장음표시 사용
131쪽
κάλει τὰς γυναικας in δ' ἀπρκλεισασαι - θ λρας καο ἀ- διερευνώμεναι, λαμβάνουσι ὀνκλώδιον, οἴκημα παιδίσκης, ' συνεισηλθε, καταπεφευγύτα ου δε πράγματος περιβοητου γεν
μένου, καὶσὰρ et την Πομπη ἰαν ἀφηκε, καὶ δίκηνωσεβείας ἀπεγράφατο τέ κλωδέω. α Κικέρων δ' ηεμεν αυτο φίλος, καοτων περὶ κατιλίναν πραττομένων ἐχρητο προ μωτάτω συνεργω καὶ φύλακι του πώματος ἰσχυριομ
ρεῖν ὁ Κικέρων δια την ἀλήθειαν. ἀλλα πρ4ς τῆναυτου γυναῖκα, ερεντίαν, ἀπολογοῖμενος. Ἐν γαραυιην δ τον Κλώδιον ἀπέεθεια δια τὴν ἀδελ- τὴν τὴν ἐκείνου κλωδων, ως ἡ Κικέρωνι βουλωμένην γαμηθηναι, καὶ τουτὶ δια αὐλλου τινὼς πράττουσαν, , ἐταῖρος μεν ην καὶ συνηθης ἐν τοῖς μάλιστα κικέρωνος, ἀεὶ ὁ προς την πιωδέαν φοι-των. καὶ θεραπευων ἐγγὐ οικουσαν. ἡ σοφίαν τῆτερεντι re παρέσχε πιλεπὴ δἐ τὀν τρόπον ουσα, καὶ του κικέρωνος αε υσα, παρώξων έκλωδιου συνεπιθέσθαι καὶ καταμαρτυρησαι κατεμαρτυρουν δῶ του Κλωδίου πολλοὶ των καλων ἀγαθων ανδρων ἐπιορκιας, ραδιουργίας, χλων δεκασμοῖς, φθορὰς νυναικων. εὐκουλλος δῶ και θεραπαινίδας ine
132쪽
λος , λερ εἶχεν ην κουαδραντίαν καλουν, Τιτων εραστῶν τις αὐτ χαλκους ἐμβαλών εις βαλών- τιον - ἀργυριον εισέπεμφω τι δε λεπτότατον Ouχαλκου νομἐσματος κουαδράντην ἐκάλουν Ἀπὶ ται-τη μάλιστα των αδελφων κακως κουσεν ὁ Κλώδιος. οὐ μην αλλὼ etdτε του δήμου δ τους καταμαρευ-
ρουντας αὐτου καὶ συνεμωτας ἀντιταττουμου, φοβηθέντε οι δικασταὶ φυλακὴν περιεστήσαντα, και τὰς δέλτους οἱ πλεῖστοι συγκεχυμένα τοῖς γραμμασιν νεγκαν χμως δε πλειονες εδοξαν οἱ ἀπολύοντες γενεσθαι ' καί τις ἐλεχθη καὶ δεκασμδς διελθεῖν. χθεν ὁ μεν τλος ἀπωπήσας τοῖς κριταῖς ,,χμεῖς, εἶπεν 4,ῶς ἀληθως περ σφαλεως ἡτήσασθε τὴν φυλακὴν, φοβουμενοι, μή τις υμων ἀφέληται δἀπώριον. Κικερων δ' του κλωδιου προ αὐτὼν λέγοντος, τι μαρτυρων οὐκ επε πιστιν παρὰ τοῖς δικασταῖς , uir εμοὶ μεν, 'ἀπεν ,,οἱ πέντε κα εἴκοσι των δικαστῶν ἐπιστευσαν ' τοσοsτοι γὰρ OB κατεψηφίσαντο σοι δε τριάκοντα οὐκ ἐπιστευσαπιο γαλ δτερον ἀπέλυσαν η λαβον τι ἀργὐριον. χυώτοι κἀσαμου κατεμαρτύρησε κληθεὶς επὶ τον Κλώδιον, οὐδ' εφη μοιχείαν κατεγνωκεν ο της γυναικός ἀφεικέναι δ αυτὴν, τι τον καισαρος ἔδει μον ου προυξεως αισχρως μινον, ἀλλα καὶ φημης
