Selections from Lucian

141쪽

κατεπεσεμ- ἡμῖν δε κηρωτα ν τα κύπτερα.ETAI P. Πῶς λέγεις δη γαρ υκ οἶδ' πως ἡρεμα με προσάγεις πρὸς την ἀλήθειαν της διηγήσεως. Ν 'L δε πως ἀετὸν χυμεγεθν συλλαβών, is

μενον.

MEN. Aκουε τοίνυν ου γαρ ἀστεῖόν γε τοθεαμα, κεχηνότα φίλον εγκαταλιπεῖν, καὶ αὐτα, asώς συ γ νς εκ τῶν των ἀπηρτημενον. εγὼ γὰρ επειδὴ τάχιστα εξετάζων τα κατὰ τον βίον γελοῖα και ταπεινὰ καὶ βέβαια τα ἀνθρώπινα πάντα εἴρισκον, πλούτους λεγω καὶ ἀρχας και δυναστείας, καταφρονήσας αυτῶν και την περι αὐτα σπουδὴν o

142쪽

a σχολίαν των ἀληθῶς σπουδαίων πάλαβων ἀνακύπτειν τε καὶ προς το πὰν ἀποβλεπειν πειρώμην' και μοι ενταυθα πολλην τινα παρεῖχε την ἀπορίαν πρωτον μεν αὐτος ουτος ο πο των σοφων καλου-

μενος κόσμος Ου γαρ εἶχον ευρεῖν ἴθ' πως εγενετο οἴτε τον δημιουργον ἴτε την ρχην οἴμ' ο τι το τελο εστὶν αυτOs. πειτα δε κατὰ μέρος επισκοπων πολύ μαλλον ἀπορεῖν ναγκαζόμην του τε γὰρ αστέρας εὐρων ς τυχε του ουρανου io διερριμμένους, καὶ τον λιον αὐτον τί ποτε νάρα πόθουν εἰδέναι ' μάλιστα δε τα κατὰ την σεληνην τοπά μοι καὶ παντελως παράδοξα κατεφαίνετο, καὶ το πολυειδες αυτῆς των σχημάτων ἀπόρρητόν τινα πην αἰτίαν - χειν εδοκίμαζον OUis μην αλλὰ και ἀστραπη διάξασα καὶ βροντη καταρραγεῖσα καὶ ὐετο χιων ἡ χύιλαζα κατενεχθεῖσα

καὶ αὐτα δυσείκαστα πάντα καὶ ἀτέκμαρτα ην. οὐκουν πειδηπε ούτω διεκείμην, ἄριστον εἶναι ὐπελάμβανον παρὰ των φιλοσόφων τούτων αὐταao καστα κμαθεῖν ' μην γὰρ κείνους γε πὰσανενειν αν εἰπεῖν 'ηὐ ἀληθειαν. oύτω Gη 'ους αρίστους πιλεξάμενος αὐτων, ς ενῆ τεκμηρασθαι προσώπου τε σκυθρωπότητι καὶ χρόας χρότητι και γενείου βαθύτητι - μάλα γὰρ ὁ λαγόραι τινες α καὶ οὐρανογνώμονες οι ἄνδρες αὐτίκα μοι κατεφάνησαν - τούτοις εγχειρίσας εμαυτὸν καὶ συχνὸν ἀργύριον, το μεν αὐτόθεν δη καταβαλών, τ δε εἰσαὐθις ἀποδώσειν επὶ κεφαλαίω της σοφίας διομολογησάμενος, ξίουν μετεωρολέσχης τὰ διδά- so σκεσθαι καὶ την των λων διακόσμησιν καταμαθεῖν.

