Speech on the crown. With introd. and notes by Evelyn Abbott and P.E. Matheson

111쪽

εργων σκοποῖντας, τὰ δε κοινας προalρεσεις ει τατων προγόνων ξιώματα ποβλέποντας. καὶ παραλαμβάνειν γε ἄμα τῆ βακτηρία καὶ τω συμβ0λω o φρόνηματο της πόλεως νομιζειν ἔκαστον μῶν δεῖ, ταν τα δημόσια εἰσίητε κριν0ὐντες, ιπερ ἄξια κείνων πράττειν οἴεσθε χρῆναι. Aλλα γαρ εμπεσων εἰς τα πεπραγμενα τοῖς προγό- 211νοις μῶν στιν α των ψηφισμάτων παρεβην κα των πραχθέντων. 'πανελθεῖν υν, ὁπόθεν ενταsθ' ἐξέβην βούλομαί.

Cς γαρ ἀφικόμεθ' εις τὰς Θηβας, κατελαμβάνομεν

Φιλιππου καὶ Θετταλῶν και των ἄλλων συμμάυων παρόντας πρεσβεις, καὶ τους μεν μετερους φίλους εν φόβω τους δ' κείνου θρασεῖς. τί δ' o νυν αὐταλεγω του συμφέροντος νεκα μαυτω, λέγε μοι τηνεπιστολην ην τό ἐπεμψαμεν εὐθῖς οἱ πρέσβεις.

καίτοι τοσαύτy γ περβολὶ συκοφαντίας ουτος κε χρηται 2I2ωστ , ει με τι των δεόντων πράχθη τον καιρόν, υκεμε φησιν ἴτιον γεγενησθαι, των δ' ς ἐτερως συμβάντων πάντων με και την μην τύχην αιτία ειναι, και ς εοικεν, ὁ σύμβουλος και ρήτωρ γ των μενε λόγου καὶ του βουλεύσασθαι πραχθεντων οὐδεναὐτω συναίτιος εἶναι δοκω, των δ' εν τοις πλοις at κατὰ την στρατηγίαν ἀτυχηθεντων μόνος αιτιος εἶναι. πῶς αν μότερος συκοφάντης γενοι η καταρατότερος λεγε την πιστολήν.

112쪽

a DEMOSTHENES a13

299 ΕΠΙΣTΟΛΗ.2I3 πειθη τοίνυν ἐποιήσαντο την ἐκκλησίαν, προσῆγονεκείνους προτερ0υς δια το την των συμμάχων τάξιν εκείνους ἔχειν. και παρελθόντες ἐδημηγόρουν πολλὰ μεν Φίλιππο εγκωμιάζοντες πολλὰ δ' μῶν κατηγο- ροὐντες, πάνθ σα πώποτ εναντία ἐπράξατε Θηβαίοις ἀναμιμνήσκοντες. το δ' υν κεφάλαιον, ξίουν ων μὲν εἶ πεπονθεσαν π Φιλίππου χάριν αὐτους ἀποδουναι, ν δ' φ υμῶν δίκηντο δίκην λαβεῖν, ὁποτέρως βουλονται, ὴ διέντας αυτούς φ υμβ η συνεμβαλόντας

εις την Ἀττικήν, και δείκνυσαν, ώς οντο εκ ἐνῶν αὐτοὶ συνεβουλευον τα ἐκ της ττικης βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα καὶ τὰλλ' γαθὰ εις την Βοιωτίανήξοντα, ε δε ν μὰς ράν ἔφασαν τα εν τῆ Βοιωτία