133쪽
XXX. ιαφυγών δε τον κένδυνον κλωδιος,καὶ δημαρχος αἱρεθεὶς, ενθυς εἴχετο τοὐπικερωνος, πών F ὁμου πρώγματα και πάντας ἀνθ ρώπους συν- ων καὶ ταράττων εὐαυτύν. ην τε γὰρ δημονωκειώσατο νύμοις φιλανθρώποις, καὶ των πὰτων ἐκ κτερο μεγἁλας παρχίας ἐφηφίσατο, Πεισωνι μεν Μακεδονιαν, Γαβινί δε Συρίαν πολλοῖς δε τωναπδρων συνετασσεν εἰς δ πολιτευμα, καὶ δούλονς ώπλισμένους περὶ αυτὁμευε. ων δε πλεῖστον δυνωμένων τύτε τριων ανδρων, κράσσουμενυντικρος κικέρωνι πολεμοῖντος, Πομπηχυ δε θρωπτομένου πρ3ς αμφοτερους, καίσαρος δε μέλλοντος ει Γαλατιανε ξιέναι μετὰ στρατεύματος, πὁ τουτον ποδῖς ὁ κωκέρων, καιπερ οὐκ οντα φίλον, ἀλλ' υποπτον ἐκ των
περὶ Κατιλίναν, γωσε πρεσβευτὴς αὐτοσvστρωτεύειν. εξαμένου δε του Καίσαρος, ὁ Κλώδιος ὁρωνεκφε ἡγοντα et δημαρχων αὐτοῖ τον κικέρωνα, προ εποιεῖτο συμβατικως χειν, καὶ 4 ερεντιε τὴν πλείστην ἀνατιθεὶς αἰτίαν, κείνου δε μεμνημενος επωικῶς ἀεὶ καὶ λύγους ευγνώμονας ἐνδιδοῖς, ως
αν ι ου μισων, οὐδε χαλεπαινων, ἀλι ἐγκαλων τρια καὶ φιλικὰ, παντάπασιν αυτου ονψδβον ἀνηκεν -- ἀπειπεῖν τω Καίσαρι τὴν πρεσβειαν, καὶ
πάλιν χεσθαι της πολιτείας. ' ψ παροξυνθεὶς ὁ Καῖσαρ, τήν τε Κλώδιον ἐπέρρωσε, καὶ Πομπηρον
ἀπέστρεφε κομιδη του Κικέρωνος αυτους τε κατεμαντώρησεν ἐν τα δημω, μη δοκεῖν αυή καλως, μηδὸ
134쪽
τουθ ὁ Κικέρων ἐκαλεῖτο κινδυνεὐων Ουν και διω-κδμενος, σθητα μετηλλαξε, καὶ κύμης ἀνώπλεως - ριών ἱκετευε τον δημον πανταχου δ' ὁ Κλώδιος ἀπήντα κατὰ τοὐς στενωποῖς ἀνθρώπους εχων et μοτα περὶ αυτον και θρασεῖς, οἴ ποu με χλε-- ζοντες ἀκολάστως εἰς την μεταβολὴν καὶ τι σχηματου κικερωνος, πολλαχοῖ δε πηλο κάνλιθι.