Syntaktikon tēs archaias hellēnikēs glōssēs: eis to hopoion proēgeitai syntomos theōria tōn ...

53쪽

in de unscialissige Frage geliraticlit vires, Maith. VIII, 20 tac. III, 10. XIX, 48, in der Aussor leriin alter in de dem Gothisclien

55쪽

Iam δυν ικός. ii dei ersteren utili die Partit et Dionysios Thrax Beliae Anecd. II p. 643 dus lyna M. p. 307, 24, und

56쪽

των πραγμάτων ὁ συνδεσμος ἀναιρεi θελε περειστάHo αυτὰ εἰς το δύνασθαι, ενθεν και δυνητικὰς εἴρηται und de Versasser de Stari περὶ συνταξεως eis Anecd. I. p. 126 ἡ Τουτοντο σύνδεσμον οἱ τεχνικοι δυν ι ν προςαγορεύουσι σημαινειρο πραγμα μη γενόμενον, δυνηθὲν δε γενέσθαι, εἰ, τι συμβὰν ἐκώλυεν, Ιον εἰ μη την Ἐλένην 'AHξανδρος ηρπασεν, ου αν ροια ἀπώλετο ἐδύνατό φησι μη ἀπολέσθαι Tροω, εἰ μη της απωλεια την αἰτιαν παρέσχε την 'Eλένην δρπάξας

Ἀλέξανδρος Die Benennun σύνδεσμος δυροτικός is indessen, vis die in de angelahi te Stelleno eigegebenen minde e rasten, iis iner inseitige Beobaclitiin des praesigebrauciiseriispriIMen. Man AEannie, das die artihel die reine Orieci vitai de Indicatius ausaebe, indola naan illes mi Bech nichi in deni in natim, ais habe αν eigenuicii negative ran, o voia die forte de Apollonios τα γεγονότα των πραγμάτων ἀναιρεῖν θέλει sesso laesage scheinen, o laclite inan, die Pari elruch die Aussage aus deni Gelnet de Wiriale est in das dor Moglumen περιιστάναι τα πράγματα ει το δύνασθαι undgat, i dahe de Naute σύνδεσμος δυνητικός. Mosicli, damina aucti die Vectindun init deni pl. lebei aeruclisiclitigie, undisieinte, inuiser arithe αν verde de an noni sicli Nos si eclive Opt. una Ausdruch de Moglictaei ei lioben, d. h. vis

57쪽

llic alii νόμιζέ με ἐλθεῖν - ῆν δυναμαι Nam πολλα δυ πιανα

58쪽

optativo adiuta rem iam*ae, Iae fieri posse si liciter per optativum dicitur, confirmat: eontra eadem irinicativo participi te et infinitivo mani temporimi aluncia Prib re non posse fieri alimuit, sed ipsa veritas rei existentiam Oeant philosoplis exprimitur, reddit dubiam magis sententiam. Un 1 mi Rechterinner e p. 98: Illi ipsi ius se laqueis metiunt, Ium αν particula plativo assilii rem per se incertam fieri incertiorem Hunt. uid enim tandem potest incertius cogitari, Iam ipsum illud, Iod optatur, ἔρο θεός a apponas: I - Θεός habebis mullo profecto certilis et exploralius. Mine Theorie virilgege dies dein nitelangenen emia sicli iis trangende Mali

halibar aralellen soli. - vas nun alior de Bem ill de Parii hesselbs antangi, o bestinim ili Retsi p. 99 destin ,αν particula aliquid fieri per caussarum quandam cohaerentiam posse in licui. So entsciue len nun aber etsi p. 9, 13 sq. aede Veravectistiin der artihel mit dein egrii von

dere Ausdruch erade δε νασθαι ist Das xvir uns aber in sie-ser assun nichi lauschen, laesialigi sicli aus dem, vas Reifigp. 102 s* liber die Verbin luno des Conj. Init αν agi: Quoniam coniunctivus potestatem alicujus reiis ectivam declarat, Iae sine caussarum o tinctione ne cogitari quidem possit, ideo conveniens est visum loquentibiis, ae*aalem particulani ae*iali conjunctivo modo admiscere, ita paria paribus facillime sociantur nec tamen nunquam inittere, quia conjunctivus satis sua vi alitudfieri posse ex rei natura ductum demonstrat ves ferae S. 116, o der Partihel die possibilitas eigeleg vird, und s. 121: Pauma ad copiam eniciendae rei speclet ' Diese Bestiniinungen Zu

59쪽

Die Lelire on de Partihel αν. M

Nach Reisu missi inamannelimen das ivenn inmal de conjunctis stand a uine sterilussigeraugabe vari ,*na conjunctivus satis sua vi ali pii fieri posse ex rei natura diicium dentionstrat dassdagege dein Gnuulsaigeraeinlisso velcher nacti de init conditionale Partihel verscliniolgenen a de Conj noni vendi machi, sententiae exuum principio accomodandum esse aus, immeritin

samuno sularen: εἰ αν εχοις eum judicio oriunctum, χοις se, si habeas, et est, cur habere te statuam, Dent te ἀνεχοις ita prosertur, ut quis dicere videatur Ἀχοις habeas, Itamini mente conculam tantisper sed caussu cogitati non ista est,

sed alius p. 40 -oplativus in littera enuntiatione pro sua viat pae natura: 1 vel volum ritus personae, quae loquitur, notat, 2 vel hypomelicum aliqinc esse non certa ratione, sed quodam arbitrio cogitandi sui iuni indicat. 3 vel ad alius personae co-νtationem spectat Nam quium ininis cogitatio vel praesensissu ecli sit, vel alius, et marsus omnis orealio vel eatissae nolis-neni adjunctam habeat, vel in quadam opinione versetur, non potest optativus in libera enuntiatione de praesentis su cli cogitatis sine caussarum motatione conceptis, et ab rei objecti)consideratione alienis, nisi prioribus iodis duobus intelligi , .mit p. 123 vo es voti dem reinen Os heisst: -reperimus hoc genere praeter platum duas adhuc cogitandi species natura

consimili, quum vel alius personae cogitatio intelligitur vel

60쪽

Q iid hypotheticum ita ponitur, ut ab ipso, Mira Iitur, non certa

sches uber, und de Unterschied de ausseralem Wischen der Theori Reifigs in Hermann stat findet, liberi aus. 0uae reS' Sagi R. a. a. . sin plici praeterito tempore uno ac desinit gesta dicitur, eam particula ista a te oris stadilitate ad caussarum vicissitudinem traducit non, ut uno et eodem te ore acta, sed quotiescunque eaedem caussae recurrerent, iterata cogitetur. Dem nach Ware . εν A, er practi, o vann ininter in denVertalinissen Griind war, nil valirent in deui Ausdriacis aliquid fieri per caussaruin quandam cohaerentiam posse die Ursacheal gegetae und victucti octanden genonimen vir l, erscheint