장음표시 사용
141쪽
εν εὐδαιμονία τὰς aυτῶν κουν πατρίδας, τῶν τοσούτων
και τοιούτων ' γαθῶν μῖν και τοῖς ἄλλοις Ἀθηναίοις εχοντες χάριν δ εμε. 4να ειδῆτε τι πολλῶ τοῖς λογοις λάττοσι χρῶμαι τῶν ργων, εὐλαβούμενος τον φθόνον, λεγε μοι ταυτ και ἀνάγνωθι λαβών.
Ποτα καί τοιαυτα πράττειν. Αἰσχίνη, πον καλον 306 κἀγαθον πολίτην δεῖ, ων κατορθουμενων μεν μεγίστοις αναμφισβητήτως πῆρχεν iναι και το δικαίως προσην, ως ετ ερως δε ηυμβάντων το os εὐδοκιμεῖν περίεστι
142쪽
καὶ τ μηδένα μεμφεσθαι την πόλιν μηδε την προαιρεσιν αυτης, ἀλλα την τύχην κακιζειν την υτ τα307 πράγματα κρίνασαν, ου μ d ου ἀποστάντα των συμφερόντων τ πολει, μισθώσαντα δ' αὐτον τοῖς ναντίοις τοὐς ὐπὸ των χθρων καιροῖς ἀντὶ των της πατρίδος θεραπεύειν, οὐδε τον μεν πράγματα ἄξια της πόλεως ποστάντα λεγειν καὶ γράφειν και μενειν επι τουτων βασκαίνειν α δε τις ιδία τι λυπησἴ, τουτομεμνησθαι και τηρεῖν, οὐδε γ ησυ αν ἄγειν ἄδικον 32 καὶ πουλον, - ποιεῖς πολλάκις εστι γάρ, εστιν συχία δικαία και συμφερουσα Π πόλει, ν ι πολλοιτων πολιτων μεῖς πλως ἄγετε. ἀλλ' υ ταύτην οἶτος ἄγει την συ αν, πολλου γε και δεῖ, ἀλλ' ἀποστὰς ταν αὐτω δόξ της πολιτείας πολλάκις δεδοκεῖ φυλάττει πηνίκ σεσθε μεστοι του συνεχως λεγοντος ἡ παρὰ της τύχης τι συμβεβηκεν ναντίωμα
ἄλλο τι δύσκολον γεγονε πολλὰ δε τἀνθρώπινέ
εἶτ' επι τούτω τω καίρω ρήτωρ ξαίφνης εκ της ησυχίας σπερ πνεὐμ εφάνη, και πεφωνασκηκως καὶ συνειλεχως ρήματα και λόγους συνείρει τούτους σαφῶς καὶ ἀπνευστί, νησιν μεν οὐδεμίαν φεροντας οὐδ' ἀγαθos κτησιν οὐδενός, συμφ0ρὰν δε τω τυχόντι των 30 πολιτῶν at κοινην αἰσχύνην. καίτοι ταύτης της μελετης και της επιμελείας, Αἰσχίνη, εἴπερ ε ψυχῆς δικαίας γίγνετο και τα της πατρίδος συμφεροντα OPρημενης, τους καρποῖς δει γενναίους και καλοὐς
143쪽
καὶ πασιν ἄφελίμους εἰναι, συμμα χίας πόλεων, πόρους χρημάτων, εμπ0ρλυ κατασκευήν, νόμων συμφεροντων θεσεις, τοῖς ἀποδειχθεῖσιν εχ θροῖς ἐναντιώματα τούτων 310 γαρ πάντων ν εν τοῖς ἄνω χρόνοις ξετασις, καιεδωκεν ὁ παρελθων χρονος πολλὰς ἀποδείξεις ἀνδρὶ καλω τε κἀγαθω, εν ἶς οὐδαμο συ φανήσει γεγονώς, ου πρῶτος ου δεύτερος ου τρίτος, τεταρτος, υπεμπτος, οὐχ εκτος, οὐχ ὁποστοσosν, μουν πί γε οἶς η πατρὶς ηὐξάνετο. τίς γαρ συμμαχία σου πράξ 3IIαντος γεγονε τη πολει τίς δε βοήθεια δε κτῆσις
εὐνοίας δε δόξης; τίς δε πρεσβεία : τίς διακονία δι'
