Selections from the Attic orators, Antiphon, Anocides, Lysias, Isocrates, Isaeus.: Being a ...

151쪽

ISOCRATES. 123

ἀαοτρέπομεν. ἴτω δ' στὶ δυσμενες απασι o 288 τῶν συκοφαντῶν γένος, ἄστε τοις με λυομένοις εἴκοσι καὶ τριάκοντα μνῶν τὰς μελλούσας καὶ τον ἄλλον οἶκον συναναιρήσειν υχ επως ἄν ἐπιπλήξειαν, ἀλλὰ και συγχαίρουσι ταις ἀσωτίαις αυτῶν, τους δ' εἰς τὴν -των παιδείαν Θιοὐν ἀναλίσκοντα διαφθείρεσθαί φασιν ων τίνες ὰν ἀδικώτερον χοιεν την αἰτίαν - ην; ἴτινες ε 289 ταυται με ταῶς ἀκμαῖς δντες περεῖδον τὰς ἡδονάς, εν αἷς οἱ πλειστο των πηλικούτων μάλισταὐτῶν επιθυμοῖσιν, ξον δ' αὐτοῖς ραθυμεῖν μηδενδαπανωμένοις εῖλοντο πονῶν χρηματα τελέσαντες, αρτι δ' εὐπαίδων εξεληλυθότες γνωσαν δ πολλοιτων πρεσβυτέρων υκ σασιν, τι δει το ορθῶς 290-ὰ πρεπόντως προεστῶτα της ἡλικίας και καλὴν

αρχὴν του βίου ποιούμενον αὐτολυστερον ἡ τῶν αὐτολποιήσασθαι την ἐπιμέλειαν, καὶ μὴ σπεύδειν μηδὲ ζητεῖν πέρων ἄρχειν πριν ἄν τῆς αὐτοῖ

ρειν μηδε μέγα φρονεῖν ἐπὶ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς ως - τοις εν ῆ ψυχὴ διὰ τὴν παιδείαν εγγιγνομένοις. καί τοι τους τοιού λογισμῶ κεχρημένους

πῶς υκ επαινεῖσθαι χρὴ μαλλον η ψέγεσθαι, καὶ νομίζεσθαι βελτίστους ἔναι καὶ σωφρονεστάτους τῶν ἡλικιωτῶν Θαυμάζω δ' oσοι τους μεν φύσει δεινο- ντα 291 εἰπεῖν εὐδαιμονίζουσινάς ἀγαθοῖ καὶ καλου πράγ-

152쪽

124 SELECTIONE.

ματος αυτοῖς συμβεβηκότος, οὐ δε τοιούτους γενεσθαι βουλομενους λοιδορουσιν - ἀδίκου καὶ κακολπαιδεύματος επιθυ--τας. καί τοι τί των φύσει καλῶν οντων μελετη κατεργασθεν αἰσχρον κακόν εστιν οὐδὸν γαρ εὐρο μεν Oωμον, ἀλλ' εν γε τοῖς ἄλλοις παινοῖμεν οὐ ταῖς φιλοπονίαις ταῖς αυτῶν ἀγαθόν τι κτήσασθαι δυνη-

θεντα μῶλλον η τους παρα των προγονων παρα-

292 λαβόντας, εἰκότως συμπει γαρ πί τε των ἄλλων ἁπάντων, καὶ μαλι- π των λόγων μητὰς ευτυχίας ἀλλα τὰς επιμέλειας ευδοκιμεῖν. οἱ μεν γὰρ φύσει καὶ τύχν δεινοὶ γενόμενοι λεγειν ovπρος το βελτιστον ἀποβλέπουσιν, αλλ' Oπως τύχωσιν, ἴτω - σθαι τοι λόγοις εἰώθασιν οἱ δε φίλοσοφία καὶ λογισμ την δύναμιν ταύτην λαβόντες, ουδεν ἀσκέπτως λέγοντες, πτον περὶ 293 τὰς πράξεις πλημμελοῖσιν. σε απασι με βούλεσθαι προσηκε πολλοὐς εἶναι τοὐς ε παεδείας δεινοὐς εἰπεῖν γιγνομενους, μάλιστα δ' μῖν καὶ γὰρ αὐτοὶ προεχετε καὶ διαφερετε των, ων υταῖς περὶ τον πόλεμον πιμελείαις, οὐδ' ὁτι καλ- λιστα πολιτεύεσθε κά μάλιστα φυλάττετε τους νόμους ορ υμῖν οἱ προγονοι κατέλιπον, ἀλλα τούτοις οἷς περ ἡ φύσις η - ανθρώπων των ἄλλων ζώων, καὶ το γενος το των Ἐλλήνων -

