Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

21쪽

cutida Divi homae Lovan. 1605, Ferditiandum do Castro Palao tradebat illeologiam O-rulum Compostellae, b. a. 16 33 qui in peris sui Moralis tom. VII agit de justitia et jure, prudentia, fortitudine, temperantia Petrum

de P. Charron, Lutet. aris. 1635V 1 cujus operis lib. ΙΙΙ' sic inscribitur livre trois auquelaon traicie te advis particulier decla sagesse

son System o mora philosopli publishod by

his son F. utcheson, Londini 1755, tom. I p. 222 Adamum Ferguson: Principies of moraland politica science, dini 1792, Om. II p. 34, aequalem nostrum Cardinalem Eminentissimum Gotasset: heologi Morale, Brux. 1853, tom. I p. 9 80, 216, 217. Fuerunt etiam qui non

quatuor sed plures Viri card. Statuendas putarent, . . . H. Abicht Neve System einer

philos. Τugendi Lips. 179 p. 208 undecim sumit virit. card. I) Alii laudantur a Car.

1 Invitante occasione monere liceat optimam editionem operum hujus viri haberi eam quam curavit Benouard Dibione, voli. 4. 1801. D. ennemann Grundr. d. Gesch. d. Philos. d. endi, ipsiae 1829, p. 333.2 Idem cur jam multis ante ipsum divisio virtutis placuerit l. c. p. 200 indicat hia verbis: Es a schon ange derWunse einsichisvolle Moralisten die volvahlige Summe dieser

22쪽

Procul dubio prae aliis conferri merentur de hoc capite doctrinae moralis Thomasius, de quatuor virtutibus cardin Lips. 1665 laud. a C. F. Sisiudlin et Clodius Programma de virtutibus quas cardinales appellant. Comm. IL Adest Excursus in Galeni libellum quod mores animi corpori temperamenta sequantur, Lipsiae 1820 CD. Engelmann Biblioth. Script classed. a. 1858S. V. GalenuS Q). Neutrum librum mihi ad

manum fuisse est quod doleam, ita enim cogor meo Marte rem perSequi.

An licet Latine scribentibus de quatuor virtutibus primariis antiquae philosophiae nomineis viri card. utit Dicat quis ab ejus usu prorsus abstinendum esse, siquidem constat vocabulum illud card. V non usurpasse illos scriptoreS Romanorum, qui linguae usum accurate tenue-

23쪽

runt. Fortasse in ea sententia fuit Daniel Wyυ te bach. V. l. abhorrens ille vel a dictionibus iis quae Latinoruti morem non satis referrent 13. Vocabat ille eas: virtutes principes, aut memorabat solemnem virtutis in quatuor partes distributionem,' similibusve utebatur appellationibus. Traditio Phaedonis p. 172, p. Moralia Plut tom. V p. 1 p. 275 V. Clar Annotatio ad Posid Rhod relig. p. 282, Philom tom II p. 240.

Equidem assensum praebeam sententiae in

qua fuit editor Eusebii Praepar Evangel. lib. XVFrid. Adolph. Heinichen Theorie de lateinischen Stiis, Lipsiae 1842 p. 49, cujus verba haec

Sunt is virtutes cardinales in de Moria ochleave nichi immer mi virtutes primariae Vertauschi erden, Wie Krebs ili. ut fallor aut censuit Vir Doci formulam loquendi v. card. retinendum esse, sicuti alias ejusmodi, tanquam terminum technicum quem vocant, ea significatione qua plerumque Surpatur, quippe cui nulla vox bonae Latinitati satis accurate reSpondeat abrogandam esse eandem ubi adhibeatur ad indicandas nonnullas virtutes, quibuSaliae non Subordinentur' sed coordinetitur,

ly OD. N. Glar. Censura lisp. Iani otionis aluiter in Biblioth. Critica Vol. III, P. XI.

24쪽

quod et alibi et in veterum morum ossiciorumque doctrina laetum esse novimus. Erant inter antiquos qui quaecunque susciperent tractanda, Sive de moribus, sive de sermone ac disserendo, in artis formam redigerent. UniVerse pronunti

tum valet sane illud judicium de doctrina morali Stoicorum et Aristotelis. At in Stoicorum sicuti

in Peripateticorum doctrina exponenda bene cavendum est ne singulorum placita permisceamus ). De Stoicis primus hoc satis attendisse dicitur V. Clar. enneman in opere GeSCh. d. Philos tom. IV. Culpantur hoc nomine lede- manni Systema philos Stoicae et scriptio Abbatis o Balteux Idoes de Stoiciens fur lanaturo de Die et u Destin in opere Mem. do Acad. de Inscr. et Belle Letires, Om. XXXI pag. 100. Universe dictum illustremus verbis Tertulliani de anima cap. 14 : Animus a Zenone dividitur in tres, nunc in quinque et in se a Panaetio, in septem a Sorano, etiam in octo apud Chrysippum, etiam in novem apud Apollophanem, sed et in decem apud quosdam Stoicorum, et in duas amplius apud Posidonium.