χρήσιμος εἶ τίς δε τοις εὐποροι δε τοῖς ἀποροις πολιτικὴ και κοιν βοήθεια χρημάτων παρὰ σου; οὐδεμία αλ τὰν εἰ μηδεν τούτων ε ot γε καὶ 3l2
προθυμία που ποτε Oστις, ω πάντων ἀδίκώτατε, οὐδ τε παντες, σοι πώποτ εφθεγξαντ επι του βήματος, ει σωτηρίαν πεδίδοσαν, ac το τελευταῖον Αριστονικος το συνειλεγμενον εἰς την επιτιμίαν, οὐδετότε με παρῆλθες μ' πεδωκας οὐδεν, Οὐκ ἀπορων, πῶς γάρ ὁ γε κεκληρονομηκας μεν τῶν Φίλωνος του κηδεστο χρημάτων πλειόνων ἡ πεντεταλάντων, διτάλαντον Γ είχες ερανον δωρεὰν παρὰ τῶν γεμόνων τῶν
144쪽
συμμοριων Ἐφ' otes ἐλυμήνω τον πριηραρχικον Ῥομον. 313 ἀλλ' ἴνα μη λογον εὐλόγου λέγων του παρόντος εμαντον ἐκκρούσω, παραλείψω ταυτα αλλ' τι γ' o ι δι ενδειαν υκ επέδωκας, ε τούτων δηλον, ἀλλα
φυλάττων το μηδεν εναντίον γενεσθαι παρὰ σου τούτοις ις ἄπαντα πολιτευy. ἐν τίσιν υν υ νεανίας
και πηνίκα λαμπρος ; νίκ ἄν κατὰ τούτων τι δέη, ἐν τούτοις λαμπρ0φωνοτατος, μνημονικώτατος, ποκριτης ἄριστος τραγικος Θεοκρίνης. 314 Εἶτα των πρότερον γεγενημένων ἀγαθων ἀνδρῶν μεμνησαι. και καλῶς ποιεῖς. o μέντοι δίκαιον ἐστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, την προς τους τετελευτηκότας ε οιαν 33 ὐπάρχουσαν προλαβοντα l παρ υμῶν προς Ἀκείνους εξετάζειν και παραβάλλειν 'si of νυν ἐῶντα μεθ' 315 υμῶν. τίς γὰρ υκ iδε τῶν πάντων τι τοι μὲν ζῶσι πῆσιν πεστί τις δε πλείων δε ἐλάττων φθόνος, τους τεθνεῶτας δε οὐδε τῶν χθρων Ουδεὶς ἔτι μισεῖ oύτως οἶν χόντων τούτων τ φύσει, προς τους προ μαντον νυν γω κρίνωμαι και θεωρῶμαι μηδαμῶς Ουτε γὰρ δίκαιον μ' ἴσον, ἰσχίνη, ἀλλα προς σε και ἄλλονει τινα βούλει τῶν ταὐτά σοι πρ0yρημένων και ζώντων. 316 κἀκεῖνο σκόπει πότερον κάλλιον και μεινον Π πόλει δια τὰς τῶν πρότερον εὐεργεσίας, ωας περμεγεθεις, ου μὲν Γν εἴποι τις ν λίκας, τὰς ἐπὶ τον παρόντα βίον γιγνομενα εἰς ἀχαριστίαν και προπηλακισμον ἄγειν, η πῆσιν σού τι Ῥετ εὐνοίας πράττουσι, πης
145쪽
παρα τούτων τιμης καὶ φιλανθρωπίας μετ ναι και 17μην ει καὶ τουτ' ἄρα δεῖ με εἰπεῖν, δε μὲν μη πολιτεια
καὶ προαίρεσις, ἄν τις σκοπrj, ταῖς των ότ επαινου- μενων ανδρῶν ὁμοια και αὐτα βουλομένη φανήσεται, δε η ai των τοῖς τοιούτους τότε συκοφαντούντων δῆλον γαρ τι καὶ κατ ε κείνους σάν τινες ι διεσυρον μὲν του ἄντας τότε, τοὐς δε πρότερον γεγενημένους επήνουν, βάσκανον πρἁγμα και αὐτο ποι Osντες σοι.
