Sophoclis Aiax

41쪽

ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

κατημελησα. πῶ πῶκεῖται ἡ δυστράπελος, δυοώνυμος Αίας; ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Ουτοι θεατός' αλλά νιν περιπτυχεῖ φάρει καλυφω τωδε παμπηδην, ἐπεὶ Ουδεὶς ἄν, ἴστις καὶ φίλος, τλαίη βλέπειν φυσῶντ ἄνω προς ρῖνας, εκ τε φοινίας πληγης μελανθ ἐν αἶμ ἀπ Oικείας σφαγης. οἴμοι, τί δράσω; τίς σε βαστάσει φίλων; που Tευκρος; ως ακμαῖος, εἰ βαίη, μόλοι, πεπτῶτ αδελ7δν τόνδε συγκαθαρμόσαι. 900905910915920

42쪽

ἀντ. Ἐμελλες, τάλας, εμελλες χρόνω926 στερεόφρων ἄρ' ἐξανυσsειν κακὰν μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων. Tota uoι930 πάννυχα και φαέθοντ ἀνεστεναζες

μέγας ἄρ' ην εκεῖνος αρχων χρόνος 935 πημάτων, ημος ἀριστόχειρ

διooῶν ἐθρόησας ἄναυδον εργον Ἀτρειδῶν Φων ἄχει. ἀλλ' ἀπείργοι θεός.

43쪽

ΑΙΑΣ.

τοιόνδε μέντοι χηνος ἡ δεινη θεος Παλλὰς φυτευει πῆμ οδυσσέως χάριν.

- ρα κελαινώπαν θυμον ἐφυβρίζει πολυτλας ἀνήρ, 954γελα δἐ τοῖσδε μαινομένοις πεσιν πολυν γέλωτα, φευ φεν, ξυν τε διπλοι βασιλῆς κλυοντες Azρεῖδαι. 960 ΤΕΚΜΗΣΣΑ. οἱ δ' ουν γελώντων κἀπιχαιρόντων κακοῖς τοῖς τουδ ισως τοι, κεἰ βλέποντα μη ' πό υν, θανόντ αν οἰμώξειαν ἐν χρεία δορός οι γὰρ κακοι γνώμαισι τἀγαθον χεροῖν Oντες Ουκ ἴσασι, πρίν τις ἐκβάλI. ἐμοὶ πικρ ῖς τέθνηκεν η κείνοις γλυκυς, αυτ ῶ δἐ τερπνός. ῶν γὰρ ὴράσθη τυχεῖνέκτήσαθ' αυτ io , θάνατον ον τερ ξθελεν. τί δητα τουδ' ἐπεγγελωεν ἄν κάτας

ἰώ μοί μοι.

σίγησον. αυδῆν γὰρ δοκῶ Tευκρου κλυειν βοῶντος ἄτης τῆσδ' ἐπίσκοπον μέλος.

44쪽

980985990995

ως ὐδ' ἐχόντων

45쪽

άγω κλυων δείλαιος εκποδῶν μεν ων 1000υπεστέναζον, νυν δ' ορῶν ἀπόλλυμαι.

r' ἐκκάλυφον, ώς ἴδω zo πῶν κακόν.ῶ δυοθέατον ἄμμα και τόλμης πικρας, ἴσας ανίας μοι κατασπείρας φθίνεις. 1065 ποῖ γὰρ μολιῶν μοι δυνατόν, εις ποίους βροτούς, ταῖς σοῖς ἀρηξαντ εν πόνοισι μηδαμου ἰη που με Tελαμών, σὸς πατηρ ἐμός ἄμα, δέξαιτ' ἄν ευπρόσωπος Γλεώς τ ισως χωρουντ ἄνευ σου. πῶς γὰρ o ; ἴτω πάρα μηδ' ευτυχοῖντι μηδἐν ηδιον γελῶν.

καὶ ταυτα πάντα soυ θανόντος ευρόμην.

οἴμοι, τί δράσω; πῶς s' ἀποσπάsω πικρου του δ' αἰόλου κνώδοντος, ῶ τάλας, υφ' Ουφονέως ἄρ' ἐξέπνευσας; εἶδες ώς χρόνω ἔμελλε o 'Eκτωρ καὶ θανῶν ἀποφθωειν; οκέψασθε, προς θεῶν, την τυχην δυοῖν βροταῖν. Ἐκτωρ μέν, ω δη του δ' ἐδωρηθη πάρα, ζωστηρι πρισθεὶς ιππικῶν εξ ἀντυγων 1030έκνάπτετ' αἰόν, εστ ἀπέφυξεν βίον

101010151020

1025

46쪽

1040 μη τεῖνε μακράν, ἀλλ οπως κρύφεις τάφροφράζου τον ἄνδρα χώ τι μυθήσI τάχα.βλέπω γὰρ ἐχθρὸν φῶτα, και τάχ ἄν κακοῖς γελῶν ἄ δη κακουργος ἐξίκοιτ ἀνηρ.