I CLO C. inhel de variis formis doctrinae moralis Peripateticorum usque ad Ciceronem , arburg 1839 8. Retulit de illo libro . . . aiser inaeitschr. Allertii. 1862, p. 26-530.

25쪽

Non omnes Stoici virtutis divisione quadripartita usi sunt, quod patet o verbis Diogenis Laertii lib. VII, 2.3 Παναίτιος μεν ουν δύο

φησὶν αρετας θεωρητικὴν καὶ πρακτικήν, αλλοι δἐ τρεῖς, λογικην καὶ φυσικην καὶ θικήν. Τετταρας οι περὶ Ποσειδωνιον, και πλείονας οἱ περὶ Κλεανθην

hinc efficerent Posidonium habuisse quatuor noStras Virtute cardinales, id autem Diogenis locus in incerto relinquit 1). lures tamen fuiSSe Stoicos, qui solemni virtutis divisione in quatuor parte cum Zenone uterentur ), tuto ossicimus aliunde et e vita Zenonis a Laertio conscripta 82, 126 in quibus agitur in universum de Stoicis. Systematice hanc doctritiae moralis partem tris 'tantes multi singulas virtutes et singula vitia primariis quibusdam virtutibus et vitiis subjunge bant Schemata genealogica virtutum e Stoicorum ratione exstant apud Diog. Laert. VII, 426, et

Stobaeum Ecl. Eth. p. 168 3). Pari modo Aris-

l Calami lapsu V. Doct. F. X Gruber Stoicorum sententiae de moribus, urici 18 37. . p. 26 τας ἐνrαρα αρετάς tribuit Cleanthi, Chrysippo, Antipatro olia quadripartita divisio memoratur a Diog. Laert. lib. VII. l 100. 2 Ct Plut de Stolo. Repug cap. VII edit stereot Μοωlium tom. VIJ.3 Cum Stob. cl. Ethic non ad manum mihi sint, is autem accuratius hanc rem persequatur, liceat paucis mutatis

26쪽

toteles et qui eum sequuntur indicant quomodo ex una virtut 1 aliae quasi pendeant, περιποι est. Vid. Magna Mor. I, cap. 34 Ethic.

Nicom. l. III et IV, libellus de virtutibus et vitiis, Stob. Florii tit. I g 18.

Diversa autem fuit Socratis ratio in exponenda doctrina morali. Qualis illa fuerit, parum referen formam . . systematicam, ad vitam Prudenter agendam unice comparata, patet nobis

Xenophontis libris. Nam sententiam Socratis ille verius sinceriusque tradidisse videtur, Plato

describere eius sententiam e ledemanni System de stoischen Philos Lips. 776, o III, p. 13 sqq. Stobaus reclinet

Behendigheit εὐμηχαυιαὶ Unter die Massighei ori ne er: l die unsi lane u machen 2 die uns mitranstandg handelen, 3 die Soham hastigheit 4 die nthalisamheit. Simili ratione dividuntur cetercte. 1 Aristoteles non utitur quadripartita virtutis divisiono. Cf. ennemann Grundr. d. Gesch. d. Philos e Uendi, p. 48 C. Meiners: Ulgem. Erit Gesch. d. alter und neurn Ethth, tom. I, p. 235 scribit Plato redet on de vier Cardinaltugende aus in solche ri, at Kenn dies Einthei. lung aligemein behanni und gar heinem Zweise mehrunterreorsenset Eben dieses thaten die KeltWeisen de alte Ahademie, die Peripateti her die tot her, die Epicuroer. ostrema iisdem sere verbis leguntur apud Petr Gassendi Epic, thic tom. I. p. 136. Utriusque sententia facile in errorem inducere potest.

27쪽

rationem Socraticam urbanitatem , ironiam, cetias disertius expressisse 1). Neglexit Socrates singularum virtutum primariarum, qua quinque numero docuisse mihi videtur, definitiones dare

secundum arti praecepta, neque ceteras Virtutes

inde dedu&it, sed de illis virtutibus, e quibus in

vita communi maxime hominis probitas aestimari solet, frequentius sermones miscuit cum discipulis ). Non alia est Platonis ratio in exponenda

1 CL Uyttenb. p. ad Heusd pag. XLII. 2 Krugius Encycl.-Philos Lexikon tom. I, p. 36 quatuor virtutes primarias Socratem docuisse statuit: ευσεβ. εγκρ. ἀυδρ δικαιοσ. Et in eo rugius laudandus est quo ευσεβ. primo loco posuit. inus recte Lud. Disse in Comm. de philos morali in Xenoph. de Soer comm tradita, Gotting. 181 2 repetita in ejusd. letne lat. v. deuische christen. Gotting. 8ds, p. 9-88 p. b. tres virtutes cardinales . tribuit. temper sortit justit. Videntur duae addendae Cis. Memor. IV Il. vita Agesilai cap. III VI De pietate erga eos vid Mem. Irim I i , Ι 3. A . de iustitia Mem. IV A, de temper ibid. P 5. II M, IV M. de sapientia ibid. Ι:2, IV AE III 3, de sortitudine ibid. IV 6. Socratis divisionem virtutis quinquepartitam ortasse amplexus fuit lato priores suos dialogos sori heus. Difficile autem est cx iis auctoris sententiam assequi. Sane non licet dicere cum Bacone de Augm. Scicut Vri .: Ρlato induit personam Socratis, cum eo semper agit. Vid. Η vo Stein V. C in Sieben sicher gur esch. d. laton. Gottingae 862. tom. I, p. 6 C. F. Hermann Gesch. u. Syst. I, p. 39I; Tennemann si de Platon Philosophie tom. I, p. 163.