ς βὰλ λοντες, ἐνισταντο ταῖς ἱκεσίαις. XXXI. O μην ἀώιὰ - Κικέρωνι πρωτον ἐνολίγο δεῖν συμπαν δ των ἱππικων πληθος συμ τψαλε τὴν ἐσθητα, καὶ δισμυρίων οὐκ ἐλώττους νέων παρηκολούθουν κροωντες καὶ συνικετευοντες Ἀπιμτα, της βουλης συνελθούσης, πω φηφισαιτο, δνδημον, ς ἐπὶ πένθεσι, μεταβαλεῖν - μῶτια, καὶ των πάτων ἐναντιωθέντων, κλωδι- δε σιδηρ - ροτμενον περὶ το βουλευτήριον, ἐξεδραμον υ ι λιγο των βουλευτικων καταρήηγνύμενοι τοῖς χιτωρος, καὶ βοῶντες in δ' oυν ουτ οἶκτος, ἴτε τις αἰδῶς ὁ την φιν ην, αλλ' εδει ὁ Κικερων φεύγειν, βία καὶ σιδηρωκριθηναι πρὁ τὸν κλώδιον, ἐδε7To Πομπηχυ βοηθεῖν, πιτηδες εκποδών γεγον4τος, κωὶ
διατρίβοντος ἐν ἀγροις περὶ τον Ἀλβανδν. καὶ - τον με ἔπεμφε Πεισωνα, δν γαμβρὸν δεησάμενοκεπειτα καὶ αυτ4 ἀνέβη Πυθωενος δ' ὁ Πομπηως,
ουε πέμεινεν εις οφιν ἐλθεῖν ' δεινὴ γαρ αυτον αμδῶς alio 4ς δν ἄνδρα, μεγάλους εγωνισμένον ho νας περ αὐτοῖ, καὶ πολλὰ προς χάριν ἐκεινην -
135쪽
CICERO. 129 πολιπευμενον ' via παισαρι γαμβρος ων δεομένω
προυδωκε τὰς παλαιὰς χάριτας, καὶ κατὰ θυρα ἄλλας οπευ θών, ἀπεδίδρασκε την εντευξιν. ἴτω δὴ προδοθεις ὁ Κικέρων π vrου, καὶ γεγονώς ψη-μος, ἐπὶ τους πώτους κατέφυγε Καὶ Γαβίνιος μενην χαλεπος ἀει Πείσων δε διελέχθη πραύτερον, αὐ-τδν παραινων ἐκστηναι, καὶ υποκωρησαι τε του πιο διου ρυμη, καὶ την μεταβολὴν των καιρων ἐνεγκεῖν, καὶ γενέσθαι πάλιν σωτηρ της πατριδος εν στάσεσι καὶ κακοῖς δ ἐκεῖνον ἴσης. οιαύτης τυχών αποκρίσεως ὁ Κικέρων, ἐβουλεύετο σὐν τοῖς φίλοις καὶ
Λευκουλλος με ἐκέλευε μένειν ως περιεσδμενον αυλοι δε φευγειν - - του δημου ποθήσοντος
μα προν θηκεν, εἴργειν πυρος καὶ υδατος τομανδρα, καὶ μη παρέχειν στεγην εντος μιλίων πεντακοσιων
' ταλίας. οις μὲν ων αλλοις ἐλάχιστος ην του διαγράμματος τοέτου λόγος, αἰδουμένοις τον Κικέρωνα, καὶ πῶσαν ἐνδε--μενοι φιλοφροσύνην, ΠαρμPLVT. T. VIII. I
136쪽
πεμπον--δW εν δ' Ἱππωνει, πόλει της --ανιας, εν Ουιβωνα νυν καλουσιν, κνιος, Σικελις ἀνὴρ, αλλα et πολλὰ της κικέρωνος φιλιας ἀπολελαυκῶς, καὶ γεγονώς, πατεῶοντος αυτοῖ τεκτμων επασος,οικία μεν οὐκ ἐδέξατο, τι χωριον δε καταγράφειν