143쪽

οἱ δε τοσουτον ἄρα δεησάν με τῆς π αιὰς εκείνης ἀγνοια ἀπαλλάξαι, στε καὶ εἰς μείζους ἀποριας φέροντες νεβαλον, αρχάς τινας καὶ τέλη καὶ ἀτόμους καὶ κενα καὶ λας καὶ ἰδέας καὶ τατοιαυτα σημεραι μου καταψοντες. ὁ δὲ πάντων εμοὶ γοὐν δόκει χαλεπωτατον, τι μηδεν ἄτερος θατέρω λεγοντες ἀκόλουθον, ἀλλὰ μαχόμενα παντα καὶ πεναντία, μως πείθεσθαί τε με ξίουν καὶ

προς το αυτο λογον καστος πίγειν πειρῶντο.

EI IP. Aτοπον λεγεις, - ει σοφοὶ ἰντες οἱ io ἄνδρες εστασίαζον προς δευτούς περὶ των λόγων καὶ ου τα αὐτα περὶ των υτῶν δόξαζον.ΜΕΝ. Καὶ μην, ω εταῖρε, γελάση ἀκουσας την τε λαγνείαν αυτῶν καὶ την εν τοῖς λογοις τερατουργίαν, οῖ γε πρῶτα με επὶ γῆς βεβηκότες is καὶ μηδὸν τῶν χαμαὶ ρχομενων μῶν περέχοντες, αλλ' οὐδε ξύτερον του πλησίον δεδορκότες, ενιοιδε ὐπο γηρως δε αργίας ἀμβλυώττοντες, ομως

Ουρανου τε περατα διορὰν φaσκον καὶ τον λων περιεμετρουν καὶ τοῖς ὁπερ την σεληνην πεβάτευον οκαὶ σπερ ε τῶν στέρων καταπεσόντες μεγεθητε αυτῶν καὶ σχηματα διεξηεσαν, καὶ πολλάκις,

εἰ τύχοι, μηδε πόσοι στάδιοι Μεγαρόθεν 'Aθήνα

εἰσιν κριβῶς επιστάμενοι, το μεταξύ της σεληνης καὶ του ηλίου χωρίον πόσων εἴ πηχῶν το as

μέγεθος τόλμων λέγειν, ἔρος τε φη καὶ θαλάττης βάθη καὶ γης περιόδους ἀναμετροὐντες, ετ δε κύκλους καταγράφοντες καὶ τρίγωνα επὶ τετραγώνοις διασχηματίζοντες καὶ σφαίρας τινὰς

ποικίλας, τον οὐρανον δῆθεν αὐτον περιμετροὐντες. o

144쪽

επειτα δε κἀκεῖνο πῶς υ α γνωμον αυτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμενον το περὶ των ουτως δηλων

λεγοντας μηδεν ς εἰκάζοντας ἀποφαίνεσθαι, ἀλλ' υπερδιατείνεσθαί τε καὶ μηδεμίαν τοῖς ἄλλοις ὐπερβολην ἀπώλιμπάνειν μονονουχὶ διομνυμενους,

μύδρον μεν εἶναι τον λιον, κατοικεῖσθαι δε τηνσέληνην, δατοποτεῖν δε τους στερας, του λίου καθάπερ ἱμονια ιν την ἰκμάδα ε της θαλάττης ἀνασπῶντος καὶ ἰπασιν αὐτοῖς το ποτον - ἴσου io ξης διανεμοντος την με γαρ εναντιότητα των λόγων ποση ράδιον καταμαθεῖν. καὶ σκόπει

προς Αιός, εἰ ν γειτόνων στὶ τα δόγματα καὶ μη πάμπολυ διεστηκότα πρῶτα με γαρ αυτοῖς η περὶ του κοσμου γνώμη διάφορος, εἴ γε τοῖς is μεν ἀγέννητός τε καὶ ἀνώλεθρος εἶναι δοκεῖ οἱ δε καὶ το δημιουργὸν αὐτου καὶ της κατασκευης

τον τρόπον εἰπεῖν τολμησαν, ους καὶ μάλισταεθαυμαζον, θεον μεν τινα τεχνίτην των λωνεφιστάντας in προστιθεντας δε ουτ Oθεν κων

et Ουτε που στως κασTα τεκταίνετο ' καίτοι προγε της του παντὸς γενεσεως δύνατον και χρόνον και τόπον εννοεῖν.