διαρπασθησόμενα πο ου πολεμου. καὶ ἄλλα πολλὰ προς τούτοις. εἰς ταὐτὰ δε πάντα συντείνον ελεγον. 2I ' μεις προς ταυτα, τὰ μεν κα ἔκαστα γὼ μὲν ἀντι παντος αν τιμησαίμην εἰπέ o βίου, μὰς δεδέδοικα, μη παρεληλυθότων των καιρῶν, ἄσπερ αν ει κατακλυσμον γεγενησθαι τῶν πραγμάτων γούμενοι, μάταιον χλον του περι τούτων λόγους νομίσητε α δ' οὐν πείσαμεν ημ si καὶ α μῖν ἀπεκρίναντο,ακούσατε. λεγε ταυτὶ λαβών. ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΘΗΒΑΙΩΝ. 215 ετὰ ταὐτα τοίνυν κάλουν μὰ καὶ μετεπέμποντο. εξyτε, αβοηθεῖτε. ῖνα τἀν μέσω παραλείπω, Ῥύτως

113쪽

καίτοι τρία εν κεινηὶ τηὶ μερα πῆσιν ἀνθρωποι εδειξανεγκώμια Θηβαῖοι καθ' υμῶν τα κάλλιστα, εν μὲν ἀνδρίας, τερον δε δικαιοσύνης, τρίτον δε σωφροσύνης. και γαρ τον αγῶνα ἀλλον μεθ' υμῶν ἡ προς μὰς ελόμενοι ποιήσασθαι at ἀμείνους iναι και δικαιοτερ ἀξιουν μὰς ἔκριναν Φιλίππου και τα παρ' αὐτοῖς και παρα πῶσι δ' ἐν πλείστη φυλακ9, παῖδας και γυναῖκας, φ' μῖν ποιήσαντες σωφροσύνης πίστιν περὶ μῶν χύοντες ἔδειξαν. εν oi πῆσιν, ἄνδρες 2I6 θηναῖοι, κατά γ' μὰς ρθῶς ἐφάνησαν εγνωκότες.

ούτε γαρ εἰς την πόλιν εισελθόντος του στρατοπέδου Οὐδεις οὐδεν οὐδε αδίκως μῖν νεκάλεσεw ἴτω σώφρονα παρεσχύετε υμβ αυτούς δίς τε συμπαραταξάμενοι τὰς πρώτa μάχας, την τ επι του ποταμουκα την χειμερινήν, υκ ἀμέμπτους μόνον μὰς αυτοῖς αλλὰ και θαυμαστούς δείξατε τω κοσμω, ταῖς παρασκευαῖς, τὶ προθυμία. ε οἶς παρὰ μὲν τῶν ἄλλων ὐμῖν γίγνοντο παινοι, παρὰ δ' μῶν θυσίαι και πομπαι si θεοῖς. και εγωγε δέως ν εροίμην 2J7 Αἰσχίνην, τε ταs ἐπράττετο και ζήλου και χαρὰς καὶ ἐπαίνων δε πόλις ην μεστή, ποτερον συνέθυε και

συνευφραίνετο τοῖς πολλοῖς η λυπούμενος και στενων καὶ δυσμεναίνων ποι κοινοῖς ἀγαθοῖς οἴκοι καθητο.

114쪽

DEMOSTHENES a18

ει με γαρ παρην και μετα των aλλων ἐξητάζετο, πῶς ου δεινα ποιεῖ, μὰλλον δ' υδ' σια ει ν ς αρίστων αυτος τοῖς θεοὐς ἐποιήσατο μάρτυρας ταυθ' ς υκ

