Tragoidiai. Tragoediae. Racognovit et praefatus est Guilielmus Dindorfius

발행: 1882년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Ερμῆ χθόνιε πατρ*' ἐποπτεύων κράτη. σωτὴρ γενοs μοι ξυμμαχός' αἰτουμένω ηκω γαρ ες γῆν τηνδε καὶ κατέρχομαι. τύμβου δ' π χθω τῶδε κηρύσσω πατρὶ κλύειν, ἀκοsσαι.

Φ. . . . .

πλόκαμον γνάχω θρεπτήριον, τον δεύτερον ὁ τόνδε πενθητήριον

. . . . .

. . . . . . ἔα

τί χρῆμα λεύσσω τις π0θ'ήδ' μήγυρις οστείχει γυναικῶν φάρεσιν μελαγχίμοις πρέπουσα ποία ξυμφορὰ προσεικάσω; πότερα δόμοιο ι πῆμα προσκυρεῖ νέον; πατρὶ τώμω τάσδ' ἐπεικάσας τύχω χοὰς φε90υσα νεοτέροις μειλίγματα Ibουδέν πο ἄλλω καὶ γαρ υλέκτραν δοκῶ στείχειν ἀδελφὴν την ἐμὴν πένθει λυγρωπρέπουσαν. αεs, δός με τίσασθαι μόρον

332쪽

πατρῖς γεν0 δε συμμαχος θέλων ἐμοί. Πυλάδη, σταθῶμεν εκποδὼν, ως, σαφῶς mμάθω γυναικῶν τις δε προστροπή.XOPΟΣ. ἰαλτὸς εὐδόμων ἔβαν χοῶν προπομπὸς ὀξυχειρι συν κόπω. πρέπει παρηῖς φοινίοις ἀμυγμοῖς

δι αἰῶνος δ' ἰυγμοῖσι βόσκεται εαρ. λινοφθόροι δ' φασμάτων λακίδες φλαδον υ αλγεσιν, πρόστερνοι στολμοι πέπλων ἀγελάστοις 30 ξυμφοραις πεπληγμένων.

τορος γαρ ορδυ θριξ φόβος, δόμων ὀνειρόμαντις, ἐξ πνου κότον πνέων, ἀωρόνυκτον ἀμβόαμα μυχόθεν λακε περὶ φόβφ, 35

γυναικελιο ιν ν δώμασιν βαρυς πίτνων. κριταί τε τῶνδ' ὀνειράτων θεόθεν λακον πέγγυοι μέμφεσθαι τους γῆς νέρθεν περιθυμως - τοις κτανοsσί τ ἐγκοτεῖν.

τοιάνδε χάριν ἀχάρtτον ἀπότροπον κακῶν, ἰὼ γαῖα μαῖα, μωμένα μυάλλει 45 δυσθεος γυνά. φοβουμαι δ' ἔπος τόδ' ἐκβαλεῖν. τί γα λυτρον πεσόντος α ατος πέδοι; f πάνοιζυς ἐστία, io, κατασκαφαὶ δόμων. 50

333쪽

XOBOOPO I. 217 ἀνήλιοι βροτοστυγεις

δνόφοι καλυπτουσι δόμους δεσποτῶν θανάτοισι.

σεβα δ αμαχον ἀδάματον ἀπόλεμον το πρὶν

δι των φρενός τε δαμίας περαῖνον 56 νυν ἀφίσταται φοβεῖται δε τις V ευτυχεῖν τόδ' ἐν βροτοῖς θεός τε καὶ θεου πλεον. 60 ροπὴ δ' ἐπισκοπεῖ δίκας ταχεῖα οὐ μεν εν φάει, τα ' ἐν μεταιχμίω σκότ0υ μένει χρονίζ0ντας ἄχη, τους δ' ακρατος εχει νυξ. 65δι α ατ ἐκποθένθ' υπὸ χθονος τρ0φου τίτας φόνος πέπηγεν ου διαρρυδαν. διαλγὴς ἄτα διαφερε τον αιτιον παναρκέτας νόσουβρύειν. θwγοντι ὁ Ουτι νυμφικῶν ἐδωλίων 1ὰκος, πόροι τε πάντες ε μιας ὁδοs βαίνοντες τον χερομυσῆ φόνον καθαίροντες ἰοίσαν ἄταν.

