장음표시 사용
131쪽
Aισχίνης τοίνυν τοσουτον περβέβληκεν απαντας ἀνθρώπους ἄμοτητι και συκοφαντία στε και ν αὐτος ως ἀτUχημάτων μέμνητο, καὶ ταυ εμο κατηγορεῖκαι προς τοῖς ἄλλοις, σπερ αὐτος απλῶς και με 276 εὐνοίας πάντας εἰρηκὼς τους λόγους, φυλάττειν με και
τήσω, δεινον και γόητα και σοφίστην και τὰ τοι αὐτονομάζων, ω εὰν πρότερός τις εἴπη τὰ προσόν si αυτῶ
132쪽
περὶ ἄλλου, και δ' ταυθ' υτως ἔχοντα, καὶ οὐκέτι τους ακούοντας σκεψομενους τίς ποτ αυτος ἐστιν ὁ ταυταλέγων. γὼ δ' ly τι γιγνώσκετε τουτον παντες, καὶ πολ τούτω μαλλον η εμο νομιζετε ταυτα προσ-27 εἶναι κἀκειν δ' υ oty, τι την μην δεινοτητα- ἔστω γάρ. καίτοι εγωγ ρω της των λεγόντων δυνάμεως τους κούοντας το πλεῖστον κυριους ως γαρ ἄνυμεῖς ἀποδεξησθε και προς καστον εχη ευνοίας,ούτως ὁ λεγων δοξε φρονεῖν. yy υν εστι και παρ ἐμοί τις ἐμπειρία τοιαύτη, ταύτην μὲν ευρήσετε πάντες ε τοῖς κοινοῖς ξεταζομένην υπὲρ υμω ἀει και υδαμουκαν μων Ουδ ιδία, την δὲ τούτου τοὐναντίον οὐ μόνον τω λεγειν περ των ἐχθρων, ἀλλα και εἴ τις ἐλύπησέ τι τουτον δε προσεκρουσε που κατα τούτων O γαραυταὶ δικαίως, οὐδ' usi vi συμφερει y πολει, χρVται. 278 ουτε γαρ την ργην υτ την χθραν ού ἄλλο οὐδεντων τοιούτων τον καλον κἀγαθον πολίτην δεῖ τους υπὲρ των κοινων εἰσεληλυθότας δικαστὰς ἀξιουν αυτ βεβαι0υν, οὐδ' περ τούτων εις υμῆς εἰσιέναι, ἀλλα μάλιστα μὲν μ' ἔχειν ταυτ εν τ φύσει, ει ἀνάγκη, πράως και μετρίως διακείμεν ἔχειν. εν τίσινουν σφοδρον εἶναι τον πολιτευόμενον και τον ήτορα δεῖ εν οἶς των λων τι κινδυνεύεται τὶ πόλει, και ἐν oi προς που ἐναντίους Ἀστὶ ἡῖ δήμω, αν τούτοις 27 ταυτα γαρ γενναίου και ἀγαθοὐ πολίτου μηδενος δε
3I αδικήματος πώποτε l δημοσίου, προσθήσω δε μηδ' ἰδίου,
133쪽
δικην ἀξιώσαντα λαβεῖν παρ μου μήθ' υπερ της
πόλεως γὶθ ὐπὲρ υτos, στεφάνου καὶ επαίνου κατηγορίαν γηκειν συνεσκευασμένον a τοσουτουσὶ λόγους
ἀνηλωκέναι ἰδίας ἔχθρας καὶ φθόνου α μικροψυχίας ἐστὶ σημGoν, Οὐδενος χρηστου. τ δε δ καὶ Ους
προς με αὐτον ἀγωνας εύσαντα νυν επὶ τόνy κειν πῆσαν χει κακίαν. και μοι δοκεῖς κ τούτων, ἰσχyνη, 280 λόγων ἐπίδειξίν τινα καὶ φωνασκίας βουλόμενος ποιήσασθαι τουτον προελέσθa τον αγῶνα Ου αδικήματος
