Syntaktikon tēs archaias hellēnikēs glōssēs: eis to hopoion proēgeitai syntomos theōria tōn ...

61쪽

Fallisus II. I, 175 παρ' εμοιγε και αλλοι, or κέ με τιμεσουσι

62쪽

a lamen.

Vir esen p. 6 quunt particulae αν ea utique vis sit, ut ad ali*Iani conditioneni reseratur, quae conditio saepe lunotur, ubi autem non est addita, lamen cogitari debel, p. 10: Foriuitanotantur particulis, vel κεν, quae Lialine pleriunque non possunt exprimi, sed si quae asina particula ad propriam earum vim quodammodo accedit, os ea forte, Germiani aptiorem habemus particulam enea, sed non tamen ubique satis accommodatam. Est autem αν et ἐν sumentis ali*iul, sed non contendentis: qui ubi FIn non sumit, sed contendit, contrario litur vocabulo πάντως,μ

63쪽

ntei e sammen icti esto einer neue ala de andre. Quod qui licit, ex 0rtilila aliqua constitione perulem si σnissimi, ut laeveniat. Quod si tollit constitionetii, πάντως προ o του ἀγεν licat necesse est; p. 13: particulae αν et ἐν, Ioniam condilionis sigili sic alionein continent, Verbo Palili in carere n0n possunt etc. p. 17: λεγον, rescietur ad eo iussionem ali pluin e cujus

venii pendeat esseclio; p. 19: λεγον, ὀποτε τις ἐρωτφη nihil est aliud quain πότε τις ἐρέα ζ ελεγον, εἰ ἐ'λεγον, vel

lauri rei fortuitae ad intuit; p. 159 160 164 De plativo rectae

orationis cuin αν , Salis planili esse illunius p priani laritas constrii clionis in esse alti, ut opinio III conditione conjuncta signissiicetur.

66쪽

tive genalteri vird. Da einem Hermann aucti an indem ers. 6 benterlit: Apparet, particulam αν conditione addenda id mod aliter certum definitin te esset, incertum et infinitum reddere. Dan s. 9 von αν, κεν, me Von ἔσως που τέ , In mune omnium hoc est, quod sententiam Iodammodo debilitant,

67쪽

seinor Abhandiungisl Grmn an: Repugnat sane, cum mper tivo, uisuiuus verti ita desinuus est, ut non vuleatur conditionem posse a ignificare, particulam concitionalem a constriti. Ilia plliesilet tot lini in de Anniel laingen ria Devarius p. 100:-Natura modi in perativi ipsa videtur non seri e parti tam λEtenim si ila praecipimus isto modo, non poterit id ipsum, quod

in peramus, ab ulla alia conditione suspensum esse. Pae enim, si hoc esset, isto uni vi possemas, qui natura sua certissimIs modus est et vim ac potestatem suam rursus amitteret, si per istam particulam es, Iae in peratur, aeti non videretur tu periuri

Dem. lalgende stellen, vise iis viderige uberteng, in lenencio Bessing incisaelibesummungen, relativei Forterii, Parii rapieninvolvis War. I. 17 λαβου si διαβολῶ καν ψευδεr ἀσιν. I. 22 Περὶ των ἀπομπων μηδενὶ λέγε, πλην ἀν μοι συμφέρη τὰς πράξεις σιωπασθαι σοι τε τελέγοντι κἀκεινοις τοῖς ἀκουουσιν. I. 32 ἐὼν δε ποτέ σοι συμπέση κωρός, ερανιστασο προ μέθης. g. 43 εὼν δε ποτέ σοι συμβη κινδυνευειν, τε me του πολέμου σωτηριαν- τ λ. Ferneret Iliad. Vn,

7 204 f. IX, 135' XV, 3 s. 21 ff, 372 I. d. XVII, 240 r. 277 ei εἰ δ' ἄγε IL VIII, 18. XI, 94 ff. U. XXII, 3s1. XXIII, 3M. Aes in Proni. M. 608. 62 764. Euni. 31 L

68쪽

1h ut Conjuncti de Auflariteming, d. XX, 381 L: ἄλλ' riso τι πιθοιο, το κεν πολὐ κέρδιον ro, τους ξεινους ἐν νηὶ πολυκληῖδι βαλόντες

ε Σικελοῖς πέμψωμεν. Il. VII, 28 s. Soph. M. 526: λλ' εἰ δοκεῖ πλέωμεν Ebend. 645 1402. Plato haedo p. 78 b. οθεν ἀπελέπομεν, ἐπανέλθωμεν, εὶ σοιήδομέν εστιν. p. 70, a. θῶμο υν, εἰ βούλει, δυο ἱδ τω οντων. Chatri. p. 401 a. 416, a. Hul. 131, b. Ἀλλ' εἰ ταύτη χρ πορεύεσθαι, ταύτη πορευώμεθα. 2 Vom coniuncti der insciatisfige Frage: Plato haedo p. 104, c. βούλει Ουν, mr ος, ἐὰν Io τῶμεν, ὀρισωμεθα ὀποῖα ταυτ εστιν; Euthyd. p. 292, d. Dem. ad Apat. S. 37. IJ Von deni optati in Gnschsainen Od. XVII, 475 1L: αλλ' a που πτωχῶν γε θεοὶ καὶ Ἐριννύες εἰσιν, Ἀντινοο προ γάμοιο τέλος θανάτοιο κιχειη.

Aesta Ag. 44 ἀλλ' εἰ δοκεῖ σοι ταῖα παι τις ἀρβύλας

λυοι τάχος πρόδουλον μνασιν ποδός. Soph. Ul. 961 λοιο μη - πριν μάθοιμ, εἰ καὶ πάλιν γνώμζν μετοισεις εἰ δὲ μη, θάνοις κακῶς. Theocr. VIII, 33 I.

70쪽

in dem Miseniat liber die lutitative Partihel II S. 190 ili