ἐπηγγέλλετο, καὶ - Οὐεργίλιος, ὁ της Σικελίας σrρατηγδς, ἐν τοῖς λιστα Κικερων κεχρημένος, εγραφεν ἀπέχεσθαι της Σικελίας. - οἷς ἀθυμφορος, ωρμησεν επὶ Βρεντέσιον, κακεῖθεν εἰς συρράχιον ἀνεμο φορω περαιούμενος, ἀντιπνεύσαντος πε- λαγωο, με ημεραν ἐπαλινδρύμησεν, ἁ αυθις ἀνήχθη. πεται δε καὶ καταπλευσαντος εις υρράχιον αντον, καὶ μέλλοντος ἀποβαίνειν, σεισμύν τε της γης καὶ σπανιν αμα γενέσθ'αι της θαλἁττης lam ων συνέβαλλον οἱ μαὐτικοὶ μὴ μόνιμον αὐχω τὴν φυγὴν εσεσθαι μεταβολης γαρ εἶναι ταυτα σημεῖα πολ- λων δὲ φοιτώντων ανδρῶν εὐνοίας, καὶ τῶν Euv. νιδων πύλεων διαμιλλωμένων πυς αυτὰς ταῖς προ βείαις, μως ἀθυμῶν καὶ περίλυπος διηγε τὰ πολλὰ πρός την πταλιαν, σπερ οἱ δυσερωτες, ἀφορον, καὶ τω φρονηματι μικρος αγαν καὶ ταπεινδς ἡ- της συμφορα γεγονώς καὶ συνεσταλμένος, λοὐκ αν τις ἄνδρα παιδεια συμβεβιωκδτα τοσαύτη προσεδδκησε. καίτοι πολλἁκις civis ηr v τους φιλον μὴ ρητορα καλεῖν αυτδν, αλλὰ φιλωοφοπι φιλοσοφων γάρ,
ως ερρον, ἡρησθαι, ητορικῆ δ'Ἀργώνου χρησθα. πολιτευδμενος ἐπὶ τὰς χρείας Ἀλλ' η δόξα δεινὰ etd, λύγον, σπερ βαφὴν, ἀποκλισαι της πης, καὶ τἀ
137쪽
tων πολλων ἐν-δμασθαι πάθη δι μιλιαν καὶ
συνήθειαν τοῖς πολιτευομένοις, αν μη τις ευ μὰλα φυλαττωμος, ουτω συμφέρηται τι is κτος - των πραγμουτων αὐτων, οὐ ων ἐπὶ τοῖς πωγμασι a- θων συμμεθεξων.
κατέπρησε μεν αυτοῖ τὰς ἐπαύλεις,κατέπρησε δἐ την οἰκιαν, καὶ is τύπου ναον Ἐλευθερίας ἐαφγωωμησε 'την δ' ἄλλην οὐσια ἐπώλει καὶ διεκηρυττε καθ' ημεραν, μηδεν νουμενου μηδενός. Ἐκ δἐ τούτου φοβερὁ ων τοι ἀριστοκρατικῶς, καὶ τὼ δηρον ἀνει--
μνον εἰς βριν πολλὴν καὶ θρασύτητα συνεφελκύ- μενος, ἐπεχείρειέ Πομnη- των διωκημενων παυτοῖ κατὰ την στρατειαν Din σπαρὰττων. - ζις ὁ Πομπη ς ἀδοξων, κάκιζεν αυτος αυτ4ν, προεμενος τον Κικέρωνα καὶ πάλιν εὐμεταβολης παντοιυς εγινεeto, πράοων κάθοδον αὐτω μετὰ των φίλων
μύσιον ει μη κικέρωνι κάθοδος γένοιτο. ων δεπερι ἐντλον πατε-ντων, καὶ της στάσεως πρόσω
