Xenophon's Anabasis, books I.-IV

151쪽

is Ἐκ τούτου ανίσταται - σμγκαλεῖ τους Προξένου πρωτον λοχαγους. επεὶ δὲ συνηλθον, λεξε Ἐγώ, ὀ Ἀνδρες λοχαγοί, Ῥύτε καθευδειν δυναμαι, ωσπερ οἶμαι οὐδ' ὐμέλ, υτε κατακεῖσθαι ἔτι πων, ἐν is οῖοι ἐσμέν οι μεν γὰρ πολέμιοι δῆλον τι ου πρότερον προς - τον πολεμον ξέφηναν, πρὶν ἐνόμιπαν καλῶς - ἐαυτων παρεσκευάσθαι, μων δ' οὐδεὶς οὐδεν1 αντεπιμελετω ὁπως - κάλλιστα ἀπωνιούμεθα. καὶ μην oει φησόμεθα κά ἐπὶ βασιλεῖ γενησομεθα, τί οἰομεθα

πείσεσθαι ὁ καὶ του μοπατρίου καὶ -ομητρίου ἀδελφου καὶ τεθνηκότος - ἀποτεμων τὴν κεφαλην καὶ τὴν χεῖρα ἀνεσταύρωσεν ' μας δε οἷς κηδεμων μεν οὐδεὶς πάρεστιν, ἐστρατευσαμεν δ' ἐπ αὐτον ς οὐ- is λοὐ ἀντὶ βασιλέων ποιήσοντες καὶ ἀποκτενολυς, αἰ- δυναίμεθα, τί ν οἰομεθα παθεῖν, - Ου διν ἐπὶ πανεωθοι, - μας τὰ ἰσχατα αἰκισάμενος πασιν ἀνθρώποις Uow παράσχ' του στρατευσα ποτ' in --ταν , ἀλλ' πως τοι μη ἐπ' ἐκείνε γενησομεθα πάντα ara

ποιητέον.

- Ἐγώ μὲν ω, ἔστε is αἱ σπονδα ησαν, ὁποτμαυόμην μας μὲν οἰκτείρων, βασιλέα δὲ καὶ τους συναμ μακαρίζων, διαθεώμενος αὐτων ὁσην με χώραν καὶ Ἀλν χχοιεν, - δ' Ἀφθονα τἀπιτήδεια, Oσους I asa θεράποντας, σα δὲ κτήνη, χρυσον δε ἐσθῆτα δέ τὰ

δ' αδ των στρατιωτων πο ἐνθυμοίμην, ὁτι των μεν

ἀγαθῶν πάντων οὐδενος ἡμῶν μετείη, εἰ μη πριαίμεθα, μου δ' νησόμεθα δειν τι λίγους εχοντας, ἄλλως δέ πως ποριζεσθαι τοπιτήδεια ὁρκους δη κατέχοντα ' γ

152쪽

ωας ταμ οδ λογιζόμενος ἐνίοτε τὰς σπονδὰς μαλλον ἐφοβούμην η νυν τον πολεμον. Ἐπεὶ μέντοι κεῖνοι ἔλυσαν τὰς σπονδάς, λελύσθαι α'μοι δοκεῖ καὶ ἡ ἐκείνων βρις καὶ ἡ ωσέρα ποψία. ἐν μεσφ - δη κεῖται ταμα τλαθὰ, θλα, πότεροι a ήμων ἄνδρες αμεινονες μιν ωγωνοθεται δ' οἱ θεοι

