖς γαθῶν, πολυπραγμοσύνης καὶ πλεονεξίας πεστησαν εἶναι διδάσκω 2L ι. καίτοι τους βουλομένους πειθαρχεῖν τοῖς ποτης φιλοσοφίας ταύτης προσταττομενοι πολυ ανθωτον προς πιείκειαν η προ ρητορείαν -- λήσειεν καὶ μηδεὶς οἰεσθω με λεγειν ως εστι δικαιοσύνη διδακτόν Γλως μεν γὰρ οὐδεμίαν γω
145쪽
κοσι προς ἀρετὴν σωφροσύνην - και δικαιοσύνηνεμπτοιήσει- - μὴν α λὰ συμπαρακελευσασθαί γε καὶ συνασκησαι μαλ- αν ιμαι την τῶν λόγων των πολιτικων επιμελειὰν - Iνα δὲ μὴ δοκῶ τὰς μεν των --ν --χέσεις 22 διαλύειν αυτὸς δε μείζω λέγειν των νόντων, ξαπερ αυτὸς πείσθην - ταυ εχειν, αδίως Ουαι καὶ τοις ἄλλοις φανερὸν καταστήσειν.
Περὶ μεν οὐν τούτων ἀπόχρη μοι τὸ νυν εἶναι 270 ταυτ εἰρηκέναι και συμβεβουλευκέναι περὶ δὲ σοφίας καὶ φίλοσοφίας τοι μὲν περὶ ἄλλων τινων
ἀγωνιζομένοις ου - ἁρμόσειε λέγειν περι ωνονομάτων τούτων εστ γαρ δε τρια πάσαις ταῖς πραγματείαις , - Γ πειδὴ και κρίνομαι περὶ των τοιούτων και τὴν καλουμένην πό τινων φιλοσοφίαν ον εῖναι φημί, προσήκει την δικαίως νομιζομενην πίσαι καὶ δηλῶσαι πρὸς υμας απλῶς 271δε πως τυγχάνω γιγνώσκων περι αυτῶν. ἐπειδὴ γαρ υκ ενεστιν ν π φύσει et τῶν ανθρώπων ἐπιστημην λαβεῖν, ην ἔχοντε αν εἰδειμεν ὁ τι πρακτέον φλεκτεον στίν, ε τῶν λοιπῶν σοφοῖς
146쪽
μεν νομίζω τούς ταῖς δόξαις πιτυγχάνειν ς επὶ τὸ - του βελτίστου δυναμένους, φιλοσόφους
δε τοὐς εν τούτοις διατρίβοντας ε ἄν τάχιστα 27 λήψονται την τοιαύτην φρόνησιν. α δ εστ τωνεπιτηδευμάτων ταύτην ἔχοντα την δύναμιν χωμεν ειπεῖν, κνῶ δε λέγειν ' υτω γαρ εστι σφοδρακα παράδοξα και πολλτης - αλλων ἀφεστῶτα διανοίας, ἄστε φοβουμαι - την ἀρχ' -των ἀκούσαντες θορύβου και βοης - εμπλήσητε τοδικαστηριον. - δε καίπερ ἴτω διακείμενος
επιχειρήσω διαλεχθῆναι περὶ αὐτῶν αἰσχύνομαι γάρ, εἴ τισι δόξω δεδιὼς περ γήρως και μικρου 273 βίου προδιδόναι την ἀλήθειαν. δέομαι δ' υμῶν μηπροκαταγνῶναί μου τοιαύτη μανίαν, ως - γὼ κινδυνεύων προειλομην ν λ Ους ειπεῖν ναντίους ταῖς ἡμετέραις γνώμαις, ει μη και τοι προειρημένοις κολούθους αὐτοῖς ἐνόμιζον εινα και τὰς
αποδείξεις ληθεῖς και σαφεῖς 'ν χειν περ
274 τοὐμαι δὲ τοιαύτην με τέχνην, τις τοις κακως πεφυκόσιν ἀρετὴν ἐνεργάσαιτ αν και δικαιοσυνην, υτ πρότερον με νυν οὐδεμίαν εἶναι, τούς τε τὰς ποσχέσεις ποιουμένους περ αυτῶν πρότερον ἀπερεῖν καὶ παύσεσθαι ληροὐντας πριν 275 εὐρε ναί τινα παιδείαν τοιαύτην, Ου μην - '
147쪽
