Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

441쪽

τῶν χαλεπωτάτων etsis εομενος, ο τοῖς ρασσεις ἐντυγχανειν ἀρκουπως χρώροενος, 'Εοιωοις, ω Αντιφῶν, την ευδαιμονιαν ωομέν' τρυφην κοὐ πολυτελειαν εἶναι εγω δε νομίζωτο Μν μηδενος εσθαι θέῖον εἶναι, το δε ως ἐλαχίστων, ἐγγυτάτω του θείου καὶ το μιν θεῖον, κρατιστον, το ε ἐγγυτάτω του θείου,

γροτάτω του κρατίστου.

IΠάλιν δέ ποτε ο ' Αντιφων διαλεγόριενος ' Σωτρώσει εἶπεν ' Ω Σωκρατες, ἐγώ σοι

illo modo, quem tu beatum praediras Uter facilius insi, tiam uerserat Isne, qui ne-vit Fritie sumptuoso ictu vivere, an mi satis est id Mod dem Uter itius expugnabi-

Σ' Isne, qui quod inventu

eisimum sit requirit an qui eorum usu, quae facillime Mi in sunt, ab inde contentus rati Videris, Antipho, felicitatem deliciis ac sumptuo. apparatu metiri moero aris bitror, nulla re indigere, disianum esse quam paucissimis, proximum Dei naturae ac divinum quidem sum .it, praestantissimum esse; ἔμod autem sivino proximum, is etiam praestantissimo troxia

Rursus Antipho risissereno aliquando cum Socrate, ruiti Iustum equidem esse te iussico, nil Socrates: sapientem

442쪽

αλλο τι, ν κέκτησαι, νομίζων αργυρίου

ἀλλ' οὐδ ἔλαττον της ἀξίας λαύων Δηλονδ οτι, και την συνουσίαν Ου τινος αξιαν εἰναι, καὶ ταύτης α Ου ἔλαττον της αξίας

ἀργύριον ἐπράττου δίκαιος μεν ουν αν ιης, οτι υ ἐξαπατας εα πλεονεξία, σοφὸς δι

εὰν μάν τις αργυρίου πωλ τω βουλομέν

te nisinime quod etiam ipse mihi non viderisimorare. Nam nemine mercedem exiis eo nomine quod tecum Versetur. Atque si hancce vestem, Vel domum, vel aliud quiddam, quod in bonis tuis est, pretio dignum esse putares; non s- eam gratis, Sed ne minori quidem accepto pretio, quam quanti ea res esset'. dares. Itaque patet te, existanares ullius esse pretii doctrinam tuam, ex dignitate ejus pecuniam exacturum. Si ergo sane iustus, quod ob avaritiam neminem decipis nequaquam Vero sapiens, quum nullius pretii sint ea, quae nosti. Ad haec respondit Socrates: apud nos, Antipho, existima tur eodem modo posse aliquem et forma, et sapientia, vel li ne8te, vel turpiter utia Nam

443쪽

φιλον ποιηται, τουτον νομίζομεν α τῶ καλῶ ἀγαθω πολλ' προσηκει, ταντα muῖν.

444쪽

λίθων, κοινῆ συν τοι φιλοις λεαομαι καὶ, ἄν τι κωμεν αγαθον, ἐκλεγόμ εθα, και μέγα γιγνοίμ εθα. 'Ε - - δη σαυτα κουοντι ἐδόκει αὐτός τε μιακάριος δναι, καὶ τους ακούοντας ἐπὶ καλοκαγα/ίαν γειν. Καὶ πάλιν ποτὲ του Ἀντιφωντος ερο Μηναυτον, πως αλλους in ηγοῖτο πολιτικους

ποιεῖν, αὐτος δὲ οὐ πράττοι τα πολιτικαειπερ ἐπίσταιτο ΓΙοτέρως δ αν, ἔφη, ω Αμτιφων, μαλλον τα πολιτικα πράττοιμι, εἰ νος αυτ πραττοιμι η γέ ar ι λελο- 1 -ῆως πλειστους ἱκανους ιναι πράττειν αυτά;

habeo boni, doceo, atque alliseon mendo, a quibus non sileos habituros adiumenti ad vari Item arbitror. Etiam in amros priscorum sapientiun, quos illi literis mandat mobis .reliqueriant una cum gestas revolveris percureo et quod si

quid in eis boni videmus, eli--us magnique luci laeo

ducimiis, si amiciores invicem fiamus. Haec ego quum audirem, et ipsum Sora agem l tum esse arbitrianae, et au-