28쪽

aretologia, atque recte se habent verba enne-

manni Gesch. d. Philos tom. II, p. 506 Wirsucheti in laton 's christon Vergeblich nacheinem System de Ρflicliten, ungeaclitet o fastalle, inige nur bellaufig, andere aussithrlicherberithri ). Neque id mirum est. Socrati et

Ρlatoni principia moralia fundanda erant, indagabant virtutis naturam et ossiciorum fontem. Maximo animi ardore Socratici disputabant de his potissimum quaestionibus ethicis an Virtutes ita inter se differant ut os, usus, oculi et aureS, aliaeque virtutes sint viri, aliae seminae, aliae juVenis, aliae senis, ita ut nec rustitia fortitudinem nec fortitudo justitiam contineat, justusque non sortis nec fortis justus et moderatu Sit, utrum ipsa justitia sit nobis appetenda, an tantum SpecieSejus in publicum versa, quo majus lucrum nobi Scomparemus, percontabantur quonam pacto Virtus Pariatur, naturane an ratione et usu Cic. Orat.

Partit cap. 18, 64), quid sit summum bonum

t Idem sine dubio affirmare licet de germanis diversis. simae aetatis Platonicis. Nuper mihi evolvero licuit emisthi Plethonis librum de virtutibus. Acceperam enim Io Stobaei Eclogarum libb. II - - - nunc primum Graece editi; Interprete Gulielmo antero. ntv. 1575, forma maxima, cui Recedit Πλη θωυος περ αρετω, ex biblioth. V iri eleber.

rimi Io Sambuet qui fuit historiographus Maximii. I Imp. Vixit u531 15843 Sequitur Platonis rationem.

29쪽

Summa disputationis praecedentis haec est: Nisi quis velit cognata imponere vocabula rebuS, praestat non ut appellatione viri card. V quum agitur de Socratis et Platonis aretologia, reetissime ea adhibetur de Aristotele et multis Stoi

corum.

De numero et ormne virtutum principum in palmario Platonis opere. In olitia constituit lato a Socratis ratione discedens 1 virtutes quarum conjunctione omnis persectio censetur, has quatuor σοφίαν S. φρονησιν, ἀνδρείαν, Ἀγω φροσχυην. δικαιοσ)ω,1 Ρolit IV i. 427 E. l. 23. Illa τετταρα τῆς αρετῆς ιδ eo ordine in Republica a colloquentibus condita

investigantur Polit. IV 427 Ε, 428 A, 429 B, 430 D, 432 ). Cum tres sint in ea civitate

civium ordines gubernatorius, militaris et opi-I Vid. quae supra dicta sunt pag. l. 2 Sequor paginarum notationem enrici Stephani, quam pleraeque recentioris aetatis Platonicorum operum editiones in margine appictam habent.

30쪽

ficum ordo ), Singulorum ordinum peculi, res virtutes ad eam unalogiam Se excipiunt, postremo sequitur ea, quae ud omnes aeque Pertinet s. justitia. Dicat quis neque temperantium σωφροσύνην esse uni cuidam reipublicae parti propriam, sed regnare eam per omne CiveS, multumque abest ut perhibeam civitatem temperantem esse, sicuti sapiens et fortis est,

attamen rei ratio probat tertium ordinem potissimum ad σω φροσisνην instituendum ESSE, in eo magis quam in ceteris eam virtutem

desid0rari ). Ni fallor illud non satis attendit Rixnerus Handbuch d. Gesch. d. hi-los tom. I p. 198 Platonem culpans quod

hic minus recte temperantiam praemiaerit justitiae, nam ita ille justitia e sapientia et fortitudine tantum constat, temperantia vero illa demum efficitur. igni quidem temperantiam justitia, Sed eatenus, quatenus etium sapientia ea sortitudo ex ea nascuntur 33. Ordo illarum quatuor

1 Indagantur illi in Civitate Pol. I p. 374 HI p. 412 B. 2 Die assiguncis aligemein aber si findet besondera

Stat in Anseliun des ritte Standes der unachst nur in Harmoni gu bringen si verba sunt egelii in Vorless. liber die Gesch. Philos ed Michelet, tom. II p. 282.3 Quaternarium numerum virtutum principum Platonis re-