294 βαρβάρων τ καὶ προς την φρόνησιν καὶ προς

τοὐς λόγους μεινον πεπαιδεῖσθαι - ἄλλων. -- πάντων αν συμβαίη δεινότατον ει τους βου- μενους τοῖς αὐτοῖς τούτοις διενεγκεῖν των λι-

153쪽

ISOCRATES. 125

κιωτῶν, οἷς περ ἡμεῖς πάντων, διαφθείρεσθαι Φηφίσαισθε, και τοὐς υ παιδεία ταύ- χρωμένους, ὁ ἡμεῖς γεμόνες γεγένησθε, συμφορα τινὶ περιβάλοιτε.Xρὴ γαρ μηδε τουτο λανθάνειν μὰς - πάν- 295των των δυναμένων λεγειν δε παιδεύειν η πόλις ημῶν δοκεῖ γεγενησθαι διδάσκαλος. εικότως καιρορ ἀθλα μέγιστα τιθεῖσαν αυτην ὁ σι τοι την

δύναμιν ταύτην, υσι, και γυμνά- πλειστα καὶ παντοδαπώτατα παρενυσαν τοις ἀγωνίζεσθαι προηρημένοις και περὶ τὰς τοι τας διατριβὰς γυμνάζεσθαι βουλομένοις, ἔτι δε τὴν ἐμπειρίαν, 'm 296

μάλιστα ποιειχυνασθαι λέγειν, ενθένδε πάντας λαμβάνοντας προόδε τούτοις και την της φωνης κοινότητα καὶ μετριότητα και τ' αλην εὐτραπελίαν καὶ φιλολογίαν - μικρον προὐνται συμβαλέσθαι μέρος πρὸς την των λόγων παιδείαν ἄστ υκαδίκως πολαμβάνουσιν μαντας τους λέγειν δντας δεινούς τ' πόλεως εἶναι μαθητάς. σκοπεῖ οὐ 297μη παντάπασιλῆ καταγελαστον της δόξης ταύτης --ρόν τι καταγιγνώσκειν, ν ἡμεῖς ἔχετε παρὰτ- Ἐλλησι πολύ μαλλον φεγὼ παρ' μῖν Ουδὸν γαρ αλλ' η φανερῶς ἡμῶν αὐτῶν ἔσεσθε κατε-

φισμένοι την τοιαύτην ἀδικίαν, και πεποιηκότες 298ο-ων ωσπερ αν εἰ Λακεδαιμόνιοι τοὐς τ περὶ

154쪽

τον πόλεμον ἀσκοὐντας ζημιοῖν πιχειροῖεν, Θετταλοὶ παρὰ των ἱππεύειν μελετώντων δίκην λαμβάνειν ἀξιοῖεν υπ- ων φυλακτέον στίν,

σπως μηδὲν τοιοῖτον ξαμαρτησεσθε περὶ seu αυτούς, μηδὲ πιστοτέρους ποιήσετε του λόγους τοὐς των κατηγορούντων της πόλεως ἡ οὐ των

ἐπαινούντων.

299 οἶμαι δ' υμῶς οὐκ ἀγνοεῖν ὁτι των Ελληνων

οἱ μεν δυσκόλως προς - εχουσιν, οἱ δ' ς οἷόν τε μαλιστα φιλο- και τὰς ελπίδας της σωτηρίας ἐν ἡμῖν ἔρουσι. και φασιν οἱ μεν τοιολτοι μόνην aναι ταύρον πόλιν, τὰς δ αλλας κώμας, και δικαίως ν αὐ 'ν αστυ της Ἐλλάδος προσαγορεύεσθαι και δια - μεγεθος καὶ δια τὰς εὐπορίας τὰς νθένδε τοι ἄλλοις γιγνομένας και μάλιστα

300 διὰ τον τρόπον των εὐοικούντων Ουδένα γὰρ ιναι πραοτερους ουδὲ κοινοτερους οὐδ' οἷς οἰκειότερον ἄν τις τον παντα βίον συνδιατρί-ων ούτω δὲ

μεγάλαις νωνται ταῖς προβολαῖς, - ουδὲ τοὐτ ὀκνοῖσι λέγειν ως διον - - ἀνδρὸς Αθηναίου ζημιωθεῖεν ' διὰ της τέρων μότητος σπάθοιεν οἱ δὲ ταμ με διασύρουσι, διεμνυς