οὐδενος λαβεῖν τιμωρίαν. εστ Οὐχ ὁ λόγος τουρήτορος ἰσχθίνη τίμιον, Οὐ ὁ τόνος της φωνης, ἀλλατο αὐτα προαιρεῖσθαι τοι πολλοῖς και το τους αὐτοῖς μισειν καὶ φιλ ν ούσπερ α δε πατρίς. o γαρ υτως 281ρχω τη ψUxήν, ουτος π ευνοια πάν ἐρεῖ ὁ Ἀφ' ων πόλις προοραταί τινα κίνδυνον αυτy, τούτους θεραπεύων οὐκ επι της αὐτῆς ὁρμεῖ τοις πολλοῖς,ούκουν οὐδε της σφαλείας την αὐτην χει προσδοκίαν. αλλ , ορας γώ ταὐτα γαρ συμφερον θ' εἱλομην τουτοισί, καὶ Οὐδὲν ξαίρετον οὐδ' ἴδιον πεποίημαι ἄρ 282οὐν Ουθε σύ; και πῶς; ς εὐθέως μετα την μάχην πρεσβευτης πορευου προς φίλιππον, o ην τῶν νε κείνοις τοῖς χρόνοις συμφορῶν αἴτιος τῆ πατρίδι, καὶ ταυτ αρνούμενος πάντα τον εμπροσθε χρόνον ταύτην την χρείαν, ως πάντες ἴσασιν. καίτοι τίς ὁ την πόλιν
ξαπατῶν οὐχ ὁ μη λεγων ἁ φρονει τω δ ὁ κῆρυξ
134쪽
32 τις αν ειπειν αδίκημα κατ Ἀνδρος ρήτορος η ει μη ταὐτὶ φρονι; καὶ λέγει ν ψω τοίνυν Ῥυτον εὐρέθης. 283 εἶτα συ φθέγγη καὶ βλέπειν εις τα τούτων πρόσωπα τολμας πότε οὐχ γε γιγνώσκειν αὐτούς ὁστις ει; τοσουτον πνον καὶ λήθην παντας ἔχειν ἄστ οὐ μεμνῆσθαι τους λόγους ους δημηγόρεις εν τω πολεμω, καταρώμενος καὶ διομνύμενος μηδὲν εἶναι σοὶ και Φιλίππω πραγμα, ἀλλ' εμ την αἰτίαν σοι ταύτην ἐπάγειν
28 της ἰδίας νε εχ θρας, Οὐκ οὐσαν ληθῆ. ς ἀπηγγέλθη τάχισθ ὴ μάχη, οὐδεν τούτων φροντίσας εὐθεως μολόγεις καὶ προσεποιο φιλια και ξενίαν
εἶναί σοι προ αυτόν, τὶ μισθαρνία αὐτα μετατιθεμενος τα νόματα εκ ποίας γαρ ἴσης δε δικαίας προφάσεως Αἰσχίν τω Γλαυκοθέας τῆς τυμπανιστρίας
ξένος δε φιλος γνώριμος ην Φιλιππος εγὼ μεν οὐχ
ορῶ, αλλ' μισθώθης επι τω τα τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν ἀλλ' ὁμως ἴτω φανερῶς αὐτος ειλημ- μενος πρ0δότης καὶ κατὰ σαυτου μηνυτης επι τοις συμβῶσι γεγονως μοὶ λοιδορεῖ καὶ ὀνειδιζεις αὐτ ων πάντας ἀλλον αἰτίους εὐρήσεις. 285 Πολλὰ και καλὰ καὶ μεγάλα δε πόλις, ι ινη, και προείλετο και κατώρθωσε δι εμos, ων Οὐκ μνημόνησεν. σημGον δε χειροτονῶν γαρ ὁ δῆμος το εροὐντ επιτοῖς τετελευτηκόσι παρ αὐτὰ τὰ συμβάντα οὐ σὲ εχειροτόνησε προβληθέντα, καίπερ εύφωνον οντα, οὐδὲ
Zημάδην, ἄρτι πεποιηκότα την ειρήνην, οὐδ γήμονα,
135쪽
θεοι, και κατηγορούντων μου αὐτα α και συ νυνί, και
εμ εχειροτόνησαν και οὐχ υμῆς. και οὐχ ο μεν δῆμος 288Oύτως, οἱ δε των τετελευτηκοτων πατερες καὶ ἀδελφοι
ὐπo του δήμου τοθ' αἱρεθεντες επὶ τὰς ταφὰς ἄλλως
πως, αλλὰ δεον ποιεῖν αὐτούς το περίδειπνον ς παροἰκειοτάτω πων τετελευτηκοτων, Ἀσπερ 'ἀλλ εἴωθε
136쪽
γίγνεσθαι, τουτ εποίησαν παρ μοι. εικοτως γενειμεν γαρ καστος κάστω ἀλλον οἰκεῖος ην μοὐ, κοιντὶ δε πῶσιν οὐδεὶς εγγυτερω ω γαρ κείνους σωθηναι 322 καὶ κατορθῶσαι μάλιστα διεφερεν, υτος και παθόντων μη ποτ Ἀφελον της περ ἁπάντων λύπης πλεῖστον μετεῖ εν.