εἰσιν, , συν ἡμῖν, ως - εἰκος, σονται. Otreo in M- αυτοὐς ἐπιωρκήκασιν, ἡμεῖς δὲ πολλὰ ὁρωντες ἀγαθὰ στερρῶς αὐτων ἀπειχόμεθα διὰ τους των θεωνι ορκους ωστ έωνα μοι δοκεῖ ἰέναι ἐπὶ τον ἀπωνα πολύ - φρονήματι μείζονι η τούτοις. Ἀτι δ' ex Μεν σώματα ἱκανώτερα τούτων καὶ Φύχη καὶ θάλπη καὶ πόνους φερειν χχομεν δὲ καὶ - aqσω τοῖς θεοῖς ἀμείνονας οἱ δ' ἄνδρες καὶ τρωτοὶ καὶ is θνητοὶ μαλλον ημῶν, εὰν οἱ θεοί ,σπερ τὸ προσθεν, νίκην ἡμῶν διδωσιν. V ἴσως γὰρ καὶ ἄλλοι ταυτ' ἐνθυμωνται, πρὸς των θεων - ανα-νωμεν α - ἐφ' ημας Ἀλθεῖν παρακαλουντα. ἐπὶ τὶ κάλλιστα ἰρτα, ἀλλ' ημεῖς ἄρξωμεν του ἐξορμῆσαι, καὶ τους α λους ἐπὶ λ την Ἀρετήν. φάνητε 'ων πων αριστοι καὶ Θων στρατηγῶν ἀξιοστρατηγουροι. κωνω δέ, εἰ μὲν ἰμεῖς Mἐθέλετε ἐξορμαν ἐπὶ ταλα, ἔπεσθαι μῖν βούλομαι, εἰ δ' ἐμὲ --σε ἡγεῖσθαι, οὐδὸν προφασίζομαι την λικίαν, ἀλλὰ καὶ ἀκμάζειν 'νῶμαι ἐρύκειν ἡ ἐμαυτου

153쪽

BOOK m. HAP. I. 126 εστις λέγοι ἄλλως πως σωτηρίας ιν τυχών η βωτίλεα πεισας, fi δύναιτο, καὶ ἄμα ρχετο λέγειν τὰς πορίας. a 4 μεντοι σοφων μεταξύ πολαβων λεξεν δε

'α θαυμασιωτατε ανθρωπ ε, ἡ δέ γε οὐδ' πω γιγνώσκεις οὐδ' ἀκουων μέμνησαι. ἐν ταὐτψ γε μέντοι ησθα τούτοις με βασιλ-ς, ἐπεὶ Κύρος ἀπέθανε, μώνα φρονησας επὶ τούτφ, πέμπων ἐκέλευε παραδιδόναι τὰ as πλα επεὶ δ' μεῖς ου παραδόντες, ἀλλ' ἐξωπλισμένοι ἐλθόντες παρεσκηνησαμεν αμφ ου ἐποίησε πρέσβεις πέμπων καὶ σπον- αἰτων καὶ παρέχων τἀπι io

- Ἐπεὶ δ' ὁ οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοί, ἄσπερ δὴ

συ μελις, εἰς λώνους αὐτοῖς νευ πλων η Ἀον πω στεύσαντει ταῖς σπονδαλ, υ νυν κεῖνοι παιόμενοι,

κεντούμενοι, βρι μενοι, οὐδ' ποθανῶν οι τλήμονες is δύνανται, καὶ μάλ - αι, ἐρωντες τούτου ἁ σὐ πάντεἰδων τους inis ἀμύνεσθαι ,. λεύοντας φλυαρεῖν φει, - πειλιν δὲ πάλιν κελεύεις ἰοντας ἐμοὶ δε ἄνδρες,

δοκῶ τον ἄνθρωπον τουτον μήτε προσίεσθαι εἰς ταυτον ἡμῶν αὐτοῖς, ἀφελομένους τε την λοχαγίαν σκεύη να- θέντας - τοιούτφ χρῆσθαι. ουτος γαρ καὶ την πατρίδα καταισχύνει καὶ πασαν την Ἐλλάδα, δα Κάλην ἄν τοιουτος ἐστιν.

