Stoicheiōdēs zōologia eranistheisa ek dokimōn anglikōn kai gallikōn physiographikōn syngrammatōn

161쪽

εξωτερικον Ους συνίσταται εκ τῆς κόγχης δε του χονδρώδους πτερυγώματος και του α'

162쪽

πτὴ μεμβράνη, διαφανής, ελαστικὴ καὶ διατε-τaμενη. Ἀπεναντι τοὐ τυμπάνου ὁπάρχουσι δύο τρήματα κεκλεισμένα με μεμβρανίδια, καὶ τὸμεν μεγαλείτερον aυτῶν ονομάζεται ωοειδής

πλευρὰν τοῖ κοίλου τos τυμπάνου υπάρχει καὶαλλο τρῆμα ἀνοιγόμενον εις ἄλλας κοιλότητας ὐπαρχούσας εντὸς τοὐ κροταφικοῖ οστοῖ. Eις δε

163쪽

την κάτω πλευρὰν υπάρχει και ἄλλο τρημα, διου εισβάλλει ἡ μετὰ του φάρυγγος συγκοινωνου- σα π άλπ ι γ ξ του Eυσταχίου. Σιὰ τῆς σάλπιγ

164쪽

Eἶναι δὲ τα οστάρια ταυτα τον aριθμον καὶ το μεν πρῶτον, ὁπερ Cηρίζεται επὶ τ os τυμπάνου, καλεῖται σφύρα, τὸ δὲ δεύτερον, ἄκμων' τοδε τρίτον ονομaζόμενον ὁ σ τ οὐ ν φακοειδῆς στηρίζεται επὶ του ἁ ν α β ολ έ ω ς, οστις συνέχεται μετὰ τῆς ωοειδοῖς θυρίδος. M σειρὰ αύτητων οσταρίων μεταβιβάζει Ουτω τὰς δονήσεις τῆς μεμβράνης τοὐ τυμπάνου εις την ωοειδῆ θυρίδα, τοὐτέστιν εις το εσωτερικὸν Ogς.

ρ ιν θ ο ς συνίστaται εκ τῆς αἰθούσης, των , - μ ι κυ κλίω ν σ ωλ ήν ω ν καὶ τῆς 6 λ ι κ ος. πιαιθουσα κατέχει τι μέσον τοῖ λαβυρίνθου, και κοινωνεῖ μετὰ τῆς κοιλότητος τοῖ τυμπάνου

διὰ τῆς 6,οειδοῖς θυρίδος. οἱ δε ημικύκλιοι σωλῆνες ανέρχονται ἐπὶ τῆς οπισθίας καὶ ἀνωτέρας πλευρὰς τῆς αιθούσης. οἱ 'μικύκλιοι σωλῆνες εἶναι τρεις τον αριθμὸν και πληροῖνται υπὸ τοῖαυτοῖ υγρos, ὐφ' ου καὶ ἡ αἴθουσα. δ' 6λι ξ εἶναι σωλὴν περιετραμμένος περορὶ εαυτὸν ως κοχλίας' διαιρεῖται δὲ δι εσωτερικοὐ μεσοτοίχου ρις δύο μέρη, πληροῖται υγροῖκαὶ συγκοινωνεῖ μετὰ τοὐ τυμπανοφράκτου. Eις

165쪽

τὸ εσώτατον Οἴς διακλαδίζονται τα νευρα τῆς 8ης εγκεφαλίτιδος συζυγίας.