εν αὐτω τούτω σαυτον γνώμονα και συκοφάντην ντα
290 κουεις, ἰσχίνη, a εν αὐτω τούτω ς το μηδὲν ἁμαρτεῖν στι θεῶν και πάντα κατορθουν οὐ τω συμβουλω την του κατορθουν του ἀγωνιζομενους νε-
θηκε δύναμιν, ἀλλα τοῖς θεοῖς. τί υν ω κατάρατεμοι περι τούτων λοιδορεῖ, καὶ λεγει ὰ σοι καὶ τοῖς σοῖς ι θεοὶ τρέφειαν ι κεφαλήν 291 Πολλὰ τοίνυν - ἄνδρες Ἀθηναιοι καὶ ἄλλα κατηγορηκότος αυτο και κατεψευσμένου, μάλιστ' θαύμασα
137쪽
πάντων τε των συμβεβηκοτων τοτε τῆ πόλει μνησθεὶς Οὐχ ῶς αν ευνους καὶ δικαιος πολίτης ἔσχε την γνώμην, Ουδ εδάκρυσεν, Ουδ επαθε τοιουτ0ν υδεν τ ψU χῆ,
αλλ' πάρας την φωνην καὶ γεγηθως καὶ λαρυγγιζων 323ω ετ μεν μου κατηγοριῶν δῆλον τι δεῖγμα δ ξέφερε
καθ' ἐαυτos τι επὶ τοῖς γεγενημενοι ἀνιαροῖς ουδενομοίως ἔσχε τοῖς ἄλλοις. καίτοι το των νόμων και 292της πολιτείας φάσκοντα φροντίζειν ἄσπερ υτος νυνι, καὶ ι μηδὲν ἄλλο, τουτο ' χειν δεῖ, αὐτα λυπεῖσθαι
και αὐτα χαίρειν τοις πολλοις, και η τὶ προαιρέσει των κοινων ἐν των ἐναντίων μέρει τετάχθαι. ο συνυν πεποιηκως ε φανερος, με πάντων αιτέον και διεμε εἰς πράγματα φάσκων εμπεσεῖν την πολίν οὐκ
ἀπ της ἐμης πολιτείας οὐδε προαιρέσεως ἀρξαμένωνυμῶν τοῖς Ελλησι βοηθεῖν, πει ἔμοιγ' ι Οὐτο δοθείη 293παρ μῶν, δι με μὰς ναντιῶσθαι τ κατὰ τῶν Ελλήνων ἀρχη πραττομενI, μείζων ν δοθείη δωρεὰ συμπασῶν ν τοῖς ἄλλοις δεδώκατε. ἀλλ' oμ ανεγὼ αὐτα φήσαιμι ἀδικοίην γαρ αν μῆς), μ' ἄν
εις εἶ ιδ οτι συγχωρήσαιτε Ουτο τ ει δίκαια εποίει, οὐκ ἄν ενεκα της προ ε ἔχθρας τα μεγιστα τῶν ὐμετερων καλῶν βλαπτε ac διεβαλλεν.Aλλὰ τί ταsτ επιτιμῶ, πολλῶ σχετλιώτερα ἄλλα si
138쪽
ει γ ε ἀληθείας δεοι σκοπεῖσθαι, το καταψεύδεσθαι καὶ δι εχθραν τι λεγειν ἀνελοντας ε μεσου, τινες ς αληθῶς εἰσὶν oi αν εικότως καὶ δικαίως την των γεγενημενων αἰτίαν ἐπὶ την κεφαλην ἀναθεῖεν ἄπαντες, 324 τους ὁμοίους τούτω -a ἐκ στ των πόλεων χυροιτ295 ἄν, ου του ἐμοι- ρ τ' η ασθενη τα Φιλίππου πράγμματα και κομιδὶ μικρά, πολλάκις προλεγοντων μῶν και πaρακαλούντων και διδασκόντων τα βέλτιστα, της ἰδίας ἔνεκ αἰσχροκερδείας τα κοιν συμφεροντα προῖεντο
τους πάρχοντας καστοι πολίτας ξαπατῶντες καὶ
διαφθείροντες εως δούλους ποίησαν, Θετταλοὐ nclo ς κινεας Θρασύδαος, Ἀρκάδας κερκιδας Ἱερώνυμος Εὐκαμπίδας, 'Aργείους Πύρτις ελεδαμος νασεας, Ἀλείους Εὐξίθεος κλεοτιμος Ἀρίσταιχμος, εσσηνίους οἱ Φιλιάδου του θεοῖς χθρos παῖδες Νεων και Θρασύλοχος, Σικυωνίους Ἀρίστρατος Eπιχάρης, κορινθίους nείναρχος ημάρετος, εγαρεας Πτοιοδωρος ' Eλιξος
296 Εὐβοεας 'lππαρχος κλειταρχος Σωσίστρατος. πιλείψει με λεγοντα δε μερα τα τῶν προδοτῶν νόματα.