δὲ τὰς των συκοφαντων πικρότητας καὶ κακοπραγίας λης της πολεως ως ἀμίκτου και χαλεπης 30LOύσης κατηγοροῖσιν. εστιν οὐ δικαστῶν οὐν εχόντων του με των τοιούτων λώνων αιτίους γρονομένους ἀποκτείνειν ως μεγάλην αἰσχύνην τῆ πόλει περιποιοῖντας τοὐς δὲ των παίνων των

155쪽

ΙSOCRATES. 124

λεγομένων περὶ αὐτης μέρος τι συμβαλλομένους τιμαν μαλλον η τοὐς ἀθλητὰς τους εν τοι στεφανίταις ἀγῶσι νικῶντας πολ γαρ καλλίω δόξαν 302ἐκείνων κτώμενοι τῆ πόλει τυγχaνουσι καὶ μαλ- λον ἁρμόττουσαν περ μεν γαρ 'ν των σωμάτων ἀγνωνίαν πο οὐ τοὐς ἀμφισβητοὐντας εχομεν, περὶ δε τὴν παιδείαν παντες αν μας πρωτεύειν προκρίνει κ

sarere μοι δοκεῖ πολλὰ λίαν εἶναι τα παρα- 160 κελευόμενα πώλεμεῖν αὐτοῖς, μαλιστα δ' ο παρὼν καιρός, ον υ ἀφετέον καὶ γὰρ αἰ γον παρόντιμὸν - πησθαι, παρελθόντος δ' --ὐ μεμνῆσθαι. τί γαμ αν καὶ βουληθεῖμεν ημῖν προσγενέσθαι, μελλοντες βασιλεῖ πολεμεῖν, ω των νυν παρχόντων; -υκ Αἴγυπτος μὰν αυτοὶ καὶ κύπρος 16l

ἀφέστηκε Φοινίκη δε και Συρία διὰ το πόλεμονανάστατοι γεγόνασι, Τύρος δ esii μέγ' εφρόνησεν,

υπὸ των χθρῶν τῶν εκείνου κατειληπται τῶν δ' εν Κιλικία πόλεων τὰς μεν πλείστας, μεθ' ημῶν δντες εχουσι, τὰ δ' O χαλεπόν εστι κτήσασθαι.

Λυκίας δ' Ουδεὶς πώποτε Περσῶν ἐκράτησεν κα- 162τόμνω δ' o Καριας πίσταθμος τῆ μεν ληθεία

156쪽

128 SELECTIONE πολλ/δη χρόνον ἀφέστηκεν, ομολόγησε δ' τανημεῖς βουληθῶμεν απὸ δε Κνίδου μέχρι Σινώπης

'πιληνες ' Ἀσίαν παροικοῖσιν, Ους υ δε πείθειν ἀλλὰ - κωλυες πολεμειν καίτοι τοιούτων

ν πιηρίων παρξάντων καὶ τοσούτου πολεμουρον Ασίαν περιστάντος τί δει τὰ συμβησόμενα λωπιακριβῶς ἐξετάζειν ὁπου γαρ μικρῶν μνωνηττους εισίν ου ἄδηλον, αν διατεθειεν ει πασιν

163 ημῖν πολεμιν ἀναγκασθεῖεν ἔχει δ' Ουτως. εὰν μεν ὁ βάρβαρος ρρωμενεστερως κατάσχη τὰς πό ις τὰς επὶ θα 'ν, ψοουρὰς μείζους ἐν αὐταῖς δε νυν καταστησας, τα ἄν και τῶν νησων αἱ περὶ την πειρον, οἷον Ρόδος καὶ Σάμος καιXAς - τὰς ἐκείνου τύχας ἀποκλίνειαν ην Γημεῖς αὐτὰς πρότεροι καταλάβωμεν εικὸς τοὐς την δίαν καὶ Φρυγίαν καὶ τὴν ἄλλην την περκει- μερον χωραν ικουντας ἐπὶ τοι ἐντευθεν ὁρμωμέ

164 Διὸ δει σπεύδειν καὶ μηδεμίαν πομισθαι διατριβήν, να - πάθωμεν περ οἱ πατερες ημῶν. εκεῖνοι γὰρ στερίσαντες τῶν βαρβάρων καὶ προεμενοί τινας τῶν συμμάχων ἡναγκάσθησαν λιγοι πρὸς πολλοὐ κινδυνευειν, ἐξὸν αὐτοῖς προτέροις διαβασιν εις την πειρον μετὰ πάσης της τῶν E νων δυνάμεως εν μώρει τῶν ἐθνῶν μασ-