βαδιζούσης, ἄστε τρω ναι μεν εν ἀγορῆ δημάρχους, κουῖντον δε ὁ Κικέρωνος ἀδελφον εν τοις νεκροῖς - τεθνηκύτα κείμενον, διαλαθεῖν, ὁ τε δημος ρχετο τρέπε-- η γνώμη, κοντων δημώρκων πινιος Μέλων πρωτος ἐτύλμησε ὁ Κλώδιον εις δώκην ἀπάγειν βιαιων, καὶ Πομπηα πολλοὶ συνηλ- ν κ et του δημον καὶ των πέριξ πόλεων. μεσ
138쪽
ων προ-ῶν, κάὶ ὁ Κλώδιον ναστησας is της Θορας, ἐπὶ την ηφον ἐκάλει τους πιλλος καὶ λέγεται μηδέποτε μηδεν ἐκ τοσαύτης ὁμοφροσυνης ἐπιφηφισασθαι τὸν δημον υ δε σύγκλητος ἀμιλ- μιν προς τὸν δημον, ἔγραφεν ἐπαινε ναι τὰς
πόλεις, σαι δν Κικέρωνα παρὰ την φυγὴν ἔσω πευσαν, καὶ τὴν οἰκίαν αὐτω καὶ τὰς ἐπαύλεις, ως Κλώδιος διεφθώρκει, τέλεσι δημοσίοις ἀνασταθηναι κατίει δε κικέρων εκκαιδεκώτου μηνὶ μετὰ τ ν. οὐ καὶ τοσαυτ η τὰς πύλεις χαρὰ καὶ σπουδοτους ἀνθρώπους περὶ τὴν ἀπάντησιν εἶχεν, o M.ηθεν ad Κικέρωνος στερον ἐνδεέστερον εἶναι της ἀληθείας. υπη γαρ αυrdν επὶ των ωμων τὴν πτα- λίαν φέρουσαν εις τὴν Ῥώμην εισενεγκεῖν 'Uπου καὶ ἀσσος, ἐχθρω ν αυ- πρὸ της φυγης, τουτε προθύμως ἀπήντα και διελύετο, του παιδι Ποπλέω χα-
πολλων τω Καπετωλlcia, και τὰς δημαρκικὰς δελτους, ιν αις ἀναγραφαὶ των διωκομενων σαν, πεσπασε κάὶ διέφθειρεν , καλουντος δε περὶ τούτου τοῖEλωδίου του δε κικερωνος λεγοντος - παρανδροκέκ πατρικιων εις δημαρουαν παρέλουι, και κύριον
ουδεν εἶναι των πεπραγμένων π αὐros' κάτω νῆγανώκτησε και ἀντεῖπε τον μεν κλώδιον ουκυπυμνων, λ λὰ καὶ δυσχεραινων τοις πεπολιτευμενοις.
δεινον δ. καὶ βιαιον ἀποφαίνων. ἀναιρεσιν ψηφι
139쪽
CICERO. 133σασθαι δογμάτων καὶ πραξεων τοσούτων την σύνωλητον ἐν αἷς εἶναι καὶ την ἔσυτο των περὶ κροπρον καὶ Βυζάντιον διοικησιν Ἐκ τούτου προσέκρουσεν ὁ Κικέρων αὐτή δσκρουσιν εἰς ουδινυμ- ψανἐς προελθοῖσαν, αλλ ωστε τη φιλοφροσυνηχρη-- α πρις ἀλληλους ἀμαυρουτερον. XXXV. Μετὰ ταῖτα κλώδιον με ἀποκτιννισε