TO Oυσιωδεστατον μερος του λαβυρίνθου εἱ- ναι ἡ αἴθουσα κaὶ τ' aκουστικα νευρα, τα λοιπα χρησιμεύουσι μόνον προς τελειοποίησιν του ορ-

γάνου, ἡ δ' ελλειψις αυτῶν δεν φερει παντελῆ

κώφωσιν, ἀλλ' ἀτελειαν τῆς ακοῆς. δια τουτοεἴς τι ια των ζώων δεν υπάρχουσι' τα πτηνα π.χ. δεν εχουσι τὸ πτερυγωμa, ἡ ελιξ αυτῶν εῖναι ἁπλοῖς σωλήν, aντὶ ε εχουσιν εν μόνον dκουτικὸν ὀστάριον' τα δε αμφίβια στερουνται Oχι μόρονον του πτερυγώμaτος, αλλὰ καὶ του ακουστι- κου πόρου. οἱ ιχθsς στερουνται πάντων τῶν μερῶν του μεσου ὐτὸς καθὼς καὶ τῆς ελικος, διότι τὸ ύδωρ, εντὸς του οποίου ζῶσιν, εἶνaι ευηχάγωγον σῶμα' αλλων δε τινων ζώων σύμπαν τὸ οἴς συνίσταται εκ μικρ0s θυλάκου, οστις ομοιά- ζει προς την αἴθουσαν.

Εἶναι γνωστὸν ἔτι ὁ δεχος εἰναι ἀποτελεσμα τῆς κυματοειδοῖς κινήσεως, δεν ὐφίστανται τα η- χητικὰ σώματα. οἱ κραδασμοὶ Ουτοι μεταβιβάζονται εἰς τὸν ἀερα, καὶ συναθροίζονται υπὸ τῆς κόγχης του Aτός, ἡτις τὰς διευθυνει δια του ακου- τι κοὐ πόρου εἰς την μεμβράνην του τυμπάνου. M

166쪽

μεμβράνη Gυτη τότε κραδαίνεται. Λιὰ της σειρὰς των Oσταρίων, περὶ Αν εγεινε λόγος, δύνα - ται νὰ εντείνηται η χαλαροῖται, ουτως ωστε ν δονῆται κατὰ διa φόρους βαθμους, κατὰ την εν-τΩσιν των ηχων, οἴτινες πλήττουσιν αυτην' τό τε δε και ὁ εν τω τυμπανοφράκτω περιεχόμενος&hρ κραδαίνεται καὶ μεταβιβάζει τοὐς κραδaσμούς του εις το εσωτερικὸν οἶς διὰ μεσου τῆς ωοειδοῖς καὶ στογγύλης θυρίδος. Eις το μερος τοῖτο φθάνουσι τα νεῖρα, ἄτινα μεταβιβάζουσι εις τον εγκεοαλον τὰς ληφθείσας εντυπώσεις.

167쪽

Αια της αἰσθησεως ταυτης ἀντιλαμbβανόμεθα του φωτὸς καὶ των τροποποιησεων αὐτοῖ, ητοι Tων χρωμάτων, της επιφανείας καὶ τοὐ σχημα -

τος των σωμάτων.

Tὰ περικαλύμματa τῶν ὀφθαλμῶν εἰναι ὁσ κλη ρ ω τ ι κ ὁ ς χιτ ών, ὁ κεράτινος καὶ ο αμφιβληστρο ειδης. V σκληρωτικος

χιτὼν εἰναι λευκός, αδιαφανης, εχει σχημα σφαίρας πεπιεσμενης εκ τῶν οπισθεν, καὶ συνεθ

168쪽

χεται μετὰ του κερατίνου, sστις εἶναι μεμβράνη κυκλικὴ sμεγάλης πυκνότητος, καὶ oμοιάζει πρὸς Γαλον ωρολογίου. 'Eντος του σκληρωτικοῖ χιτῶ - νος εὐρίσκεται ο χοροειδής, οστις εῖναι μεμβράνη ἀποτελουμενη εκ πλεγματος αἱματοφόρωναγγείων καὶ περιεχουσα μελαιναν ἴλην, προωρορισμενην νὰ δεχητaι τὰς εἰς την ορασιν ἀχρηστους φωτεινὰς ακτινας. βαφικὴ αυτη Γληελλείπει εις τινας aνθρώπους' οἱ τοιουτοι Oνομάζονται ἀλ β ῖ ν o t. Τελος επὶ της επωτερικης επιφανείας του χοροειδους εφαρμόζεται ὀ aμφιβληστροειδης χιτών, οστις προώριστaι νὰ δε χVTa ι την εντύπωσιν του φωτός. H μαλακὴ αυτη καὶ υπόλευκος μεμβράνη σχηματίζεται δαὰ τῆς ἀναπτύξεως του οπτικου νεύρου. Σχ. 47.)