165 - χειροῖσθαι δεδεικται γάρ, μαν τις πολεμνυος ανθρώπους εὐπολλῶν τόπων συλλεγομένους, ὁτι δει μὴ περιμενειν ως ω πιστῶσιν, αλλ' ἔτι διεσπαρμενοι αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν ἐκεῖνοι μεν ουν

157쪽

ISOCRATES. 12sπροεξαμαρτόντες παντα αὐτ επηνωρθώσαντο, καταστάντες ει τους μεγιστους ἀγῶνας ' μεῖς δ

αν σωφρονῶμεν, ξ αρχῆς φυλαξόμεθα καὶ πειρασόμεθα φθῆναι περὶ την Λυδίαν καὶ Ἱωνίαν στρατόπεδον ἐγκαταστήσαντες, εἰδότες τι καὶ 166 βασιλεῖς οὐκ ἐκόντων ἄρχει των ἡπειρωτῶν, ἀλλὰ μείζω δύναμιν περ αυτον κάστων αυτῶν ποιησάμενος ης μεῖς - UMDιαβιβάσωμεν, ὁ βουληθέντες ραδίως - ποιήσαιμεν, ἀσφαλῶς απα- σαν την Ἀσίαν καρπωσόμεθα. πολ δε κάλλιον εκείνω περὶ της βασιλείας πολεμεῖν δε προ ημας αυτοὐς περ της γεμως ἀμφισβητεῖν. Aξων δ επὶ της να ηλικίας ποιήσασθαι την 167

στρατείαν, ν οι τῶν συμφορῶν κοινωνησαντες, ουτοι καὶ των ἀπαθῶν ἀπολαύσωσι και η πάντατον πόνον δυστυχοῖντες διαγάγωσιν κανος γαρ ὁ παρεληλυθώς, εν τί των δεινῶν ου γέγονεν; πολλῶν γα κακων τῆ φυσει τῆ ων ανθρώπων - έπαρχόντων αὐτοὶ πλείω τῶν ναγκαίων προεξευρηκαμεν, πολέμους και στάσεις ἡμῖν αὐτοῖς εμποιήσαντες, ἄστε οὐ μεν εν ταις αυτῶν ἀνόμως 168

ἀπολλυσθαι, οὐ δ' πὶ ξένης μετὰ παίδων καὶ γυναικῶν ἀλασθαι, πολλοῖς δε ι ενδειαν τῶν καθ' ἡμέραν επικουρεῖν ἀναγκαζομενους - τῶναθρῶν τοις φίλοις μαχομένους ἀποθνήσκειν. περῶν οὐδεὶς πώποτ γανάκτησεν, αλλ' ἐπὶ μεν ταῖς συμφοραῖς ταις υπὸ τῶν ποιητῶν συγκειμέναις δακρύειν ἀξιουσιν, αληθινὰ δὲ πάθη πολλὰ καὶ δεινὰ γρονόμενα διὰ τον πόλεμον φορῶντες τοσού-

158쪽

του δέουσιν ελεεῖν, στε και μαλλον χαίρουσιν

επι τοι ἀλλήλων κακοῖς ἡ τοις αυτῶν ἰδίοις 16s ἀγαθοῖς. ἴσως δ' αν και της ἐμῆς μηθείας πολλοὶ

καταγελάσειαν, ει δυστυχίας ανδρων ὀδυροίμην τοῖς τοιούτοις καιροῖς, εν οἷς Ιταλία μεν ανάστατος

γέγονε Σικελία δὲ καταδεδούλωται, τοσαυται δε πόλεις τοῖς βαρβάροις κδέδονται, τα δε λοιπὰ μέρη των Ελλήνων ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις εστίν. 17 Θαυμάζω δὲ των δυναστεύοντων ε ταῖς πό- ' λεσιν ει προσήκειν αὐτολ γλται μεγα φρονεῖν, μηδεν πώποθ' ὐπερ τηλικούτων πραγμάπων μήτειπεῖν μή ενθυμηθῆναι δυνηθέντες Ἀρην γαραυτούς, εἴπερ σαν κιοι της παρούσης δόξης, απάντων ἀφεμένους των ἄλλων περὶ του πολέμου

του προς τους βαρβάρους εἰσηγεῖσθαι και συμβου- 171 λεύειν τυχον μεν - αν τι συνεπέραναμ ει δὲ καὶ προαπεῖπον, αλλ' ὁ τους γε λόγους σπερ χρησμούς ει τον πιόντα χρόνον - κατέλιπον. - δ' ι με ἐν ταῖς μεγίσταις δόξαις οντες επιμικροῖς σπουδάζουσιν ἡμῖν δὲ τοῖς των πολιτικωνεξεστηκόσι περὶ τηλικούτων πραγμάτων συμβουλεύειν παραλελοίπασιν.

