Xenophontis quae exstant opera, Graece & Latine, Volumes 7-8

451쪽

ωνευ των τοιούτων μαθημάτων.

Ουκεν ο ούτω et παιδευμένος στον ἄν δ αεῖ σοι - τῶν ἀντιπάλων, in τα λοιπα ζωα, ἁλισκεσθαι , τούτων γὰρ ηπον τα ρονοι

deae discere, utri magis convenies Multis profecto. It Inodis ei, qui, imperandum instiniatur. Nam neque aliariun remam Min uiuia . alarius hujusmodi fisciplinis. Ergo ii sic institutus eae, minus tibi videtur ah ad vera arsis p. mavi, quani animaliaeaetera quarum seisiae qu

init, nihilominus veκmuli e piditate ad Mam ducta capiauntur aliis per poturn -- diae semiantur. Prormis ita est, inquit. Itaque alia prae lascivia, velut columices ac perdices, ad seruallae vocem cupiditate speque rei venerea

452쪽

9ο EΜΟRABIMUΜ LIB. II. I. καὶ ἐξιστάμενοι - τα δεινοὶ αναλογίζει αι, τοῖς θηράτροις ἐμπίπτουσου Συνέφη καὶ ταῖ-

σα Ουκουν δοκιῶ σοι αἰσχρον ινα ανθρωπω, ταυτα πάσπειν τοῖς φρονεστάτοις των θηρίων; σπερ οἱ μοιχοὶ εισέρχονται εἰς τάς εἱρκτας ειδότες τι κινδυνος τω λοιχεύοντι, α τε ο νόμος ἀπειλεῖ, ωαθεῖν, καὶ ἐνεδρευρεναι, καὶ ληφθιντα ἔρισθηναι. καὶ τηλικου-

των της των αφροδισίων ἐπιθυμίας ἐν δεία, - εις τα επικίνδυνα φέρεσθαι, αρ υκ εὸis

dem pati quae mire a imprisedentistit sicut adulteri Gynaeceum ingredi uitiar, quum Mant esse aulterium committenti periculum ea perpetiendi, quae lex niustMur, et insidiassimi, in caeptuum καituum.illosa inpura assies. Tanta quum dultero iminineant et mala et rerum venereariam cupidisteliberare possint niuilonitus inperimata praeceps seri in Amnon lotur hoc omnino hominis est a malo genis perciti ita missi videtur aut. Iam quum plurimae itinaximeque necessariae res sub dio periclendae hominibiis, veluti res belline, agricolarunt,

453쪽

οἰον τάς τε πολεμικας, καὶ τοὶς γεωργικας, καὶ των αλλων ο τας ἐλαχίστας τους διπολλους αγυμνάστως ἔχειν πρός τε ψύχη καὶ προς θάλπη, ου δοκεῖ σου πολλη μέλεια εἰναι Συνέφη κοὐ τουτο Ουκουν δοκει σοιτο μέλλοντα ἄρχειν ἀσκεῖν δεῖν καὶ σκυταευπετως φέρειν ; ΓΙάνυ μυεν ουν, ἔφη. --

ουν, εἰ τους εγκρα τῶ τούτων ἁπάντων εἰς τους ἀρχικους τάττομεν, τους Ουνάτους ταῶτα ποιεῖν εις τους μηδ' αντιποιησομγένους του

ρχειν τάξομεν Συνέφη καὶ τουτο Τί

οὐν επειὸ καὶ τούτων κατέρου του φολουτην ταξιν οἶσθα, εὸ πο ἐπεσκεψω, εἰς ποτιζαν των τάξεων τούτων σαυτον δικαίως ἄν

Res re non paucae; multos interim ad frigora et aestus exercitos non esse, non tibim aus esse videtur neglectus exercitationis DConcessit etiam ς riuimus. Ergo tibi Vi- Retur, inquat Socrates, exe eendus is, qui velit imperare, ut haud inculter haec quoque tolleret omnino, ait. Ergo i notanes in rebus hisce omni in tenterantes niter viro ad

imperandum comparatos pone mus, nonne illos qui haec mi stare non possunt, inter eos

collocabimus, qui de imperando ne quidem cootenti Hoeetiam eoncessi Ariri puta.

