Stoicheiōdēs zōologia eranistheisa ek dokimōn anglikōn kai gallikōn physiographikōn syngrammatōn

171쪽

ιταὶ τον κονιορτόν' γ. εξ μυς, δι ῶν στρεφονταιοι ὀφθαλ μοὶ κατὰ διaφόρους διευθυνσεις, καὶ δ .

αδένες τινὸς δακρυακoc εκκρίνοντες τα δάκρυα, ἄτινα εἶναι προωρισμένα εἰς τὸ νὰ υγραίνωσιν ἀκαταπαυστως την επιφάνειαν του Oφθαλμου.

κυρτοι φακοὶ παρέχουσιν τὰς εικόνας Tων περαντης κυρίας αυτῶν εσrίας κειμενων αντικειμένων

ἀνεστρομμένας. Καὶ δε εν τω ἀμφιβληστροειδεῖ

χιτῶνι εἰκὼν σχηματίζεται κατὰ τον αυτὸν τρό

πον.

D εἰκὼν αυτη παράγει επὶ του ἀμφιβλητροειδοῖς εντύπωσίν τινα, θν τὸ οπτικὸν νευρον με

172쪽

ταβιβάζει εἰς τον εγκεφαλον, καὶ παρεχει εις

βληστροειδὴς χιτων να κῆται aκριβως εἰς τηνεστιακην απόστaσιν της εἰκόνος. ἀπόστασις αυτη, ῶς εἶναι γνωστόν, ποικίλλει, και ομως ὀοφθαλμὸς εχει την αξιοθαύμαστον δύναμιν ναμας κάμνy να βλεπωμεν ακριβως σώματα cἰς aποστάσεις πολύ aπ' ἀλλήλων διαφόρους. Jνα ἐξηγήσωσι τὸ φαινόμενον τουτο οι φυσιολόγοι κατεφυγον εἰς διαφόρους υποθεσεις, ἀλλ' aι μεχρι τοὐδε δεν φaίνονται επιτυχεῖς. Ἀνθρωποί

τινες βλεπουσι μόνον τα ἀπομεμακρυσμενα αντικείμενα' τουτο δε προερχεται εκ του οτι αἱ διερχόμεναι τον οφθαλμὸν φωτειναὶ δεσμίδες δενσυμπίπτουσιν εἰς το αυτὸ σημεῖον. Τὸ ελάττω - μα τουτο διακρινόμενον υπὸ τὸ ονομα π ρ ε σ-β υ ω π ία, διορθοῖται διὰ της χρήσεως κυρτῶν φακῶν. οι μύωπες τουναντίον βλεπουσι μάνον τὰ πλησιεστατα αντικείμενα' προκύπτεt δε τοῖ-το εκ τοὐ oτι ὁ οφθαλμὸς εἶνaι ἴπερ τὸ δεον διαθλαστικός, αἱ δε φωτειναὶ ακτῖνες θλῶνται τό - σον, οστε διαστaυροῖνται πρὶν δε φθάσωσιν εἰς τον αμφιβληστροειδῆ χιτῶνα. ελλειψις

173쪽

Πυτη διορθosται διὰ της χρησεως κοίλων

Κρίνομεν περὶ της θεσεως των αντικειμενων διὰ της διευθυνσεως των φωτεινῶν ακτίνων, καὶ θετομεν αυτὰ εις την προεκβολην των. Ἐκτιμῶ - μεν δε το μέγεθος διὰ της γωνίας, την ὁποίαν σπηματίζουσιν αἱ ακτινες των. Oσον λοιπὸν περισσότερον απομaκρυνόμεθα αντιαε l μενου τι - νος, τόσον περισσότερον μὰς φαίνεται μικρόν και τ ἀνάπαλιν οσω πλησιάζομεν, τόσον αυξάνει κοὰ τον ἔγκον. Περὶ δε τῶν αποστήσεων κρίνομεν διὰ του φαινομενου μεγεθουοῦ τῶν σωρομάτων, ἄτινα γινώσκομεν, κGι της εναργείας αυροτῶν. 'Oταν ευρισκώμεθα εις κaθaρώτατον ἀερα, ἀπατώμεθα συνεχῶς ῶς προς τὰς αποστάσεις. Ἐν τελει λαμβάνομεν γνῶσιν περὶ της κινησε ως Gντικεέμενου τινός, διότι η διεύθυνσις τῶνακτίνων, τῶν εκπεμπομενων ε ξ aυτοῖ, διαθετει

ἀλληλοδιαδόχως διάφορα σημεῖα του ἀμφιβλ.η

Φωνη λεγεται ὁ μηχανισμὸς εκεῖνος, δι Ουπαράγομεν ενάρθρους ηχους, οἴτινες μἁς φῆρουσιν εἰς συγκοινωνίαν μετὰ τos εξωτερικου κόσ-