οἱ δ' ἁ λοι παρὰ τὰς τάξεις ἰόντες, που μὲν στρω - σως - τον στρα νον παρεκα - ποθεν β' γοἴχοιτο - ώποστράτηγον, που δ' αὐ- αγο σως εἴη, - τὸν λοχαγόν. ἐπεὶ δε πάντες συνηλθον ει το προσθεν

154쪽

ω δὲ ταυτ ην, σχεδον μέσαι σαν νυκτες ἐνταυθ' a Ueρώνυμος πιλεῖος, πρεσβύτατος ἄν των Προξένου λωs χαγῶν, ηασο λεγειν δε ροπιήν, Ἀνδρες στρατηγὶ καὶ λ ιννοι, ορωσι τὰ παρδντα δοξε καὶ αυτοῖς συνελών καὶ - παρακαλέσαι, πως βουλευσαίμεθα εἴ τι δυναίμεθ' αγαθόν. λέξον δ', ἔφη, ' καὶ συ A σωφων, περ καὶ προς ψιας. '

io Ἐκ τούτου λεγι ταδε σοφωπι S 'Aλλὰ ταυτα μεν δὴ πάντες ἐπαντάμεθα, τι βασιπλεύς καὶ Τισσαφέρνης M is ἐδυνήθησαν συνείληφασιν ημων, τοῖς δ' ἄλλοις δηλον τι επιβουλευουσιν, ς, ἐὰν

δύνωνται, απολέσωσιν. μῖν δε γ', ουαι, πάντα ποιητέα,

is, μη res ἐπὶ τοῖς βαρβάροις γενώμεθα, ἀλλὰ μαλλον,εκεῖνοι ἐφ' ἡμίν. a τοίνυν ἐπίστασθε, τι μεῖς τοσολ ετοι δντες μοι νυν συνεληλύθατε, μέγιστον εχετε καιρόν. οἱ γὰρ στρατιωται Ουτοι πάντες προς υμα βλέπουσι, καὶ in μὲν - γωσιν ἀθυμοῖντας, πάντες κακοὶ ε -- ται, ιν δ' μελ αυτοί τε παρασκευαγμενοι φανεροὶ γε ἐπὶ τούς πολεμίους και τους αλλους παρακαλῆτε, ελωτε, μι -- Ἀμῖν καὶ πειράσονται μιμισθαι.

'πι- δε τοι καὶ δίκαιόν ἐστιν - διαφέρειν τι avrούτων. 4μεῖς -- ἐστε στρατηγοί, ἡμεῖς ταξίαρχοι as καὶ λοχαγοί κα ετ ρηνη ην, - καὶ ήμασι καὶ

τιμαῖς τούτων ἐπλεονεκτεῖτε καὶ νυν τοίνυν, ἐπεὶ πόλεμός ἐστιν, ἀξιῶν δεῖ μας αυτούς μείνους τε του πληθους νω ad προβουλεύειν τούτων καὶ προπονα,

155쪽

BOΟ HI. ΗΑΡ. I. 127το στράτευμα, εἰ ἐπιμεληθεῖτε, μως ἀντὶ των ἀπολωλότων - --τα στρατηγοὶ καὶ λ 'γo ἀντικαταστα- θωσιν ἄνευ γὰρ αρχόντων οὐδενον υτε καλον μἀπαθον γένοιτο, ῶς ἐν συνή - εἰπεῖν, ουδαμου, ἐν

δὲ δὴ τοις in μιμοῖς παντάπασιν ἡ μὲν γαρ υταξί sσώζει, δοκεῖ δ' ταξία πολλους δ ἀπολώλεκεν.as Ἐπειδὰν δὲ καταστησησθε τους αρχοντας σους δεῖ, ιν καὶ τους α λους στρατιώτας συλλε τε καὶ παραθαρρύνητε, ο α a υμας πάνυ ἐν καιρ ποιῆσαι.

ο νυν μεν γὰρ ἴσως καὶ μεῖς αἰσθάνεσθε, ς ἀθύμως ἐν οῆλθον ἐπὶ τὰ ὁπλα, ἀθύμως δὲ προς τὰς φυλακάς ' στε,ούτω γ' ἐχόντων, ου οἶδα ,τι αν τις Ῥησωτο αὐτοῖς - με νυκτὸς δέοι τι εἴτε καὶ ἡμέρας. ἐὰν δε τις αὐτων τρων τὸ γνώμας, - μὴ τοὐτο μόνον ἐννοῶνται τί πείσονται, ἀλλα καὶ ἡ ποιήσουσι, πολυ εὐθυμότεροι is

ἔσονται.

