Selections from Lucian

발행: 1882년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

ΚΥΚ 'L. πάτερ, οἷα πεπονθα πο ου καταράτου ξενου, ς μεθύσας ξετύφλωσε με κοιμωμένωεπιχε ρησας.

ευ αρσης ν ΚΥΚ. Κατελαβον εν ω ἄν φ ἀπο της νομης ἀναστρεψας πολλούς τινας επιβουλεύοντας δηλον οτι τοῖς ποιμνίοις επε γαρ επεθηκα τῆ θύρα τοπῶμα - πετρα δε εστι παμμεγεθης - καὶ O rs is ἀνεκαυσα ναυσάμενος ο φερον δενδρον ἀπο τουορους, φάνησαν ἀποκρύπτειν υτούς πειρώμενοι ' ἐγὼ si συλλαβων τινας αὐτῶν, ἰσπεμ εἰκος ην,

172쪽

κατεφαγον ληστύς γε οντας. ενταυθ ό πανουργότατος κεῖνος, εἴτε υτι ς εἴτε οδυσσεύς ην δίδωσί μοι πιεῖν φάρμακόν τι εγχεας, δωμεν καὶ υοσμον,επιβουλότατον δε καὶ ταραχωδεστατον ' ἄπαντα γαρ ευθύς ἐδόκει μοι περιφερεσθαι πιόντι καὶ τοσπηλαιον αυτ ἀνεστρεφετο καὶ Ουκετι λως νεμαυτου μην, τέλος δε ἐς πνον κατεσπάσθην. δε ἀποξύνας τον μοχλον καὶ πυρώσας γε προσετιετύφλωσε με καθευδοντα, καὶ ἀπ Ἀκείνου τυφλός io εἰμί σοέ, ω Πόσειδον.

ἀποκινησαι την πετραν ἀπο της θύρας.

i, ΚΥΚ 'Aλλ' ἐγὼ ἀφεῖλον, ς μὰλλον αὐτον λάβοιμι εξιόντα, καὶ καθίσας παρα την θύρανεθ0ρων τα χεῖρας εκπετάσας, μόνα παρεὶς ταπρόβατα ες την νομήν, εντειλάμενος τω κριω ὁπόσα

ΚΥΚ Συνεκάλεσα, ω πάτερ, καὶ κον ' ἐπεὶ δε χροντο που Ἀπιβουλεύοντος τούνομα - αγὼ εφηνα ὁτι Οὐτίς εστι, μελαγχολῶν οἰηθεντες με χοντο ἀπιόντες. ἴτω κατεσοφίσατό με ὀ κατάρατος ωονόματι. καὶ ο μάλιστα ηνίασε με, τι καὶονειδίζων μοὶ την συμφοράν, οὐδε ὁ πατήρ, φησίν, Ποσειδων ἰάσεταί σε. , TIOΣ Θάρρει, δε τεκνοπι αμυνοῖμαι γαρ αυτόν,

173쪽

αδύνατον, τα γουν των πλεόντων το σώζειν αυτοῖς

διαχυθείς, ἀλλα δια της θαλάττης ξυνεστως καὶ γλυκύ φυλάττων τ ρεῖθρον, ἀμι ης τι καὶ καθαρος επείγη υκ οἶδα ποι βύθιος ὐποδύς καθάπερ οἱ λάροι καὶ ρωδιοί; καὶ οικας ἀνακύψειν που καὶ oαὐθις ἀναφανεῖν σεαυτόν. ΑΛΦ. Ἐρωτικόν τι τ πρὼγμά ἐστιν, ω LIόσειδον, στε μ ελεγχ ε ηράσθης δὲ καὶ αὐτος

πολλάκις.

Αρεθουσαν, ἀλλα διαυγης τε στι καὶ διὰ καθαρου ἀναβλύζει καὶ το ἴδωρ πιπρεπε ταῖς ψηφίσιν λον ὐπερ αὐτῶν φαινόμενον ἀργυροειδες.

