Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

81쪽

PRAEFATIO. LXXVII susis Solis et Apollinis num uti Diis aliisque inviciis an uiani festo sese pro ii lit ut 1 asi ε αυτ0φώ9 deprehendatur. De aetate salsarii nam interpolati0nes illae nanes ita sit,i sunt sinisses ut uni probabilius quam plura Dus trinui viileantur etsi erit qui lolici nequit lanae veri sinasse esse tu ilico has interpolationes et alias similes multas in Sopnoclis et una ero auitona ai0re in Euripi lis tragoe liis non Alexan triae demum, sanas Sasi uulis literariae sede sed in ipsa Graecia proximis post principum t i coriam trium aetatem seculis esse susceptas. Dissicilius de aetate singuloruna versuum pariorum ni illic illatoriam iussici una St, qui neque ala uno omnes interpolat 0re ne bl ea lena Innes aetate ficti sed tamen ipsi quoque satis anti Pii esse videntur et partina nisi ta0ni Diis deDem, de milibus dixi in Philologov0l. 2 l. p. I 49. In apograpnis c0 dicis Messi celavetantinis unus tantuni uiris modi versus emergit post Sept. v. 194. . versus qui in codice Messice in ne paginae exel ierat supplendi caussa e0nsetus et per apograpta quae Ovimi Omnia P0pagatus, Oz- αυτ ταν γυναιξὶ συνναίων χοις, de quo supra dixi p. LV.

υπνου παραστατεῖ, - μη βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν πνω

Sic codi ex Me liceus Perat, surde scripsisset Aes clivius, si inutile ultu εμην, id pie in initi adeo versus positum ad mulisset, omisisset vero apocllas in vernorum εὐτ αν - εχω, lod excusant interpretes, olbscuriori Dus ii ut alibi non raro usi rati0ni Dus, qua nemo spectatoriam Atheniensium illivi naturiis erat. Et tam)n hic ultroque non erat Issede a Aesclivi πημ απ0- στρέψαι νόG0υ, ut ipsi iis verDis illa v. 850. . minius exquisitel0etiti quam librarius qui πηματος τ9έψαι νόG0ν posuit. Scripserat p0 et non μην quo interpolator uiuarum Tllat, triana desectuna non iminus inscite quam Promet ne v I 008. μαῖς est illa illna. de quo supra licet iam p. XXIII. explevit, sed λυζω, quo veri, Hippocrates Aristopnanes en 690. aliique veteres usi sunt Nam . II Arist0teles m D sorvavit Pro luen3. 33, 13. ἱ

82쪽

servatio ex huc ipso es clavi loco unita esse quunt λύζειν in aliis milibus clitos novimus scriptoriam locis si implicem singill-tiendi significationena liabeat, sine frigoris notione, quae propria est loco es nyleo. Bestituto auten λυζω, 10d in articulatum strigilli lini significat, apte pergit cust0s, ταν δ' ἀείδειν η μινύρεσθαι δοκῶ etc. Scripturam vulgatana nabili sch0li asta.

τ αλύω, a proxime ab suit a vera scriptura λυζω. Alterii morali 0nis perverse consorinatae exempliina, lod tui custo liveteris lilbrarii culpa in ipso sabula initio stilat una erat perite sustitisti in Stanteius et Valelcenarius ad Herod0t. 4, 151 vera

restituta scriptura θεους μεν αιτῶ τῶνὁ απαλλαγὴν πόνων, φρουρας ἐτείας μῆχ0ς. ην κ0ιμωμενος - Ἀστρων κάτοιδα νυκτερων μήγυριν, uni verim P0υρὰς ἐτείας μῆχ0 para-pli rasis sunt praecedentitim τῶνδ' παλλαγqν πόνων, laae si ii isti tismodi explicatione posita intelligi ab spectatori Dusn0n poterant. Codex, puncto post τείας p0sito, μηκος δ' ην κ0ιμώαενος, ubi senoli 0riam interpoliat 0r in mairgine dextro adscripsit, των κατα το μῆκος τρος τείας φρουρῆς et, quod absur lius etiam est, in sinistro ὴν επὶ μῆκος κοιμώμε- ν0ς μῆκος pro μῆχος Scriptum ut μυκ0ν pro μυχον in Εilimen. v. 170. Nam sic ilii codex Med. n0 μυχόν, iit salso dictuna est.

