Selections from the Attic orators, Antiphon, Anocides, Lysias, Isocrates, Isaeus.: Being a ...

121쪽

eἰδέναι τι, ὁσοι ἀπεκτόνασι τινας, και ἀνδρο- - των αυτῶν ισι, και σοι ἀνδροφόνοι

καὶ ἀπεκτόνασί τινας. πολ γὰρ ὀν Ἀργονήν' - θων σπαντα τὰ ονόματα γράφειν, ὁσα τὴν αυ- δώναμιν ἔχει αλλὰ περ ενδ ειπὼν περιπ4ντων δηλωσεν ου γὰρ δηπου, ω Θεόμνηστε, 8ει μέν τις, εἴποι πατραλοίαν η μητραλοίαν,-ξίους α αυτὸν ὀφλεῖν σοι δίκην, ει δέ τις εἴποι - την --ῖσαν η τὸν φύσαντα ἔτυπτες, νου Mαυτὸν ἀζήμιον δεῖν εἶναι, ουδὲ των πορρήτωνειρηκότα ἡδεως γὰρ αν σου πυθοίμην περὶ τουτο γὰρ δε M a και μεμελ-ηκας καὶ ποιεῖν καιλοειν ' er τις σε μοι β αι την σπίδα, ε δετω νόμω ψητο, ἐάν τις φασαν ἀποβεβληκέναι, μόδικον εἶναι, υκ αν εδικάζου αὐτμ αλλ εξήρκειαν - ερριψεναι τὴν ἀσπίδα λεγοντι υδέν σοι με ιν οὐδε γαρ τὸ αυτό ἐστι ρῖψαι καὶ ἀπ- βληκέναι. αλλ' ὐδ' - των ενδεκα γενόμενος 10 ἀποδεξαιο er τις ἀπλοι τινὰ φασκων θοιμάτιον

ἀποδεδύσθαι η τὸν χιτωνίσκον κδεδύσθαι, αλλ' ἀφείης αν τὸν αυτὸν τρόπον, τι υ λωποδύτης

ονομάζεται. ουν εἴ τις παῖδα ἐξαπιναγὼν ληφθείη, -κ ἄν φάσκοις αυτὸν ἀνδραποδιστὴν εῖναι, εἴπερ

122쪽

μαχῆ τοι ὀνόμασιν, ἀλλα μη τοι ἔργοις τον νουν

προσέξεις, ἄν ἔνεκα τα νόματα πάντες τίθενται 1 σι τοίνυν σκέψασθε, ω νδρες δικασταί Οὐτοσὶ

γάρ μοι δοκε υπὸ ραθυμίας καὶ μαλακίας οὐδ' εις

Ἀρειον πάγον ἀναβεβηκέναι πάντες γαρ πίστασθε στι ἐν κείνω ν χωρίφ, ταν τὰς του

φόνου δίκας δικάζωνται, o δια τούτου του νό- ματος τὰς διωμοσίας ποιοῖνται, ἀλλα ' υπερεγὼ κακως ἀκήκοα ο μεν γαρ διώκων, ἔκτεινε 12 διόμνυται, ὁ δὲ φευγων - - κτεινεν. οὐκουν

ἄτοπον - εἴη τον φεύγοντα, δόξαντα κτεῖναι,

κἀπολογεῖσθαι φάσκοντα ἀνδροφόνον εἶναι, oτι ὁ διώκων, ς κτεινε, διωμόσατο. τί γὰρ ταμα ἄν οὐτος ἐρεῖ, διαφερει καὶ αὐτος μεν

Θέων κακηγορίας δικάσω εἰπόντι σε ερριφέναι την σπίδα. καίτοι περὶ μεν του ρῖψαι Ουδενς εν τ νόμω εἴρηται, εὰν δε τις εἴπη ἀποβεβληκέναι 'ην ασπίδα, πεντακοσίας βραχμὰς 13 ὀφειλειν κελεύει υκ ουν δεινόν, εἰ ἔταν μὰν