των νυν Ητόρων εγω μεν γαρ οὐδενα φημί ἀλλα πρὸς τοὐς ζῶντας, ω χρηστε, να μηδεν ἄλλ' ει πω, τον ζῶντα ξέταζε και τους καθ' αυτόν, σπερ τἄλλα πάντα, του ποιητάς, τους χορούς, τοὐς ἀγωνιστάς. 331 ὁ Φιλάμμων οὐχ τι Γλαύκου του καρυστίου και τινῶν 19ετερων πρότερον γεγενημένων θλητῶν ἀσθενέστερος ην, στεφάνωτο εκ της 'Oλυμπίας ἀπ ει, ἀλλ' τι
τῶν ισελθόντων προς αὐτὸν ἄριστα ἐμά χετο, GTεφανοsτο και νικῶν ἀνηγορεύετο. και συ προς τους νυν ρα με ρήτοραP, προς σαυτόν, προς ντινα βούλει τῶν πάντωw οὐδενα εξεσταμαι. ν, τε μὲν I 20
πόλει τα βέλτιστα ἐλεσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου της εἰς την πατρίδα εὐνοίας ἐν κοινῶ πῆσι κειμένης, γωκράτιστα λεγων φαινόμην, καὶ τοις μοῖς και ψηφίσμασι καὶ νόμοις και πρεσβείαις παντα διωκε o, μῶνδε οὐδεις ην οὐδαμos. πλην AE τούτοις ἐπηρεάσαι πι
146쪽
1o DEMOSTHENES MI δέοι ἐπειδ δε is ποτ φελε συνέβη, καὶ οὐκετι
συμβούλων ἀλλα των τοῖς ἐπιταττομενοις πηρετούντων καὶ των κατα της πατριδος μισθaρνεῖν ἐτοίμων κα των κολακεύειν τερον βουλομένων ξέτασις ην, τηνικαυτασυ καὶ τούτων καστος ἐν τάξει καὶ μέγας και λαμπρος ἱπποτρόφος εγω δ' ἀσθενής, μολογῶ ἀλλ' υνους 32 μὰλλον μῶν τουτοισι δύο δ ω ανδρες Αθηναῖοι,τον φύσει μετριον πολίτην ἔχειν δεῖ ουτ γαρ μοι περ εμαυτο λέγοντι ἀνεπιφθονώτατον ειπεῖν), εν μὲν
ταῖς ξουσίαις την του γενναίου και του πρωτείου Aπόλει προαίρεσιν διαφυλάττειν, εν παντι δε aιρωκα πράξει την μοιαμ τούτου γαρ ὴ φύσις κυρία, τοὶ δύνασθαι ἰς και ἰσχύειν Ἀτερα ταύτην ποίνυν 322 παρ μοι μεμενηκυῖαν ευρήσετε απλῶς. ρῆτε δε. ους 'ξαιτούμενος, οὐκ ει Ἀμφικτύονας ί κας Ἀπα-332 γόντων, l υκ παγγελλομενων, οὐχι τους καταράτους τούτους σπερ θηρία μοι προσβαλλόντων, Ουδαμῶς εγὼ προδεδωκα την εις μῆς εύνοιαν το γαρ ξἀρχης ευθύς ρθην και δικαίαν την ὀδον της πολιτείας εἱλόμην, τὰς τιμάς, τὰς δυναστείας, τὰς ευδοξίας τὰς 'η in πατρίδος θεραπεύειν. ταύτας iύξειν, Ῥετὰ
323 τούτων ειναί. υκ επι μεν τοις τερων εὐτυχήμασι
φαιδρος εγὼ και γεγηθὼς κατὰ την ἀγορὰν περιερχθομαι, την δεξιὰν προτείνων και ευαγγελιζόμενος τούτοις Ους αν κεῖσε ἀπαγγελλειν δμαι, τῶν δετης πόλεως γαθῶν πεφρικὼς ἀκούω και στενων και
147쪽
κύπτων εις την γῆν. σπερ οἱ δυσσεβεῖς Ουτοι, O την μεν πολιν διασυρουσιν, σπερ Οὐχ Uτους διασυροντες οται τοὐτο otῶσιν. ξω δε βλέπουσι, at i οἶς ἀτυχησάντων ων Ελλήνων εὐτυχησεν τερος, ταυτ' ἐπαινουσι καὶ πως τον παντα χρόνον μενεῖ φασὶ δέ τηρεῖν.Nη δῆτ ῶ πάντες θεοι, μηδεὶς as θ' υμων πινευ 324σειεν, ἀλλα μάλιστα με καὶ τούτοις βελτίω τινὰ νουν καὶ φρένας ενθείητε, εἰ δ' ἄρ εχουσιν ανιάτως, τούτους μὲν υτοὐ καθ ἐαυτοὐς εξώλεις καὶ προώλεις εν ῆκαι θαλάττη ποιήσατε, μιν δε τοῖς λοιποῖς την
τα στqν ἀπαλλαγhν των ἐπηρτημένων φόβων δοτε καὶ σωτηρίαν ἀσφάλη.