1045 Μενέλαος, ψ δη τόνδε πλουν ἐστείλαμεν.

τίνος χάριν τοσόνδ' ἀνήλωσας λόγον;

ἄγειν Αχαιοῖς ξυμμαχόν τε και φίλον, ἐξευρομεν ζητουντες ἐχθίω Φρυγῶw1055 o στις στρατίὐ ξυμπαντι βουλευσας τόνον

47쪽

νυκτωρ ἐπεστράτευσεν, ως ἔχοι δορί κεἰ μη θεῶν τις τήνδε πεῖραν έσβεσεν, ημεῖς μεν αν τήνδ ην ὐδ' εἴληχεν τυχην, θανόντες αν προυκείμεθ' αἰσχίστω μόρω, Ουτος δ' αν ε . νυν δ' ἐνήλλαξεν θεὸς

ἀλλ' ἀμφὶ χλωρὰν φάμαθον εκβεβλημένος

δονισι φορβη παραλίοις γενησεται. προς ταυτα μύδἐν δεινον ἐξάρIς μένος. εἰ γὰρ βλέποντος μη 'δυνήθημεν κρατεῖν, πάντως θανόντος γ ἄρξομεν, καν μη θέλ ς, χερσὶν παρευθυνοντες. ου γὰρ Asy o που λόγων ἀκουσαι ζῶν ποτ η'ians ἐμῶν. καίτοι κακου προς ἀνδρὸς ἄνδρα δημότην

μηδἐν δικαιουν των ἐφεστώτων κλύειν. Oυ γάρ ποτ ουτ αν εν πόλει νόμοι καλῶς φέροιντ ἄν, ἔνθα μη καθεστήκοι δέος, Ουτ ἄν στρατός γε σωφρόνως ἄρχοιτ ετιμηδἐν φόβου πρόβλημα μηδ' αἰδους εχων. ἀλλ' ἄνδρα χρη, καν σῶμα γεννησύ μθ ,

δοκεῖν πεσεῖν ἄν κἄν απὰ σμικρου κακου. δέος γὰρ ω πρόσεστιν αισχυνη ν όμου, σωτηρίαν εχοντα τόνδ' ἐπίστασο

ταυτην νόμιζε την πόλιν χρόνω ποτἐ ἐξ Ουρίων δραμουσαν εις βυθόν πεσεῖν. ἀλλ' έοτάτω μοι και δέος τι καίριον, και μη δοκῶμεν δρῶντες ἄν ηδώμεθα Ουκ ἀντιτίσειν αυδ ις ἄν λυπώμεθα. πει παραλλὰξ ταυτα. πρόσθεν Ουτος Γν

49쪽

ΛΙΑΣ.

θεὸς γὰρ ἐκσώζει με, τωδε δ' οἴχομαι.

- γὰρ αν φέξαιμι δαιμόνων νόμους;

κλέπτης γὰρ αυτοῖ νζWοποιὰς ευρέθης. ΜΕΝΕΛΑΟΣ. ἐν τοῖς δικασταῖς, κουκ ἐμοί, τόδ' ἐσφάλφ11201125 11301 135

50쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΤΕΥΚΡΟΣ.

ναυτας ἐφορμήσαντα χειμῶνος το πλεῖν, G φθέγμ αν Ουκ αν ευρες, ρνίκ εν κακῶ11 5 χειμῶνος εἴχετ , ἀλλ' υφ' εἴματος κρυφεὶς πατεῖν παρεῖχε τῶ θέλοντι ναυτίλων.ουτω δὴ και σἐ και et δ σὰν λάβρον στόμα σμικρου ν ους τ ἄν τις ἐκπνευσας μέγα χειμῶν κατασβέσειε την πολλὴν βοην. ΤΕΥΚΡΟΣ. 1150 Sγὼ δέ γ' ἄνδρ' ὁπωπα μωρίας πλέων, δς ἐν κακοῖς υβριζε τοῖσι τῶν πέλας.

οργὴν δμοιος εἶπε τοιουzον λόγον, ἄνθρωπε, μὴ δρῶ τους τεθνηκότας κακῶς ' 1155 εἰ γὰρ ποιήσεις, ἴσλ πημανουμενος. τοιαυτ' ἄνολβον ἄνδρ' ἐνουθέτει παρών. δρῶ δέ τοί νιν, καστιν, ὼς ἐμοι δοκεῖ,

ἄπειμι ' καὶ γὰρ αισχρόν, εἰ πυθοιτό τις a160 λόγοις κολάζειν, i βιάζεσθαι παρῆ.

ἄφερπέ νυν. κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλυειν ἀνδρος uαταίου Fλαυρ επζ Πυθουμένου.