Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

31쪽

partium Virtutis admodum variat. f. Polit. IVP. 433 B σωφροσ. ἀνδρεία, φρονησ. δικαιοσ.), P. 441 B, 442 D δικαιοσ. νδρεία, σοφια, σωφροσ.ὶ VI p. 504 Α δικαιοσύνη, σωφροσ. ἀνδρεία, σοφία). Una vel plures nonnullis locis omittuntur quarum vacuam sedem subinde aliae occupant μεγαλοπρέπεια, ελευθεριoτης). Declarant quid velim Polit.

III p. 395 C, 402 C, VI p. 487 Α, 491 B, 50 D, VIII p. 36 Α, X p. 91 B, X p.

621 Co). Eandem inconstantiam observare licet in opere de Legibus. Auctor utitur quadripartita honesti division 2) Lib. I p. 631 Α-Ε

prehendit chleiermacherus. De Siaat, Berol. 1862. p. is). Idem eadem pagina monet non satis demonstrasse Platonem, sidas die Besonnenhei de Gerechtighei aucti an und ursio vorangehen musse' alibi monet non seria mente eam divisionem a philosopho commendatam esse. Sed arctius cohaeret cum doctrina ejus physica, quam ut ita statuere nobis liceat.1 Luculentissimum exemplum quod e ceteris dialogis laudari potest, exstat in Menone, p. 88 Α Σωρροσυvη τι

2 Speei est eadem virtutis divisio quae in olitia occurrit: non differunt nomina, sed singularum indoles longe alia est. Ut verbo dicam, explicantur ibi sere eo sensu quo sermone vitae communis intelliguntur. ρουησε v. d. quomodo Vulgo in opere de Legg. prima virtus dicitur, ubi conjunctim enumerantur quatuor primariae virtutes, Legg. I p. 630, V p.

32쪽

quocum cons. p. 726 ab hospite Atheniensi, qui

doctoris parte sustinet, data opera agitur de pretio, quo virtutes illae aestimandae sunt a legislatore, sed ne qui inde essiciat, ordinem quo in his libris enumerantur τὰ τῆς ἀρετῆς μερη minus fluctuare quam in Politia, neque alia demi,

alia addi. Vid. V p. 12 A, V p. 733 E, VIII p. 37 C, I p. 963 C. 964 B, 965 D.

Causam hujus varietatis indicare liceat, imprimis propter utilitatem quam affert ejus notitia interpreti latonis Plato in dialogis suis nun-

733, XII p. 963, 64 965, est prudentia qualem senes multarum rerum usu sibi comparant Legg. XII p. 965. II p. 665. 72, 59, IV p. i5 III p. 96). Non patet ex opere de Legibus, quale auctor discrimen inter veram opinionem et sapientiam constituerit in rebus agendis conspicuum. ροοσυυ, duplex est. Legg. I p. 10 . . . Altera δημωδης s. vulgaris, plebeja, quae continuo apparet in insantibus et brutis prout magis minusve continentes sunt circa τὰς ἡδουάς. Altera autem non est virtus primaria, sed multo praestantior est, Se ea quam φρόvησε cognominamus. s. Xenoph. em. III l . Σωρρουος βίου imago proponitur Legg. I, p. 734 A sqq. Qui hanc vitam agit, servat ille in omnibus modum, non exsultat neque in dolore nec in laetitia, ne novit i--δεις επιθυμέας 'Avδρεία quoque duplex est participes unius sunt belluae et insantium animi Legg. XII p. 963), altera, multo Praestantior, est πιστοτης ε τοῖς δεινοῆς, quae non dissertis δικαεοσυυ' s. Legg. I p. 630, Ast ad Legg tom II pp. 27, 30.

33쪽

quam suo nomine loquitur 1), tenuitque dialogi formam in plerisque omnibus suis scriptis, ita ut jure dictus fuerit de scena philosophus Drumaticum scribendi genus ad quotidianum sermonem propius accedit qui natura sua negligentior est et liberio 23. Nihil a scena vivida magis alienum fuisset quam intolerabilis illa

μονοτονία, qu Semper et ubique eadem vocabula eodem Ordine recurrerent, nee unquam Circulum

eundem egrederentur disputantes Quantam curam lato habuerit ut oratio dialogorum esset animata, apparet magis etiam hinc, quod saepissimo in opere de Legibus, et alibi quoque, COHO-quentes semet ipsos interrogantes inducuntur, aut alios qui non adsunt. Exemplorum copiam

congessit et ordinavit duardus Zeller Platoni scho Studien Τubingae 18 39 8 p. 79-84, quo-I Dialogi orna assumta, si quod argumentum in utramque partem verti posset, rationibus salis excussis, liberum judicium legentibus permitti poterat. 2 Hinc explicandi sunt multi loe in quibus liberior sermonis structura est. Exempla facili opera colligi possunt ex Indieibus Stati baumianis. Hujus generis est locus qui legitur Hipp.