- Ἐπιστασθε γὰρ δήπου, τι με πλῆθός ἐστιν ομι - , τω πολων τὰς νίκας ποιουσα, ἀλλ' πότωροι ἁ συν τοῖς θεοῖς ταῖς φυχώς ἐρρωμενέστεροι ἴωσιν ἐπὶ τους πολεμίους, τούτους - επὶ το πολύ οι ἀντίοι -- ob δέχονται ἐντεθύμημαι δ' 'ονγε A ανδρες, και τἀτο, μι πόσοι μὲν μαστεύουσι ζην ἐκ παντος τρόπου ἐν τοις πολεμικοῖς, μοι μεν κακῶς τε καὶ ισχρῶς - - - πολ ἀποθνησκουσιν, πόσοι δὲ τὸν με θάνατον ἐπιγνώκασι πασι κοινον εῖναι καὶ ἀνα καῖον ἀνθρώ- as ποις, περὶ δὲ - καλῶς ἀποθνησκειν ἀγωνίζονται, τούτους ορῶ μαλλόν 'ως εις - χρας ἀφικνουμένους

ἐσμεν αὐτούς τε ἄνδρας αγαθούς εῖναι και τους αλ υς γπαρακαλεῖν χεο -- αὐτ εἰπὼν ἐπαύσατο.

156쪽

128 ANABASIS.

su Testion are ad sed, and e generias cis m.

Μετὰ δὲ τουτον ἔπε ειρίσοφος' 'Aλλὰ προσθεν μέν, ω Ἐενοφῶν, τοσουτον γόνον σε ἐγίγνωσκον, ὁσον κουον Αθηναιον εἶναι, νυν δὲ καὶ επαινῶ σε ε ' οἷς λεγεις τε καὶ πράττεις, καὶ βουλοί- μην ν τι πλείστους εὶναι τοιούτους κοινον γὰρ ἁν - εἴη - ον καὶ νυν, Ἀφη, ' μὴ μέλλωμεν, Ἀνδρες, αλλ' ἀπελθόντες δη αἱρεῖσθε οι δεομενοι αρχοντας, καὶ

ε μενοι κετ ει το μέσον του στρατοπέδου και -- αἱρεθεντας αγετε επειτ ἐκεῖ συγκαλοῖμεν -- α λους

ἀντὶ μεν κλεάρ υ Τιμασίων Λαρδανεύς, ἀντι δὲ Σω- is κράτους Σανθικλῆς 'Aχαιός, ἀντὶ δ' 'Aτω Κλεάνωρ - μένιος, ἀντὶ δὲ Μένωνος Φιλήσιος 'Aχαιός, ἀντὶ δὲ Προξένου Ξενοφων Αθηναῖος.

De soldires assenti irasophus anae uanor sperest. n. Ἐπεὶ δ'Ἀρηντο, μέρα τε σχεδον ἰπέφαινε καὶ λεις το μέσον κον ι ἄρχοντες. καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς et φύλακας καταστησαντας συγκαλεῖν του στρατιώτας. ἐπεὶ δὲ καὶ οι ἄλλοι στρατιωται συνηλθον ανέστη πρωτος ἐν πιιρίσοφος ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ ἔλεξεν ἄδε 'α ἄνδρες στρατιωται, χαλεπὸν μὲν 'a παρόντα, as πο ἀνδρων στρατηγῶν τοιούτων στερομεθα και λοχαγῶν καὶ στρατιωτῶν, προς δ' τι και οἱ ἀμφ 'Αριαῖον, οι προσθεν σύμμαχοι οντες, προδεδώκασιν μας

