장음표시 사용
61쪽
in olitia et in libris de Legibus virtutibus
primarii non annumeretur σιοτης, licet ea Platone semper magni aestimat Sit, non satis liquet. Alb. alae in Dias antea laud. p. eam a latone missam e e Statuit, quia poSt- quam singulis tribus animi partibus virtutem quandam tribuit, cunctis autem S. Oto animo την δικαιοσύνην, nulli locus sanctitati relictus
fuerit 13. Sed ita non explicatur, quod et ibi
ubi plus nimio verbosus est lato in Politia, et loquacior videatur in enumerandis virtutibus, quatuor speciebus alias addens, saepissime ea
siletur CD. olit. III p. 402 C, VI p. 50 D, 487 Α, ΙΙ p. 536 A VI p. 491 B X p. 621 C,
II p. 395 C), neque ita explicatur Causa Omissioni in Noμοις. Fortasse quum olitiam scriberet liato haec fere sententia fuit.
62쪽
Conjunctum est scientiae et religionis studium quo et Deo assimulatur homo et veritatem venatur. Vulgo hominum continetur religio itibus et caeremoniis, eaque pollini Delphico constituenda relinquit. D. olit. ΙV p. 427 . Ita σιήτης partim astini est σοφίας, urtim σωφροσt νης, qua fit ut subditi pareant monitis magistratuum. Verum quaestionem illam in praesens missam facere liceat ut paucis agam de loco, Polit. V p. 433 B: Λοκεῖ μοι,1ta SocrateS, τὰ πύλo Dro ἐν τῆ πολε ῶν ἐσκέμριεθα, σαλπροσύνης καὶ ανδρείας καὶ φρονήσεως, τουτο ἐναι, πασιν ἐκείνοις την et ναμιν παρεσχεν, ἄστε ἐγγενέσθαι καὶ ἐγγενομένοις γε σωτηρίαν παρέχειν. OStrema verba sic jungenda sunt δύναμιν παρέσχεν ....
ἐγγενομένοις παρέχειν σωτη/ίαν. Est liberior structura Clarius dictum esset ἐκείνοις παρέσχε δύναμιν του ἐγγενέσθαι καὶ ἐγγενομένοις iei Pro ἐγγενομένοις Vind. F. habet ἐγγενομένας, Venet. B. ἐγγενομεν quod tuentur editiones ante Behherum. Scilicet, quaeritur unde pendeat infinitivus παρέχειν Stalib. ad h. l. pendere cenSet u δοκεῖ μοι, sed hoc videtur longius abesse, neque Placet παρέχει quod praebent Vind. . . nam indicativus ille parum conveniret cum praecedenti δοκε μοι. Stius emendandum en Suit παρέχον,
Sed ita neque explicari potest origo lectionis
Vulgatae, meque iterata terminatio, o nihil
63쪽
offensionis habet, videtur enim laedere ευφωνίαν.
Videtur ex illo loco profecisse auctor fragmenti quod tribuituriolo dithagoreo, et legitur apud Stobaeum, Floril. aitui. IX 4:
Λοκεῖ μιοι τῶν ἀνδρῶν τὰ δικαιοσύναν ματερα τε καὶ τιθανὰ ταν ἁλλαν ἀρετὰν προσειπέν - τε γὰρ ταύτας ουτε σώφρονα υτε ἀνδρεῖον, υτ φρονιμον οἱάν τε
ημεν, quod effatum componere licet cum sententia in Ciceronis Officiis obvia, quem Secutus Ambrosius, de arad. cap. III sed Maurina tom. I p. 152 scribit: Non enim est pars justitia sed quasi mater omnium. Ad locum, de quo agimus, talib. annotavit, quod lato virtutem universam dixerit δικαιοσὐνην, mirum id non esse, quia sine virtute primaria hujus nominis ceterae tres, quibus haec Vim praebeat, adesse non possint 1). Putaverim potius latonem, sicut Aristotelem, Eth. Nicom V Q, III in ea re secutum esse loquendi usum ).Jam apud heognidem latiore enS δικαιοσt νη dicitur perfecta virtus. Vidd. Hu παραινέσεων
hi versus 147 sq. 200, 255, 313, 385, 465,
1 -Quocirca mirandum non est quod justitia passim latiore sensu pro universa virtute diei videtur. Stalib. Republ. tom. I p. 297.
64쪽
737, 739 746, 743, 51, 753 794. Idem usus vocabuli est in Aeschyli versu Sept. c.
Apponere juvat sententiam Heusdii Init Philos.
Platon p. 500 d. alter.), a quo nem facile hie dissentiet Justitiae notio apud Omnem iantiquitatem, nec minus apud Graecos quam apud gentes Orientales, cum moralis quam vocumus perfectionis notione conjuncta fuit, ut δίκαιος diceretur vir bonus omnibus virtutibus ad bene vivendum instruetuS.