Vides igitur quanta fuerit ali dacia tanteii μῆκ0ς in μῆχος

mutantis et qualita mea pshis hi una ακ' in Suppl. v. 266 in αχη mutarem stupra p. LiXXI. V. 0. Incipit parodus, ciuitas pars prior ita est c0mposita ut post plura sustemata anapaesticae stropsa et antistropna sequatur culm ep0d0, Plae Intili co I rupti 0r est piam anapaesti et stropnae, Gle Pili us p 0st ea sae vel ab aliis vel a D nae ipso alibis in animadversa non imulta dicenda restant. Prina versus norilii fiant,

διθρόνου χιόθεν κα δισκήκτρου

83쪽

PRAEFATIO. LXXIX

ηραν στρατιῶτιν αρωγαην. Vs 8. innina liter η Doricum superscriDi in codice s0leat. ut hic quoque . . in auliecti v χιλι0ναυταν factuna est, n0n

iuxta poni, cis 'αην, pro αῖωγαν positum esse patet, ut in

Ch0epti. 3ll. δίκη pro dίοκα est in c0 dice. α lineola transfixo a Dcii Drario , ut supra ilice Dana p. XXIX. Il). 03. in ἄτθν literani et dii 0Dtis tinctis notavit δι0ρθωτης, Superscripto in Remanent formae Doricae τρειδῶν et χιλι0ναυταν quales neque in praecedentinus versi Dus neque in reliquis is artapaest 0rum sustentatis reperiuntur. Cuius I roris origo titile repetenda vi detur, quo Aesen viris numero duali usus erat ζευγ0ς Ἀτρείδαιν, memor fortasse Homeri ei 'Aτρείδα ε μάλιστα δυω, κοσμήτορε λαῶν. Hoc vi uni facili et rore pro AT IBAN acceptum esset, librarius non solum hic Ἀτρει dῶν scripsit, sed etiamprixi imina χιλιοναυτην Dorica sorma induit, mox tamen Dincepto testitit relictis sorinis Atticis, nisi Diodis. 4. φαρμασσ0μένα primo scriptum suit, sed ci vel ea leui vel alia minuin η mutato Antiquissimum illius eπ0ris exempluΠ est ap. Homeriam II 19, 3I0. Di pars o licum, inter eos uiae Venetus A. δοιὼ

ὁ τρεῖδαι με i έτην και D Odυσσευς, se l. 0 et scripserat quot est in aliis τρείδα ut 0stutiant Ilumem luales d0ιὼ et μενετ Vν. servatunaque est aliis in locis, velut Il. 1, 16 385. Aτρείd ὁ μάλιστα δυω κοσμήτορε λαῶν, ex quo non sequitur quod IIevni videt vitur, Di dena v. 17. τρεῖδαί τε και ἄλλοι

' Minus mirum est 1od in anapaestis V. 1569. ubi alia metra cum forinis Doricis praecedunt, πλεισθενιδῶν Scriptum St, Si non in codice Medaeeo, ex quo pars illa a Dulae ablata est, certe in apogi aptas. Quod in Eumen. v. 23. ἀναστροφά in ne VerSus Seriptum e St in Med. EDrarii error est oeulis ad πέτρα ab e anti Dus, quo V. 22 tinitur. Recte ἀναστροφή apud Aenoli astam.

De forinis Doricis liti rariorum culpa illatis dixi ad Sopn Antig. 110. in edit Oxoniensi tertia p. 22. dixit cive breviter, sed pri1- denter . I litius in Muge R de nano vol. 18. p. 606 607

84쪽

I, XXX II: AEFATIO.

ferri Den IIII esse. Nam quilua nonae dilate aliud non ad liti in sit, pluralis non a in iis ecte laal et quani . 34 l. et μουνοι φιλεουσ'αλόχους μερόπων νθρώπων τρεῖδαι aut ἱ αντες in loco