123쪽

δέη σὲ κακῶς ἀκούσαντα -- εχθρούς τιμωρεῖσθαι,ουτω τοὐς νόμους ἄσπερ τὼ νυν λαμβάνεις,οτα Γ τερον παρὰ οὐ νόμους ων κακῶς, Ου ἀξιοῖ δοὐναι δίκην πότερον ουτως συ δεινος εῖ σπε οπω ὰν βούλη, ou τ εἶ νησθαι τοῖς νόμοις, τοσουτον δύνασαι - οὐδέποτε οἴει -- ἀδικουμένους π σου τιμωρίας τεύξεσθαι; δε υκ αἰσχυν' οἴ- ἀνοήτως διακείμενος, στ 14ου ἐξ ἄν ὁ πεποίηκας την πόλιν, αλλ' ἐξ ἄν ἀδικῶν - δέδωκας δίκην, οἴει δεῖν πλεονεκτεῖν; καί μοι ἀνάγνωθι τὸν νόμον sΝΟΜΟΣ.JἘγὼ τοίνυν, ἁ ἄνδρες δικασται - μεν Io πάντας ειδέναι γουμαι ὁτι ετ μεν ορθῶς λεγω,

τουτον δὲ μω σκαιον εἶναι στε υ δυνασθαι

μαθῶν τὰ λεγόμενα βούλομαι οὐν αυτὸν καὶ ἐξ ἐτέρων νόμων περὶ τούτων διδάξαι, αν πως ἀλλὰ νυν επὶ του βήματος παιδευθη καὶ το λοιπὸν ἡμῖν μὴ παρέπι πράγματα καί μοι ἀνάπνωθι τούτους

τοὐς νόμους τοῖς Σόλωνος τους παλαιούς. ΝΟΜΟΣ Δεδέσθαι - τ ποδοκάκκη μέρας πέντε 16τον ποδα, αν προστιμήση φήλυαία. Η ποδοκάκκη αυτ εστιν ἁ Θεόμνηστε, ο νυν

124쪽

ου αν λίθων αὐτον νομίζοιεν λεγε τερον νόμον. I7 ΝΟΜΟΣ Ἐπεγγυαν δ' Ἀπιορκησαντα 'o 'A- ω δεδι- δε δίκης ἔνεκα δρα κάων. Τούτων το μεν ἐπιορκήσαντα μόσαντα εστε, τὐδε δρασκάζειν, ο ὐν ἀποδιδράσκειν νομάζομεν. οστις δε ἀπίλλει νειρα ἔνδον του κλέπτου δρομα

Τὰ ἀπίλλειν - ἀποκλείειν νομίζεται, καὶ μηδενδιὰ τομο διαφέρου.

18 ο αργύρων στάσino εῖναι ἐφ' oπόσου - βουληται δανείζων. Τὸ στάσιμον οὐτ εστιν, ω βελτιστε, - ζ se ἱστάναι αὐ τόκον πράττεσθαι ποσον αν βουληται ἐπαναπνωθι τουτὶ του νόμου το τελε

1 'Οσαι δὲ πεφασμένως πολουνται, καὶ otmo καὶ δούλης την βλάβην εἶναι ὀφείλειν.

125쪽

ΙΠροσέχετε τον νουν το μεν πεφασμενως

εστ φανερῶς, πολεισθα δὲ βαδίζειν, το δε οἰκη- θεράποντος πολλὰ δε τοιαυτα καὶ ἄλλα εστίν 20 ἄνδρες δικασταί. αλλ' εἰ μὴ σιδηρους εστιν,οίομαι αὐτὸ εννουν γεγονέναι μι τα μεν πράγματα ταὐτά εστ νυν τε και πάλαι, των δε νομά- των νίοις τοις αὐτοῖς πώμεθα νυν τε και

πρότερον δηλώσει δέ οἰχησεται γαρ ἀπιὼν-πὸ του βηματος σιωπῆ.