I litores suos ad Fescctus Ninique

studium ducere. Rursus quum intem ogaret ipsum Meratem Antipho, quo pacto se alios remam civilium peritos Ecere putaret, quum ipse reipubli me ne a non attingeret, si quidem sciret:

Utro, inquit, modo nam respissima tracto, in Antipho an a solus id facian , an vero a dem operam, ut prurimi ad ea minuanda iant idones t

445쪽

αποτρέπων του συνοντας, ἀρετης ἐπιμελε σω προέτρεπεν αε γαρ ἔλεγεν, ως - ιη

αγα θος τουτο γένοιτο, ο καὶ κώῖν βούλοιτο.

λησης λκω βουλοιτο, τί ν αυτ ποιητέον εἴη α ου τὰ ἔξω της τέχνης κώμητέον τους ἀγα θους αυλητάς; καὶ πρωτον μὲν, τι ἐκεῖνοι σκεύη τε καλὰ κέκτηνται, καὶἰκ λούθους πολλους περιαγονται, οὐ τομε

σαυτα ποιητέον ἔπειτα, τι ἐκεινους πολλοὶ ἐπαιρουσου, καὶ σολ πολλους ἐπαινετα παμρασκευασπιον αλλ μ ν εργον γε υδαε υ

τ is quoque conώder mus, an Socrat iamivises suos a rimulatione revocans, ad varistia tussium npulerit. semper enim aiebat, viam ad gloriam meliorem nullam esse, quam in bonus in re aliqua quis esset, ac non videri vellet: atque hoc ab a Vere dici, sic docAM. Cogitemus enim, Iebati, quispiam, quum tibicen bonus nouit, videri tamen e

lit, quid ei lactendum sit: Annon imitari bonos tibicines

debes in ars quae extra artem posita sunt i ac primum quiadem, quum illi instriamenta pulchra habeant, multosque pedissequos circumducant, etiam ipsi hoc faciendum deinde quum multi eos laudent, etiam ui mula laudatores cmnparandi sunt. Verum res

ipsa nullibi aggressienda est,

446쪽

aristas hortio, is non modo tDhum ualus, vetui etiam Ginulator. At vero, sumptus mamos laedit, M utilitaretne n nullana, M praeterea rarae adlat qui non et aerium no- et inutiliter et victileri in Eodern modo si quis, a non esset, vel Ninus imp mitor vel Dbeniator videri,

erat, si quum euphaae Moeri ad hae perficiunda done is allis id persuadere non possit' ac persuaserit multo miserius est constat enim, quo si ant remare constituatur, aut ex erestitui ducere, a nescio. homirn est, podH nanimine vellet atque ipse resepuer a laede ab incepto μ

447쪽

ΜΕΜORABILIU Lia. I. 7. Is 'n. ναυσως δε καὶ το πλούσιον, καὶ - ἀνδρεῖον καὶ το ἰσχυρον, μη ἔντα, λαῶν, λυρωτελὲς πέφαινε Ποστάττεσθαι γαρ αυτῶς ἔφη μείζω η καταδύναμιν, καὶ μη δυναμένους

ταυτα ποιέῖν, δοκουντας ἱκανους εἶναι, συγγνώμης ου αν τυγχανειν. Απατεῶνα δ

ἐκάλει, ο τον λικρον μὲν ο δ εἴ τις αργύριον η σκευος παρα σου πειθοῖ λαζὼν στεροίη, πολυ δὲ μέγιστον, οστις, μηδενος αξιος ων, ἐξηπατηαει, πείθων ε ἱκανος εἴη της πολεως ηγῶσθαι. ἐρ- ρον ου uias κοὐνου λαζονευεσθαι εποτρέπειν τον συνόπας remis διαλεγόμενος.