V. 2. ἀτίται σαρκὶ Pariun acclamat: filiat tuae de Scriptura coulicis tra lita vi seo in eo a prina naanu scriptum fuit ἀτίτας αρη , lustra κ una cona pendio, quod lupis exprimi non potest, coniuncta, ut καὶ signis cet. Ex iis lueris attentio sactum est τίται σαρκι. . ita ut litera quae prina visu erat nunc sit, autena , deletis reliquis prri inae imantis ducti Dus. Ion

naagis annotatum est . 83. in codice scriptiun esse υνούρεω. litora, levi calami ductu exis laeti et accent ii, qui est super ε lineola transfixo qui His triplex significatur scriptuma, υνδαρεα, υνδάρεω, υνὁαρέ0υ, quamina postrema υνδαρέου, taliae etiam inauripidis aliorianaque cotvicit,us passim reperit tir, ininimam idem lia Dei. Rectum est υνὁάρεω nisi Aes clavius scripsit, quod n0n creula, υνὁαρέα ut Euripides Ipn. . . ilixit της υνδαρείας θυγατρός, et Aristopli Tlies in s I9. της Τυνδαρείας παιδός. Formas adiectivonina in εος pro ii ς, quantia nonnullas ann0tavit Arcaditis p. 39 6 iiDrarii saepe l)literarunt, Iibstituta lenim Pie terini natione ἰος ut inceriuna sit uimini Aeschylus Ag I499. γαμεμνονίαν ἴλ0χ0ν. et Cla0epn. 86I. Ἀγαμεμνονίων οἴκων scripserit an γαμεμνονεα et

'Aγαμεμνονέων, a forma sola usus est II Oulerit S. Non acciuratius c0 lex v. T. θυOG κινεῖ ii aliere dicitur, quae correctoris scriptura est. Nam primo scriptuna fuit Iri)0- σκνεχ, U0d naei norabile est propter glossani Hesycliti, θεο- σκνεῖ θεους τιμα, ala Musiuro tenaere in θεοσκυνεῖ ΠΠ1tatani. Vera tamen apta ut escnyluna scriptura fortasse θυ0σκεῖς est, qMim Turia linis restituit, comparanda cum alia Hesycliti glossa θυοσκεῖν.

85쪽

PRAEFATIO. I, XXXIV. 0 l. αγανη πρ0φανεῖ C0 ilex ἀγανα φαίνεις eo rexit Uellius. V. 103. o lex et ην θυμοφθόρ0ν λυπης φρένα. Sem plura absurde interpolata Toleravi qu0d Hennaniatis olim coniecerat της θυμοβύρου φρένα λυπης, etsi non si ulli una est quili A sclivius aliud uul scripserit: cle quo ulix in littol0go vol. 8. p. b. 66. In apograpta Florentino est την θυμ0βό90 λύπης φρένα, ille clivo θυμ0βόρον ex Selaoliastae an Iiotatione uiuio, η τις εστ θυμ0βόρος λυπη της φρενός. Cuius inventi absurilitatem multitui supera it Triclinius utina scriberet την θυμοβόρον λυπ0φρένα.

V. I 0b. Scripturaui oli in vulgatam καταπνέει in κατα- πνείει alia in taurinus e litionibus meis nautavi. Sed Aes clivius etiam καταπνεῖ μου scribere potuit. Καταπνεῖ μοι in interpretatione sua posuit selioli asta in collice nunc est καταπνέ. ει, una ante ει liter erasa, Iaeriai ne non ciuit, sed, unde in

apographis quibus lana καταπνεύει legitur. V. 106. Quod cum Bottii restitit μολπῶν ἀλκα pro vulgato μ0λπὰν αλκῶν conficina parum e l. in quo est μ0λπῆν prima manu. 0λπαι θράσ0 αυξειν dicuntii aD Euripide

in fragmento Plia et non iis Claromontano, p. 74, 2. d. Fauch. V. 110-112. ξ ατρονα - αLν Hi tres versiis, qu0 Ibbrarius primo omiserat, relicto tamen spatio, postea inserti sunt alio atramento, etsi ali eadem, ut videtur. 43nlI. illud in c0dice legitur ξυμφ90να ταν γῆν nranifeste cui ruptu in ex υα φρονα ταγάν, ut in ap0gra plus quibusdam coπectum. Ver nan0 non sufficit, iunio αγή non spon dei, sed ambi meustiram a Deat. uam0bre in restitui numeriiria dualem ζυμφρονεταγώ, ut in loco Homeri Il. 1. 16 paullo ante menaurato est Aτρείδα ὁ μάλιστα δυω, 0σμητορε λαῶν quem nuIuerit Ialpraecedentia verDa 0 minus conanientiant quam quae infra denumero Dinario et Atridariam et aquilani In dicuntur. Duales autem formas librarias saepissime ossensioni suisse nemo ignorat. Gravius corruptus est versus prior de duobus proxiniis,

