The Epistles of St. John : the Greek text, with notes and essays

373쪽

In tho age of tho Rotomation the question maa Mill dctbated. Among the Romaniat divinea Who maintained that tho Incarnation

the more conspicuoua . His generat spirit is characterised by ammarix in the preface to his monentary on tho Epistio to tho Ephesiana, in Whicli ho OV the remon sor discussing that Epistio beforo the Epistie to the Romana, that it auggesta in ita lostier arui more mysterioua revelationa, Which aro traly brought ironi the third heaven, rnany thoughta Which are nec ino for the underatan sing of tho latior The argument by Which Nactantus supportu his opinion is an analysis of the divine coii et os creation man can apprehen 1 it. In thia ho argum that man marhed init M tho objoot of tho Diutius love, and that in rogard to iam an ond absolutoly persect

starnalty in uis Natura of ths V ordiassumpsit frictumJ in unitatem personae humanitatam integram, faciendoso ossa illam porsonam horninis quae salamaliter prius luit, quin secundum

omnia Pam ad salutam pertinent.. Guod vero etiam Moleainaviae tractivones recipiantur et Ooriun mentio in decreto fiat nullo modo probare possum, cum tot indictionsa asjuniorum, tot oem. moniae, quae ploriamque frustratoriae sunt, nimis Christianum populum

gravant Uisinor, Acta Cone. Trident. I. 58 l. . And again: Non pomum pati ut saeps dixi, a. synodum Pinpietatis affoctu suscipere traditiones stlibros sanctos; hoo enim, ut Vere dicam quod sentio, impium ost. Neque placet quod ponatur anathema in ipsis traditionibus. . . A livoly mons solio invisas bold morda, Which endod in an explanation and an apoloo id. 853. Con P. Pp. 76, 8a. Tho morda of Νa-olati v ars condomned by tho Councit, and Card. Polo joinod in uis oondemnation: sed pomst, inquit, defendi,

quia dixi mihi videtur ''' bd. p. 85 .

374쪽

i Eodem eonstitutum ost decreto ut per eundem Deum et hominem CHRIΗ-TUM hoc est, varbiun definitions Dsi ad induendum hominem deterininatum, si ob id hominem vore apud Deum offootum non solum quaelibet condere

Docretum Uniganuum suduni Patris, jam quidam hominem Bed non passibilem definitum, Ophnoem orbis ori attum DBredem uniVMBoriuniminutum, in Regam omnium reriunaelootiun, PMulio Dat patria donatum, si fidam uti caput ascriptum; tandem isod opportuno tempore) Quaque densitu, Mi es, exinaniri: ut eo PMai-

bilem carnem induto mortem ex crabilem pamo, i pensa tanti saeri- noli crimen expiaretur laesae madeatiuis Dei. . . P. 39- Qua ila re, si non fallor, facile ex praeimis habetur: non modo oon-Bonum esse rationi a d si Scripturis Sanctis: quod etsi docretum RSS-IPtionis carnia deeratum subsoquitur perinissionis culpae, propter quod si Adam non peccasset CHRISTO Inini opus non fitisset: deeratum tamen sumendi hominem non tantum Prae-

375쪽

non introivisset in mundunt. Iton de imastine Dei quid sit ea certia et eviden- tibiis sacrae S rapturae t timonita et non eae philosophicis et humanae rationis

376쪽

' Si filius Des non tuisast incarn-dns nisi Adam peccassat, sequeretur aliud absurdum, nemps quod Adam non Imagino Christi sed Christus Imagins Adami es t facius loriander, . Grau, P. I 33. 3 Quis non videat Spiritum Sanctum hic duaa Inter asse longa divorsissimas causias ostendere propter quaa Filius Dsi dososndorit da esstia et homo lactuasu Τ Quariam prior est quia nos ho- nos eramus homines, priapter ipsum et i agine eius conditi, qui Oonditi nunquam suissemus nisi ipse quoquo

voluisset homo fieri et inter nos versari Prov. viii . Posterior causa est quia per peocatum coraueramus in mortem, unde nos amere et salutem nobis

377쪽

Christianismi Restitutis, I 553. n. m. P. Io : Ad exemplar igitur, forinam, figuram, et imaginem Cluisti est saotus Adam, socundum corpus et

Id. De orb. perdit. I. P. 38a Christus ipso antequam Adam PS caret jam in verbo Erat apud Daum, futurma verus horno. Si Adam non Pecoasset cura mortem fulsast Christus incarnatus, nos ad gloriam omi tam vivinias inmutaturiis absque aliqua

morte.

Ceteram quia certum sat Doum antomandiun conditum de Ottendo Christod remsse, ne quas ex eo honianum P moata praevisa fuisse colligat, sciendum est Christum quidom postquam ho-nes peccaverant ad ipsoriam pomata dolenda venisse sed Venturum tamen fessas otiamsi homines non conssctnt. Ventumas anim erat ad immortalitatem nobis dandam, ipso creationis initio primus homo inrisit. . . Con p. De statu primi hominis ante lapsum, ii.

378쪽

Sonio Calviniata homever maintaineri and this toxichea cloas uponthe emenco os the doctrine, that untation men noeded tho medi torial mork es Christ sor tho suppori os their union utith God. Asingle illustration mill M aufficient. POLANUs thias expressea tho

5a ff. , oontaius many auraestiva thoughta v hiis illustrato sonae metaol ins problem. Inata. ii. II, 4-7. OOnoludes: Quas hactenus refutavi naenias, Pro fimissi,nis oraculia ducit Ogiandar,nampe ut suamn sp ulationiun du1 dino inobriatus ridiovios paeanas de nihilo amaro solet.' Syntastina, VI. 27. ComP. Z-- inius in Herae n. m. Lib. iii. c. I. Docomus etiam in statu ante lapsum Adainum3 opus habuisse Christo mediatore, non per quaen roconciliaretur Patri ...sed Per quem PraeSemaretur a malo. .. Buoanus Inaret. Theol. Art.

379쪽

the main agreo in this, that thoy find in tho belles a cro ning prouum of tho uiny of the Divino ordor ; a fuissiment, a consummation, of the original pumose of creation; a more complete and harmoniolis vis. of tho relation os finito being to God than can bo mino l

380쪽

oreation.

viduassy,

individual