174쪽

μου. Μόνος ο ἄνθρωπος ἀπολαύει τοὐ πολυτίμου τούτου δώρου, του λόγου, τa λοιπὰ ζωα εκβάλλουσι φωνὰς ἀνάρθρους. Tὰ φαινόμενα ταὐταεκτελοῖντaι διὰ του λάρυγγος

U λ ά ρ υ γ ξ εἶναι σωλὴν βραχύς κείμενος εἰς

τὰ ἄνω τῆς τραχείας aρτηρίας ' δι αυτos δε διερχεται ὀ aήρ, οστις εἰσβάλλει εἰς τοὐς πνεύμο- νας. Eμπροσθεν τοῖ λaιμοῖ ἀποτελεῖ εξοχήν τινα, ῆτις καλεῖται κοινῶς γαργαρεών. οἱ τοῖχοι aυτοῖ συνίστανται εκ χόνδρων, Οἶτινες διακρίνοντaι υπὸ διάφορα ονόματα. οι θυρεοειδεῖς χόνδροι κεῖντ&ι προς τὰ πλάγιa, καὶ si νοῖντaι εμπροσθεν επὶ τῆς διαμεσου γραμμῆς οι ἀρυται νοειδεῖς κεῖνται οπισθεν' ὁ δεκρικοειδὴς χόνδρος εἰ Pa ι ελάχιστος, καὶ περιλαμβάνεται μεταξύ τῆς τραχείας καὶ τοὐκάτω μερους τοὐ λάρυγγος. 2 δ πρόσθιον μερος τοὐ λάρυγγος καλύπτεται υπὸ βλεννoador 'ς μεμβράνης, ἀποτελούσης αριθμόν τινα πτυχῶν, a

τινες καλοῖνται φωνητι κα ὶ χ ο ρ δ α L Αἱ

πτυχαὶ agra ι δύνανται νὼ δι a τείνωνται ἡ χαλῶνται διὰ των κινήσεων των χόνδρων. Ἐνω των φωνητικῶν τούτων χορδῶν εὐρίσκονται δύο ἄλλαι ἀνάλογοι πτυχαί. μεταζύ δε των ἄνω καὶ

175쪽

Eις τινα ζῶα ὁ λάρυγξ περιεχ ι καὶ ἄλλας

προσθετους κοιλότητaς, GHινες χρησιμεύουσιν εις την ενίσχυσιν των ηχων, τοιαύτην διάθεσιν παρουσιάζει r. χ. ὁ λάρυγξ των μυκητῶν πιθη- κων. Eις τὰ πτηνὰ τὸ φωνητικὸν οργανον εἶναι διπλοῆν. Tὰ ζῶα τasτα εχουσι δηλονότι δύο λάρυγγας ' καὶ ὀ μεν εις aυτῶν κεῖται, δες κai εις τὰ θηλaστικά, εις την εἴσοδον της τραχείας αρτηρίας, ὁ δε ὐπεράνω της αρχῆς τῶν βρόγχων.

δύναται νὰ κελαδῆ aκόμη διὰ τos κατωτερου αυ- τοὐ λάρυγγος. Πρῶτος ὁ Γαληνός, περίφημος ιατρὸς τῆς ἀρχαιότητος, κατεδειξεν Oτι οι δεχοι παράγονται

176쪽

εκ του λάρυγγος. Ἐνεγνώρισεν Oτι, εάν τις τεμητὰ προσερχόμενα εις τὸ οργανον τουτο νευρα,

το ζῶον, εφ' ob γίνεται η εγχείρισις, δεν δύναται πλεον ν ἀκουσθ9. 'Eκτοτε εἴρεθη Oτι η παρορGγωγη Tων ηχων ενεργεῖται κυρίως διὰ των φωνητικῶν χορδῶν, αὶτινες προσπλησιάζουσαι καὶ aπομακρυνόμεναι ὁρμητικῶς ἀπ αλληλων' τίθεντaι εις βίαιον κραδασμόν. 'Oσον επιμηκε- στεραι εἶναι αι φωνητικαὶ χορδαί, τόσον aι δο νησεις εἶναι βραδύτεραι, καὶ επομενως τόc ω

μὰλλον ο ηχος εἶναι βαρύτερος. Oτaν δε αι χορδαὶ αὐται ηναι βραχεῖαι, οἱ ηχοι εἶναι ὀξεῖς. O φάρυγξ, οἱ μυκτῆρες καὶ η γλῶσσα τροπο- ποιοῖσι τούς ηχυυς καὶ χρησιμεύουσιν εἰς την προφοράν.