Aeschylus f

86쪽

LXXXII PRAEFATIO. quanquam nae qu0que Scriptitra levi vitio latio rat. Nain quia inversus antis tropitieus lactylicus sit aetrante ter catalecticus 4rili sylla albuin i leoque spon te terminetur, tun potest πράκτορι in stroplia ab Aesenylo positum esse, qui Scripsei'at πράκτωρ:quod si post dativos συν 0ρὶ και χερί intactuin reliqtiissent listrarii, ni ulto lagis nati'anduin foret quam qu0d in πράκτορι mitamini. Becte autella aquila, cuius portenti auctoritate Atridae advel'sus Troiam lissi erant vindictae lunendae caussa, πράκτωρ dicitur, qui πέμπει συν ορι και χερί, i. e. tali ι ait moxn ispie. Verita in antis tropia posita v. 29. de ritibus vix credas quem quana illi ita re potuisse, omni ex parte sanissi uia

evenere dici videtur quae iani eversae sint. 40re Graecorrum dictuna est, qui saepe a diectivis utuntur essectum verbi adiuueti significantithiis. Sic Aesetiylus Pers. 298 ἄνανδρον τάξιν ρή-μ0υ θανών, . e. ταξιν ηρημ0υ στε ἄνανδρον γίγνεσθαι. Agam. 1247. ευφημ0ν, ὼ τάλαινα, κοίμησ0ν στόμα, i. e. κοίμησον στόμα ἄστ ευφημον γίγνεσθαι Suppl. 830. υβρίζοντά o ἀποτρέψειεν ἄῖστον βριν , i. e. ἀποτρέψειεν στε ἄῖστον

γίγνεσθαι. V. lib. Quod in codice scriptum est vocaDuluna ab nena ineusurpatium ci ργίας, litera , quae primo omissa mei'at, p0stea

inserta ab eadem, ut Vuletur, manu, recte cor rexit Bl01nsielitus

restituta sorin disyllatia αργῶς ut ταυρ0 αργῶντα pro αρ- γάεντα dixit Pindarus lyn p. 13. 99, et quae sunt alia lautus ni odi coii tractionis exeulla, si eamentia in casi Dus obliquis, rara in n0minativo. DeDeDat anaen Blouisiel lus non ἀργῆς scrinere, sed ἀργας cum iota subscripto, de quo tonuitantersenilis in Conimentationibus cademiae avarieae vol. 7. p. 357. Ulule sortasse explicanda codicis scriptura A JAC, cod pro μΓAIC posituri esse potest ab iiDrario. V. 119. Cossicis scripturan ἐρικυματα - γενναν docte correxit ei lienis, ἐρικυμάὁα - γενναν, collata glossa Hesycnii, qui κυμάdας per εγκυ0υς est interpretatus. Sina illini uintiui adiectivum est παιδολυμάς, άὁ0ς, , quo Aescnylus usus est Clioepti. 605. α παιὁ0λυμὸς τάλαινα Θεστιάς, ubi ego Or-

87쪽

PRAEFATIO. LXXXIII re1 viriosum accentum c0dicis παιdOλυμας, culini coneri s. non senatuini terminati foret.