30 ἄριστα νυν l μῆς ἀξιοῖ ψηφίσασθαι τοῖς ὀμωμοκότας

218 οὐκos ημεις μὲν ἐν θυσίαις με τότε Θηβαῖοι

εν ω δι μῆς σεσῶσθαι νομίζειν, και περιειστηκει τοῖς βοηθείας δεήσεσθαι δοκοsσιν α ων πραττον ουτοι, αυτοῖς βοηθεῖν ἐτερot ε ῶν ἐπείσθητ' ἐμοί. ἀλλα μην οἴας τοτ ηφίει φωνὰς ὁ Φίλιππος και ἐνοῖαι ην ταραχαῖς ἐπὶ τούτοις, των πιστολῶντων ἐκείνου μαθήσεσθε ν εις Πελοποννησον πεμπεν. καί μοι λεγε ταύτας λαβών, ἴν εἰδῆτε η μη συνεχεια και πλάνοι και ταλαιπωρίαι και τα πολλὰ ψηφίσματα, νυν ουτος διεσυρε, τί ἀπειργάσατο. 21 καίτοι πολλοὶ παρ μῖν, ἄνδρες Αθηναῖοι, γεγονασιρήτορε ενδοξοι και μεγάλοι προ εμos, καλλίστρατος εκεινος Αριστοφῶν κέφαλος Θρασύβουλος, τεροι μυρίοι αλλ' μως οὐδεt πώποτε τούτων διὰ παντος εδωκεν αυτον εἰς οὐδεν τὶ πολει, αλλ' ο μὲν γράφωνου ἄν πρεσβευσεν, ὁ δε πρεσβεύων υκ ἄν γραψεν. ὐπελειπε γαρ αυτῶν καστος αυτῶ ἄμα με ραστώνην,

115쪽

μήτε γράφοντ' ἰν μοὐ γράψαι βέλτιον μηδένα, μήτε

πράττοντα πρῆξαι, μήτε πρεσβεύοντα πρεσβεsσαι προθυμοτερον μηδὲ δικαιότερον. Qt ταὐτα ἐν πῆσιν ἐμαυ- τον ἔταττον. λέγε τας ἐπιστολὰς τὰς του Φιλίππου.

παρων χυὸ ἀντέλεγες, δε γραψάμενος Σιώνδας τομέρος των ψήφων υκ ἔλαβεν Ἀαι oc λεγε αὐτατα ψηφίσματα τα τότε μὲν ἀποπεφευγότα, πο τούτους οὐδε γραφέντα.

116쪽

συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε τον ἰημομελη τον ταυταγράφοντα και πον περείδην, εἴπερ πιληθῆ μου νυν 22 κατηγορεῖ, ἀλλον αν εἰκότως η τόνδ' ἐδιωκεν διατι; τι τωδε μὲν ἔστ ἀνενεγκε, ἐπ κεινους καὶ τὰς των δικαστηρίων γνώσεις καὶ το τουτον αυτον ἐκείνων

3ονμη κατηγορηκέναι αὐτα γραψάντων ἄπερ υτος νυν, καὶ το τοὐς νόμους μηκέτ' ἐὰν περὶ των ἴτω πραχθέντων κατηγορεῖν, καὶ πολλὰ τερα τότε δ' αὐτοτω πρῆγμ' ἰλ ἐκρίνετο V αὐτos. πριν τούτων

225 προλαβῶ ν αλ οὐκ ην ψαι τότε o νυνὶ ποιεῖν, κπαλαιῶν χρονων και ψηφισμάτων πολλῶν κλεξαντα

μήτε προήδει μηδεὶς μήτ' αν ήθη τήμερον qθῆναι,

διαβάλλειν, καὶ μετενεγκόντα οὐ χρόνους καὶ προφάσεις ἀντὶ τῶν ἀληθῶν ψευδεῖς μεταθεντα τοῖς πεπρα226 μένοις δοκεῖν τι λέγειν. οὐκ ην τότε αὐτα αλλ' πὶ τῆς ἀληθείας, ἐγγὐς τῶν ργων, τι μεμνημένων μῶν και μόνον οὐκ εν ταῖς χερσὶν ἔκαστα ἐχόντων, πάντες ἐγίγνον αν οἱ λόγοι. διόπερ οὐ παρ αὐτὰ τὰ πράγματ ελέγχους φυγὼν νυν κει, ρητόρων αγῶνα νομίζων si γ' μοὶ δοκεῖ, καὶ Ου τῶν πεπολιτευμένωνεξέτασιν ποιήσειν ὁμὰς καὶ λόγου κρίσιν, οὐχὶ του Aπόλει συμφέροντος ἔσεσθαι. 227 Eiτα σοφίζεται, και φησι προσήκειν ης μὲν οικοθενῆκετ εχοντες δόξης περι μῶν ἀμελῆσαι, σπερ ὁ Oταν οἰόμενοι περιεῖναι χρήματά τω λογίζησθε, αν καθαραὶ σιν αἱ ψῆφοι καὶ μηδεν περιηὶ, συγχωρ τε,