Similiter explicanda sunt . . Gorg. p. 449 B, 450 C, Cratyl. 399 E. 422 D. utllyd. p. 278 A.

34쪽

cum f. Heusdius, Spec Critic inllatonem p. 87, qui nonnullis locis allatis, plura hau de re daturum scribit D. Heinsium ad Maxim larium p. 65. Testatur idem narratio de Sophrone

Syrueusano mimorum scriptore a Platone diligenter lecto, quo magis dialogos suos ad vitae communis Speciem formaret. Universe de latonico dialogo conferri merentur Wyttenb. l. l. p.

civitate reperiuntur. Considerans animum humanum, quali nunc est priore sua dignitate amissa, Plato tripartitum illum dicit Esse. Singularum partium nuturuintelligitur e nominibus quibus indicantur. Prima pars Stis λογιστικον quo homo λογίζεται ceteris duabus, praesertim tamen tertia haec pars multo

35쪽

dicitur τὼ θυμοειδες Ι), 6 θυμός, τὼ θυμικον, τὼ φιλονεικον φιλονικον και φιλοτιμον, τὰ γριον habet Illa την που λέοντος φύσιν rutit γενναίου σκύλακος Ol.

p. 589 B. Bene exculta, est adjutrix rationis

S mentis contra tertiam eumque maximam

animi partem, Polit. IV p. 44 Α Ε. 442 Α.),

quae appellatur 4 ἐπιθυμητικον, τὼ φιλοκερδε' καιφιλοχρηματον.

oriuntur ex hac ignobilissima 2 animi parte

cupiditates , tam neceSSuriae, sed quae modum excedere non debent 3), quum eae quae Semper rejiciendae sunt cupido cibi, Otus, VeneriS, lucri studium, corporis ornatus et mundities, quae omnia quum pecuniae ope eXpleantur, hujus multiformis animi partis δον, dicitur esse του

I A Xenophonte saepius dicitur de equis. Cff. Conv. cap. III 10, de re eq. cap. II 8 cap XI 2, ira, em IV: cap. I. l . 2 Polit. I p. 589 E X p. 61L B. 3 Polit. I p. 35 B. Vt II p. 568 -559 C, IV. p. 439 C. , 31 - 432 A

36쪽

Legimus olit. IV p. 441 C καὶ μῖν πιεικως

Civitas a Platone proponitur tanquam magnuS homo, homo tanquam parva civitas. Quot reipublicae formae sunt, tot Platoni sunt hominum species. Homo in se ipse habet rempublicam.

minis justitiae naturam invelliendam Plato prius contemplatur eam in civitate. Perinde investigandum esse justitiam monet, ac si quis non acute cernentibus literas parva proculque Ositas legendas mandasset, deinde animadvertisset easdem literas esse alibi in majori quodam loco majores, atque inde operae pretium censuisset ut has primo legentes, ita demum minores considerarent 13. Videntur milii admodum πλατωνικῶς Scripta verba Vinoti Essais de philosophie morale et de moraleroligieuse, aris 183 7 pag. 13 Le genre hu- main est plus consέquent que es individus. Telles soni se moeurs, telle est ussi suphilosophie. est v et homine collecti quos appliquent te observations que nous VonSpresentcles; ce observations rates des individust os Polit. I p. 368 D. VIII p. 55l l .

37쪽

en genera te soni an reserve transportees krhumanite. Age partes animi in civitate indagemus. rium animi humani partium aliae aliis in hominibus propendent. Inde tria prodeunt hominum genera: philosophi in quibus o λογιστικον, iracundi in quibus τὼ θυμικον, denique homine lucri amantes, et earum rerum quae Opibus pariuntur, in quibuS o ἐπιθυμητικὴν regnat Polit. IX p. 580 Din. Haec tria hominum genera in civitatem congregata tres constituunt civium ordines ordines illi sunt ordo philosophorum, qui reSpondet

τω λογιστικω, ordo militaris, qui respondet τω θυμικω, denique Ordo opificum, qui respondet τύ ἐπιθυμητικω. Servorum menti a Platone hunc

locum tractante non fit, neque enim illi statim in civitate adsunt, sed e barbaris gentibus sunt arcessendi lolit V, p. 469 C hoc praeceptum