- modo non expedire inat, melius vel pubentus, τῶ soriis, vel robustus esse 1-deretur, qui non esset. maliis Minat hverari ni ora tinaomun Iribus, quumque m arare Iaramnae non po--t, quae posse videbantur, veniam mi ne monseMi. Impost rem amem appellabat non qua

aliquid erim pressi, neoue Puperimiam, vel supelletalem ab

aliquo persuaso Mespiens, munspoliaret; sed lanu maximum, qui nulli is homo pressi sese, lasset alios, inuadendo quodHmiqva me iaritati praemae. Quae ita sisserans, miniqui, dem videbatur ita iliares in etiam a aininlatione revorare,

448쪽

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΙ si

τους συνόντας σκω ἐγκράτειαν προς ἐπιρρομια βρωτου, καὶ ποτου, καὶ λαγνείας, καὶ υπνου, και ρίγους, και θάλπους, καὶ πονου. γνους β τινα τῶν συνόντων -κολαστηρο

MEMORABILIUM

LIBER SECUNDUS.

VLDEBATun etiam mihi fami l et aereus et laboris appetitit,liares suos ad exercendam tem Lirnpellere, quoties huiusmo si Perantiam inibi, et potus, et L seeret. Quippe quum aevi lascimae et somni, et frigoris, s miliarunt ouendam intem'

449쪽

Ἀρίστιππε, ιδεο era παιδευειν παραλααν--τα δύο των νέων, τον πιν, πως ἱκανος σταιαρχειν, τον δε οπως μη ἀντιποιησεται ἀρ-

χης - αν κάτερον παιδευοις βούλει σκοτωμεν, ἀρξαμενοι ἀπο της τροφης, σπερ ἀπο των στοιχειω ; Κώ Αρίστιπιας ἔφη, Δοκεῖ γουν - η τροφη αρχη εἶναι οὐδε7ὸ ζω γ ν τις, ει μη τρέφοιτο οὐκ οὐντο - βουλεσθαι σίτου σεσθαι, των ωραηηη, ἀραφοτεροι εἰκος παραγίγνεσθαι Εἰ-ηρ γαρ, ἔφη. ο ουν προαιρεῖσθαι το κατ- τεῖγον μαλλον πράττειν, η τῆ γαστρὶ χαρίζεσθαι, πότερον ν αυτων ἐθίζοιμιεν; Tον εις το αρχειν, ἔφη, νη Δία, παιδευό-

ramvis in gerere accepiMet:

sic mihi, ait, Aristippe, si te vos adolewentes tibi e litos

instituere oporieat alterram, ut ad imperandum, idoneus, ateram, ut imperium nun- sum cupiat quo paeto

que instituest Vis dispi

cimus a nuutinento, tanquam

-ur, a metarimentauri esse principium. Nam ne quis quidem vixerit, si non ut situr. Ergo consentaneum est utri que accidere, ut, ubi tenipiis adest, ibum sumere velint Consentaneum, ait. Utriam tur horum consuetacere posissimus, ut potius eligin rem I

gratiscari Eum profecto, i quis, qui ad imperanduit imintuitur, ne duranteripiatis ini-

450쪽

sa EΜΟRABIMUΜ Lin. II. l. μενον, πως μὴ τα της πολεως πρακτα γίγνηται παρα την ἐκείνου ἀρχήν. οὐκοῖν, ἔφη, και ταν πιεῖν βούλωνται, το δυνασθαι ψωντα ἀνέχεσθαι τω αὐτω προσθετέον ri

sIάνυ μυεν οῦν, ἔφη. T. δὲ πνου ἐγκρατη

ἔφη τε αὐτῶν. T M. ἔφη, το ἀφροδισία

σθαι πράττει , ει τι ὸέοι Καὶ τουτο, ἔφη,

perio negotia civitatis insecta etiam quum bibere volent, ebdem ho imponendum, ut am perserre pomit Oroauno vero, ait. At in somno AEI endo temperantem eme, ut et aer damnis pomis, et pria φ Humilo surgis' et vigitam, at op re ait, utri attrita aere d bonis. Eiundis evum, ait. rebus temperiintern Me, in pereas non impe ritiae id agis, quod opus aec Etiam luae dem inquit. Quid intrent labam non fugere sed spostema perserito, atri aurinuere