117쪽

θεάσασθε τοίνυν, σαθρόν, ς ἔοικεν, ἐστὶ φυσει πανδ τι α μη δικαιως η πεπραγμενον. εκ a αυτos του 228σοφο τούτου παραδείγματος μολόγηκε νυν γ μας ὐπάρχειν γνωσμενους με με λεγειν περ της πατρίδος αυτον δ' περ Φιλίππου o γαρ αν μεταπείθειν μας εζήτει μη τοιαύτη ούσης της παρχούσης πολήψεως d04

θεσθαι ταύτην την δοξαν αξιῶν, ἐγω διδάξω ραδίως, υτιθεὶς ψήφους Ου γαρ εστιν ὁ των πραγμάτων ἴτος λογισμός ἀλλ' ἀναμιμνήσκων καστα εν βραχεσι, λογισταῖς ἄμα καὶ μάρτυσι τοι ἀκουουσιν μῖν χρώμενος δε γαρ μη πολιτεία, ης οἶτος κατηγορει, ἀντιμεν του Θηβαίους μετὰ Φιλίππου συνεμβαλεῖν et την χώραν, o πάντες oντο, μεθ' ημῶν παρατaξαμενους εκεῖνον κωλύειν ποίησεν, ἀντ δε του εν 'Aττικ5 230τον πόλεμον Dat πτακόσια στάδια ἀπο της πόλεως ἐπὶ τοῖς Βοιωτῶν ὁρίοις γενεσθαι, ἀντι ὁ του τους λyστας μὰς φερειν και ἄγειν ε της υβοίας νειρήν την Ἀττικὴν εὐθαλάττης εἶναι πάντα τον πόλεμον, ἀντι δε του ον Ελλήσποντον χειν Φίλιππον, λαβόντα Βυζάντιον, συμπολεμεῖν του Βυζαντίους μεθ' ημῶν προς κεῖνον αρά σοι ψήφοις μοιος ὁ τῶν 23iεργων λογισμος φαίνεται δε δεῖν ἀντανελεῖν αὐτα, αλλ υχ πως τον ἄπaντα χρόνον μνημονευθήσεται

118쪽

8 DEMOSTHENES 23a

τητος, η εν ις καθάπαξ τινων κυρως κατέστη Φίλιππος εστιν ἰδεῖν, τεροι πειραθηναι συνέβη της δε φιλανθρωπίας, ν τα λοιπα των πραγμάτων κεῖνος περιβαλ- λομενος πλάττετο, μεῖς καλῶς ποι osντες τους καρποῖς κεκόμισθε αλ εῶ ταsτα. 232 κα μην οὐδε του εἰπεῖν ὀκνήσω, τι ὁ τον ήτορα βουλομενος δικαίως ξετάζειν και η συκοφαντεῖν ουκ3O αν Oi 'in νυν Ἀλεγες, τοιαυτα κατηγορει, παραδείγματα πλάττων και ρήματα και σχηματα μιμούμενος πάνυ οαμ παρὰ Οὐτο οὐχ Gρας γέγονε πα των Ελλήνων ε τουτὶ τ ρῆμα αλλὰ μη τουτὶ διελεχθην