ETAI P. Μάλα τινάς, - Μενιππε, 'Oλμητας και θαυματοπο ιους ἄνδρας λεγεις. , ΜΕΝ. Τί δ', εἰ ἀκούσειας, ω θαυμάσιε, περί τε δεῶν καὶ σωμάτων α διεξέρ χονται, ὴ τους περιτο πέρατός τε καὶ ἀπείρου λογους καὶ γαρ αυκα αύτη ea νικη αὐτοῖς μάχη, τοις με τελει τοπὰν περιγράφουσι. 'οις δε ἀτελες τοὐτο εἶναι 3 υπολαμβάνουσιν im μην ἀλλα καὶ παμπόλλους

145쪽

τινας εἶναι τους κόσμους ἀπεφαίνοντο καὶ τωνῶς περὶ νος αυτῶν διαλεγομενων κατεγίγνωσκον. ετερος β τις, οὐκ ειρηνικος ἀνήρ, πολεμον των ὁλων πατερα εἶναι δόξαζε περὶ μεν γαρ των θεῶν τί χρη και λεγειν οῦ που τοι με αριθμός τις ὁ θεος ην, οι δὲ κατα κυνῶν καὶ χηνῶν καὶ

πλατάνων πώμνυντο και ι με του λους

ἄπαντας θεούς ἀπελύσαντες νι μόνω την τῶν

ολων ἀρχην ἀπένεμον, στε ρεμα και ἄχθεσθαί

με τοσαύτην ἀπορίαν θεῶν ἀκούοντα οι δε οεμπαλιν επιδαψιλευόμενοι, πολλούς τε αυτούς ἀπεφαινον και διελόμενοι το μεν τινα πρῶτον θεον πεκάλουν, τοι δε α δεύτερα καὶ τρίτα ενεμον της θεότητος ετ δε ο μεν ἀσώματόν τι και ἄμορφον νοοῖντο εἰναι το θειον, οι δε ως περὶ σώματος αὐτο διενοοὐντο. ειτα και προνοεῖν τῶν καθ' ημῶς πραγμάτων ου πὰσιν δόκουν οι θεοι, ἀλλ' ησάν τινες ο της συμπάσης πιμελείας αυτούς ἀφιεντες, σπερ μελ ειώθαμεν ἀπολύειν τῶν λειτουργιῶν τούς παρηβηκότας ' οὐδε γαρ τι ομη τοις κωμικοις δορυφορήμασιν εοικότας αυτούς εισά ουσιν. ενιοι δε ταυτα πάντα περβάντες οὐδε την ἀρχην ιναι θεούς τινας πίστευον, ἀλλ' ἀδεσποτον καὶ ἀνηγεμόνευτον φερεσθαι τον κόσμον

απελίμπανον. 25

10 Τοιγάρτοι αὐτα ἀκούων ἀπιστεῖν μεν ουκετόλμων ψιβρεμέταις τε και sγενείοις ἀνδράσι ου μην εἶχόν γε ποι τῶν λόγων τραπόμενος ἀνεπίληπτόν τι αυτῶν εἴροιμι και πω θατέρου μηδαμm περιτρεπόμενον. Aστὰ δ' 'ο Oμηρικον ο

146쪽

ετερος δε με θυμος ερυκεν.