Μίλων ' καὶ διακύμενος δνου κικέρωνα παρεστη-Gατ συνπορον Ἀ δἐ βουλὴ φοβηθεῖσα, μὴ κινδυνείοντος ἄνδρ4 ἐνδώρου καὶ θυμοειδους, του--λωνος, ταραχὴ γένηται περὶ τὴν πιλιν, πέτρεφε Πομπη ιιν αὐτην τε κα τὰς ἄλλας κρίσεις βραβεs-oαι, παρθοντα Hi,dλει καὶ τοῖς δικαστηρίοις ἀσφάλειαν Ἐκείνου δι τὴν ἀγορὰν ἔτι νυκτ4 απ τωνακρων περιλαβύντος τοῖς στρατιώταις, ὁ Μαων ὀνκικέρωνα δεισας, μὴ πως τὴν φιν ἀηθεία διαταραχθεὶς χεῖρον διαγωνισηται, συνέπεισεν ἐν φορείωκομισθέντα πρὸς τὴν ἀγορὰν ἡσυχαζειν, χρις ου συνίασιν οἱ κριταὶ κει πληρουται τι δικαστήριον. OG ου δνον ην, - εοικεν, εν ὁπλοις ἀθαρσῆς, ἀλλὰ καὶ τω λέγειν μετὰ ὀβου προπει, καὶ μὀλις ἐπαυ- σατο παλλοενος καὶ τρέμων ἐπὶ πολλων πώνων, ἀκμὴν τοῖν λθου και στουσιν λαβύντος Αικιννιον δι-ουρήνα, εὐγοντι δικην πω τωνος μηθων, καὶ φιλοτιμουμενος -τήσιον περ λλειν νημερη- σαντα, μέρος οὐδεν ἀνεπαύσατο της νυκτδς ως ποτον δμα φροντίσαι καὶ διαγρυπνησαι κακωθεις, ἐνδεέστερος αὐτου Φανῆναι. ιτε δ' ουν ἐπι τὴν τοs
140쪽
Mόλωνος δίκην ἐκ- φορεμ προελθων, καὶοεωσάμενος ὁ Πομπηρον ἄνω καθεζωσον, ἄσπι ἐν στρατοπέδω, καὶ κύκλω τα οπλα περιλ-ποντα την ἀγορὰν συνεχώθη, καὶ μύλις ἐνηρωet του λύρου κραδαινόμενος το σωμα, καὶ την φωνην ἐνισχύμενος χυτου του Ἀλωνος ἀθαρσως καὶ ανδρειως παρισταμενου του ἀγῶνι, καὶ κωην θρέφαι καὶ μεταβαλεῖνεσθητα φαιὰν ἀπαξιώσαντος ' περ υκ κιστα δοκεῖ συναιτιον αὐτω γενέσθαι της καταδίκης χλῶ γε κικέρων δια ταυτα φιλέταιρος μαλλον η δειλός. εδοξεν εἶναι. XXXV. ινεται δε καὶ των ἱερέων, ους ποώρας Ῥωμαῖοι καλουσιν, ἀντὶ Κράσσου του νέου, uετὰ την ἐν Πώρθοις αυτου τελευτην Mτα κληρου-χών των παρχιῶν Κιλικίαν, καὶ στρωτον πλιτῶν μυρίων καὶ δισχιλίων, ππέων δε δισχιλιων ἐξακοσίων, πλευσε, προσταχθ'ἐν αυτω, καὶ τα περὶ καππαδοκίαν άριοβαρζάνη του βασιλεῖ, φιλα καὶ πεμθηνια παρασχεῖν. -υτά τε δ παρεστησατο καὶ συνήρμοσεν ἀμέμπτως τε πολέμου τοί τε κιλικας ὁρων προς et Παρθιῶν πταῖσμα Ῥωμαίων καὶ τον ἐν Συρια νεωτερισμὁ ἐπηρμένους, κατεπράύνενημέρως ἄρχων. καὶ δῶρα ἐν Ουδ των βασιλέων διδὁντων ελαβε, δείπνων δε τους ἐπαρχικους ἀνηκεπιαυτος δε καθ' ημέραν του χαρίεντας ἀνελώμβανεν ιστιώσεσιν, ου πολυτελως, αλλ' ἐλευθερως is δ' οἰκια θυρωρον ου ευεν, οὐδ' avrὁ ωφθη κατακείμενος π οὐδενος, ἀλr εωθεν ἐστῶς, ε περιπακων