εγώ, ψ δευρὶ την χεῖρα αλλὰ jν δευρὶ παρήνεγκα),

233 αλ ε αυτῶν τῶν ργων αν σκοπει, τίνας εἰχεν

ἀφορμὰς δε πόλις και τίνας δυνάμεις ὁ εις τα πράγματεἰσλλειν, και τίνας συνήγαγον αὐτ μετὰ ταὐτ επιστὰς εγώ, και πῶς εἶχε τὰ τῶν ναντίων. εἶτ' ει μενελάττους ποίησα τὰς δυνάμεις, παρ μοι τἀδίκημα εδείκνυεν ἄν, ε δε πολλῶ μείους, οὐκ αν ἐσυκοφάντει. επειδ δε συ osτο πεφευγας, εγὼ ποιήσω και σκοπεῖτε ει δικαίως χρήσομαι τω λόγω. 234 ύναμιν μεν τοίνυν εἶχεν δε πολις τους νησιώτας, οὐχ παντας αλλὰ τους ασθενεστάτους με γὰρ sep

oύτε 'Fόδος με κερκυρα μεθ' ημῶν ηπι χρημάτων δὲ

σύντaξιν εις πεντε και τετταράκοντα τάλαντα, και

119쪽

κα μάλισθ' ὐπὸ τῶν ἐχθρων, ουτοι παρεσκευάκεισαν του περιχωρους πάντας εχθρας δε φιλιας εγγυτέρω, νεγαρεῖς Θηβαίους υβοέας τα μὲν της πόλεως 35ούτω ὐπηρχεν ἔχοντα, και οὐδεὶς ἄν ἔχοι παρα ταὐτε ἰπῶν ἄλλο οὐδεν τα ὁ του Φιλίππου, προς ν Vημῖν ὁ ἀγών, σκέψασθε πῶς πρῶτον μεν ῆρχε τῶν

ἀκολουθούντων αὐτος αυτοκράτωρ, ο τῶν ις τον πόλεμον μέγιστον εστιν ἁπάντων εiθ' υτοι τα πλα iχον ἐν

κερκυραίους. ἀφ' ἰν μύριοι φεν και πεντακισχίλιοι ξένοι, δισχίλιοι δ' ἱππia ἄνευ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων συνήχθησαν Ἀρθμάτων δέ, σων δυνήθην εγώ, πλεί

120쪽

8 DEMOSTHENES 239 Θηβαίους δίκαια Αἰσχίνη δε α προς Βυζαντίους η τα

προς υβοεας, δε περὶ των ἴσων νυνὶ διαλέγηὶ πρωτον μὲν γν0Gς τι καὶ προτερον των περ των Ελλήνωνεκείνων ἀγωνισαμένων τριηρων, τριακοσίων ούσων των πασῶν, τα διακοσίας η πόλις παρέσχετο, καὶ Ουκ

ἐλαττosσθαι νομίζουσα οὐδὲ κρίνουσα τοῖς αὐτ συμβουλεύσαντας οὐδε αγανακτουσα ἐπὶ τούτοις ἐωρῆτο αἰσχρυν γάρ), ἀλλα τοῖς θεοῖς ἔχουσα χάριν εἰ κοινουκινδύνου τοῖς Ἐλλησι περtστάντος αὐτ διπλάσια των

3ο κενας χαρίζm χάριτας τουτοισὶ συκοφαντῶν με. τί γα νυν λεγεις ola χρην πράττειν, ἀλλ' ὐ τοτ ων ν

ἀντωνούμενος και ταχ τοὐς παρ μῶν ἀπελαυνομενους προσδεξομενος και χρήματα προσθήσων πῆρχενετοιμος. 240 'Aλ ει νυν επὶ τοῖς πεπραγμενοι κατηγορίας ἔχω, τί αν ιεσθε, ει τότ μοὐ περὶ τούτων κριβολογουμένου ἀπηλθον αἱ πόλεις και προσέθεντο Φιλίππω καὶ ἄμα Εὐβοίας καὶ Θηβῶν και Βυζαντίου κύριος κατεστη, τί ποιεῖν, η τί λεγειν του ἀσεβεῖς ανθρώπους τουτουσι οὐχ ως ξεδοθησαν χὐχ Aς ἀπηλάθησαν βουλομενοι 241 μεθ' ημῶν εἶναι τα του μὲν Ελλησποντο διαβυζαντίων ἐγκρατη in καθέστηκε -αι της σιτοπομπιας