dinGους iam Auratus perspectum alniit, etsi non magis aliani

alti vult Aescurium λήμασιν ἰ σου mipsisse, pro quo veteri librario λημα σι ισσους in calamum venit Pi 0niani modo scripserat duo Tragici ait Do priuiueta malia piriore quum in adiectivo simplici tum in compositis interitum dixerant dii

est multunaque disceptatunt, quan illi aestionen vix operae pretium est noc loco res una ere , quum in dactvlico certenerametro Θους prodii et i dictum nillil distitatio 'atiere possit. V. 24. Codex 0μπ0υς noc accentu, non π0μπου )τ ιρχας pro quo itu 3p0grapha recte αρρους Persedit emendationem Simo Kars tentus restituto προ - αρχους de

animadversum erat in Med. in textu et in lemmate sen0lli τε oαι- ζων scriptuna esse, ut apud Plioti una Lex. p. 577, 16. εοαῖζει σest in codice Nain εὐάζω χει προσγεγραμμενον ut monent tyui M. p. 737, 2 l. et grammaticus ineri necd. 0Ion vol. i. p. 226. adem aliorun limius generis vectorii inscriptura est, velut μWτάζω et σταθάζω. quae inale omisso sem Debantur apud Aescnulum Again. 995. Pers I94. Soph. 0ed B. 89 I. ecurate de iis omnibus praecepit Herodianus in lini oπεο μονηρ0υς ἐζεως p. 23, T. Male vero γυuνάιζεται c0 lex Med. Prome in. 92. Se Piitur epodus v. 140-159. sic scripta a prima naan et in versuta dixis in iiDro Medice soli 14 h. TOGG- πε ευφρων καλὰ ὁροσοισιν ἀέλπτοι μαλεμῶν οντων πΩντων τ αγρονόμων φιλόματουσθηρῶν βρικάλουσι τερπνα V. 2. μαλερῶν Anteis litem est erasa uuae vel bet, scit

teraptum est, intae tuna reliquiti Drarius, qui Ου, quod in cod eo io multum affert a ot saepe pro O Scripsit quo factum ut

88쪽

ετέραν, νομόν τιν idαιτον νεικε ων τεκτονα συμ

τοιάδε κάλχα ξυν20 μεγάλοι σάγαθola ἀπεκλαιξεν

pleri line, inurassensi περ particula. In iisdem ap0grapnis ante καλα ad ditiis est aniculus ά, ii ipse 10que satisfecit e litorinus, miram dicendi brevitatem, mi Diana per simplex illud καλά significatur eo defendenti Diis biod Diana της καλλίστης nomine culta suemn aDratneniensiDiis et Arcadiinas, qu0d Pausania narravit 1. 29, 2 8, 35 8. ex vi non se Plitur etiam η καλή pro η υρτεμις dictu In SSe. V. 2. Pro έλπτ0ις scholiasta aut legit aut legi voluit ἀέπτοις. Nam ad δρόσοισιν ian Med. annotatuna St. τοι νεο

critiei inter luna μου Ira Dareui ubi Ae Sol iusso scrip Serat. EO-dem errore V 4. ὀβρικάλουσι, sed mutatum in ὀβρικάλοισι, scriptum est et θεοκλυτου pro θεοκλυτοι Sept. 143. V. 10. Post χρονία erasum e St γ'. V. 23. ὁμόφωνον Fuit priuio μόφωνον.

89쪽

PRAEFATIO. LXXXV codex contra mentem clioliastae ὁ τοῖς ἔπεσθcit τοῖς γονευσιμ δυναμένοις. Prior l. talus annotationis pars a vetere grammatico seripta est ut exatum . . p. 377, 37. intelligitur, ibi ὁρόσων nomen pariter cum Homerico S a comparatur. ρGq

σκυμνους των λεόντων do0GOυς κέκληηκε μετατsάζων τουτο. Altera vero sensiti pars, qua αεπτοις Iplicatur, recentioris graui maue inventum est qui non alii Inail verterat vocabulum so - 10 ut uerrunt qui in λεπτοις mutari vellent - temere huic versui esse illatum, quae sententia etiam eo constrinatur quod in collice ὁρόσοισιν scriptum est, non δρόσοις quod Triclinius posuit ut versus initium iambicum esset. Nec catulonini leonis tanta est teneritas quanta vicularum vix ovo exeluSarum,

ut Aeschulo operae pretium videri p0 tuerit ὁρόσων nomini, cui ipsi iam teneritatis notio inest, istiusminti aliquot epitneton adiun ere. I orsus ridiculus vero est Burantinus Senoli asta, .1 αέπτοις interpretatus est τοῖς μη δυναμεν0ις πτῆam, Pia Sileones, qui nodie Iattuor pedi Dus incedere solent, esen vli aetate volaveruit nisi sorte nona ingeniosus figurate illud metum esse voluit, Paemaulino tum Sopnocles Oedip. B. 17. insantes υdint πτέσθαι θενοντας vixit, e0mparatione ab νεOGGOῖς ducta, quo nomine in lantes saepe a p0etis sunt appellati. Manifestum est αεπτοις stud ex vel e eo Guptum esse gl0SSemate αετοῖ quod adscriptum olim fuit verDis v. 136. πτανοῖσιν