Πολλὰ μεν λεγειν, ὼ ἄνδρες δικασταί, περὶ

τουτουὶ του πράγματος ὁ α δυναίμην ούτε μοι δοκεῖ δεῖν - δε ορθῶς την δίκην εὐχρον τουτωὶ Παγκλεων ουκ οντι ΙΠλαταιεῖ, τοὐτο ἡμῖν πειράσομαι ἀποδειξαι. Ω, γαρ αδικῶν με πολὐν χ ρόνον Οὐκ επαύετο, ελθὼν επὶ το γναφεῖον εν se εἰργάζετο προσεκαλεσάμην αὐτον προς τὸν πολεμυχρον νομίζων μετοικον εἶναι εἰπόντος δε τούτου τι ΙΠλαταιεύς εἴη, ηρόμην πόθεν δημοτεύοιτο, παραινέσαντός τινος των παρόντων προσκαλέσασθαι καὶ προς τηνφυλην ης τινος εῖναι σκήπτοιτο. Ἀπειδὴ δε ἀπε- 3

126쪽

κρίνατο 3τι Δεκελειόθεν, προσκαλεσάμενος αυτον

καὶ προς τους τῆ Ιπποθωντίδι δικάζοντας, ελθών επὶ τὸ κουρεῖον τὸ παρὰ τους Ἐρμας, - οἱ

Δεκελεῖς προσφοιτωσιν, ρώτων, os τε ξευρίσκοιμι Δεκελέων πυνθανομην εἴ τινα γιγνώσκοιεν Δεκελειόθεν δημοτευόμενον Ιαγκλεωνα. επειδὴ δὲ οὐδεὶς φασκεν γιγνώσκειν αυτόν, πυθόμενος

οτι καὶ ετερας δίκας τὰς μεν φευγοι τὰς δ' - κοιπαρὰ τω πολεμάρχω, εὐχρον καὶ εγω. Πρῶτον μεν ουν μῖν Δεκελεων ου ηρόμην

μάρτυρας παρέξομαι, πειτα δε καὶ των - ντων λαχ'ντων τε δίκας αυτρο πρὸς το πολέμαρ- ν καὶ καταδικασαμενων ὁσοι τυγχάνουσι -- ροντες. καί μοι πίλαβε τοίδωρ. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.J Ἐκ μὰν τούτων πεισθεὶς προ τον πολεμαρ ναυτω πην δίκην λαχον. πειδὴ δε μι αυτὴν

ἀντρογράψατο μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι, περὶ πολλοῖποιούμενος μηδενὶ δόξα ωρίζειν βούλεσθαι μαλ- λον η δίκην λαβεῖν ων δικήθην, πρωτον μεν

Εὐθύκριτον ον πρεσβύτατόν τε ΙΠλαταιεων γιγνωσκον καὶ μάλιστα α μην εἰδεναι ἡρόμην εἴ τινα γιγνώσκοι Ιππαρμοδώρου υἱον II κλεωνα 6 Πλαταιεα επειτα δε επειδὴ κεινος ἀπεκρίνατό - δτι σν Ἱππαρμόδωρον μεν γονώσκοι, υἱον δεεκείνω οὐδένα με ΙΠαγκλέων ούτε αλλον οὐδένα εἰδείη ντα, ἡρώτων δὴ καὶ των aλλων σου ηδε

ΙΠλαταιέας οντας. πάντες Οὐ ἀγνοουντες το νομα αυτοὐ, κριβέστατα αν εφασάν με πυθέσθαι,λθόν-

127쪽

τεχνην λουτος νηται ταμ οδν ως ἀληθῆ εσπι, 8 τόν τε Εὐθύκριτον ον πρῶτον ηρόμην, καὶ τῶν

ἄλλων ΙΠλαταιεων σοι προσηλθον, καὶ τον ς η δεσπόνης τούτου εἶναι, μάρτυρας παρεξομαι. καί μοι πίλαβε το ἴδωρ. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.JἘμέραις τοίνυν μετὰ ταυτα - πολλαῖς στερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλεωνα υπὸ Νικομήδους, i Ἀμαρτύρησεν αὐτοὶ δεσπόπην εἶναι, προσηλθοὐ βουλόμενος εἰδέναι /ποῖον τι περιαδ- πραχθησοιτο. τότε μὲν ὁ επειδη παύσαντο μαχόμενοι, εἶπόν τινες τῶν τούτω παρόντων