θεοὶ προσήνεγκαν ἐκ γαρ οἴκων πατρωων δουλιον ἐσῆγον αἶσαν, δίκαια καὶ, δίκαια, πρέποντ αρχὰς βίου, βία φερομένων αἰνέσαι, πικρὰν φρενῶν μοτυγος κρατουσI δακρύω δ' φ ειμάτων ματαίοισι δεσποτὰν τύχαις, κρυφαίοις πένθεσιν παχνουμένη.

334쪽

πομποὶ γένεσθε τῶνδε σύμβουλοι πέρι τύμβω χέουσα τάσδε κηδείους χοὰς

πῶς εἴφρον i πω, πῶς κατεύξωμαι πατρί;

πότερα λέγουσα παρὰ φίλης φίλω φέρειν γυναικ0 ἀνδρι, της ἐμης μητρ0ς πάρα; τῶνδ' ου πάρεστι θάρσος, υδ' ἔχω τί φῶ,

χέουσα τόνδε πέλανον ἐν τύμβω πατρός. τOῆτο φάσκω τούπος, ως νόμος βροτ0ῖς ἔστ' ἀντιδοίναι τοῖσι πέμπουσιν τάδε στέφη δόσιν γε τῶν κακῶν ἐπαξίαν; συ ἀτίμως, σπερ υν ἀπώλετο πατηρ, τάδ' ἐκχέασα, γάποτον χυσιν, στείχω, καθάρμαθ' ως τις εκπέμψας πάλινδικοῆσα τεQ0ς αστρόφ0ισιν ἄμμασιν; τῆσδ' ἐστε βουλης, ω φίλαι, μεταίτιαι.

κοινὰν γα ἔχθος ἐν δόμοις νομίζομεν. μη κευθετ' ἔνδον καρδίας φόβω τινός.

το μόρσιμον γαρ τόν τ ελεύθερον μίνει καὶ τὸν προ αλλης δεσποτουμενον χερός. λέγοις αν ει τι τῶνδ' ἔχεις πέρτερον.

m. αἰδουμένη σοὶ βωμὸν ως τύμβον πατρὸς λέξω, κελεύεις γαρ τὸν ε φρενῖς λόγον. m. λέγοις αν, σπερ ἐδίσω τάφον πατρός.

- φθέγγου χέουσα σεμνὰ τοῖσιν εἴφροσιν. . τίνας δε τούτους τῶν φίλων προσεννέπω, - πρῶτον μεν αὐτην χῶστις Αἴγισθον στυγεῖ.

. ἐμοί τε καὶ σοί τα ἐπεύξωμαι τάδε; Xo. αὐτη συ αὐτ μ θάνουσ' δη φράσαι M. τί οὐ δε αλλον ἰδε προστιθῶ στάσει, - μέμνησ υρέστου, κε θυραῖός ἐσθ' ὁμως. . εὐ-οsτ κἀφρένωσας οὐχ ηκιστά με. . τοις αἰτίοις νυν os φόνου μεμνημένη

335쪽

HΛ. τί φῶ δίδασκ απειρον ἐξηγουμέν q. Xo ἐλθεῖν τιν' αὐτοῖς δαίμον ῆ βροτῶν τινα ΗΛ. ποτερα δικαστὴν δικηφόρον λέγεις; 20XΟ άπλῶς τι φράζουσ' οστις ἀνταποκτενεῖ.HΛ. καὶ ταὐτά μοὐστιν ευσεβῆ θεῶν πάρα; XO. πῶς δ' ου του χθριν ἀνταμείβεσθαι κακοῖς; H Λ κῆρυξ μέγιστε τῶν ἄνω τε καὶ κάτω,

ἄρηξον Ερμῆ χθόνιε, κηρυξας ἐμοι,

τους γης ἔνερθε δαίμονας κλύειν μὰς 25 εὐχὰς πατρώων δωμάτων επισκόπους, καὶ γαῖαν αυτὴν, - πάντα τίκτεται. θρίψασά τ αὐθις τῶνδε κομα λαμβάνει κὰγὼ χέουσα τάσδε χέρνιβας βροτοῖς λέγω καλοῶσα, πάτερ, ἐποίκτειρόν os IMφίλον τ ρέστην πῶς ἀνάξομεν δόμοις. πεπραμένοι γα νsν γέ πως ἀλώμεθα πρ0 της τεκούσης, ἄνδρα δ' ἀντηλλάξατο Αἴγισθον, σπερ Gos φόνου μεταίτιος. κἀγὼ μεν ἀντίδουλος εὐδε χρημάτων 135 φεύγων υρίστης ἐστιν, οι δ' υπερκόπως

εν τοῖσι σοῖς πόνοισι χλίουσιν μέγα.