174쪽

εἶδες αὐτὸς μεν Αρκας ἄν, ἡ δε ε Συρακούσαις

Aci Φ. 'Eπειγόμενόν με κατέχεις, o Πόσειδον,

περίεργα ρωτων.

ΠΟΣ. υ λεγεις χώρει παρα την ἀγαπωμενην, io καὶ ἀναδύς ἀπο της χάλάττης ξυναναμίγνυσο τὴ πηγὴ καὶ ε υδωρ γίγνεσθε.

ΠΑΝ. ἶδες, ω Γ ηνη, χθες οἷα ποίησεν Eρις παρα το δεῖπνον εν Θετταλία, δατι μη καὶ αυτη κληθη ς το συμπόσιον pi, A A. οὐ ξυνειστιώμην μῖν γωγε ' ο γαρ Ποσειδῶν κέλευσε με δε Πανόπη, ἀκύμαντον εν τοσούτω φυλάττειν το πέλαγος τί δ' οὐν ποίησενῆ Eρι μη παροῖσα

a λύθεσαν ε τον θάλαμον πο της 'Aμφιτρίτης καὶ του Ποσειδῶνος παραπεμφθέντες, ἡ Ερις δε εντοσούτω λαθουσα πάντας - εδυνήθη δε αδίως, των μεν πινόντων, νίων δε κροτούντων η τω'Aπόλλωνι κιθαρίζοντι ταῖς πιούσαις άδούσαις

175쪽

προσεχόντων τον νουν - ἐνεβαλε ες το ξυμπόσιον μηλόν τι πάγκαλον, χρυσουν λον, ω Γαλήνη

ἐπεγέγραπτο καλη λαβετω' κυλινδούμενον δε τουτο σπερ ἐξεπίτηδες κεν ενθα πιρα τε καὶ Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνὼ κατεκλίνοντο. κἀπειδη Ἐρμης ἀνελόμενος πελέξατο τα γεγραμμενα, αἱ με Νηρηίδες μεῖς ἀπεσιωπησαμε τί γαρ δειποιεῖν κείνων παρουσῶν αἱ δε ἀντεποιοῖντο εκάστη καὶ αυτῆς εἶναι το μηλον ξίουν, καὶ εἰ μητε ὁ Ζευς διέστησεν αὐτάς, καὶ α ι, χειρῶν αν O io πρὼγμα προὐχώρησεν ἀλλ κεινος, υτος μεν ου κρινῶ, φησί, περὶ τούτου, - καίτοι κεῖναι αὐτον δικάσαι ξίουν - ἄπιτε δε ες την Iδην raρα τον Πριάμου παιδα, ο οἶδε τε διαγνῶναι το κάλλιον

φιλόκαλος ων, και υκ αν κεῖνος κρίναι κακῶς. is

ΠAN. ημερον, οἰμαι, ἀπίασιν ες την Iδην, καί τις ξει μετα μικρον ἀπαγγελλων μῖν την

κρατουσαν.

176쪽

καὶ βρεφος αυτης ἀρτιγέννητον ἐκελευσε δε πατηρ τους ναύτας ἀνάλαβόντας το κιβώτιον,επειδαν πολύ π της γῆς ἀποσπάσωσιν, ἀφεῖναιες την θάλατταν, ς ἀπόλοιτο ἡ ἀθλία, καὶ αὐτη καὶ το βρεφος. ΛΓ P. πίνος δε νεκα, ὀ ἀδελφη εἰπέ, εἴ τι

φασὶ δ' υν τον ια χρυσον γενόμενον ρυηναι διὰ το ορόφου π αυτήν, δεξαμένην δε ἐκείνην ε τον

κόλπον καταρρεοντα τον θεο εγκύμονα γενεσθαι.

τουτο αἰσθόμενος ὁ πατήρ, ἄγριος τις καὶ ζηλότυπος is γερων, γανάκτησε καὶ πό τινος μεμοιχεῖσθαι οἰηθεὶς υτὴν εμβάλλει ες τὴν κιβωτον ἄρτι

τετοκυῖαν.

αὐτῶν.