De ea doctrinae Platonis vin fragmentis Pythagoreorum apud Sobaeum Hori θQuod in omnibus rebus humanis cerni potest, quidquid quocunque in genere posterius Stpendere id a re quadam priore, quippe cui tanquam fundamento innitatur, id imprimis scientiae cientiarumque omnium matri philosophiae accidit. Sic magna intercedit inter Platonis et antecessorum, Socratis, Pythagorae, aliorum placita necessitudo q). In fragmenti
Ihie quaestione quid llato suo ingenio quid aliis e.
65쪽
Epistolae quae fertur Xenophontis ad Aeschinem, dieitur lato philosophiam Socratis corrupiSse, admixta doctrina Pythagorea CD. Ducier, i ton. iis dem Frangos libers. voti . . Golg, Augustae Vindelic. 1829 8 p. 45). In Anthologia inter δέσποτα legimus de Platone hunc ver-
Themistius monet, Orat. XXV p. 318 C, latonem veterem philosophiam sparsim habitantem, quemadmodum heseus Athenas, in unum contraxisse Moderatus Gaditanus in fragmento
quod legitur in Porphyrii ita Pythagoricas 48,
contendit Platonem omnia bona habuisse a ythagoreis, nec illis reliquisse nisi nugas. Pythagoreismi vestigia in philosophi nostri peribus multa adsunt. Scribit Carolus Goetiling, Praef. ad Aristot Politici, ed. Jenae 1824 8. p. X, respiciens olitiam, eum tria potissimum ex illorum placitis in suos usus convertisse a philosophis regendas esse civitates eiVium omnia eSSe communia et foeminarum virorumque aequabilitatem. Recte ille, modo addidisset institutionem puerorum per geometriam, musicam, cet. Explicatur illud πυθαγορίζει tum ex itineribus quae Plato sus-
buerit, bene mernisse dicitur . ledemann Platonis dialogorum argumenta illustrata et exposita Biponti 1786. . I Ch te Rep. I cap. 10.
66쪽
cepit in Italiam et Siciliam 1 , ubi multum cum his philosophis fuit, tum inde, quod Cebe et
Simmias, antequam Socratem dierunt, audiVerunt Philolaum ), cujus librum in tres partes divisum philosophum in talia emisse tradunt
Virtutis divisionem quadripartitam Platonein habuisse a Pythagoreis monuit Wyttenbachius, V. l. cujus in Philomathia I p. 240 verba
haec sunt: Quod Vulgo fertur Platonem philosophiae partem moralem Oerate sumsisse et ipsum Socratem eam primum docuisse, ubet hoc nonnihil temeritatis; siquidem jam ante Socratem Pythagore illam partem nil quundam rationem systema redegerant, eosque in huc, ut in reliquis philosophiae partibus frequens Secutus Si Plato ut ex eorum reliquiis pud Stobaeum servatis horumque cum latone comparatione intelligitur. Et Socrates solam ethicae partem Ἀαραινετικην quae aes de is ictis tral De Platonis itineribus omnino digna est quae coiisulaturAComm. Critie de Platonis quae seruntur epistolis praec. III, VII et VIII, ser. V. Doct . . arsten ora ad hen. 1864. p. 28-l50 163 18 . Laudatorem invenit . Doct. D. Burge Iun. in: ijdschr. v. d. ederi Gymn. 863 64, p. I 37 440. 2 Phaedon p. AEL D.
67쪽
ctavit, quum lato alteraia etiam partem, δογματι κην, quae est de rincipiis a Pythagoreis acceptam tradiderit Solennem virtutis in quatuor partes distributionem Plato subinde tradit, veluti
alibi, et apud Diog. Laert. ΙΙΙ sumtam ex Pythagoreorum doctrina, ut apparet in eorum fragmentis apud Stobaeum, Flor. LV. c. hingis p. 8-12 Metopi p. 7, Cliniae p. 8. Q). Fragmenta librorum heagis, Metopi, Cliniae post alios 2 odidit homas Galeus in opuscul my-l Eandem sententiam tuetur Vir Clar ad Phaedon. p. 72, ad Osid Rhod reliq. p. 282. Assensus est Viro Summo, praeter alios, . Consuli Groen an Prinstere in Ρrosopogr. Platon pag. 44. - Galeus in opusc. Mytholo gidis 1688 exhibuit ex Stobaeo tantum ea fragmenta quae in Sermonum libris exstant, neglexit clogas lenius collecta sunt in opere quod inscribitum Jamblichus' lis os Pythagoras, accompanie by fragments of the ethica writings os certain Pythagorean - - - translate by h. vlor, Londini apud Valpy 1818. . st etiam opuscula Graec veter sententiosa et moralia, ed. d. Conr. relli. In Gale opere laud. p. 70 leguntur Incerti cujusdam dissertationes morales'. quare obiter moneo harum dissertationum argilio Cagnato lib. III ar Obs cap. VI ct o Al Fabriolo videri Sextum Chaeronensem Antonini hilosophi magistrum Vid. Fabricii Praes ad Sext. Emp. Lips. 1718. Ιbid. pro Miμα: isti Galetis 22 legendum docet 'br. εχυστας vali. e. initiatus sum. 2 Cf. Fabries B. Graec tona. I p. 88 ed. Hari.