Quid igitur ' quandoquidem

utriusque generis ordinem no ti, amne Hiquando consideri ti, utrum ad ordinem homini merito teipsum resere possis tEquidem, inquit Aristippus i

454쪽

οἰβαρος γε τατε ἐμαυτον εἰς την τῶν tχειν βουλη νων ταξιν. era γαρ etiam γλαῶ φρονος ανρρώπου εἰναι το, Δεγάλωεργου οντος του αυτ τα δεοντα παρασκευάζειν, μη ἀρκεῖν τουτο, ἁλλα προσαν θέσθαι το καὶ si ἄλλοις πολίταις, ων ο ται, πορίζειν κἀ ἐαυτω - πολλα,- βουλεται ι ἐκλείπειν, της δὲ πόλεως προεσπλα, ἐαν Μ πάντα, σα η πόλις βουλεταώ, νατο πραττ', τουτου κην ἀχειν, τουτο πῶς ἄ

dinem me refero qui imp Fare volant Eleium hominis admodum imprudentis esse mihi videtur, non ei luo sincere,

positum vero tritata, R in omnia incilinae quis vitis velit, hiam a nam mutarere, nonne hoc inge in is ni lenis. Nam civitates aequum censeo periuω ministri ibus uti, Mego anancipiis am et stea Ium esse censeo, ut o A

-- Parent, ipsi vero nitit

455쪽

τας εαυταῖς μυεν ως πλεῖστα αγαια πορίζειν,

αὐτους δὲ πάντων νομῶν αὐχεσθαι. ἐγὼ ον του ρον βουλομένους πολλὰ πράγρματα

ἔχειν αὐτούς τε καὶ ἄλλοις παρεχειν - ἀὸν παιδεύσας εις τους αρχιπευς κατοπτήσαιμι ἐμαυτον τοινυν τάττω εις τους βουλορι

νον λ ασπα τε καὶ ηδιστα βιοτεύειν. Και- Σωκράτης ἔφη, Βούλει - καὶ τουτοσκεψώμεθα, πότεροι ζωισιν λον, οἱ ρυ πεφνοὶ ἀρωραενοι Πανυ μεν ουν, ἔφη. Πρῶ

ει ν τῆ Ἀσία Πέρσαι in αρχου Πν, ἄρχον -- ὸ Σύροι, καὶ Φρύγες, καὶ Λυδοί εν δὲ ' Ευρο- Σκύθαι ρο αρχ'um, Μαιωται δὲ

minis inter eos pono, qui Munperariatim idonei sum me ro inter illos colloco, qua inquit, hoc etiam coniadere in antis, sine suavius vivant, qua imp ant, an qui imperauit it romnino, Mi Primum igitum ex iis nationibus, quae res, comtae sunt, in Asia Persae in perint, Syri vero, a Phryges, ac Lyssi imperantur is Europa penes Scythas est inn- perlinia, Maeotae Ment dit

456쪽

ζειν, ουτε Γ αρχγ1ς, υτ λα δουλείας, αλλα ι ἐλευθερίας, περ μάλιστα προς ευδαιμνίαν γει. 'Aλλ' εἰ μέντοι, ἔφη Σωκράτης, σπερ υτε, αρχῆς, υτ διὰ

nantur, Libye obtemperant: horum igitur utros vivere iu- minitas arbitriss Vel inter Graecos, in quibus es tu quoque, utri jucundius tibi videntur vivere, ii, qui imperant, an qui imperantur ' Ego vero, inquit Aristippus, neque in servitutem iterum me pono sed se nulli videtur via quaedam inter haec messa, qua incedere eonor, ne pie per imperium, neque per servitutem, sed per liberialem, quae maxime ad beatitudinem ducit. Enimvero, inquit Socrates, si haec via non etiam per homines duceret, quemaModum neque per imperium ne lue servitutem tendit, fortasse quid siceres: Vertur si esse inter homines

457쪽

οἰμαι σε οραν, ως ἐπίστανται οἱ κρείττονες

το- ηττονας, καὶ κοινῆ καὶ ἰδία κλαίοντας καθιστάι πις, δούλοις χρησθαι. Η λανθάνουσί σε οι, αλλων σπειράντων καὶ φυτευσάμτων, τον τε σῖτον τεμνοντες καὶ δενδροκοπούμτες, καὶ παντα τρόπον ποHορκουντες τους

ηττονας καὶ , θέλοντας θεραπεύειν, ia αντείσω ν έλέσθαι δουλευειν αντὶ του πολε λεῖν τοῖς κρείττοσι ε καὶ ista α οἱ ανδρεῖοι κωὸυνατοι τους νάνδρους καὶ δυνάτους un

οισθα τι καταδουλωσάμγενοι καρπούνται;