εφ' οἶς ἡπασιν ἀμηχανῶν ἐπὶ γῆς με ἀκούσεσθαί

τι περὶ τούτων ληθες ἀπεγίγνωσκον, μίαν δε της συμπάσης ἀπορίας ἀπα λαγην μην σεσθαι, εἰαυτος πτερωθείς πως ἀνελθοιμι ε τον οὐρανόν. τούτου δε μοι παρεῖχε την ἐλπίδα μάλιστα μενε επιθυμία επειτα G καὶ ὐ λογοποιὸς Αἴσωπος io ἀετοῖς καὶ κανθάροις, ἐνίοτε καὶ καμηλοις βάσιμον

ἀποφαίνων τον οὐρανόν. ὐτον μεν ὁ πτεροροφυῆσαί ποτε υδεμια μηχανη δυνατον εἶναί μοι κατεφαίνετο ' εἰ δε γυπος δε ἀετου περιθείμην πτερά - ταυτα γαρ μονα πιν διαρκέσαι ' προς is μεγεθος ἀνθρωπίνου σώματος - τάχα ἄν μοι την πεῖραν προχωρῆσaι. καὶ δη συλλαβὼν τα ορνεα θατερου μεν την δεξιαν πτερυγα, του γυπος δετην τέραν ἀπετεμο εἶτα διαδήσας ε μάλα καὶ κατα τους μου τελαμῶσι καρτεροῖς ἁρμοσάμενος α καὶ προς ἄκροις τοῖς κυπτεροι λαβάς τινας ταῖς χερσὶ παρασκευάσας πειρώμην μαυτο το πρῶτον ἀναπηδῶν καὶ ταῖς χερσὶν περεττων καὶ σπερ οἱ χῆνες τι χαμαιπετῶς παιρόμενος καὶ κροβατῶν ἄμα μετα της πτήσεως ἐπεὶ I πήκουε et μοι in πρὼγμα, τολμηρότερον Αδη 'ης πείρας

147쪽

μηρου Ζευς κεῖνος ἄρτι με την των Amrοπόλων is Θρηκῶν καθορώμενος ἄρτι δε την Μυσῶν και μετολίγον, χι δόξειε μοι, την Ελλάδα, την Περσίδα, και την 'Ινδικήν. ε ων ἁπάντων ποικίλης τινος ηδονῆς Ἀνεπιμπλάμην. EI IP. οὐκos και αὐτα λεγοις ἄν, Acio Μένιππε, να μηδε καθ' εν ἀπολειπώμεθα της ἀποδημίας, ἀλλ' ει τί σοι και δο πάρεργονιστόρηται, καὶ τοὐτο ειδῶμεν ἔγωγε ουκολιγα προσδοκῶ ἀκούσεσθαι σχηματός τε περιγῆς και των et αυτῆς πάντων, οἷ σοι ἄνωθεν as

επισκοποῖντι κατεφαίνετο.

12 επὶ γῆς διάθεσιν. και πρῶτόν γέ μοι πάνυ μικρὰν ο

148쪽

δόκει τινα την γην ορὰν, πάλ λεγω της σεληνης βραχυτεραν, στε γω ἄφνω κατακύφας επὶ πολύηπόρουν, πο εἴη τα τηλικαυτα ορη καὶ ἡ τοσ&ύτη θάλαττα καὶ εἴ γε μη τον Pόδιον κάλοσσον 3 θεασάμην καὶ τον επὶ τὴ φύρω πυργον ευ ἴσθι παντελῶς αν με ἡ γῆ διέλαθε νυν δε ταυταυ ρηλα ντα καὶ περανεστηκοτα και ό Ωκεανος ηρεμα προς τον λιον ποστίλβων διεσημαινε μοι γῆν εἶναι πω ορώμενον. επε δε πιπα την οὐιν1 εἴσω τενες ἀπηρεισάμην, ἄπας των ἀνθρώπων βίος δὴ μοι κατεφαίνετο, ου κατα θνη μόνον καιπολεις, ἀλλα και αὐτοὶ σαφῶς οι πλεοντες, ιπολεμοῖντες, ι γεωργοὐντες, ι δικαζόμενοι, ταγύναια, τα θηρία και πάνθ' ἁπλῶς, ὁπόσα τρεφει, ζείδωρος ἄρουρα.ETAI P. Παντελῶς ἀπίθανα φὴς ταυτα καὶ αὐτοῖς πεναντία ος γαρ ἀρτίως, δε Μένιππε, την γῆν ζητεις πὸ του μεταξύ διαστηματος ες βραχυσυνεσταλμενην. και εἴ γε μη is κολοσσος μηνυσε