κατεύχομαί σοι και- κλfθί μου, πάτερ

αὐτη τέ μοι δὀς σωφρονεστέραν πολ 140μπρὰς γενέσθαι χεῖρά τ εὐσεβεστέραν. ἡμῖν μεν εὐχὰς τάσδε τοι δ' ἐναντίοις

λέγω φανῆναί σου, πάτερ, τιμάορον, καὶ τους κτανόντας ἀντικατθανεῖν δίκην. ταs εν μέσω τίθημι της κακης 9ῆς, ID

κείνοις λέγουσα τηνδε την κακὴν ἀράν Τῆμῖν ὁ πομπος ἴσθι τῶ ἐσθλῶν ἄνω, συν θεοῖσι καὶ γη καὶ δίκ νικηφόρω. V τοιαῖσν ἐπ εὐχαί τάσδ' ἐπισπένδω χοάς.

336쪽

τοιαῖσθ' ἐπ' ευχαῖς τάσδ' ἐπισπένδω χοάς. υμας δε κωκυτοῖς ἐπανθίζειν νόμος, παιῶνα του θανόντος ἐξαυδωμένας. .ίετε δάκρυ καναχες ὀλόμενον ὀλομένω δεσπότα, προς ἔρυμα τόδε κακῶν κεδνῶν τἀπότροπον ἄγος ἀπευχετον κεχυμένων χοῶν κλυε δέ μοι, κλυε,

σέβας es δέσποτ , ξ ἀμαυρῆς φρενός.

ὀτοτοτοτοτοτοτοῖ,

ἰώ, τίς δορυσθενὴς ἀνὴρ, ἀναλυτηρ δόμων,

Σκυθικά τ εν χεροῖν παλίντον' εν εργω βέλη 'πιπάλλων Αρης σχέδιά τ αυτόκωπα νωμῶν ξίφη. . εχει μενέδη γαπότους χοὰς πατηρ νεου δε μυθου τουδε κοινωνήσατε. m. λέγοις αν ὀρχεῖται δε καρδία φόβω. HA ορῶ τομαῖον τόνδε βόστρυχον τάφω. . τίνος ποτ ανδρὸς η βαθυζώνου κόρης; ΗΛ ευξυμβολον τοδ εστ παντὶ δοξάσαι. . πῶς ουν παλαιὰ παρὰ νεωτέρας μάθω;

. χθροὶ γὰρ οἷς προσῆκε πενθῆσαι τριχί. m. καὶ μην ὁ Γ ἐστὶ κάρ ἰδεῖν ὁμόπτερος. . ποίαις ἐθείραις τουτο γὰρ θέλω μαθεῖν. . αυτοῖσιν ἡμῖν κάρτα ποοσφερὴς ἰδεῖν. . μῶν ουν υρέστου κρυβδα δῶρον ὴ τόδε; . μάλιστ κείνου βοστρυχοις προσείδεται. XO. καὶ πῶς ἐκεῖνος Πυρ' ἐτόλμησεν μολειν; O. ἔπεμψε χαίτην κουρίμην χάριν πατρί. XO ουνησσον ευδάκρυτά μοι λέγεις τάδε,

337쪽

XOHOOPO I. 221 εἰ τῆσδε χώρας μήποτε ψαυσε ποθί. . κἀμοι προσίστη καρδίας κλυθώνιον χολῆς, ἐπαίσθην δ' ς διανταίω βέλει εξ ομμάτων δε δίψιοι πίπτουσί μοι IMGταγόνες α φαρκτοι δυσχίμου πλημμυρίδ0ς, πλόκαμον ιδουσρ τόνδε πῶς γαρ ἐλπίσω ἀστῶν τιν' αλλον τῆσδε δεσπόζειν φόβqς; ἀλλ' υδε μην νιν ἡ κταν0sG' ἐκείρατο,

