Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

111쪽

PRAEFATIO. CVII εδρας τε και κευθμῶνας ἐνdίκου χθ0νὸς S052 λιπαρ0θρόνοισιν μένας ἡ ἐσχάραις

εζειν π πιστῶν τῶνδε τιμαλφουμένας.

2 ἰ θεοὶ νεώτεροι, παλαι0υς νόμους 808Isque ad veri a 39 υκτὸς ἀτιμοπενθεῖς. 823

M υκ ἔστ' ατιμοι, μηὁ περ θυμως αγανθεα βροτῶν στήσητε δυσκηλον χθόνα. 825καγω πέποιθα Ζηνι, και τί δεῖ λεγειν:και κλydας ιd δώματος μόνη θεῶν,εν ω κεραυνός εστιν ἐσφραγισμένος 4 αλλ χυδεν αυτοὐ δεῖ V ευπιθης ἐμοι γλώσσης ματαία μη κβάλης ἐπι χθόνα 830 καρπὸν φέροντα πάντα μη πρασσειν καλῶς. κοίμα κελαινοί κυματος πικρον μέν0ς ω σεμνότιμος και ξυνοικητωρ ἐμοί b πολλης ὁ χωρας τῆσd 4, -κροθίνια θυη πρ παίδων και γαμηλιου τέλους raεχου ες ἀει τόνd επαινέσεις λόγον.

62 υτοι καμ0ὐμαί σ0 λέγουσα τἀγαθα, 88Iως μήπος εἴπης πρ0ς νεωτέρας ἐμοὐθεος παλαιὰ και πολισσούχων βροτῶν ω τιμος ἔρρειν οὐδ' απόζενος πέδου. αλλ' εἰ μευ ἔγνόν ἐστί σοι Πειθοὐ σέβας. 88b γλώσσqς ἐμης μείλιγμα και θελκτήμιον, συ ὁ οὐ μένοις αw ει ὁ μη θέλεις μένειν, Οἴταν δικαίως ny ἐπιρρέποις πόλει 70 μῆνίν τιν Τ κότον τιν η βλάβη στρατῶ.

112쪽

CVIII PRAEFATIO.εζεστι γάρ σ0 τῆσδε γαμόρω χθονος Ῥεἶναι δικαίως ἐς το πῶν τιμωμεν . 89l

T 3 με παθεῖν τάδε, τεῶ 837 usque ait verba 8L δυσπάλαμοι παρ' υὁεν ραν δόλοι. 846

οργὰς ξυν0ίσω σ0 ' γεραιτέρα γαρ ει. 847και τῶ με εἶ συ κάρου ἐμοὐ σοφωτερα, φρονεῖν ὁ καμ0 Ζευς εδωκεν ου κακῶς. 8508 υμεῖς ὁ Ἀλλόφυλον λθοῶσαι χθόνα γης τῆσδ' ερασθήσεσθε προυννέπω τάδε. 0υπιρρεων γὰρ τιμιώτερος χρονος

ἔδραν χουσα προς δόμοις Ἐρεχθέως bb

τευῖε παρ ανδρῶν καὶ γυναικείων στόλων, οσην παρ' ἄλλων ἴποτ αν σχέθοις βροτῶν.

93 ἄνασσ' Ἀθάνα, τίνα με Iς ξειν ἔδραν 892V. 14-26. Tredecim liis senariis instrvae post stropham positis totidem respondent elius lena senarii post aritis tropham Dositi 40-52. quam responsionen turbavit interpolatur inserto post v IT. αλλ' εὐχιος γαρ λαμπρα μαρτυρια παρῆν suo ipsius versiculo αυτὰς δ' ὁ χρήσας αυτὸς ην ὁ μαρτυρῶν, credo, quoi Apollinis mentionem desiderabat, cuius de oraculo 0resti edito in tui Ilis et liuitis sabulae et X0ηφόρων locis agitur duo argumento nihil probatur, qu uri Minerva omnia a lIovem patrem etiam . 826. 73. reserat, oraculi ab Apolline dati auctorem, ut Apollo ipse confitetur . 6l6-618. 713. Ita Piepost verba ἐκ χιός, quilius Iovis ipsius sententia et voluntas per Apollinem pale saeta significatur, non opus errat versu illo αυτος

113쪽

PRAEFATIO. IXAeschylo esse putant uia uni ex altero Minervae ferinone v 40 b2. vers una excidisse credere dehiel iunt, quae Vessu opinio est. qui lacunam post v. l. iii cavit. V. I, 92. Hi versus una cum illuulecina interpolatoris versibus 858-869.), ile quilius statim dicetur, in codice legiin tu ante veTSus b3-72. quem ei rorem' praeclare detexit Vel lius etsi gravis sinium sententiae suae argumentun vel praeter- viilii vel tacuit. Nam vecta cliota v. 3. ανασG θάνα, τίνα