αὐτούς γ' αὐτῶν βελτίους ἄν τί νεσθαι καὶ πλειο- νος ἀξιους, ει προς τε το λέγειν ὁ φιλοτίμως διατεθεῖεν καὶ του πείθειν δύνασθαι τους ἀκούοντας ερασθεῖεν, καὶ προς τούτοις της πλεονεξίας πιθυμήσειαν, μη της - των νοητων νομιζομένης
α λὰ ηὐώς ἀληθῶς την δύναμιν ταύτην χούσης. καὶ ταὼθ ως Ουτω πέφυκε, ταχέως ο α δηλωσειν. 276 πρῶτον μεν γαρ ὁ λέγειν η γράφειν προαιρούμενος λόγους ἀξίους παίνου καὶ τιμῆς υκ εστιν επως ποιήσεται τὰς ύποθέσεις ἀδίκους ἡ μικρὰ ἡ περὶ των ἰδίων συμβολαίων, ἀλλα μεγάλας καὶ καλὰς καὶ φιλανθρωπους καὶ περὶ τῶν κοινῶν πραγ--τωπι - γαρ τοιαύτας ευρίσκων ουδεν διαπράξεται τῶν δεόντων. πειτα τῶν πράξεων των συντει π7νουσῶν προς τὴν πόθεσιν κλέξεται τὰς πρεπωδεστάτας καὶ μάλιστα συμερούσας' ο δε τὰς τοιαύτας συνεθιζόμενος θεωρεῖν καὶ δοκιμάζειν οὐ μόνον περὶ τον ενεστωτα λογον ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς αλλας πράξεις την αυτὴν ἔξει ταύτην δύναμιν, ωσθ' - το λέγειν ευ καὶ το φρονεῖν παραγενήσεται τοι φίλοσοφως καὶ φιλοτίμως πρὸς τους λόγους διακειμένοις. καὶ μην Ουδ ο πείθειν τι - 278
βουλώμενος ἀμμήσει τῆς ἀρετῆς, αλλὰ τούτω
μάλιστα προσέξει τον -- ὁπως δόξαν ς επιεικεστάτην λήψεται παρὰ τοις συμπολιτευομένοις. τις γὰρ υκ οἶδε καὶ τοὐς λόγους ἀληθεστέρους δοκοῖντας Μὶνας τους Ῥπο τῶν εν διακειμένων
148쪽
λεγομένους η τοὐς υπὸ των διαβεβλημένων, καὶ τὰς πίστει μεῖζον δυναμένας τὰς εκ ου βίου γεγενημένας η τὰς υπὸ του λόγου πεπορισμένας; θ' ὁσω ἄν τις ερρωμενεστέρως πιθυμ πειθε
του ἀκούοντας, τοσούτω μῶλλον σκησε καλ--γαθὸς εἶναι καὶ παρὰ τοῖς μίταις εὐδοκιμεῖν. 279 καὶ μηδεὶς μων οἰέσθω τοῖς με ἄλλους ἄπαντας προνώσκειν, σην χει οπιὴν εις τὸ πείθειν τοτοῖς κρίνουσιν αρέσκειν, τους δε περὶ τὴν φιλο--φίαν οντας μόνους ἀγνοεῖν την τηνευνοίας δυναμιν 280 πολὐ γαρ ἀκριβέστερον των aλλων καὶ ταυτίσασι, καὶ προς τούτοις ετ ταμεν εἰκότα καὶ τὰ τεκμηρια καὶ πὰν των πίστεων εῖδος τουτο νον φελεῖ, μερος, ἐφ' λα αυτων καστον τυχηγηθέν, το δε δοκεῖν εἶναι καλὸν κἀπαθὰν υμόνον τὸν λόγον πιστότερον ποίησεν, ἀλλα καὶ τὰς πράξεις του 'ν τοιαυτην δόξαν εχοντος εντι--τέρας κατέστησεν, υπὸρ ὁ σπουδαστέον εστὶ τοις ευ φρονουσι ἄλλον η περὶ των ἄλλων πάν
28 Τὸ τοίνυν περὶ πην πλεονεξίαν, ο δυσχερέστα- τονήν των ρηθεντων εἰ μεν τις μολαμβάνει -- ἀποστερουντας ἡ παραλογιζομένους ' κακόν τι