Aλλ' ἐγώ τοι, ἔφη, να μη πάσχω ταυτα, ουνώς πολιτείαν ἐμαυτον κατακλειω ἀλλαξένος πανταχου ειμί.

vis, M nevae imperare, nequemperio subesse, neque magi iratus aponte colere videre te arbitror, quod scitam rupem res inserioribus pro serVis uti, dum eos et publice et privatim eiulare laesunt. An te Iatem qui aliis seminantibus arbore que serentibus, et mage res eant m arbores caedunt, omnibusque modis inferiores ac se colere nolentes oppugnant, donec persuaserint eis velle se vire potius quam bellum cum sortioribus gereres An marsi privatim neses viros gnavossiae potentes ex mavis ac si potentibus in servitutem redactis Ductum sibi perciperet E overo, lautiat Aristipptia, ut id mihi non accidat, non in rempublicani meipsum concludo, sed ubique proficiscor hosperu

458쪽

λεγεις δεινον πάλαι τρια τοῖς γαρ ξένους, ἰξαρούσσης ἀπέθανον, ουδεις ἔτι ἀδικεῖ αλλα

νομους τίθενται, να μη ἀδικωνται, και 'λους προς τοῖς ἀναγκαίως καλουμνοις ἀλ-λους κτῶνται βοηθοῖς, καὶ ταις πολεσυν ἐρώματα περιζάλλονται, καὶ σπλα κτωνται, οἶς ἀμυνονται τους ἀδικουντας, καὶ προς τούτοις ἄλλους ἔξωθεν συμμαχους κατασκευάζονται καὶ οι ρον πάντα αὐτα κεκτημένοι,

ἀδικουνται Συ ουδὲ ρὼν τουτων ἔχων, ὸν ε σαῖς άῖς, ἔνθα πλεῖστοι ἀδικουσαι, πολυν Ἀονον διατρίαν, εἰς ποίαν δ' ἄν,

sesum namin. Nam hospites, ex quo Sinnis, et sciron, et Hoerustes Nemini, injuria nemo amplius inest: at qui hoc tempore respublicas patri administrant, etiam leges sibi

semini, quo minus laedantvi': ac Meseos, praeter illos qui, cerauris vocantur, alios comparant auxiliarios; et urbibus

parauit, quibus iniuriosos a repropellant; ac praeter haec omisnia, alios aliunde socios librent nihilominus ab has omnDbus instructi, iniuria amriunturi Tu vem quis homi nihil habeas,ac in os,ubi plurimi iniuria inciuntur, mulis tempore verseris; et quamcunque in udi bena venias civibus in rebus omnibus insertor sis, adeoque talis, qua re pro tuo cominoia ium

459쪽

λιν ἀφίκν, - πολιτων πάντων ηττων ων, καὶ τοιουτος, οἷοις μάλιστα ἐπιτίθενα α οι βουλο- μενοι Mικειν, μως, δια το ξένος ιναι, οὐκ

αν ta ἀδικηθηναι η διότι α πόλεις σοι η ηζυτ υσουν σφάλειαν καὶ προσιόντι καὶἀMοντι, θαρρεῖς η διότι και δουλος αν οἴει τοιουτος εἰναι, οἷος μηδενὶ εj πότν' λυσουτε

λῶν τίς γαρ αν ἐθέλοι ανθρωπουν ἐν οἰκία χειν, πονέῖν - ριηδὲν ἐθέλοντα, τῆ δὲ πολυ- Πλεστάτν λα-ν χαίροντα ι Σκεψώμεθα δὲ

ia ineere volum tamen, v hospes es, futuram putas, Ma posse te injuria insit Ani ire fidenti es animo, a dri itates tibi seeuritatem Prae odio publico pollierantur tam inunt quam abeunti An

quod talem te servum esse P se

, qui nulli domino prosit tη in Iuua hominem liniam do. TOM. VIII. mi velit, qui laborare quidem

omnino recuset, sumtuosissima

autem vivendi ratione utatur Quin illud etiam consideremus, quo pacto ejusmo si servos d mini traetexit. Annon eo In lasciviam fame ad animi sinutatem reducunt nonne, oeci dendo ea, unde aliquid poterant sumere, furari colubem tnonne vinculis coercent, ne au-

460쪽

ira riuus expellinae aut quo pareo tu facis quando de m ris aliquem tal- ea- anima Lvertis Suissimis, inquit, om- num afficio, donec eum serviare 'gum. Verita Soeri tes, qui ad re missi ariem in tutantur, quam tu pia videt.