με φὴς εςειν' δραν; a qui Diis sticnomyinia inter ipsum et Minervam incipit mauisesto reseruntur ad postrema verba Minervae v. 89. και Gὐ τιμίαν ridρα εχ0υσα - βροτῶν, a qui Dus in codice lint seiuncta inepte interp0 sitis viguit partim non ipsius partim Minervae versibus 53-72. illatisque post βροτῶν v. 2. duodecim veteris salsarii versibus is,

μήν αἱματηρας θηγάνας, σπλάγχνων βλάβας

εμφυλιόν τε και πρ0 αλληλους θρασυν. θυραῖος στω πόλεμος, ου μόλις παρών, ἐν τις εσται δεινος ευκλείας ρως' 865ενοικίου es ορνιθος υ λεγω μάχην. τοιαί ελέσθαι σοι πάρεστιν ἐξ εμου,ευ ὁρῶσαν, ευ πάσχουσαν ευ τιμωμένον χώρας μετασχεῖν τησδε θεοφιλεστάτης.

h Est ni error, ut recte animadvertit IUellius, naud dubie inde explicandus ouod utriusque partis idem est initium, με παθεῖν te unde factum ut antiqJaior liurarius a prior parte ad alteram erraret eri oremae animadverso priorem in margine suppleret, postea loco non suo textui insertam. Simili errore V. 794 - 823. exciderunt in apograpnis Florentino et Tricliniano, librario a priore Νυκτὀς ἀτιμοπενθεῖς ad alteriam aberrante.' εξειν recte correxit Elmstolus iniuge Cantabrig. Ol.

2. p. 303. Nam n us sedes nondum nauet, Sed na Diturus est: unde Minerva loque Eupra V 26. δρας - ξειν, non εχειν

dicit. Recte vero ἔχουσα licit Minerva v. 52 89. M lio participium adiunctum est futuris ἐπαινέσεις et τευξει, ut in Promebhe V. 858. ξουσι θηρευοντες Seripgitae Senylus, non ηξουσιθηοευσοντες de Io Supra die etiam p. XCV.

114쪽

CT PRAEFATIO. Pli ira in is sunt quae, si qui Singula accuratius exantinet, reprehendet illa esse intelliget et partiua eius dei esse generis quod supra nota Da in pium de X0ητόρων intei'polationi l)us agerem: tui nunc non persequar. Sententiae aute in quae nis versi Inis continentur adu InDratae sunt ex votis quae Stropitis nori continentur, quae ista sequuntii v. 16-1020. quae vota inera a hic praeivisse vi lebatur Velli p. 99. . nun an tua adversa salsarii fraude, cuius versinus duodectu qui uir lecti sti cnon1Ythiae versus 892-002. et ne duodecimus deesset, pri In uua longioris Minervae serimonis versum 903. responti ere opinati sunt. excogitarunt quod inaudituita in tragoedia est nullo uti conflauiam potest simili exemptu. Ita uale si suis versus illos defendenulas suscipere velit, aliud quid cum minisci deDetiit ut Aesen Ilus idonea ratione Usiis inerme sermonem ultra modum extendisse et sylai metriae legem in reli iis aeriirate servatam li0c uno loco violasse videatur adiectis versi Dus duo lectua, qui, si onais si essent, a nemine desiderarentur et nonnillil disseriant ala ni oderato genere tollen si suo in ceteris sermoniDus omniDus Diriaruna aninium vehementer comita0 tum sedare studet Minei'va Nain lentinis utens verDis Furias ii et v. 832. κοιμῶν κελαινου κυματος πικρον μένος, cui c0nsilio in seu uenti uti sermonibus i lenti lemallis vernis significato, Furiae an lena Menaperantes in triDus ullae sequuntur tropitis totidem mi antistropjiis v. 16-1020.)genere utuntur dicenim quod Intium quantum distat a priui uinin ac tragoeilia canticorum et sermonum iracundia. Ceteriimne iniquius in veterem sarium esse videar lubenter lateor in triDus postremis eius versilbus τοιαυθ' - θε0φιλεστάτης), aietsi partim apte stiperi0ri Diis annexi' liod anini advenit Tniersenius in Conamentati0ntibus eadenaiae avaricae vol. 5.p3rt. 2. p. 69. 70. - anten Imeliores fiunt quam versus res

antecedentes, nillil esse Piod Aes clivio indignun sit tui 10d in aliis quoque locis interpolatis passina o D servatae licet Nar interpolatores veteres etsi Aescnylo, opti0cle et Euripide multo suerunt inferiores, auten satis imDuti veterum tragiconini lectione erant ut unitIn alteriimque versiun saceire possent nulli otino xiii inrepreliensioni quales olus auoque qui nodie viviuniis n0n est difficile componere et ego ipse interdum coimposui, ut verSuum lilbrariorum culpa peris toruia sententiam declararem, velut in