177쪽

Τα συνιστῶντα τὸ βασίλειον των ζώων ονταειναι τόσον πολυάριθμα, o στε καὶ =ὶ εὐρυτερα

κατατήσωσι λοιπὸν δυνa τὴν την επι πτημονικὴν γνῶσιν αυτῶν, et ναγκάσθησαν οι φυσιοδίφαι νὰ ταξινομήσωσι τὰ ζῶα, νὰ κατατάξωσι δηλονοτιαυτὰ εις τάξεις ὐποδιαιρουμενας, οδηγούμενοι εκ τῆς αναλογίας, τῆς κατασκευῆς, και TOU Oργα νισμοῖ αυτῶν. Ταξινόμησις ονομάζεται τὸ ἄθροισμα τῶν διαιρε σεων και υποδιαιρέσεων, αἴτινες εγειναν προς τελείαν και μεθοδικὴν γνῶ - σιν τῶν ζώων. Eὶδος καλεῖτaι τὸ σύνολον τῶν ὁμοίων ζώων, ἄτινα θεο ροὐντaι ῶς καταγόμενα ἀφ' ενὸς aρχικοὐ ζεύγους, και γεννῶσι τεκνα ὁμοιάζοντα

178쪽

προς εαυτά, ως πάντα τὰ φυλα των ἀνθρώπωντων προβάτων, των ,πων κτλ.Μεχρι τοὐδε εγενοντο πολλαὶ τaξινομησεις του λῖκos βaσιλείου παραλείποντες δ' αὐτὰς χάριν συντομίας, ἀνa φερομεν μόνον την τοῖ Κυβιερου, ητις εἰναι γενικῶς παραδεδεγμενη με ὀλίγας τροποποιησεις. Κατὰ τον Κυβιερον ἄπaντα τὰ ζωα διαιρουν- ται εις τεσσαρα μεγάλα τμηματα η συνομοταροξίας. a. εις τὰ Σπονουλωτ ertebra i ii in L . εις

179쪽

σῶμά των καλύπτεται υπὸ πτερων, καὶ ἶπτανται, δες δε ορνις.

Τα βατράχια εἶναι δεοτόκα, εχουσι δερμα γυμνόν, κατὰ την νεότητα αυτῶν ἀναπνεουσι διὰ βραγχίων. καὶ πηδῶσιν, ἄς οι βάτραχοι. οἱ ἰχθὼς ἀναπνεουσι πάντοτε διὰ βραγχίθων, εἰνaι ζῶα Δοτόκα, εχουσι τὸ αἷμα ψυχρ5-τατον, τὸ σῶμα κεκαλυμμενον υπὸ λεπίδων, αντὶ δε ποδῶν εχουσι πτερύγια, ἄτινα χρησιμεύ ουσιν εἰς τὸ πλεειν.

180쪽

ζ ο ν τ α, 10. τὰ Παχύδερμα, 4 l. τα Κη-τοειδῆ.Tα δε Λιδελφὴ υποδιαιροῖνται εις δύο τάζεις, l. τα M αρσυποφόρα, και 2. τα M ον O- τρήματα. Ἐκ των μονοδελφῶν θηλαστικῶντα μεν εχουσι τεσσαρα σκέλη, τὰ δε δύο ' εις τακητοειδῆ π. χ. δε υδρόβια θηλαστικὰ τὰ εμ πρόσθια μελη ελλείπουσιν' εκ δε των μονο δελφῶν με τεσσαρα ἄκρα, τὰ μεν εἶναι ὀνυχώδη,

τοὐτεστιν οι δάκτυλοι αυτων ἀπολήγουσιν εις O-

τάξις των Λιχείρων περιλαμβάνει εν μόνον γενος καὶ εν μόνον εἶδος, τον ἁνθρωπον. laonao sapiens Lin.) U ἄνθρωπος κατεχει τὴν πρωτίστην θεσιν εις τὴν ζωολογικὴν κλω ακα. τελειότης τῆς σωμaτικῆς αυτ0s μυορφῆς προτερεῖ τοσοῖτον τῆς των λοιπῶν ζώων, οσον τὸ λογικὸν αυτοῖ ὐπερεχει et οὐ ενστίκτου εκε Dων. μεταξυ ros ανθρώπου και των aλόγων ζώων υ πάρχει ανυπερβλητος φραγμός, τον οποῖον οἴτε

ὁ ἄνθρωπος δύναται νὰ ὐπερπηδήσy, oi τε τὰ θηρία ελπίζουσί ποτε νὰ φθάσωσι. Τό εις τον ἄν-