D. .

169쪽

υγρον, ὁ κρυστaλλώδ η ς φακός, καὶ τὸυαλῶδες υγρόν. Τὸ υδατῶδες υγρὸν εἰναι εντελῶς ἄχρουν, συγκείμενον εξ ἴδατος, περιέχοντος εν ἐαυτω μικράν τινα ποσότητα λευκώματος κaί τινα αλα- τα ' κεῖται δὲ μεταξύ τῆς οπισθίας πλευρας τοὐκερατοειδοῖς και τῆς εμπροσθιας τοὐ κρυσταλ- λώδους. Περι τὸ μεσον τοῖ διαστήματος τούτου εὐρίσκεται κυκλικὸν διάφραγμα, ονομαζόμενον ἰρις, εν μεσω τῆς ὁποίας υπάρχει οπὴ κυκλοτερής, ενίοτε δε κaι ελλειψοειδής, ητις καλεῖται

κόρη. M oπh aυτη ποικίλλει κατὰ τι μέγεθος ἀναλόγως τοῖ φωτός, τὸ o ποῖον δέχεται ὁ ο- φθαλμός. Και οταν μεν τὸ φως ῆναι μηρόν, ἡ

κόρη συστελλεται, οταν δε ἀμυδρόν, διαστελλεται. Τὸ μεταξύ τos κερατοειδοῖς καὶ τῆς ἴριδος διάστημα αποτελεῖ τον εμπρόσθιον τos οφθαλ- μοὐ θάλαμον, τὸ δε μεταξύ τῆς ἴριδος και τοὐκρυτολλώδους φακοὐ συνιστῶ τον οπίσθιον θ άλαμον. οἱ δύο Οἴτοι θάλαμοι, τοὐς ὁποίους κατ' ἔχει τὸ υδατῶδες υγρὸν συγκοινωνοῖσι διὰ τῆς κόρης,

170쪽

κυρτος καὶ διαφανής, συνιστάμενος εκ στρωμάτων ὀμοκεντρων, ἡ σκληρότης καὶ πυκνότης των ὁποίων αὐξάνουσιν απὸ τῆς περιφερείας πρὸς τὸ κεντρον. V φακὸς οἶτος περικαλύπτεται υπὸ διαφανους μεμβράνης, ῆτις ονομάζεTaι φακοροειδὴς υ μην. οπισθία επιφάνεια αυτοῖ εἶ ναι κυρτοτερα τῆς εμπροσθίας. V κρυσταλλώδης φακὸς κεῖτaι rea θετως οπισθεν τῆς ἴριδος εἰς μικρὰν ἀπόστασιν απὸ τῆς μεμβράνης ταύτης. οπισθεν του κρυσταλλώδους φακob εὐρίσκεται διάστημά τι πληρούμενον υπὸ ετερου υγρOs πυκνοτερου μεν Tos ἴδατος, aραιοτερου δε τοὐ κρυσταλλώδους φaκοῖ. 2 δ υγρὸν τοὐτο καλεῖται b-αλῶ δ e ς.2 δ οπτικὸν ν ε ὐ ρ o ν διερχετaι ὁπισθεν

βλεφαρίδες, εξ δεν αἱ μεν ὀφρύες εμποδίζοισι του ιδρῶτα, αἱ δε βλεφαρίδες τὸ ισχυρὸν φῶς