115쪽

PRAEFATIO. XI Septena iei uis post v. 104. τοιγαρ προφανῶ πῶσιν συχως ἐχειν post v b26. Παρθενοπαῖον ρκάὁ', ταλάντης γόνον,

post v 648. καὶ ὁ λέλεκται πάντα ταντεταλμένα. 10s 0npiito teteriores esse minis illis de iiDus Ino i dicebam. V. 89. Post iunc versui iii ista vi senarii unius desectuin, que in non s0luna una erils Versu uin, Pli liis respondent 62-72. . pro lit set etiam σην v. 2. uul resellii ad substantivunt in rei si i unisso lectunt. Verunt liae nunc sufficiant. Satis en in ostenilisse videor.eli una post coniectu lai una plus quana triginta nullia, an t0t sere te octo et hi od exciaridi ni illi Di is versuu in Aesetiyli facta Sesse doctus amicus rationi Dus quatentis seri potuit suluit ictis e0mputavit, non pauca in iis ti ig0eciliis supreesse te qui Inis accuratius Iani aditu factu in sit quaeri porteat, codici SPue Me licet coriupletas et interpolationes alio esse niodulo leti enda Plani coulichina si graviori Dus scribarii in et interpolatorii Ine ominis immuni una. alia licet rator corruptelaruni pars ex Vt ligari Sit genere eri mina, tuos dri'amian im ni Dus sere Semptor IDUS OImmiseriant, tarmen non pati eis in l0 eis quae nune leguntur tani dissint ilia sunt genuinis poetae verisis iit criti coriana Oniecturae quo sint literis in eo lice traditis sina iliores, tanto longius a vero abereent. Du0 l uuin per se satis Imanifestuna Sit, tuna grauannati coriana testi in0nia docent, ut versu uni co Impluritin Veram Sem artini scripti ira in chiliis ii vestigia uulena relicta sunt in codice euliceo. Huitis na0 li luci 0nnulli inter e0ssunt spi0ssii pra tractavi: alia litriina nunc intacta reli sui, Se I'- vatis vitiosis ac in0nstrusis a te scripti iris coulicis Metilicet, cuius

aggreuliantur caveant sint ne coniecti iris in Gilgeant Plae vel artificiosis i his al)eant leni0nstrationi tuis vel ili lect0ta Du, intelligi sine interpretis ope vix possint. Narra nil in inisse portet veteres Allienienses, qui Diis sa jiulas uias si unnius poeta eripsit, nullos luna laa Ditisse pii l0 logos, qui vel spectantibus in ille atro riteat essent, vel per plieni et istes et commentari08 inexplicat illi: 'ii dein via explica Dilla facilitate interpretare illi tr.

116쪽

CXII PRAEFATIO. Reliquiana est ut na0neamus lectores ni ignam liuitis Prae- sationis parte ni iani tertiae quartaeque e litioni a. I 8bT. 1860. a liunctant suisse, ei nunc accessi0 nil ius n0n paucjs auctam prodire. Scribebam Lipsi a mense Decet ni,hi, 864.

117쪽

Aeschylia s

119쪽

μηθευς γίνεται. Κεῖται δε η μυθοποιία εν παρεκβασε παρα Σοφοκλεῖε Κολχίσι παρα δε αριπίδy ὀλως ο κελαι η μεν σκην του ὁραματος ποκειται ν Σκυθία ἐπι τ Καυκάσιοι Ορος Ο ὐε χορος συνέστηκεν 4 Ωκεανίδων νυμφῶν τοὐ κεφαλαιον αυτο εστι Προμηθέως δέσις. Ιστέον δε τι υ κατα τον κοινον λογον εν Καυκάσω φησὶ εἱέσθαι τον Προμηθέα, αλλα πρ0 τοις υρωπαίοις μέρεσι του κεανοῶ, ως π τῶν προς την Ita εγο-uένων ζεστι συμβαλεῖν.

120쪽

λέγει τω Προμηθεῖ. να απελθων πρ0 τον Λία δεήσεσι και λιταῖς πείσr αυτον κλέσαι του δεσμο Προμηθέα. και Προμηθευς υκ ἐα το 0 Λιος εἰδω ακαμπτον καὶ θρασύ. και αναχωρησαντος τ0 Ωκεανο παραγίνεται Jω πλανωμένq, 0 γναχου, και μανθάνει παρ αυτολα τε πέπονθε και πείσεται, και τι τις των αυτῆς απογονων λύσει αυτον, ς ν ο ις Ηρακλης, και τι ἐκ της μα-τήσεως os ι0 τέξει - παφον θρασυστομοῶντι εΠ ιιηθεῖ κατα ιδ ως εκπεσεῖται της αρχῆς φ οὐ τέξεται παιδος και αλλα βλασφημα λεγοντι παραγίνεται Ἐρμης, Λι0ς πέμψαντος, πειλῶν αυτω κεραυνον ει μητα μέλλοντα συμβησεσθαι et Λι εἰ πν και η βουλομε- νον βροντη καταρραγεῖσα αυτον φανίζει. Η μεν σκηνη οὐ δραματος πόκειται ν Σκυθία επι