δμως δὲ δεῖ εκ των παρόντων ἄνδρας λαθούς τε Da a καὶ ἡ Μίεσθαι, πως, ὰν μεν δυνώμεθα, καλ- - et Iio

157쪽

BOOK III. HAP. II. 129 is σωζώμεθα εἰ δε μη, ἀλλὰ καλως γε ἀποθνήσκωμεν, ὐποχείριοι δε μηδέποτε γενώμεθα ζῶντες τοῖς πολεμίοις. O ais γὰρ ν ωας τοιαυτα παθεῖν, οἷ τους ἐχθρούς οἱ θεοὶ ποιήσειαν. ' Ἐπὶ τουτ Κλεάνωρ in μένω ανέστη καὶ ἔλεξεν sῶδε 'Aλλ' ὁρατε μέν, Ἀνδρες, τὴν βασιλέως ἐπιορκίαν καὶ ἀσέβειαν ὁρατε δὲ την Τισσαφέρνους ἀπιστίαν,

εστις λεγων, - γείτων τε εἴη γηρ Ἐλλάδος καὶ περὶ πλείστου θν ποιήσαιτο σωσαι μας, καὶ ἐπὶ τούτοις io αὐτος μόσας μιν αὐτος δεξ.ὰς δούς, αὐτος ἐξαπατη σας συνέλαβε του στρατηγούς, καὶ ουδὲ Λία ξένιον

ὴδέσθη, αλλὰ Κλεάρχ καὶ μοτράπεζος γενουμενος

καὶ ἐδώκαμεν και ἐλάβομεν πιστὰ μη προδώσειν ἀλληλους, καὶ ουτος Ῥύτε 'ους Ῥεού. δείσας Θύτε Κωον τεθνηκότα αιδεσθείς, τιμώμενος Ῥαλιστα iπο Κύρου ζωντος, νυν προς τους ἐκείνου ἐχθίστους ἀποστὰς μας τους Κύρου φιλους κακως ποιεῖν πειραται ἀλλὰ του - τους μὲν οἱ θεοὶ ἀποτίσαιντο, μας δὲ δεῖ αὐθ' ὁρωντας μηποτ ἐξαπατηθηναι ἔτι - τούτων, ἀλλα μαχομένους

θεοῖς, πάσχειν 'Mnomon fumos ere are e man Aopes ossa F.' 'Εκ τούτου Σενοφων ἀνίσταται ἐσταλμένος εις 'ὀ- 5λεμον - ἐδύνατο κάλλιστα, νομίζων, εἴτε νίκην διδοῖενοι θεοι το κάλλιστον κοσμον ν νικῶντι πρέπειν, εἴτε τελευτα δέοι, ρθῶς πειν τῶν καλλίστων εαυτιν ἀξιώσαντα ἐν τούτοις της τελευτῆς τυγχάνει του λου δ'

158쪽

180 ANABASIS.

πην με των βαρβάρων ἐπιορκίαν τε κα ὶ πιπίαν λεγε μω Κλεάνωρ, ἐπίστασθε δέ, ωαι, καὶ μελ ει μὲν οὐ βου μεθα παλιν αὐτοῖς διὰ φιλια ἰέναι, ἀνομη - πολλην ἀθυμίαν χειν, ὁρῶντας - τους

5 στρατηγούς, ο διὰ πώτεως αὐτοῖς αυτούς ἐνεχείρισαν, οἷα πεπόνθασιν εἰ μέντοι διανοούμεθα συν τοῖς πλοις ἄν τε πεποιήκασι δίκην ἐπι θεῖναν αὐτοῖς καὶ - λοιπον διὰ παντος πολέμου αὐτοῖς ἰέναι, σύν τοῖς θεοῖς πολλαὶ

ἡμῖν καὶ κάλα ἐλπίδες εἰσὶ σωτηρίας io Toὐτ δὲ μοντος αὐτοὶ πτάρνυται τώς Ἀκούσαντες