ἐμὴ γε μήτηρ, ουδαμῶς δ' ἐπώνυμ0ν 190

φρόνημα παισὶ δύσθεον πεπαμένη. εγὼ δ' πως μεν αντικρυς τάδ' αἰνέσω, εiναι τόδ' ἀγλάζσμά μοι του φιλτάτου βροτῶν Ορέστου σαίνομαι δ' π ελπίδος. τε s. εi θ' ἐχε φωνὴν ἔμφρον' αγγέλου δίκην, 195ὀπως δίφροντις osσα μη κινυσσόμην, αλλ σάφ' ην μοι τόνδ' ἀποπτύσαι πλόκον, εἶπε α ἐχθρου κρατος ην τετμημέν0ς, ξυγγενὴς ων ἐχε συμπενθεῖν ἐμοὶ παλμα τύμβου οὐδε και τιμην πατρός. 200 ἀλλ' εἰδότας μεν ους θεοί καλούμεθα, Oχισιν ν χειμῶσι ναυτίλων δίκην στροβούμεθ' εἰ δε χρὴ τυχεῖν σωτηρίας, σμικρολγένοιτ' αν σπέρματος μέγας πυθμήν. καὶ μην στίβ0 γε, δεώτερον τεκμήρι0ν, 20b ποδῶν μ0io τοις τ' ἐμοῖσιν ἐμφερεῖς. και γαρ δύ' ἐστῖν τώδε περιγραφα π0d0ῖν, αυτ0s ' κείνου καὶ συνεμπόρου τινός. πτέρναι τενόντων θ' ὐπογραφαὶ μετρούμεναιε ταυτ συμβαίνο et σι τ0ῖς μοῖς στίβοις 210 πάρεστι δ' ὁὶς καὶ φρενῶν καταφθ02ά. OP εἴχου τα λοιπὰ τοι θεοῖς τελεσφόρ0υς

338쪽

εὐχὰς ἐπαγγέλλουσα, τυγχάνειν καλῶς. . ἐπεὶ τί νυν κατι δαιμόνων κυρῶ; OP εἰς ἄψιν κεις ώνπερ ἐξηύχου πάλαι. 215 . καὶ τίνα συνοισθά μοι καλουμενη βρ0τῶν; OP σύνοιδ' υρέστην πολλά, ἐκπαγλουμένην. ΗΛ. καὶ προς τί δητα τυγχάνω κατευγμάτων; ΟP. δ' εἰμί μη μάτευ' εμο μῆλλον φίλον.

. ἀλλ' ὐδόλον τιν es ξέν ἀμφί μοι πλέκεις V 220ΟP. αυτὸς καν αυτου ἄρα μηχανορραφῶ. . ἀλλ' εν κακοῖσι τοις μοῖς γελῶν θέλεις. OP καν τοις μοῖσιν, εἴπερ εν τοι σοῖς εγώ. . A ὁντ υρίστην ἄρα γ' γὼ προσεννέπων ΟP. αυτον μεν ουν ὁρῶσα δυσμαθεῖς με. 225 κουρὰ δ' ιδουσα τηνδε κηδείου τριχὸς ἰχνοσκοποίσά- εν στίβοισι τοῖς μ0ῖς

ἀνεπτερώθης κἀδόκεις ὁρῶν ἐμέ.

σκέψαι τομη προσθεῖσα βόστρυχον τριχὸς σαυτῆς αδελφου σύμμετρον τίμω κάρα. 230Mos δ' φασμα τοὐτο, σης ργ0ν χερος, σπάθης τε πληγὰς δε θηρειον γραφην. ενδον γενοs χαρὰ δε η 'κπλαγης φρένας τους φιλτάτους γαρ οἶδα νῶν οντας πικρούς. φίλτατον μελημα δώμασιν πατρος 235 δακρυτὸς ἐλπὶς σπέρματος σωτηρίου, αλκῆ πεποιθὼς δῶμ' ανακτήσει πατρός. τερπνὰν μμα τέσσαρας μοίρας πονεμοί προσαυδῶν δ' ἔστ αναγκαίως εχον πατέρα τε καὶ το μησμὰς ε σε μοι ρέπει 240 στέργηθρον η δε πανδίκως χθαίρεται 'καὶ της τυθείσης νηλεῶς ὁμοσπόρου