τεθνασιν ἰ

ωET Oυδαμῶς νήχεται γαμ ετ - κιβωτος, ἀμφὶ τὴν Σέριφον ζῶντας αὐτοὐς φυλάττουσα.

178쪽

ταυτα δε δη ἄκουσον. η με Εὐρώπη κατεληλύθει επι την ῖόνα παίζουσα τὰς λικιώταας παραλαβουσα, ὁ Ζευς δε ταύρω εἰκάσας αυτον συνεπαιζεν αὐταῖις κάλλιστος φαινόμενος ' λευκός τε γαρ ν ακριβῶς καὶ τα κερατα εὐκαμπης καὶ το βλέμμα ημερος ' σκίρτα οὐ και αὐτος επὶ της iόνος καιεμυκὰτο διστον, στε την Εὐρώπην τολμησαι καὶ ἀνaβηνα αυτόν. ως δε τοὐτο γενετο, δρομαῖος με ὁ Ζευς ρμησεν επὶ την θαλατταν φερων αυτην

io καὶ νηχετο εμπεσών, η δε πάνυ εκπλαγη τω πράγματι τ λαια μεν εἴχετο του κερατος, ως μηἀπολισθάνοι, τ ετ α δε νεμωμενον τον πέπλον ξυνεῖχεν

ZEΦ. Καὶ μην τα μετα αὐτα δίω παραπολύ, δε Νότε - η τε γαρ θάλαττα ευθύς ἀκύμωνεγένετο καὶ την γαληνην επισπασαμένη λείαν et παρεῖχεν αυτην, μεῖς δε πάντες ἡσυχίαν γοντες οὐδε ἄλλο δε θεαταὶ μόνον των γιγνομενων παρη κολουθοῖμεν Eρωτες δε παραπετόμενοι μικρὸν

ε της θαλάττης, ως ενίοτε κροις οις ποσιν

επιφαύειν του δατος, ημμένα τα δαδας φεροντες aue δον ἄμα τον μεναιον. ἱ Νηρηίδες δε ἀνα- δὐσαι παρίππευον επὶ των δελφίνων πικροτοῖσαι ημίγυμνοι αἱ πολλαί τό τε των Τριτώνων γένος καὶ ι τι ἄλλο μη φοβερὸν δεῖν των θαλαττίων ἄπαντα περιεχόρευε 'ην παῖδα ὀ1 μεν γὰρ πιοσειδῶν επιβεβηκως ἰρματος, παρο-

179쪽

κατακειμενην, ἄνθη παντοῖα επιπάττουσαν Α

νύμφy. αὐτ ε Φοινίκης ἄπι της Κρητης ε γενετο ' πε δε επεβη 5 νησω, ὁ με ταῖρος οὐκετι φαίνετο, πιλαβόμενος δε της χειρος ὁ Ζευς et mi την Εὐρώπην ε το ικταῖον ἄντρον ερυθριῶσαν και κάτω ὁρῶσαν ηπίστατο γὰρ δηεν' τ ἄγοιτο. μεῖς δ εμπεσόντες ἄλλος ἄλλο id τοὐ πελάγους μερος διεκυμαίνομεν. ΝOT 'L. μακάριε Ζεφυρε της θεας γὼ δε ὐπας καὶ λεφαντας καὶ μελανας ἀνθρ πους

180쪽

ἄρίσθαι και ἀπραγμονεστερον. EPM. Ἀγκυραν ἐντειλαμενω κόμισα πεντεδραχμων. X AP IIo λο λεγεις. EPM o 'Aiδωνεα, των πεντε νησάμην,1 καὶ τροπωτηρ δυο οβολων. X AP Tίθει πεντε δραχμα καὶ ὀβολούς δύο. EPM. Και ἀκεστραν περ του ἱστίου πέντε οβολούς εγὼ κατεβαλον. X AP Καὶ τούτους προστίθει. is EPM Καὶ κηρον ς επιπλάσαι του σκαφιδίου τα δενεωγότα καὶ χλους G καὶ καλώδιον αφ' υτην πέραν ἐποίησας, δύο δραχμων παντα.

SEARCH

MENU NAVIGATION