68쪽
thoi phys ethic Ed ult AmestelOd. 1688 8 Galeum secutus liceat con 'pectum dare placitorum de luatuor virtutibus primariis et animi humani
divisiotie, quae in Stobae Florii tit. I. III, XLI, X tribuuntur heagi Pythagoreo, Metopo, Cliniae et Polo 13. Duae sunt animi
partes, melior et deterior, altera rationis compos est, altera expers. Illa dicitur λογισμος , haec bifariam dividitur in iram et cupiditatem θύμωγις, πιθυμία). Illarum partium melior imperat, paret deterior. Imperat λογισμύς s. mens. Posita est ea in hominis capite tanquam inpellucida undique pecula, et praeest animo, sicut exercitui duX satelles ejus e8 ira θit ιωσις).Τria genera bonorum sunt, nam pertinent ea aut ad hominis corpus, ut pulcritudo, unitas, bona corporis habitudo εὐεκτιαὶ Sensuum Vigor ευαισθασία), ut ud animum. animi bona sunt
φρόνα Πς, ανδρεία, δικαιοσυνα, σωφροσύνα Superest tertium genus, quo ea continentur, quae reseruntur id τὰ ἐκτός, g. πλουτος. δόξα, πιμα,ευγένεια. nimi bonorum s. Virtutum principum numerus cognoscitur X animi partium numero.
Singularum enim trium partium singulae virtutes sunt Ratio cognitioni praeest, ira robori,
69쪽
cupiditas appetitui; aliis verbis ratione praeditae ultimi partis virtus est prudentia, irae fortitudo, cupiditatis temperantia, num Cum rationi compo par moderatur Xpertem tolerantia gignitur et continentia καρτερια καὶ ε - κρατεια - totius denique animi virtus est justitia. Sicut animi partium alia imperat, alia paret, ita illarum virtutes partim imperantes Sunt partim parente8, imperat prudentia, parent fortitudo et temperantia mixta est justitia. Cum melior animi pars imperat et praeest, deterior paret et equitur, et inter se ambae conSentiunt, tum virtus et onme bonum per totum animum eXistit. Virtus non posita est in eo, ut quis ex unimo perturbationes evellat, verum ut apte Connectat. Virtus hominis posita est in illis animi partibus compotiendiS: Sunt enim duae animi parte eum ratione componendae. Similiter in urbe principum Consensu cuti subjectis potentiam paritet concordiam cum autem per seditionem divelluntur illae oritur vitium atque discordia.
Quidquid vitii, sceleris, peccati in hominum
Vita cernitur ex anini perturbationibus ortum ducit. At cum illae rationem sequuntur, Oritur justitia, quae alibi dicitur efficere harmoniam animi, ita ut habenda sit reliquarum virtutum mater atque nutrix, siquidem absque hac nec temperan nec forti meo prudens possit 8Se.
70쪽
Est itin ultimi totius ti in concirinitate pax atque harmonia. - Apparet jam ex illa brevi expositione mira sententiarum similitudo inter Platonis olitiam et Lege et Pythugoreorum
illorum placita, ita ut per allegoriam ad illos torqueri possit Hieronymi dictum de ill scripti.):is Aut Plato philonissa aut Philo platonissut. Nulli apparet in fragmentis illis opinionis
diversitas, quure non opus fuit Singuli sententiis auctorum nomina addere, quasi ceteri aliter judicaverint. Si integra opera uetutem tulissent Viderentur eadem manu esse conscripta Sigermana sunt fragmenta illa Platonis imprimis, sed etiam Aristotelis auctoritas grave damnum patitur, nam tum Aristoteles quoque dicendus est saepius inde Sua sumsisse. - Verum an aut quatenus fragmenta Pythagoreorum antiquiorum, excepto fortasse Philolao germana sint quaeritur. Saeculo Superiore ad finem Vergente,
Christophorus ei ners primus critice tractavit hunc docum philosophiae veteris q) Secuti
1 Anno 78 edere coepit C. M. suam historiam doctrinarum apud Graecos et Romanos cujus operis censuram
dare instituit v. Clar. 3tten b. in Biblioth Uritie. P. VIII p. 95 l25. Idem einersius scriptor est commentationis q. i. Abhandiun liber die echtheit iniger Pytha Schristen in Philol. Bibliotheh. om. V parte .