ουτοι πάντες εἰσίν, ἄνδρες Αθηναιοι, τῶν αὐτῶν βουλευμάτων ε ταῖς αυτῶν πατρίσιν νπερ υτοι παρυμ, ἄνθρωποι μιαροι και κόλακες καὶ ἀλάστορες, ὴκρωτηριασμενοι τὰς εαυτῶν καστοι πατρίδας, τηνελευθερίαν προπεπωκότες πρότερον μεν Φιλίππω νυνδε Αλεξάνδρω, τὶ γαστρι μετροsντες και τοι αἰσχίστοις
139쪽
την ευδαιμονιαν την δ' ἐλευθερίαν και το μηδένα ἔχειν δεσπότην αὐτῶν - τοῖς προτέροις Ελλησιν οροιτων αγαθῶν σαν καὶ κανόνες, ἀνατετραφότες. ταύτης τοίνυν τῆς Ουτως αισχρὰς καὶ περιβοητου 297
συστάσεως καὶ κακίας, μῶλλον δ' Ἀνδρες Αθηναῖ6 325 προδοσίας, εἰ δεῖ μη ληρέ , της τῶν Ελλήνων λευθερίας. τε πόλις παρα ἀσt ἀνθρώποις αναίτιος γεγονεν κ τῶν μῶν πολιτευμάτων καὶ γὼ παρ μῖν. εiτά μ ερωτάς ἀντὶ ποίας αρετης ἀξιῶ τιμῆσθαι εγὼ
δε σοι λέγω, τι τῶν πολιτευομενων aρα τοῖς Ελλησι
διαφθαρεντων πάντων, ἀρξαμενων ἀπ σου, πρότερον μεν πο Φιλίππου νυν δ' ὁπ' Ἀλεξάνδρου, με με 298 καιρος ύτε φιλανθρωπία λογων ω παγγελιῶν μεγεθος μ ελπις με φόβος ού ἄλλο οὐδε επηρεν οὐδεπροηγάγετο ν κρινα δικαίων και συμφερόντων Ππατρίδι οὐδεν προδ0ὐναι οὐδ οσα συμβεβούλευκα πώποτε τουτοισί, μοίως μῖν ἄσπερ αν τρυτάνη ρεπων
επι τ λῆμμα συμβεβούλευκα, ἀλλ' ἀπ' oρθῆς καιδικαίας και διαφθορου της ψυχῆς, και μεγίστων δη
140쪽
βούλη δικαίως σκοπάν, εὐρήσεις πλα καὶ πόλεις καιτόπους καὶ λιμένας καὶ ναος και πολλοὐς ἴππους καὶ 300 τοὐς ὐπὸ τούτων μυνομένους ταὐτα προυβαλόμηνεγὼ προ τῆς Aττικης, σον ν ἀνθρωπίνω λογισμωδυνατόν. και τούτοις ἐτείχισα την χώραν, ii χι πον 326 κύκλον του Πειραιως οὐδε του ἄστεος οὐδέ γ' ττήθηνεγω τοῖς λογισμοῖς Φιλίππου, πολλου γε και δεῖ, οὐδεταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ' οἱ των συμμάχων στρατηγοὶ και αἱ δυνάμεις τῆ τύχη τίνες αἱ τούτων ἀποδείξεις;
εναργεῖς και φανεραί. σκοπεῖτε δέ. 30 Π χρην τον μουν πολίτην ποιεῖν, τί το μεταπάσης πρ9νοίας και προθυμίας και δικαιοσύνης ὐπὲρ της πατρίδος πολιτευομενον υκ κ μὲν θαλάττης την Eύβοιαν προβαλέσθαι προ της Ἀττικης, ε δε της μεσογείας την Βοιωτίαν εὐδε των προς Πελοπόννησον τόπων τους ὁμόρους ταύτE; υ την σιτοπομπίαν, πως παρὰ πῆσαν φιλίαν ἄχρι του Πειραιως κομισθήσεται, 302 προὶ δεσθαι και τα μὲν σωσα των παρχόντων εκπέμποντα βοηθείας και λέγοντα και γράφοντα τοιαυτα, την Προκόννησον, την χερρόνησον, την Γένεδον, ταδ πως οἰκεῖα και σύμμαχ πάρξει πρῶξαι, το Βυζάντιον, την Ἀβυδον, την EUoιαm, και των μὲν τοις ἐχθροῖς παρχουσων δυνάμεων τὰς μεγίστας ἀφελεῖν, ων δ' ενελειπε τὶ πόλει, αὐτα προσθεῖναι ταὐτατοίνυν ἁπαντα πέπρακται ποις Ἀμοῖς ψηφίσμασι και