πιστὰς δ αδελφὸς σν, ἐμοὶ σέβας φέρων

μόνον Κράτος τε καὶ Λίκη συν τω τρίτω

339쪽

πάντων μεγίστω Ζηνὶ συγγένοιτό μοι. 24SOP. εὐαεs, θεωρος τῶνδε πραγμάτων γενου ἰδos δε γένναν εόνιν αετο πατ2ος, θανόντος εν πλεκταῖσι και σπειράμασι δεινῆς ἐχίδνης. τους δ' ἀπωρφανισμένους νῆστις πιεζει λιμός' υ γαρ ἐντελης 2b0 θήραν πατρωαν προσφέρειν σκηνήμασιν. ουτ δε κάμε τήνδε τ', πιλέκτραν λέγω, ἰδεῖν πάρεστί σοι, πατρ0στεμῆ γόν0ν, ἄμφω φυγ4 εχοντε την αυτ ρον δόμων. καὶ του θυτῆρ0 και σε τιμῶντος μέγα 255πατρῖς νεο icos τουσδ' ἀποφθείρας πόθενεξεις ὁμοια χειρὸς ευθοινον γέρας; ου ἀετου γένεθί ἀποφθείρας, πάλιν πέμπ*ιν ἔχοις αν σῆμα εὐπιθῆ βρ0τοῖς Ουτ αρχικός σοι πῶς δ' sανθεις πυθμὴν 260 βωμοῖς ἀρη ει βουθυτοις ἐν μασι.

κόμιζ. ἀπὸ σμικρο δ' ἀν ἄρειας μέγαν

δόμον, δοκοsντα κάρτα νυν πεπτωκέναι.

. ω παῖδες, es σωτῆρες ἐστίας πατρῖς, σιγἀθ' ὁπως μη πευσεταί τις, τέκνα, 265 γλώσσης χάριν δε πάν ἀπαγγείλn τάδε

προς τους κρατουντας ους ἴδοιμ ἐγω ποτε θανόντας ἐν κηκῖδι πισσήρει φλογός. ΟP. υτοι προδώσε Λοξίου μεγασσενης χ' Ἀσμὰς κελευων τόνδε κίνδυνον περῆν, 270

κἀξορθιάζων πολλὰ και δυσχειμέρους ἄτας φ πα θερμὸν ἐξαυδώμενος,

εἰ μη μέτειμι του πατρὸς τους αιτίους ' τρόπον τον αυτὸν ἀνταποκτεῖναι λέγων,

ἀπ0χρημάτοισι ζημίαις ταυρούμενον 2I5αυτὰν δ' ἔφασκε τρ G ψυχὴ τάδε

340쪽

τίσειν μ εχοντα πολλὰ δυστερπη κακά. τα μεν γαρ ε γης δυσφρόνων μειλίγματαβρ0τοῖς πιφαύσκων εἰπε, τὰς δε νῶν νόσους,

σαρκῶν παμβατηρας ἀγρίαις γνάθοις 280 λειχῆνας ἐξέσθοντας ἀρχαίαν φύσιν λευκας δε κόρσας τῆδ' ἐπαντέλλειν νόσω αλλα τυφώνει προσβολὰς Ἐρινυωνε των πατρωων αιμάτων τελουμένας,

ὁρῶντα λαμπρὸν εν σκότω νωμῶν ὀφρύν 285το γαρ κοτεινὸν των ἐνερτέρων βέλος

εκ προστροπαίων ν γένει πεπτωκότων,

και λύσσα και μάταιος κ νυκτῶν φόβος κινεῖ, ταράσσει, και διώκεσθαι πόλεως χαλκηλάτω πλάστιγγι λυμανθεν δέμας. 290 καὶ τοι τοιούτοις υτε κρατηρ0 μω0ς εἶναι μετασχεῖν, ου φιλοσπόνδου λιβος,

βωμῶν' ἀπείργειν οὐχ ὁρωμένην πατρὸς

μηνιν δέχεσθαι δ' ουτε συλλύειν τινά. πάντων δ' ἄτιμον κἄφιλον θνήσκειν χρόνω 295κακῶς ταριχευθέντα παμφθάρτω μόρω. τοιοῖσδε χρησμ0ῖς ρα χρη πεποιθέναι, κεἰ μη πέποιθα τοὐργον εστ εργαστέον. πολλοὶ γαρ εἰς εν συμπίτνουσιν Ἀεροι, θεοὶ ἐφετμαι και πατρὸς πένθος μέγα. I και προς πιέζει χρημάτων ἀχηνία, το μη πολίτας εὐκλεεστάτους βροτῶν, Τροίας ἀναστατηρας εὐδόξω φρενὶ, δυοῖν γυναικοῖν δ' πηκόους πέλειν. θήλεια γαρ φρήμ ει δε μὴ, τάν εἴσεται. 305XO ἀλλ ω μεγάλαι Μοίραι, ιόθεν τι δε τελευτῶν, α το δίκαιον μεταβαίνει.

SEARCH

MENU NAVIGATION