Ιn Politia tres civium ordines semper diverSi et Separati a se invicem proponuntur. Alia reipublicae ratio est in μοις in qua ciVeS, Prout requiritur, tam civilibus quam militaribus gerendis rebus adSunt. Nexu animi humani et civitatis breviter expo-

38쪽

sito, liceat ad tres Politiae locos in medium proferre Dotiimitu cum hoc argumento conjuncta. Polit. IV, p. 440 . , καθαπερ ἐν τῆ πολει

ξυνειχεν αυτην τρια οντα γενη, χρηματιστικον,επικουρικον βουλευτικον ουτω καὶ ἐν ψυχή τριτον τουτ ἐστι τὼ θυμοειδές, ἐπίκουρον ἀν τω λογιστικω qtsσει

ἐὰν μὴ πο κακῆς τροφῆς διαφθαρῆ. Praeeunte Cicerone vertimus Vulgo τὼ θυμοειδές per iram. Sed praestaret vocabulum Graecum retinere quam ita vertere. Ira a veteribus quoque proponitur tanquam affectu l), itaque Semper ratione carenS, praeteriens, dum, θυμος Platonis Sem

per in homine adest:). andum aut similem dim- cultatem interpreti pariunt plura Graecae linguae vocabula, praesertim Latino interpreti videtur

enim haec lingua non aptissima esse ad exprimendas notiones abstraetas quas Vocamus. Succurrunt ἀναιoθησία, ῆθος , παθος, αἰδους et ιδήμων, ἐντελε χεία, σωφροσt νη. X postremis Verbis ἐὰν μὴυ- κακῆς τροφῆς διαφθαρῆ ne efficiam τὰν θυιιον, Si non bene Acultus est, adjuvare tertiam animi Partem. Quamquam non semper adjutor est rationis AE menti usque monitis ruSSenSum

1 Vid. . . Seneca, de Ira, tom. ed. ipont2 ὁ θυμος semper in homine adest, respondo ordini militari in civitate, itaque in Platonis civitate semper adest exercitus staan leger).

39쪽

praebeat 1 nunquam tamen socium se Offert cupiditatibus, tum ipse imperium affectans. Quodammodo mira videtur illa sententia, etenim amat Plato tria ita conjungere, ut unum Sive mediuinparticeps sit utriusque Xtremi, δέσμους ἐν έσωαμφοῖν ξυναγωγot f. IiΠ1 p. 31 et alibi in im Volo τριχοτομίας Platonis, quarum aliae in re positae Sunt, aliae attingunt formam, Verba, quu deseri τριχοτομίας oratorius. Exempla Sunt:

Lem. VIII, p. 83 7 D. Similia exempla iuveniuntur in fragmentis Pythagoreorum apud Sto-baeum, de quibus postea erit agendi locus. Polit. X p. 81 B. N θυμοειδi ου προ τὼ

Cobetus, Vir Clar. ubique restituendum docet γιλονικον AStius in exic Platon tom. II p. I Pol. II p. 61 Ε, Ι D, II p. 375 B, Tim. p. 6 9 D.

40쪽

493 sq. solummodo attulit adj. φιλονεικος cum

deriv., sicuti ni fallor ubique habet C. C. E. Schneide in editione Politiae 13. Codices litem

dirimere nequeunt, nulla enim in libris frequentior est commutatio quam vocalis . et diphthongies, quae neque in inscriptionibus satis distinguuntur. Provocare licet adaischendorsit annotationem criticam in N. . Nota est Lobeckii commentatio de adjectivis incio et io excuntibus, ad Sophocl. Ajac. 108, et altera haec V. Oct. G. Hartess, de significationibus vocabulorum στρατία et στρατεία in Zeitschr. d. d. Alterili. . ad a. 1842 p. 55-60, neque enim semper mere Orthographicam difficultatem parit illa vocalis . et diphthongies commutatio. Nomen de quo agimus jam Veteres Vario modo vertunt Cicero vertit is vincendi studio inflammatus quod inice convenit nostro loco et nonnullis aliis, e g. Polit. p. 583 Α, 586 D. E.

p. 54, A. Themistius contra in orat ΙΙ de

Constantio Imperatore Scribit και ενι ι ἐν βασιλικὴν ἐν αυτῆ, ἐν δ α θυμοειδi καὶ μαχητικον, Ἀνιδὐ και δῆμος πολύς et paulo serius iterum 44 μαχητικὴν και θυμοειδές Cis hemisti orationes,Gr. et ut cum notis .inarduini, aris 1684

1 Platonis opera Graece. Ree et Annot Critica instruxit Car. Ern Christoph. Schneider Lips. 1830. - Tria priora volumina continent Civitatem.