- εἴη αὐτ ἀδελφὰς ς ξαιρήσοιτο αὐτὸν εις ελευθερίαν επὶ τούτοις 'γυησάμενοι παρεξειν ει α πὰν χροντο ἀπιόντες. 'ν Ἀστεραία τη 10 τε αντιγραφης επεκα ταυπησὶ καὶ αὐος της δίκης εδοξε μοι πηνα μάρτυρας λαβόντι παραγενεσθαι,

λεγων ἀφαιρήσοιτο. εφ' οἷς μεν οὐν ἐξηγγυηθη,

128쪽

φάσκουσα αὐτῆς αυτὸν εἶναι οὐλον, αμφισβητουσα τω Νικομήδει, καὶ Ου εμ χάσειν τον 11 απειν. σα μεν υν αυτόθι ερρήθη, πολὐς - - μοι λόγος διηγεῖσθαι εἰς τουτο δὲ βιαιότητος ῆλθον or τε παρόντες τούτω καὶ αυτὸς ὁτος, στεεθελοντος μεν του Νικομήδους θελούσης δε τῆς γυναικὸς ἀφιεναι, εἴ τις δεις ελευθερίαν τουτον μοι η φάσκων εαυτου δοθλον εἶναι, τούτων Ουδὸν ποιήσαντες ἀφελόμενοι χροντο. ως υν τῆ τε

προτεραὶ επὶ τούτοις ξηγγυήθη καὶ τότε βία 'ντο ἀφελόμενοι αυτόν, μάρτυρας παρέξομαι

ελεύθερον 3στις γὰρ βουληθη βία φαιρεθεὶς

ενόχους καταστῆσαι τοὐς εαυτου πιτηδείους τοις

βιαίοις μαλλον η κατὰ τους νόμους ει την ελευθωρίαν ξαιρεθεὶς δίκην λαβεῖν παρὰ των γόντωναυτόν, οὐδενὶ χαλεπὸν γνῶναι τι ευ ειδὼς εαυτὸνοντα δομον δεισε εγγυητὰς καταστησας περιτου σώματος ἀγωνίσασθαι. 13 'Οτι μεν ουν ΙΠλαταιευς ειναι πολλου δει, ιμαιυμὼς εκ τούτων σχεδόν τι τι νώσκειν Ἀτι δε υδ'

129쪽

LYSIAS. 101Oυτος, ο αριστα Πε τὰ αυτου, γήσατο δόξαι νυμῶν Πλαταιεῖς εἰναι,- ῶν πραξε ραδίως - - σεσθε. εν ν ἀντωμοσία γαρ της δίκης ν αὐτωελ - Αριστόδικος οὐτοσί, αμισβητων μὴ πρὸς το πολεμαρχ' εἶναί οἱ τὰς δίκας διεμαρτυρηθημη πλαταιευς εῖναι, επισκηψάμενος δε τψ μάρτυρι 14ο--πεξηλθεν, αλλ' εἴασε καταδικάσασθαι αὐτοῖτον ' ιστόδικον. πε δε περημερος γενετο, εξέτεισε την δίκην, καθότι επειθε. καὶ τούτων, ως

αληθῆ στι, μάρτυρας ετ παρέξομαι ἡμῖν. καί

ΙΠριν τοίνυν ταυτα ὁμολογηθῆναι αὐτφ, δεδιὼς 15τον 'Aριστόδικον, μεταστὰς ἐντευθεν Θήβησιμετωκει. καίτοι οῖμαι εἰδέναι μῶς τι, εἴπερ νΠλαταιευς, πανταχου ἄλλον η Θήβησιν εικος δεν αυτον μετοικησαι. ω οὐν ωκε ς εκεῖ πολυν πόνον, τούτων μῖν μάρτυρας παρέξομαι. καί μοι επιλαβε το δωρ. ΜΑΡΤΥΡΕΣ.JἘξαρκεῖν μοι νομίζω τὰ εἰρημενα, at ἄνδρες 16 δικασταί εὰν γὰρ διαμνημονεύητε, Π οτι τά τε δίκαια καὶ ταληθῆ ψηφιεῖσθε, καὶ - μῶν

δέομαι.

130쪽

ISOCRATES.