δ' - στρατιωται πάντες μιλ ὀρμῆ προσεκύνησαν τον θων, καὶ ὁ Ξενοφων εἶπε dοκεῖ μοι, Ἀνδρες, ἐπεὶ περὶ σωτηρίας μῶν σνντων οἰωνος του - του -- τηρος ἐφάνη, σξασθαι ν θεν τούτω θύσειν σωτηρια, is ὁπου a πρῶτον εἰς φιλίαν χωραν ἀφικώμεθα, συνε---ξασθαι δε και τοῖς Κλοις θεοῖς θύσειν κατὰ δύναμιν. καὶ τ δοκεῖ αὐτα,' ἔφη, ἀνατεινάτω τὴν χώρα. 'καὶ ἀνετειναν ἄπαντες ἐκ τούτου δ' ηὐξαντο καὶ ἐπαιγώνισαν. επεν δὲ Θ, των Ῥεων καλων εἶχεν, ηρχετο - πάλιν δε

ἡμῖν εῖεν σωτηρίας. πρῶτον μεν γὰρ ἡμεῖς με ἐμπε- ὐμεν τούς τῶν θεῶν ὁρκους, οἱ δὲ πολεμοι πιωρκη καπί τε καὶ τὰς σπονδὰς παρὰ τους ὁρκους λελύκασιν. 23 ούτω δ' ἐχόντων εἰκος τοῖς με πολεμίοις ἐναντίους εἶναι τούς θεούς, ἡμῖν δὲ συμμάχους, ἴπερ κανοί εἰσι καὶ τούς μεγάλους ταχύ μικρολ ποιεῖν καὶ οὐ μικρούς, - ἐν δεινοτάτοις σι σώζειν εὐπετῶς, ταν Οὐ

λωνται.

so 'επειτα δέ, ἀναμνησω γὰρ ωας και τούς τῶν προ- 11

νονων τῶν ἡμετέρων κινδύνους, ἰν εἰδητε, - ἀπαθοῖς τε μῖν προσήκει εῖναι σώζονταί τε σύν τοῖς θεοῖς κάὶ

159쪽

BOOK m. ΗAP. II. 181 ἐκ πάνυ δεινῶν οἱ γαθοί. ελθόντων μὲν γὰρ Περσῶν

καὶ των συν αυτοῖς παμπληθεῖ στα - ἀφανιούντων τὰς Ἀθήνας, ποστηνα χυτούς Ἀθηναῖοι τολμήσαντες 2 ἐνίκησαν. καὶ εὐξάμενοι 'ν Αρτεμι,δι- οπόσους κατακάνοιεν των πώ μίων, τοσαύτας χιμαίρας καταθύσειν sτν θερ επεὶ οὐκ εἶχον ἱκανα εὐρεω, ἔδοξεν αὐτοῖς κατ ένι--ον πεντα,κοσία θύειν, καὶ ἔπι - - ἀπω

θύουσιν.

1 Ἀπειτα δ' τε έρξης στερον πείρας την ἀναρίθμητον στρατὰν ῆλθεν - τὴν Ἐλλάδα κα τότε io ἐνίκων οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ τούτων προγονους καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἄν ἔστι μὲν τεκμήρια ορον τὸ τρόπαια, μέγιστον, μνημον ἡ ἐλευθερία των πόλεων, ἐν αἷς μεῖς γένεσθε καὶ ἐτράφητε ουδένα γὰρ ἄνθρωπον δεσπότην, ἀλλὰ τους θεούς προσκυνεῖτε. Is

τοιούτων μέν ἐστε προγόνων.