κυσὶ πατρός de quo plumi Dias dixi in Flechei seni Annalinus

a. 1863. Ol. T. p. b- 9. In vernis proximis quod scriptum est in codice μαλερῶν οντων editores ex glossaritvmologi supra a tale apposita ita redintegramant ut μαλερῶν λεοντων Seri Derent. Verum non duae tantum literae λε. se quattuor ex ei terunt, iit infra ostendam. Quoil ex antiquioris codicis labe explican lum, quae non solum quattuor liuius versiis iteras, sed etiam extrema praecedentis versus vertia inmuniat V. b. VerDa τουτων αιτεῖ, sive si sive, quod qui lana coniecerunt, τουτων αιτ scripta, non eschyli, sed interpretis esse vel metriina ducere poterat, de quo infra licana. duli in autem sunt pr0pter κράναι, 10 interpres pro infinitivo na-Duit qui prope constati ter, ut σημάναι et alia huiusmodi, in

90쪽

LXXXVI PRAEFATIO.c0uli et Diis noe accentu Semiatur), Aescnylus veri optativo in udo dixit. Non animadvertit ei r0rem seriptor scholii codicis Me l.

τα συμβολα αἰτεῖ με φάναι sic codex, haud dulii liiurarii errore pro κράναι θ εξια ια την νίκην, ἐπίμομφα δεδια τον χόλον ρτεμιδος. ubi lartasse illa tantum veri,adεξιὰ - ρτέμιδος anti vii oris sunt interpretis ad . . annotata, priora vero τα συμβ0λα αιτεῖ με a recentiore addita. Nam in altera parte scit olli nihil est Pu0 vetere interprete indignun Sit.

V. 6. δεξιὰ μεν, καταμ0μ φα ὁ φάσματα στρουθῶνJHuius loque versus manifesta interpolatio est. Nam nec φάσματα ante στρ0υθῶν positum dactyii Imensuran Dabere potest et passerculi illi ex Homero Il. 2, 311 seqq. nuc involarunt non Ininore cum Sententiae plar metri detrimento unde iam P0rsoniis hinc Digendos esse censuit. Nam auguriunt illiu Homeri eum prorsus alienum ab Aescnyli narrati0ne est, qui de aquilarum dilanim portento in no carmine agit. Quod sensit cla0liasta, vii στρ0υθῶν interpretatiis est των αετῶν, eodem

sere iure uti quis a villas luscinias aut luscinias a Imitas appellet. V. T. Hi δε καλε Παιῶνα Mi Dile huius versus

metrum, si metrum no dicere licet, vix ulli edito ritu suspectum fuit. idem mox v. s. 10. εχε νηῖδας in ἐχενydας contracto laus dactylos secemini, μη τινας ἀντιπνό0υς Λανα0ῖς χρονίας ἐχενῆδας απλοίας τευξη, et1 αντιπνό0ις πλοίαις

ossensi nec tota ac locuti0ne ἀντιπνόους ἐχενῆδας ἀπλοίας,

via si usus sit p0eta, τρις ταυτον μῖν εἶπεν 0φ0 Αἰσχυλ0ς, nae quid He piari, illo dicam χρονίας qui ipso I0que ἄπλοια iimplicite significatur. Ceteri epodi versus incor rupti sunt, nisi iod versu 13. litae in sine syllanae desunt et v. 19. ἀπεκλαιξεν scriptum est pro ἀπεκλαγξεν Piod correctum in duoDus triniusve apo

graphis. Iota igitur epodiis sic restituenda videtur, Oσσων παρ' εὐφρόνων καλα ιος κόρα δρόσοισιν μαλερῶν τε λεόντων πάντων τ αγρονόμων φιλ0μάστοις θηρῶν βρικάλοισι