172 Οὐ μην ἄλλ' ὀσφ μικροψυχοτεροι τυγχάνουσινοντες οἱ προεστῶτες μων, τοσούτφ τοὐς ἄλλους ερρωμενεστέρως δει σκοπεῖν πως ἀπαλλαγησόμεθα της παρούσης χθρας νυν με γαρ μάτην ποιούμεθα τὰς περ της ειρήνης συνθήκας ου γαρ διαλυόμεθα τους πολεμους αλλ' ἀναβαλλόμεθα,

159쪽

ISOCRATES. 31

mαὶ περιμενομεν τοὐς καιροὐς εν οἷς ἀνηκεστόν τε κακὸν ολλήλους εργασασθαι δυνησόμεθα δει δὲ 173ταύτας τὰς επιβουλὰς εκποδὼν ποιησαμενους κε νοις τοῖς προις επιχειρεῖν ἐξ ἄν τάς τε πόλεις ἀσφαλεστερον οἰκήσομεν καὶ πιστότεοον δρακεισόμεθα προς μας αυτούς. εστι δ' πλους καὶ ἀδιος ὁ ,όγος ὁ περὶ τούτωπι με γὰρ εἰρήνηνοιον τε Πεπαρον - γαν, ν μν κοιρο τοι παρα- ροις πολεμήσωμεν ού o νοησα τούς Ελληνας, ιν αν καὶ τὰς φελείας - των αυτῶν καὶ τορο κινδύνους προς τους αυτοῖς ποιησώμεθα τούτων 174o γενομἐνων - τος ποριας πης περι τον πωνημῶν ἀφαιρεθείσης η και τὰς σαιρίας διαλύει καὶ τὰς συγγενείας εἰς mi ἄν ροάγει καὶ πάντας ανθρώπους ει παλεμους καὶ στάσεις καθωπησίν, Ουκ στι- πως οὐχ ὁμονοήσομεν καὶ τὰς εὐνοίας ηθινὰς προς -- αυτοὐς ξομεν. ων νεκα

περὶ παναος ποιητεον πως ως ταχιστα τον

ενθένδε πόλεμον εις τὴν Ἀπειρον διο ιο-- ο . I μόνον αν οὐ λαθὸν ἀπολαυσαιμεν των κινδύνων των προς - αὐτούς, ει ταῖς ἐμπειρίαις ταῖς κ τούτων γεγενημεναι προ τον βάρβαρον καταχρή

σασθαι δόξειεν μιν.

160쪽

ειρήνης, - πο τούτων δουλεύειν ναγκασμέναι. καίτοι πῶς ου χρη διαλύειν ταύτας τὰς ὁμολογίας,

176 ποιοῖντες αυτήν ο δὲ πάντων κατωγελαστότατον, ωτι των γεγραμμενων - ται -- ίαις τὰ χειριστα τυγχαν με διαφυλάττοντες. α - γαραυ-νομυς ιφ-- τάς τε νησους και τὰς πόλεις τὰς επὶ της Εὐρωπης, πάλαι λελυτα και μάτην ἐν

ταις στήλαις ἐστίw α δ' αἰσχύνην ἡμῖν φέρει καὶ

πολλοὐ των συμμάχων -δέδωκε, ταμ δε κατὰ

χρην ἀναιρεῖν και μηδε μίαν ἄν μέραν, νομίζοντας προσταγματα καὶ μὴ συνθήκας εῖναι. τίς γὰρ υκ οἶδεν, ὁτι συνθῆκαι μέν ισιν, αἴτινες αν ἴσως καὶ κοινως ἀμφοτέροις χωσι, προστάγματα δὲ τὰ τοὐς τέρους ελαττοῖντα παρὰ το δίκαιον; 177 δ. καὶ των πρεσβευσάντων ταύτην την εἰρηνην δικαίως ἄν κατηγοροῖμεν, ἔτι πεμφθέντες - των Κλλήνων περ των βαρβάρων ἐποιησαντο τὰς συνθηκας Ἀρην γὰρ αυτούς, εμ εδόκει Ἀναυτῶν χειν κάστους, εἴτε καὶ των δοριαλώτωνεπάρχειν, εἴτε τούτων κρατεῖν ἀνάπο την εἰρήνηνετυγχάνομεν εχοντες, εν τι τούτων ὁρισαμένους καὶ κοινον τὸ δίκαιον ποιησαμένους ἴτω συγγρά