14 O μεν δὴ τουτό τ' ἐρῶ - μεῖς καταισχύνεταυτούς - ' -- πολλαὶ ἡμέρα ἀφ ο ἀντιταξάμενοι τούτοις τοις ἐκείνων Ἀκγόνοις - λαπλασίους μων αὐλ των νικατε - τοις θεοῖς καὶ τότε μεν δὴ περι της mΚύρου βασιλ/ίας ἄνδρες με παθοί νυν δ πότε περὶ της μετέρας αὐτων σωτηρίας - ων εστι, - δήπουώμας προσήκει καὶ ἀμείνονας και προθυμοτέρους ἁναι. 1 'Aλλὰ μην καὶ θαρραλεωτέρους νυν πρέπει ἁναι προς του πολεμίους. τότε μεν γὰρ πειροι ἄντες αὐτων iacis τε πλῆθος μετρον πωντες, δμως ἐτολμήσατε σῶν τροπατρί φρονήματι ἰέναι in αυτούς νυν δ πότε καὶ πεῖραν - χετε ώτων, τι ἐθέλουσι καὶ πολλαπλα- σιοι δντες μὴ δέχεσθαι ὁμας, τί τι μῖν προσήκει τούτους φοβεῖσθαι γλ Μηδὲ μεντο τομο μεῖον δόξητε εχειν, τι οἱ Κύρειοι πρόσθεν -- ἡμῖν 'αττόμενοι νυν iψεστήκασιν. εμι

160쪽

ρ μοι κακίονές εἰσι των φ μων θημένων Minγον οὐ προς κείνους καταλιπόντες ημας τούς δ' ἐθελοντιμ φυ- ἄρχειν πολυ κρεῖφον συν τοῖς πολεμίοις ταττομένους η ἐν π ἡμετέρρ τάξει παν. Nor Mouldium meae ariae in cismo ducoumo us.' E δε τις αδ υμῶ ν ἀθυμεῖ, οτι Ἀμιν μὲν οὐκ εἰσὶν - ἐπιαῖς, τοῖς δε πολεμίοις πολλοὶ πάρεψιν, ἐνθυμηθητω, - οἱ μύριοι Amria οὐδὲν ἄλλο η μύριοί εἰσιν ανθρωποι oetro μὲν γὰρ Amro ἐν μάχη ουδεὶς πώποτ Ῥύτε δηχθεὶς - λακτισθεὶς ἀπέθανεν is δ' ἄνδρες εἰσὶν ro οι --υντες ,τι ἁν ἐν ταῖς μάχαις γίγνηται Ῥυκουν is των γ' ἱππέων πολυ μεῖς ἐπ ἀσφαλεστέρου πηματος ἐσμεν; - μὸν γὰρ - Τππων Ἀρέμανται φοβούμενοι

οὐχ χμας μόνον iam, καὶ - καταπεσεῖ binis δ' - - βεβηκότες πολύ -ἐ- ἰσχυρότερον παίσομεν, s ἐάν τις προσψ, πολύ δὲ μαλλον του ἐθέλω ν, τευξόμεθα. ν δ μόνον προέχ'υσιν οι ἱππεῖς - μυ ιν αυτοῖς ἀσφάλώτερον ἐστιν η ἡμῖν. EP δὲ δὴ τοι μὲν μάχας θαρρεῖτε, μι δ' οὐκέτι ἡμῶν τισσαφέρνης Θησεται οὐδὲ βασιλεύς ἀπορὰν πα-- ρέξει, - αχθεσθε, σκεψασθε, πότερον κρεῖττον Τισσαφέρνην ἡγε-- χειν, ὁ ἐπιβουλεύων ἡμῖν φανερός ἐστιν, - - ἡμεῖς ἄνδρα λαβόντες νεισθαι κελεύωμεν, or εἴσονται, τι, ἐάν τι περὶ μας ἁμαρτάνωσι, περὶ τὰς αυτων ψυχὰς καὶ σώματα -- σονται 'Maaas δ' ἐπιτηδεια πότερον νεῖσθαι κρεῖττον ἐκ της νορας, ης ουτοι παρεῖχον, μικρὰ μετρα πολλο αργυρίου, μηδετομ ἔτι ἔχοντας, ναυτούς λαμβάνειν, ἐάνπερ κρατωμεν, μέτρ χροωμένους, ὁπόση ἄν καστος βούληται. 'E δὲ ταυτα is γιγνώσκετε δτι κρείττονα, τούς δε a