γὰρ ν ἄπαντι λβω ἀλλον ελαττουσαι τοιούτων, οὐδ' εν πλέοσιν ἀπορίαις εἰσίν, οὐδ' ἐπονειδιστότερον ἰωσιν, χυδ' Ἀλως Ἀθλιώτεροι 282 τυγχάνουσιν οντες ' αρ δε καὶ νυν πλέον χειν
149쪽
ηγεῖσθαι καὶ πλεονεκτησειν νομίζειν παρὰ μεντων θεῶν τους ευσεβεστατους καὶ οὐ περὶ την θεραπείαν την κείνων ἐπι- στατους ἔντας, παρὰ δὲ των ἄνθρώπων τοὐς ἄριστα προς τούτου μεθ' ων αν οἰκῶσι καὶ πολιτεύωνται διακειμένους καὶ τοὐς βελτίστους αυτοὐς εῖναι δοκουντας. καὶ 283ταμα καὶ ταῖς ληθείαις οντως ἔχει, και συμφέρειτον τρόπον τουτον λέγεσθαι περὶ αὐτῶν, πε νυν γ' υτως ἀνέστραπται καὶ συγκέχυται πολλὰ των κατὰ την πόλιν, ἄστ υδ τοῖς νομασιν νιοί τινες τι χνῶνται κατὰ φύσιν, αλλὰ μεταφέρουσιν ἀπὸ των καλλίστων πραγμάτων eπὶ τὰ φαυλοτατα των πιπηδευμάτων. οὐ μεν γε βωμολοχευομέ- 284νους καὶ σκώπτειν και μιμεῖσθαι δυναμενους ευφυεῖς καλοῖσι, προσηκον της προσηγορίας ταύτης τυ χάνειν τοὐς αριστα πρὸς ἀρετην πεφυκοτας τους δὲ ταῖς κακοηθείαις καὶ ταῖς κακουργίαις χρω
μένους, καὶ μικρὰ μὰν λαμβάνοντας πονηρὰν δε
δόξαν κτωμενους, πλεονεκτεῖν νομίζουσιν, αλλ' ου-- σιωτάτους καὶ δικαιοτατους, ο περὶ τωνα-ων λά- των κακων πλεονεκτοὐσι -- 285M των μεν αναγκαίων - οὐντας, τὰς δὲ των
παλαιῶν σοφιστων τερατολογίας γαπωντας φιλο--ψειν φασιν, ' ἀμελήσαντες τους τὰ τοιαυτα --
θάνοντας καὶ μελετωντας ἐξ ἄν καὶ τὸν Γλων οἶκον
150쪽
καὶ τα κοινὰ τὰ της πολεως καλῶς διοικήσουσιν, ἄνπερ νεκα καὶ πονητέον και φίλοσοφητέον καὶ πάντα πρακτέον στίν. ἀφ' ἄν μεῖς πολὐν δη όνον ἀπελαύνετε τους νεωτέρους, αποδεχόμενοι τους λόγους τωὐ διαβαλλόντων 'ην τοιαύτην
286 παιδείαν. καὶ γάρ τοι πεποιήκατε του με επιεικεστάτους -- εν πότοις καὶ συνουσίαις καιραθυμίαις καὶ παιδιαῖς την λικίαν διάπειν - λήσαντας του σπουδάζειν ὀπως πονται βελτίους, τούς δὲ χείρω την φύσιν χοντας εν τοιαύταις ἀκολασίαις ἡμερευειν, εν αἷς προτερον Ῥυδ' Ἀν287 Οἰκέτης επιεικης Ουδεις τολμησεν ' o με γαραυτῶν - τῆς 'Eννεακρούνου ψύχουσιν U- οι δ' εν τοις καπηλείοις πίνουσιν μεροι δ' εν τοις σκιραφείοις κυβεύουσι, που λοὶ δ' εν τοῖς αὐλητρίδων διδασκαλείοις διατρίβουσι. και τους
μεν - ταυτα προτρεποντας ουδεις πώποτε των
κηδεσθαι φασκοντων της ἡλικια ταύτης κίμας
εἰ γαγε μιν δὲ κακὰ παρέχουσιν, οἷς ἄξων
ὴν, ε και μηδενὸς ἄλλου, τούτου γε χάριν εχειν,
ὁτι τους συναντα των τοιούτων πιτηδευμάτων 1s satis actoo M oum impression is nat ἀμελήσαντει has