a σοι, τάχα αν ἄλλο τι ηθης ραν, πῶς νυν καθάπερ Aυγκεύς τις ἄφνω γενόμενος παντα διαγινωσκεις τα επι γῆς, τους ἀνθρωπους, α θηρία, μικρου δεῖν

τα των Ἀμπίδων νεοττίας

γὰρ αὐτην μεν γνώρισα την γῆν δών, τα δ' αλλα οὐχ οἷός τε ν καθορὰν ὐπὸ του βάθους, ατ της οφεως μηκέτι φικνουμενης, πάνυ μ' ηνία το χρῆμα καὶ πολλην παρεῖχε 'ηὐ ἀπορίαν. κατηφεῖ βε3 οντι Ῥοι καὶ ὀλίγου δεῖ δεδακρυμενω Ἀφίσταται

149쪽

-i J IKA POMEA IIII Ost. IOIκατόπιν ὁ σοφος Ἐμπεδοκλῆς, ἀνθρακίας τις ἰδεῖν

καὶ σποδο πλεως καὶ κατωπτημενος κἀγω μεν, ως ειδον, εἰρήσεται γάρ, πεταράχθη καί τινα σεληναῖον δαίμονα ηθην ορὰν ο δε Θάρρει, φησίν, ω Μενισπε. 5

ούτις τοι θεός εἰμι, τί ψ ἀθaνάτοισιν δισκεις ἰ

150쪽

μόνος αντίον δεδορκε τῶ λίω, καὶ Οὐτό εστιν βασιλεύς καὶ γνησιος αετός, ην ἀσκαρδαμυκτὶ πρὸς τὰς κτῖνας λεπη Φασὶ ταυτa, ν δ εγώ, και μοι ηδν μεταμελει οτι δευρο ἀνιων οὐχὶ τω οφθαλμὼ του ἀετos νεθέμην τους μούς ἐξελών ρ ῶς νυν γε μιτελης ἀφῖγμαι καὶ ου πάντα βασιλικῶς

ἐνεσκευασμενος, ἀλλ εοικα τοι νόθοις κείνοις καὶ

ἀποκηρύκτοις Καὶ μην πάρα σοί, 'Qς, αὐτίκα

, χείρονος 'Aλις, ην δ εγώ, εἰ καὶ ὁ δεξὰς μόνος

ἀετῶδες βλεποι Οὐδεν γαρ α ελαττον γενοιτο, επεὶ καὶ τους τεκτονας πολλάκις ωρακεναι μοι

δοκῶ θατερω των φθαλμῶν ἄμεινον προς τους κανόνας ἀπευθύνοντα τα ξύλα. a Tαὐτα εἰπων Ἀποίουν ίμα τα υπο τον 'Eμπεδοκλεους παρηγγελμενα δε κατ ολίγον παπιωνες καπνον ρεμα διελύετο κἀπειδη τά χιστα 15επτερυξάμην, αὐτίκα με φως πάμπολυ περιελαμψε καὶ τα τεως λανθάνοντα πάντα ἡ εφαίνετο κατα- α κύψας οὐν ες την γῆν εώρων σαφῶς τας πόλεις, τους ἀνθρώπους, τα γιγνόμενα, καὶ οὐ τα εν ὐπαίθρω μόνον, ἀλλα καὶ πόσα οἴκοι πραττον οἰόμενοι λανθάνειν, Ιτολεμαῖον μεν συνόντα τῆἀδελφην, Λυσιμάχω δε τον υἱὸν επιβουλεύοντα τον